Huwelijkstrouw zit
in de familie
,,Cosi Come Sei"
ion
Voor het weekend
Echtpaar Bakker 60 jaar getrouwd
i
Harmonie „Eensgezindheid'
Zuigelingenbureau
Thrombosedienst
Jubileumreis
plattelandsvrouwen
Hond heeft
andere baas
Schietoefeningen
van 10 en 11 mei 1980
Artsen
Groene Kruis
Tandartsen
Apotheek
Dierenartsen
Rijkspolitie
Noodslachtingen
Kerkdiensten
t/RIJDAG 9 MEI 1980
TEXELSE COURANT
PAGINA 5
Donderdag is het feest voor de heer en
nevrouw Bakker uit de Thijsselaan in
)en Burg. Het paar, dat nog in goede
lezondheid verkeert, is dan zestig jaar
letrouwd. 'Helemaal niet zo erg bijzon-
Ier en ook echt geen reden voor een
oto in de krant', zegt mevrouw Bakker.
Maar dat komt dan misschien omdat
>ok de ouders van mevrouw Bakker ooit
lun zestig jarig huwelijk vierden. 'We
ladden maar een kleine familie, maar ze
verden wel allemaal erg oud', zegt ze
>ver dit toch wel opmerkelijk feit.
- Huwelijkstrouw zit dus kennelijk in de
'amilie.
De heer en mevrouw Bakker zijn
jeiden 83 jaar en hebben twee kinderen
n vier kleinkinderen. Voor het zestig
arig feest komen ze allemaal op bezoek
jn dat is iets waar het bruidspaar zich op
verheugt. De jubilerende echtelieden
eerde elkaar kennen in De Waal. Dat is
ial zo'n 66 jaar geleden. Het was winter
an de jeugd uit Den Burg ging schaatsen
bij De Waal. Bij het schaatsen stonden
twee grote tenten waar je kon dansen.
'Daar in die tenten heb ik mijn vrouw
ontmoet. Ik weet nog wel, er was een
artiest met een mondorgel en een
trommel op zijn rug. Daar speelde hij
gelijktijdig op', zegt meneer Bakker.
Bakker is zijn hele leven zadelmaker
geweest. Een vak dat nu niet meer
bestaat op Texel en waar volgens de
jubilaris ook geen plaats meer voor is.
Het argument dat juist in deze tijd de
paardensport weer in opbloei is en dat
daardoor het zadelmaken misschien
weer lonend kan worden, wijst hij van
de hand. Door de sport slijten de spullen
nauwelijks', zegt hij. 'Vroeger toen
paarden nog werden gebruikt als ver
voermiddel en op de boerderij, toen was
er werk aan de winkel. Het is eigenlijk
vooral de opkomst van de tractor
geweest die de klad in de zadelmakerij
bracht.'.
Riet en leer
Bakker ging op elfjarige leeftijd bij zijn
vader in de zaak. Niet alleen zadel
maken, maar ook stofferen. 'Arme
mensen zaten op riet, rijke mensen
konden zich leer veroorloven', zegt hij.
Zijn vader had het vak weer geleerd van
een oom die uit Schagen afkomstig
was. De werkplaats was in die tijd
gevestigd op de plaats waar nu de VIVO
winkel op de Groeneplaats staat. Later
oefende Bakker zelf zijn bedrijf uit in de
Waalderstraat.
Praten met de heer en mevrouw
Bakker betekent vergelijken tussen
vroeger en nu. Want geïnteresseerd zijn
ze nog wel steeds in het leven van
vandaag de dag. 'Vroeger werkte je
voor een uurloon van negen cent,
tegenwoordig krijgen ze tegen de veer
tig gulden per uur. Je kon in die tijd voor
zestig cent een paar klompen kopen',
zegt Bakker. Verder weet hij nog te
melden dat je vroeger alleen maar
varkensslager en geen koeienslagers op
Texel had. 'Koeien waren te groot, ze
konden al dat vlees niet goedhouden.
Daarom verkochten ze alleen maar de
kleinere varkens'.
Sommige ontwikkelingen vinden de
twee echtelieden verontrustend. Zoals
de toestanden rond de inhuldiging van
koningin Beatrix. Hoewel ze vaak na een
uur televisie kijken al vermoeid zijn,
hebben ze het hele gebeuren op de
televisie gevolgd.
De zuigelingen die aan de beurt zijn
worden op het bureau verwacht op de
tijden, waarop hun eigen huisarts
zitting heeft. De tijden zijn als volgt:
Dokter Coutinho, woensdag 7 mei,
om 13.30 uur.
Dokter Barnard, woensdag 7 mei, om
15.00 uur.
Iedere woensdag van 9 00 - 10.30 uur.
Adres: Groene Kruis-gebouw (ingang
tandartsencentrum) Witte Kruislaan,
Den Burg. Mee te nemen: alle throm-
bosedienstgegevens van elders ge
frankeerde retourenveloppe met vakan
tie-adres, verzekeringsgegevens (zie-
kenfondskaart).
Bakker heeft tot tachtigjarige leeftijd
gewerkt en brak toen zijn heup op weg
van huis naar de zadelmakerij. Hij heeft
er nu wel spijt van dat hij zolang is
doorgegaan met werken. 'Maar als je
met zoiets bezig bent laat dat je niet los',
zegt hij. De heup is gelukkig weer rede
lijk hersteld, hoewel hij nu wel met
behulp van een kruk moet lopen.
Omdat veel abonnees onze krant op
donderdag ontvangen, hieronder een
beschrijving van de film die deze
donderdag in de serie Filmganger
draait.
Marcello Mastroianni behoort tot het
soort acteurs dat zijn carrière begint als
'jeune premier' en dat imago onwaar
schijnlijk lang kan behouden. Zijn werk
in ,,Una giornata particolare" en
.Mogliamante" leverde enkele
frappante voorbeelden op. In de film
Cosi Come Sei" (Blijf zoals je bent)
die donderdagavond te zien is speelt
Mastroianni een man die verliefd wordt
op een jong meisje (Nastassja Kinski).
Mastroianni komt in deze film als tuin
en landschapsarchitect naar een klus
waar Nastassja loom en uitdagend zijn
weg kruist. Nastassja probeert'hem op"
diverse manieren in haar slaapkamér te
krijgen. Maar de middelbare cavelier
aarzelt omdat hij zichtbaar wordt
geremd door een angst. Een vriend
heeft hem op de mogelijkheid gewezen
dat het bewuste meisje wel eens zijn
dochter zou kunnen zijn. Met haar
moeder had de bouwmeester immers
19 jaar eerder een verhouding. Parallel
aan dit probleem zit de architect boven
dien met een rits huiselijke zorgen. Zijn
17-jarige dochter kondigt aan dat ze
zwanger is en zijn echtgenote beklaagt
zich over zijn gebrek aan aandacht.
Omdat de in zijn werk principieel
woeste John Frankenheimer de regie
voert over dit uitstapje dienen we wel
op het één en ander voorbereid te zijn.
„Prophecy" begint als een heel idealis
tische film waarin bewogen jonge meis
jes zich het lot aantrekken van bedreig
de indianen wier leven door een verpest
milieu in gevaar is. Jong leven komt
er als monsterlijk ter wereld en tijdens
een ontdekkingsreis wordt dat
allemaal getoond. Het idealisme ver-
dwingt en maakt plaats voor puur
griezel- en gruwelwerk en wie daarvan
houdt komt bij „Prophecy" wel dege
lijk aan zijn trekken. Onheilspellende
menselijke monsters razen als waanzin
nigen door de bossen en vernietigen
alles wat op hun weg komt, krakend
een hoofd afbijtend waar zoiets
zichtbaar wordt, kortom: hoedt u of u
zit de helft van de tijd met afgewend
gelaat in de bios.
Van vrijdag tot en met maandag in
het City theater.
Een Zweeds meisje erft van een rijke
aanbidder een pension aan de Franse
zuidkust. Met een Franse vriendin gaat
ze liftend naar haar nieuwe eigendom.
Helaas is de financiële balans van het
pension uiterst wankel en weldra wordt
de nieuwe eigenares met uitzetting be
dreigd. Plotseling spuit in de tuin olie
omhoog. Voorbij zijn de zorgen. De
olie-experts zullen enkele weken hun
intrek nemen, hetgeen bijdraagt tot de
algemene vreugde. Als de olie geen olie
blijkt te zijn heeft men in ieder geval
toch volop genoten en als de Zweedse
ouders bereid zijn de schulden te
betalen is dat het sein voor een nieuw
erotisch festijn. Dit alles is vrijdag te
zien in de nachtvoorstelling van „De
zwoele Zweedse" voor personen
vanaf 18 jaar.
Billy Turf en zijn vriendje Dolfie zijn
gedwongen hun vakantie door te
brengen met lessen, omdat hun rappor
ten beneden peil waren. Ondanks hun
zware plicht amuseren beide jongens
zich kostelijk met het maken van klap-
Dinsdag 14 oktober is er een jubile
umreis van de Plattelandsvrouwen naar
de Flevohof. Ter gelegenheid van het
50-jarig jubileum van de Ned. Bond van
Plattelandsvrouwen, gaan de afdelingen
Den Burg en De Cocksdorp-Eierland
gezamenlijk naar de Flevohof. In de
twee bussen zijn nog enkele plaatsen
open. Mensen die nog mee willen
moeten zich snel opgeven, uiterlijke
datum 18 mei a.s. De kosten voor de
Flevohof zijn f 20,00, lunch inbegrepen,
exclusief de bus. Opgave bij mevr.
T.Lap-Stolk, tel 02220-2941 of
F. Schouten-Boogaard, tel 02225-220.
sigaren en het bedenken van de gekste
trucs om aan lekker eten te komen.
Naast allerlei grappen en grollen is er
echter ook avontuur in de film te
beleven. De boeven Janus en Blinkie,
zijn er namelijk op uit meester Kwel zijn
uitvinding afhandig te maken,
waardoor hij van water benzine kan
maken. Om dit te bereiken ontvoeren
ze Jossie, het nichtje van de directeur.
In een spannende achtervolging weert
Jossie zich danig tegen haar overvallers
met allerhande judogrepen. Als ze
uiteindelijk toch wordt overmeesterd en
opgesloten, komt Billie in actie. Hij
weet haar na een komisch gevecht met
Janus en Blinkie te bevrijden en krijgt
daardoor op het internaat de mooiste
beloning die hij zich kan wensen: een
tafel vol taart en limonade. Dit alles is
zondagmiddag te zien in „Billie Turf
het dikste studentje ter wereld".
Alle leeftijden.
In het berichtje over de Texelse hon
den die prijzen hadden gewonnen op
tentoonstellingen in Leeuwaarden,
Eindhoven en 's Hertogenbosch werd
gemeld dat de schnauzerhond Ysbrand
Voinaika als uitmuntend en zeer goed
werd gekwalificeerd. De hond is eigen
dom van de heer Von Hagen en niet van
de heer van Diermen, zoals in het
bericht werd gemeld.
Op vrijdag 8 mei wordt te Breezand-
dijk geschoten van 10.00*-17.00 uur.
Uitsluitend voor spoedgevallen
Dokter Siebinga, dinsdag 13 mei, om
14.00 uur.
Dokter Waverijn, woensdag 14 mei
om 13.30 uur.
Ambulance (in geval van onge
lukken met betekenend lichame
lijk letsel) (02220) 2011.
Van vrijdagavond 18.00 uur tot
maandagmiddag 13.00 uur
Zuster Boon, Stuifweg 68. Ooster
end, tel. (02223)354,
Voor zeer spoedeisende tandheel
kundige hulp kan man zaterdag en
zondag om 18.00 uur precies te
recht in het tandheelkundig cen
trum in het Groene Kruisgebouw,
Witte Kruislaan 19.
Weverstraat 95, telefoon (02220)
2112. Open op werkdagen: 8.30-
18.00 uur. Zaterdag 11.30-13.00
uur en 16.00-18.00 uur. Zondag
11.30-13.00 uur en 17.00-18.00 uur.
Buiten die tijden alleen voor spoed
eisende gevallen.
Alleen voor spoedgevallen tele
foon (02220) 2527.
Dagelijks is het politiebureau van
de groep Texel van de Rijkspolitie
telefonisch te bereiken via tel.
(02220) 2644. Buiten kantooruren
(tussen 18.00 en 08.00 uur) kan
men rechtstreeks contact opnemen
met de meldkamer van het district
Alkmaar, tel. (072) 116444.
Voor noodslachtingen bellen de
heer A. van Heerwaarden, telefoon
(02220) 2182 (slachtplaats) of 2663
(Wilhelminalaan 94), b.g.g. 3541.
Zondag 11 mei 1980
HERVORMDE GEMEENTEN
Den Burg, 10.00 uur, ds. Wisman
De Cocksdorp, 10.00 uur, ds. Van
Doorn uit Schagen
Den Hoorn, 9.30 uur, ds. Hoekstra
In deze dienst worden de kinde
ren van de zondagsschool ver
wacht.
De Koog, 11.00 uur, ds. Hoekstra.
In deze dienst worden de kinde
ren van de zondagsschool ver
wacht.
De Waal, 19.30 uur, ds. Hoekstra.
M.m.v. Texels Chr. Mannenkoor
Oosterend, 9.30 uur, ds. Van Zijll
Langhout.
Oudeschild, 11.00 uur, ds. Van Zijll
Langhout.
GEREFORMEERDE KERKEN
Den Burg, 10.00 uur, ds. J. D.
Kruithof uit Hooghalen.
19.30 uur, ds. J. D. Kruithof.
Oosterend, 10.00 uur, ds. De Boer.
19.00 uur, gezamenlijke jeugd
dienst in de Ned. Herv. kerk.
Ds. De Boer en ds. Van Zijll
Langhout.
GEREFORMEERDE GEMEENTE
Oosterend, 10.00 en 16.00 uur
dienst.
GEREF. KERK (Vrijgamaakt)
in de Doopsgezinde kerk, Kogerstr.
Den Burg, 19.15 uur, ds. E. Wout
uit Den Helder.
BAPTISTENGEMEENTE
in de Doopsgezinde kerk, Kogerstr.
Den Burg, 16.30 uur
ROOMS-KATHOLIEKE KERK
Den Hoorn: zondag 10.45 uur
Oudeschild: Zondag 9.30 uur
De Cocksdorp: zondag 19.00 uur
Den Burg: Zaterdag 19.30 uur
zondag 10.45 uur
De Koog: zondag 9.30 uur
Oosterend: zaterdag 19.30 uur
DOOPSGEZINDE GEMEENTE
Den Burg, 10.00 uur, ds Hylkema.
Uitzending De Lichtboei.
JEHOVAH'S GETUIGEN
Dorpshuis De Waldhoorn, Heren
straat 30, Den Hoorn
Zondags: 18.30 uur openbare lezing
19.30 uur Wachttorenstudie.
Woensdags: 19.30 uur Theocr.
school;
20.30 uur Dienstvergadering.
FEUILLETON
door Tom Lodewijk.
9. „Hébben wij een particuliere rela-
Jtie, Sita?" Hij vroeg het glimlachend,
[maar ze wist dat hij heel ernstig was.
„Och ja" rekte ze, opzettelijk
{neutraal „we kennen elkaar, niet? We
.'noemen elkaar zelfs al bij de vóór-
ttnaam".
(„Ijsberg!"
„Ben ik dat?"
I; „Nee, je bent het juist niet. Je spéélt
(het maar".
L „Je wilt zeggen dat ik een spelletje
j speel?"
I; „Laten we het even afmaken een
ispelletje speel met mij? Nee, als ik
dat dacht, dan zat ik hier nu niet",
li „Jaap, wat ben je serieus".
I,,Ja, ik speel beslist géén spelletje".
„Ik dan?"
„Nou ja, je schermt, je houdt me op
armslengte".
„Waarom zou ik niet?"
„Waarom zou je wél?"
L „Ja, geef daar eens antwoord op
1 waarom zou ik wèl?"
Allerlei mensen praatten om hen
heen, maar het leek of zij tweeën
helemaal alléén zaten in de volle restau
ratie.
„Als je niet van mijn gezelschap
gediend was. Als je dacht, ik wou dat
die vent maar oprukte. Denk je dat,
Sita?"
„Nee, waarom zou ik?"
Hij haalde geërgerd de schouders op.
..Hopeloos ben je. Iedere vraag be
antwoord je met een wedervraag. Zo
kom ik nooit verder".
„Hoe ver wou je dan komen?" Ze
lachte, want ze merkte dat ze wéér
vroeg.
„Zo dicht bij jou, dat er niemand meer
tussen kan komen", zei hij opeens.
Ze staarde voor zich uit.
Dat was het.
Duidelijker behoefde hij het niet te
zeggen.
Het was geen formeel aanzoek maar
Jaap Baars was geen man wie het vóór
alles om de vorm ging. De inhoud was
duidelijk genoeg.
„Waarom, Jaap?" ze fluisterde het
bijna.
„Sita die eerste keer, weet ie
nog, in het Park? Toen wist ik het
eigenlijk al. Daarna heb ik je vaker
gezien en gesproken. En ik werd steeds
zekerder van mijn zaak. Maar het gaat
niet om mij alleen, het gaat om jou. Ik
kan jou nou wel een schat van een meid
vinden nee, laat me uitspreken
ik kan nu wel zeggen: zij is het en
niemand anders, maar als jij mij niet
móet, Sita
Hij zweeg. De bel ging voor de
hervatting. Maar geen van beiden maak
te aanstalten om op te staan.
De zaal stroomde leeg.
„We kunnen hier niet blijven zitten",
zei Sita.
„Wou je weer naar binnen? Ben je erg
benieuwd hoe het afloopt? Ze krijgen
mekaar, dat weet ik al vooruit. Dat is
altijd zo in die stukken. Maar dit stuk,
dat wij vanavond spelen nee, spe
len is het woord niet, het is geen
spel krijgen ze mekaar daar ook?"
Ze zag hem zwijgend aan. Hij had
haar, ondanks alles, overrompeld. Ze
had het zien aankomen. Maar ze had
niet durven dóórdenken.
„Kom" zei hij „laat ze maar in die zaal
zitten. Wij gaan een eind lopen". Hij
vroeg niet of ze het goed vond en zij
maakte geen tegenwerpingen. Ze volg
de hem, de gelagkamer uit.
Ze liepen door de avondlijk-verlaten
straat, zwijgend naast elkaar, en toen
duwde hij haar zachtjes in de richting
van de stille Polderweg, waar de hoge
bomen ruisten en heel in de verte de
lichten van de grote verkeersweg zicht
baar waren.
„Ziezo" zei hij „hier kunnen wta
praten. Ik praat altijd makkelijker als i
loop".
„O, ik ook".
„Mooi. Nou Sita, ik wil ronduit met je
praten. Ik mocht je op het eerste
gezicht, nu is het nog anders, ik hou van
je. Ziezo, nu weet je het voorste en het
achterste. Als je nu zegt: Jaap, even
goeie vrinden, maar ik niet van jou
nou, dan zijn we even goeie vrinden".
„Moet je van mij nu ook meteen het
voorste en het achterste weten, zoals je
zegt?"
„Ik wil alleen maar weten of je
genoeg om me geeft, dat ik kan blijven
proberen".
„Luister es Jaap jij bent ronduit,
ik zal het ook zijn. Ja, ik geef wel om je.
Ik mag je graag. Ik ik vertrouw je".
„Kind dat vind ik verschrikkelijk
lief van je".
„Ik ben niet zo lief. Ik ben een kat. Ik
heb mijn eigen mening. Ik ben gewend
mijn eigen weg te gaan. Je zult je
handen vol aan me hebben, en mis
schien val ik je vreselijk tegen".
„Dat risico moet ik lopen, maar ik ben
er niet bang voor. Juist dat je je eigen
mening hebt, dat je bent die je bent,
déar gaat het mij om. Ik hoop dat je mij
nodig hebt, maar ik heb jou ook nodig".
„Ja Jaap, ik heb iemand nodig,
iemand die ik vertrouwen kan, iemand
waar ik mee praten kan, iemand waar ik
mee samen kan zijn. Natuurlijk heb ik
dat. Ik ben maar een doodgewoon
meisje. Ik zou niet graag zo zelfstan
dig alléén blijven. Maar o, ik ben
nog zo weinig zeker van mezelf. En ik
wil jou geen verdriet doen, niet teleur
stellen. Daarvoor daarvoor geef ik
weer tevéél om jou zie je?"
„Ik ben er niet bang voor, maar jij
maakt de dienst uit, meisje. Luister es.
Ik ga je een voorstel doen, net als in de
Raad. Ik vraag niet officieel je jawoord,
om maar es plechtig te zijn ik wou
alleen weten: vind je het de moeite
waard, dat wij elkaar vaker zien, vaker
spreken? Kan ik zomaar op een middag
opbellen en zeggen: Sita, ga je mee een
eind fietsen? Kan ik zo maar bij jullie
komen oplopen als ik daar eens zin in
heb?"
„Nou ja, dan zeggen de mensen
tóch
„Kan het jou schelen wat de mensen
zeggen?"
„Nee, zolang ze niets lelijks van
me zeggen".
„Wat zouden ze nou van jóu voor
lelijks kunnen zeggen?"
„Jaap, je slaat me te hoog aan".
„Niks hoor. Je weet hoe ik over je
denk".
„Ja, dat is het juist. Ik val zo tegen".
„Geef jezelf de kans, me tegen te
vallen. Zie of het je lukt".
Ze lachte en hij zag haar gezicht in het
donker bleek, twee grote zwarte ogen
daarin.
„Als je zo lacht, hè, dan moet ik
„Wel?"
„Dan moet ik allebei m'n handen diep
in m'n zakken steken, anders neem ik je
zó in mijn armen".
„Zeg Jaap
„Zeg jij het es".
„Ik geloof niet, eerlijk gezegd, dat het
er alléén maar op aankomt of je een man
vertrouwt, of je met hem kunt opschie
ten. Dat is allemaal van belang, natuur
lijk. Ik heb zo het idee dat je toch óók
moet weten hoe het is, als zo'n man z'n
armen om je heen slaat. Dan weet je
toch pas of je hem een griezel vindt
of
Maar ze kon de zin niet afmaken, ze
kwam adem te kort.
„Jij duvel", fluisterde hij, „jij schat.
Zeg op, vind je me een griezel?"
Zodra ze weer antwoorden kon, zei ze
„Nee niet zo'n erge".
„Sita wil je dan tóch.
„Och Jaap, als jij me toch alsmaar
achterna loopt, krijgt een ander geen
kans. En dan zou ik nooit een man
krijgen".
„Jij hoeft ook geen andere man te
krijgen. Ik zal zorgen dat je aan mij
genoeg hebt".
„Dat houdt nogal wat in".
„Hoe meer hoe beter".
Een luid rinkelende fietsbel deed hen
opschrikken.
„As je vraie wil", riep een boere-
knecht grinnikend, „dan mot je niet
midde op de weg blijve staanl Je belem
mert 't verkeer!"
(wordt vervolgd)
