Groen c2wartsjexeh in het harL, Gemini ziekenhuis wil beter image op Texel Klagen kan nu vertrouwensman Jong leven in robbenbassins Muziekschool onbetaalbaar £EP2323 ToonSmitt XB4WI Green-Zwart Bfe Laagste inschrijver viel vier ton tegen Rijverbod Diefstallen Merkwaardig 80 93a JAARGANG NR. 9492 TEXELSE VRIJDAG 11 JULI 1980 COURANT Redactie: Harry de Graaf, Pelikaanweg 75, tel. (02228) 266 en Frits Beutick, Warmoesstraat 43, Den Burg, tel. (02220) 2208( Voor advertenties, abonnementen, etc.: Langeveld De Rooy B.V., Postbus 11, 1790 AA Den Burg, telefoon (07270) 2741. Verschijnt dinsdags en vrijdags. Postgiro 652. Abonnementsprijs 712,50 per kwartaal 70 cent incasso, los 50 cent. Bankrelaties: Amro Bank nr 46.99.17.636 Rabobank nr 3625.01.742; NMB nr 67.34.60.398. Een zijn Texelaar maakt op advies van huisarts een afspraak met een specialist in het ziekenhuis van Den Helder. Op de afgesproken tijd ver voegt hij zich in de wachtkamer in de verwachting toch wel binnen een kwartier geholpen te zijn. Maar het duurt bijna twee uur. Een verklaring of excuus blijft achterwege. Een 7-jarig jongetje moet in datzelfde ziekenhuis naar de röntgenafdeling voor het maken van een foto. Het knaapje lijdt aan claustrofobie (angst tegen opgesloten zijn in een kleine ruimte). De begeleidende moeder wil daarom bij het kind blijven als het de kleedcel inmoet. De verpleegster ver biedt dat echter op bitse wijze, de moeder durft geen weerwoord te ge ven en zit een kwartier later met een kind dat volkomen overstuur is en nog wekenlang 's nachts niet in slaap kan komen. Een bejaarde vrouw bezoekt een spe cialist naar aanleiding van bepaalde klachten. Ze krijgt na een vluchtig onderzoek een verhaal te horen waar ze niets van begrijpt. Als ze nadere vragen stelt reageert de dokter geïrri teerd, kijkt herhaaldelijk op zijn hor loge en laat voelen dat hij niet in stemming is om mevrouw nog verder te woord te staan. Een mevrouw ver trekt, ongerust en onvoldaan. Een patiente, die voor een week wordt opgenomen ziet dat de ver pleegkundigen fouten maken en dat sommigen zich onbeschoft en onge ïnteresseerd gedragen. Ze ergert er zich bijvoorbeeld aan dat twee ver pleegkundigen tijdens hun werk meer met elkaar praten over allerlei privé- belevenissen dan dat zij zich belang stellend onderhouden met hun pa tiënten. Een meisje vervoegt zich voor een onderzoek in het ziekenhuis. Tijdens het onderzoek acht de betreffende arts een bloedonderzoek noodzake lijk. De afdeling waar dit kan gebeu ren blijkt echter gesloten te zijn, zo dat het meisje alleen voor een bloedprik nog een keer apart naar Den Helder moet reizen. Dit zijn willekeurige voorbeelden van minder goede ervaringen in het ziekenhuis van Den Helder. Enkele van de genoemde mensen hebben er wel eens over geklaagd, thuis in de familiekring en bij kennissen. Deze vertellen dergelijke verhalen aangedikt verder, waardoor ze het vertrouwen in het ziekenhuis van Den Helder niet bepaald bevorderen. Ze hadden hun klachten beter bij de directie van het ziekenhuis bekend kunnen maken of bij de speciaal daarvoor in het leven geroepen com missie van goede diensten, maar dat deden ze niet. Door onwetendheid maar vooral door angst. Voor de meeste mensen is het ziekenhuis met zijn hooggeleerde dok ters en oppermachtige verpleegsters nog altijd een instituut waar je met eer bied tegenover hoort te staan. Bovendien zijn mensen die wel de moed hebben om op de juiste plaats voor zichzelf op te komen, niet popu lair. Daar wil je niet bijhoren, je wilt niet zeuren. Maar de praatjes hebben wel tot gevolg dat sommige mensen de voorkeur geven aan het ziekenhuis van Alkmaar boven dat van Den Helder. Dr. F. W. M. Hoffmans, medisch directeur van het Gemini-ziekenhuis in Den Helder heeft zich met het bestuur tot taak gesteld het image, dat zijn ziekenhuis op Texel heeft, te verbeteren. Hij zegt: „We weten dat sommigen op Texel twijfelen aan de kwaliteit van ziekenhuis en polikliniek in Den Helder, maar de klachten bereiken ons via ingewik kelde omwegen. Ze zijn vaag en oncontroleerbaar. We kunnen er daarom geen onderzoek naar instel len en er dus ook niet tegen optre den. Op een of andere manier willen we de mensen ertoe brengen op de juiste plaats hun mond open te doen". Er doet ook een ander soort klachten de ronde over het Gemini-ziekenhuis in Den Helder. De kundigheid van som mige daar werkende specialisten zou te wensen overlaten. Met name botbreu ken zouden in Den Helder niet altijd behoorlijk worden gerepareerd. Menige Texelaar met een gebroken arm of been eist daarom in het ziekenhuis van Alkmaar te worden opgenomen. Dr. H. van Arnhem, voorzitter van de medische staf van het Gemini-zieken huis, veronderstelt dat in het zieken huis van Den Helder niet meer of minder fouten worden gemaakt dan in een willekeurig ander ziekenhuis in het land. Maar wie meent dat zijn kwaal of afwijking niet op de juiste wijze is be handeld, moet klagen. Hij kan er verze kerd van zijn dat die klachten serieus worden behandeld en dat de klagers daar geen enkel nadeel van zal onder vinden in verdere kontakten met het ziekenhuis of met de betreffende arts. Maar ook dr. Van Arnhem ziet wel in dat de meeste mensen er moeilijk toe komen deze officiële weg te bewande len. Als de boosheid achter de rug is, komt het al gauw tot uitstel en meestal tot afstel. Bovendien gaat het zelden om echt schokkende dingen. Maar vrienden en bekenden krijgen het ver haal wel in geuren en kleuren te horen, terwijl het ziekenhuis zelf van niets weet. Dat gebeurt hoogstens veel later, uit de derde of vierde hand. Er zou dus een systeem gevonden moeten worden waardoor de patiënten makkelijker tot klagen komen. Bemiddelaars Uitgaande van het ervaringsfeit dat de patiënten wel hun hart uitstorten bij kennissen in de eigen omgeving, wil men een aantal mensen in de Texelse samenleving als bemiddelaars /"EÓh TAXI- EN TROUW AU TO VERHUUR Wilh«lmlnalaan4-6 d%n Burg aanwijzen. In principe komen alle Texelse „welzijnswerkers" voor deze bemiddelaarsfunctie in aanmerking: de huisartsen, maatschappelijk werker, de pastores en predikanten, de projekt- leider voor het bejaardenwerk, de wijk verpleegsters, de directeur van de Sociale Dienst, etc. Wie klachten heeft kan dus daar terecht. De medische staf wijst de Texelse patiënten ook op het feit, dat in het bestuur van het Gemini- ziekenhuis ook een ingezetene van Texel zit. Dat is mevrouw W. M. Wagener, Langeveldstraat 25 in De Cocksdorp, tel. (02220) 379. Ook zij verneemt gaarne klachten en kan er voor zorgen dat deze op de juiste plaats terechtkomen, zonder dat dit voor de klager tot vervelende of lastige gevol gen leidt. Men behoeft er bijvoorbeeld niet bang voor te zijn dat men wordt opgeroepen om met de persoon waarop de klachten betrekking hebben te worden geconfronteerd. Bij klach ten hoeft men zich niet te beperken tot ernstige zaken. Aan- en opmerkingen over kleinigheden zijn evenzeer wel kom, want ook deze kunnen bijdragen aan een sfeer waarin de patient zich veilig voelt. Dit artikel in de krant wekt bijna zeker de suggestie dat in het zieken huis van Den Helder sprake is van ernstige misstanden. Die conclusie mag echter beslist niet worden ge trokken. Ongetwijfeld zullen veel zaken nog voor verbetering vatbaar zijn, maar het zal bijna altijd gaan om bijzaken, die niettemin voor het wel zijn van de patient heel belangrijk zijn. Het is niet toevallig dat het zieken huis van Den Helder deze zaken juist nu aan de orde stelt. De ziekenhuizen Lidwina en Parkzicht vormen al geruime tijd een bestuurlijke eenheid onder de naam Gemini. Binnenkort wordt de samenvoeging in bouw kundig opzicht een feit, want Parkzicht wordt aanzienlijk uitgebreid en het Lidwina-ziekenhuis wordt gesloopt. Zoals bij elke schaalvergroting houdt dat gevaren in voor de menselijkheid van de verhoudingen en wordt de kans nog groter dat onvrede verborgen blijft. Tegelijk met de ingebruikneming van het nieuwe ziekenhuis moeten daarom de contacten met het publiek verbe terd worden. In dit verband kan de patiëntenvereniging ook een belangrijke rol spelen. De patiënten moeten leren dat zij tegenover de arts niet anders hoeven te staan dan tegenover de lood gieter of de kruidenier, leder heeft recht op volledige informatie en mag verwachten dat de arts hen niet met een kluitje in het riet stuurt maar in begrijpelijke termen op vragen een ant woord kan geven, op een vriendelijke en hartelijke wijze. Ook van de Dat is gebleken bij de onlangs gehou den aanbesteding, waaraan op uitnodi ging werd deelgenomen door de Texel se aannemers Daalder, Duin en Drijver. Duin bleek de laagste inschrijver te zijn met een bedrag van 7956.500,-. Dat is de .kale aanneemsom, zonder BTW, centrale verwarming, gasaanieg, risico dekking, inrichtingskosten, architecten honorarium, adviseurskosten en kos ten van toezicht. Wordt alles bij elkaar geteld dan komt men op een totaaluit- gave van bijna anderhalf miljoen gulden. Dat is vier ton meer dan door het archi- tektenbureau Jan Visser was berekend. Dit verschil is zo groot dat het onover brugbaar lijkt. Dat was een bittere tegenvaller. De dorpscommissie van Den Burg (formeel de opdrachtgever voor de bouw) en B en W hadden erop gerekend dat de aanbesteding zou meevallen, gezien de honger naar werk in de bouw. Het is niet waarschijnlijk dat de gemeenteraad ge noegen zal nemen met een zo sterke verhoging van het krediet. B en W zijn dan ook niet akkoord gegaan en zullen in hun vergadering van dinsdag a.s. waarschijnlijk besluiten dat architekt Visser en aannemer Duin met elkaar aan de tafel moeten gaan zitten om na te gaan waar het grote verschil tussen de architektberaming en de aannemer raming vandaan komt. Ook de afdeling financiën van de gemeente zal zich in het probleem verdiepen. In de zeehondenbassins van het Natuurrecreatiecentrum is het geboorteseizoen in volle gang. Tot dusver zijn vijf jonge zeehonden voorspoedig ter wereld gekomen; de zesde en voorlopig laatste kan elk ogenblik komen. Het staat vrijwel vast dat het aantal zeehonden dat dit jaar in de westelijke Waddenzee wordt geboren aanmerkelijk lager is, als gevolg van de vergiften waardoor het voortplantings vermogen wordt verstoord. Het Natuurrecreatiecentrum zou dus als toeleverings bedrijf voor de Waddenzee kunnen fungeren en dat gebeurt dan ook. De zeehonden die vorig jaar in het centrum ter wereld kwamen zullen binnenkort in de Waddenzee worden uitgezet. Om de overlevingskans zo groot mogelijk te maken hebben de dieren gelegenheid gehad om te leren levende vis te vangen. De nu in het NRC geboren robben hebben veel bekijks. Moeders en kinderen trekken zich van de vertederd toekijkende en druk fotograferende toeristen niets aan. Rond de bouw van de muziekschool, waarmee na afloop van de bouwvakantie zou worden begonnen, doen zich ernstige moeilijkheden voor. Het projekt pakt namelijk veel duurder uit dan het bedrag van ruim één miljoen gulden waarmee de gemeenteraad akkoord is gegaan. verpleegkundigen mag een hartelijke te gemoetkomende en correcte houding worden verwacht. Als zij falen moet dat bekend worden bij de verantwoordelijke leiding van het zie kenhuis. Het Gemini-ziekenhuis in Den Helder zou zijn Texelse „klanten" niet graag willen missen. Afgezien van Den Helder zelf is Texel de gemeente in noordelijk Noordholland, die de meeste patiënten levert aan het ziekenhuis. Gemiddeld wordt bijna elke dag een Texelaar in Den Helder opgenomen, want het aantal opnamen per jaar ligt tussen de 300 en 350. (Ter vergelijking: Anna Paulowna in 1979 290 patiënten. Wie- ringen 238, Schagen 37, Callantsoog 54). Beter of slechter Vrij algemeen wordt gedacht dat het ziekenhuis in Alkmaar van een medisch hoger gehalte is dan dat dan Den Helder. „We gaan toch maar hogerop" zeggen sommige Texelaars, die voor de keus worden gezet en weinig bezwaar hebben tegen de grotere afstand. Dat berust echter op een misverstand. Een oogarts in Alkmaar hoeft niet beter te zijn dan een oogarts in Den Helder en de gynaecoloog in Den Helder is even best of misschien zelfs nóg wel beter (maar wie beoordeelt dat?) als zijn collega in Alkmaar. Het enige verschil is het grotere aantal specialisten in Alkmaar. We b.v. geholpen moet worden aan afwijkingen van de urine wegen, wordt door zijn huisarts naar Alkmaar gestuurd, niet omdat Den Helder niet goed zou zijn maar een voudig omdat alleen in Alkmaar een uroloog is. Hetzelfde geldt voor enkele andere specialismen, zoals orthopaedie. En voor zover er toch sprake is van kli nieken of specialisten, die zich bijzon dere technieken of behandelingswijzen hebben eigen gemaakt, mogen de pa- tienten erop vertrouwen dat zij daar heen worden verwezen als de „gewone" arts dat raadzaam acht. Elke arts heeft geleerd dat hij moet doorver wijzen als hijzelf, om welke reden dan ook, de meest gewenste behandeling niet kan uitvoeren. De bestuurder van een auto, waarvan de remlichten het niet deden, werd gisteren aangehouden in Oosterend. Bij de aanhouding bleek dat de 24-jarige Zwollenaar onder invloed van sterke drank verkeerde. Hem werd een rijverbod van 8 uur opgelegd. Maandagavond werd eveneens een rij verbod opgelegd aan een Texelaar. Dit gebeurde om elf uur 's avonds. Maandagavond werden uit een bar-dancing in De Koog twee leren jacks ontvreemd. De heer B. uit Wateringen meldde zijn jack van 7300,— kwijt te zijn. Even later kwam B. uit Alkmaar meldden dat ook zijn jack met dezelfde waarde was verdwenen. Bij supermarkt Daalder werd maandagavond een man uit Ede betrapt op een winkeldiefstalletje. Zon der te betalen had hij een balletje mee willen nemen. Tevens werd maandag aangifte gedaan van de diefstal van een viskoffer uit een tent die op de camping Kogerstrand staat. De 45-jarige vrouw uit Breda, die aangifte deed, meldde dat er twee zeemolens in de koffer zitten. Het geheel vertegenwoordigt een waarde van ongeveer driehonderd gulden. Tenslotte werd in De Koog nog een mastvoetkoppeling van een surfplank gestolen. Dit werd aangegeven door een 31-jarige inwoner uit Lopik. Het betreffende onderdeel was bevestigd aan het dak van een auto, die in de Kamerstraat geparkeerd stond, en was 798,— waard. De demonstratie voor het goedkope Texelaarsabonnement heeft een redelijk geslaagd verloop gehad. De organisato ren moeten echter teleurgesteld zijn geweest in de blijken van meeleven van de Texelaars die zijn wilden vertegen woordigen. Al dagen tevoren was dui delijk dat de stemming nog niet op het vereiste peil was. De meeste mensen hadden zelfs niet de moeite genomen om de huis aan huis bezorgde poster als blijk van solidariteit voor het raam te hangen. De hoop dat het heilige vuur pas op het laatste moment zou oplaaien werd niet bewaarheid. Het aantal deel nemers aan de demonstratie de schat tingen lopen van 400 tot 500 personen had veel hoger kunnen zijn, ondanks het feit dat nogal wat mensen op vakantie waren en anderen zich wegens drukke seizoenwerkzaamheden niet konden vrijmaken. Oorzaak was het merkwaar dige feit, dat de aktie omstreden was. Er was een niet openlijk, maar toch voel baar verzet en een nauwelijks verholen neiging tot boycotten. Dat had niets te maken met het doel van de demonstra tie natuurlijk heeft vrijwel niemand be zwaar tegen een goedkoop abonne ment) maar veel meer met de mensen die de aktie hadden georganiseerd. Die kwamen namelijk uit de niet traditionele Texelse en „dus" verdachte hoek en ze bleken tot overmaat van ramp ook nog overwegend van linkse signatuur te zijn. Dat vermoeden bestond toen de aktie een paar weken geleden werd aange kondigd, blijkens een tiental telefoontjes die bij de redaktie van deze krant bin nenkwamen. De initiatiefnemers had den de tactische fout begaan door zich niet direkt met naam en toenaam aan het publiek bekend te maken. Ze zagen dat in en herstelden de fout, maar ach teraf gezien maakte dat niets uit, want de argwanenden werden in hun vermoe dens bevestigd en konden zeggen: zie je wel. De culturele barrière tussen de twee soorten Texelaars [„echt en on echt'1 bleek er nog steeds levensgroot te zijn. De weigering van het Koninklijk Texels Fanfare om muzikale medewer king te geven aan de optocht uit vrees voor verlies van donateurs een feit dat aan de vooravond van de optocht nog even gauw door een der organisatoren per ingezonden stuk bekend werd ge maakt) was een welkome extra bevesti ging van het vermoeden, dat er met de aktie iets niet pluis was, ondanks de eenstemmigheid van de gemeenteraad, ondanks de duidelijke steun van kamer leden van uiteenlopende politieke signa tuur en ondanks het feit dat „zelfs" de heilige koe TESO er geen bezwaar tegen had. Wie thuis bleef omdat hij met de aktie niets te maken wilde hebben, kon achteraf ook nog zeggen dat hij gelijk heeft gehad. Want de demonstratie is op het laatste moment immers uit de hand gelopen. De afspraken met de zo tegemoetkomend optredende burge meester en TESO werden toch niet na geleefd? Dat feit zal dan ook ongetwij feld worden uitgebuit. De angst om zich aan koud water te branden leek de gevoelens te beheersen. Waarom liepen slechts een paar raadsleden mee in de optocht? Waarom hadden slechts een paar boeren trekkers en wagens be schikbaar gesteld? En waarom Het het Texels Ondernemers Verbond het afwe ten? Die hadden op zijn minst een vlieg tuig met een propagandaspreuk kunnen laten rondcirkelen, want het zijn de ondernemers, die als gevolg van de vele zakenreizen die zij moeten maken enorm profiteren van het goedkope Texelaars abonnement. Het zou te wensen zijn, dat de verschillende soorten Texelaars wat van elkaar willen leren. De „echte" Texelaars die zo trots zijn op hun ge moedelijkheid en tolerantie jegens an dermans gewoonte en denkwijzen, zou den moeten overschakelen van afzetten naar optrekken. En de „anderen" zou den zich in hun kontakten niet tot lotge noten moeten beperken en wat minder arrogant moeten zijn. Maar gevreesd moet worden dat het die kant niet uit gaat. Na een hoopvolle periode zijn de verhoudingen weer duidelijk aan het verscherpen, tot aantoonbare schade van ons allemaal. Het is maar goed dat het succes van de aktie niet uitsluitend afhangt van het aantal mensen dat zaterdag heeft mee gelopen. Belangrijker was de landelijke publiciteit die erdoor werd opgeroepen en daarover hebben de organisatoren niet te klagen. Zowel in aankondigende als in verslaggevende zin heeft het eve nement vrijwel alle media [„van uiterst links tot uiterst rechts") gehaald. De praktijk heeft geleerd dat zoiets vrijwel nooit zonder resultaat blijft, al is het ver band achteraf moeilijk te bewijzen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1980 | | pagina 1