Ommen
Hackney-paarden op
concours-ftippique
Texel
„1941"
Harmonie „Eensgezindheid'
zwembad s ochtends
open
Lidmaatschap van
Speel-o-theek
moet hoger
Granaat gevonden
Noon-show in
't Asiel
Bustocht naar
concours Opmeer
1RIJDAG
FEUILLETON
door Tom Lodewijk.
25 De gedachte samen met Ingrid
reer zo'n stunt uit te halen, lachte Jaap
aars wel toe. Dat meisje was toch wel
it een ander hout gesneden dan Sita,
ie alleen maar bang was dat haar vader
oos zou worden, die wou dat hij zich
laar afzijdig hield uit vrees voor ruzie.
ange mensen maken niks klaar, dacht
ij. Als hij met dit plannetje bij de
urgemeester kwam, zou zijn hoogste
hef helemaal niet ontevreden zijn. De
urgemeester was te porren voor alles
rat Vreehorst tot meer aanzien bracht.
oveel te groter zijn kansen om daar nog
ens weg te komenI Zo'n actieve
urgemeester konden ze elders ook
ebruiken! Jaap kende zijn pappehei-
lers. Het zou hem trouwens ook geen
waad doen, hij was niet van plan
euwig op de secretarie van Vreehorst
ebliiven zitten.
Diezelfde avond zat Sita Markman
huis te naaien, en keek bezorgd op naar
haar vader aie ongewoon zwijgzaam
was.
„Bent u niet goed?" vroeg ze. „U
bent zo stilletjes".
„Welnee kind, wat zou er zijn?"
„Zorgen?" Ze kende hem zo goed, de
klare blik uit die blauwe ogen was
vertroebeld en ze hoorde hem zuchten.
„Ach nee kind
„Ruzie in de harmonie", glimlachte
ze, maar de vraag was niet zo argeloos
als ze scheen. Ze vermoedde iets, en
wilde hem uit zijn tent lokken.
„Ruzie, nee
„Wat dan?"
En toen kwam hij los, blij dat hij
eindelijk zijn opgekropte zorg kon uiten.
„Ze hebben het is ze in de kop
geslagen na dat concours. Net als
Cuvelier had voorspeld. Ik moet zeggen,
hij heeft gelijk gehad. Die malle Bert
Bakker, die is helemaal kop over bol met
die kolbak en die stok, en dan Arie
Smits onze Harmonie heeft hon
derd jaar bestaan maar als je hun hoort,
heeft er nooit iets van gedeugd. Wij
lopen achter, wij zijn ouderwets. Het
gaat niet meer om de muziek, het gaat
om de poeha. Meiden met korte rokken
en knullen met trommels en toeters, en
dan helemaal achteraan mogen wij ook
nog een nummertje weggeven".
Dat was het dus. Hij wist er al van.
Dat kon trouwens moeilijk anders, want
Vreehorst gonsde er van. Bert Bakker
kende natuurlijk hopen mensen en
zwijgzaamheid was niet zijn fort. En Arie
Smits was zowat aan de verkering met
zijn zus, dus dat was twee handen op
één buik. En dan Jaap nogze brak
haar draad. Vader voelde er blijkbaar
helemaal niks voor, dat kon nog wat
worden!
„Maar het is toch wel goed", pro
beerde ze, „dat er wat jongelui bij
komen?"
„Natuurlijk, hoe meer hoe liever.
Maar laten die eerst maar es leren
behoorlijk een trombone of een hoorn of
een sax te bespelen".
„Het een sluit toch het ander niet
uit?"
„Sita, geloof me, we gaan een heel
verkeerde kant uit. De degelijke muziek
beoefening verdwijnt al meer, de sen
satie en de show gaan het winnen. Je
ziet het overal. En ik weet dat Korsten er
precies zo over denkt".
Die óók al, dacht Sita. Dat werd
straks een paleisrevolutie! Er zou met
portefeuilles worden gezwaaid! En wie
zouden het winnen? Haar vader, Cuve
lier, Korsten, de mensen van boven de
zestigof die doordouwers van de
andere kant?
Ze wist nu met onfeilbare zekerheid,
dat het conflict in wording was, dat
conflict dat de eensgezindheid en de
harmonie in de „Harmonie Eensgezind
heid" kon verscheuren, nadat die bij het
concours nog pas zo duidelijk gebleken
was.
En ze wist ook, dat het haar vaders
hart zou breken.
HOOFDSTUK 12
Conflict
„Vader, uw koffie wordt koud",
waarschuwde Sita.
Niet alleen werd de koffie koud, maar
zelfs de sigaar van Gerard Markman was
uitgegaan. Hij zat te staren en was met
zijn gedachten blijkbaar heel ver weg.
„Jaja", kwam hij tot de werkelijkheid
terug, greep het koffiekopje en dronk
het haastig leeg.
„Ik had u net zo goed slootwater
kunnen voorzetten", mopperde Sita, „u
had het niet eens gemerkt".
„Nou ia kind
„Waar zit u toch zo over te pieke
ren?"
Ze wist het heel goed en wierp terluiks
een blik op Jaap Baars, die schijnbaar
verdiept zat in de krant.
„Vraag dat maar aan hém", zei
Gerard Markman met een nijdige knik in
de richting van de krant, „hij weet er
wel méér van".
„Wieik?" vroeg Jaap onnozel.
„In ben geen gedachtenlezer".
„Nee, wel een krantenlezer blijkbaar.
Maar als jij niet weet waar ik me zorgen
om zit te maken, dan ben je toch wel
een hals".
Sita fronste de wenkbrauwen. Waar
om was haar vader zo scherp? Ze had
graag gewild dat vader en Jaap de
kwestie eens samen als mannen-onder
mekaar uitpraatten, maar zó zou het niet
gaan.
Ze had met stijgende onrust gezien,
hoe de gemoedelijke gezelligheid uit
huis verdween, hoe haar vader nerveus
en kribbig werd. En ze wist de oorzaak
maar al te goed. Het kon niet anders of
Markman, met zijn vele vrienden en
kennissen, wist wat er broedde in de
harmonie, zijn harmonie, wist ook dat
Jaap Baars behoorde tot de groep, die
hij in gedachten „de oppositie" noem
de.
Misschien zou geen ander begrijpen,
waarom Markman zich over deze zaak
zo opwond, maar Sita wist wat de
harmonie altijd voor haar vader had
betekend. Sinds hij voorzitter was ge
worden, was ze zijn troetelkind. Hij had
niets meer om handen en alle tijd om
zich met de harmonie te bemoeien. Die
vulde grotendeels zijn leven. Als voorzit
ter van de harmonie was hij een figuur
van gewicht in Vreehorst en hij kon de
gedachte niet verdragen dat hij deze
functie eens zou moeten prijsgeven.
Tijdens het concours had hij de beteke
nis van zijn voorzitterschap nog eens
extra beseft. De vage gedachte, er na
het concours mee uit te scheiden, had
hij niet laten rijpen. Mensen als Cuvelier
hadden hem gezegd, dat hij er nu zéker
niet mee moest ophouden. De harmonie
had juist in deze tijd zijn leiding meer
dan ooit nodig, anders zouden allerlei
nieuwlichters de baas gaan spelen en
dat kon het eind wel eens zijnl Markman
was het er mee eens, want zo had hij
een gegronde reden om, ondanks zijn
hoge leeftijd, de voorzittershamer te
blijven hanteren. Hij zei tegen ieder die
het horen wilde, dat hij graag zijn
functie zou afstaan aan een jongere
kracht, maar hij zou echt niet weten wie
daarvoor geschikt was. Arie Smits
soms? Die was veel te wild. De jongeren
waren hem te onevenwichtig, hadden te
veel ongare ideeën. En de ouderen
zeiden: Gerard, blijf jij nog maar wat, je
doet het best.
Toch voelde hij onder zijn voorzit
terszetel de eerste trillingen van wat wel
eens een aardbeving kon worden I
En nu zat daar Jaap Baars, die koek
en ei was met de oppositie, rustig in zijn,
Gerards, eigen huis zijn krant te lezen,
alsof er niets aan de hand was. Straks
stond Sita ook nog tegen hem op. Wat
hield hij dan nog over? Hij sidderde bij
de gedachte aan een conflict, zag er als
een berg tegen op daarbij betrokken te
worden, en wist tegelijk dat wilde hij
zichzelf handhaven, hij dat conflict niet
uit de weg kon gaan en zelfs moest
proberen, baas te blijven.
(wordt vervolgd)
25 JULI 1980 PAGINA 7
TEXELSE COURANT
Het optreden van een groep Hackney-
ruiters van de Hackneyclub Midden-
Nederland is één der hoofdschotels van
het concours hippique dat zaterdag a.s.
op de speelweide aan de Emmalaan in
Den Burg wordt gehouden. De Hack-
neyruiters komen met totaal 15 dieren
naar Texel en zullen voor een aantrekke
lijke show zorgen.
paarden komen pas 's middags aan hun
trekken als het eigenlijke concours
programma wordt afgewerkt. Naast het
optreden van de Hackneys zijn in dat
programma meerdere hoogtepunten
aan te wijzen. De ponyrace wordt
ongetwijfeld weer een succes, evenals
het optreden van de Waddenruiters. Iets
heel bijzonders wordt de 'Pas de deux',
verzorgd door Lieke Heetveld en Arjo
Kikkert; het is een staaltje dressuur met
twee paarden.
Voor de muzikale opluistering van het
jaarlijkse evenement zorgt deze keer
„Excelsior" uit Oosterend. De bezoe
kers hoeven niet bang te zijn voor
honger of dorst want traditiegetrouw is
er ook weer een ruime consumptietent
waar het nodige verkrijgbaar is en waar
Hans Zijm van „De Witte Burcht" de
scepter zwaait.
Voor het volledige programma van
het concours hippique wordt verwezen
naar de Recreatief-bijlage die in deze
krant is bijgesloten.
Nauwelijks is de Vara van Texel
vertrokken, of er wordt alweer een
radio-uitzending van het eiland ver
zorgd. Dit keer door de KRO die vanuit
't Asiel de Noon-show zal uitzenden. De
uitzending is woensdag van twaalf tot
twee. De Noon-show is een muziekpro
gramma waarin drie Texelse jongens en
meisjes tegen elkaar uit zullen komen in
een pop-quiz. Er zal verder gepraat
worden over allerlei zaken die de eilan
der bezig houdt.
De stichting Speel-O-Theqk heeft na
:ht weken zo'n 130 kinderen bereikt,
as in de herfstvakantie wordt officieel
eopend. Er is vooral veel speelgoed
strokken van de Westfriese werkplaats
Hoorn. Het speelgoed wordt erg
tensief gebruikt en moet zo'n vier jaar
leekunnen. Er zijn vooral veel kinderen
it De Koog die van de Speel-O-Theek
ebruik maken. De contributie is tien
ulden per jaar. De Speel-O-Theek geeft
ok voorlichting en denkt via speelmid-
agen meer bekendheid aan het werk te
even. De groep die het 't meest nodig
eeft is moeilijk te bereiken.
Eén en ander kwam naar voren tijdens
e onlangs gehouden vergadering van
e subsidiecommissie toen de subsidie-
anvraag van de Speel-O-Theek voor
et lopende jaar en 1981 ter sprake
wam. De dames Lobato en Nieuwland
an de Speel-O-Theek waren hierbij
anwezig. De Speel-O-Theek ontving al
en subsidie van f5.000,— van CRM en
24.500,— van het Nationaal Jeugd-
>nds. Hiervan moest tweederde ge-
ruikt worden voor de aanschaf van
aeelgoed en éénderde voor opberg-
asten en inrichting. Plannen die de
peel-O-Theek wil verwezenlijken is
peelgoed voor gehandicapten en een
itbreiding naar de leeftijd van 6-12
lar.
In de subsidiecommissie werden
vraagtekens gezet achter de contributie
van tien gulden per jaar. Dit bedrag
werd erg laag gevonden. Verder vond
men het niet juist de kosten van de
afschrijving te subsidiëren omdat de
aanschaf volledig werd gesubsidieerd.
Een lidmaatschapsbijdrage van f25,—
werd in de commissie verantwoord
geacht. Vijfentwintig procent investe
ringssubsidie bij toekomstige aanschaf
fingen zou overwogen kunnen worden,
Er bestaat bij velen behoefte 's
ochtends vroeg te zwemmen. Bij zwem
bad Molenkoog wil men op die behoefte
inspelen en daarom zal in het vervolg
iedere woensdagochtend van zeven tot
acht uur het bad geopend zijn. Mensen
die zo vroeg willen zwemmen worden
verzocht vooraf even te bellen, zodat
men weet hoeveel mensen men kan
verwachten. Het bad zal woensdag
ochtend vanaf zeven uur alleen maar
voor abonnementhouders en tien baden
kaarten geopend zijn. Het telefoonnum
mer van het bad is (02220) 3373.
Bij de Slufterweg werd een mortier
granaat met een lengte van 22 centime
ter gevonden. Het projectiel wordt door
de mijnopruimingsdienst onschadelijk
gemaakt.
Mensen die altijd hebben gedacht dat
Texel zeven dorpen heeft, hebben het
behoorlijk mis. Ook Ommen behoort tot
Texel en vormt dus de achtste plaats.
Dat zijn althans de gegevens zoals men
die af kan leiden uit de ansichtkaarten-
productie van de firma Van Leer uit
Amsterdam.
Eén onzer medewerkers bracht een
paar dagen in Ommen door. Hij wilde
een kaartje naar huis sturen en trof tot
zijn stomme verbazing ansichtkaarten
aan van de Rozendijk. Mét de tekst dat
de foto in Ommen was gemaakt. Daar
ga je dan voor op vakantie", bromde hij
en kocht de kaart om terug op Texel tot
de conclusie te komen dat op Texel
precies dezelfde kaart wordt verkocht,
maar dan met het opschrift „Groeten van
het eiland Texel".
Het geheel doet een beetje denken
aan het bedonderen van toeristen. In de
geest van „dat bennen leuke ding'n
voor de mens'n". Daarom snel de firma
Van Leer in Amsterdam gebeld, want
misschien ligt er in Ommen wel een
Rozendijk die identiek is aan die van
Texel. „Nee hoor", zei de mevrouw die
de telefoon opnam, „dat gebeurt wel
meer. Dan nemen we gewoon neutrale
plaatjes die in meer plaatsen kunnen
worden gebruikt. Vergezichten die je
overal kunt tegenkomen". Op de argu
menten dat de Texelse Rozendijk uniek
is, ging ze niet in. Ook dat de familie die
in het huis op de foto woont wel eens
erg in de war zou kunnen raken deerde
haar niet. Overigens is er naar verluidt
nog een dergelijke kaart die gebruikt
wordt voor Appelscha.
Het is overigens niet de eerste keer
dat men op Texel de ponyachtige Hack
neys in actie kan zien. Toen het
concours hippique in Oosterend werd
gehouden als onderdeel van Oosterend
Present waren ze er ook.
Overigens zal het concours hippique
een zeer 'Texels' karakter hebben.
„Vooral voor onze eigen mensen is het
leuk dat in de verschillende rubrieken
geen paarden van het vasteland kunnen
worden ingeschreven, die misschien het
leeuwendeel van de prijzen weghalen",
zegt voorzitter J. C. Roeper van de
organiserende vereniging. Het concours
krijgt dit jaar een extra feestelijk tintje
want het vierde lustrum wordt herdacht.
Het is de 20ste keer dat het concours
wordt georganiseerd door de Vereniging
voor Vrienden van het Paard.
Keuringen
Als de weergoden een beetje mee
werken kunnen veel Texelaars en toeris
ten zaterdag een aangenaam en geva
rieerd dagje op de speelweide door
brengen. De echte liefhebbers kunnen al
om 9.00 uur 's morgens genieten, want
dan beginnen de keuringen van het
Warmbloed Paarden Stamboek in Ne
derland (WPN). Mensen met een wat
minder diepgaande belangstelling voor
Steven Spielberg heeft het wereld
record slapstick gebroken met de film
„1941". Werkelijk niet één steen blijft
op de ander en tot in de allerlaatste
seconden van het allerlaatste beeldje
storten de restanten nog ineen. Die
consequente komische ruïnering vindt
plaats binnen een reeks gebeurtenissen
die al even gek en chaotisch zijn. Het
effect van een tank die dwars door een
verffabriek rijdt, militaire jachtvliegtui
gen die tien meter boven de straten van
Los Angelos achter elkaar aanrazen en
een reuzenrad dat brandend in de
oceaan rolt. Lachen, lachen, lachen
dus. Spielberg maakt er af en toe zo'n
gigantische rotzooi van dat je alleen nog
maar perplex zit toe te kijken hoe zijn
wereld schaterend in elkaar dondert en
je vraagt je af wat dat allemaal gekost
moet hebben. Voortdurend neemt
Spielberg de aard van zijn landgenoten
in de maling. Een soldaat in een tank
draagt een volledige honkbaluitrusting
en gaat als in een onvervalste western
tekeer op de wijze van een geharnaste
cavalerist. Het Amerkaanse individualis
me krijgt een knietje in de figuur van een
keurige burger die met een stuk geschut
de oorlog zelf in zijn achtertuintje wil
uitvechten. Een generaal die door zijn
manschappen voor azijnig wordt versle
ten, zit snikkend van ontroering in de
bioscoop, waar hij kijkt naar de première
van Walt Disneys tekenfilm Dombo. Een
verslaggeefster geraakt alleen tijdens
het vliegen in een militair toestel in
seksuele opwinding. Een opperofficier
besluit de krankjoreme reeks van ver
warringen met de deskundige voorspel
ling: „Dat wordt een verrekt lange
oorlog". „1941" is te zien van donder
dag tot en met dinsdag voor personen
van alle leeftijden.
De jeugd kan dit weekend bij de
zondagmatinee van het City theater
getuige zijn van de avonturen van een
klein aandoenlijk hertje. Het is de
bekende Walt Dieney-film „Bambi" die
inmiddels al zo'n 26 jaar in de roulatie is
maar nog nimmer schijnt te vervelen.
Net als bij vele andere tekenfilms van
Disney is dit ontroerende verhaal over
het hertje niet stuk te krijgen. Omdat het
de laatste jaren gebruikelijk is geworden
voor de allerkleinsten de anderstalige
films na te synchroniseren is dit ook bij
„Bambi" gebeurd. Toegang alle leeftij
den.
De Vereniging voor Vrienden van het
Paard Texel organiseert bij voldoende
deelname een bustocht naar het con
cours hippique in Opmeer. Deze tocht
wordt op maandag 4 augustus gemaakt.
Vertrek van Texel is met de boot van
8.05 uur en uit Opmeer wordt 's
middags om zes uur weer vertrokken.
Men kan zich voor dit evenement
opgeven bij mevrouw Bakker-Witte,
Diek 30 in Den Hoorn, telefoon (02226)
464.
Verder wordt door de Vereniging van
Vrienden van het Paard een ringsteek
wedstrijd georganiseerd die op woens
dag 6 augustus gehouden wordt in het
kader van de Texelse folklore. De start is
om zeven uur en alle deelnemers dienen
zich tot kwart voor zeven te verzamelen
op de parkeerplaats voor garage Kaczor.
Opgave vooraf is verplicht en wel voor 1
augustus. Mensen die mee willen doen
kunnen zich eveneens bij mevrouw
Bakker-Witte in Den Hoorn opgeven.
