Hoorzitting Natuurbeschermingswet met CRM delegatie:
GEVOLGEN NIEUWE REGELS
BLIJKEN MEE TE VALLEN
NiRnWsjT;
Overleggroep Texel
buigt zich over
kustproblemen
„BUJDE RIJDERS"
HIELDEN S
Wanneer vliegen kluten op?
RJRc ;-.r
Wt -
Pracht resultaat
voor Excelsior
PAGINA 2
TEXELSE COURANT
DINSDAG 14 OKTOBER 1980
De ongeveer zestig Texelaars die vrijdagavond de hoorzitting
over de toepassing van de Natuurbeschermingswet op delen
van de Waddenzee bijwoonden, konden voor het overgrote
deel gerustgesteld naar huis keren. De ambtenaren van het
ministerie van CRM die de zitting leidden, deden hun uiterste
best aan te tonen dat de gevolgen voor watersporters, vissers,
wadlopers en al die anderen die van het wad gebruik maken,
nogal meevallen. De uitspraken van de ambtenaren wezen in
feite op één teneur; de natuurbeschermingswet is er om exces
sen in het Waddengebied tegen te gaan. Het normale gebruik
van het wad kan vrijwel onbeperkt worden voortgezet.
In zijn openingswoord zei de heer Van Pijpen van de Provinciale Plano
logische Dienst goede herinneringen te hebben aan het bezoek, dat tezamen
met staatssecretaris Wallis de Vries aan Texel werd gebracht. Door boeren
werd toen een demonstratie gehouden tegen het aanwijzen van Texel als
landschapspark. Van Pijpen die tijdens de hoorzitting als voorzitter fungeer
de, noemde dit één van de meest ludieke demonstraties die hij in zijn
loopbaan ooit had meegemaakt. Verder zei Van Pijpen dat de CRM-delegatie
in de eerste plaats was overgekomen om te horen wat de bevolking wil. De
Waddenzee zal worden aangewezen tot staatsnatuurmonument, maar CRM
wil hierbij zoveel mogelijk rekening houden met de bevolking.
Nadat de heren Herngreen en Hooft Maar ik smeek u, handhaaf onze oude
waren ingegaan op facetten van de
nieuwe wet, die overigens eerder in
deze krant uitgebreid aan de orde kwa
men, was het woord aan de Texelaars
die de zitting bijwoonden.
De heer Vlas uit Oudeschild zei over
tuigd te zijn van het nut van Wadden
bescherming. Als pierenspitter heeft hij
veel te maken met aantasting van het
Wad. Natuurlijk ben ik als Texelaar
trots op het feit, dat onze dijken nu op
deltahoogte gebracht zijn. Er heeft ech
ter wel een aantasting plaatsgevonden
van met name een stuk wad waar veel
pierenstekers actief waren". Hetzelfde
probleem doet zich volgens Vlas in Zee
land voor.
„Achter Oost gaat veel verloren door
de Pierensteekmachine", ging Vlas
verder. „Die machine verplaatst een
berg zand die niet meer teruggelegd
wordt. Het duurt heel lang voor zoiets
herstelt. Hetzelfde is eigenlijk het geval
met pierensteken door badgasten.
Doordat het zand niet meer wordt
teruggelegd, krijg je algen en verrotting
in de grond. Echte pierenspitters
spitten net als in de tuin de hele grond
om. Dat is zelfs beter voor de grond
Het zou goed zijn om de badgasten
hierover voor te lichten", zei Vlas.
De heer Hooft van Staatsbosbeheer
zei dat de machinale pierenspitters af
hankelijk zijn van een vergunning van
het Beleid voor de Domeinen. Er zullen
zeker niet meer vergunningen worden
uitgegeven. Het machinaal
pierenspitten blijft beperkt tot het ge
bied waar dit nu ook wordt gedaan. De
handpierenspitters zullen op hun gebied
dus geen last van de machines krijgen.
Hooft onderkende het nut van goede
voorlichting. Het leek hem primair een
taak van de gemeente en Staatsbosbe
heer.
Ontheffing
De visser Blom meldde dat de
vissers voor de bemachtiging van
dieren die onder de visserijwet vallen
een ontheffing nodig hebben. „De
vissers zijn bij een goed milieu gebaat.
rechten. We hebben nu al een onthef
fing nodig om bijvoorbeeld op garnalen
te mogen vissen. De kotters van meer
dan 500 ton of driehonderd pk hebben
daar geen last van. Die mogen binnen
de 12 mijl niet trawlen of vissen met de
boomkor. Alsjeblieft, niet voor ons nóg
een extra ontheffing", zei Blom. Over
de regel dat de vissers tijdens hun werk
de rust voor de vogels en de zeehon
den moeten respecteren, zei Blom dat
dat zeker gebeurt en dat de vogels zelfs
voordeel hebben bij de visserij. Via de
spoelsorteermachine wordt ondermaats
goed uitgeslecteerd en overboord
gezet. De vogels profiteren hiervan
door af en toe een visje mee te pikken.
Tenslotte merkte Blom op dat de eider-
eenden de rust van de zeehonden meer
verstoren dan de vissers. „Handhaaf
onze rechten", drukte hij de CRM
delegatie op het hart.
CRM-ambtenaar Herngreen kon de
heer Blom wat betreft de mogelijke
nieuwe papierwinkel geruststellen. Voor
de vissers die thans in het Wadden
gebied werkzaam zijn, komt er een al
gemene ontheffing. De rechten van de
bestaande vissers zullen niet worden
aangetast. „Wanneer u zegt dat door
uw visserij niets wordt verstoord, dan
bent u ook met strafbaar. Of er iets
wordt verstoord, wordt bepaald door
overlegstructuren tussen de plaatse
lijke vertegenwoordigers, gemeente en
vertegenwoordigers van het ministerie
van CRM". Herngreen sloot overigens
niet uit dat voor nieuwe ontwikkelingen
in de visserij in de toekomst mogelijk
wel een ontheffing moet worden ge
vraagd. De bestaande visserij blijft
onaangetast.
Hele Waddenzee
Nog niet helemaal gerustgesteld
meldde Blom dat de zee tussen Texel
en Vlieland voor veel Texelse vissers in
feite de hele Waddenzee is. „Je vaart
met onze kleine schepen niet helemaal
naar de Amelandse gronden", zei hij.
De heer Van Pijpen legde uit dat in de
nieuwe wet de vergunning voor de
vissers in feite al is inbegrepen dat
Blom zich dus werkelijk nergens zorgen
over hoeft te maken.
De heer J. C. Dros wilde weten
welke invloed de nieuwe wet heeft op
de werkgelegenheid. Van Pijpen
meldde dat er geen invloed is. „Er
worden geen werkzaamheden onmoge
lijk gemaakt", zei hij.
Namens de Vissersvereniging
DETV (de beroepsvissers) sprak de
heer L J. Weijdt. Hij zei dat het hem
was opgevallen dat in de nieuwe
wet de beroepsvissers ergens tussen
de amateurs instaan. Hij vond dat de
beroepsvissers duidelijk in een ander
licht moeten worden gezien en hij
wenste dit graag in de nieuwe wet
tot uitdrukking te zien komen.
Verder wilde Weijdt de garantie dat
van oudsher bekende visserij niet
wordt aangetast, ook niet de visserij
die op de zeer ondiepe gebieden
plaatsvindt. Wat dit laatste betreft
noemde Weijdt de kokkelvisserij.
Tenslotte noemde de voorzitter van
de beroepsvisserijvereniging de ver
vuiling vanuit het buitenland die het
Waddengebied bereikt. Door deze
vervuiling wordt de ernstigste aan
tasting veroorzaakt.
Hengreen beloofde dat het onder
scheid tussen amateur- en
beroepsvissers duidelijker in de wet tot
uitdrukking zal worden gebracht. Hij
gaf toe dat de vervuiling één van de
belangrijkste oorzaken van de achteruit
gang is. Het is echter zeer moeilijk om
met andere landen tot overstemming te
komen teneinde één en ander te verbe
teren. Toch kan de nieuwe natuurbe
schermingswet als wapen worden ge
bruikt om de vervuiling tegen te gaan.
Wanneer ons door het buitenland
wordt gevraagd: „Wat doen jullie dan
aan de bescherming van de
Waddenzee?" kan altijd op de bescher-
mingswet worden gewezen. Wat
betreft de visserij werd gezegd dat men
ernaar streeft deze zo min mogelijk te
remmen. Maar met name de kokkel
visserij heeft in het verleden nogal wat
verstoring bij de zeehonden teweeg ge
bracht. De heer Hooft meldde dat ook
de hardervisserij schadelijke gevolgen
voor de zeehonden oplevert. De
zeehonden raken in de netten verstrikt
en verdrinken op die manier. Er zal nog
overleg plaats moeten hebben over
welke gevolgen welke soorten visserij
op de zeehonden en de vogels hebben,
Weijdt vroeg hierop om een Rijksbij
drage wanneer de vissers door de
nieuwe wet extra investeringen moeten
doen. Hooft zegde toe dat in dat geval
inderdaad een bijdrage kan worden ver
leend. Verder werd afgesproken dat er
overlegstructuren zullen komen tussen
het ministerie en vertegenwoordigers
van de eilanden. Per eiland wordt een
groep gevormd waarin mensen van
natuur- en milieugroepen, recreatie en
de bedrijven zitten. De laatste groep
zou dan ook door mensen van de
visserij vertegenwoordigd kunnen wor
den.
Als schipper van een traditioneel zeil
schip voerde Jos Engelvaart het woord
op de zitting. Hij stelde dat tien jaar
geleden een groep begon met het
restaureren van oude zeilschepen zoals
tjalken. Het is financieel alleen maar
haalbaar een dergelijk schip in de vaart
te houden als je het verhuurt aan groe
pen particulieren. Tochten worden
gemaakt over IJsselmeer en
Waddenzee. De schepen worden alleen
maar verhuurd mét schipper, en die
weet goed in welke gebieden hij niet,
en in welke hij wel kan varen. De
schepen hebben een platte bodem en
een geringe diepgang. Bij hoogwater
kunnen ze daarom buiten de
bebakende vaarroute varen. Ze hoe
ven vrijwel nooit op de motor te varen'
„Het is een heel bijzondere belevenis",
zei Jos Engelvaart, „om op een plaat
droog te vallen. Vlak bij je ontstaat een
heel ander landschap. Droogvallen is
prachtig voor de mensen die meevaren.
Vaak krijgen degenen die het nog nooit
hebben meegemaakt, ontzag voor de
natuur. Die stemming is dan geschikt
voor een stuk natuureducatie. Ik ben
bang dat het door de Waddenwet
onmogelijk wordt om met een zeilschip
van het ene naar het andere eiland te
varen. Ook vrees ik dat we straks niet
meer droog kunnen vallen op het wad.
Door de inpoldering van de Marker
waard is het terrein voor de zeilsche
pen al veel kleiner geworden. Nu de
Waddenzee ook minder mogelijkheden
voor de schepen dreigt te bieden, vraag
ik mij af of we de gerestaureerde zeil
schepen definitief in een openlucht
museum zullen zetten?" zo stelde
Engelvaart.
De schipper meende verder dat niet
alleen de randen van de vaargeulen
mogen worden aangewezen om droog
te vallen. Hij stond voor dat bepaalde
schepen of bepaalde schippers een ver
gunning krijgen om ook op aangewe
zen andere plaatsen droog te mogen
vallen. Engelvaart raadde de CRM-dele-
gatie aan om overleg te plegen met de
vereniging van beroepsschippers in
Enkhuizen.
Geen bezwaar
Herngreen stelde dat CRM de op
komst van de traditionele zeilschepen
van harte toejuicht. „Tegen droogvallen
bestaat geen enkel bezwaar", ging hij
verder, „als de mensen bij de boten
maar afzien van een bepaald gedrag. Op
sommige regels moet nu eenmaal wor
den gelet. Dat betekent: geen feest op
een zandplaat met 40 tot 50 mensen.
Het moet mogelijk blijven van eiland
naar eiland te varen zonder vergunning
of ontheffing. Dat de eis van alleen
mogen droogvallen langs een vaargeul
onredelijk is, was de CRM-delegatie al
gebleken uit bezoeken aan andere
eilanden. De algemene teneur is nu dat
verantwoord droogvallen wordt toege
juicht uit oogpunt van recreatie in de
natuur. U kunt uw gang gaan", zei
Herngreen. Hooft meldde hierbij één uit
zondering en dat betreft de platen die als
rustplaats voor de zeehonden worden
gebruikt. Deze gebieden, zoals
Rottumeroog, Rottumerplaat,
gebieden onder Schiermonnikoog en
Ameland en platen bij Griend zullen
moeten worden ontzien.
Ook de Duikclub Texel was vertegen
woordigd in de persoon van Hans
Eelman. „We hebben veertig leden van
alle gezindten en we zijn goed thuis in de
Waddenzee. We hebben verschillende
delen afgezocht en veel ontdekt. We
werken meestal op een diepte tussen de
vijf en de dertig meter. We hebben veel
mooie dingen naar boven gehaald. Onze
vrees is dat we dit straks niet meer kun
nen voortzetten. We willen graag dat in
de natuurbeschermingswet een uit
zondering wordt gemaakt voor gebieden
met cultuur-historische wrakken. Ook
Eelman kon Herngreen gerust stellen.
Bij de wet worden geen gebieden aan
gewezen die op een diepte van 5 tot 30
meter liggen. Er is daarom geen ont
heffing nodig.
De heer De Haan ging eveneens in op
de cultuurmonumenten in de Wadden
zee. De conservator van het Texels
Museum trok een vergelijking met de St.
Pietersberg, waarop cultuurhistorische
monumenten worden beschermd. De
Haan wilde dat via de monumentenwet
de delen waar wrakken liggen in de
Waddenzee worden beschermd. Van
Pijpen reageerde hierop door te zeggen
dat je via de natuurbeschermingswet
geen wrakken kunt beschermen. Even
tueel zou dit nog mogelijk zijn geweest
als de wrakken binnen het beschermde
gebied lagen, dus op de ondiepe platen,
maar op de diepte waar de wrakken
liggen, geldt de bescherming niet. Zou
men dit willen, dan zou een aparte wet
in het leven geroepen moeten worden.
Tijdens de pauze werden de CRM-
ambtenaren bestormd door belang
stellenden die allemaal nog iets
persoonlijk te vragen hadden. Op vra
gen van de heer Hennink werd geant
woord, dat de jaarlijkse zeilwedstrijd
met catamarans, de ronde om Texel,
geen strobroed in de weg gelegd zal
worden. De vaarroute rond het eiland
wordt niet gesloten. De catamarans
zullen zich wel aan de regel moeten
houden dat geen vogels verstoord
worden. ,,Je kunt pas effect van een
wet verwachten als iedereen erach
ter staat. Daarom kun je geen dingen
verbieden waar veel mensen plezier
aan beleven. Varen rond het eiland
blijft daardoor mogelijk", zei Hern
green.
Na de pauze vroeg de heer Drijver uit
Den Hoorn of schapen geweid mogen
blijven worden op de kwelders van de
Mokbaai. Ook dit antwoord luidde
positief. Een schriftelijke vraag die
tijdens de pauze was ingeleverd luidde:
„Wordt het NIOZ in zijn werkzaam
heden belemmerd?" Herngreen ant
woordde dat voor het NIOZ en de bevol
king zal gelden: gelijke monniken,
gelijke kappen. Als een bepaald gebied
afgesloten is, zal niemand er worden
toegelaten, tenzij hij er heel dringend
iets te zoeken heeft. Dat geldt zowel
voor de bevolking als voor wetenschap
pelijke onderzoekers. Het belang van het
betreden van het gebied moet groter zijn
dan het afgesloten houden ervan.
Daan Schilling meldde het een over
dreven bewering te vinden dat sommige
vogels al op honderden meters afstand
worden opgeschrikt door naderende
mensen. „Ik heb gemerkt dat je betrek
kelijk dichtbij kunt komen zonder dat ze
opvliegen. Welke soorten zijn dan zo
kwetsbaar. Noem eens wat soorten?"
zei hij. Verder ging hij in op de militaire
oefeningen in het waddengebied. „De
gewone kerel met een pierenvork en een
hengeltje wordt de toegang ontzegd.
Maar die verrotte straaljagers, die dui
zend keer meer herrie veroorzaken,
mogen wél. Pak dat eerst aan," zei hij.
Schilling verlangde verder meer duide
lijkheid over de wijze waarop de bevol
king bij het overleg wordt betrokken.
„Om met het laatste te beginnen", zei
Herngreen, „die overlegstructuur
wilden we juist uitdiepen tijdens onze
bezoeken aan de eilanden. Het is iets dat
we niet van bovenaf wilden opleggen.
Hoe we het overleg zullen voeren, is iets
waarover we deze week veel hebben op
gestoken. Straks wordt de Waddenzee
gemeentelijk ingedeeld. Dat betekent
dat je te maken hebt met 28 gemeen
ten, drie provincies, verschillende com
missies en de Waddenzeeadviesraad als
spreekbuis van de bevolking. Maar ook
de bevolking buiten alle officiële instan
ties moet bij het overleg betrokken
worden. Onze bezoeken aan de eilanden
van deze week kunnen worden gezien.j
als een bewijs dat we het daarmee se-.o
rieus nemen. „Van Pijpen merkte nog
op dat momenteel ook alle organisaties
die iets met de natuurbescherming in de„;
Waddenzee te maken hebben, worden,.
geïnventariseerd. Dat zijn er zo'n 40 tot
50. Si
De discussie spitste zich vervolgens -
toe op de vraag welke vogels gevoelig;-:
zijn voor menselijke aanwezigheid.
Schilling kreeg het advies eens met het
RIN hierover te praten en verder werden
rotganzen, grutto's en kluten genoemd
als vogels die gauw verstoord zijn. Over
het gedrag van kluten bleken menings
verschillen te zijn.
Wat betreft de straaljagers zei Van
Pijpen, dat als de minister van CRM een
gebied wil aanwijzen als beschermd
gebied, er ook overleg plaatsvindt met
de andere ministers. Eén van de onder
werpen die zeker met het ministerie van
defensie opgenomen zal worden, zijn de
straaljagers. Hierbij stelde Van Pijpen
wel dat defensie één van de taken van
de overheid is en dat je de straaljagers
dus niet zomaar kunt afschaffen. Een
moeilijkheid is dat ons land erg klein is
en dat je daardoor nauwelijks een
andere mogelijkheid hebt voor militaire
activiteiten.
In antwoord op een vraag van de heer
Hennink hoe de ervaringen van de CRM-
delegatie op de andere eilanden waren,
zei Van Pijpen dat er „fijne" gesprekken
waren gevoerd. Overal staken dezelfde
problemen de kop op, dus de verschil--
lende eilanden hebben geen tegenge-
stelde belangen. De militaire activiteiten
baarden de bewoners van de andere
eilanden ook zorgen.
Aan het eind van de zitting vroeg
iemand uit het publiek die zich verder
niet bekend maakte: „Als iedereen
wordt ontzien, wie wordt dan eigenlijk
wél aangepakt met deze nieuwe wet?"
Een mooie aanleiding om de hoorzitting
af te ronden. Herngreen vertelde dat de
departementen zich door de nieuwe wet
beter op natuurbeheer kunnen richten.
Kleinschalige activiteiten worden niet
aangepakt. Wel bijvoorbeeld wadloop
tochten over een breed front,
waterskiën in een zeehondengebied, het
laten jagen van honden achter vogels en
het bouwen van feestjes op zandplaten.
Verder dienen alle andere activiteiten op fr,
een dermate beperkte schaal te worden
uitgevoerd dat ze geen verstoring
teweeg brengen.
In zijn slotwoord ging burgemees
ter Engelvaart in op de militaire acti
viteiten. „Ik wil hier geen pacifistisch
praatje houden. In feite dank ik mijn
vrijheid hier aan militaire activiteiten
in de tweede wereldoorlog. Maar de
hinder van de vliegtuigen is zo enorm
dat je daarbij vergeleken de hele
visserij kleinschalig kunt noemen. Ik
ben bang dat je oproept tot burger
lijke ongehoorzaamheid als de
gewone mensen zich aan allerlei
regels moeten houden en defensie
zijn gang maar kan gaan", zei Engel
vaart. De burgemeester stelde
tenslotte vragen over de hydrazine in
de F16 vliegtuigen die een kankerver
wekkende werking heeft. Hij wilde
graag weten wat het neerstorten van
een dergelijk vliegtuig in het
Waddengebied voor gevolgen kart
hebben. Van Pijpen zegde toe dit
de geëigende instanties voor te zullen
leggen.
De Blijde Rijders tijdens de ,rsnertrftEen schouwspel dat menig amateurfotograaf naar de camera deed grijpen.
Tijdens bijzonder mooi najaarsweer
hielden de Bijde Rijders zondag hun
'snertrit'. Een benaming die er niet op
duidt dat het een slechte of ongezellige
rit was, maar die in verband staat met
het feit dat aan het eind van de tocht
werd gestopt voor een kopje oud-Hol
landse snert. Ruim 85 liter erwtensoep
hadden de dames van de vereniging
gemaakt en dat was voor de hongerige
paardenliefhebbers maar net genoeg.
De soep werd gegeten in boerderij Vrij
en Blij" aan de Westerweg. In de schuur
waren hooibalen als zetels neergezet en
aan de andere kant van het hek stonden
de paarden, gezellig in de schuur bij de
lunchende mensen, zodat niemand zich
om de paarden hoefden te bekomme
ren. De tocht van de Blijde Rijders ging
door het Hogeberg-gebied, een deel van
de dennen en eindigde bij de
boerderij. Dat de vereniging steeds meer
leden trekt en in volle bloei is, bewijst
het feit dat ruim 110 mensen aan de rit
meededen. Vorig jaar waren dat er
tijdens een zelfde evenement tachtig.
De onlangs in het leven geroepen
Overleggroep Texel houdt zich bezig
met de problemen rond de verdedi
ging van Texels Westkust. De west
kust van Texel heeft al dertig jaar de
aandacht van rijkswaterstaat, maar
nog steeds is de achteruitgang niet
tot stilstand gebracht. Volgens de
heer C. P. Harting, van do Dienst-
kring Texel van rijkswaterstaat, die
deel uitmaakt van de overleggroep,
worden uiteraard maatregelen geno
men om de veiligheid van de
mensen op Texel te waarborgen. Dat
is ook primair de taak van rijkswa
terstaat en daar zou de overleggroep
niet voor hoeven te worden opge
richt. Wil men echter gebieden, die
landschappelijk of economisch
gezien van belang zijn, sparen voor
het natuurgeweld dan zijn aanvullen
de maatregelen nodig. Zo valt te
denken aan de camping Koger-
strand, het natuurgebied De Slufter
en de Buitenmuy. Zouden deze
gebieden worden aangetast, dan
ontstaat voor mensen geen onveilige
situatie omdat de deltakering
binnen de duinen is aangelegd. Land
schappelijk en economisch gezien
zou het verloren gaan van deze
gebieden echter uiterst ongewenst
zijn. Voor het nemen van extra maat
regelen om deze gebieden te
beschermen, is de overleggroep
Texel ingesteld.
De meest geëigende maatregel om
de bescherming te laten plaatsvinden
zou moeten bestaan uit het aanleggen
van strandhoofden. Difinitieve bescher
ming zou een soort affaltdijk bieden
zoals die ook bij Den Helder is aange
legd. Daarmee zou echter de aantrek
kelijkheid van Texels westkust verval
len en bovendien is iets dergelijks uit
oogpunt van natuurbehoud te verwer-,
pen. Met strandhoofden, zoals die nu
ook al bij de zuidwestkust van Texel
liggen, wordt de aantasting van de kust
afgeremd, terwijl het landschap niet
ontsierd wordt. Met een dergelijke
voorziening zijn echter vele miljoenen
gemoeid. Wanneer men weet dat de
zandsuppletie bij de vuurtoren alleen al
vijftien miljoen gulden kostte, kan men
een indruk krijgen van de kosten die
verdedigingswerken langs de hele west
kust met zich mee zouden brengen.
„Tussen de tien en de honderd mil
joen", zegt de heer Harting. „Er valt
nauwelijks iets over te zeggen". Het
financiële aspect is één van de belang
rijke taken waarmee de overleggroep
Texel zich bezig zal houden. Overigens
moet de overleggroep gezien worden
als 'n soort beheerscommissie. Hij bevat
mensen van provinciale waterstaat, de,
gemeente, het waterschap, crm, de"
provinciale Planologische Dienst, de" j'
Dienst Landinrichting en Staatsbosbe
heer. Deze instellingen hebben uitdruk-,
kelijk geen bemoeiing met de techni
sche uitvoering, die geheel in handen is
van rijkswaterstaat, maar beslissen we(
mee over het beleid ten aanzien van
Texels westkust. De voorzitter van d«
overleggroep is de heer Flach van dë j-
Provinciale Planologische Dienst.,
Tijdens de vergadering van vanavond
zal de gemeenteraad worden ingelicht
over de overleggroep en haar doel.
dt
EK
IC
I SC
Tijdens het show- en drumbandcon- je
cours dat zaterdag in het Zuid-Hollandse
Rijnsburg werd gehouden, bereikte
de drumband van Excelsior uit Ooster- -
end een eerste prijs met 201 punten. De r*
drumband werd hiermee toegelaten tot dt
de eredivisie en behaalde daarin de B<
tweede plaats. Een fraai resultaat, lv
vooral wanneer men bedenkt dat maat se
liefst 45 verenigingen meededen. De
instructeur van „Excelsior" is Henk n
Beijert en tamboer maitre Theo
Medema. Het concours was georgani
seerd door de Bond van Christelijke
Muziekverenigingen in West-Nederland.
In de jury zaten de heren De Geus,
Steijn en Bos. De muziekvereniging
Excelsior neemt deel aan het concours
dat op 1 november in De Speeldoos te
Zaandam wordt gehouden.
