„WAT IK ZEGGEN WOU.." AGEND4 Days of HEAVEN FILM |'||.a\nii:m\ys „De man, die niemand werd Nog eens de bibliotheek te De Cocksdorp Anoniem uitpraten? 9onger Grove leugens van Klein Breteler Wie chanteert wie? Privacy in de raad Heb je 't ooit zo zout gevreten? Videofilmverhuur Familiefeest Baptisten VASTE DATA j J§ Kb WOENSDAG 24 DECEMBER 1980 TEXELSE COURANT PAGINA 5 BRIEVEN VAN LEZERS - BUITEN VERANTWOORDELL IEID VAN DE REDAKTIE In de afgelopen raadsvergadering zijn krasse dingen beweerd over ons. Als je gelooft wat er gezegd is, tiranniseren wij de hele buurt en chanteren de gemeen te. Hoewel we ons er gewoonlijk weinig van aantrekken wat mensen van ons vinden of denken, loopt het nu toch wel de spuigaten uit, temeer daar deze uitlatingen zijn gebaseerd op pure leu gens Dat is mogelijk geworden doordat buurman Klein Breteler de raadsleden is afgelopen en hen deze barre verhalen heeft verteld. En de raadsleden hebben dat blijkbaar geloofd, hebben niet de moeite genomen om de andere partij (dus ons) te horen. Klein Breteler kan zijn leugens nooit waar maken. Hoe komt hij erbij dat buren zouden zijn verhuisd omdat ze het bij ons niet konden uithouden? Wij weten van niets. Intussen is onze naam wel door het slijk gehaald, omdat de beweringen in de gemeenteraad niet zijn weersproken en breeduit in de krant kwamen. Een van de betrokken raadsleden heeft hierover inmiddels zijn spijt betuigd en heeft toegezegd ervoor te zorgen dat aan juiste voorstelling van zaken in de open baarheid wordt gebracht. Inzake de grondverkopen in Den Burg en De Cocksdorp is nooit van enige dwang, laat staan chantage, sprake geweest. De voorstellen zijn in nauw overleg met het gemeentelijk grondbedrijf gedaan. De gemeente heeft ons wel laten weten dat wij alleen de aan ons erf in Den Burg grenzende grond konden kopen als we bereid waren in De Cocksdorp grond voor het fietspad af te staan. Als je dat als dwang wil zien, wie dwingt er dan? Toch niet wij? Fam. Kuijper-Reuvers, Den Burg. Als de familie Kuijper grond voor grond wil ruilen, dan heet dat chantage; maar als de heer W. C. M. Klein Breteler de gemeente bij eventuele verkoop dreigt met gerechtelijke stappen, dan heet dat geen chantage? Laten we daar maar eens over nadenken. Dat naden ken mag dan ook wel geschieden door enige raadsleden, die onvoldoende geïnformeerd zijn, als zij beweren dat het stuk openbaar groen als pad door jeugdigen gebruikt wordt. En waar haalt een raadslid de wetenschap vandaan dat de verhouding tussen de familie Kuijper én de 'andere' buren slecht is? Wij zijn ruim 3 jaar buren en ik kan dit raadslid verzekeren, dat de verstand houding tussen de familie Kuijper en de 'andere' buren beslist niet slecht is. Dus alweer onvoldoende geïnformeerd. H. E. Lobato, Den Burg. Als buren van de familie's Kuijper, kogerstraat en Klein Breteler, Duinreep (wij wonen nl. tussen de beide families in), voelen wij ons onjuist behandeld door B en W en de gemeenteraad. Wij willen dat graag rechtgezet zien. Het zou daar in dat hoekje groen een ware hel zijn. Heren u was slecht geïnfor meerd over de hele situatie daar ter plaatse. Wij willen daarom graag stellen dat wij met de familie Kuijper duidelijke afspraken hebben over eikaars privacy en de onderlinge verstandhouding is heel goed. Dat was tot heden ook zo met de familie Klein Breteler, al moet gezegd worden dat het voor deze familie hoog tijd wordt dat zij ook aan 'onze' privacy gaat denken, dat zou fijn zijn. J. Maas J. Maas-Kooltjes Den Burg. Nu de misverstanden zich opstapelen en de verontwaardiging benoorden de Ruigendijk over de gang van zaken met de bibliotheek te De Cocksdorp zich uit, is het noodzakelijk enige feiten ter kennis van de Texelse bevolking te brengen. 1. De voorgeschiedenis is uit voerig geschetst in de Texelse Courant van 5 december 1980. Eén misverstand: wij zijn een groot voorstander van het rijden van de bibliobus naar Midden- en Zuid Eieriand, Oost en andere kleine kernen. 2. De bespreking van de pro blemen in een vergadering met een afvaardiging van het bestuur van de bilbiotheek te Den Burg, de heren Blanken, Oskam, en Brinks leidde niet tot overeenstemming. 3. De heer Brinks heeft daar wel naar voren gebracht dat de uitlening via de bibliotheek te De Cocksdorp wel geld zal kosten, maar weinig rendement zal opleveren, omdat a. de helft van de 60 vaste lezers niet wordt bereikt (scholieren, werkende vrouwen, moeders met kleine kinderen). b. het seizoen de tientallen gezinnen van gasten mooi in de kou komen te staan, als zij boeken willen lenen. Wij hebben principieel geen bezwaar tegen het experiment met de bibliobus te De Cocksdorp, overtuigd als we zijn, dat het uitdraait op een mislukking. 4. Het bestuur en de vrijwilligsters zijn zeer erkentelijk voor de steun van de raads leden van alle fracties tot behoud van de bibliotheek in De Cocksdorp met de daarbij behorende geringe subsidie. 5. Om verontruste lezers (essen) gerust te stellen. De bilbiotheek te De Cocksdorp blijft draaien, met of zonder subsidie, ook dagelijks in het seizoen ten behoeve van de toeristen. 6. De bibliotheek heeft een algemeen karakter, is voor ieder toegankelijk. Wij verwachten een spoe dig bezoek van het gemeentebestuur en de raadsleden. 7. De kerkeraad van de Herv. gemeente Eieriand heeft in zijn vergadering van woensdag 17 december j.l. zich met algemene stemmen accoord verklaard met het tot nu toe gevoerde beleid van de beheerders en zijn voorstel aangenomen om voorlopig tot een (kerst) bestand te komen met het gemeentebestuur. Het rookgordijn, dat wethouder Blanken aan het slot van de raadsdiscussie heeft opgetrokken is dan wellicht verdwenen. In goed overleg is zeker een oplossing mogelijk. Het is o.i. niet onredelijk als we daarbij een sub sidie vragen, die nog niet één procent bedraagt van de totale begroting van de leeszaal en bibliotheek. Namens bestuur en medewerksters, de beheerder-administrateur, J, A. Brinks, De Cocksdorp. De RST heeft zomaar ƒ140.000,— over en gaat daar drie tennisbanen voor aanleggen. Deskundigen zeggen dat de combinatie zwembad-tennisbaan niet ideaal is Tevens bestaat er nog enige twijfel over de kwaliteit van het gekozen gra-green systeem. Welnee, zegt Nauta dat maakt op mij geen indruk, in Neder land is nog niet veel ervaring opgedaan met dit soort banen, wel in 't buitenland (Florida zeker?). Texelaars willen graag een overdekt zwembad RST, en géén tennisbanen, welke we zat hebben!I Waarom deze struisvogelpolitiek? Zet dat geld een jaar vast dan levert 't tenminste nog een ƒ14.000,— op en laat zien dat er iets voor deze noodzaak wordt gedaan. M. Stam, Den Burg. Woensdag 24 december Om 14.00 uur arriveert op de Boodt- laan in De Koog de kerstman. Na een rondgang is hij in 'Capri' waar kinderen van heel Texel welkom zijn. Donderdag 25 december In 'De Hollebol' wordt een kerst middag voor iedereen gehouden, ver zorgd door Jan en Paula Brouwer, aanvang 16.00 uur. Vrijdag 26 december Om 11.30 uur begint in de N.H. kerk te Oosterend een kerstconcert. Toe gang gratis. Van 14.30-17.30 uur wordt in De Schakel een kerstbijeenkomst van de Hervormde, Katholieke, Doopsgezinde en Gereformeerde kerk gehouden. De Baptistengemeente houdt in de Doopsgezinde kerk een familiekerstfeest aanvang 15.15 uur. De weekenddienst artsen gaat van avond in om 20.00 uur. Zaterdag 27 december De MAB-club houdt de oudejaars- puzzelrit. Start om 20.00 uur. Op camping Dennenoord aan de Grensweg begint de winterbosloop van de sportraad. Om 14.00 uur start de wedstrijdloop en om 14.20 uur de recreatieloop. Meedoen kost f3, Om 14.00 uur begint in De Zwaan een schaak- en damtoernooi voor junioren en senioren. Van 10.00-23.00 uur wordt in sporthal Ons Genoegen het Taxi Toon Smidt zaalvoetbaltoernooi gehouden. Toe gang gratis. Zondag 28 december In sporthal Ons Genoegen begint om 13'00 uur een badmintontoernooi. ondernemers-aktiviteiten Bij de firma Jan Agter in Den Burg kan men sinds korte tijd videofilms huren. Het gaat hier om allerlei soorten films, zoals amusementsfilms, docu mentaires, bioscoopfilms en natuurop namen. Enkele bekende titels zoals Turks Fruit, Soldaat van Oranje, Grijp- stra en de Gier en Wat zien ik zitten in het totale pakket van 80 titels. Overi gens worden regelmatig nieuwe films aan de collectie toegevoegd en worden andere uit de roulatie genomen. Om videofilms te kunnen huren moet men lid zijn van een landelijke videoclub. Men krijgt dan een pasje waarmee men de films kan huren. Deze maatregel is genomen omdat de videobanden die men meekrijgt zo'n tweehonderd gulden per stuk kosten Het lidmaatschap van de videoclub kost ƒ75,— en voor het huren van een band betaalt men ƒ25, Voor dit bedrag mag men de film vier dagen in huis houden. De Baptistengemeente houdt tweede kerstdag in de Doopsgezinde kerk een familiekerstfeest, leder is daarbij wel kom, ook alleenstaanden. Ondermeer zal gezamenlijk de broodmaaltijd wor den gebruikt. Het evangelistenpaar Jan en Paula Brouwer houdt elke donderdagavond op het adres Warmoesstraat 42 bijbel studiebijeenkomst. Iedere geïnteres seerde is daarbij welkom. Boeken ruilen in De Schuilhut in De Koog: Elke donderdag van 15.15 tot 15,45 uur (jeugd) en van 15.45 tot 16.15 uur (volwassenen). De Openbare Bibliotheek aan de Drij verstraat in Den Burg is (behoudens feestdagen en andere bijzondere gele genheden) geopend op de volgende tijden: maandag 10.00 tot 12.00 uur dinsdag 14.00 tot 17.00 uur en 19.00 tot 21.00 uur; woensdag 14.00 tot 17.00 uur; donderdag gesloten; vrijdag 14.00 tot 17.00 en 19.00 tot 21.00 uur. Iedere dinsdag- en donderdagochtend van 10.00-12.00 uur houdt bejaarden- werker Nico Nagtegaal spreekuur in het dienstencentrum De Hollebol, Burgwal 32. Elke maandagavond wordt door „Groot Slam" bridge gespeeld in „De Raads- kelder", aanvang 20.00 uur. Het FNV-informatieteam kan altijd gebeld worden voor juridische en maat schappelijke hulp. Den Burg: (02220) 2290, 4122, 3513, 4162. Den Hoorn: (02226) 583, Eieriand: (02225) 430. Elke eerste en derde zaterdag van de maand worden in het jeugdgebouw aan de Oranjestraat in Oosterend artikelen uit de derde wereld verkocht voor de Stichting Ontwikkelings Samenwer king (SOS) van 14.00 - 17.00 uur. Elke dinsdagmiddag van 15.00 - 16.00 uur wordt in 't Skiltje bejaardengymna- stiek gegeven. Spreekuur B. en W.: Burgemeester En gelvaart maandag 10.00-11.00 uur; wet houder Nauta 10.30-11.30 uur; wethou der Blanken donderdag 9 30-10.30 uur en wethouder Van der Kooi vrijdag 10.30-11.30 uur Maatschappelijk werker Frank van Lare houdt spreekuur in de Oude ULO: maandags, dinsdags, woensdags en vrijdags van 8 30 - 9.30 uur en donder dags van 18.30 - 19.30 uur. Iedere dinsdag is er bejaardengym- nastiek in 't Skiltje te Oudeschild van 15.00 tot 16.00 uur. In het Prem Mandir Centrum (Dros Bakkerij) aan de De Ruyterstraat in Oudeschild wordt iedere zondag medi tatie gehouden, aanvang 20.15 uur. Het Vrouwenhuis houdt iedere maan dagavond vanaf 20.00 uur bijeenkomst in het Dorpshuis (oude ULO) aan het Schilderend, ingang aan de Wilhel- minalaan. Iedere woensdag wordt in gebouw De Hollebol aan de Burgwal (achter het postkantoor) van 10.00 tot 12.00 uur een contactochtend gehouden van de Texelse WAO-groep. Men kan daarbij onder meer biljarten, sjoelen en kaar ten. Elke maandagavond om 19.30 uur komt de Slankelijnclub bijeen in De Schakel bij de Ned. Herv. kerk in Den Burg. Telefonische hulpdienst Noordholland-Noord, (02290) 18222 Dagelijks van 20.00 - 07.00 uur en in het weekend van vrijdag 20.00 uur tot maandag 07.00 uur. "Days of Heaven" draait woensdag in de serie filmganger in het City-theater. We schrijven 1916: oogsttijd in de onmetelijke graanvelden van Amerika. Zwervers uit het hele land stromen naar de akkers omdat daar wat te verdienen valt. Dit levert boeiende ontmoetingen op. De film concentreert zich op drie van hen. Het zijn Bill (Richard Gere), Abby (Brook Adams) en Linda (Linda Manz), drie jonge mensen uit de slop penwijken van Chicago. Bill en Linda zijn broer en zus, Abby is Bill's verloof de, maar in het ruwe onbehouwen gezelschap der dagloners gaat zij door voor een zus van Bill. Zij hebben werk gevonden bij een grote boer in Pan handle. De jonge hereboer voelt zich aangetrokken tot de knappe Abby, maar ziet van toenaderingspogingen af, om dat hijzelf ten dode is opgeschreven. De dokter heeft hem onlangs bezocht en vastgesteld dat hij aan een ongenees lijke ziekte lijdt. Bill heeft het gesprek tussen de arts en de boer gehoord en er komt onmiddelijk een plan bij hem op om hun toekomst zeker te stellen. Hij "Days of Heaven" is een schitterend kijkspel, een prachtig voorbeeld van hoe een camera het verhaal van een film behoort te vertellen. De personages zijn in feite niet meer dan materiaal gelijk het decor en landschap in handen van de regisseur. De film heeft een speeltijd van krap anderhalf uur. Anderhalf uur pure fil mische schoonheid. Zondagmiddag om half drie staan de avonturen van het aapje Noeki op het programma. Het aapje Noeki is van het zieke dochtertje van een rijke professor. Maar een stel brute boeven komt op het idee het diertje te stelen en daarvoor een losprijs te vragen. Het aapje is echter slimmer dan de boeven en weet te ont snappen. Daarna doen zich op enkele plaatsen vreemde en geheimzinnige ge beurtenissen voor. In een jeugdkamp wordt het servies vernield. Bij een kunstschilder wordt in diens huis een grote ravage aangericht. Na nog een aantal verwikkelingen en tussenkomst van de politie komen Noeki's vermake lijke en af en toe ontroerende avonturen tot een gelukkig einde. Alle leeftijden. Bud Spencer is Wilbur Walsh, op zoek naar werk in de haven van Miami. Terence Hill is Matt Kirby, een jonge gelukszoeker die een hekel heeft aan werken. De twee ontmoeten elkaar voor het eerst na een flinke ruzie met vier havenambtenaren, die de twee werk zoekers niet in dienst willen nemen. Wilbur heeft dan genoeg aan Matt's gezelschap, maar deze weet hem toef over te halen om samen een kleine supermarkt te beroven. De voorberei dingen voor deze overval zijn echter mi niem. Wanneer zij denken het kantoor van de supermarkt binnen te vallen blijken ze per vergissing in het politie bureau terecht te zijn gekomen. Voor ze het weten staan ze ingeschreven als politieagenten, klaar om getraind te worden. Hun financiële problemen zijn voorlopig van de baan en het paar concentreert zich op allerlei manieren om aan het eind van de cursus afge wezen te wordenDeze pogingen hebben echter weinig succes. De politie kampt met een dusdanig personeels tekort dat zelfs twee zonderlingen als Wilbur en Matt geaccepteerd worden als agenten, ook al laat hun houding ten opzichte van het rechterlijk gezag veel te wensen over. "Twee door het dolle heen" is te zien van vrijdag tot en met maandag. Toegang 12 jaar. dwingt Abby als het ware in de armen van de boer. Het is immers toch maar voor een paar maanden, hoogstens een jaar. Met tegenzin geeft Abby toe aan Bill's wensen en al spoedig wordt zij met de boer in de echt verbonden. Het valt Bill echter op dat de gezondheidstoe stand van de boer eerder vooruit gaat dan achteruit en óól dat Abby meer om haar man is gaan geven. Bill roept haar op een keer ter verantwoording, maar zij worden betrapt door de boer, wie nu een licht opgaat. Woedend wil de boer zich op Bill wreken. Er ontstaat een gevecht, waarbij Bill de boer met een schroevendraaier doodt. Overhaast moeten nu Bill, Abby en Linda de vlucht nemen.... achtervolgd door de politie. FEUILLETON 22. Verstijfd stond hij stil. Hij voelde de sneeuw niet meer, die hem in z'n gezicht joeg. Alle ramen van het hotel waren hel verlicht. Meteen had hij zijn bezinning terug en stak over naar de andere kant van de straat. Tegenover het zijstraatje stond een klein groepje mensen te kijken, daar zou hij bij gaan staan, dan kon hij de situatie opnemen. Maar hij was het groepje nog niet voldoende genaderd, toen hij zijn schre den opnieuw inhield. Daar stond Van Nijevelt, zijn buurman aan het diner, kouwelijk gedoken in z'n jas met bont kraag, te betogen tegen Van Einthoven. Voorzichtig sloop Gerard zo dichtbij dat hij ze kon beluisteren. "Ik vind het wel heel attent van de directie hoor", zei Van Einthoven grom- merig "want je kan natuurlijk niet het risico lopen dat we allemaal in ons bed verbranden. Maar geloof jij dat het hotel door TOM LODEWIJK. gevaar loopt?" "Dat weetje nooit hé?" klonk lijzig de stem van Van Nijevelt, wiens pyama- broek nog onder zijn broekspijpen van daan gluurde. „Wij zaten aan de voorkant, aan de achterkant kijken ze er zo op. En wat je natuurlijk nooit moet hebben is paniek. Maar ik heb het al gezien en ik ga es kijken of ze misschien al koffie hebben. Als de directie zo bezorgd is voor ons vege lijf, zal ze misschien ook gezorgd hebben voor de inwendige mens". "Weet je wie ik nergens gezien heb?", vroeg zijn buurman. "De Rhee- de. Hij sliep op veertien, drie kamers verderop". Misschien heeft ie niks gehoord". "Loop rond, ze hebben ons stuk voor stuk uit bed gepordl" Gerard week naar de achtergrond, bevreesd dat een van beiden opzij zou kijken en hem herkennen? Hij was onherkenbaar zo, meende hij, maar je kon nooit weten... Zou hij nu van de gelegenheid gebruik maken om pijlsnel... Maar opeens drong de volle betekenis van wat Van Einthoven zoëven had gezegd tot hem door. "Ze hebben ons stuk voor stuk uit bed gepordl" Ze waren dus ook op zijn kamer geweest. En zelfs wanneer de nachtportier, of wie het dan ook geweest was, besloten zou hebben nummer veertien in vredesnaam maar te laten maffen, dan zouden ze veertien nog in het oog houden. En wie weet wie er allemaal over die gangen liepen te wandelenl Maar onder zijn paniekerig overleggen door drong met iedere seconde de ijs koude zekerheid zich bij hem op: de slag was verloren, en de terugtocht hem af gesneden! Nog eenmaal liep Gerard langs het hotel, wierp vanaf de veilige overkant een blik in de lounge. Hij zag de twee van daareven druk gebarend staan praten met andere gasten en in de fauteuils diverse hem maar al te beken de gezichten van mensen die, uit hun slaap opgeschrikt, weer op hun verhaal kwamen door de koffie die een ijverige functionaris onmiddellijk had laten zet ten. Het om deze tijd uitgestorven hotel was veranderd in een gonzende bijen korf. Een paar brandweermannen, log in hun oliejassen en laarzen, kwamen pratend naar buiten. Op dat ogenblik bemerkte Gerard hoe uitgeput hij was en dat hij nauwelijks langer op de been kon blijven. Lang zaam, moedeloos, ging hij de weg terug naar het station. In de stationswacht kamer, grauw en sfeerloos, zocht hij een stil hoekje en bestelde een kop koffie en een broodje kaas. Hij viste in z'n zak naar wat geld... het geld dat hij uit Yvonne's tas had meegenomen. Lusteloos kauwde hij, het brood naar binnen spoelend met de koffie. Gerard de Rheede maakte de balans op. Koortsachtig ging hij de feiten, de mogelijkheden, de kansen na. Was er geen andere weg dan... het bankroet? HOOFDSTUK 12 Vreemdeling in Niemandsland Het moest al over vijven zijn. Gerard de Rheede merkte het aan de toege nomen intensiviteit van het verkeer en aan de zich steeds weer aanvullende gelederen der forensen, die marcheer den naar het station of de bus. Het was heel de dag koud geweest, met soms een bui natte sneeuw, die het wegdek nog smeriger en glibberiger maakte dan het al was. Maar nu draaide de wind naar het oosten en er zat nog meer sneeuw in de lucht. Gerard scheen deze dag eindeloos. Hij werd er zich steeds duidelijker van bewust, dat hij in zesendertig uur praktisch met uit ae kleren was ge weest. Hij, anders altijd tot in de puntjes verzorgd, liep nu met een baard van twee dagen, op een paar schoenen die wel geschikt waren om weinig geluid te maken, maar niet bestand tegen natte sneeuw. Zijn voeten begonnen pijn te doen, zijn linkerhiel begon zich rauw te schaven. Zijn voornaamste probleem was de aanpassing aan een bestaan, dat hij nauwelijks kende, Hij was gewend in de beste restaurants te eten, in de eerste klas hotels te logeren, maar in deze uitmonstering zou hij daar niet toege laten worden. Hij had in het voorbijgaan een verlangende blik geworpen naar de leestafel in het gezellig verlichte, warme jaarbeursrestaurant, maar hoe graag hij daar was aangeschoven en de kranten had ingekeken, hij behoefde het niet te proberen. Trouwens, men kende hem daar, kelners waren mensenkenners bij uitstek en hijzelf geen beroepstoneel speler. Een houding, een gebaar, een gewoonte, zou zo'n man aan het nadenken kunnen zetten... Hij was 's morgens voorzichtig nog eens gaan neuzen bij het hotel. Hij zag daar zijn grote witte wagen staan en zijn vingers jeukten, er in te gaan zitten en weg te rijden, weg uit deze naargeestige ellende. Maar dan kon hij evengoed recht naar het politiebureau rijden! Het was een tantaluskwelling, die gerieflijke wagen, waaraan hij gehecht was met alle tederheid van de rasechte automo bilist aan zijn auto, daar te zien staan, vlak bij - en onbereikbaar. Toen hij 's middags nog eens was langs gelopen was de auto verdwenen. Zonder twijfel had de politie die naar het bureau gebracht. De autosleutels zaten in de zak van de jas, die op zijn kamer was blijven hangen, alleen de reserve-sleutels had hij aan de sleutelbos in zijn broekzak. Allerlei wilde plannen had hij gemaakt toen hij daar 's morgens, zo lang als hij durfde zonder in de gaten te lopen, in de stationsrestauratie had zitten kieskau wen op een broodje met lepkaas. Naar Amsterdam terug gaan, zich nergens iets van aantrekken. Het was bijna onverdraaglijk verleidelijk, de gedachte aan de luxe van zijn slaapkamer, een warm bad, scheren, lotion na, schone kleren en slapen, slapen... maar ze zouden hem al in de kraag hebben, voor hij de sleutel in het slot had gestoken. Hoe meer hij de situatie bekeek, hoe duidelijker het hem werd dat hij geen kant uit kon. Hij kon niets doen dat zou verraden, dat de man met de zeilpet niemand anders was dan Gerard de Rheede. Maar de man met de zeilpet was... niemand. Hij had geen naam, geen huis. Hij had nog wat geld - en met schrik bedacht hij dat er twee briefjes van honderd bij waren, die een man in zijn positie niet zo makkelijk kon wisse len zonde enig opzien te verwekken. Hij had geen papieren, hij bestond eenvou dig niet. En in dit vervloekte, tot in onderdelen gereglementeerde land, waar iedereen in de kaartenbak was geklasseerd, kon je geen stap doen zonder dat ze naar je personalia vroegenl (wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1980 | | pagina 5