„WAT IK ZEGGEN WOU.."
AGEND4
Days of HEAVEN
FILM
|'||.a\nii:m\ys
„De man,
die niemand werd
Nog eens de bibliotheek
te De Cocksdorp
Anoniem
uitpraten?
9onger
Grove leugens van
Klein Breteler
Wie chanteert wie?
Privacy in de raad
Heb je 't ooit zo
zout gevreten?
Videofilmverhuur
Familiefeest
Baptisten
VASTE DATA
j J§
Kb
WOENSDAG 24 DECEMBER 1980
TEXELSE COURANT
PAGINA 5
BRIEVEN VAN LEZERS - BUITEN VERANTWOORDELL IEID VAN DE REDAKTIE
In de afgelopen raadsvergadering zijn
krasse dingen beweerd over ons. Als je
gelooft wat er gezegd is, tiranniseren wij
de hele buurt en chanteren de gemeen
te. Hoewel we ons er gewoonlijk weinig
van aantrekken wat mensen van ons
vinden of denken, loopt het nu toch wel
de spuigaten uit, temeer daar deze
uitlatingen zijn gebaseerd op pure leu
gens Dat is mogelijk geworden doordat
buurman Klein Breteler de raadsleden is
afgelopen en hen deze barre verhalen
heeft verteld. En de raadsleden hebben
dat blijkbaar geloofd, hebben niet de
moeite genomen om de andere partij
(dus ons) te horen. Klein Breteler kan
zijn leugens nooit waar maken. Hoe
komt hij erbij dat buren zouden zijn
verhuisd omdat ze het bij ons niet
konden uithouden? Wij weten van niets.
Intussen is onze naam wel door het slijk
gehaald, omdat de beweringen in de
gemeenteraad niet zijn weersproken en
breeduit in de krant kwamen. Een van
de betrokken raadsleden heeft hierover
inmiddels zijn spijt betuigd en heeft
toegezegd ervoor te zorgen dat aan
juiste voorstelling van zaken in de open
baarheid wordt gebracht. Inzake de
grondverkopen in Den Burg en De
Cocksdorp is nooit van enige dwang,
laat staan chantage, sprake geweest.
De voorstellen zijn in nauw overleg met
het gemeentelijk grondbedrijf gedaan.
De gemeente heeft ons wel laten weten
dat wij alleen de aan ons erf in Den Burg
grenzende grond konden kopen als we
bereid waren in De Cocksdorp grond
voor het fietspad af te staan. Als je dat
als dwang wil zien, wie dwingt er dan?
Toch niet wij?
Fam. Kuijper-Reuvers,
Den Burg.
Als de familie Kuijper grond voor
grond wil ruilen, dan heet dat chantage;
maar als de heer W. C. M. Klein Breteler
de gemeente bij eventuele verkoop
dreigt met gerechtelijke stappen, dan
heet dat geen chantage? Laten we daar
maar eens over nadenken. Dat naden
ken mag dan ook wel geschieden
door enige raadsleden, die onvoldoende
geïnformeerd zijn, als zij beweren dat
het stuk openbaar groen als pad door
jeugdigen gebruikt wordt. En waar haalt
een raadslid de wetenschap vandaan
dat de verhouding tussen de familie
Kuijper én de 'andere' buren slecht is?
Wij zijn ruim 3 jaar buren en ik kan dit
raadslid verzekeren, dat de verstand
houding tussen de familie Kuijper en de
'andere' buren beslist niet slecht is. Dus
alweer onvoldoende geïnformeerd.
H. E. Lobato,
Den Burg.
Als buren van de familie's Kuijper,
kogerstraat en Klein Breteler, Duinreep
(wij wonen nl. tussen de beide families
in), voelen wij ons onjuist behandeld
door B en W en de gemeenteraad. Wij
willen dat graag rechtgezet zien. Het
zou daar in dat hoekje groen een ware
hel zijn. Heren u was slecht geïnfor
meerd over de hele situatie daar ter
plaatse. Wij willen daarom graag stellen
dat wij met de familie Kuijper duidelijke
afspraken hebben over eikaars privacy
en de onderlinge verstandhouding is
heel goed. Dat was tot heden ook zo
met de familie Klein Breteler, al moet
gezegd worden dat het voor deze familie
hoog tijd wordt dat zij ook aan 'onze'
privacy gaat denken, dat zou fijn zijn.
J. Maas
J. Maas-Kooltjes
Den Burg.
Nu de misverstanden zich opstapelen
en de verontwaardiging benoorden de
Ruigendijk over de gang van zaken met
de bibliotheek te De Cocksdorp zich uit,
is het noodzakelijk enige feiten ter
kennis van de Texelse bevolking te
brengen. 1. De voorgeschiedenis is uit
voerig geschetst in de Texelse Courant
van 5 december 1980. Eén misverstand:
wij zijn een groot voorstander van het
rijden van de bibliobus naar Midden- en
Zuid Eieriand, Oost en andere kleine
kernen. 2. De bespreking van de pro
blemen in een vergadering met een
afvaardiging van het bestuur van de
bilbiotheek te Den Burg, de heren
Blanken, Oskam, en Brinks leidde niet
tot overeenstemming. 3. De heer Brinks
heeft daar wel naar voren gebracht dat
de uitlening via de bibliotheek te De
Cocksdorp wel geld zal kosten, maar
weinig rendement zal opleveren, omdat
a. de helft van de 60 vaste lezers niet
wordt bereikt (scholieren, werkende
vrouwen, moeders met kleine kinderen).
b. het seizoen de tientallen gezinnen van
gasten mooi in de kou komen te staan,
als zij boeken willen lenen. Wij hebben
principieel geen bezwaar tegen het
experiment met de bibliobus te De
Cocksdorp, overtuigd als we zijn, dat
het uitdraait op een mislukking. 4. Het
bestuur en de vrijwilligsters zijn zeer
erkentelijk voor de steun van de raads
leden van alle fracties tot behoud van de
bibliotheek in De Cocksdorp met de
daarbij behorende geringe subsidie. 5.
Om verontruste lezers (essen) gerust te
stellen. De bilbiotheek te De Cocksdorp
blijft draaien, met of zonder subsidie,
ook dagelijks in het seizoen ten behoeve
van de toeristen. 6. De bibliotheek heeft
een algemeen karakter, is voor ieder
toegankelijk. Wij verwachten een spoe
dig bezoek van het gemeentebestuur en
de raadsleden. 7. De kerkeraad van de
Herv. gemeente Eieriand heeft in zijn
vergadering van woensdag 17 december
j.l. zich met algemene stemmen accoord
verklaard met het tot nu toe gevoerde
beleid van de beheerders en zijn voorstel
aangenomen om voorlopig tot een
(kerst) bestand te komen met het
gemeentebestuur. Het rookgordijn, dat
wethouder Blanken aan het slot van de
raadsdiscussie heeft opgetrokken is dan
wellicht verdwenen. In goed overleg is
zeker een oplossing mogelijk. Het is o.i.
niet onredelijk als we daarbij een sub
sidie vragen, die nog niet één procent
bedraagt van de totale begroting van de
leeszaal en bibliotheek.
Namens bestuur en medewerksters,
de beheerder-administrateur,
J, A. Brinks,
De Cocksdorp.
De RST heeft zomaar ƒ140.000,—
over en gaat daar drie tennisbanen voor
aanleggen. Deskundigen zeggen dat de
combinatie zwembad-tennisbaan niet
ideaal is Tevens bestaat er nog enige
twijfel over de kwaliteit van het gekozen
gra-green systeem. Welnee, zegt Nauta
dat maakt op mij geen indruk, in Neder
land is nog niet veel ervaring opgedaan
met dit soort banen, wel in 't buitenland
(Florida zeker?). Texelaars willen graag
een overdekt zwembad RST, en géén
tennisbanen, welke we zat hebben!I
Waarom deze struisvogelpolitiek? Zet
dat geld een jaar vast dan levert 't
tenminste nog een ƒ14.000,— op en
laat zien dat er iets voor deze noodzaak
wordt gedaan.
M. Stam,
Den Burg.
Woensdag 24 december
Om 14.00 uur arriveert op de Boodt-
laan in De Koog de kerstman. Na een
rondgang is hij in 'Capri' waar kinderen
van heel Texel welkom zijn.
Donderdag 25 december
In 'De Hollebol' wordt een kerst
middag voor iedereen gehouden, ver
zorgd door Jan en Paula Brouwer,
aanvang 16.00 uur.
Vrijdag 26 december
Om 11.30 uur begint in de N.H. kerk
te Oosterend een kerstconcert. Toe
gang gratis.
Van 14.30-17.30 uur wordt in De
Schakel een kerstbijeenkomst van de
Hervormde, Katholieke, Doopsgezinde
en Gereformeerde kerk gehouden.
De Baptistengemeente houdt in de
Doopsgezinde kerk een familiekerstfeest
aanvang 15.15 uur.
De weekenddienst artsen gaat van
avond in om 20.00 uur.
Zaterdag 27 december
De MAB-club houdt de oudejaars-
puzzelrit. Start om 20.00 uur.
Op camping Dennenoord aan de
Grensweg begint de winterbosloop van
de sportraad. Om 14.00 uur start de
wedstrijdloop en om 14.20 uur de
recreatieloop. Meedoen kost f3,
Om 14.00 uur begint in De Zwaan een
schaak- en damtoernooi voor junioren
en senioren.
Van 10.00-23.00 uur wordt in sporthal
Ons Genoegen het Taxi Toon Smidt
zaalvoetbaltoernooi gehouden. Toe
gang gratis.
Zondag 28 december
In sporthal Ons Genoegen begint om
13'00 uur een badmintontoernooi.
ondernemers-aktiviteiten
Bij de firma Jan Agter in Den Burg
kan men sinds korte tijd videofilms
huren. Het gaat hier om allerlei soorten
films, zoals amusementsfilms, docu
mentaires, bioscoopfilms en natuurop
namen. Enkele bekende titels zoals
Turks Fruit, Soldaat van Oranje, Grijp-
stra en de Gier en Wat zien ik zitten in
het totale pakket van 80 titels. Overi
gens worden regelmatig nieuwe films
aan de collectie toegevoegd en worden
andere uit de roulatie genomen. Om
videofilms te kunnen huren moet men
lid zijn van een landelijke videoclub.
Men krijgt dan een pasje waarmee men
de films kan huren. Deze maatregel is
genomen omdat de videobanden die
men meekrijgt zo'n tweehonderd gulden
per stuk kosten Het lidmaatschap van
de videoclub kost ƒ75,— en voor het
huren van een band betaalt men ƒ25,
Voor dit bedrag mag men de film vier
dagen in huis houden.
De Baptistengemeente houdt tweede
kerstdag in de Doopsgezinde kerk een
familiekerstfeest, leder is daarbij wel
kom, ook alleenstaanden. Ondermeer
zal gezamenlijk de broodmaaltijd wor
den gebruikt.
Het evangelistenpaar Jan en Paula
Brouwer houdt elke donderdagavond
op het adres Warmoesstraat 42 bijbel
studiebijeenkomst. Iedere geïnteres
seerde is daarbij welkom.
Boeken ruilen in De Schuilhut in De
Koog: Elke donderdag van 15.15 tot
15,45 uur (jeugd) en van 15.45 tot
16.15 uur (volwassenen).
De Openbare Bibliotheek aan de Drij
verstraat in Den Burg is (behoudens
feestdagen en andere bijzondere gele
genheden) geopend op de volgende
tijden: maandag 10.00 tot 12.00 uur
dinsdag 14.00 tot 17.00 uur en 19.00
tot 21.00 uur; woensdag 14.00 tot
17.00 uur; donderdag gesloten; vrijdag
14.00 tot 17.00 en 19.00 tot 21.00 uur.
Iedere dinsdag- en donderdagochtend
van 10.00-12.00 uur houdt bejaarden-
werker Nico Nagtegaal spreekuur in het
dienstencentrum De Hollebol, Burgwal
32.
Elke maandagavond wordt door „Groot
Slam" bridge gespeeld in „De Raads-
kelder", aanvang 20.00 uur.
Het FNV-informatieteam kan altijd
gebeld worden voor juridische en maat
schappelijke hulp. Den Burg: (02220)
2290, 4122, 3513, 4162. Den Hoorn:
(02226) 583, Eieriand: (02225) 430.
Elke eerste en derde zaterdag van de
maand worden in het jeugdgebouw aan
de Oranjestraat in Oosterend artikelen
uit de derde wereld verkocht voor de
Stichting Ontwikkelings Samenwer
king (SOS) van 14.00 - 17.00 uur.
Elke dinsdagmiddag van 15.00 - 16.00
uur wordt in 't Skiltje bejaardengymna-
stiek gegeven.
Spreekuur B. en W.: Burgemeester En
gelvaart maandag 10.00-11.00 uur; wet
houder Nauta 10.30-11.30 uur; wethou
der Blanken donderdag 9 30-10.30 uur
en wethouder Van der Kooi vrijdag
10.30-11.30 uur
Maatschappelijk werker Frank van Lare
houdt spreekuur in de Oude ULO:
maandags, dinsdags, woensdags en
vrijdags van 8 30 - 9.30 uur en donder
dags van 18.30 - 19.30 uur.
Iedere dinsdag is er bejaardengym-
nastiek in 't Skiltje te Oudeschild van
15.00 tot 16.00 uur.
In het Prem Mandir Centrum (Dros
Bakkerij) aan de De Ruyterstraat in
Oudeschild wordt iedere zondag medi
tatie gehouden, aanvang 20.15 uur.
Het Vrouwenhuis houdt iedere maan
dagavond vanaf 20.00 uur bijeenkomst
in het Dorpshuis (oude ULO) aan het
Schilderend, ingang aan de Wilhel-
minalaan.
Iedere woensdag wordt in gebouw De
Hollebol aan de Burgwal (achter het
postkantoor) van 10.00 tot 12.00 uur
een contactochtend gehouden van de
Texelse WAO-groep. Men kan daarbij
onder meer biljarten, sjoelen en kaar
ten.
Elke maandagavond om 19.30 uur komt
de Slankelijnclub bijeen in De Schakel
bij de Ned. Herv. kerk in Den Burg.
Telefonische hulpdienst
Noordholland-Noord,
(02290) 18222
Dagelijks van 20.00 - 07.00 uur en in
het weekend van vrijdag 20.00 uur tot
maandag 07.00 uur.
"Days of Heaven" draait woensdag in
de serie filmganger in het City-theater.
We schrijven 1916: oogsttijd in de
onmetelijke graanvelden van Amerika.
Zwervers uit het hele land stromen naar
de akkers omdat daar wat te verdienen
valt. Dit levert boeiende ontmoetingen
op. De film concentreert zich op drie
van hen. Het zijn Bill (Richard Gere),
Abby (Brook Adams) en Linda (Linda
Manz), drie jonge mensen uit de slop
penwijken van Chicago. Bill en Linda
zijn broer en zus, Abby is Bill's verloof
de, maar in het ruwe onbehouwen
gezelschap der dagloners gaat zij door
voor een zus van Bill. Zij hebben werk
gevonden bij een grote boer in Pan
handle. De jonge hereboer voelt zich
aangetrokken tot de knappe Abby, maar
ziet van toenaderingspogingen af, om
dat hijzelf ten dode is opgeschreven. De
dokter heeft hem onlangs bezocht en
vastgesteld dat hij aan een ongenees
lijke ziekte lijdt. Bill heeft het gesprek
tussen de arts en de boer gehoord en er
komt onmiddelijk een plan bij hem op
om hun toekomst zeker te stellen. Hij
"Days of Heaven" is een schitterend
kijkspel, een prachtig voorbeeld van hoe
een camera het verhaal van een film
behoort te vertellen. De personages zijn
in feite niet meer dan materiaal gelijk het
decor en landschap in handen van de
regisseur.
De film heeft een speeltijd van krap
anderhalf uur. Anderhalf uur pure fil
mische schoonheid.
Zondagmiddag om half drie staan de
avonturen van het aapje Noeki op het
programma. Het aapje Noeki is van het
zieke dochtertje van een rijke professor.
Maar een stel brute boeven komt op het
idee het diertje te stelen en daarvoor een
losprijs te vragen. Het aapje is echter
slimmer dan de boeven en weet te ont
snappen. Daarna doen zich op enkele
plaatsen vreemde en geheimzinnige ge
beurtenissen voor. In een jeugdkamp
wordt het servies vernield. Bij een
kunstschilder wordt in diens huis een
grote ravage aangericht. Na nog een
aantal verwikkelingen en tussenkomst
van de politie komen Noeki's vermake
lijke en af en toe ontroerende avonturen
tot een gelukkig einde. Alle leeftijden.
Bud Spencer is Wilbur Walsh, op
zoek naar werk in de haven van Miami.
Terence Hill is Matt Kirby, een jonge
gelukszoeker die een hekel heeft aan
werken. De twee ontmoeten elkaar voor
het eerst na een flinke ruzie met vier
havenambtenaren, die de twee werk
zoekers niet in dienst willen nemen.
Wilbur heeft dan genoeg aan Matt's
gezelschap, maar deze weet hem toef
over te halen om samen een kleine
supermarkt te beroven. De voorberei
dingen voor deze overval zijn echter mi
niem. Wanneer zij denken het kantoor
van de supermarkt binnen te vallen
blijken ze per vergissing in het politie
bureau terecht te zijn gekomen. Voor ze
het weten staan ze ingeschreven als
politieagenten, klaar om getraind te
worden. Hun financiële problemen zijn
voorlopig van de baan en het paar
concentreert zich op allerlei manieren
om aan het eind van de cursus afge
wezen te wordenDeze pogingen
hebben echter weinig succes. De politie
kampt met een dusdanig personeels
tekort dat zelfs twee zonderlingen als
Wilbur en Matt geaccepteerd worden
als agenten, ook al laat hun houding ten
opzichte van het rechterlijk gezag veel te
wensen over. "Twee door het dolle
heen" is te zien van vrijdag tot en met
maandag. Toegang 12 jaar.
dwingt Abby als het ware in de armen
van de boer. Het is immers toch maar
voor een paar maanden, hoogstens een
jaar. Met tegenzin geeft Abby toe aan
Bill's wensen en al spoedig wordt zij met
de boer in de echt verbonden. Het valt
Bill echter op dat de gezondheidstoe
stand van de boer eerder vooruit gaat
dan achteruit en óól dat Abby meer om
haar man is gaan geven. Bill roept haar
op een keer ter verantwoording, maar zij
worden betrapt door de boer, wie nu
een licht opgaat. Woedend wil de boer
zich op Bill wreken. Er ontstaat een
gevecht, waarbij Bill de boer met een
schroevendraaier doodt. Overhaast
moeten nu Bill, Abby en Linda de vlucht
nemen.... achtervolgd door de politie.
FEUILLETON
22. Verstijfd stond hij stil. Hij voelde de
sneeuw niet meer, die hem in z'n
gezicht joeg.
Alle ramen van het hotel waren hel
verlicht.
Meteen had hij zijn bezinning terug en
stak over naar de andere kant van de
straat. Tegenover het zijstraatje stond
een klein groepje mensen te kijken, daar
zou hij bij gaan staan, dan kon hij de
situatie opnemen.
Maar hij was het groepje nog niet
voldoende genaderd, toen hij zijn schre
den opnieuw inhield. Daar stond Van
Nijevelt, zijn buurman aan het diner,
kouwelijk gedoken in z'n jas met bont
kraag, te betogen tegen Van Einthoven.
Voorzichtig sloop Gerard zo dichtbij
dat hij ze kon beluisteren.
"Ik vind het wel heel attent van de
directie hoor", zei Van Einthoven grom-
merig "want je kan natuurlijk niet het
risico lopen dat we allemaal in ons bed
verbranden. Maar geloof jij dat het hotel
door TOM LODEWIJK.
gevaar loopt?"
"Dat weetje nooit hé?" klonk lijzig de
stem van Van Nijevelt, wiens pyama-
broek nog onder zijn broekspijpen van
daan gluurde.
„Wij zaten aan de voorkant, aan de
achterkant kijken ze er zo op. En wat je
natuurlijk nooit moet hebben is paniek.
Maar ik heb het al gezien en ik ga es
kijken of ze misschien al koffie hebben.
Als de directie zo bezorgd is voor ons
vege lijf, zal ze misschien ook gezorgd
hebben voor de inwendige mens".
"Weet je wie ik nergens gezien
heb?", vroeg zijn buurman. "De Rhee-
de. Hij sliep op veertien, drie kamers
verderop".
Misschien heeft ie niks gehoord".
"Loop rond, ze hebben ons stuk voor
stuk uit bed gepordl"
Gerard week naar de achtergrond,
bevreesd dat een van beiden opzij zou
kijken en hem herkennen? Hij was
onherkenbaar zo, meende hij, maar je
kon nooit weten...
Zou hij nu van de gelegenheid gebruik
maken om pijlsnel...
Maar opeens drong de volle betekenis
van wat Van Einthoven zoëven had
gezegd tot hem door. "Ze hebben ons
stuk voor stuk uit bed gepordl" Ze
waren dus ook op zijn kamer geweest.
En zelfs wanneer de nachtportier, of wie
het dan ook geweest was, besloten zou
hebben nummer veertien in vredesnaam
maar te laten maffen, dan zouden ze
veertien nog in het oog houden. En wie
weet wie er allemaal over die gangen
liepen te wandelenl
Maar onder zijn paniekerig overleggen
door drong met iedere seconde de ijs
koude zekerheid zich bij hem op: de slag
was verloren, en de terugtocht hem af
gesneden!
Nog eenmaal liep Gerard langs het
hotel, wierp vanaf de veilige overkant
een blik in de lounge. Hij zag de twee
van daareven druk gebarend staan
praten met andere gasten en in de
fauteuils diverse hem maar al te beken
de gezichten van mensen die, uit hun
slaap opgeschrikt, weer op hun verhaal
kwamen door de koffie die een ijverige
functionaris onmiddellijk had laten zet
ten.
Het om deze tijd uitgestorven hotel
was veranderd in een gonzende bijen
korf. Een paar brandweermannen, log in
hun oliejassen en laarzen, kwamen
pratend naar buiten.
Op dat ogenblik bemerkte Gerard hoe
uitgeput hij was en dat hij nauwelijks
langer op de been kon blijven. Lang
zaam, moedeloos, ging hij de weg terug
naar het station. In de stationswacht
kamer, grauw en sfeerloos, zocht hij een
stil hoekje en bestelde een kop koffie en
een broodje kaas. Hij viste in z'n zak
naar wat geld... het geld dat hij uit
Yvonne's tas had meegenomen.
Lusteloos kauwde hij, het brood naar
binnen spoelend met de koffie.
Gerard de Rheede maakte de balans
op.
Koortsachtig ging hij de feiten, de
mogelijkheden, de kansen na.
Was er geen andere weg dan... het
bankroet?
HOOFDSTUK 12
Vreemdeling in Niemandsland
Het moest al over vijven zijn. Gerard
de Rheede merkte het aan de toege
nomen intensiviteit van het verkeer en
aan de zich steeds weer aanvullende
gelederen der forensen, die marcheer
den naar het station of de bus. Het was
heel de dag koud geweest, met soms
een bui natte sneeuw, die het wegdek
nog smeriger en glibberiger maakte dan
het al was. Maar nu draaide de wind
naar het oosten en er zat nog meer
sneeuw in de lucht.
Gerard scheen deze dag eindeloos.
Hij werd er zich steeds duidelijker van
bewust, dat hij in zesendertig uur
praktisch met uit ae kleren was ge
weest. Hij, anders altijd tot in de puntjes
verzorgd, liep nu met een baard van
twee dagen, op een paar schoenen die
wel geschikt waren om weinig geluid te
maken, maar niet bestand tegen natte
sneeuw. Zijn voeten begonnen pijn te
doen, zijn linkerhiel begon zich rauw te
schaven.
Zijn voornaamste probleem was de
aanpassing aan een bestaan, dat hij
nauwelijks kende, Hij was gewend in de
beste restaurants te eten, in de eerste
klas hotels te logeren, maar in deze
uitmonstering zou hij daar niet toege
laten worden. Hij had in het voorbijgaan
een verlangende blik geworpen naar de
leestafel in het gezellig verlichte, warme
jaarbeursrestaurant, maar hoe graag hij
daar was aangeschoven en de kranten
had ingekeken, hij behoefde het niet te
proberen. Trouwens, men kende hem
daar, kelners waren mensenkenners bij
uitstek en hijzelf geen beroepstoneel
speler. Een houding, een gebaar, een
gewoonte, zou zo'n man aan het
nadenken kunnen zetten...
Hij was 's morgens voorzichtig nog
eens gaan neuzen bij het hotel. Hij zag
daar zijn grote witte wagen staan en zijn
vingers jeukten, er in te gaan zitten en
weg te rijden, weg uit deze naargeestige
ellende. Maar dan kon hij evengoed
recht naar het politiebureau rijden! Het
was een tantaluskwelling, die gerieflijke
wagen, waaraan hij gehecht was met
alle tederheid van de rasechte automo
bilist aan zijn auto, daar te zien staan,
vlak bij - en onbereikbaar. Toen hij 's
middags nog eens was langs gelopen
was de auto verdwenen. Zonder twijfel
had de politie die naar het bureau
gebracht. De autosleutels zaten in de zak
van de jas, die op zijn kamer was blijven
hangen, alleen de reserve-sleutels had
hij aan de sleutelbos in zijn broekzak.
Allerlei wilde plannen had hij gemaakt
toen hij daar 's morgens, zo lang als hij
durfde zonder in de gaten te lopen, in de
stationsrestauratie had zitten kieskau
wen op een broodje met lepkaas. Naar
Amsterdam terug gaan, zich nergens
iets van aantrekken. Het was bijna
onverdraaglijk verleidelijk, de gedachte
aan de luxe van zijn slaapkamer, een
warm bad, scheren, lotion na, schone
kleren en slapen, slapen... maar ze
zouden hem al in de kraag hebben, voor
hij de sleutel in het slot had gestoken.
Hoe meer hij de situatie bekeek, hoe
duidelijker het hem werd dat hij geen
kant uit kon. Hij kon niets doen dat zou
verraden, dat de man met de zeilpet
niemand anders was dan Gerard de
Rheede. Maar de man met de zeilpet
was... niemand. Hij had geen naam,
geen huis. Hij had nog wat geld - en met
schrik bedacht hij dat er twee briefjes
van honderd bij waren, die een man in
zijn positie niet zo makkelijk kon wisse
len zonde enig opzien te verwekken. Hij
had geen papieren, hij bestond eenvou
dig niet.
En in dit vervloekte, tot in onderdelen
gereglementeerde land, waar iedereen
in de kaartenbak was geklasseerd, kon
je geen stap doen zonder dat ze naar je
personalia vroegenl
(wordt vervolgd)