„Als ik een boete krijg, steel ik dat geld op Texel FILM I I tl Pierensteken op militair terrein 44 Hou je zakdoek bij de hand Fanfare Texelaars, voor de balie l s jonger Ontzegging voor weigering bloedproef oh tt TM Ene boom sterker dan de andere VERVOLG VAN PAG. 1 1 Ander geluid over Zuid-Afrika F PAGINA 2 TEXELSE COURANT DINSDAG 10 MAART 198 „Als ik een boete krijg, als ik onrechtvaardig veroordeeld word, dan haal ik dat geld op Texel. Ik heb vaak genoeg inbraken gepleegd, ik heb ook vaak genoeg gezeten, dat maakt mij allemaal niet uit. Als ik die boete krijg, ga ik naar Texel en haal het geld daar." Deze krasse uitspraken werden gistermiddag door een 36-jarige inwoner uit Den Helder voor politierechter mr. Den Ottolander gedaan. De man stond terecht omdat hij op 29 september samen met twee andere Heldersen geen gehoor gaf aan een gebod van de rijkspolitie om een terrein waar de toegang verboden is, te verlaten. Het ging hier om een stuk militair terrein in de Mokbaai, waar de verdachte aan het pierensteken was. Omdat één van de drie verdachten zich ook nog moest verantwoorden voor vernieling en rijden onder invloed in Den Helder, werden de drie zaken gescheiden behandeld. ,,lk stond buitendijks. Dat land valt helemaal niet onder de gemeente Texel, ze hadden me daarom niet weg mogen sturen", barstte de verdachte los, on middellijk nadat de officier de ten laste legging had voorgelezen. De politie rechter maande hem echter tot stilte, vertelde hem dat hij het recht had om te zwijgen en dat alles wat hij toch zou zeggen mee zou kunnen werken aan zijn veroordeling. Na deze formaliteiten kreeg de verdachte pas het woord. Gummiknuppels De pierensteker baseerde zijn on schuld op twee punten. Allereerst van wege het feit dat hij niet in de gemeente Texel, maar op het wad aan het pieren steken was. De rijkspolitie van Texel had daarom volgens hem nooit mogen in grijpen. Verder stelde hij nergens borden met verboden toegang te hebben gezien. Omstandig legde hij uit hoe je de plek waar hij pieren stond te steken kunt be reiken zonder verbodsborden tegen te komen. Klachten had de verdachte over de manier waarop de politie was opge treden tegen hem. Referend aan het feit dat bij het sommeren om de plek te verlaten ook enkele mariniers van de Mok aanwezig waren zei de verdachte: „Met zestien man en gummiknuppels kwamen ze op me af. En dat terwijl ik daar gewoon stond om mijn eten te verdienen." De rechter hoorde vervolgens één van de twee getuigen die de officier had gedagvaard, wachtmeester Rood van de Rijkspolitie Texel. Hij verklaarde dat de politie eerst een praatie met de over treders had gemaakt, maar dat dat op niets uitliep. De politie was gewaar schuwd door militairen van de Mokbaai die de mannen al gesommeerd hadden te ..orfrokkfln Nadat de mannen nogmaals syiaslijk was gemaakt dat ze °P verboden terrein waren, vorderde de politie hun vertrek. Ruim een kwartier na de vor dering, rond kwart over vijf, gingen ze pas weg. WW uitkering Eén van de pierenstekers had de poli tiemensen met een pierenvork bedreigd. Ter zitting zei de wachtmeester: „Waar ze stonden was het vrijwel ontoeganke lijk door het slik. Ze hadden rubber laarzen aan. Degene die met meest dichtbij stond probeerde ik te bewegen het terrein te verlaten. Toen begon hij te dreigen met die vork." De politieman gaf toe dat de verdachten inderdaad op het betreffende terrein heeft kunnen komen zonder noodzakelijkerwijs langs bordjes met 'verboden toegang' te komen. De verdachte constateerde hierop dat de politieman duidelijk zei dat de pieren stekers in zee stonden. „We stonden dus niet op Texel. Dus konden ze ons daar niet gelasten weg te gaan. Ik steek pieren op die plek sinds 1960. Dat is ruim twintig jaar. En dan zou het nu opeens niet mogen. Ik begrijp trouwens niet waarom mijn pierenvork in beslag is ge nomen, Dat is niet de vork waarmee gedreigd werd. Verderop stonden men sen met een WW uitkering zwart wat bij te verdienen. Die pierenstekers werden niet gepakt." De tweede getuige die door de officier was opgeroepen was politieman De Vries. Hij verklaarde dat naar zijn mening de Mokbaai bij de gemeente Texel hoort. De verdachte bestreed dit. Hij stelde dat de Waddenzee binnenkort gemeentelijk wordt ingedeeld. Zolang dat nog niet gebeurt is de Waddenzee een stuk van het wad dat niet bij Texel hoort. Wachtmeester Rood zei een kaart te hebben gezien waarop staat aangege ven dat de gemeentegrens van Texel van de punt van 't Horntje naar de uiterste punt van de Hors loopt. De gehele Mokbaai zou er dus binnen vallen. Over de kwestie werd echter niet volledige zekerheid verkregen. Getuige mevrouw Teunen was mee genomen door de verdachte. Ze zei zijn vriendin te zijn en overhandigde aan de rechtereen ingezonden stuk dat zij in het advertentieblad 'Onze Krant' had ge schreven. In dit stuk werd er melding van gemaakt dat een ex-marineman die tweeduizend gulden wachtgeld per maand ontving, wel op het betreffende stuk grond pieren mocht steken om zo doende zwart wat bij te verdienen.In het stuk, waar de marineman met naam en toenaam werd genoemd, werd bestre den dat de ex-marineman wel iets mag, dat aan anderen ten strengste verboden is. De getuige verklaarde verder een dag na de overtreding een wandeling bij de Mokbaai te hebben gemaakt en nergens verbodsborden te hebben gezien. Over de wijze waarop de verdachte was aangehouden had ze een aanklacht willen indienen bij de Helderse politie, maar deze toonde zich niet ontvankelijk' Na het noemen van de naam van de ver dachte reageerde men daar volgens haar met een „O, die. Die geeft altijd pro blemen. We accepteren die aankacht niet, omdat we een antipathie tegen hem hebben." „Als normale burger kun je met meer bij de Helderse politie terecht", stelde de getuige die verder nog zei later buiten de deur te zijn gezet toen de aanklacht De kans dat een nieuw aange plante boom in de straten van de Texelse dorpen prooi wordt van ver nielzucht is vrij groot. Bij gemeen tewerken is geconstateerd dat het niet alleen afhangt van de plaats maar ook van het soort boom. Populieren horen duidelijk tot de minder 'resistente' soorten want deze snelgroeiende boom wordt meestal al gauw van een deel van zijn takken ontdaan door brood)- dronken voorbijgangers in de nacht. Om duidelijke redenen zijn de ervaring met bijvoorbeeld iepen veel gunstiger. Om die reden heeft gemeentewerken donderdagmid dag de populieren in de gasthuis straat gerooid. Ook de nog gave exemplaren gingen eruit, zodat de monumentale iepen die er dezer dagen voor inplaats komen een evenwichtig beeld zullen opleveren. Het feit dat ook de onbeschadigde bomen werden weggehaald leek aanvankelijk een fout van de plant soenendienst zodat onder meer het raadslid Gelein Jansen in actie kwam) maar naderhand bleek het welbewust beleid te zijn. De nog gave populieren zijn naar de ge- meentetuin gegaan in afwachting van een nieuwe, minder gevaarlijke plaats. OQOOOOOOOOOO De Franse filmregisseur Bertrand Blier heeft de gave mensen te laten lachen over gebeurtenissen die hen schokken. Dat was het geval met 'Les Valseuses' en 'Clamos' en ook in zijn derde speel film 'Hou je zakdoek bij de hand'. Net als in 'Les Valseuses' spelen Patrick Dewaere en Gérard Depardieu de hoofdrollen. Blier wordt gehouden voor een schrijver die misogyn is: daarmee verwart men de schepper met de per sonages. De twee hoofdrolspelers we ten hun creativiteit niet beschaafd te verwezenlijken, weten zich met hun ge voelens geen raad en kunnen zich niet uiten. Wanneer zij een kapstertje op pikken, gebruiken zij het meisje en ver wijten haar en niet henzelf dat zij niet tot een orgasme kan komen. Blier maakt in deze film nog duidelijker dat twee mannen iets ontbreekt om een vrouw werkelijk gelukkig te maken. Depardieu is rijschoolhouder, Dewaere een sport- onderwijzer. Depardieu zit in een res taurant met zijn mooie jonge vrouw die melancholiek en met weinig eetlust naar haar bord staart. Depardieu houdt van haar, hij wil haar gelukkig zien en als hij haar niet gelukkig kan maken dan misschien een ander. Hij gaat naar een tafeltje en biedt de wildvreemde be baarde jongeman zijn vrouw aan en als hij haar kan laten glimlachen zullen zij kameraden voor het leven zijn. Sté- phane (Sewaere) wordt Solange's (Ca role Lare) minnaar met toestemming van en aangemoedigd door, Raoul. Maar al worden Raoul en Stéphane vrienden, Solange glimlacht niet en raakt niet in verwachting. 'Hoe je zak doek bij de hand' is een glanzende komedie, lyrisch, brutaal, uitdagend, met prachtige rollen van Carole Lare, Depardieu en Dewaere, die dialogen zo uitspreken dat de sprankelende humor volledig tot zijn recht komt. Het is niet verwonderlijk dat Bertrand Blier's film met de Academy Award (Oscar) voor de beste buitenlandse film (1979) werd be kroond. Deze Oscar-winnaar donder dagavond in de serie filmganger in het City theater. persoonlijk op het politiebureau in Den Helder wilde indienen. Gemeentegrenzen De laatste getuige was een halfbroer van de verdachte. Hij had deelgenomen aan de overtreding en moest daarvoor even later voorkomen. Hij verklaarde ook geen verbodsborden te hebben gezien. Op de verordening van de politie hadden ze het terrein niet ogenblikkelijk verlaten omdat de politie volgens hem niet duidelijk kon maken dat het verboden terrein was. Deze getuige was degene die de politie met een pierenvork had gedreigd. Hij vond dat de vork van de verdachte moest worden teruggegeven, omdat daar niets mee gebeurd was. In zijn requisitoir zei officier Jansen dat hij geen duidelijk inzicht had verkregen in het stelsel van vergunningen voor de pierenstekerij. Ook wilde hij weten of het terrein nu wel of niet binnen de gemeen tegrenzen van Texel ligt. Tenslotte wilde hij duidelijkheid over de aanwezigheid van borden om het militaire terrein. Hij verzocht daarom de zaak aan te houden en een nader onderzoek door de rechter commissaris uit te laten voeren. Op dit verzoek van de officier rea geerde de verdachte furieus. ,,lk moet nog 10.000 pieren hebben deze week. Terwijl ik hier zit vang ik geen cent. Nu moet ik hier nog een dag komen. Weer een dag waarop ik geen eten kan ver dienen. Ze mogen met me doen wat ze willen, maar ik ben geen Jan Doedel. Ik kom niet terug, ik wil vrijspraak. Ik heb vandaag een strop van 7225, doordat ik niets kan doen. Toen ik daar aange houden werd had ik ook al een strop van f225, Mijn pierenvork van f150,— ben ik kwijt. En nu ook nog eens een dag terugkomen, weer f225, weg. Dat doe ik niet." Teruggave De rechter achtte het wettig en over tuigend bewijs in deze zaak nog niet geleverd en ging daarom accoord met het nader laten onderzoeken van één en ander door de rechter commissaris. Tegen de verdachte zei hij dat hij op de volgende zitting niet terug hoeft te komen omdat zijn standpunt nu bekend is Hij gelastte de teruggave van de in beslag genomen vork, omdat het hier niet de vork betreft waarmee is gedreigd. Hij stelde dat de vraag of er borden staan niet zo belangrijk is. Als door een op sporingsambtenaar wordt meegedeeld dat men zich op verboden terrein bevindt en hij vordert dat dit verlaten wordt, heeft men daar maar gehoor aan te geven. We belangrijk is dat in de ten lastelegging werd gesproken van een terrein waar duidelijk staat aangegeven dat het verboden is. Ontbreken de borden dan is het woordje 'duidelijk' ten onrechte in de ten lastelegging terecht gekomen en kan dat voor de verdachte vrijspraak betekenen. Daarom achtte de rechter nader onderzoek door de rechter commissaris zinvol. Ook inzake de ande re twee verdachten gelastte de politie rechter onderzoek door de rechter com missaris. De zaak is nu naar een nader te bepalen tijdstip verdaagd. Een Texelse eigenaar van een horeca bedrijf werd 9 september door de politie staande gehouden op de Pontweg. Het bleek dat zijn adem naar drank rook en daarom werden twee blaasproeven ge nomen die bevestigden dat hij teveel had gedronken om een auto te mogen be sturen. Een bloedproef weigerde de man te ondergaan. Op grond van deze wei gering had officier van justitie mr. Jansen de man gedagvaard. Hij eiste tegen de verdachte een straf van vijf maanden onvoorwaardelijke ontzegging van de rijbevoegdheid en een boete van zeshonderd gulden. De advocaat van de verdachte, mr. Franken, zei dat zijn cliënt het hele seizoen heihard had gewerkt en dat ook de week waarin hij werd aangehouden voor hem bijzonder druk was geweest. Aan het eind van allerlei inspanningen had hij met enkele vrienden een paar biertjes gedronken, waarna hij op de Pontweg was aangehouden. De advo caat zei dat de verdachte ten tijde van het staande gehouden worden door de politie overspannen was en dat hem daarom zijn narrige reactie niet verweten mag worden. „Hij was moe op weg naar huis en het enige dat hij op dat ogenblik wilde was naar bed en slapen", zei de advocaat. De raadsman merkte voorts op dat de verdachte nu beseft fout gehandeld te hebben en dat hij bereid is de consequenties daarvan te dragen. Een ontzegging van het rijbewijs zou voor hem echter zwaar vallen, want als eigenaar van het horecabedrijf moet hij zelf levensmiddelen halen bij drie ver schillende leveranciers op Texel. De ad vocaat pleitte ervoor dat wanneer toch een onvoorwaardelijke ontzegging zou moeten worden uitgesproken dit zou gebeuren in de vorm van een weekend ontzegging. Bij dergelijke ontzeggingen mag de veroordeelde door de week rijden maar niet op zaterdag of zondag. De verdachte liet weten dat het in het seizoen dermate druk is in zijn bedrijf dat hij dan toch niet weg kan. De inkopen worden dan door personeel gedaan. In andere tijden van het jaar, met minder of geen personeel is het echter onont koombaar dat hijzelf de inkopen doet. Politierechter mr. Den Ottolander achtte het ten laste gelegde wettig en Een van de intermezzo's: mevrouw Van Heerwaarden kwam ter gelegenheid van het SOjarig bestaan van het korps een fraai stukje hendknoopwerk aanbieden. Het krijgt een plaatsje in Spt orr het repetitiegebouw. nummers werden met de vereiste vaart gebracht en ook overigens mankeerde er weinig aan. Een goede start derhal ve maar de daardoor gewekte verwach tingen werden wat de rest van de uit voering betreft niet helemaal waarge maakt. De orkestleden bezondigden zich nogal eens aan ongelijkheden en met name de bugels waren technisch veelal zwak, met name in de vlugge ge deelten. Het verleden, met name het zeer goede concert van 1980, heeft bewezen dat het beter kan. Fouten en ongelijkheden vallen extra op als goed herkenbare nummers worden gespeeld. Dat was dan ook een nadeel dat kleeft aan de Florentiner Mars, die als nummer drie op het programma stond en overigens wel een goede keus was, want het is een mars met een blij en prettig geluid. Vrij goed kwam „Dramatico" van H. van Lijnschoten uit de verf. Het is wat men noemt een „zwaar" stuk, hele maal de smaak van oud-dirigent KI. Modder aan wie deze vertolking dan ook was opgedragen. In de ouverture „De Italiaanse in Algiers" van Rossini (een prettig in het gehoor liggend stuk semi-klassiek) liet Frans Zegel merken dat hij nog altijd een begenadigd sopraan-saxofonist is. Overigens had het korps wat moeite met dit werk. De eerder genoemde fouten kwamen hier duidelijk naar voren en ook viel het op dat er weinig verschil was tussen hard en zacht, en zacht. Gospel train Het was een aardig idee om ter wille van de variatie ook een koor bij het concert te betrekken. Zodat we kennis konden maken met het koortje The Gospel Train onder leiding van Hans Kievits. Met begeleiding van het fanfare werd het welbekende Slavenkoor uit Nabuco van Verdi gebracht maar het was jammer dat die begeleiding wat rommelig was en de zang daardoor in de verdrukking raakte. Misschien zou een wat groter koor beter hebben „gepast" in deze situatie. Het „Precious Lord, take my hand" dat zonder begeleiding als tweede en helaas laatste nummer werd gebracht, blonk zeer uit. Het werd heel „fijn" en transparant gebracht met een maximum aan gevoel. De beurt was weer aan het orkest dat met walsende Wiener Madel goed inspeelde op de smaak van het publiek, dat graag bereid was enige foutjes te vergeven. Er zaten enkele zeer goede gedeelten in, waardoor andermaal duidelijk werd dat het korps meer kan dan het zaterdagavond liet blijken. De Koning Voetbalmars werd prima gebracht en betekende tevens de ver vulling van een levenswens van Wil overtuigend bewezen. Hij zei dat de ver dachte in 1975 voor een soortgelijk vergrijp voor de rechter had moeten komen en dat hij zo langzamerhand toch wijzer zou moeten zijn. De rechter zei rekening te willen houden met het feit dat de verdachte zijn rijbewijs in een bepaalde tijd van het jaar nodig heeft en in een andere tijd minder. Conform de eis veroordeelde hij de verdachte tot een boete van zeshonderd gulden en een on voorwaardelijke ontzegging van vijf maanden. Ten aanzien van de ont zegging zal het vonnis echter worden geëxecuteerd in een tijd dat de verdachte zij auto niet nodig heeft. De zaak tegen een andere Texelaar die moest voorkomen wegens het onder invloed van alcohol besturen van een auto is tot onbepaalde datum aange houden. Huizinga, want hij mocht (gestoken in het voetbalpak van Hans Geus) het korps een korte spanne tijds dirigeren.. Op de muziek marcheerden de aange past geklede majorettes op met de letters „Koop nu loten; 5 voor maar één piek". fen em M In Na de pauze werd vervolgd met de mars „Over and out" van R. Beck.i Deze werd prima gebracht. Iets minder was de „Eerste rhapsody on Negro spirutuals" van Ball, waarbij de eerder gesignaleerde fouten zich in enkele passages weer aandienden. De opmer kelijke bravoure waarmee dit leuk her kenbare nummer werd gespeeld, was In niet in overeenstemming met deber kwaliteit. por Veel beter kwam Indian Summer,psti ook van Eric Ball, uit de verf. De sfeer»t z was zeer raak getroffen. Dat gold ookjoet voor Desert Song, dat als}.35 extraatje aan het programm^ij w was toegevoegd, speciaal voor de heerjam Koorn, die op dit nummer nogal gek isJord De vertolking van Cent Mille Chansons til was opnieuw het verheugende bewijiaar dat het Kon. Texels Fanfare/Dek heitel I nog steeds best kan; er viel te genieterjubt van veel goede momenten. Dat goldet n ook voor Rossini's Birthday Partyjaat diverse goede gedeeltes naast enkele}-2 ongelukjes. Met het alleszins redelijttree gespeelde Midnight in Havanne werd de uitvoering besloten, waarna heèele publiek zijn genegenheid uit eetikaa staande ovatie liet blijken. jfonr |kaa Door de Stichting 'Geen kerkgeld voor geweld' uit Amsterdam wordt in samenwerking met andere instellingen en organisaties actie gevoerd om de publieke opinie over Zuid-Afrika te ver anderen. De stichting is ook op Texel actief, blijkens het feit dat een dezer dagen huis aan huis een krantje is bezorgd waarin begrip wordt gevraagd voor de problemen waarmee Zuid Afrika worstelt en waarin stelling wordt geno men tegen de groeperingen die Zuid Afrika tot afschaffing van het apart heidssysteem willen dwingen door een boycot. Meer wordt gezien in overleg en contact. De stichting 'Geen kerkgeld voor geweld' werd opgericht naar aanleiding van het besluit van diverse kerken om de verzetsorganisaties in Zuid Afrika finan cieel te steunen. Kontaktpersoon voor de stichting op Texel is de heer L. J. van der Geest, de Ruyterstraat 128 uit Oudeschild, die vorig jaar een twee maanden durende reis naar Zuid Afrika maakte. Desgevraagd vertelde hij ons beslist geen voorstander te zijn van apartheid, maar een boycot als strijd middel zinloos te vinden. De chaos zou er slechts door worden bevorderd en het zou interne bloedige strijd uitlokken waarvan de zwarte bevolking het slachtoffer is. Van der Geest interes seert zich al lang voor Zuid Afrika. Voordat hij zijn reis begon had hij veel studie gemaakt van het land. Hij vertel de ons zich tijdens zijn verblijf kritisch te hebben opgesteld. Hij reisde vrij en zelf standig (per camper), vermeed prestige objecten en zocht zoveel mogelijk het kontakt met de 'gewone' mensen. Niet temin kwam hij onder de indruk van wat in Zuid Afrika tot stand is gebracht, in het bijzonder in het belang van de n~ zwarte bevolking. De vele gesprekker n met zwarten gaven hem de overtuiging pele dat zij in ruime meerderheid het gewelc Ie schuwen en dat zij willen dat veran deringen in Zuid Afrika langs minnelijke pele weg worden bereikt. Van der Geesl chei realiseert zich dat velen hem zijn hou- et e ding niet in dank zullen afnemen. Hij ie lard graag bereid tot het geven van nadere iten informatie en het aangaan van discus sie. Of leke an reif emi oy; ardi veri erzi pele nee rede take De rare e p. cho ami ïeei reili in v regg ngh chti ard iet n reili nde anv reili igne en al v erar :eep De imbi ioop )ieo an e eer u v

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1981 | | pagina 2