Hartverwarmende show
eugdclub De Cocksdorp
2,5 miljoen voor
woningbouw
Kinderen leefden mee
met „Poeriepotje
V
UDI
AGENDG
i mm, f
Eerste bejaardenalarm
aangebracht door MZ\N
Anoniem
uitpraten?
,WAT IK ZEGGEN WOU.."
Afbreken?
VERVOLG VAN PAG. 1
Muy afgesloten
Brommer gestolen
MA
DINSDAG 10 MAART 1981
TEXELSE COURANT
PAGINA 5
Onder het motto 'De bengels van het
Molenbos' presenteerde de jeugdclub 't
Molenbos zaterdagavond in het Eier-
andsche Huis een revue die beter
imschreven kan worden als een wer
velende show. De actieve jeugdclub liet
:ich in deze show van zijn beste kant
:ien. Het hele programma is zelf be
lacht en geschreven. Het betrof een af
wisselend geheel van sketchjes en liedjes
in dat ging er bij het publiek terecht in
ils koek. Behalve de uitgevoerde idee-
n was ook de grime, het geluid, licht,
itc. tot in de puntjes verzorgd.
Jeugdclub 'Het Molenbos' organi-
;eert al enkele jaren met veel succes alle
vrijdagavonden discobal maar is ook in
inderen zaken actief, zoals wandel- en
luzzeltochten, het oliebollenbakken
net oudjaar, enz. Het bestuur was
ichter van mening dat het 'Molenbos'
ïu eens op een andere wijze naar
luiten zou moeten treden en de op-
ossing was: amusement. Zaterdag
werd dit 'aan den volke' getoond.
Het zou te ver voeren alle namen te
ïoemen van de jongeren die deze revue
rebben gemaakt en uitgevoerd. Door de
show werd eens te meer duidelijk dat de
eugdclub in De Cocksdorp in een be-
ioefte voorziet en dat de jeugd zeker
wel in staat is zichzelf en door middel
van een dergelijke avond ook ouderen te
vermaken.
StvtH viN LEZERS BUTEN VERANTWOOROELUkHCO «HM «EO**TC
In een vlot tempo werden de ver
schillende programmaonderdelen afge
werkt. Nadat een charmante presenta
trice het publiek verwelkomd had, werd
begonnen met een korte eenakter: 'De
vrouwenhater'. Het toneelstukje bevatte
dol komische situaties waarbij vooral
een huisknecht de lachers op zijn hand
had. Hierna volgde een modeshow.
Kleding van vroeger en nu, zowel voor
's nachts als overdag, werden getoond,
waarbij ook bruidskleding, Punk, disco,
etc. aan bod kwamen. Dit alles werd
van een deskundig k'ommentaar voor
zien.
Journaal
Het Molenbosjournaal was het vol
gende onderdeel waarin het nuttige
met het aangename werd verenigd,
doordat de onderwerpen allemaal be
trekking hadden op de jeugdclub. Met
een ritmisch disco-dansje werd. het ge
deelte voor de pauze afgesloten.
Na de pauze wederom een eenakter
'De stoeipoes' genaamd. Zoals de titel al
laat raden speelde hierin het vrouwelijk
schoon de hoofdrol. Leuk en vlot ge
bracht met prima rolkennis. Vooral
toen de boeken van de boekenplank op
een vrijens stelletje vielen was er grote
hilariteit op het toneel en in de zaal. Deze
gebeurtenis stond natuurlijk niet in het
script.
Quiz
Na de eenakter een quiz. Wetens
waardigheden over De Cocksdorp en
Eierland passeerden de revue. Uiteinde
lijk bleef er één winnaar over die met een
bos bloemen en een taart werd beloond.
Dit programmaonderdeel zat goed in
elkaar en werd spontaan gebracht., De
'bandparodist' was weer een komisch
onderdeel. Zoiets heeft natuurlijk alle
kans om het klapstuk van de avond te
worden en dat was het dan ook. De
uitvoerder van deze parodie was er voor
geknipt om het scala aan mogelijkheden
totaal uit te buiten.
Clublied
Een zelf gemaakt clublied besloot de
avond en de bijna volle zaal gaf de
medewerkers (sters) een staande ovatie.
Niet zo verwonderlijk gezien het gebo-
dene en het plezier waarmee het ge
bracht werd.
In het pré-advies naar aanleiding van
mijn beroepschrift tegen de weigering
van een bouwvergunning voor een
kantoor-kantine (waarop in het hoofd
artikel in de Texelse Courtant van 6
maart was gebaseerd) wordt ik zo
ongeveer afgeschilderd als een hals
misdadiger. Er is wel enige reden voor
verweer, waarbij tevens enkele onjuist
heden kunnen worden rechtgezet. Zo
wordt gesteld dat de schuur er pas op
herhaald aandringen van gemeentewe
ge kwamIn werkelijkheid is met de bouw
begonnen in november 1975 en
overeenkomstig de oorspronkelijke af
spraak en zonder enig aandringen van
de gemeente voltooid en afgebouwd
in oktober 1976. Verderop wordt gé
schreven dat ik geprobeerd heb het huis
als burgerwoning te verkopen. Ook dit is
onjuist. Serieuze gegadigden wisten
wel degelijk wat de bestemming van
woning en schuur was. De reden om het
geheel ter verkoop aan te bieden was
dat de splitsing van mijn vaders bedrijf
niet door kon gaan. Op dat moment
echter dat van de gemeente een brief
werd ontvangen omtrent de agrarische
bestemming, was het geheel reeds uit
de verkoop genomen, omdat wederom
uitzicht bestond op het realiseren van
een bloembollenbedrijf, middels het hu
ren van land. Ook wordt gesuggereerd
dat ik voor 1979 niet op het Oudedijkje
woonde. Feit is echter dat ik hier sind de
bouw woonachtig ben, zij het geduren
de de zomermaanden in de garage. De
dienstwoning is inderdaad iedere zomer
verhuurd geweest, teneinde onkosten
en renteverlies goed te maken. Dit
wordt door veel Texelaars gedaan,
zonder dat daar van overheidswege enig
ophef over wordt gemaakt. Ook het feit
dat de schuur enkele jaren gedeeltelijk
verhuurd is geweest aan een groothan
del is vanuit dit oogpunt verklaarbaar:
het was een goede mogelijkheid om in
afwachting van het bollenbedrijf de
schuur te laten renderen. Tenslotte de
gevraagde bouwvergunning. Door om
standigheden hebben we de afgelopen
zomer in de schuur gewoond. Het is
echter stemmingmakerij van de ge
meente om te suggereren dat dit
schuurgedeelte nog steeds voor bewo
ning geschikt is. De helft van de woning
is afgebroken, voor de andere helft geldt
deze bouwaanvraag voor een kantoor,
een kantine een een w.c/douche, met
een totale vloeroppervlakte van 40m2.
Over een keukenblok en ander meubilair
wordt gerept, echter niet over de aldaar
eveneens opgeslagen 200 bollenkisten.
Ook de argumenten van de gemeente
dat een kantoor niet zo noodzakelijk is
(U hoort mij ook niet over het ge
meentehuis) en dat een kantine alleen
maar gebouwd kan worden ten behoeve
van vaste werknemers (moeten losse
werknemers hun brood en koffie maar in
weer en wind buiten nuttigen?), lijken
me nogal bevooroordeeld. De bouw
aanvraag is niet in strijd met het
geldende bestemmingsplan en wordt in
andere bedrijfsgebouwen op Texel zon
der enige discussie toegestaan. De
enige reden om deze te weigeren lijkt mij
gebaseerd op wantrouwen, getuige de
laatste zin van het advies: "Wij zijn
bereid aan een anvraag om bouwver
gunning voor een kantoor/kantine mee
te werken wanneer onomstotelijk vast
staat dat er sprake is van een reëel
agrarisch bedrijf." Dit betekent in mijn
geval dat alles nu moet worden af
gebroken, terwijl het volgend jaar weer
opgebouwd kan worden.
G. T. Zoetelief,
Oudedijkje 8,
De Koog.
In een buitengewone ledenvergade
ring van de Woningebouwvereniging die
gisteravond in De Schakel werd gehou
den hebben de vijftien aanwezige leden
het bestuursvoorstel om tweeeneenhalf
miljoen gulden te lenen voor de bouw
van tien woningwetwoningen in Oude-
schild en twaalf in De Cocksdorp goed
gekeurd. Het bestuur hoopt dat de
woningen voor f115.000,stichtings-
kosten gebouwd kunnen worden. ,,lk
denk dat ze dan een huur moeten op
brengen van 450 tot 500 gulden", aldus
de directeur van de Woningebouw
vereniging J. A. Wendrich. Voor later te
bouwen woningen in de Mars zal contact
gezocht worden met alle Texelse ar
chitecten en de archtiect van de dit
voorjaar te bouwen woningen, de heer
Zeeman.
De woningbouwvereniging is in on
derhandeling met de fa. Drijver over de
bouw van de woningen in De Cocksdorp
en Oudeschild. Het bestuur heeft zich
zelf als eis gesteld dat als het even kan,
de bouw van deze woningen maar ook
die in de Mars, uitgevoerd moet worden
door Texelse bedrijven. Het bedrag van
f 115,000,— per woning is inclusief de
grondkosten en 8TW. Waarschijnlijk zal
in de buitendorpen geheid moeten
worden. Dit is in zowel Oudeschild als De
Cocksdorp nog niet eerder gebeurd maar
de architect heeft bij de sondering onder
een goede laag grond een 'flinke prut-
laag' gevonden en wil het risico van
verzakking na oplevering niet nemen.
De kosten van het heien worden niet
doorberekend in de huur, daarvoor is een
extra bijdrage beschikbaar. De 'pech' die
de woningbouwvereniging nog kan krij
gen is het eventuele meerwerk en de
risicoverzekering van de aannemer.
Wendrich noemde dit een risico dat bij
elk bouwplan om de hoek komt kijken:
het is de bedoeling meerwerk zoveel
mogelijk uit te sluiten. ,,De vraag bij de
huidige bouwprijzen en woningnood is
niet meer: hóe kunnen we wonen,
maar: kunnen we nog wonen, aldus de
directeur.
Onderhandelingen
Aanvankelijke onderhandelingen met
het Bouwfonds Nederlandse Gemeenten
leverden niet op en daarom besloot het
bestuur, wegens tijdnood en op aandrin
gen van het ministerie van Volkshuis
vesting in contact te treden met architect
Zeeman die inmiddels ruim tienduizend
woningwetwoningen in Nederland heeft
ontworpen. Voor de plannen in de Mars
wil het bestuur niet aan de Texelse archi
tecten voorbijgaan en daarom worden
Woensdag werd bij mevrouw Van der Poll, Jan Dirksoord 21 het eerste
exemplaar van de nieuwe alarmset aangebracht, zoals die is ontwikkeld door
de Stichting Voorzieningen voor Ouderen in samenwerking met het Mensen
Zonder Werk-project. Zoals eerder in deze krant werd gemeld gaat het om een
zendertje dat een oudere alleenwonende altijd bij zich dient te dragen,
waarmee een aan de buitenzijde van de woning bevestigde sirene en een lamp
in werking kunnen worden gesteld. Als men zich niet goed voelt, of a/s er
onraad is, is een druk op de knop van het zendertje genoeg om omwonenden
te laten weten dat er iets aan de hand is. Het zendertje dat de bejaarde bij zich
draagt is ongeveer zo groot a/s een pakje sigaretten. De alarminstallatie die
door mensen van het Mensen Zonder Werk-project aangebracht kan worden,
kost in zijn eenvoudigste uitvoering f140,—. Na de jongste publicatie over de
alarminstallatie zijn al twee aanmeldingen binnen gekomen van mensen die
ook graag een dergelijk alarm in huis willen. Gegadigden kunnen bellen naar
het Mensen Zonder Werk-project, telefoon 4792. Ook is mevrouw Van der
Poll van het Jan Dirksoord voornemens om 'Open huis' te houden voor
belangstellenden. Degenen die geïnteresseerd zijn in een alarmsysteem
kunnen daar dinsdagmiddag en donderdagmiddag tussen twee en vier terecht
voor een demonstratie.
zij uitgenodigd voor 1 april bericht te
geven of ze een plan voor de Mars eerste
fase willen ontwerpen. Dit moet volgens
het 'no cure, no pay' principe gebeuren
zodat de architect pas geld krijgt als alle
goedkeuringen binnen zijn en een aan
nemer is gevonden die het voor de voor
geschreven prijs wil bouwen. De wo
ningbouwvereniging hoopt half april in
De Cocksdorp te beginnen en half juni in
Oudeschild. Met de bouw van de 22
woningen zal ongeveer een jaar gemoeid
zijn.
Omdat de lepelaars nu ook in De
Muy zijn gesignaleerd, is deze vogel
broedplaats thans voor publiek afgeslo
ten.
Gisteren werd bij de politie aangifte
gedaan van vermissing van een brom
fiets, kleur rood/oranje, merk Fongers.
Het verzekeringsplaatje draagt het
nummer JJP-563. De brommer heeft
voor het laatst gestaan bij de familie
Westerlaken aan de Spinbaan.
Bij de politie werd ook aangifte
gedaan van diefstal van een fiets, die
weggehaald is van de Schoorwal. Het
is een zwarte damesfiets van het merk
Sport Fiva.
Telefonische hulpdienst
Noordholland-Noord,
(02290) 18222
Dagelijks van 20.00 - 07.00 uur en in
het weekend van vrijdag 20.00 uur tot
maandag 07.00 uur.
De Duink,inters die de kinderen in De Koog. Den Hoorn en Oosterend wisten te boeien met „Poeriepotje Staand ven links naar rechts:
Kees Knots IFrans Schramat. Geertrui iJans van Egmond), Poeriepotje (Marian Slikker), agent Sabel (Mirjan Bakker, Jan Lap IAdriaan i
Zittend: Lotje (Janke Daalder), Freule van Teuteren (Hanny Eshuys) en Anne (Elty Houwen).
Een deftige freule, een eenvou
dige kleermaker, een heuse tove
naar en een sterke smid: kortom het
toneelstuk 'Poeriepotje'. Van dit
stuk dat de Duinkanters afgelopen
zaterdagmiddag in Oosterend op
voerden, hebben al veel kinderen
genoten. Het werd eerst in De Koog
opgevoerd en daarna in Den Hoorn
en iedere keer waren rond de 160
kinderen aanwezig. Een bijzonder
goede voorstelling met de nodige
spanning en actie. Het is me wat als
de sterke smid met de kleermaker
gaat vechten. Gelukkig heeft de
kleermaker spierbalolie gekregen
van tovenaar Poeriepotje, zodat hij
het wint. Maar de smid laat het er
niet bij zitten en probeert de ge
heimzinnige olie te stelen. Met alle
verwikkelingen van dien. De kin
deren in Oosterend leefden zo erg
mee dat ze soms gingen staan als
het erg spannend werd. Tot on
vrede natuurlijk van degenen die
achter hen zaten. In ieder geval
beleefden alle aanwezigen zater
dagmiddag spannende uurtjes met
Poeriepotje. Niet iedere dag kom je
per slot van rekening een tovenaar
tegen die spierbalolie heeft, een
dichtkoord waardoor je alles wat je
zegt op rijm gaat en ook nog een
koker waardoor je kunt zien of
iemand de waarheid spreekt. Door
alle acteurs werd leuk gespeeld.
Bijzonder fraai waren de kostuums
waarin het kinderstuk werd opge
voerd. De acteurs waren: Marian
Slikker IPoeriepotjeFrans Schra-
ma IKees Knots), Janke Daalder
(Lotje), Adriaan Schoo I Jan Lap),
Elly Nouwen (Anne), Hanny Eshuys
(Freule van Teuteren), Jans van
Egmond (Geertrui), Mirjam Bakker
(agent Sabel). De regie was in
handen van Aris van Zeijlen, souf-
fleuse was Yolanda Daalder en de
grimeuse was Juut Swarthof.
Dinsdag 10 maart
De gemeenteraad vergadert vanaf
19.30 uur in het raadhuis.
De Vrouwenbond NVV heeft in de
Landbouwschool de jaarvergadering.
Na afloop van het huishoudelijke ge
deelte wordt bingo gespeeld.
Woensdag 11 maart
Het Katholiek Vrouwengilde heeft in De
Witte Burcht een avond over strijkbou
ten; 20.00 uur.
Om 14.30 uur vergadert in De Hollebol
de afdeling Den Burg van de Algemene
Nederlandse Bond van Ouderen.
Vanaf 20.00 uur wordt in De Zwaan
ruilbeurs gehouden.
De Baptistengemeente heeft in de
Doopsgezinde kerk een filmavond. ,,De
prijs die niet te hoog was". Toegang
vrij voor ieder; 20.00 uur.
Donderdag 12 maart
Om 20.15 uur komt in „Ons Huis" te
Den Hoorn de interkerkelijke gespreks
groep bijeen.
iemand van buitenlandse zaken. Correct
gekleed. Correct pratend. En correct
whiskey drinkend. De verloedering op
het ogenblik dat hij zich steeds meer tot
Pinda, de ordinaire vrouw van Fred
aangetrokken voelde, wist hij ook goed
gestalte te geven. Een karakterrol die op
de juiste wijze werd vertolkt en daardoor
een diepe indruk maakte. Het is niet
verwonderlijk als iemand met zo'n rol
regelmatig de hulp van de souffleur
nodig heeft. Lappen tekst van een
moeilijk gehalte. Als je de souffleur niet
hoorde, zou je niet eens merken dat hij
die hulp behoefde. Maar de souffleur
was te verstaan. Soms gênant duidelijk.
Wie meer toneelstukken in de Wiele
waal heeft meegmaakt, begrijpt dat dit
niet aan de souffleui ligt. Op de een of
andere wijze is het souffleurshok zoda
nig geconstrueerd dat de souffleur
duidelijker in de zaal dan op het toneel
te verstaan is. Dat betekent dat de
souffleur altijd vrij hard zal moeten
spreken om op het toneel verstaanbaar
te zijn waardoor hij ook duidelijk in de
zaal te horen is. Een probleem dat
zorgvuldige bestudering verdient. Wel
licht zou voor het volgend toneelseizoen
een aanvaardbare oplossing gevonden
kunnen worden. Het feit dat het toneel
vanuit het souffleurshok moeilijk te 'be
reiken' is, zorgde er zo nu en dan voor
dat het spel stokte. In een stuk als dit,
waar je van begin tot eind geboeid naar
zit te kijken was dat storend. Meelevend
met de problemen die in het stuk aan de
orde worden gesteld, wordt je opeens
teruggeworpen tot het niveau van: het
is maar toneel. Ze doen maar alsof.
Contrast
Aris van Zeijlen kreeg in het stuk goed
tegenspel van Hans Wendrich, die de
autobandenhandelaar Fred speelde. Een
gewone man, die gewoon werd ge
speeld, en daarmee een schril contrast
wormde tegenover de deftige Otto.
Bewust ordinair gekleed met brede das
en oud bruin vest; Hans Wendrich moet
oppassen voor overdrijven. Het is best
als je laat zien het er moeilijk mee te
hebben als je door Otto wordt weg
gestuurd, maar om dan hevig te lopen
sloffen is een beetje teveel van het
goede. Het leek nu op afdruipen, zoals
in een klucht gebruikelijk is. Een andere
moeilijkheid was het accent van Fred.
Als je in het dagelijks leven gewend bent
keurig Nederlands te spreken en je moet
op het toneel opeens slorig taalgebruik
ten gehore brengen, dan is dat geen
eenvoudige opgaaf. Plat Amsterdams is
een eigen tongval. Een geluid dat je niet
zomaar onder de knie hebt. Dat bleek
ook bij Wendrich. Ofschoon hij zijn best
deed was het plaate taaltje dat hij sprak
een beetje gemaakt. Misschien zou het
beter zijn geweest als hij minder had
geprobeerd het Amsterdams te imiteren
en een meer 'neutralere' vorm van plat-
praten had gekozen. Op zich was het
een prestatie dat hij zijn accent het hele
stuk nagenoeg zonder zich te vergissen
wist vol te houden. In aanmerking ge
nomen dat het de tweede keer was dat
hij op de planken stond, leverde hij een
bijzondere prestatie. Binnen het stuk
was Otto de dominante figuur en Fred
het meeronderdanige type. Vooral als je
tegenover een speler als Van Zeijlen
staat moet je oppassen dat je niet weg
gespeeld wordt. Het lukte Hans Wen
drich echter uitstekend om de onder
danige creatie van Fred overeind te
blijven. Hij vervulde binnen het stuk zijn
eigen specifieke rol, die dan ook goed
uit de verf kwam.
Authentiek
Ineke Reitsma speelde Astrid, de
vrouw van Otto. Een rol waarmee ze op
het oog weinig moeite had. Vlot en
goed gespeeld, juiste intonatie, geen
overdrijving in haar spel, kortom per
fect. De overgang van de vrouw van een
hoge ambtenaar op het ministerie naar
de vrouw die amicaal omgaat met een
handelaar in tweedehands banden
kwam overtuigend over. Juist omdat ze
tóch wat terughoudend bleef in haar
relatie met Fred was het allemaal zeer
geloofwaardig. Nettie Jongejan speelde
Pinda, de vrouw van Fred. Ook zij had
een plat accent en dat zat wél precies
goed. Wie mensen uit Amsterdam kent,
zal in haar spraak een authentiek accent
herkend hebben. Verder was ze uit
stekend gekleed. Inderdaad de platte
vrouw zonder kapsones met een een
voudig jurkje. In de rol van spontane
flapuit kon ze meer emotie tonen dan de
andere spelers en daar maakte Nettie
Jongejan dan ook een goed gebruik
van. Pinda, als levendig element in het
stuk, als vrouw met het hart voorop de
tong en die de man van buitenlandse
zaken een 'Hartstikke fijne vent' vindt,
die voor hem sudderlappen met bieten
kookt en die moeite heeft met het
whiskey drinken omdat het zo koud is
tegen haar stifttand, die Pinda kreeg uit
stekend gestalte.
De. regie van 'In de holte van je
arm' was in handen van Ans Bonne die
dit de eerste keer deed. Voor die eerste
keer was het een hoge greep hetgeen
niet wegneemt dat een verdienstelijk
werkstuk tot stand is gekomen. De
souffleur was Gerard Bruijn en Anneke
Rienks fungeerde als grimeuse.
