DE WITTELIEU Wv
lm
Denneappels verzamelen voor
het bos van de toekomst
„Anne's Geheim
- TJ
$}j
Tentreparaties bij
Caravancentrum
81
RIJDAG 3 APRIL 1981 TEXELSE COURANT PAGINA 9
cf; 1
Reageren op deze rubriek kan bij Jaap
van Groenigen, telefoon (02220) 3562,
Adriaan Dijksen, telefoon 102228) 676 of
bij het Natuurrecreatiecentrum, telefoon
102228)741
ONDERLINGE
ZIEKTEKOSTEN-VERZEKERING
NOORD-HOLLAND-NOORD UA U m Tel 072 -118920
Emmas traat 45,
1814 DM Alkmaar
Illllliuimillllllllll
1 FEUILLETON: jj
P door Tom Lodewijk M
IIII||||||||IIIIIIMIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHII"IIII""""I"MIIIIIII"II"""""""""'"""'""""""""""I'"""1"""!'
18. José, ijzig correct, bracht de
koffie binnen, zei toen dat ze boven haar
huiswerk ging maken. Bert was er nijdig
om en tegelijk blij, want met José er bij
leek de kamer veel op een ijskast.
Even later liepen ze naar boven. Anne
zei niets en Bert durfde haar zwijgen niet
verstoren.
Voorzichtig knipte hij een het kleine
bedlampje aan.
Anne boog zich over het bedje. Daar
lag Tilly, een blonde krul over het
kussen, naast haar, zorgzaam ingestopt
de pop, die oorzaak was geweest van de
kennismaking.
Door een bruukse beweging van Bert
werd ze wakker, knipte slaperig met
haar oogleden.
„Moesje..." prevelde ze.
Anna voelde opeens de tranen achter
haar ogen branden.
,,Pas op, anders wordt ze wakker"
fluisterde ze, maar Tilly sliep nog niet
vast genoeg. Opeens gingen haar ogen
wijd open.
Verrast, ongelovig, staarde ze Anne
aan.
,,Dég" zei die zacht.
,,De juffrouw... van de pop" fluis
terde Tilly, als kon ze het wonder niet
geloven.
,,Ja... ik ben het. Ik kwam je even
gedag zeggen En ga je nu weer zoet
slapen?"
Tilly knikte nadrukkelijk. Opeens
woelde ze zich onder de deken vandaan,
strekte de armen uit in een impulsief
gebaar.
,,Dag schat" zei Anne innig en kuste
haar.
Tevreden vleide Tilly haar hoofd weer
op het kussen, al bijna weer slapend.
Bert keek Anne aan, toen ze de trap
weer afgingen. Ze leek veranderd. En
Frans zag het ook, zodra ze binnen
kwam. Het onzekere, het bijna-angstige
was weg. Haar ogen straalden.
,,Was ze nog wakker?" vroeg Frans.
,,Ze werd wakker" vertelde Bert. ,,0,
zei ze, de juffrouw van de pop!"
José, boven, hoorde ze lachen en
dook verbitterd in haar Franse vertaling.
Ze zou nu het liefst een deuntje huilen,
maar dat vertikte ze. O moeder! dacht
ze. O, tante Thil! Nu was ze eerst goed
alléén...
HOOFDSTUK 10
,,Ga jij hertrouwen?"
Was dat even een geluk, dat het
bazaarcomité vanavond vergaderde om
plannen te maken voor een feestavond
ten bate van de blinden? Want nu
konden de dames allen bij elkaar komen,
ongezocht, zomaar spontaan. Er ont
brak er dan ook niet één. Ook mevrouw
Spiegelaar en mevrouw Van der Walle
die anders nogal eens verstek lieten
gaan waren van de partij. Juffrouw Van
Wedrighem was verhinderd, die was
buiten de stad. Kon niet mooier nu was
de baan vrij!
De burgemeestersvrouw begon reso
luut met de zaken en alle voorstellen
gingen er met vlag en wimpel door.
Mevrouw Kerssemakers, die anders op
ieder slak zout legde, had het zoutvat
deze keer kennelijk thuisgelaten... er
was beter brood op de plank. Mevrouw
Van der Walle, die nog iets met de
penningmeesteresse had uit te vechten
besloot dat dit maar tot de volgende
keer moest wachten.
Toen er voor de tweede keer thee
werd rondgediend, was men al aan het
eind van de bijeenkomst. Maar niemand
had haast.
Mevrouw Van Gerssen, de echtgeno
te van de burgemeester, maakte zich
geen illusies. Zij, altijd goed op de
hoogte, begreep heel goed de oorzaak
van de goede opkomst en van de
zakelijke snelheid waarmee de comité
aangelegenheden waren afgedaan. Me
vrouw Van Heemstra zag bezorgd de
kring rond. Zij was de intiemste vrien
din van Lydia Bannink geweest, ze
mocht Bert graag, ze hield van de kin
deren. Dat alles zou vanavond 'voor de
leeuwen' gaan. Kijk de kleurtjes van
Kerssemakertje eens, die zat op gloeien
de kolenl En mevrouw Charon zag er uit
of ze met genoegen een vuurpeloton
zou commanderen... en je mocht raden
voor wie: voor het roddelgrage gezel
schap hier of voor Bert Bannink, of mis
schien voor allebei?
Mevrouw Van Gerssen vroeg zich af
wie de vuurpijl zou aansteken, peinsde
op een afleidingsmanoeuvre, maar me
vrouw Werkman was haar voor met een
schijnbaar dood-onschuldige opmerking
die nochthans met onfeilbare zekerheid
moest leiden naar Het Onderwerp.
„Jammer dat Thilde er vanavond niet
kon zijn" merkte ze onschuldig op en
mevrouw Charon kneep haar lippen
samen. Met precies dezelfde opmerking
had mevrouw Kerssemakers vorige keer
het gesprek over Bert Bannink ingeluid.
„Is het waar", vroeg mevrouw Spie
gelaar, die alleen nog maar heel zwakjes
de klok had horen luiden en vastbe
sloten was vanavond de klepel op te
sporen, „dat juffrouw Van Wedrighem
verder gaat studeren in Utrecht?"
„Dan gaat ze uit Waalburgen weg"
wist mevrouw Spiegelaar en mevrouw
Werkman in haar onschuld vroeg: „En
wat moet meneer Bannink dan?"
Ziezo, dacht mevrouw Charon, de
kogel is door de kerkl Ga je gangl Ze
greep driftig naar een sigaret, knipte wel
vijf maal met haar aansteker, vóór die
het deed.
„Als ik goed ben ingelicht", kwam
lief-bescheiden de stem van mevrouwtje
Kerssemaker, „dan gaat meneer Ban
nink weer trouwen."
Er viel een zwijgen,
Hoe nu dit sappige boutje verder af te
knagen? De presidente animeerde het
gesprek niet en het nijdige zwijgen van
mevrouw Charon beklemde de aanwe
zigen.
„Nou ja" zei die opeens, „die man
gaat hertrouwen. Is dat zoiets bijzon
ders? En Thilde gaat weer aan 't werk
—wat zou dat?"
„Kon ze niet bij meneer Doornenburg
terug komen?" informeerde onver
schrokken mevrouw Werkman, die vast
niet van plan was voor mevrouw Charon
te wijken. Héér man werkte niet bij
Ferro!
„Blijkbaar niet," constateerde me
vrouw Charon bits.
„En is het al bekend met wie?"
informeerde gretig mevrouw Spiegelaar
die in haar nieuwsgierigheid niet eens
merkte hoe geladen de stemming was.
„Ze werkt geloof ik in een zaak" zei
voorzichtig mevrouw Kerssemakers.
Jammer dat Charon zo nijdig keek, en
die kon ze niet tegen zich in het harnas
jagen... de vrouw van de hoogste baasl
Maar ze had het wel willen uitroepen
over de markt, dat Bert Bannink nou
ging trouwen met die winkeljuf uit de
Mercuur, waar ze hem laatst mee had
gezien. Zij had daar zo haar eigen
gedachten over. Het zou wel niet anders
kunnen. Die dame had waarschijnlijk het
spelltje goed gespeeld en die sufferd van
een Bannink was er in getippeld.
„Dus niet iemand uit eh... onze
kring?" informeerde mevrouw Van der
Walle. „Helemaal onbekend?"
Kerssemakers zag haar kans.
„Ik geloof dat ik haar een keer gezien
heb... toen zaten ze samen in Riche."
„Gunst," ontdekte mevrouw Spiege
laar, „is het die? Die winkeljuf?"
Mevrouw Charon ziedde,
Nu was de kat uit de zak.
Die Kerssemakers, die domme gans,
vond ze niet de moeite waard om zich
boos over te maken. Heerlijk met zo'n
vrouw getrouwd te zijn, dacht ze boos
aardig en ze begreep nu waarom de heer
Kerssemakers er altijd zo suffig bij liep.
Zo'n vrouw kreeg je wel klein!
Maar al haar toorn ontlaadde zich op
Bert Bannink. De idiootl Zo'n schepsel
maar meteen te trouwen! En zij had het
allemaal anders gepland. Natuurlijk
moest Bert Bannink hertrouwen, dat
had ze hem trouwens ronduit gezegd.
Maar zij, die wist hoe Mathilde van
Wedrighem over haar zwager dacht had
een andere toekomst op het oog gehad.
Heerlijk zou ze het gevonden hebben als
Thilde de tweede mevrouw Bannink
was geworden. Dan zou ze Charles wel
hebben kunnen duidelijk maken, dat hij
Bannink nu toch minstens directeur
moest maken... voor Thilde, vond ze,
kon dat niet minder. Nu kon Bert
Bannink wachten tot hij een ons woog,
éér ze een vinger voor hem uitstak.
Maar dat addertje, die mevr. Kersse
makers, moest ook vooral niet denken
dat ze de kansen van héér man verbe
terd had. 't Idéél
(Wordt vervolgd)
ft
..<i 'U.;
i v r<ij
-
ondememers-aktiviteiten
Bij het Caravancentrum Texel van de
familie Jimmink aan de Spinbaan is het
nu ook mogelijk om tenten, windscher
men, zeilen van surfplanken en slaap
zakken te laten repareren. Jimmink
heeft onlangs zijn caravanshowroom
annex kampeerassecoires-winkel uitge
breid met een 'naai-atelier' waar nood-
reparaties aan tenten nog dezelfde dag
uitgevoerd kunnen worden.
Hans Jimmink noemt deze uitbreiding
van zijn camping assortiment 'service
verlening'. „We kregen sinds we met de
verkoop van tenten en surfplanken zijn
gestart, steeds meer de vraag voor
gelegd: kunt u ook reparaties uitvoeren?
En aangezien de vraag naar tenten weer
iets toeneemt leek het me nuttig hier
voor een aparte ruimte te maken." Ook
is het mogelijk om bij het caravan
centrum, tentdoek, markiezendoek e.d.
te kopen of om een windscherm op
maat te bestellen. „De fabrieksscher-
men zijn vaak te licht en daarom zal er
ook vraag zijn naar zwaardere schermen.
Die kunnen we nu maken" aldus Jimmink
Onlangs is ook de winkel met camping-
assecoires uitgebreid. Het assortiment is
groter geworden en varieert van kook-
toestellen, tafeltjes, stoeltjes, tot tuin
meubelen, inbouwaanrechten, water
pompen, campinggas etc. In de show
room van 500 vierkante meter wordt
vanaf Pasen weer een permanente
tentenshow gehouden tot het einde van
het zomerseizoen. De kleinere tenten
show van vorig jaar is een succes ge
worden. „Het is opvallend hoeveel toe
risten nog met ondeugdelijk kampeer-
materiaal op vakantie gaan, of tijdens de
vakantie op het idee komen om een
nieuwe tent aan te schaffen." De hele
zomer zullen een vijfentwintig tenten
geshowd worden met daarnaast onge
veer eenzelfde aantal toer- en sta
caravans. Sinds enige tijd verzorgt Jim
mink ook reparaties aan caravans. Des
gewenst repareert Jimmink de caravan
op de staanplaats of in de werkplaats
van het caravancentrum. Voor de tent
doekreparaties is een speciale kracht
aangetrokken.
naamde selectie-opstanden van de Cor-
sicaanse den. In het winderige klimaat
van het eiland groeien bomen die tegen
een stootje kunnen. Bomen gekweekt
uit zaad van Veluwse dennen kunnen
het dicht bij zee wel eens minder
goed doen. Daarentegen geeft het
planten van bomen van Texelse her
komst in het binnenland geen pro
blemen. We kiezen met zorg de bomen
uit waarvan we het zaad willen gebrui
ken. Het is bijvoorbeeld belangrijk, dat
de stam niet zwaar betakt is, want
anders ontstaat knoestig hout. Verder
moet de boom recht zijn en volhoutig.
Dit laatste betekent dat de stam naar
boven toe weinig dunner moet zijn dan
laag bij de grond."
Vroeger waren in het voorjaar regel
matig een aantal mensen aan het
denneappels plukken met behulp van
ladders en ander klimmateriaal. De laat-
Door hot gebruik van zaad van slechte her
komst groeien in het oudste deel van het bos
veel kromme bomen.
ste jaren vindt het plukken dikwijls
plaats als geselecteerde bomen geveld
op de grond liggen. Ook werken we met
een denneschudder. Dit apparaat
schudt de boom en( het gevolg is, dat
een deel van de appels eruit valt en voor
het oprapen ligt.
Het gevolg van dit soort activiteiten
is, dat in de toekomst het bos meer
waardevol hout zal opleveren. Dat is
prima als het om houtproduktie gaat,
maar wat zijn de gevolgen voor de be
zoeker van het bos? Rechte bomen zijn
mooi, maar afwisseling maakt een bos
aantrekkelijk en kromme bomen horen
daar ook in thuis. Kuik: „Het is absoluut
niet de bedoeling, dat alle kromme
bomen op den duur verdwijnen. Juist
langs wegen en paden waar het publiek
komt sparen we de grillig gevormde
bomen ten koste van andere die rechter
zijn. We proberen een bos te vormen
met een redelijke opbrengst aan hout
waar het voor mens en dier goed toeven
IS' J. van Groenigen.
Als je in de loop van april op een droge winderige dag een
ivandeling door het bos maakt, kun je hoog in de dennenbomen een
acht knappend geluid horen. Het is afkomstig van openspringende
Jenneappels. Soms kun je een zaadje als een 'helicoptertje' naar
Deneden zien wervelen. Door het vleugeltje aan het zaadje kan het
:ich over grote afstenden verspreiden. In de loop van dit voorjaar
uilen weer miljoenen dennezaadjes op de grond belanden. Er komt
Dp deze wijze genoeg beschikbaar om ons eiland binnen enkele jaren
ie veranderen in een geweldig dennenbos! Verreweg het grootste
deel van dit zaad komt echter op een ongeschikte plaats en verdwijnt.
Het is interessant te zien, dat de laatste jaren in het Texelse bos
spontaan dennetjes gaan groeien. Een jaar of dertig gelegen gebeurde
dat vrijwel nooit. Is er in de loop van de jaren in het bos iets
veranderd?
Bij het aanplanten van het bos in het
begin van deze eeuw zijn de boompjes
in het kale duinzand gezet. De grond
leek in die jaren in geen enkel opzicht op
een bosbodem. Bij het opgroeien is
onder de bomen echter een dikke
humuslaag ontstaan van afgevallen bla
derenen takken. Deze humus lijkt veel op
de potgrond die we gebruiken voor onze
kamerplanten. Het bevat voedingsstof
fen en met het dikker worden van de
humuslaag ontstaat een vruchtbare
bosbodem. In het bos zijn de gevolgen
hiervan op veel plaatsen duidelijk zicht
baar. De vroeger vrijwel onbegroeide
bodem is nu op veel plaatsen bedekt
met een rijke begroeiing van varens en
andere planten. Ook zaden van bomen
en struiken profiteren van de vruchtbare
bodem en ontkiemen op geschikte
plaatsen. Dat gebeurt vooral in delen
van het bos waar tijdens de stormen van
1972 en 1973 veel bomen omwaaiden.
Door het uitslepen van de stammen is
de bodem een beetje omgewoeld waar
door een deel van het zaad onder de
grond is gewerkt. Op zulke open plaat
sen groeien nu overal jonge dennen,
nakomelingen van bomen uit de omge
ving. De bosbouwer hoeft er niet te
planten maar kan kiezen welke boom
pjes mogen blijven staan om later het
bos te vormen.
Verbaasd
Bosbouwers van andere boswachte-
rijen zijn wel eens verbaasd als ze zien
hoe op Texel het bos zich op veel
plaatsen op een natuurlijke manier ver
jongt. Elders in ons land maken herten
en reeën het de jonge bomen en
struiken dikwijls onmogelijk op te groei-
De denneschudder oan het werk. Het plukken
ven dennekegels met de hand behoort rot
het verleden.
en. In bepaalde delen van ons bos
vormen hazen en vooral konijnen overi
gens wel een groot probleem. Als door
sneeuwval het voedsel schaars is, kna
gen ze dikwijls aan jonge bomen. Als de
bast rondom is afgevreten betekent dit
de dood van zo'n boompje. Om vraat-
schade te voorkomen voorzien we de
bomen na het planten tegenwoordig
van een plastic beschermhoesje. Hoe
wel de laatste jaren hier en daar in het
spontaan boompjes ontkiemen, is het
op veel plaatsen nog nodig dat we open
plekken beplanten. In de tijd dat Staats
bosbeheer het Texelse bos aanplantte,
wist men veel minder van bosbouw dan
tegenwoordig. De herkomst van het
zaad waaruit de bomen worden ge
kweekt is erg belangrijk. Vroeger is daar
nauwelijks aandacht aan geschonken.
Zo is het ook gegaan met de bomen die
hier omstreeks 1900 zijn geplant. Te
genwoordig weten we dat het zaad
erfelijke eigenschappen bezit van de
boom waarvan het is geplukt. Om een
voorbeeld te noemen: zaad van een
kromme boom brengt meestal kromme
bomen voort.
Selectie
In ons bos plukt men regelmatig
denneappels voor het winnen van zaad.
De heer A. Kuik van Staatsbosbeheer is
nauw bij de zaadselectie betrokken:
„Het Texelse bos bevat enkele zoge-
(Advertentie I.M.)
°P a/s 'f erom '°ch n'et
een voordeelti^1er9ens
s,ePen ?ZektrJeuitte
weet dat n,etau
^oorbetaajf. tevee'
%*n°g»a tmeeteWaar
etdienenvajf
onze brochure m 9
aan maar eens
