^Strandexploitanten moeten met
Staatsbosbeheer onderhandelen
Meerderheid raad:
Strandexploitanten
wachten af
LAND
BOUW
Afvoer
kwikrestanten
Voorlichting
huurwetgeving
19
RIJDAG 17 APRIL 1981
TEXELSE COURANT
PAGINA 5
wenste verbreding van de toeristensei
zoen wordt door de afbraak van de pa
viljoens in de weg gestaan. Ten aanzien
van de brief van de advocaat stelde hij
vast dat zijn fractie vóór het ontvangen
van die brief al bedenkingen had.
Keuze beperkt
Van der Kooi zei dat er geen sprake is
van een ondoorzichtige situatie. „Het is
zonneklaar. Of de gemeente neemt de
beheerstaak op zich door de over
eenkomst te sluiten. Of Staatsbosbe
heer doet het. De keuze is beperkt. In
beide gevallen moeten de paviljoens 's
winters weg. Dat is geheel volgens het
landelijk beleid van Staatsbosbeheer. Er
zijn enkele uitzonderingen, zoals bij paal
9 op Texel. Voor de rest moet echter
alles 's winters afgebroken worden. De
minister van landbouw, waaronder
Staatsbosbeheer ressorteert is het eens
met dat beleid. De staatssecretaris van
CRM is het er ook mee eens. Er is geen
mogelijkheid om de paviljoens te laten
staan". Wethouder Nauta verweet de
raadsleden dat zij zich laten misleiden en
intimideren. „In de brief van de advo
caat is geen enkel nieuw feit aange
voerd. Nader juridisch advies is daarom
niet zinvol. Door de overeenkomst met
Staatsbosbeheer kunnen we invloed
uitoefenen op de situatie. Als ik naar de
stemming in deze raad kijk, dan geloof
ik dat we op het verkeerde pad zijn. U
geeft middelen uit handen. Dat is prin
cipieel fout. Wanneer dat in de toe
komst ook gedaan wordt en dan denk ik
met name aan het creëren van land
schapsparken, dan zie ik het somber
in", zei Nauta.
Burgemeester Engelvaart voegde er
nog aan toe dat hij het slim van de
advocaat vond om één dag voor de
raadsvergadering een brief te sturen,
maar hij noemde het ook een vorm van
intimidatie. De burgemeester werd hier
op onderbroken door Gelein Jansen die
zei dat de bezwaren tegen het pre
advies en tegen de ontwerp overeen
komst al bestonden vóór de brief van de
advocaat werd ontvangen.
Keihard
De burgemeester stelde nuchter vast
dat de eis van Staatsbosbeheer keihard
is en dat er niet onderuit valt te komen.
„Wallis de Vries is het ook eens met
Staatsbosbeheer. Als nu geen over
eenkomst wordt gesloten, vraag ik mij
af wat straks de rechtsbasis van de ex
ploitanten is. Dros en Van Asselt von
den dat de commissie algemene zaken
met zijn rug tegen de muur had gestaan.
De commissie was eerst afwijzend,
maar ging uiteindelijk toch akkoord met
het voorstel. Het is de enige moge
lijkheid. Als Dros als bestuurder voor de
inwoners van Texel wil werken, dan
moet hij akkoord gaan met de overeen
komst. Randvoorwaarden, zoals termij
nen van de overeenkomst en het al dan
niet voeren van reclame zijn te bespre
ken. Ons standpunt moet echter nu
bepaald worden. De keus is: houden we
het in eigen hand of laten we het
Staatsbosbeheer opkanppen", zei En
gelvaart.
Gelein Jansen vond dat het niet zo
eenvoudig lag. De gemeente heeft in
deze kwestie slechts beperkte middelen
en daarom kan de gemeente de zaak
niet in eigen hand houden. Men blijft
afhankelijk van de eisen van Staatsbos
beheer. „De vraag is; wat heeft de
gemeente er aan en wat hebben de
strandexploitanten er aan. Toen wet
houder Van der Kooi toezeggingen deed
over een aantal zaken, verwachtte ik dat
er een voorstel kwam waarin we elkaar
zouden kunnen vinden. Een nieuw pre
advies dat de oplossing zou kunnen
geven", zei hij.
Ook Daan Schilling voelde zich in
het geheel niet geïntimideerd door de
brief van de advocaat, omdat hij zijn
standpunt al had bepaald voor de brief
kwam. Hij vond echter wel dat de
beantwoording van wethouder Nauta
bepaalde kenmerken van intimidatie
had. „Met de inhoud van de overeen
komst ga ik niet akkoord. In die over
eenkomst moet het recht van overwin
teren zijn opgenomen en ook moeten
contracten voor de tijd van minstens vijf
jaar worden afgesloten. Eén jaar is uit
den boze. We willen de getroffen
paviljoenhouders een betere toekomst
garanderen. Ook voor toeristen en
Texelaars is het belangrijk dat de
paviljoens er 's winters zijn. Het land-
schapsstorend effect weegt niet op
tegen de kosten en de moeite van het
steeds maar weer afbreken en verwij
deren van de paviljoens. Als Staatsbos
beheer dwars wil liggen, dan ben ik het
geheel eens met Dros. Laat de pavil
joenhouders maar in de clinch gaan met
Staatsbosbeheer en niet de gemeente."
Dros wilde weten of de houding van
Staatsbosbeheer misschien soepeler
zou worden door het aangaan van de
overeenkomst. Hij haalde wethouder
Nauta aan die had gesproken over het uit
handen geven van middelen door de
gemeente. „Wat kunnen we eigenlijk
doen met de middelen die we zouden
hebben als we die overeenkomst aan
gaan?" vroeg Dros.
Barendregt was tot de conclusie ge
komen dat de gemeente het beste voor
heeft met de exploitanten. Die exploi
tanten willen echter zelf niet dat de
overeenkomst met Staatsbosbeheer
wordt afgesloten. „Laat ze het met hun
eigen advocaat maar uitvechten tegen
Staatsbosbeheer", zei hij. De Waard
volhardde in zijn aandringen op nader
juridisch onderzoek.
Wethouder Van der Kooi wilde verder
weinig woorden aan de affaire vuil
maken. Hij stelde vast dat door de
raadsleden weinig nieuws naar voren was
gebracht, „Het is het beste voor de
strandexploitanten als we nu de over
eenkomst met Staatsbosbeheer aan
gaan", zei hij. Met dit antwoord was
Gelein Jansen niet tevreden. „Ik heb
twee keer gevraagd wat Van der Kooi
bedoelt met een praatje met Staats
bosbeheer. Zijn er mogelijkheden om tot
een betere overeenkomst te komen? Als
we als raad geen kans krijgen om erover
te praten dan wordt het inderdaad een
bot ja of nee tegen het stuk dat nu ter
tafel ligt", stelde hij.
Burgemeester Engelvaart antwoordde
dat het altijd mogelijk is om te praten
over een aantal voorwaarden, maar het
is natuurlijk onzeker wat uit zo'n ge
sprek komt. „Op dit ogenblik kunnen
we alleen maar praten over dit stuk.
Staatsbosbeheer heeft zijn positie ju
ridisch onderzocht. De rek is eruit. De
vraag is wie het beheer voert: Staats
bosbeheer of wij. Schilling had het over
het recht van overwinteren. Daar is het
rijk het niet mee eens. Bovendien moet
opgepast worden voor rechtsongelijk
heid ten opzichte van degenen die op
het strand staan."
Wartaal
Wethouder Nauta was ontstemd over
de twijfel aan eigen kunnen van de
raadsleden. ,,U maakt zich onderge
schikt aan allerlei juridische wartaal. De
zaak ligt heel simpel. Kunnen we direct
een beleid voeren, ja of nee. Als we de
overeenkomst aangaan kunnen we
handelen indachtig de motie van 4
november. Als we de overeenkomst niet
aangaan betekent dat een punt achter
onze onderhandelingspositie", zei hij.
S. de Waard bracht hierop een
voorstel in stemming om nader juridisch
advies te vragen. Dit voorstel werd met
zes tegen negen stemmen verworpen.
Voor waren Welboren, De Waard,
Dros, Schilling, Van Asselt en Beum-
kes.
Hierna werd het voorstel van het
college in stemming gebracht dat met
tien tegen vijf stemmen werd verwor
pen. Tegen waren Welboren, Jansen,
Zegers, De Waard, Dros, Barendregt,
mevr. Huitema, Schilling, Van Asselt en
Beumkes.
Rienstra stemde voor en motiveerde
dit door te zeggen dat hij geen andere
mogelijkheid zag. Het aangaan van de
overeenkomst leek hem het beste voor
de exploitanten.
Ook Cor Ellen was voor de over
eenkomst, maar om heel andere rede
nen: Hij verklaarde principiëel tegen
stander van strandpaviljoens in de win
ter te zijn.
In de week van Pasen (21 t/m 24 april)
is wederom gelegenheid de kwikrestan
ten, afkomstig van aardappelontsmet
ting, in te leveren' Het slib en de filters
moeten volkomen droog zijn en afzon
derlijk in stevige plastic zakken worden
verpakt. Aan de zak dient een label te
worden bevestigd met de naam en adres
van degene die inlevert. Men is aan
sprakelijk voor de schade die ontstaat
als men andere stoffen dan kwikrestan
ten inlevert. De afvoer van de restanten
is vrij kostbaar. Daarom moet als tege
moetkoming in de kosten de volgende
bedragen worden voldaan. Per inleve
ring ƒ7,50 plus per normaal gevulde zak
slib 745,— en per zak filters ƒ25, In
verband met de bescherming van ons
milieu moeten beslist alle kwikrestanten
worden ingeleverd; er moet ernstig
rekening mee worden gehouden dat op
de bedrijven zal worden gecontroleerd.
Het is daarom noodzakelijk dat op het
innameadres om een ontvangstbon
wordt gevraagd.
Op Texel kunnen de restanten wor
den ingeleverd bij de Coöp. Aardappel-
bewaring, Meyertebos te Den Burg.
(Bedrijfsleider de heer P. Bekker).
Op dinsdag 28 april om 20.00 uur
wordt door de regionaal voorlichtster
van het ministerie van volkshuisvesting
en ruimtelijke ordening in de provincie
Noordholland, mevrouw Ans Voskuil-
Wilmink voorlichting en informatie ge
geven over de huurwetgeving. De bij
eenkomst wordt gehouden in het ge
meentehuis.
Mevrouw Ans Voskuil-Wilmink komt
op verzoek van het college van B en W.
Op deze avond zullen een aantal zaken
betreffende de vaak ingewikkelde huur
wetgeving aan de orde komen. Dit zijn
o.a.: regeling huur en verhuur zoals in
het burgerlijke wetboek geregeld, de
huurwet, de huurprijzenwet en de wet
op de huurcommissie. Mogelijke vragen
kunnen desgewenst vooraf schriftelijk
worden ingediend bij de heer Stam,
bureau algemene zaken op het gemeen
tehuis. Ook op de avond zelf is er ge
legenheid om vragen te stellen.
Nu de gemeenteraad dinsdag
avond tegen de overeenkomst met
Staatsbosbeheer heeft gestemd in
zake het beheer van de gronden
waarop de strandpaviljoens staan,
nemen de strandexploitanten een
afwachtende houding aan. Door
ongeldige overeenkomsten tussen
Staatsbosbeheer en de gemeente
bevinden de exploitanten zich sinds
1976 in een juridisch vacuüm. De
advocaat dan de exploitanten mr.
Boekhoff is van mening dat verdere
stappen door Staatsbosbeheer ge
nomen moeten worden. Er zal een
direct contract opgemaakt moeten
worden tussen Staatsbosbeheer en
dé exploitanten. De gemeente ver
vult geen rol meer. Als reactie op de
discussie in de raadsvergadering
van dinsdag zegt Boekhoff het te
betreuren dat zo weinig werd inge
gaan op de puur juridische argu
menten die hij in zijn brief heeft
aangevoerd. Dat de voorgestelde
overeenkomst niet deugt, had
volgens hem nuchter en zakelijk be
keken kunnen worden zonder hoog
oplopende gemoederen.
Boekhoff is van mening
dat als de overeenkomst door
de raad was goedgekeurd, deze
onmiddellijk door de Kroon vernie
tigd had kunnen worden. Het gaat
immers niet om een privaatrech
telijke overeenkomst tussen de ge
meente en Staatsbosbeheer, maar
een vergunning van Staatsbosbe
heer aan de gemeente.
Boekhoff stelt verder vast dat de
kwestie rond de duin- en strand
paviljoens juridisch erg ingewikkeld
is. Formeel int de gemeente de
pachtsommen van de paviljoens op
het strand. Volgens Boekhoffis het
strand echter van Domeinen, zodat
de gemeente ook op het strand ten
onrecht pachtgelden zou innen.
toning is. Of er misschien voor langere
termijnen dan steeds één jaar ver
gunningen afgegeven kunnen worden,
viel eveneens met Staatsbosbeheer te
bepraten. In de brief had de advocaat
geschreven dat in de bouwvergunnin
gen voor de paviljoens nergens staat dat
ze maar voor tijdelijk zijn. Wethouder
van der Kooi wist echter te vertellen dat
met de bouwvergunningen op alle mo
gelijke manieren de hand is gelicht. Dit
was mogelijk, juist omdat ervan uit werd
gegaan dat het hier maar tijdelijke ge
bouwen betrof.
Rechtsgelijkheid
De rechtsgelijkheid wordt volgens
wethouder Van der Kooi geschaad als
de paviljoens in de duinen mogen blijven
staan, terwijl de paviljoens op het strand
vanwege het hoge water 's winters
moeten worden afgebroken. De duin
paviljoens zouden dan geen kosten
hoeven te dragen voor afbraak en
opbouw, terwijl bovendien het hele jaar
geld verdiend zou kunnen worden. In
zijn brief had de advocaat dit argument
van de hand gewezen met de stelling
dat de handicap van de strandpaviljoens
niet automatisch ook een handicap voor
de duinpaviljoens hoeft te betekenen.
„Persoonlijk stoor ik me niet aan nette
van algemene zaken aan, waarin ieder
een erg ontevreden was over de uit
voering van de motie van 4 november.
In die motie had de raad hat college
opgedragen alles in het werk te stellen
om het afbreken in de winter van de
paviljoens te voorkomen. Dros wilde
weten of een hogere pacht moet
worden opgebracht door de paviljoens
die het hele jaar open zijn. Verder uitte
hij het vermoeden dat de eisen die door
de brandpreventie en de warenwet aan
de strandpaviljoens worden gesteld, de
zelfde zijn als die voor andere horeca
bedrijven geiden. Hij kwam hierop om
dat Van der Kooi had gesuggereerd dat
voor de paviljoens minder zware bepa
lingen gelden doordat de paviljoens een
tijdelijk karakter hebben. Verder maakte
Dros zijn opmerkingen over het ge
wenste directe contact tussen Staats
bosbeheer en de paviljoenhouders, zon
der dat de gemeente daar tussen zit.
Gelein Jansen verbaasde zich er
namens het grootste deel van zijn fractie
over dat Van der Kooi mogelijkheden
had aangegeven om nog met Staats
bosbeheer te praten. Volgens hem ligt
dat niet in het verlengde van het pre
advies. Hij wilde weten wat er precies
voor mogelijkheden zijn en stelde vast
dat het college neigt naar het standpunt
van Staatsbosbeheer. De op Texel ge-
paviljoens zoals bij paal 28. Sommige
paviljoens zijn echter een puinhoop,
zoals paal 21. Als wij geen overeen
komst sluiten en de zaak zelf in de hand
houden, neemt Staatsbosbeheer het
beleid over. We hebben er dan niets
meer over te zeggen. Daarom moeten
we de overeenkomst sluiten", zei Van
der Kooi.
S. de Waard wilde niet zomaar een
beslissing nemen over het pre-advies.
Hij was met name bezorgd over de
juridische factoren die de advocaat in
zijn brief had aangevoerd. Volgens de
advocaat was er in dit geval geen sprake
van een privaatrechtelijke overeenkomst
tussen de gemeente enerzijds en
Staatsbosbeheer anderzijds, maar
slechts van een publiekrechtelijke ver
gunning van Staatsbosbeheer aan de
gemeente. Omdat de kwestie juridisch
niet in orde was, had de advocaat
gesuggereerd dat het enige dat de raad
kon doen het pre-advies en de ontwerp
overeenkomst afwijzen. De Waard
sprak van een chaotisch geheel. Na
mens zijn fractie deelde hij mede zich
nog geen oordeel over de kwestie te
willen vormen. Er was nu van één zijde
juridisch advies binnengekomen, name
lijk van de vereniging van strandex
ploitanten. De Waard wilde ook graag
van een andere zijde juridisch advies,
bijvoorbeeld van de Vereniging van Ne
derlandse Gemeenten.
Duidelijkheid
Barendregt stelde vast dat als de
gemeente een overeenkomst sluit met
Staatsbosbeheer, zij dit doet om de be
langen van de strandexploitanten zo
goed mogelijk te kunnen behartigen. De
strandexploitanten stellen zelf echter
geen prijs op de overeenkomst. „We
zien door de bomen het bos niet meer",
zei hij. „Ik wil me aansluiten bij De
Waard. Meer lijn in de juridische as
pecten is gewenst. We zullen meer
duidelijkheid hierin moeten hebben om
ons een oordeel te kunnen vormen."
J. van Asselt verbaasde zich erover
dat Van der Kooi een aantal zaken nog
met Staatsbosbeheer denkt te kunnen
bepraten. Wanneer dit nog niet gedaan
is, heeft het college zich kennelijk niet
goed voorbereid, concludeerde hij. Hij
haalde de vergadering van de commissie
Van der Kooi zei geen bezwaar te hebben tegen nette strandpaviljoens. Het paviljoen bij paal 28
^Vrerd door hem als netjes gekwalificeerd (bovenste fotoj. Het paviljoen bij paai 21 (onderste fotoI
ond hij echter rommelig.
De gemeenteraad is dinsdagavond niet akkoord gegaan met het
oorstel van het college om een overeenkomst aan te gaan met
^Staatsbosbeheer inzake het beheer van de grond waarop de strand-
Hlllfaviljoens staan. Zoals bekend zou het afsluiten van een beheers-
vereenkomst met Staatsbosbeheer tot gevolg hebben gehad, dat de
lemeente ervoor moest zorgen dat de paviljoens jaarlijks op 1 oktober
fgebroken dienen te zijn, waarna ze op 1 mei weer mochten worden
pgebouwd. IMu de raad heeft geweigerd een dergelijke overeen-
;omst te sluiten vervalt het beheer van de betreffende gronden aan
taatsbosbeheer. Deze instelling is ook verantwoordelijk voor de eis
an afbraak in de winter en zal deze afbraak dus zelf moeten
fdwingen. Naast het pre-advies stond dinsdagavond ook de brief ter
iscussie die de advocaat van de vereniging van sirandexploitanten
an de raad -had geschreven. In deze brief bestreed de advocaat het
re-advies en de ter discussie staande overeenkomst zowel met
ractische als juridische motieven. J. C. Dros vond dat de strand-
xploitanten maar rechtstreeks met Staatsbosbeheer zaken moeten
oen, zonder dat de gemeente daar tussen zit. „Staatsbosbeheer
erschuilt zich nu heerlijk achter de gemeente. Maar we zijn allemaal
exelaars. Als Staatsbosbeheer direct te maken heeft met de pavil-
oenhouders, dan kunnen we als gemeente de paviljoenhouders
eunen", zei hij.
Aan het begin van de behandeling
fcaf wethouder Van der Kooi een korte
irerklaring. Hij zei niet in te willen gaan
pp de beschuldigingen die in de brief
kan de advocaat aan het adres van het
[College waren geuit. Hij had geen goed
Noord over voor 'deze pogingen om
(vantrouwen aan te praten jegens B en
In de brief had de advocaat ge-
ichreven, dat, nu bleek dat overeen
komsten tussen de gemeente en Staats
bosbeheer jarenlang niet geldig waren de
paviljoenhouders in de mogelijkheid
verkeren onverschuldigde betaling bij de
gemeente terug te vorderen. Ze hadden
immers pacht betaald aan de gemeente,
terwijl de gemeente helemaal niet de
bevoegdheid bezat om dat geld te
innen. Van der Kooi was van mening dat
dit dreigement eerst maar eens hard
Strandexploitanten op de publieke tribune vol-
gen gespannen de discussie.
gemaakt moet worden. ,,De advocaat
beschuldigt ons in zijn brief van chan
tage, maar dat dreigen met die pacht
sommen noem ik chantage", zei hij.
De wethouder ging verder in op
enkele practische punten die in de brief
verwoord waren. De datum van
opbouw en afbraak van de paviljoens
was volgens hem met Staatsbosbeheer
te bespreken. De opbouw zou wellicht
zodanig vervroegd kunnen worden, dat
de paviljoenhouders al met pasen
gasten zouden kunnen ontvangen. Ook
ten aanzien van het punt van reclame
zou over een wat soepeler regeling
gepraat kunnen worden. Van der Kooi
gaf toe dat de maximaal toegestane ene
vlag inderdaad een wat schamele ver-
