AGEND4 Zeevissen vanaf een boot met een verleden Parkeerproblemen in Weststraat ondernemers-aktiviteiten^ OVER DE KOP Elizabeth maakt ook tochten naar Terschelling Geslaagd Zuigelingenbureau De bewoners van de Weststraat zijn niet gelukkig met de parkeersituatie in hun straat. In toenemende mate wordt last ondervonden van foutparkeerders, waarbij het hele straatje praktisch is af gesloten van doorgaand verkeer. In het verleden is hierover een brief geschre ven naar het gemeentebestuur waarin mogelijke oplossingen van de verkeers overlast werden genoemd. B en W zijn echter van mening dat alleen een strin genter politieoptreden tegen foutpar keerders en snelheidsovertreders een op lossing kan bieden. Henk Vink, woordvoerder van de bewoners in de Weststraat, stelt dat de overlast dit zomerseizoen alleen nog maar is toegenomen. In de brief aan B en W is gewezen op verkeersremmende maatregelen zoals drempels of paaltjes. In de brief werd ook gepleit voor een algeheel parkeerverbod of een her inrichting van de straat. B en W hebben inmiddels geantwoord dat het aanleg gen van drempels in de Weststraat niet nodig wordt geacht. Bovendien heeft de rechter onlangs uitgemaakt dat het aan brengen van drempels een onrechtma tige verkeersvoorziening is. De uitspraak kan voor de gemeente verstrekkende gevolgen hebben. Als schade ontstaat door te hard over een drempel rijden kan de gemeente voor vergoeding worden aangesproken. Ook is door de gemeente onderzocht of het aanbrengen van amira-paaltje enig soulaas zou brengen. Het aanbrengen van dit wapen tegen foutparkeerders zou echter het bevoor- Een auto die door een 19-jarige militair werd bestuurd sloeg dinsdagavond rond kwart over negen over de kop op de Rozendijk nabij perceel 14. De auto raakte eerst in de berm, vloog vervol gens door het struikgewas en ging toen over de kop. Van de zeven inzittenden moesten vier met verschillende been breuken in het ziekenhuis te Den Helder worden opgenomen. Van één van hen moest tevens de long leeggepompt worden. Over de oorzaak van het onge val is niets bekend. Mogelijk speelde een te hoge snelheid een rol. De 19-jarige automobilist was nog maar een week in het bezit van een rijbewijs. De inzitten den waren afkomstig uit Marken, Bid- dinghuisen en Heerhugowaard. (Foto Henk Vink) Een verkeersopstopping in de Weststraat radende verkeer van bijvoorbeeld Maas Warenhuis teveel belemmeren. Verbod Als 'tussenoplossing' hebben de be woners gevraagd om het parkeerverbod wat geldt aan de straatkant van Maas Warenhuis te verplaatsen naar de an dere kant van het straatje. Nu staan veel auto's geparkeerd voor de uitritten van Weststraat en Gravenstraat bewoners B en W antwoorden op deze vraag dat alleen stringenter politieoptreden een eind kan maken aan de overlast. Voorts is gesteld dat Maas warenhuis zijn klanten zorgen voor het merendeel van de overlast plannen heeft om te verhuizen naar de Jarino-nieuwbouw aan de Gasthuisstraat zodat de overlast nog van tijdelijke aard is. Herinrichting van de straat achten B en W ook niet gewenst. Zaterdag 25 juli 21.00 uur. In het Eierlandsche Huis Avro's Toppop met d.j. Jan Steenman. 13.00 uur. Concours Hippique op de speelweide aan de Emmalaan in Den Burg. Zondag 26 juli Bij Westerslag is om 13.00 uur een windsurfwedstrijd met na afloop barbe cue. Kustzeilvereniging Westerslag houdt om 10.00 uur clubwedstrijden bij paal 17. Om 10.00 uur neemt ds. De Boer af scheid van zijn gemeente in de Gere formeerde kerk in Oosterend. Voor de overige agendapunten wordt verwezen naar de Recre-aktief bijlage die bij dit nummer is bijgesloten. VRIJDAG 24 JULI 1981 1 TEXELSE COURANT PAGINA 5 De Elizabeth in de haven van Oudeschild. meer te krijgen. Wie de motor ziet werken met de enorme cilinders beseft wat voor een enorme kracht in het mechaniek schuilt. Alleen het vliegwiel dat wordt aangedreven weegt al 7200 kilo. Leo Visser werkt voor de firma Bos en Kalis. Alleen gedurende zijn vakantie vaart hij op de Elizabeth. Het is de be doeling dat zijn zoon Erick het roer later van hem overneemt. Erick staat nu in de machinekamer om het mechaniek door en door te leren kennen. „Dat is een eerste vereiste", zegt Leo, „je moet de machine kennen. Het moet zo zijn dat je ligt te slapen in je kooi en dat je wakker wordt omdat je iets vreemds hoort aan de motor. Een rammeltje of een ander toerental. Je schip leren kennen begint bij de motor. Dan pas komt het navi geren en het manoevreren aan de orde." Moeilijke jongen Hij zegt dat het afmeren met een groot schip als de Elizabeth niet mak kelijk is. „Je staat op zes meter hoogte. Je kijkt al recht is de patatschalen van Aad van Liere, maar dan ben je er nog lang niet. 't Schip is een moeilijke jongen om mee af te meren." Wanneer de vakantie van Leo Visser is afgelopen neemt reserveschipper Piet Koopman het roer over. Hij zal de praktische scholing van Erick Visser verder afma ken. Eerste tocht Aanstaande zondag maakt de Eliza beth haar eerste tocht met gasten naar Terschelling. Inmiddels zijn al een aantal groepen sportvissers meegeweest die zonder uitzondering enthousiast terug kwamen. „Ik ga met ze zoeken", zegt Leo Visser, die overigens zelf nooit een hengel zal pakken. „Als ik op een plek lig waar ze veel last hebben van wier dan start ik de motor en gaan we ergens anders liggen. Net zo, als er niks gevangen wordt. Ik zal de mensen nooit garanderen dat ze iets vangen, maar ik ben wel bereid om te zoeken. Net zolang totdat we een goede stek gevon den hebben." Visser is van plan om 's zomers en 's winters de Elizabeth erop uit te laten trekken. Ook speciale ver zoeken kunnen ingewilligd worden. Razende Bol „Er kwamen hier een keer een paar Duitsers die hadden op een satelietfoto de Razende Bol zien liggen. Ze wilden hem in het echt zien. Dus wij erheen. Nu vind ik het niets anders dan een bult zand. Het waaide ook nog enorm, dus het kreng stoof als wat. Maar ze vonden het prachtig. Vroegen of er ook mensen woonden. Er was een vrouw bij die ging voorop het schip staan. Ik waarschuwde haar nog, maar ze vond het daar lekker. Zelfs toen ze een hele berg water over zich heen kreeg, deerde dat haar niet. Nu ja, de mensen hebben een leuk dagje uit, en daar gaat het om." Op het dak van de stuurhut van de Elizabeth staat een klein waterkanon. Visser zegt dat het schip ingezet kan worde bij bestrijding van brand, maar dat het ook kan worden ingezet bij olierampen. Wanneer er in de haven een olietank lek zou raken, zou een stof om de olie af te breken met het waterkanon verspreid kunnen worden. „Zelf begin ik daar niet aan, want dat spul is veel te duur", zegt hij. „Maar misschien neem ik wel eens contact op met de auto riteiten. Misschien dat die erin ge ïnteresseerd zijn." Arjan Barhorst slaagde aan de MTS in Alkmaar afdeling Bouwkunde. De zuigelingen die aan de beurt zijn worden op het bureau verwacht op de tijden, waafop hun eigen huisarts zitting heeft. De tijden zijn als volgt: Dokter Siebinga, dinsdag 17 februari om 14.00 uur. Dokter Eissen, dinsdag 28 juli om 14.00 uur. Dokter Coutinho, woensdag 29 juli om 13.30 uur. Dokter Barnard, woensdag 29 juli om 15.00 uur. werd gebouwd heeft het schip een be hoorlijk dikke romp. Visser wil het schip van de winter ook aanbieden om het IJsselmeer ijsvrij te houden voor de tan kervaart. Hij vertelt over iemand uit Urk die hetzelfde deed en terwille van tv camera's even tussen het ijs ging liggen met zijn boot. Door het schuivende ijs werd zijn schip dertig centimeter smal ler. „Dat zal met deze boot nooit gebeuren", zegt hij. „Door het verloop van de bodem schuift de Elizabeth op het ijs, waarna hij er met zijn 230 ton doorheen zakt. Hij kan nog als ijsbreker werken als er 80 centimeter ijs ligt." Maar niet alleen als ijsbreker is de Eliza beth geschikt. Het schip kan ook als sleepboot fungeren. Nadat Visser het schip gekocht heeft, heeft hij ook de sleepinrichting weer in orde gemaakt. Het is de bedoeling na het seizoen een „vrachtje" op te halen in Duitsland. Via de Rijn wordt die sleep dan vervoerd. Nadat de Elizabeth jarenlang als ijs breker op het Kieler kanaal had gevaren kwam het schip in de oorlog in het Middelandse Zee gebied terecht. Op de stuurhut kwam een kleine mitrailleur te staan en volgens Visser heeft het schip verschillende andere schepen opge bracht. De papieren daarvan lagen nog aan boord, compleet met hakenkruisen en stempels. Visser betreurt het dat de vorige eigenaar die papieren niet uit handen wilde geven. „Het is natuurlijk niet zo leuk, zo'n Duits schip dat andere schepen heeft opgebracht of heeft aan gevallen, maar ik had die papieren toch graag gehad. Dan had ik een beetje een idee gehad wat er allemaal mee is gebeurd in de oorlog. Misschien dat ik er nog eens fotokopieën van laat ma ken." Het oorlogsverleden van de Eli zabeth is verder vrij onduidelijk. Toen Visser het schip voor het eerst zag waren er ook nog sporen van brand aan boord. Hoe alles precies zat is echter nooit helemaal duidelijk geworden. Zandstralen Na de oorlog kreeg het schip zijn eerste Nederlandse eigenaar. Het heette toen Wormer 14. Het schip had als thuishaven Harlingen en werd gebruikt als sportvissersvaartuig. Hierna kwam het terecht bij het duikersbedrijf Nau- tico, de eigenaar waarvan Visser het schip kocht. In handen van dit duik- en bergingsbedrijf gebeurde het avontuur in het Stortemelk. Het schip lag hierna twee jaar stil in de haven van Harlingen voor Visser het kocht. „Stilliggen is natuurlijk nooit goed", zegt Visser, „en het schip zag er dan ook vreselijk uit. Op eigen kracht is het naar de haven van Oudeschild gevaren en daar zijn we eerst begonnen de boot eens flink te zandstralen. De roest zat er duimendik op. We hebben enorm veel hulp gehad van allerlei mensen. Oud collega's uit de visserij die een dagje kwamen helpen. Die flink de armen uit de mouwen staken. Aad van Liere die hier die patat- kraam heeft, is twee dagen uit de patat gestapt om het roer weer gangbaar te maken. Op het achterdek heeft hij met eindeloos geduld het roer uit elkaar gehaald, schoon gemaakt en weer in elkaar gepast. Je kon het roer namelijk niet meer met de hand bedienen. Dat moest met de electromotor gebeuren, zo vast zat het. Reserveschipper Piet Koopman heeft de motor uit elkaar gehaald. Fluitend zat hij hele dagen in de machinekamer tussen al die onder delen. Ik begreep niet waarom hij floot want het zag er vreselijk uit. Die motor is nu echter weer prachtig." „Alle oude machinisten van de TESO zijn hier zowat aan boord geweest zegt Visser. „Allemaal kijken naar die bijna zestig jaar oude Deutz. Dan ston den ze een tijdje te kijken en dan was het altijd: jo, start hem eens even..." Visser zegt dat onder de motor en vanachter de kastjes voor duizenden guldens aan reservemateriaal te voorschijn kwam. Verroest en smerig, maar nog wel bruikbaar. Dat was een zeer dankbare vondst want onderdelen voor een der gelijke oude motor zijn niet makkelijk „Haar laatste reis met de vorige eigenaar, kwam de Elizabeth met windkracht elf, af en toe twaalf, het Stortemelk binnen. Er werd een ponton met materialen versleept. Dat dreunde eerst tegen de achterkant van de Elizabeth, en daarna verloor ze haar sleep. Dat ponton is toen ergens bij Pieterburen gevonden. De jongens die er toen op voeren gaven nergens om. Waar zullen we heen?, vroegen ze zich af als het weer écht te ruw was. Engeland of Frankrijk? Waar ze het meest zin in hadden, dat deden ze dan. Dat verliezen van die sleep in het Stortemelk heeft ze echter de das omgedaan. De Elizabeth heeft daarna twee jaar in de haven van Harlingen gelegen. Daarna kon ik het schip voor een zeer zacht prijsje kopen. Ik hoefde er zo weinig voor te betalen dat ze bij de bank vroegen of er wel een bodem :n zat." Q 9 Aan het woord is Leo Visser uit de Trompstraat 61 in Oudeschild. Sinds I mei is hij de trotse eigenaar van het 230 ton zware en 29 meter lange schip Elizabeth. Het is zijn bedoeling met het jf schip vistochten op het wad te orga niseren. Maar liefst dertig vissers kun nen, zonder dat ze elkaar in de weg zitten, op de Elizabeth hun hengeltje uitgooien. Omdat het een nogal fors schip is, gokt Visser vooral op groepen. Personeelsuitjes van bedrijven, visclubs, maar ook andere verenigingen die een dagje gaan vissen, daar is zijn boot op ingericht. Op zondag wordt er niet evist. Dan vertrekt de Elizabeth om zeven uur 's ochtends uit Oudeschild en 0zot koers naar Terschelling. Toeristen die mee willen betalen vijftig gulden voor een retour. „Dan verzorg ik een ontbijtje en we bakken een visje aan oord en als ze op Terschelling een fiets willen hebben, dan zit dat bij de prijs 0 inbegrepen", zegt Leo Visser. De Elizabeth heeft, voordat ze sport- vissërsvaartuig en plezierboot tussen Texel en Terschelling werd, een zeer oewogen leven achter de rug. Het schip werd in 1932 in het toen nog Duitse Stettin gebouwd en deed dienst als ijs breker op het Kieler kanaal, het schip teette toen Wellmann, een naam die in de romp werd geslagen en die nog steeds onder de verf is te lezen. In de boot werd een 33 ton zware Deutz motor geplaatst die in 1927 werd ver vaardigd. Die motor is de trots van Visser. „In het najaar moeten we hem weer helemaal terugbrengen in de oor spronkelijke Deutz kleuren", zegt hij tegen zijn zoon Erick. Tijdens de tochten op zee staat Erick in de machinekamer. Het is een prachtige oude motor, die zelfs nadat het schip twee jaar had stil gelegen in de haven van Harlingen on middellijk weer startte. „Ik dacht eerst, die motor uit 1927 daar zal ik maar een beetje zuinig mee zijn. Maar dat hoeft niet. Een medewerker van Deutz heeft me verzekerd dat hij makkelijk nog eens vijftig jaar loopt. 'Zulke motoren maken we niet meer', zei die, 'anders zouden we bij Deutz helemaal niets meer ver kopen.' Die man heeft me ook gevraagd of ze de motor mochten hebben voor het machinemuseum van Deutz in Keu len. Dan kon ik zo een nieuwe motor krijgen. Dat heb ik dus niet gedaan. Dit materiaal is perfect. Bij de scheepvaart inspectie zeiden ze dat ook. 'Zo'n boot, met zo'n motor die kun je van de kerktoren afmieteren', zeiden ze. Is er nog niks mee aan de hand." IJsbreker Doordat de Elizabeth als ijsbreker Leo Visser aan het roer van zijn Elizabeth.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1981 | | pagina 9