Cjroen 'ZwartsJexels in het hart
Stichting Bejaardenzorg blijft
zich tegen bestuurslid van de
bewonerscommissie verzetten
Kidnapping was
toneelstuk
fl
Badmeesters deden
examen
PROBLEMEN AL BIJNA 'N JAAR AAN DE GANG
Hotel Prinses Juliana
vroeg surseance van
betaling aan
Geen commentaar
Omstandigheden waren bar
Redactie; Frits Beutick, Warmoesstraat 43, Den Burg, tel.
02220) 2208 en Hans Oosterhof, Weverstraat 31, Den Burg, tel.
02220) 4988.
Harry de Graaf is tot 10 augustus met vakantie.
/oor advertenties, abonnementen, etc.:
.angeveld De Rooy B.V.,
'ostbus 11, 1790 AA Den Burg, telefoon (02220) 2741.
94e JAARGANG NR. 9598
TEXELSE
DINSDAG 4 AUGUSTUS 1981
COURANT
Verschijnt dinsdags en vrijdags.
Postgiro 652. Abonnementsprijs /15,10 per kwartaal
70 cent incasso; los 60 cent.
Bankrelaties: Amro Bank nr. 46.99.17.636
Rabobank nr. 36.25.01.742; NMB nr. 67.34.60.398.
De bewonerscommissie die is opgericht door de huurders van de
144 woningen van de Stichting Bejaardenzorg Texel, verkeert op voet
van oorlog met deze stichting. De reden van het conflict is de
weigering van de stichting om leden van de bewonerscommissie in
haar bestuur op te nemen. Volgens de bewonerscommissie beroept
de stichting zich hierbij ten onrechte op haar statuten. Een belofte dat
als een plaats in het bestuur vrij kwam de bewonerscommissie zou
worden gewaarschuwd werd niet nagekomen. De bewoners
commissie zegt de indruk te hebben dat de Stichting Bejaardenzorg
Texel de commissie nauwelijks serieus neemt en op geen enkele wijze
rekening houdt met de wensen die de commissie heeft. Door het
conflict is de heer Maasdam, die als secretaris bij de stichting
functioneerde inmiddels opgestapt. Volgens de bewonerscommissie
kon de secretaris niet langer samenwerken met de voorzitter van de
Stichting Bejaardenzorg Texel, de heer M. Bakker. Naast de
bestuurskwestie speelden nog andere zaken tussen de stichting en de
bewonerscommissie. Moeilijkheden bestonden over de verwarming
van de woningen, volgens de bewoners was er in het geheel geen
informatie vooraf als er iets aan de woningen gedaan moest worden
en tevergeefs werd bij de stichting om een sociaal jaarverslag
gevraagd. De bewonerscommissie heeft, toen het overleg met de
stichting op een dood spoor was gekomen uiteindelijk maar contact
gezocht met de gemeente.
De kwestie van de vertegenwoor
diging van de bewonerscommissie in
het bestuur van de stichting speelt ai
geruime tijd. De secretaresse van de be
wonerscommissie, mevrouw Zoete-
Blom schreef op 7 maart 1980 een brief
aan de Stichting Bejaardenzorg waarin
onder meer staat: „Wij vinden nu dat de
bewonerscommissie als meest belang
hebbende, met ten minste twee leden in
het bestuur van de stichting vertegen
woordigd moet zijn. Hiervoor hebben de
heren Van Hagen en Roeper zich be
schikbaar gesteld. Wij verzoeken u
dienaangaande de nodige stappen te
ondernemen, ook wanneer dit tot het
wijzigen der statuten leidt. Het wijzigen
van de statuten in een aantal artikelen
lijkt ons so wie so gewenst, gezien de
zeer verouderde inhoud."
Op deze brief reageerde het bestuur
van de Stichting Bejaardenzorg Texel
met een brief die op 28 maart werd
verzonden. „Het is al zo'n kleine 20 jaar
gebruikelijk dat een bestuurder tussen
zijn 65e en 70e jaar aftreedt", stond in
deze brief. „Nieuwe bestuursleden
worden overeenkomstig de statuten ge
selecteerd uit de diverse delen van het
eiland en uit de gemengde samensteling
van onze bevolking. De statuten ver
plichten ons daarbij zeer zorgvuldig te
werk te gaan. Een nieuw bestuurslid
loopt gemiddeld vijf acht jaar mee in
het zogenaamde grote bestuur en kan
daarna gekozen worden in het dagelijks
bestuur, hetgeen niet ieder ambieert.
Wel bestaat de mogelijkheid dat elk
bestuurslid op een verantwoordelijke
plaats terecht kan komen. Vandaar ook
de zorgvuldige selectie."
,U zult na het voorgaande begrijpen"
Badhotel Prinses Juliana in De Koog
heeft surseance van betaling aange
vraagd. De aanvraag wordt behandeld
door de Alkmaarse jurist mr. Knuwer.
Als curator zal deze onderzoeken of het
bedrijf nog levensvatbaarheid heeft en
een overzicht maken van alle schulden
en vorderingen. Mocht blijken dat de
schulden zodanig zijn dat het voortbe
staan van het hotel onmogelijk is, dan
volgt een faillietverklaring. Het onder
zoek bij surseance van betaling duurt
ongeveer zes weken. Overigens is on
zeker of op de plaats waar het hotel is
gevestigd een hotelbedrijf kan worden
voortgezet als „Juliana" failliet is. Door
het faillissement zou namelijk de erf
pachtovereenkomst met Staatsbosbe
heer komen te vervallen. Het hotel staat
op grond van Staatsbosbeheer. Zoals
bekend hebben enige tijd terug onder
handelingen plaatsgevonden tussen
Hotel Prinses Juliana en Jarino over
overname van het hotel. Jarino was
toen bereid het hotel voor de symbo
lische prijs van één gulden en mét de
totale miljoenenschuld over te nemen.
gaat de brief verder, „dat het voor uw
commissie minder gemakkelijk is om op
deze wijze een bestuurszetel te ver
krijgen, die vervolgens zo'n vijf jaar te
bezetten om daarna een zetel in het
dagelijks bestuur te hebben. Uw gemid
delde lid zal dan ver de 70 overschreden
zijn." De stichting schrijft dat de huur
ders in hun positie als bewonerscom
missie een betere en grotere inbreng
kunnen hebben. Een goede communi
catie over gemeenschappelijke aangele
genheden wordt in de brief een goede
zaak geacht, echter zonder bestuurlijke
verantwoordelijkheid voor leden van de
bewonerscommissie. Het nut van sta
tutenwijziging werd door de stichting
ook niet ingezien.
Voorzitter Jb. Roeper van de bewo
nerscommissie reageerde op deze brief
in een uitgebreid schrijven dat op 9 juli
1980 werd verzonden. De argumenten
die door de stichting werden gebruikt
om leden van de bewonerscommissie in
het bestuur op te nemen noemt hij 'in
hoge mate aanvechtbaar'. Over het
gebruik dat een bestuurslid van de
stichting tussen zijn 65e en 70e aftreedt
schrijft Roeper dat in de statuten met
geen woord wordt gerept over een
leeftijdsgrens. Het gebruik dat bestuur
ders tussen hun 65e en 70e aftreden is
kennelijk door het bestuur ingevoerd, zo
concludeert Roeper, die verder vaststelt
dat argumenten waarom dit gebruik tot
stand is gekomen niet worden gegeven.
„Kennelijk vindt u dat men na deze
leeftijd niet meer goed kan besturen. De
bewonerscommissie is van mening dat
het hebben van capaciteiten hiervoor
bepalend moet zijn en niet de leeftijd",
schrijft Roeper. Hij meldt dat de be
wonerscommissie hierin niet alleen staat
gezien de beslissing van CRM om leden
van ouderenbonden 30% te laten uit
maken in de besturen van stichtingen
voor gecoördineerd bejaardenwerk.
Volgens Roeper is het bij CRM tevens
een wens dat bewoners van bejaar
denoorden in hun besturen worden
opgenomen. Hierbij zou het gaan om
leeftijden van gemiddeld 75 tot 80 jaar.
„Het zou beter zijn dat de statuten zich
uitspraken over een maximale zittings
duur, om de kans op zogenaamde
eeuwige bestuurders uit te sluiten",
schreef Roeper.
Over de passage uit de brief dat een
nieuw bestuurslid vijf tot acht jaar mee
loopt in het grote bestuur en daarna
gekozen kan worden in het dagelijks
bestuur merkt Roeper op dat hier wel
erg het argument van een te hoge
leeftijd wordt gebruikt om geen dage
lijkse bestuurszetel beschikbaar te stel
len aan leden van de bewonerscom
missie. „Eerst begint u met een belem
mering in te bouwen, namelijk vijf tot
acht jaar meelopen, waarna u deze
belemmering als argument gaat ge
bruiken. U zegt in uw brief hierover: uw
gemiddelde lid zal dan ver de 70 jaar
overschreden zijn. Los van het feit dat
iemand van ver over de 70 jaar nog de
capaciteiten kan hebben om in het
dagelijks bestuur zitting te hebbep,
menen wij dat hier oneigenlijk gerede
neerd wordt", schrijft Roeper.
Kennis
Over het eerst meedraaien in het
grote bestuur wordt volgens hem in de
statuten van de stichting met geen
woord gerept. Roeper concludeert dat
een gewoonte wordt gebruikt om leden
van de bewonerscommissie uit het
bestuur te houden. „Op zich genomen
is deze gewoonte niet zo gek, zeker
waar het jongere bestuurders geldt. Ze
kunnen deze periode gebruiken om zich
in de problematiek van de ouderen
huisvesting in te leven. Wellicht heeft u
daarom deze gewoonte ingevoerd. Voor
ons als bewonerscommissie vinden wij
deze gewoonte niet zo nodig. Wij heb
ben reeds, alleen al vanuit het ouder
zijn, een stuk kennis over de proble
matiek van de ouderenhuisvesting", zo
staat in de brief. De voorzitter van de
bewonerscommissie vindt overigens
niet dat de leden van de bewonerscom
missie dan maar meteen in het dagelijks
bestuur van de stichting moeten komen
zitten, maar bepleit wel een aan
merkelijk kortere aanteoptijd voor hen.
Daarmee zou tegelijkertijd het argument
van bestuursleden van ver over de 70
jaar komen te vervallen.
Betuttelend
In zijn brief noemde Roeper het argu
ment dat de bewonerscommissie-leden
een grotere inbreng hebben zonder
bestuurlijke verantwoordelijkheid, te
mal om verder over te praten. „Wij
ervaren deze uitspraak als sterk be
tuttelend. Het lijkt wel alsof u ons, tegen
onszelf, in bescherming wilt nemen.
Duidelijk overheerst in uw bestuur de
mening 'voor de bewoners' en niet
'tesamen met de bewoners'. Het lijkt
wel dat u ons, oudere bewoners, niet als
gelijkwaardig beschouwd. Los van alle
waardering die wij hebben voor het vele
werk steeds belangeloos door u ver
richt, verwachten wij een kentering in
uw standpunt dienaangaande", deelde
Roeper de stichting in zijn brief mee. Hij
bleef bij zijn verzoek van twee leden van
de bewonerscommissie in het bestuur
van de stichting die dan ook aan de
bewoners van de huizen verantwoor
ding af zouden kunnen leggen.
De Stichting Bejaardenzorg Texel
reageerde hierop per brief van 29
augustus waarin werd geschreven dat
de toon waarin de brief van de be
wonerscommissie was gesteld, werd
betreurd. De stichting bleef bij zijn
weigering een lid van de commissie toe
te laten in het bestuur. Tenslotte werd
gesteld dat de stichting de regering
reeds ver vooruit is op het gebied van
inspraak doordat er een bewonerscom
missie is ingesteld.
In een gesprek dat de redactie voerde
met voorzitter Roeper, secretaresse
mevrouw Zoete-Blom en adviseurs Nico
Nagtegaal en Jo de Graaf van de be
wonerscommissie wordt op deze laatste
zinsnede verontwaardigd gereageerd:
Niet zij hebben een bewonerscommissie
ingesteld, maar dat hebben de bewo
ners zelf gedaan! Juist omdat er zoveel
klachten waren over de huizen en omdat
er van alles gebeurde zonder voorgaand
overleg, is die commissie ingesteld. Dat
was een initiatief van mevrouw Zoete in
Starkenburg. Door de stichting is echter
niets ondernomen om een dergelijke
commissie in het leven te roepen.'
Op de laatste brief van de Stichting
(Lees verder op pagina 5)
De Stichting Bejaardenzorg heeft op
haar verzoek vijf dagen de tijd gehad om
op nevenstaand artikel te reageren.
Gistermiddag deelde voorzitter Bakker
van deze stichting mee dat aan een
dergelijke reactie geen behoefte be
staat. „Wat er uit de brieven is geci
teerd is correct, maar voor de rest hangt
het stuk van leugens aan elkaar", zo zei
hij. De heer Maasdam die ook in het stuk
wordt genoemd kreeg eveneens gele
genheid om te reageren maar wilde van
deze mogelijkheid evenmin gebruik ma
ken. Hij verklaarde dat hij uit het bestuur
van de stichting is getreden en dat hij er
daarom niets meer over wil zeggen.
Overigens hebben de adviseurs van de
bewonerscommissie, de heren Nagte
gaal en De Graaf, kennis genomen van
het artikel en gaan zij volledig met de
inhoud akkoord.
Een stukje zeer realistisch straattoneel is donderdagmiddag bij
toeschouwers en bij de rijkspolitie danig in het verkeerde keelgat
geschoten. Winkelend publiek in de buurt van de nieuwe Albert
Heijnwinkel in de Waalderstraat zag hoe een Duits busje plotseling
stopte waar drie mannen uitsprongen die een naar schatting elfjarig
kind pakten. Het hevig tegenstribbelende en schreeuwende kind werd
door de mannen naar het busje gebracht en vervolgens in de auto
gekwakt. Twee mannen sprongen in het busje terwijl een derde hard
wegholde. Het witte busje stoof vervolgens met onbekende
bestemming weg.
Kort nadat het gebeurd was kreeg de
politie tips van mensen die het kenteken
van de auto waarmee de 'kidnapping'
had plaatsgevonden hadden genoteerd.
Inmiddels had de rijkspolitie zes wagens
gemobiliseerd en veertien man ingezet
om de daders op te sporen. Verder
werden het vliegveld, Teso, de algeme
ne luchtvaartdienst, de centrale meld
kamer en de verschillende taxibedrijven
op Texel ingeseind met het verzoek uit
te kijken naar de witte volkswagen. Er
kwam een enorme speuractie op gang
die het gevolg was .-en het feit dat
verschillende mensen die de kidnapping
hadden gezien behoorlijk overstuur wa
ren en geen ogenblik twijfelden aan de
echtheid van het geheel. Het hele eiland
werd systematisch afgezocht, er wer
den verschillende posten uitgezet en
ieder volkwagenbusje dat werd gesig
naleerd werd aangehouden.
De centrale meldkamer gaf door dat
het kenteken van de auto behoorde bij
een busje dat door een verhuurbedrijf uit
Munster aan een jeugdgroep was ver
huurd. Bekend was dat deze groep op
Texel verbleef en ook kon de centrale
meldkamer zorgen voor de namen van
de huurders. De indentiteit leek te
kloppen met verklaringen van getuigen
die hadden gerept over overvallers van
18 tot 20 jaar. Door de nylonkousen
konden de getuigen echter geen nauw
keurige persoonsbeschrijving geven.
Paragnost
Inmiddels bleven verschillende tips
binnenkomen. Een politieman kende de
paragnost J. Steen uit Sint Pancras die
zei dat de daders zich op een camping
acht kilometer ten zuiden van Den Burg
bevonden. Op grond van dit gegeven en
ook vanwege het feit dat de centrale
meldkamer inmiddels had uitgevonden
dat de vakantievierende jeugdgroep zich
op het zuidelijke deel van het eiland be
vond, werd de zoekactie geconcen
treerd op zuid Texel. Verschillende
campings werden door de politie be
zocht. Om 21.00 uur meldde taxichauf
feur Ko Moens van taxibedrijf Grootjen
dat hij op een camping bij Den Hoorn de
gezochte volkswagen bus had zien
staan. Op deze camping werden de be
trokkenen inderdaad aangetroffen en
zonder verzet meegenomen naar het
bureau. Op het bureau bleken de ont
voerders leden te zijn van een toneel
groepje die met een realistisch stuk
straattoneel een kidnapping uitbeelden.
Ze verklaarden vergeten te zijn de politie
van te voren in te lichten. Andere leden
van de groep hadden foto's gemaakt
van de reacties van het publiek. Dit
filmpje is overigens door de politie in
beslag genomen. Ze toonden zich be
rouwvol over hun kortzichtigheid en
verklaarden zich bereid dè rekening die
hen door de politie zal worden gepre
senteerd te betalen. Die rekening zal
onder meer bestaan uit de nodige over
uren voor veertien man politie en de
benzine die door de zes auto's tijdens de
zoekactie werd gebruikt. De comman
dant van de rijkspolitie op Texel heeft
zich in verbinding gesteld met mr. Punt
waarnemend hoofdofficier van het ar-
rondisement Alkmaar over de aanklacht
die de Duitsers ten laste gelegd kan
worden. Op grond van overigens moei
lijk vindbare eerdere jurisprudentie werd
besloten tot het doen laten geschieden
van een valse aangifte.
De daders van de toneel-kidnapping
komen allen uit Munster. De chauffeur
van het busje was een 24-jarige maat
schappelijk werker. De rol van het
11-jarige meisje werd gespeeld door een
30-jarige maatschappelijk werkster die
er in werkelijkheid jonger bleek uit te
zien. Ais overvallers fungeerden jongens
van 17, 18 en 19 jaar. De Duitsers
hebben inmiddels Texel verlaten.
Een Hjnredding behoorde tot het praktische deel tijdens het examen.
Uit alle delen van het land waren ze
zaterdag naar Texel gekomen, mensen
die het A of B diploma wilden halen om
als badmeester bij de Koninklijke Ne
derlandse Bond tot het Redden van
Drenkelingen te kunnen functioneren.
Strandpaviljoen Noordzee bij de red-
dingpost bij paal 20 was voor dit doel
omgevormd tot een examenruimte. Aan
de kleine tafeltjes werden de verschil
lende kandidaten 'doorgezaagd' over
hoe te handelen bij storm en reddingen.
Moeilijke vragen werden gesteld over
getijdebewegingen, de stroom van het
water bij bepaalde windrichtingen, ge
vaarlijke situaties in zee en muien en
zwinnen. Duidelijk werd. dat het bad
meester zijn in dienst van de maat
schappij voor het Redden van Drenke
lingen iets meer is dan alleen maar op
een stoeltje zitten, bruin worden en de
blikken over het water laten glijden.
'Badmeesteren' vergt kennis over de zee
en als men die kennis niet had, kon men
zaterdag fluiten naar het diploma.
Overigens werden zaterdag geen vra
gen gesteld over medische aspecten bij
de hulp aan drenkelingen. Dat kwam
doordat iedereen die mee wil doen aan
het A of B diploma eerst het diploma
eerste hulp bij drenkelingen moet heb
ben gehaald. In dit deel wordt alles
verteld over kunstmatige beademing,
kwallenbeten, en de andere verschijn
selen waarmee iemand die in zee in
moeilijkheden is gekomen te kampen
kan hebben.
Lijnredding
Er waren zaterdag 47 deelnemers
waarvan 7 niet slaagden voor het di
ploma. Er waren groepen uit Eindhoven,
Apeldoorn, Monster en Noordwijk naar
Texel gekomen. Vijf Texelaars deden
eveneens mee aan het examen. Het A
examen is het voorbereidend examen
voor het B examen. Dat betekent dat in
het B examen de zaken allemaal iets
uitvoeriger worden behandeld dan bij
het A examen. Na het theoretisch
gedeelte in strandpaviljoen Noordzee
werd verder gegaan met het praktische
gedeelte. Er werd een lijnredding uit
gevoerd waarbij een drenkeling zo snel
mogelijk via het lijntoestel naar het
strand moest worden gebracht. Verder
werd, rekening houdend met stroming
en getijde een zwin afgezocht naar een
'drenkeling die vermist werd'. Ook het
zwemmen met een reddingstuigje werd
door de kandidaten voor het examen
beoefend. Een oefening die de deel
nemers aan het B diploma normaal
moeten kunnen volbrengen vond zater
dag wegens de woeste zee niet plaats.
Die oefening houdt in dat men in zee
water tot drie meter diep moet kunnen
duiken, en vervolgens een schepje zand
mee naar boven nemen. Door vijf
deelnemers waaronder één Texelaar
werd zaterdag meegedaan aan het red
dingsbrevet dat voorafgaat aan het A en
B diploma.