Cjroen 'ZwartsJexels in het hart Stichting Bejaardenzorg blijft zich tegen bestuurslid van de bewonerscommissie verzetten Kidnapping was toneelstuk fl Badmeesters deden examen PROBLEMEN AL BIJNA 'N JAAR AAN DE GANG Hotel Prinses Juliana vroeg surseance van betaling aan Geen commentaar Omstandigheden waren bar Redactie; Frits Beutick, Warmoesstraat 43, Den Burg, tel. 02220) 2208 en Hans Oosterhof, Weverstraat 31, Den Burg, tel. 02220) 4988. Harry de Graaf is tot 10 augustus met vakantie. /oor advertenties, abonnementen, etc.: .angeveld De Rooy B.V., 'ostbus 11, 1790 AA Den Burg, telefoon (02220) 2741. 94e JAARGANG NR. 9598 TEXELSE DINSDAG 4 AUGUSTUS 1981 COURANT Verschijnt dinsdags en vrijdags. Postgiro 652. Abonnementsprijs /15,10 per kwartaal 70 cent incasso; los 60 cent. Bankrelaties: Amro Bank nr. 46.99.17.636 Rabobank nr. 36.25.01.742; NMB nr. 67.34.60.398. De bewonerscommissie die is opgericht door de huurders van de 144 woningen van de Stichting Bejaardenzorg Texel, verkeert op voet van oorlog met deze stichting. De reden van het conflict is de weigering van de stichting om leden van de bewonerscommissie in haar bestuur op te nemen. Volgens de bewonerscommissie beroept de stichting zich hierbij ten onrechte op haar statuten. Een belofte dat als een plaats in het bestuur vrij kwam de bewonerscommissie zou worden gewaarschuwd werd niet nagekomen. De bewoners commissie zegt de indruk te hebben dat de Stichting Bejaardenzorg Texel de commissie nauwelijks serieus neemt en op geen enkele wijze rekening houdt met de wensen die de commissie heeft. Door het conflict is de heer Maasdam, die als secretaris bij de stichting functioneerde inmiddels opgestapt. Volgens de bewonerscommissie kon de secretaris niet langer samenwerken met de voorzitter van de Stichting Bejaardenzorg Texel, de heer M. Bakker. Naast de bestuurskwestie speelden nog andere zaken tussen de stichting en de bewonerscommissie. Moeilijkheden bestonden over de verwarming van de woningen, volgens de bewoners was er in het geheel geen informatie vooraf als er iets aan de woningen gedaan moest worden en tevergeefs werd bij de stichting om een sociaal jaarverslag gevraagd. De bewonerscommissie heeft, toen het overleg met de stichting op een dood spoor was gekomen uiteindelijk maar contact gezocht met de gemeente. De kwestie van de vertegenwoor diging van de bewonerscommissie in het bestuur van de stichting speelt ai geruime tijd. De secretaresse van de be wonerscommissie, mevrouw Zoete- Blom schreef op 7 maart 1980 een brief aan de Stichting Bejaardenzorg waarin onder meer staat: „Wij vinden nu dat de bewonerscommissie als meest belang hebbende, met ten minste twee leden in het bestuur van de stichting vertegen woordigd moet zijn. Hiervoor hebben de heren Van Hagen en Roeper zich be schikbaar gesteld. Wij verzoeken u dienaangaande de nodige stappen te ondernemen, ook wanneer dit tot het wijzigen der statuten leidt. Het wijzigen van de statuten in een aantal artikelen lijkt ons so wie so gewenst, gezien de zeer verouderde inhoud." Op deze brief reageerde het bestuur van de Stichting Bejaardenzorg Texel met een brief die op 28 maart werd verzonden. „Het is al zo'n kleine 20 jaar gebruikelijk dat een bestuurder tussen zijn 65e en 70e jaar aftreedt", stond in deze brief. „Nieuwe bestuursleden worden overeenkomstig de statuten ge selecteerd uit de diverse delen van het eiland en uit de gemengde samensteling van onze bevolking. De statuten ver plichten ons daarbij zeer zorgvuldig te werk te gaan. Een nieuw bestuurslid loopt gemiddeld vijf acht jaar mee in het zogenaamde grote bestuur en kan daarna gekozen worden in het dagelijks bestuur, hetgeen niet ieder ambieert. Wel bestaat de mogelijkheid dat elk bestuurslid op een verantwoordelijke plaats terecht kan komen. Vandaar ook de zorgvuldige selectie." ,U zult na het voorgaande begrijpen" Badhotel Prinses Juliana in De Koog heeft surseance van betaling aange vraagd. De aanvraag wordt behandeld door de Alkmaarse jurist mr. Knuwer. Als curator zal deze onderzoeken of het bedrijf nog levensvatbaarheid heeft en een overzicht maken van alle schulden en vorderingen. Mocht blijken dat de schulden zodanig zijn dat het voortbe staan van het hotel onmogelijk is, dan volgt een faillietverklaring. Het onder zoek bij surseance van betaling duurt ongeveer zes weken. Overigens is on zeker of op de plaats waar het hotel is gevestigd een hotelbedrijf kan worden voortgezet als „Juliana" failliet is. Door het faillissement zou namelijk de erf pachtovereenkomst met Staatsbosbe heer komen te vervallen. Het hotel staat op grond van Staatsbosbeheer. Zoals bekend hebben enige tijd terug onder handelingen plaatsgevonden tussen Hotel Prinses Juliana en Jarino over overname van het hotel. Jarino was toen bereid het hotel voor de symbo lische prijs van één gulden en mét de totale miljoenenschuld over te nemen. gaat de brief verder, „dat het voor uw commissie minder gemakkelijk is om op deze wijze een bestuurszetel te ver krijgen, die vervolgens zo'n vijf jaar te bezetten om daarna een zetel in het dagelijks bestuur te hebben. Uw gemid delde lid zal dan ver de 70 overschreden zijn." De stichting schrijft dat de huur ders in hun positie als bewonerscom missie een betere en grotere inbreng kunnen hebben. Een goede communi catie over gemeenschappelijke aangele genheden wordt in de brief een goede zaak geacht, echter zonder bestuurlijke verantwoordelijkheid voor leden van de bewonerscommissie. Het nut van sta tutenwijziging werd door de stichting ook niet ingezien. Voorzitter Jb. Roeper van de bewo nerscommissie reageerde op deze brief in een uitgebreid schrijven dat op 9 juli 1980 werd verzonden. De argumenten die door de stichting werden gebruikt om leden van de bewonerscommissie in het bestuur op te nemen noemt hij 'in hoge mate aanvechtbaar'. Over het gebruik dat een bestuurslid van de stichting tussen zijn 65e en 70e aftreedt schrijft Roeper dat in de statuten met geen woord wordt gerept over een leeftijdsgrens. Het gebruik dat bestuur ders tussen hun 65e en 70e aftreden is kennelijk door het bestuur ingevoerd, zo concludeert Roeper, die verder vaststelt dat argumenten waarom dit gebruik tot stand is gekomen niet worden gegeven. „Kennelijk vindt u dat men na deze leeftijd niet meer goed kan besturen. De bewonerscommissie is van mening dat het hebben van capaciteiten hiervoor bepalend moet zijn en niet de leeftijd", schrijft Roeper. Hij meldt dat de be wonerscommissie hierin niet alleen staat gezien de beslissing van CRM om leden van ouderenbonden 30% te laten uit maken in de besturen van stichtingen voor gecoördineerd bejaardenwerk. Volgens Roeper is het bij CRM tevens een wens dat bewoners van bejaar denoorden in hun besturen worden opgenomen. Hierbij zou het gaan om leeftijden van gemiddeld 75 tot 80 jaar. „Het zou beter zijn dat de statuten zich uitspraken over een maximale zittings duur, om de kans op zogenaamde eeuwige bestuurders uit te sluiten", schreef Roeper. Over de passage uit de brief dat een nieuw bestuurslid vijf tot acht jaar mee loopt in het grote bestuur en daarna gekozen kan worden in het dagelijks bestuur merkt Roeper op dat hier wel erg het argument van een te hoge leeftijd wordt gebruikt om geen dage lijkse bestuurszetel beschikbaar te stel len aan leden van de bewonerscom missie. „Eerst begint u met een belem mering in te bouwen, namelijk vijf tot acht jaar meelopen, waarna u deze belemmering als argument gaat ge bruiken. U zegt in uw brief hierover: uw gemiddelde lid zal dan ver de 70 jaar overschreden zijn. Los van het feit dat iemand van ver over de 70 jaar nog de capaciteiten kan hebben om in het dagelijks bestuur zitting te hebbep, menen wij dat hier oneigenlijk gerede neerd wordt", schrijft Roeper. Kennis Over het eerst meedraaien in het grote bestuur wordt volgens hem in de statuten van de stichting met geen woord gerept. Roeper concludeert dat een gewoonte wordt gebruikt om leden van de bewonerscommissie uit het bestuur te houden. „Op zich genomen is deze gewoonte niet zo gek, zeker waar het jongere bestuurders geldt. Ze kunnen deze periode gebruiken om zich in de problematiek van de ouderen huisvesting in te leven. Wellicht heeft u daarom deze gewoonte ingevoerd. Voor ons als bewonerscommissie vinden wij deze gewoonte niet zo nodig. Wij heb ben reeds, alleen al vanuit het ouder zijn, een stuk kennis over de proble matiek van de ouderenhuisvesting", zo staat in de brief. De voorzitter van de bewonerscommissie vindt overigens niet dat de leden van de bewonerscom missie dan maar meteen in het dagelijks bestuur van de stichting moeten komen zitten, maar bepleit wel een aan merkelijk kortere aanteoptijd voor hen. Daarmee zou tegelijkertijd het argument van bestuursleden van ver over de 70 jaar komen te vervallen. Betuttelend In zijn brief noemde Roeper het argu ment dat de bewonerscommissie-leden een grotere inbreng hebben zonder bestuurlijke verantwoordelijkheid, te mal om verder over te praten. „Wij ervaren deze uitspraak als sterk be tuttelend. Het lijkt wel alsof u ons, tegen onszelf, in bescherming wilt nemen. Duidelijk overheerst in uw bestuur de mening 'voor de bewoners' en niet 'tesamen met de bewoners'. Het lijkt wel dat u ons, oudere bewoners, niet als gelijkwaardig beschouwd. Los van alle waardering die wij hebben voor het vele werk steeds belangeloos door u ver richt, verwachten wij een kentering in uw standpunt dienaangaande", deelde Roeper de stichting in zijn brief mee. Hij bleef bij zijn verzoek van twee leden van de bewonerscommissie in het bestuur van de stichting die dan ook aan de bewoners van de huizen verantwoor ding af zouden kunnen leggen. De Stichting Bejaardenzorg Texel reageerde hierop per brief van 29 augustus waarin werd geschreven dat de toon waarin de brief van de be wonerscommissie was gesteld, werd betreurd. De stichting bleef bij zijn weigering een lid van de commissie toe te laten in het bestuur. Tenslotte werd gesteld dat de stichting de regering reeds ver vooruit is op het gebied van inspraak doordat er een bewonerscom missie is ingesteld. In een gesprek dat de redactie voerde met voorzitter Roeper, secretaresse mevrouw Zoete-Blom en adviseurs Nico Nagtegaal en Jo de Graaf van de be wonerscommissie wordt op deze laatste zinsnede verontwaardigd gereageerd: Niet zij hebben een bewonerscommissie ingesteld, maar dat hebben de bewo ners zelf gedaan! Juist omdat er zoveel klachten waren over de huizen en omdat er van alles gebeurde zonder voorgaand overleg, is die commissie ingesteld. Dat was een initiatief van mevrouw Zoete in Starkenburg. Door de stichting is echter niets ondernomen om een dergelijke commissie in het leven te roepen.' Op de laatste brief van de Stichting (Lees verder op pagina 5) De Stichting Bejaardenzorg heeft op haar verzoek vijf dagen de tijd gehad om op nevenstaand artikel te reageren. Gistermiddag deelde voorzitter Bakker van deze stichting mee dat aan een dergelijke reactie geen behoefte be staat. „Wat er uit de brieven is geci teerd is correct, maar voor de rest hangt het stuk van leugens aan elkaar", zo zei hij. De heer Maasdam die ook in het stuk wordt genoemd kreeg eveneens gele genheid om te reageren maar wilde van deze mogelijkheid evenmin gebruik ma ken. Hij verklaarde dat hij uit het bestuur van de stichting is getreden en dat hij er daarom niets meer over wil zeggen. Overigens hebben de adviseurs van de bewonerscommissie, de heren Nagte gaal en De Graaf, kennis genomen van het artikel en gaan zij volledig met de inhoud akkoord. Een stukje zeer realistisch straattoneel is donderdagmiddag bij toeschouwers en bij de rijkspolitie danig in het verkeerde keelgat geschoten. Winkelend publiek in de buurt van de nieuwe Albert Heijnwinkel in de Waalderstraat zag hoe een Duits busje plotseling stopte waar drie mannen uitsprongen die een naar schatting elfjarig kind pakten. Het hevig tegenstribbelende en schreeuwende kind werd door de mannen naar het busje gebracht en vervolgens in de auto gekwakt. Twee mannen sprongen in het busje terwijl een derde hard wegholde. Het witte busje stoof vervolgens met onbekende bestemming weg. Kort nadat het gebeurd was kreeg de politie tips van mensen die het kenteken van de auto waarmee de 'kidnapping' had plaatsgevonden hadden genoteerd. Inmiddels had de rijkspolitie zes wagens gemobiliseerd en veertien man ingezet om de daders op te sporen. Verder werden het vliegveld, Teso, de algeme ne luchtvaartdienst, de centrale meld kamer en de verschillende taxibedrijven op Texel ingeseind met het verzoek uit te kijken naar de witte volkswagen. Er kwam een enorme speuractie op gang die het gevolg was .-en het feit dat verschillende mensen die de kidnapping hadden gezien behoorlijk overstuur wa ren en geen ogenblik twijfelden aan de echtheid van het geheel. Het hele eiland werd systematisch afgezocht, er wer den verschillende posten uitgezet en ieder volkwagenbusje dat werd gesig naleerd werd aangehouden. De centrale meldkamer gaf door dat het kenteken van de auto behoorde bij een busje dat door een verhuurbedrijf uit Munster aan een jeugdgroep was ver huurd. Bekend was dat deze groep op Texel verbleef en ook kon de centrale meldkamer zorgen voor de namen van de huurders. De indentiteit leek te kloppen met verklaringen van getuigen die hadden gerept over overvallers van 18 tot 20 jaar. Door de nylonkousen konden de getuigen echter geen nauw keurige persoonsbeschrijving geven. Paragnost Inmiddels bleven verschillende tips binnenkomen. Een politieman kende de paragnost J. Steen uit Sint Pancras die zei dat de daders zich op een camping acht kilometer ten zuiden van Den Burg bevonden. Op grond van dit gegeven en ook vanwege het feit dat de centrale meldkamer inmiddels had uitgevonden dat de vakantievierende jeugdgroep zich op het zuidelijke deel van het eiland be vond, werd de zoekactie geconcen treerd op zuid Texel. Verschillende campings werden door de politie be zocht. Om 21.00 uur meldde taxichauf feur Ko Moens van taxibedrijf Grootjen dat hij op een camping bij Den Hoorn de gezochte volkswagen bus had zien staan. Op deze camping werden de be trokkenen inderdaad aangetroffen en zonder verzet meegenomen naar het bureau. Op het bureau bleken de ont voerders leden te zijn van een toneel groepje die met een realistisch stuk straattoneel een kidnapping uitbeelden. Ze verklaarden vergeten te zijn de politie van te voren in te lichten. Andere leden van de groep hadden foto's gemaakt van de reacties van het publiek. Dit filmpje is overigens door de politie in beslag genomen. Ze toonden zich be rouwvol over hun kortzichtigheid en verklaarden zich bereid dè rekening die hen door de politie zal worden gepre senteerd te betalen. Die rekening zal onder meer bestaan uit de nodige over uren voor veertien man politie en de benzine die door de zes auto's tijdens de zoekactie werd gebruikt. De comman dant van de rijkspolitie op Texel heeft zich in verbinding gesteld met mr. Punt waarnemend hoofdofficier van het ar- rondisement Alkmaar over de aanklacht die de Duitsers ten laste gelegd kan worden. Op grond van overigens moei lijk vindbare eerdere jurisprudentie werd besloten tot het doen laten geschieden van een valse aangifte. De daders van de toneel-kidnapping komen allen uit Munster. De chauffeur van het busje was een 24-jarige maat schappelijk werker. De rol van het 11-jarige meisje werd gespeeld door een 30-jarige maatschappelijk werkster die er in werkelijkheid jonger bleek uit te zien. Ais overvallers fungeerden jongens van 17, 18 en 19 jaar. De Duitsers hebben inmiddels Texel verlaten. Een Hjnredding behoorde tot het praktische deel tijdens het examen. Uit alle delen van het land waren ze zaterdag naar Texel gekomen, mensen die het A of B diploma wilden halen om als badmeester bij de Koninklijke Ne derlandse Bond tot het Redden van Drenkelingen te kunnen functioneren. Strandpaviljoen Noordzee bij de red- dingpost bij paal 20 was voor dit doel omgevormd tot een examenruimte. Aan de kleine tafeltjes werden de verschil lende kandidaten 'doorgezaagd' over hoe te handelen bij storm en reddingen. Moeilijke vragen werden gesteld over getijdebewegingen, de stroom van het water bij bepaalde windrichtingen, ge vaarlijke situaties in zee en muien en zwinnen. Duidelijk werd. dat het bad meester zijn in dienst van de maat schappij voor het Redden van Drenke lingen iets meer is dan alleen maar op een stoeltje zitten, bruin worden en de blikken over het water laten glijden. 'Badmeesteren' vergt kennis over de zee en als men die kennis niet had, kon men zaterdag fluiten naar het diploma. Overigens werden zaterdag geen vra gen gesteld over medische aspecten bij de hulp aan drenkelingen. Dat kwam doordat iedereen die mee wil doen aan het A of B diploma eerst het diploma eerste hulp bij drenkelingen moet heb ben gehaald. In dit deel wordt alles verteld over kunstmatige beademing, kwallenbeten, en de andere verschijn selen waarmee iemand die in zee in moeilijkheden is gekomen te kampen kan hebben. Lijnredding Er waren zaterdag 47 deelnemers waarvan 7 niet slaagden voor het di ploma. Er waren groepen uit Eindhoven, Apeldoorn, Monster en Noordwijk naar Texel gekomen. Vijf Texelaars deden eveneens mee aan het examen. Het A examen is het voorbereidend examen voor het B examen. Dat betekent dat in het B examen de zaken allemaal iets uitvoeriger worden behandeld dan bij het A examen. Na het theoretisch gedeelte in strandpaviljoen Noordzee werd verder gegaan met het praktische gedeelte. Er werd een lijnredding uit gevoerd waarbij een drenkeling zo snel mogelijk via het lijntoestel naar het strand moest worden gebracht. Verder werd, rekening houdend met stroming en getijde een zwin afgezocht naar een 'drenkeling die vermist werd'. Ook het zwemmen met een reddingstuigje werd door de kandidaten voor het examen beoefend. Een oefening die de deel nemers aan het B diploma normaal moeten kunnen volbrengen vond zater dag wegens de woeste zee niet plaats. Die oefening houdt in dat men in zee water tot drie meter diep moet kunnen duiken, en vervolgens een schepje zand mee naar boven nemen. Door vijf deelnemers waaronder één Texelaar werd zaterdag meegedaan aan het red dingsbrevet dat voorafgaat aan het A en B diploma.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1981 | | pagina 1