MaaK sportzaal geschikt voor zaalvoetbal" MZW-projekt: Texel moet profiteren van banenplan 99 Informatieavond Dorpshuis Oosterend TVO vraagt steun bij gemeenteraad PSP Texel in geweer tegen hoge gasprijs ONDERDAG 31 DECEMBER 1981 TEXELSE COURANT PAGINA 5 zonnecollectoren tiibur e toneelzaal zwembad bassin 1 11 I II 13200* sporttaal Over de uitbreiding van het dorpshuis in Oosterend is het laatste woord nog niet gezegd. Dat bleek dinsdagavond op de in de Bijenkorf gehouden informatie-avond waar velen hun zegje deden over de olannep. Een peuterspeelzaal in het dorpshuis, de nieuwe sportzaal groot genoeg maken voor zaalvoetbal, het zwembad nog wat groter of juist helemaal weglaten, een aparte ruimte voor squash en de idee het nieuwe complex ook op zondag open te houden, waren suggesties die werden gedaan. Op voorstel van aannemer J. Drijver die in de bouwcommissie zit, wordt een aparte groep gevormd uit vertegenwoordigers van de verschillende sporten die in het nieuwe dorpshuis gespeeld zullen worden. Deze zullen het wensenpakket tog eens zorgvuldig onder de loupe nemen. Op 5 januari zal deze groep vergaderen over de faciliteiten die de sportzaal en het zwembad rullen moeten bieden. Een dwarsdoorsnede van het nieuwe dorps huis in Oosterend. Links de bestaande toneel- t raai, in het midden het zwembad met be weegbare bodem en rechts de nieuwe zeven motor hoge sporthal. Opvallend is de gaande rij waarop een tribune is aangebracht van waaraf velen de wedstrijden kunnen gade slaan. Het schuine dak achter de tribune bevat zonnecollectoren, waarmee het water van het zwembad wordt verwarmd. Een teke ning van het totale complex werd eerder in deze krant afgedrukt. Peuterleidster mevrouw Vlaming laakte op de vergadering duidelijk dat i het nieuwe dorpshuis ruimte moet zijn oor een peuterspeelzaal. Voorzitter oh. C. Roeper zag hier wel wat pro- ilemen. Volgens hem is het gebruikelijk at een dorpshuiszaal zo wordt ver- murd dat deze na het gebruik weer lelemaal opgeruimd wordt. Bij peuter- peelzalen is dat niet mogelijk en daar- loor zou het deel van het dorpshuis dat oor peuterspeelzaal wordt gebruikt, in eite voor niets anders geschikt zijn. Vellicht zou in de toekomst hiervoor en deel van de grote zaal gebruikt lunnen worden, omdat die toch niet neer door sporters wordt benut, maar nevrouw Vlaming vond dat geen goed dee. De peuterspeelgelegenheid zou lan in een hoekje van de zaal komen, erwijl een .eigen" ruimte juist wense- jk is. E. Vermeulen zag door het Iraaien van sommige ruimten en het anbrengen van wat extra muren mo- lelijkheden om een eigen lokaal voor leuters te maken. Roeper vond dat chter te duur. Daar was Vermeulen het liet mee eens. ,,Op een bedrag van inderhalf miljoen maakt dat niets meer lit", liet hij weten. Roeper meldde ichter ook dat het idee bestaat om een leel van de grote zaal te gebruiken voor quash en dat daar ook rekening mee noet worden gehouden. Na de pauze deelde de voorzitter mee jat er plannen bestaan om het kleuter- Dnderwijs aan de lagere scholen te ver- •inden. De huidige kleuterschool zou >n laardoor misschien als peuterspeelzaal >eschikbaar kunnen komen, zoals ook n De Koog is gebeurd. e, »n S. Keijser was ontevreden over de af- netingen van de nieuwe grote sport zaal. Deze zaal wordt volgens het huidige plan twintig bij dertig meter. De minimum afmetingen voor zaalvoetbal zijn echter 18 bij 36 meter plus een meter uitloopruimte. Keijser vond het nood zakelijk dat de zaal groot qenoeq wordt gemaakt voor zaalvoetbal, temeer daar deze sport zich in een steeds grotere populariteit verheugt. Door de vergro ting van de sportzaal zou het zwembad ook wat groter kunnen worden. De heer Drijver had wel begrip voor de zaal- voetbalwensen, maar zei dat de zaal hierdoor 6,5 ton duurder wordt. Dat heeft voor alle gebruikers flink wat consequenties. Volgens het bestaande plan zal de zaalhuur twintig gulden per uur bedragen. Wordt de zaal echter 6,5 ton duurder dan moet al gauw worden gedacht aan een huurprijs van vijftig gulden. „Tennissers die met zijn vieren een uurtje willen spelen vinden twintig gulden acceptabel. Maar die mensen gaan beslist geen vijftig gulden op tafel leggen", stelde Drijver. Keijser wees er echter op de SVO de grootste sport vereniging is in Oosterend. ,,Het zou fijn zijn als ze in Oosterend zelf kunnen voetballen. Die meerkosten haal je er op den duur wel uit. Zaalvoetbal is de snelst groeiende sport. Er zijn nu elf achttallen. We moeten niet achterop lopen met het zaalvoetbal." Volgens KI. Eeirnan zou de zaal geen 6,5 ton duurder hoeven te worden, wanneer hij geschikt zou zijn voor zaalvoetbal. Drijver be loofde dat nog eens te zullen bekijken. Ook in de commissie met vertegen woordigers van de verschillende sporten wordt een en ander nog besproken. Zwembad In antwoord op vragen van mevrouw Drijver werd één en ander over het zwembad verteld. Het zwembassin wordt 8 bij 12,5 meter en heeft daarmee ongeveer hetzelfde formaat als het bad van Hotel Opduin. De diepte van het bad is variabel. Door middel van lieren kan de bodem hoger, lager of ongelijk aflopend worden gesteld. Dit is vooral belangrijk bij het mstructiezwemmen. Na het zwemmen kan de bodem naar de oppervlakte van het water worden ge takeld en fungeert dan als warmte- isolatie. Overigens zal het verwarmen van het zwembadwater zelf geschieden door zonnecollectoren die op het schui ne dak van het zwembad worden aan gebracht. De huidige maten van het zwembad liggen wat betreft de breedte vast, maar wel is het mogelijk dat het bad langer uitgevoerd wordt. Overigens waarschuwde architect Alkema ertegen niet te ver af te wijken van het pro gramma van eisen zoals dat oorspron kelijk was opgesteld. Een echt wed- strijdbad is beslist niet de bedoeling. E. Vermeulen had het idee het zwem bad een kwartslag te draaien, zodat de sportzaal wat kleiner wordt. Hierdoor zou het bad tezijnertijd met een buiten bad en een speelweide kunnen worden uitgebreid. Roeper vond dit wel wat erg ver gaan. Over het buitenbad merkte hij op: Dit gaat geld kosten en zwemmen achter de diek kost niets." Haker die namens de zwembadcommissie op de vergadering aanwezig was, wilde weten of het bad geschikt is voor school zwemmen en hoe het zit met de sub sidie. Roeper merkte op dat bij de plannen alleen was gedacht aan een investeringssubsidie; de overige /r850.000, zal worden geleend. Reke ning houdend met het feit dat voor het nieuwe complex een extra kracht moet worden aangetrokken zou er een ex ploitatietekort optreden van ongeveer ƒ70.000,— per jaar. Haker zei aat zeven grote gemeenten in Nederland hebben besloten op het schoolzwemmen te be knibbelen, Door de KNZB wordt er nu aan gewerkt schoolzwemmen tot een verplicht vak te maken. Het leek hem de moeite waard te peilen hoe de gemeente Texel tegenover het schoolzwemmen staat. Haker vond het verder wenselijk de mogelijkheden van het gehele plan zónder zwembad te bezien. Hij zei het le 10. „Zo is het precies", beaamde 0i lerek. Hij mocht deze oude heer wel, ie altijd zo direct op zijn doel afging. Je rist wat je aan hem had. „Wat we eigenlijk nodig hebben is en test-case. Een zaak die genoeg erspectief biedt om het er op te wagen, en zaak waarvan we voelen dat we bij e neus genomen worden. En we ebben momenteel diverse zaakjes aan e hand." r Derek ging geïnteresseerd rechtop 5 itten, als een jachthond die wild ruikt. !ir Henry zag het en grinnikte. X „Heb je wel eens gehoord van trau- (atische neuasthenie?" Derek keek bedenkelijk. „Het lijkt me een soort zenuwziekte." „Het is een heel wonderlijke ziekte, x, o op het oog is er aan de mensen niets i zien, ze zien er uit als een goud- U aantje. Maar ze zijn niet tot werken V ekwaam..." „Of ze hebben er geen zin in", iterrumpeerde Derek. „Ze hebben veel versterkend voedsel nodig en heel dure medicijnen, en ze moeten regelmatig bij de dokter terug komen, wat ook niet goedkoop is. Vooral omdat het hier gaat om een specialist uit Harley Street." „Hebt u zulke gevallen bij de hand?" „Ja het schijnt voor te komen dat onze conducteurs wel eens te vroeg wegrijden. Dan is er de een of andere juffrouw die nog mee wil, de bus rijdt weg, zij ligt in de goot. Mensen er omheen. Ambulance opgebeld. Zieken huis., En", hij klopte Derek nadrukkelijk op de knie, „in het ziekenhuis vinden ze niets." Derek zat in afwachting. Hij begreep dat het mooiste van het verhaal nog moest komen. „Enkele van die mensen zijn terecht gekomen bij een specialist in Harley Street. Hoe ze nu toevallig altijd juist bij die man terecht komen, weet ik niet. Maar deze geleerde dokter vindt, wat men in het ziekenhuis niet vindt." „Traumatische hoe heet het ook weer", lachte Derek. „Precies. En dan begint het lieve leven. Derving van inkomsten, verster kende middelen, medicijnen, dokters visites. Wilt u maar betalen, heren van de busmaatschappij? En de busmaat schappij hééft betaald. „Jaja" zei Derek bedenkelijk, „maar een specialist uit Harley Street, dat is toch geen kwajongen. Daar zitten toch de beste en duurste dokters van Lon den. En ik kan me toch niet voorstellen dat een van deze heren zich voor zulke praktijken zou lenen, tenzij om er beter van te worden." „Als je het zó moet verdienen, ga je niet in Harlev Street wonen", zei Sir Henry beslist, „de lui die daar geves tigd zijn, hebben ze al dik verdiend en verdienen genoeg aan hun praktijk." „En toch vindt u het een bedenkelijke zaak." „Er zit mijn inziens een luchtje aan. We hebben nu weer zoiets bij de hand, een zekere juffrouw Hassett, Dunmore Street 11. Ergens in Oost." „Geen rijk adres." „Nee, duistere buurt." „En wat wilde u nu, Sir Henry?" „Kijk, we houden dit zaakje nog even aan. Zo lang mogelijk rekken. In die tijd willen we proberen zoveel feiten bijeen te zamelen dat we kunnen bekijken of we het aandurven, het op een proces aan te laten komen." „En u wilde de zaak Hasset als proefkonijn gebruiken." „Ja. Ik wil wel van die traumatische zenuwenboel af. We krijgen er te veel van. Jij hebt zo'n knap stukje detective werk gedaan in die sinaasappelenzaak. jammer te vinden als het complex iuist vanwege het zwembad niet gerealiseerd' zou kunnen worden. Daar was Roeper het niet mee eens. Hij vond het belang rijk dat de kinderen van Oosterend niet meer naar Den Burg hoeven om zwem men te leren. Ook mevrouw Drijver toonde zich een groot voorstander van een zwembad. Volgens haar zijn er velen die last van hun rug hebben en die van de dokter het advies hebben ge kregen te gaan zwemmen. Deze men sen zijn nu op het bad in hotel Opduin aangewezen. Veel fijner zou het zijn wanneer ze in Oosterend konden zwemmen. „Dat badje is zeer belangrijk ongeacht hoe groot het wordt." Quitte spelen KI. Eelman vroeg zich af op welke manier de dorpscommissie van Ooster end een exploitatieverlies van ƒ70.000,- per jaar wil opvangen. „Ik dacht dat we er in Oosterend altijd naar streefden om quitte te spelen. Dit vind ik niet aan vaardbaar. We gaan hier met z'n allen kapot aan." Roeper was het met hem, eens dat je ernaar moet streven quitte te spelen. „Maar", zo zei hij, „in Ooster end wonen belastingbetalers die aan allerlei voorzieningen in andere dorpen meebetaald hebben. Daarom durven we hiervoor best subsidie te vragen." Een vertegenwoordiging van de gym nastiekvereniging had moeite met de zaalhuur. Voor de grote zaal in het huidige complex moet zeven gulden per uur worden betaald. Voor de grote zaal in het nieuwe complex twintig gulden. Een verdrievoudiging die bij de zes honderd uur per jaar die de gymnas tiekvereniging gebruik maakt van de sporthal, flink aantikt. Roeper sugge reerde dat nu mogelijk meer gymmers tegelijk van de zaal gebruik kunnen maken, waardoor er minder uren nodig zijn. Een apart probleem dat nog naar voren werd gebracht was de vergrijzing van Oosterend. Omdat er weinig nieuw bouw plaatsvindt trekken veel jonge mensen weg uit het dorp. Roeper zei dat over deze kwestie intensieve contacten bestaan tussen de dorpscommissie en het college van B en W, Hij zei zeven mensen te kennen, die graag willen bouwen in Oosterend, maar niet mo gen. Ook had de dorpscommissie brie ven van de Stichting Bejaardenzorg en de Woningbouwvereniging die graag in Oosterend willen bouwen. Roeper ver zocht mensen die huizen willen bouwen zich in verbinding te stellen met de dorpscommissie zodat één en ander be sproken kan worden met de gemeente. „Het is fijn dat er hier nog mensen zijn die een nieuw huis durven bouwen en daarvoor moeten ze de ruimte hebben", aldus Roeper. Zondag open Over de vraag of het nieuwe gebouw op zondag open moet zijn merkte Roeper op dat dit nog met in het bestuur was besproken. „Mijn persoonlijke me ning is dat je aan een dergelijk gebouw wat de zondag betreft geen vaste regels kunt verbinden", zei Roeper. „Als het moet zoals in Den Burg, waar ze de hele zondag zitten te hijsen, dan hoeft het voor mij niet meer", riep iemand. „Wij zullen het correcter plannen", beloofde Roeper, die er wel bij zei dat je de op brengst van de bar maar ook de ge zelligheid nu eenmaal niet makkelijk kunt missen. Tenslotte sprak de heer Riemers van de tuindersvereniging. De uitbreiding van het dorpshuis gaat ten koste van een aantal volkstuintjes. „Ik sta volledig achter de dorpshuisplannen, maar het wordt nu wel de vijfde keer dat de tuinders van hun stukje grond worden verjaagd. We zijn genegen om erover te praten, maar er zal ons een alternatief geboden moeten worden. We moeten nu al marchanderen om mensen aan een Jij lijkt me er net de man voor, om deze zaak voor te bereiden." „Alleen maar voor te bereiden?" „Tut-tut, wees maar niet bang, dat jij alleen maar de kastanjes uit het vuur mag halen. Als ik zeg: voorbereiden, bedoel ik dat het nog niet vast staat of we het tot een zaak laten komen. Is dat het geval, dan is het natuurlijk jouw zaak. Gaat het niet door, durven we het niet aan en dat zal mede afhangen van jouw advies nu ja, dan is de moeite voor niets geweest. Al hoef jij het natuurlijk niet voor niets te doen." Derek dacht na. „Er zit iets in. Maar ik zelf wil ook geen risico lopen. Het risico van al die moeite voor niets te doen, zonder dat er voor u of voor mij iets uitkomt. Ik zou wel graag een paar daagjes bij de busmaatschappij komen logeren om diverse dossiers van schadegevallen eens door te snuffelen." „Het is interessante lektuur, dat ver zeker ik je." „Het is een interessant geval ook." „Ik zal het kantoor order geven, dat ze je alles laten zien wat je denkt nodig te hebben. Wanneer begin je?" „Morgenochtend." „Goed zo. We hebben niet te veel tijd, we kunnen het niet te lang rekken." „Wel ja, dat kunt u best. Als het te lang duurt, gaan zij zélf wel procederen. En dan zit u veel beter. Zelfs als u veroordeeld wordt om te betalen. Gaat u zelf procederen dan bent u de kwaaie pier, de kapitalist die een arme vrouw probeert te neppen." „Jaja, dat moeten we voorkomen. Maar ik wou toch wel opschieten." Het bestuur van het Mensen Zonder Werk project Texel heeft minister Den Uyl schriftelijk gevraagd maatregelen te nemen waardoor de werkgelegenheids situatie op Texel kan worden verbeterd. Daarbij wordt gedacht aan het laten uitvoeren van achterstallig onderhoud aan de duinen, het voor Texel verlagen van de normen voor experimentele ar beidsplaatsenprojecten voor jeugdigen en het verlagen van de norm voor leer lingenbouwplaatsen' Momenteel zijn dergelijke werkver- ruimende maatregelen op Texel niet mogelijk omdat de projecten een be paalde omvang moeten hebben. Het MZW-project vindt dus dat die normen aan een kleine gemeente als Texel moeten worden aangepast en vraagt de minister of het eiland ook gebruik kan maken van de mogelijkheden die zijn werkgelegenheidsplan biedt. Alarmerend Om het verzoek kracht bij te zetten wordt gewezen op de voor Texelse ver houdingen alarmerende werkloosheids cijfers en het weinig bemoedigende toe komstperspectief. Het dagelijks bestuur spreekt aan het slot van het verzoek uit dat dit het begin zal zijn van overleg met het gemeentebestuur van Texel over gericht beleid inzake de werkloosheids bestrijding. Het MZW-bestuur heeft de raad gevraagd het verzoek te onder steunen. Dat geldt ook voor een andere brief, die is gezonden aan minister Van der Louw van CRM, waarin wordt gevraagd om hogere subsidie voor het MZW-pro- ject. Die subsidie is al enkele jaren Aanpassing van aanleginrichtingen Het Texels Verbond van Onderne mers heeft de gemeenteraad om steun gevraagd bij het streven om de havens van 't Horntje en Den Helder van dub- beldeksaanleginrichtingen te voorzien, zodat de dubbeldekker Molengat vol ledig kan worden benut. B en W hebben de raad voorgesteld het verzoek door hen te laten afdoen. Het TVO vraagt de raad steun te geven door adhesie te betuigen aan de brief die het TVO al eerder heeft over handigd aan minister Zeevalking van verkeer en waterstaat toen deze op Texel was om het dijkmonument te onthullen. Zoals bekend werd in deze brief gewe zen op het belang van een goede infra structuur voor Texel, waaronder de ver binding met de vastewal. Het doelmatig kunnen gebruiken van de dubbeldekker van Teso wordt van groot belang geacht voor het toerisme en daarmee voor de hele Texelse economie. stukje grond te helpen. We zullen niet meewerken als er geen ander terrein geboden wordt. Eigenlijk zou de ge meente voor een vast tuinencomplex moeten zorgen", zei hij. Roeper vond het jammer dat de volkstuinders altijd maar weer moeten verhuizen. Hij had echter goede hoop dat een aantrekkelijke definitieve plek wordt gevonden. „Ik zal mijn best doen, meer kan ik niet." „Mijn zegen heb je. Succes, Troy. Enne versta je over deze zaak maar regelrecht met mij. A. propos, de groeten van Pam." „Dank u." Vergenoegd liep hij door de hoge marmeren gang terug naar de drukke straat. Pam. Pamela. Toch wel een aardige meid. Maar hij had nu andere dingen aan zijn hoofd, andere vrouwen, een zekere juffrouw Hassett bijvoorbeeld. Hoe zou ze er uitzien? Een snibbig bijdehand winkelmeisje? Een oud bib berig vrouwtje? Een strenge matrone met een lorgnet en een opgerolde para plu? „O juffrouw Hassett", zong hij, „ik zou je zo graag es zien." Een langsslenterende bobby keek be denkelijk terzijde. „Goeie middag agent", zei Derek baldadig. Tien passen verder keek de agent nog eens om. Het was een goedgekleed heer, met een beschaafd uiterlijk, zoals het zo vaak in het politierapport stond, maar gekken, dacht de handhaver der wet, had je in alle maten en soorten. Zich onbewust van het oordeel van de Hermandad, wandelde Derek verder langs de Strand. In zijn brein begon zich alvast een plan de campagne te vormen. Hij ging op het oorlogspad.! „Tubbs", zei Derek de volgende morgen tot de roodharige en sproeterige zeventienjarige die op het kantoor van Toole en consorten manusje van alles was, „jongen, kom es hier." ongewijzigd gebleven, ondanks de ster ke toename van het aantal werklozen en het daardoor stijgende aantal deelne mers aan het project, zodat de kosten omhoog gaan. Omdat de personeels- en huisves tingskosten steeds hoger worden, blijft steeds minder geld over voor de eigen lijke activiteiten. Het grotere aantal deelnemers veroorzaakt ook dat het begeleidingswerk niet meer door één man kan worden gedaan. Ook wordt het MZW-werk bemoeilijkt door het feit dat niet blijvend op subsidie kan worden gerekend, waardoor het project te veel afhankelijk is van de gemeente, die garant staat voor de periode waarvoor de subsidie nog niet is ontvangen. Meerjarenplanning is daardoor onmo gelijk. PSP afdeling Texel voert actie tegen de steeds hoger wordende gasprijzen. Volgens de partij komen veel mensen met hun gasrekening in moeilijkheden want ook de huren, de prijzen van elec- triciteit en gemeentelijke belastingen stijgen. Voor Texel komen daar dan nog eens extra vastrecht en baatbelasting bij. Aanleiding voor de actie van de Texelse PSP is het besluit van minister Terlouw om de kleinverbruikersprijs van een kubieke meter aardgas met 8,3 cent te verhogen tot 55,5 cent. De vorige regering en de Nederlandse Gas unie waren voor een verhoging van 12 cent. Terlouw kan echter de resterende 3.7 cent alsnog doorberekenen, als de overheidsinkomsten tegenvallen. Vol gens de PSP zijn de winsten uit het aardgas gigantisch. Twaalf miljard in 1980 en 16 miljard in 1981. Daar tegen over staat volgens de partij dat de woonlasten de pan uit rijzen, terwijl de compensatie steeds minder is. „In 1973 betaalden we nog 13 cent per kubieke meter gas, nu gaan we meer dan het viervoudige betalen. De kost prijs is sinds die tijd maar met een cent per kubieke meter gestegen, de distri butie naar kleinverbruikers kost minder dan 7 cent per kubieke meter", aldus de PSP. Vastgesteld wordt dat de overheid „verslaafd" is aan de gaswinsten, waarmee de begrotingstekorten worden gedekt. „De gasprijs is een verkapte belastingheffing die voor elk inkomen even hoog is, dus voor de lagere inkomens veel harder aankomt. De mensen met lage inkomens en de mensen die veel andere lasten hebben kunnen vaak deze gigantische prijs verhogingen niet meer opbrengen", aldus de PSP: De PSP wil met zijn actie gebruik maken van informatiemateriaal van het Konsumenten Kontakt en het Landelijk Energie Komitee. Die organisaties heb ben kort geleden een Aardgaskrant uitgegeven en zijn een handtekeningen actie gestart. Bovendien wordt met ingang van volgend jaar begonnen met een protestactie door middel van traag betalen. De aardgaskrant, posters, but tons of handtekeningenlijsten kunnen worden verkregen bij het secretariaat van de PSP afdeling Texel, Wilstersuao. 25, telefoon 02220-3513, b.g.g. Wil sterstraat 27. Tubbs kwam gretig als een jonge hond. Meneer Troy was de enige met wie je nog wel es pret kon hebben. De andere heren waren stuk voor stuk ongenaakbaar, als standbeelden op een voetstuk. Maar meneer Troy was an ders. Die informeerde naar Tubbs' lief de, hoe het nu met Mary was o, was het al weer uit? en wie was het nu die bewonderde de nieuwe zevenkleurige das waarmee Tubbs indruk trachtte te maken; en gaf hem wel eens een siga ret. Diensvolgens wist Tubbs dat bij voor meneer Troy desnoods door een niet al te fel1 brandend vuur zou schrijden. „Tubbs, jongen, ik vind dat jij wel een loopje nodig hebt." Tubbs keek op. Niets was hem liever. De straat was zijn element. „Weet je Harley Street?" „Waar de dure dokters wonen?" „Precies. Daar moet hij voor me naar toe. En dan moet je eens uitvissen waar dokter Oakes woont, H. J. Oakes, de zenuw-specialist. Op nummer 11." „Als u weet waar ie woont, wat moet ik dan uitvissen?" „Heel schrander opgemerkt. Je moet es gaan kijken. Woont ie in een groot huis? Misschien kun je nog een glimp van hemzelf opvangen." „Anders niet?" „Nee, voorlopig niet. breng me zo uitgebreid mogelijk verslag." „Komt in orde meneer. Laat het maar aan mij over." En weg was Tubbs, de vrijheid gaarne verkiezend boven het duffe kantoor. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1981 | | pagina 5