U I NI 4
Texel in de greep van de winter
Stuivende sneeuw gaf
handenvol werk
Maansverduistering
gefotografeerd
Dinsdag 12 januari
De gemeenteraad vergadert, aanvj
19.30 uur. De agende vermeldt oij
meer de beslissing inzake de wensej
heid dat Texel wordt aangewezen
nationaal landschap.
Om 19.30 uur begint op de ijsbaan j
Den Burg een toerprestatietocht. j
bericht elders in deze krant.
Donderdag 14 januari
Ten huize van de familie Tijssen
moesstraat 52 in Den Burg) vergal
het Vredesberaad Texel over.nieJ
activiteiten; 20.00 uur.
DINSDAG 12 JANUAR11,
PAGINA 2 TEXELSE COURANT
Moeilijk was de situatie op de Oos-
terenderweg, tussen Oosterend en Oost
en in Spang. Heel wat mensen die in het
dorp boodschappen wilden doen,
moesten de auto laten staan en trokken
er te voet, soms met een slee, opuit. Bij
Oost raakte de gemeentelijke strooi
wagen in de greppel. Met shovels van
de aannemers Willem Bakker en Wes-
terlaken werd de wagen weer vlot-
getrokken.
Van de buitenwegen valt de grootste
lengte onder de zorg van het water
schap: 157 van de totaal 215 kilometer.
Het waterschap heeft zeer onlangs een
tweede sneeuwschuiver aangeschaft en
deze kwam dus goed van pas. De twee
schuivers waarover men nu bes'chikt
werken volledig automatisch. Tijdens
het systematisch afrijden van de vrij te
De veerdienst begint lest te krijgen van het ijs. „De Marsdiep" slaagt er tot dusver echter in houden wegen, kwam het vaak voor dat
(met wat extra krachtl de dienstregeling uit te voeren. (Foto Dirk Kuiter). een vastgelopen auto moest worden
12. ,,ln Soho bijvoorbeeld", kwam
Maycliff op zijn stokpaardje terug.
Bijvoorbeeld", stemde Derek toe.
Alleen is mijn onderzoek prozaïscher
en ligt op ander terrein. Carnaby Street,
wat is dat voor een buurtje?"
Carnaby Street", kwam Maysie hem
te hulp, „daar heb je al die leuke
winkels waar de nozems hun kleren
kopen, nauwe broekjes, kleurige trui
tjes, etcetera, etcetera. En verder woont
er van alles. Zal ik je er eens rondleiden,
Derek? Er zijn heel interessante ont
dekkingen te doen en er zijn nog een
paar heel aparte kroegjes."
„Je wilt met alle geweld met Derek
op stap", constateerde Pamla, „hier lui,
drink es uit, je zult wel dorst krijgen van
al dat gezwam."
„Ik geloof dat Derek mijn moederlijke
zorgen wel een beetje nodig heeft",
lachte Maysie, ontkronkelde zich en
pakte haar cocktail. Over de rand van
het glas zag ze Derek uitnodigend
aan,
„Aan moeders hand naar Soho", zei
Maycliff.
„Ik moet es opstappen", constateer
de Derek, op zijn horloge kijkend. Van
een gesprek met Pamela kwam toch
niets, de sfeer hier beviel hem niet
bijzonder, die Maysie zat zo uitdagend
te flirten en Maycliff was het type dat
hem tegen het haar opstreek
„Ja, ik ook", zei Maysie opsprin
gend, „ben je met de wagen Derek?"
„Zo ver heb ik het nog niet gebracht"
glimlachte Derek. „De Underground, af
en toe een taxi en de benenwagen, dat
zijn zo de vervoermiddelen voor een
jonge jurist, die er nog lang niet is."
„Dan breng ik je wel thuis", bood de
miljonairsdochter aan. „Kun je eens
kennis maken met mijn Bentley."
„Er zijn nu eenmaal apostelen en
martelaren", lachte Pamela. „Ben je
verzekerd, Derek?"
„Ik laat geen betrekkingen na. Maar
ik ben nog niet levensmoe, dus als
Maysie van plan is door een stel rode
lichten heen te rijden, ga ik liever
lopen."
„Als je in mijn wagen zit", zei Maysie,
„ben je op genade of ongenade aan me
overgeleverd, mannetje. Dus als je soms
kouwe voeten krijgt, zeg het meteen."
„Wij zijn niet béng", zong Maycliff.
„Mag ik ook mee, May?"
„Ga jij maar es lopen, dat is goed
voor je. En dat blijft helemaal in het
kader van de „Beweging" niet?"
„Nou Derek, veel plezier en als je
weer zover bent dat je weer mag
opzitten en voedsel tot je kunt nemen,
kom ik je wel opzoeken met fruit", zei
Pamela.
„Je bent wel optimistisch", lachte hij
en daalde de donkere trap af. Buiten
stak Maysie meteen haar arm door de
zijne.
„Gezellig", zei ze, „weer es een heel
nieuw soort man. Weer es wat anders
dan de bekende club."
„Verzamel jij mannen in soorten?"
„Ja maar de sortering is niet zo
bijzonder uitgebreid. Er zijn er eigenlijk
maar twee, mannen waar je niks aan
hebt en mannen waar je tevéél aan
hebt."
„En in welke soort behoor ik?" vroeg
hij op haar toon ingaande. Pamela's
onverschillige houding had hem geprik
keld en hij was in een baldadige stem
ming.
„Geef me de tijd om het uit te
vinden", zei Maysie, „en ik zal het je
laten merken. Stop. Hier staat de kar."
De lange Bentley, zo rood als een
brandweerauto, paste helemaal bij de
gedurfde eigenares, vond Derek. May
sie starte luidruchtig, de lichten schoten
aan en even later koerste de wagen door
de nauwe straten van het vermaak-
centrum. Ziezo, dacht Derek nu maak je
even kennis met een ander soort leven.
„Je wou toch zeker nog niet naar
huis?" informeerde Maysie ongelovig.
„Dat was wel mijn plan, ja."
„Man de dag begint pas. Het is elf
uur."
„Jouw dag, de mijne niet. Ik moet
werken voor mijn broodje."
„Je hoeft het er niet telkens in te
wrijven, dat mijn ouwe heer stinkt van
het geld. Dat deed je de vorige keer ook
al. Jij moet nog een heleboel leren,
kleine Derek."
„Van tante Maysie zeker."
„Je kon het slechter treffen", zei
Maysie hem doordringend aanziende.
„Let maar op de weg", maande
Derek, want een taxi knipperde fel
waarschuwend met de lichten, „je zat
er zowat tegen op."
„Zowat is nog niet half", meende het
meisje ombekommerd. „We gaan nog
even een afzakkertje nemen In de Blua
Lagoon. Ken je die tent?."
„Nooit van gehoord." Derek hoopte
maar dat het geen dure nachtclub zou
zijn, want hij had maar een paar pond op
zak en moest er te hard voor werken om
het aan dit soort vermaken over de balk
te gooien.
De Blue Lagoon was een duistere
aangelegenheid. Er zat een pianist die
opmerkelijk goed allerlei muziek verjazz-
te. Hij leek in trance, helemaal verdiept
in zijn muziek.
„Jackie zit weer onder de marihu
ana", zei Maysie zakelijk. „Hij is hele
maal weg, zie je wel? Overdag deugt ie
nergens voor, 's avonds achter de piano
komt hij tot leven."
Maysie schoof met een gewend ge
baar op een barkruk en bestelde een
dacquiry. Derek hield het maar op een
whisky soda. De whisky was bij lange na
niet zo best als die van Pamela, con
stateerde hij. Hij keek rond in de sche
merige omgeving. Vanuit een hoek
zagen hem een paar zwart omkoolde
ogen aan, brutaal en uitnodigend. Een
paar jongemannen hingen landerig aan
de bar.#
„Het is nog veel te vroeg", zei May
sie. „Na twaalven begint het hier pas te
leven. Jij hebt een veel verkeerde dag
indeling, Derek."
„Moet je aan de heren Toole enzo
voortsvertellen", zei Derek. „Als ze me
hier zagen zitten, vroegen ze zich
meteen af of ze de jonge Troy nog wel
langer aan hun hooggeacht kantoor
konden verbonden houden."
„Je moet maar zin hebben in zo'n
leven", meende Maysie.
„Van 't zelfde met een sterretje",
spotte Derek.
„Je moet eens een beetje van je
burgerlijkheid af."
Wordt vervolgd.
Gemeente, Waterschap en Rijkswaterstaat hebben vrijdag en
zaterdag de grootste moeite gehad om de Texelse wegen open te
houden. Oorzaak van het ongerief was de stuifsneeuw die op veel
buitenwegen opwoei tot „duinen" waar normaal gemotoriseerd
verkeer niet meer doorheen kon komen. Het ongerief was slecht over
het eiland verdeeld. Sommige wegen bleven prachtig schoon, maar
andere wegen raakten als gevolg van hun ligging ten opzichte van de
wind en door het effect van afrasteringen, sloten en tuinwallen zeer
spoedig verstopt. Het openhouden met behulp van sneeuwschuivers
was bijna onbegonnen werk, want een met moeite vrijgemaakte route
sneeuwde even snel weer dicht.
De mensen van gemeentewerken,
rijkswaterstaat en de polder hebben vele
extra uren gemaakt. De strijd tegen het
isolement begon donderdagavond en
ging de hele nacht door. Ook vrijdag en
de daarop volgende nacht werd veel
werk verzet. Het resultaat was dat geen
enkel dorp echt afgesloten is geweest
en dat ook het busverkeer zonder ern
stige vertragingen heeft kunnen func
tioneren.
Het begaanbaar maken van de wegen
gebeurde gecoördineerd volgens af
spraken die waterschap, gemeente en
rijkswaterstaat al geruime tijd geleden
hebben gemaakt. In principe maakt elke
instantie zoveel mogelijk zijn eigen"
wegen schoon, maar om practisch
efficient te kunnen werken begeeft men
zich ook op eikaars gebied, uiteraard
zonder dat dubbel werk wordt gedaan.
Gunstig is dat de drie instanties over
uitstekend materiaal beschikken, dat re
centelijk nog voor een deel is gemo
derniseerd. Naar Texelse begrippen
vroor het streng. Ook overdag kwam de
temperatuur niet hoger dan 5 graden bo
ven nul. Het strooien van zout heeft
onder die omstandigheden geen zin
omdat de sneeuw toch niet gaat dooien.
Toch heeft de gemeente deze winter al
veel zout gebruikt. Als gevolg van de
eerste vorstperiode is al een hoeveelheid
van ongeveer 400 ton verwerkt. Nieuw
zout is echter vlot te leveren, maar de
kosten die ermee gemoeid zijn zullen
ongetwijfeld ver uitgaan boven het voor
deze winter geraamde bedrag. Een
andere situatie dus als vorig jaar, toen
de zoutbehoefte aanmerkelijk minder
was dan gemiddeld. Het spreekt vanzelf
dat de sneeuwruim- en strooiwagens
niet overal tegelijk kunnen zijn. Er wor
den daarom prioriteiten gesteld, het
vrijhouden van de Pontweg zodat de
boot bereikbaar blijft, is eerste vereiste.
Daarna komen de hoofdwegen tussen
de dorpen aan bod.
Het echtpaar Schermer-Witte just married"In de arreslee.
vrijgetrokken. Op een gegeven moment
moest zelfs een Atlaskraan worden in
geschakeld.
Veerdienst
De aanhoudende strenge vorst heeft
ook de hoeveelheid ijs in de Waddenzee
flink doen toenemen. De veerboten van
TESO beginnen er nu duidelijk last van
te krijgen, vooral bij vallend water als de
ijsvelden richting Noordzee drijven. De
Marsdiep worstelt er zich met moeite
door en verliest daarbij flink wat snel
heid, ondanks het inschakelen van de
derde motor. De overtocht duurt daar
door al gauw vijf tot zeven minuten
langer. Tot dusver wordt de dienst
regeling echter zonder mankeren uitge
voerd.
De winter brengt dus het nodige
ongerief, maar van echte problemen is
tot dusver geen sprake. Of het zouden
de enorme kosten moeten zijn voor be
wonersvan het buitengebied die niet op
het aardgasnet kunnen aansluiten en
daarom zijn aangewezen op de peper
dure huisbrandolie.
Kwetsuren
Weinig benijdenswaardig is ook het
lot van de tientallen Texelaars die als
gevolg van de gladheid kwetsuren heb
ben opgelopen, variërend van lichte
hersenschudding en kneuzingen als ge
volg van valpartijen tot fracturen die
opname in het ziekenhuis noodzakelijk
maakten. Vooral bejaarden zijn kwets
baar en moeten dan ook zeker de straat
niet opgaan zonder hulpstukjes onder
hun schoenen waardoor zij op „scherp"
staan. Vorige week kwam op het terras
voor het raadhuis een bejaarde vrouw te
vallen die daarbij een gescheurd bekken
opliep.
Het barre jaargetij heeft ook zijn spor
tieve en romantische kanten. Er wordt
weer bijna overal op Texel geschaatst.
Een wandeling door de besneeuwde
duinen en bossen zoals zondag j.l.
onder uitstekende weersomstandighe
den mogelijk was, is een belevenis.
Langlaufen wordt hier een steeds meer
beoefende sport.
Bruiloft
Vrijdagmiddag was in Den Burg een
zeldzaam tafereeltje te zien: bruiloft per
arreslee. Het betrof Nel Witte en Dick
Schermer die de tocht naar het raadhuis
en kerk aanvankelijk met door paarden
getrokken rijtuigen zouden maken, maar
daar moest wegens de slecht begaan
bare wegen van worden afgezien. Het
idee om de plechtigheid met een ar uit te
voeren lag derhalve voor de hand.
Gebruik werd gemaakt van de fraai
gerestaureerde arreslee van mevrouw E.
Luijckx-Bakker, getrokken door het
zwarte paard van Henk Spigt. Mede
door het originele bellentuig en klok
kenspel van Berliner zilver werd het iets
moois, dat door velen werd gefoto
grafeerd en gefilmd.
Dankzij de onbewolkte hemel was de
totale maansverduistering van zaterdag
j.l. ook op Texel uitstekend te volgen.
Inmiddels zal iedereen wel weten dat
een maansverduistering ontstaat als de
aarde zich op een lijn tussen de zon en
de maan bevindt, waardoor de maan
door de schaduw van de aarde wordt
afgedekt. De totale verduistering begon
om 19.14 uur waarna men de „deuk" in
de maan kon zien uitgroeien tot een
flinke hap; om 20.17 uur was de ver
duistering totaal en was de maan nog te
zien als een schijf die zwak roodachtig
licht uitstraalde. Dit licht is afkomstig
van de atmosfeer van de aarde die voor
namelijk de rode lichtstralen verstrooid
doorlaat. Vanaf de maan zou de aarde er
op dat moment uitzien als een zwarte
schijf met een schitterende oranje rand.
Rond 22.40 uur was de verduistering
voorbij en stond de heldere volle maan
weer als vertrouwd aan de hemel. Een
maansverduistering is op zichzelf niet zo
bijzonder. Er volgen er dit jaar nog twee,
maar die zijn niet in ons land waar te
nemen. Wel zijn dit jaar twee gedeelte
lijke zonsverduisteringen te zien: op 20
juli en 15 december. De eerstvolgende
totale zonsverduistering die in N^
land is te zien valt in 1999.
De heldere vrieslucht was een
zonder gunstige omstandigheid om
het merkwaardige verschijnsel foto'
maken. Op Texel gebeurde dat or'
meer door Peter Daalder uit De Co*
dorp, met een camera die op j
telescoop was gemonteerd. De ef'
foto toont het begin van de verdof
ring en op de tweede is de maan l|
helemaal afgedekt. De periode I
totale verduistering is fotografisch'
goed vast te leggen.
Woensdag (morgen) halen de ki
ren van de Bruinvisschool oud papil
in heel Oudeschild ten bate var
schoolkas. leder wordt verzocht
papier vóór half twee 's middags
bundeld aan de straat te zetten.
