Duinkanters boeiden met blijspel Kolder genoeg in Tropenkolder Bonzen is iets anders dan boemsen Texelaars voor de balie Texelaar zijn belangrijker dan vakmanschap? WAT IK ZEGGEN WOU." Voorkeur Kledingruilbeurs in Vrouwenhuis Actuele sticker Verleende bouwvergunningen Boete wegens vernieling Milde eis tegen dronken bestuurder Rl ■OIISISDAG 2 FEBRUARI 1982 TEXELSE COURANT PAGINA 7 hter Julia. twee kelners hadden in „Tropenkolder" heel wat te stellen met een pinnige mede serveerster op leeftijd, die haar dochter constant bleef ewaken. V.l.n.r. Trix Eelman als Eefje, Frans Schrama als Johan, Paul van der Vis als Erik, Janke Daalder als moeder Sjaan en Hanny Eshuys als Grote verwarring. Dat was wederom het belangrijkste gegeven van een op Texel pgevoerd blijspel. Daarbij doelen we in het bijzonder op het stuk .Tropenkolder'' at zaterdagavond door toneelvereniging De Duinkanters in een overvolle zaal van otel-café De Toekomst werd gebracht. Dat de zeven tonelisten hun spel in deze ^ebrekkige accommodatie opvoerden, mag op zichzelf al een prestatie worden genoemd. Het werd weer eens duidelijk dat De Koog dringend een goede toneelzaal nodig heeft. Zoals bekend wordt gewerkt aan de plannen voor het artikel 11 gebied tchter de Nikadel, waarin onder andere een toneelzaal ten behoeve van de orpsgemeenschap is opgenomen. Het is te hopen dat de oud-gedienden van de Duinkanters voor die tijd niet zullen afhaken, want zaterdagavond bleek dat deze mensen niet kunnen worden gemist. Waarbij we in het bijzonder doelen op Adriaan Schoo die zijn ogenschijnlijk simpele rol tot iets bijzonders maakte en daarmee liet zien wat de combinatie van talent en langjarige ervaring vermag. Datzelfde geldt ook voor andere spe- ers van De Duinkanters, al hadden de ■neesten wataanloopproblemen". Het juurde even voordat ieder in de voor beschreven andere huid was gekropen. Vlaar naarmate het stuk vorderde kwam de routine en de vaart erin en werd de humor van „Tropenkolder" goed aan gedikt gebracht, zodat het publiek her haaldelijk in schaterlachen uitbarstte. Provisorisch Zoals gezegd, een gebrekkige ac commodatie, maar misschien gaf dit juist wel de goede sfeer voor een vondje onbekommerde humor. Een gordijn was er niet en het podium was laag gehouden om de spelers niet tegen de plafondspots van de Toekomst-disco te laten lopen. De spelers hebben waar schijnlijk geoefend want als er een sprongetje gemaakt moest worden, ge beurde dat exact op de plaats waar het kon. Het ontbreken van een gordijn leverde zaterdagavond extra humor op. Regisseur Aris van Zeijlen kwam na jafloop van een bedrijf (terwijl de actrice op het donkere podium lag te slapen) Is het feit dat iemand ingezetene van Texel is, belangrijker dan zijn vakman schap als het gaat om het vervullen van een vacature bij de gemeente Texel? De heer R. S. de Heus uit Zeist meent op deze vraag bevestigend te kunnen ant woorden, daarbij verwijzend naar een onlangs afgewerkte sollicitatieprocedu re voor een leerkracht. Hij had al eerder tegen de gang van zaken geprotesteerd maar kreeg bij het vernemen van de reacties daarop de indruk dat hij niet duidelijk was geweest. Hij schreef daarom nogmaals een brief aan de gemeenteraad waarin hij zegt dat er bij het voorzien in de vacature bij de Jacob Daalder school tevoren van is uitgegaan dat de meest geschikte man of vrouw op Texel aanwezig zou zijn. Volgens de briefschrijver is nooit beke ken of elders geschikter mensen rond lopen. „Vooraf werden mensen uitge sloten van sollicitatie, of ze nu beter zijn of niet." De heer De Heus vindt het verder bedenkelijk dat al sollicitatie gesprekken werden gevoerd op het moment dat belangstellenden werden opgeroepen voor dezelfde functie. Hij vraagt zich ook af of het netjes is dat sollicitanten die toch een hoop moeite doen om een goede brief te schrijven, geen antwoord krijgen op hun solli citaties en in sommige gevallen in de krant lezen dat zij zijn afgewezen. De gemeenteraad is voorgesteld de brief door B en W te laten afdoen. om mee te delen dat het tweede bedrijf afgelopen was. De Duinkanters waren door de zaal in feite gedwongen een blijspel te nemen, want de Toekomst- akoustiek is voor toneelspelen zeer matig, maar juist in een kolderstuk mogen de spelers best een keel opzetten wat dan het voordeel oplevert dat de mensen achterin de zaal ook nog iets kunnen verstaan. Kelners Zelfs het verhaal leek speciaal op de gebrekkige zaal te zijn afgestemd want het speelde zich af in het personeels- verblijf van een hotel. Twee kelners, Johan en Erik, bivakkeren daar en zijn wat vrouwen betreft eikaars tegenpo len. Johan is een versierder en Erik is een verlegen werkstudent. De verwik kelingen beginnen als ze hun appar tement van de hotelbaas moeten delen met twee serveersters: een pinnige moeder en een charmante dochter. Die twee zijn gevlucht voor hun man, res pectievelijk vader, die teveel drinkt. Aanvankelijk lijkt Erik met dochter Julia aan te pappen, wat de jaloerse versier der Johan tot razernij brengt. Deze laatste blijkt aan het eind toch niet zo'n Don Juan, maar krijgt wel de vrouw van zijn dromen, Julia terwijl Erik de vriendin van Johan, de receptioniste Eefje over neemt. Bertus de tuinman zorgt er dan nog voor dat de pinnige moeder zich weer verzoent met haar drinkende man Tony. Dat resulteert in een eindscene van drie vrijende stelletjes en een eenzame tuinman die constateert dat ze in deze hete roerige zomer allemaal de tropenkolder hebben opgelopen. Koude doek De twee kelners Johan en Erik wer den vertolkt door respectievelijk Frans Schrama en Paul van der Vis. Ze stonden beiden een groot deel van de avond op de planken en konden deze taak makkelijk aan. Van der Vis had vooral in het eerste bedrijf wat moeite om de juiste houding te vinden, maar vanaf het moment dat hij zich verloofde en de verliefde werkstudent ging uit hangen, was hij in zijn overdrijving prachtig. Het was duidelijk dat hij zijn draai gevonden had en Paul speelde er ongedwongen lustig op los. Het tegen overgestelde kan gezegd worden van Frans Schrama die „Tropenkolder" zeer sterk begon, maar afzakte naarmate het stuk vorderde. Frans was als zelfverze kerde ober goed op dreef maar maakte op het moment dat hij zijn liefde tegenover Julia verklaarde een kardinale fout. Hij bleef in zijn houding exact dezelfde. Dat was vooral storend in zijn manier van spreken die soms nadruk kelijk huilerig en zeurderig was. Een intonatie die uitstekend paste bij de ongelukkige Johan met een kater van alle problemen, maar minder bij een goede afloop van het verhaal. De vondst om Schrama met een koude doek uit de koelkast te laten rondlopen was uitste kend en werkte op de lachspieren het maakte goed duidelijk dat deze kelner alle trammelant niet aankon en de ama teur toneelspeler ondersteunde dit zelf door goed spel. Overdrijving De moeder-serveerster werd gespeeld door Janke Daalder. Zij had geen moeite met deze pinnige tante en had evenals Schrama het voordeel duidelijk te zijn in haar uitspraak. Dat ze af en toe in rolkenms een steekje liet vallen, was met storend, maar wel moet ze oppassen met te enthousiast en te snel over het podium te „draven" omdat het perso nage daardoor ongeloofwaardig werd. Hanny Eshuys deed dat als Julia ook, vooral in het tweede en derde bedrijf, maar hier gold het een overdrijving in een niet zo duidelijke karakterrol die uit stekende werkte. Ze had enkele manier tjes van het Komediespelen goed aan geleerd en ontpopte zich vooral in het laatste gedeelte als een motor in het gebeuren. Haar entree was wat stroef en het was ook wonderlijk dat ze opeens, blijkbaar toen ze zich op de planken thuisvoelde, begon met het in vullen van haar rol met een bekakt hoog stemmetje en een resolute houding in al haar daden. Dit was goed gekozen maar het had consequent het hele verhaal moeten voortduren. Rustpunt Trix Eelman had de rol van de recep tioniste Eefje die na wat amoureuze verwikkelingen met Johan verliefd wordt op Erik. Het was geen moeilijke rol en Trix Eelman fungeerde als duide lijk rustpunt in het geheel. Ze bracht haar rol naar behoren. We hebben het al gememoreerd; Adriaan Schoo was bijzonder goed op dreef als de tuinman Bertus. Schoo liet zien, hoewel soms iets te gehaast, hoe een acteur er kan „zijn" zonder iets te zeggen. Zijn teksten kwamen er met de juiste gebaren, houding, intonatie, e.d. vloeiend en ongedwongen uit. Boven dien had Schoo een rol waarin hij ook nog even de grapjas uit kon hangen maar al bulderde de zaal, Schoo vertrok geen spier. Ontnuchterd Jan List speelde de drinkende vader Tony die vrouw en dochter na lang zoeken in het personeelsverblijf vindt en eist dat ze mee naar huis gaan. Door het vertrek van zijn familie was hij behoorlijk ontnuchterd en List wist daar, ondanks het feit dat hij als jongere een oudere heer moest spelen, wel raad mee. Zijn kwaadheid toen hij de dames eindelijk gevonden had bracht hij prachtig over maar ook de desillusie nadat ze hem te kennen hadden gegeven niet mee te willen, was uitstekend. Bespied Een humoristisch hoogtepunt was het kwaad de slaapkamer uitrennen in on derbroek waarmee hij de zaal even aan het schrikken bracht. Een grappig en verrassend onderdeel in deze klucht maar de schrijver had ook wat aardigs bedacht om het vrijen op het toneel te beperken, want toen Julia en Johan elkaar aan het eind van het verhaal eindelijk gevonden hadden, werd het tijd voor de bekende kus. Dat ging echter niet door. „Ik heb het gevoel dat we door vele ogen bespied worden", verklaarde Johan (Frans Schrama) de zaal inkijkend, „Kom mee naar de keuken." De regie van „Tropenkolder" was in handen van Aris van Zeijlen, souffleuse was Sara Kamp en de grime deed Anneke Rienks. WIN «N LEZERS - BU>TIN VEAAMIWOOnOClUOHEO «NOC WOAXT» Tot onze stomme verbazing lazen wij in de T.C. van vrijdag 29 januari j.l. een artikel over de problemen inzake tele foonaansluitingen van de sportakkom- modaties van de Welzijnsstichting. Volgens het artikel heeft de Welzijns stichting gezorgd voor een telefoon t.b.v. het M.Z.W.-projekt in de oude Muziekschool. Dit is in het geheel niet waar: Onze telefoonaansluiting is op eigen initiatief tot stand gekomen zonder enkele bemoeienis van de Wel zijnsstichting. De bitterheid van S.R.L.O. (Sport, Rekreatie en Lichamelijke Opvoe ding) is volkomen onterecht. De Wel zijnsstichting heeft het M.Z.W.-projekt geen voorkeursbehandeling gegeven. Trouwens, dat de telefoon voor ons pro- jekt alleen maar een kwestie van service en gemak is", duidt op een te simpele denkwijze over het werk van het M.Z.W.-projekt. We hopen overigens oprecht dat de sportzalen snel over telefoonaansluitin gen zullen beschikken. Namens het M.Z.W.-projekt, René Commandeur. Het Vrouwenhuis houdt maandag 8 februari een kledingruilbeurs in de voormalige muziekschool aan de Parkstraat. De aanvang is 20.00 uur. Kleding voor de beurs kan 's morgens worden gebracht tussen 10 en 12 uur. Alle kleding is welkom De enige eis die wordt gesteld, is dat de kleding schoon moet zijn en niet kapot. Tijdens de beurs wordt weer hetzelfde systeem gehan teerd dat ook bij vorige beurzen werd toegepast. Voor ieder ingeleverd kle dingstuk krijgt men een bon Rode bon nen voor moderne, goed draagbare kle ding en groene bonnen voor kleding die niet aan deze eisen voldoet. Met deze bonnen kan men weer andere kleding uitzoeken Er zijn ook bonnen te koop. Deze bonnen blijven geldig bij volgende ruilbeurzen Degenen, die geen tijd hebben om maandagmorgen kleding in te leveren, kunnen deze week al terecht bij Liz Gedekink, Pieter van Cuyck- straat 4 in Den Burg. Telefoon (02220) 4954. Deze door Harry Tielemans uit De Koog getekende sticker vindt momenteel gretig aftrek op Texel, hoe wel er tot dusver maar één verkooppunt is: een café in Den Burg. Het in de handel brengen van het plaatje, waar van er inmiddels enkele honderden hun weg hebben gevonden onder het pu bliek, is een initiatief van ,,De Twee Paardjes", de dumphandel van Gelein Jansen. Het plaatje zou gezien kunnen worden als een nogal fel verzet tegen de landschapsplannen van de regering en als een welwillende onderstreping van de weinia verheffende strontsnuiterii van enkele weken geleden. Is het CDA- raadslid niet bang dat hij op deze wijze zijn politieke tegenstanders in de kaart speelt of op zijn minst bijdraagt aan (nog meer) onduidelijkheid? Jansen: .Welnee. Het is gewoon een gek plaatje. De bedoeling is dat de mensen een beetje afstand nemen van die kwestie en er ook eens om lachen. Ze zijn nu allemaal veel te verbeten. Verder moet je er niets achter zoeken". Waarom worden ze verkocht vanuit een café en niet gewoon vanuit ,,De Twee Paardjes"? Jansen: ,,Ja, het blijft natuurlijk toch wel een politiek geladen onderwerp. En politiek wil ik graag buiten mijn winkel houden". Burgemeester en wethouders hebben aan de volgende personen en instanties bouwvergunning verleend P. C. Blom, voor het vernieuwen van een berging aan de Westerweg 80 te Den Hoorn; P. Schuyl, Bosrandweg 202 De Koog, voor het uitbreiden van eet- en recreatiezaal; C. Visser, Vaargeul 28 te Den Burg, voor het vergroten van een bergruimte; W. Gaddat, voor het ver nieuwen van een gevel van een zomer huisje aan de Slufterweg 176, te De Cocksdorp; B. P. Rab, voor het ver nieuwen van twee zomerhuizen aan de Californiëweg 305-307 te De Koog; J. G. Huisman, Kamerstraat 13 te De Koog voor het plaatsen van een dakkapel op een zomerwoning; E. Vermeulen, voor het bouwen van twee woonhuizen aan de Schoolstraat en Oesterstraat te Oos terend; Th. Hoogenbosch, voor het vergroten van twee zomerhuizen aan de Californiëweg 347 en 349 te De Koog; D. Westerlaken voor het bouwen van een slaapkamer bij het woonhuis Pont- weg 64 te Texel; Bouwbedrijf Gieze B.V., voor het bouwen van een be drijfsruimte aan de Schilderweg te Ou- deschild. Derden-belanghebbenden kunnen te gen deze beschikkingen ingevolge de Wet Administratieve Rechtspraak Over heidsbeschikkingen een bezwaarschrift indienen. Nadere informatie hierover is te verkrijgen bij de gemeentesecretarie, afdeling R.O.V. kamer 205. Een rijwielverhuurder uit De Koog stond vrijdagmorgen terecht wegens vernieling. Uit woede over een vernielde fiets had hij op 7 augustus een Duitser de bril van het hoofd gegrist en kapot gegooid tegen een muur. In het proces verbaal stond dat de dochter van de Duitser een zwaar beschadigde fiets had willen terugbrengen met onder meer een knik in het frame. Het meisje en haar vader zeiden dat ze niets bijzonders met de fiets hadden gedaan en dat ze hem zo gekregen hadden. De vader, die op de verhuurder nogal arrogant overkwam, weigerde de schade te vergoeden. Hij vroeg aan de verhuurder wat zijn dochter met de fiets had moeten doen om hem zó te beschadigen. De verhuurder zou volgens het proces verbaal hebben geantwoord: ,,Ze zal er wel met twee jongens op hebben liggen vrijen." De woordenwisseling escaleerde en daarna werd de bril tegen de muur kapot gegooid. Ter zitting zei de rijwielverhuurder dat sprake was van een misverstand. Ik wilde het in den minne regelen, maar dat is uit de hand gelopen. Toen ze aan mij vroegen hoe die fiets zo beschadigd kon zijn, zei ik: door ermee op straat te bonzen. Mijn Duits is echter niet zo goed en ze verstonden: door erop te gaan boemsen (plat Duits voor het hebben van vleselijke gemeenschap. -Red.) Dat meisje is daarna zelf over die twee jongens begonnen." Volgens het proces verbaal zou de rijwielhandelaar ook verklaard hebben dat het meisje ernaar uitzag dat ze best wel met twee jongens op een fiets kon boemsen". In een wat lacherige sfeer las politie rechter mevrouw Otterspoor-Kousema- ker verder uit het proces verbaal. De kapot gegooide bril is ongeveer twee duizend gulden waard omdat er micro foontjes in zaten van een gehoorappa raat. Nadat de bril kapotgegooid was, zou de rijwielhandelaar de Duitser vast gepakt hebben om met hem te vechten. Stress In zijn requisitoir achtte officier van justitie mr. Jansen het bewijs van zaakbeschadiging" geleverd. Hij sprak van seizoenstress waar andere mensen onder geleden hebben, hoewel ze daar misschien wel aanleiding toe hadden gegeven. Hij eiste een boete van 7150, of drie dagen hechtenis. De advocaat van de verdachte mr. Feikema zei dat een rijwielhandelaar in het seizoen makkelijk ten prooi valt aan bijzonder veel stress. In het seizoen wordt erg veel vernield. ,,7 Augustus is bijna aan het eind van zo'n seizoen vol spanningen. Door de arrogante houding van de vader en de woordenwisseling met de jongedame is het mijn cliënt zwart voor de ogen geworden Hij handelde in een tijdelijke bewustzijns vernauwing. Wel heeft hij eraan ge dacht de bril van het gezicht van de Duitser te nemen, voor het geval het ergste zich zou voordoen, maar gelukkig is het bij die bril gebleven", aldus de advocaat. De verdachte liet nog weten bereid te zijn de schade aan de bril te vergoeden, als de schade aan de fiets wordt betaald. Dit is tussen de drie- en vier honderd gulden. Politierechter mevrouw Otterspoor liet er geen twijfel over bestaan de eis van de officier redelijk te vinden. „Ik ga niet onder de zeer matige eis", zei ze en vonniste een boete van f150, Een 21-jarige inwoner uit De Koog stond vrijdagochtend terecht wegens het rijden onder invloed. Op 29 juli was hij aangehouden bij een alcoholcontrole op de Ruijslaan. Op grond van naar alcohol ruikende adem en bloeddoorlo pen ogen werden twee blaasproeven en een bloedproef afgenomen. Het bleek dat de man een promillage van 1,51 alcohol in zijn bloed had. Volgens het proces verbaal had de verdachte 's middags in een strandpaviljoen een paar pilsjes gedronken, was vervolgens thuis gaan eten en had later bij een vriend nog wat bier gedronken. In het totaal onge veer 13 pilsjes. Op 17 juli 1980 was de verdachte in Leeuwarden eveneens ver oordeeld wegens het rijden onder in vloed. Hij kreeg toen een boete van f250,— opgelegd en een rijontzegging van zes maanden. „Bij straftoemeting hopen we altijd op een corrigerende werking. Die heeft bij u niet plaatsgevonden. Was er mis schien iets bijzonders te vieren dat u met drank op achter het stuur ging zitten?", vroeg politierechter mevrouw mr. Otter- spoor-Kousemaker. De verdachte ont kende dit. Uit het verdere verhoor kwam naar voren dat de verdachte psychische problemen had waaruit het alcoholge bruik kon worden verklaard In zijn requisitoir stelde officier van justitie mr. Jansen dat hij met ver schillende zaken rekening moest hou den. Enerzijds de problemen van de ver dachte en diens geringe financiële mo gelijkheden, anderzijds het feit dat het al eens eerder was voorgevallen en dat hij de verkeersveiligheid in gevaar had ge bracht. „Mijn taak is verkeersveiligheid en daar wil ik me dan ook grotendeels op richten", zei Jansen. Hij eiste een boete van vierhonderd gulden of acht dagen hechtenis en een rijontzegging van tien maanden. De advocaat van de verdachte mr. Feikema wees op de psychische pro blemen van de verdachte en stelde voor nog geen vonnis te wijzen. Eerst zou een rapport opgemaakt moeten worden door het Consultatiebureau voor alcohol en drugs om een beter beeld van de achtergronden van de verdachte te krijgen. Verder zei de advocaat dat professionele hulp voor zijn cliënt drin gend gewenst was. Tegen het aanhou den van de zaak kwam de officier van justitie in geweer. Hij zei dat de straf maat al toegespitst was op de pro blemen en dat de eis ver onder de norm bleef. Verder onder de norm kon de officier echt niet gaan. Desondanks leek het de officier nuttig het Consultatie bureau voor alcohol en drugs in de arm te nemen om te werken aan verdere relatieopbouw. Politierechter mevrouw Otterspoor was het daarmee eens en vonniste een boete van driehonderd gulden en tien maanden ontzegging van de rijbe voegdheid.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1982 | | pagina 7