Meester Albers en Juf Beekenkamp samen 65 jaar op school Januari iets te koud en zonnig Zon. maan en hoog water HET WEER OP TEXEL IN DE AFGELOPEN MAAND Door Dirk Vinke 'RIJDAG 12 FEBRUARI 1982 TEXELSE COURANT PAGINA 11 ,,Je herkent de ouders in de kinderen" ,,De lesboeken zijn veel mooier geworden" is de eerste reactie van mejuffrouw K. Beekenkamp op de vraag wat er in veertig jaar onderwijs is veranderd. Zaterdag is het feest op de Redmer IJska-school in De Waal. Juf Beekenkamp is veertig jaar aan de school verbonden en meester W. Albers 25 jaar. De Waalders kennen het tweetal niet anders dan als „meester en juf". Het is een begrip in dit dorp en Albers en Beekenkamp vinden dat uitstekend. „De Waalders hebben me ook in de beginjaren nooit als een ouderwetse bovenmeester gezien. Het zijn makkelijke mensen en die gemoedelijk heid was er ook altijd binnen de schoolmuren", aldus W. Albers die deze tolerantie aangeeft als één van de belangrijkste redenen waarom hij zo lang op één school is gebleven. Juf Beekenkamp deelt deze mening. In veel gevallen zaten vader en moeder in de klas en geeft ze nu les aan de kinderen van deze oud-leerlingen. „Je voelt je steeds meer thuis en daarom denk je er niet aan om weg te gaan." Meester en Juf kennen hun pappen heimers maar het omgekeerde is ook het geval. „Vroeger was er een kapelaan die pogingen ondernam katholieke kinde ren op de St. Jozefschool te krijgen. Het lukte niet vaak. De ouders zeiden: „We sturen ze naar de IJska-school. Uit eigen ervaring weten we dat het daar goed is", aldus Juf Beekenkamp. „In één geval besloot opa zelfs dat de klein kinderen in De Waal op school moes ten." Het is één van de vele herinneringen die we ophalen bij meester en juf. „Het is zo'n fijne school om in te werken. Lekker klein en knus", beweren ze beiden enthousiast. Juf noemt een klein maar belangrijk detail: overal in school ligt zachte vloerbedekking. „Dat is be- langrijk. Het geeft de school iets hui selijks. Als iemand een pen laat vallen kijkt niet iedereen verstoord op." Iets van die sfeer proeven we als we meester Albers onder schooltijd vanuit de hal in de klas gadeslaan. Hij zit lekker onderuitgezakt met zijn rug tegen het raam rustig te vertellen. Vijf kinderen (de hele zesde klas) zitten achter hun tafeltjes in een kringetje om hem heen aandachtiq te luisteren. De overige kin deren zijn met ander werk bezig. Dit beeld blijft hangen en later vragen we of de lesmethodiek van meester in die kwart eeuw ingrijpend is veranderd Albers legt uit dat het apart werken met kleinere groepen nodig is omdat hij nogal doof is geworden. „Het heeft echter ook aangetoond dat het op een andere manier kan. Vroeger stond ik voor de klas te oreren. Dat lukt nu niet meer, maar dat is op zichzelf niet zo erg. Het blijkt op deze manier minstens zo goed te gaan." Het leerlingental van de IJska-school is de laatste jaren dras tisch geslonken en dat geeft ook de mo gelijkheid meer aandacht aan de afzon derlijke klassen te besteden. Momenteel telt de school 24 leerlingen. In 1975 waren dat er nog 63. Dat was ook het enige jaar dat een derde leerkracht moest bijspringen Geen ramp De Waalder school heeft lange tijd net onder de norm (62) van die derde kracht gezeten. Toen Albers in 1957 aan de school werd benoemd waren er 58 leer lingen en toen juf Beekenkamp in 1942 lerares werd, waren dat er 39. Ze zijn blij dat het leerlingental is teruggelopen. Dertig kinderen in één lokaal vinden ze op zichzelf nog geen ramp, maar het wordt anders als ieder drie verschillende klassen in dat ene lokaal moet onder wijzen. „Het kon vaak nét en het scheelde of je moeilijke of makkelijke klassen had", zo stelt juf Beekenkamp. Spijt dat ze in het onderwijs zijn gegaan hebben beiden nooit gehad. Het zal menig hedendaagse beroepskeuze-advi seur verwonderen als hij zou horen hoe die „keuze" in het verleden is gemaakt. Presentatierondje Via de Texelse Ulo kwam juf Bee kenkamp in 1936 op de kweekschool in Den Helder. „Er was geen keus en je dacht er blijkbaar ook niet bij na. Ik heb het toen als logisch ervaren dat ik daar heenging Na de Ulo was de kweek school toendertijd de meest voor de hand liggende mogelijkheid om door te leren." In 1939 slaagde ze en kwam via tijdelijke onderwijsbaantjes in het ge meentehuis op Texel terecht In het tweede oorlogsjaar was er een vacature in De Waal en juf werd aangenomen. „Het gaf toen niet waar je naar toe ging. Je was blij dat je werk had. Voor- of nadelen van een kleine school daar dacht je niet over na." Al tijdens de sollicitatieprocedure bleek dat veel ver trouwen in de jonge onderwijskracht werd gesteld: ze hoefde geen proefles te geven en na de benoeming mocht het toen gebruikelijke „presentatierondje langs de raadsleden achterwege blijven Weg- en waterbouw Meester Albers dècht in zijn jongens jaren zelfs niet aan het onderwijs. Hij wilde weg- en waterbouw studeren openbare school en het is toch prachtig om te zien hoe al die richtingen samen gaan." Van protesstantse, katholieke en doopsgezinde zijde kwamen gees telijken godsdienstlessen geven. Nu is dat gebundeld in één uur godsdienst op oecumenische basis, „de Waal was vroeger overwegend katholiek in oorlogstijd zestig procent en er kwa men toen zelfs twee roomse afgevaar digden lesgeven." Behoudend Onderwijsvernieuwingen zijn soms een obsessie voor al voor oudere onder wijsgevenden. Juf en meester kunnen wat dat betreft een woordje meespreken maar zeggen deze vernieuwingen nooit Juf en meester zijn all-round, iets wat uit het onderwijs verdwijnt. Tegen woordig heeft elke onderwijzer zijn eigen specialiteit. Zo zijn er vakleer krachten gymnastiek handenarbeid of muzikale vorming. Juf en meester de den het altijd allemaal zelf. De opleiding was er toen ook naar. Bij het diploma konden voor bij-vakken allerlei aktes gehaald worden. Zij vinden het uitste kend dat meer vakgerichte onderwijzers les gaan geven. „Als je niet goed bent in zingen, zul je minder aandacht aan zangles besteden. Dat gaat dan ten koste van het kind." Juf Beekenkamp stelt dat zij bijvoorbeeld de ontwikke lingen in het gymnastiekonderwijs toch niet had kunnen bijbenen. Evenals het krijtje is het begrip klassefoto hecht verbonden aan het onderwijs. Meester en juf IJSkaschool die het genoegen mogen smaken een bijzonder jubileum mee te vieren. maar die studie was duur en zijn vader raakte zonder werk. „Dat was ver schrikkelijk en ik moest iets besluiten. De kweekschool was vlak bij ons huis in Haarlem Het werd logisch gevonden dat ik daar heenging." In 1944 moest meester onderduiken. Na de oorlog werd hij benoemd tot plaatsvervangend hoofd van een drie- mansschool in Bennebroek. Daarna heeft hij vijf jaar als onderwijzer gewerkt in Zwaanhoek. Ook heeft meester nog vijf jaar in de bloembollenexport ge zeten, maar dat beviel op de lange termijn toch met. „Als u mij vraagt waarom ik hier ben gaan werken, dan zeg ik: Texel, en niet anders. We kwa men hier al elke zomer op vakantie en mijn vrouw en ik vonden het eiland verrukkelijk." Het gezin Albers kende het dorp De Waal weliswaar nog niet maar de voor uitzichten leken alleszins gunstig. Een nieuwe school was net gebouwd met daarbij een woning. Voor die tijd was de school gevestigd in het oude dorpshuis, tegenwoordig deel uitmakende van het Wagenmuseum. Russenoorlog Op onze vraag of het onderwijs onder de oorlog te lijden had, schudt juf ontkennend het hoofd. „Van alles was bijna niets te krijgen, maar de lessen konden gewoon doorgaan." Een uit zondering daarop was de Russenoor log. Toen kregen de Waaldertjes om de beurt les in de toenmalige Doopsgezinde kerk omdat de school door de bezetter gevorderd was. „Kijk, je kreeg maar een paar boekjes per klas en schriften van slecht papier. Maar dat is niet het belangrijkste in het onderwijs." Wel moest juf lopend naar school. Haar fiets lag op het platte dak van de school op de bevrijding te wachten en kon zo met gevorderd worden. Benauwend Een kleine school in een kleine ge meenschap hebben beiden nooit als benauwend ervaren. „De Texelaars zijn niet betuttelend", zo heeft Albers ge merkt. „Sommige ouders zag je een heel jaar met in school. Anderen wel, maar het gaf geen problemen." Een voordeel van één school in een dorp vindt de onderwijzer dat alle geloofsrichtingen vertegenwoordigd zijn. „Het is een als een echt probleem te hebben erva ren. „Je groeit erin mee Dat komt door de maatschappij waar je in leeft en de kinderen veranderen ook." Behoudend Ze ontkennen niet behoudend te zijn. Wat betreft de manier van lesgeven, de methoden die daarvoor te gebruiken zijn staan ze op het standpunt het meest te hebben aan eigen opgedane ervaring. „Ik zeg wel eens tegen die mensen die komen met een nieuwe lesmethode voor een vak: Als het goed gaat met dit oude systeem, moet je het zo houden", aldus Albers. Als voorbeeld noemt hij het op Texel algemeen ingevoerde ope- retoir rekenen. Op een introductiebijeenkomst heb ik tegen die ontwerpers van deze methode gezegd: hebben jullie ook iets voor een gecombineerde klas?" Hij vindt het jammer dat niet meer rekening wordt gehouden met de vele kleine scholen die Nederland telt. „Die mensen maken een schema voor een klas en vergeten dat je moet werken met méér groepen die allemaal iets anders moeten leren." Albers heeft wat betreft het operetoir rekenen wel een slapeloos nachtje doorgemaakt. „Dan lag ik in mijn bed en dacht: morgen moet ik de vijfde eerst dit uitleggen, maar eigenlijk moet ik de vierde meteen dat vertellen en hoe krijg ik de derde dan eventjes rustig? Moet ik die kinderen dan maar meteen een taak opgeven? Het brak met op, omdat het voor deze school, volgens mij, niet werkt." Juf Beekenkamp werkt nog wel met deze rekenmethode. Meester heeft het na een jaar opgegeven. Juf zegt de nieuwe methode alleen te kunnen toe passen omdat ze hele kleine klasjes heeft. „Het kost me veel voorbereiding, maar het lukt." Gezelligheid Ondanks dat het leerlingenaantal is teruggelopen zeggen ze het nog even druk te hebben als vroeger. „Je pakt nu meer dingen bij de kop, waar je vroeger niet aan toe kwam. Dat maakt het werk leuker." De jeugd is vrijer geworden en dat is voor meester en juf geen pro bleem. „Je bent zelf ook vrijer gewor den en we vinden het fijn dat ze mondig zijn. Het geeft gezelligheid in de klas." benaderd werden voor leidinggevende functies. „Ze vergeleken een klas mis schien met de maatschappij?" Albers werd al snel gevraagd voor het dorps huisbestuur. Hij raakte in het „wereld je" verzeild en kwam terecht in de Stichting Cultureel Werk waarin hij 19 jaar heeft gezeten, een tijdlang als voor zitter. Hij had ook de leiding van de Stichting Festival Texel die het evene ment „Texel 550 jaar stad" organi seerde. Ook in de folklore was meester laren actief. „Hij trok mij in zijn enthou siasme gewoon mee", aldus juf die zich vooral voor de kinderdansgroep van de folklore en als secretaresse heeft inge zet. Dikke sigaar „Eén keer heb ik het gevoel gekregen dat ik als bovenmeester benaderd werd. Een oudere Waalder was jarig en gaf mij een dikke sigaar. „Voor meester", zei hij erbij." Albers en Beekenkamp kennen „iedereen." Dat heeft de laatste jaren het lesgeven makkelijker gemaakt. „Als een kind slecht is in bijvoorbeeld reke nen, dan denk je opeens, o ja, dat was zijn vader ook. Je herkent de ouders dan in de kinderen. Heel leuk." Zaterdag is het groot feest in school en dorpshuis „De Wielewaal". Het ouderbestuur heeft een vrolijk program ma georganiseerd waaronder een revue die 's avonds door leerlingen en oud leerlingen gebracht wordt, 's Middags is er een receptie van drie tot vijf uur in het dorpshuis. op de kiek met de leerlingen van de Redmer Meester heeft enige moeite met het huidige gymonderwijs „Het is nu heel anders als dat ik het geleerd heb. Nu lijken het soms net spelletjes." Hij legt uit hoe hij vorige week zelf nog een gymles heeft gegeven. „Armen recht vooruit, omhoog, je kent het wel. De spieren losmaken Oefeningen op een toestel en de laatste tien minuten een spel. Zo blijf ik het doen." Ideaal Het mag haast uniek genoemd wor den dat iemand veertig jaar op één school blijft, maar minstens zo bijzonder is het feit dat ze samen ook 25 jaar hebben volgemaakt. „In het begin had ik nog het ideaal om in Nederlands Indië te gaan werken, maar hoe langer ik hier bleef, hoe fijner ik het vond. Ik ging me meer thuisvoelen. Ik weet wat ik hier heb en daarom ben ik gebleven", is de verklaring van juf Beekenkamp voor veertig dienstjaren in De Waal. Albers zegt niet meer van Texel weg te kunnen „Dat eiland is alles voor me." In die 25 jaar samen voor de klas hebben beiden ontdekt elkaar goed aan te voelen. „Er is nooit een onvertogen woord gevallen. Het moet „klikken". Anders was één van beide al lang ver trokken." Als het onderling niet botert, dan is het met zijn tweeën iets ver schrikkelijks. Daar ben je dan zo achter." Werkoverleg Albers vertelt van grotere scholen waar elke week werkoverleg is. Hij ontmoet juf altijd in het speelkwartier en tussen de middag „Dan vertellen we elkaar wat er zoal is voorgevallen Dat is ons werkoverleg." Aanzien Meester is het schoolhoofd, maar heeft zich nooit een „bovenmeester" gevoeld Hij gruwt van het idee dat mensen tegen hem zouden opkijken. „De Waalders zijn nuchter. In de vijf tiger jaren wat dat al zo. Je werd zonder aanzien aangesproken." Wel was een schoolhoofd in het verleden altijd goed voor „buiten-schoolse" activiteiten Juf zegt dat de leerkrachten wel In de afgelopen januari maand beleefden we de tweede koude- periode van de afgelopen winter. Met een karaktergetal (dit is de positieve som van de etmaalgemiddelden onder nul) van 43,1 was deze net iets strenger dan de eerste periode, die een karaktergetal had Van 36,9. zachte en vochtige lucht de maand besloot. In .eS Hl Tot slot de maand in cijfers, waarbij de normale waarden tussen haakjes vermeld worden. Gemiddelde tempe ratuur 1,1 graad (2,2); gemiddeld maxi mum 3,4 (4,4), gemiddeld minimum min 1,1 (min 0,1). Vorstdagen met een mini mumtemperatuur onder nul, 15 (15). Ijsdagen met een maximum tempera tuur onder nul 7 (5) Hoogste tempe ratuur 9 graden op de 30ste, laagste temperatuur min 10,1 graden op de 10de. Gemiddelde windsnelheid 7,15 knopen (11). Gemiddelde bedekkings graad, 4,8 achtsten. Gemiddeld weer- cijfer 5,6. Meest voorgekomen wind richting met 27% zuid. Op 18 dagen kon -neerslag afgetapt worden, waarvan op 3 dager» in- -dê vorm van sneeuw. Het neerslagtotaal was in Den Burg 58 mm (65), ter vergelijking enkele andere sta tions; Den Helder 62, Leeuwarden 70, Groningen 82. De Bildt 45 en Maastricht 58. De zon komt 12 febr. op om 8.00 uur en gaat onder om 17.47 uur; 21 febr. op om 7.43 uur en onder om 18.03 uur. Maan: 15 febr. L.K.; 23 febr. N.M. Hoog water ter rede van Oudeschild: De eerste decade (tien dagen) van januari zette in met vochtig en zacht - weer. Op dinsdag- de 5de was het eérr" noord van ons langs trekkende depres sie die flink wat regen bracht. Na deze passage echter kwamen we onder in vloed van een noordoostelijke stroming, die de vorstgrens weer in zuidelijke richting stuwde. Zo kon op de avond van de 5de de temperatuur bij ons in enkele uren terug lopen van plus 6 tot min 1 graad. Op de 6de was het een op bouwend hogedrukgebied boven Schotland dat bij ons het weerbeeld zou laan beheersen tot de 21ste. Het trok in oostelijke richting en stationeerde zich boven de Balkan Bij ons leidde dit tot een zuidelijke wind, die normaal zachte lucht aanvoert, maar door het be sneeuwde vasteland werd de lucht aan de grond nog voldoende afgekoeld om middagtemperaturen rond het vriespunt te handhaven De bovenlucht daaren tegen had al een belangrijk hogere temperatuur. Dit was bij ons te merken aan het ongewoon verre zicht en de goede condities om buitenlandse tele visiestations te ontvangen. Na de 21ste kwamen we weer onder invloed van een zuidwestelijke stroming, waarmee Vrijdag 12 februari 11.49 en 23.49 Zaterdag 13 februari 11.35 en 23.58 Zondag 14 februari 11.24 en— Maandag 15 februari 0.10en1139 Dinsdag 16 februari 0.32 en 12.27 Woensdag 17 februari 1.19en 13.38 Donderdag 18 februari 2 27 en 15.00 Vrijdag 19 februari 3.51 en 16.26 Zaterdag 20 februari 5.18 en 17.49 Zondag 21 februari 6.34 en 19.01 Doodtij: 18 februari. Aan het strand is het ongeveer een uur eerder hoog water. Luchtdruk in mm kwik Temperatuur in gr. C. 'leercleg in rn-i. Bewolking in okta's Wind snelheid

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1982 | | pagina 11