li
■S
Oosterend speelt
gelijk tegen
koploper Flevo
Texgro opende met
vliegexcursie en
presentatieavond
Mag
W. Verhagen winnaar
viswedstrijd
Postkantoor De Koog
langer geopend
ondernemers-aktiviteiten^
i VI
Jeugdbowlen
TEXGRO^ BEHOüDENVLUChT
Brons en De Vries
nieuwe pachters
van „Veronica"
Overtreding
sluitingstijd
„Plee-beksels"
in Den Hoorn
Jaarvergadering
Overkoepeling
Vrouwenorganisaties
Bloemschik
cursussen
Huishoudbeurs
DINSDAG 30 MAART 1982
TEXELSE COURANT
PAGINA 7
Oosterend is er in geslaagd in Middenmeer koploper Flevo een punt af te
inoepen. Al na enkele minuten spelen stonden de Oosterenders met 1 0 achter.
Scheidsrechter De Maij bestrafte een mat onduidelijke overtreding in het straf-
ichopgebied met een vrije trap vlak voor het Oosterend doel. Flevo profiteerde
lankbaar door doelman Roel Veldman kansloos te passeren. Nog voor rust bracht
Serard Legierse beide ploegen op gelijke hoogte. Na rust werd er met grote inzet
gevoetbald om de winnende treffer te scoren maar beide ploegen bleken niet in
taat hun acties doeltreffend af te ronden.
Flevo begon onmiddellijk na het be-
linsignaal met goed verzorgd voetbal
Josterend onder druk te zetten. De
>loeg uit Middenmeer had een over
winning nodig om te promoveren naar
je eerste klasse. De Oosterenders wa-
en zich terdege bewust van dit feit en
uegonnen dan ook nogal met een ver
dedigende opzet aan de wedstrijd. De
poging om vooral het eerste kwartier
ongeschonden door te komen mislukte
echter. Bij een hoge voorzet voor het
Oosterend doel sprongen zowel Simon
Brand als een Flevo aanvaller gelijktijdig
naar de bal. De overigens goed leidende
scheidsrechter De Maij constateerde tot
ieders verbazing dat Brand daarbij een
overtreding gemaakt zou hebben. De
vrije trap die hiervoor, op slechts enkele
meters van het Oosterend doel, gege
ven werd, bracht Flevo een 1 —0 voor
sprong. Donkerman was de maker van
deze Flevo goal. Oosterend hield na
deze tegenvaller de rust in de ploeg en
Flevo kreeg geen kans om de wedstrijd
al in eenvroeg stadium definitief te be
slissen.
Overwicht
Oosterend moest wel voortdurend
optornen tegen een veldoverwicht van
de ploeg uit Middenmeer, maar via snel
uitgevoerde counters wist SVO zich
toch voortdurend kansen te creëeren.
Arjen Rienks trok deze keer de meeste
aandacht door 36 pins boven zijn
gemiddelde te gooien. In de tweede
game leverde zijn 163 een zodanige
puntenvoorsprong op dat zij het pun
tentotaal tegen Split met net vier pins
verlocen. Ook de Wip Kipjes deden een
duit in het zakje door Hitachi met 3—1
te verslaan. Voor de derde keer in dit
seizoen pakten de meisjes van Strike
Fire een punt af van de Tornado's. Met
nog drie wedstrijden te spelen zijn de
Tornado's niet meer in te halen en dus
nu al kampioen 1981-1982. Tijdens een
eerder deze week gespeelde inhaalwed
strijd gooide Jan Willem van Zeijlen een
213 game.
Uitslagen:
Hitachi-Wip Kipjes 1 —3
Tornado's-Strike Fire 3—1
Het Voddeteam-Split 1—3
Het Voddeteam-Hitachi (inhaal) 0—4
Het Voddeteam-Wip Kipjes (inhaal)4 0
Halverwege de eerste helft scoorden de
Oosterenders uit zo'n goed opgezette
uitval. Fred Legierse verschafte via een
knappe pass ruimte voor Johan de
Waard op de rechter kant van het veld.
De Waard vond de goed opgekomen
Piet Koning die zich vervolgens behen
dig vrij speelde. Hoewel Koning waar
schijnlijk zelf ook had kunnen scoren
liet hij de eer aan Gerard Legierse die
geen fout maakte en met een hard
schot de Flevo doelman kansloos liet.
Gehaast
Na rust werkten beide ploegen hard
om de overwinning naar zich toe te
trekken. Flevo had ook nu wel voort
durend een veldoverwicht maar de
ploeg wist zich bijzonder weinig echte
kansen te scheppen. Oosterend daar
entegen bleef bijzonder gevaarlijk via de
counters en kreeg diverse mogelijk
heden om de score te verhogen. Vaak
werd echter te gehaast gespeeld waar
door volkomen vrijstaande spelers over
het hoofd gezien werden. Gescoord
werd er dan ook niet meer en beide
ploegen waren dik tevreden met het
behaalde gelijke spel. Het publiek was
de grote winnaar omdat beide ploegen
met goed maar vooral sportief voetbal
echt aan klantenbinding hebben ge
daan.
W. Verhagen heeft de derde wed
strijd om het kampioenschap met 315
centimeter vis gewonnen. Er deden
totaal 21 deelnemers mee en de wed
strijd werd gehouden bij Dijkmanshui
zen. Tweede bij de senioren werd M J.
van de Zwaag met 291 centimeter,
derde A. Banda (288 cm). De vijftien
senioren vingen totaal 172 vissen met
een gezamenlijke lengte van 3760 cen
timeter. De zes jeugdvissers wisten 45
vissen met een totaal van 910 centi
meter op het droge te krijgen. Eerste
werd hier Nico van der Ploeg (207 cm),
tweede Cor Eelman (173 cm), derde
Rob Eelman (165 cm.).
Met ingang van 26 april wordt de
openstelling van het postkantoor De
Koog met een uur verlengd. De ope
ningstijden zijn dan: van 9.00 tot 12.00
uur en van 16.00 tot 18.00 uur.
Horecaondernemers bekijken op uitnodiging van Texgro de brouwerijketels van Gro/sch. Inzet:
Texgro de nieuwe groothandel in
dranken en aanverwante horeca-arti-
kelen is vorige week donderdag op
feestelijke wijze van start gegaan
met een presentatieavond van pro-
dukten in Dancing „Question" in
Den Burg. Daar maakten veel onder
nemers in de horeca-sector kennis
met de medewerkers van Texgro en
de artikelen die deze firma verkoopt.
Vertegenwoordigers van
verschillende merkartikelen waren
aanwezig om tekst en uitleg te ge
ven. Eerder vorige week (maandag)
vloog een delegatie van vijf horeca
ondernemers vanaf Texel naar
Enschede om kennis te maken met
het bier waarvan Texgro het agent
schap voert: Grolsch.
De Texelse delegatie van bestuurs
leden van de Horecaf en Horeca Neder
land, afdeling Texel maakten deze
vliegreis en excursie op uitnodiging van
Texgro om zich te orienteren op dit op
Texel nog met zo bekende biermerk
De brouwmeester van Grolsch gaf een
uitgebreide rondleiding door het bedrijf,
waarbij duidelijk werd welke de verschil
len zijn met andere biermerken. Het
brouwproces geschiedt, ondanks veel
moderne apparatuur, op authentieke
wijze met o.a. de verwerking van
natuurlijk bronwater en een rijping in
gigantische vaten van drie maanden.
De Texelaars werden ook ontvangen
door de directie van Grolsch en kregen
uitleg over de handel en prijspolitiek
van deze onderneming. Daarbij
kwamen ook vragen van W. Ham, E.
Stiekema, J. Stolk, C. Swarthof en M.
Zegers aan de orde over de vooroor
delen van het publiek tegen overscha
keling op een ander biermerk (wat nu
op Texel op flinke schaal geschiedt) en
samenwerking op langere termijn. E.
het vertrek van de delegatie van vliegveld Texel.
Stiekema had uit eigen ervaring geleerd
dat de overschakeling op een ander
biermerk geen probleem is, maar dat de
consument wel moet weten wat hij
drinkt. Dan kan men zelf een keuze
maken.
Ook donderdagavond in Question
waren medewerkers van Grolsch aan
wezig om aan een groter publiek toe
lichting te geven. Daarbij werd ook het
hele assortiment van Texgro gepresen
teerd en kregen de belangstellenden
inlichtingen van de heren J. M. Boon
en M. F. van Setten over de opzet van
het bedrijf en wat er aan gedaan wordt
om snel te kunnen werken. Texgro
werkt met telefonisch bestellen en
vaste bezorgroutes en -dagen. Ook
worden de klanten persoonlijk bezocht
De firma is gevestigd in de voormalige
bouwmaterialenloods van Rab, Heems-
kerckstraat 22, ingang Schilderweg in
Oudeschild.
Het cafetaria Veronica" in de Dorps
straat te De Koog heeft een nieuwe
pachter. Het is Brons en De Vries B.V.
die het bedrijf heeft herdoopt in ,,La
Casserole'' en donderdag a.s. de deuren
opent.
De vorige pachter, de heer S. Rijk, is
er na twintig jaar mee gestopt. Zijn
opvolgers zetten het bedrijf gedeeltelijk
op dezelfde voet (bar en kleine etens
waren) voort maar voegen er een
belangrijk nieuw element aan toe: een
restaurant. Het wordt een eenvoudig
petit") restaurant waar tegen betrek
kelijk lage prijzen goede maaltijden
worden verstrekt, bedoeld voor mensen
met een beperkt vakantiebudget die toch
behoorlijk willen eten. Dat restaurant
gedeelte komt achterin het gebouw. De
accommodatie binnenshuis is afge
stemd op ongeveer 60 man, maar als
ook het terras wordt meegerekend kun
nen wel twee keer zoveel mensen wor
den bediend. De keuken- en personeels-
capaciteit is daar althans op berekend.
Mari Brons en Dirk de Vries hebben
jaren gewerkt in hotel Juliana", res
pectievelijk als kok en receptionist. Het
lot van dit bedrijf is nog zeer onzeker.
Brons en De Vries hebben het niet willen
afwachten en zijn dus voor zichzelf
begonnen. De keuken van Juliana"
had een goedev reputatie, wat mede te
danken was aan de kwaliteiten van
Brons zodat men enige verwachtingen
kan hebben van wat straks in La Casse
role op tafel zal worden gezet.
Het voormalige Veronica" (eigen
dom van mevrouw B. Klute-Wuis) heeft
een verbouwing moeten ondergaan in
verband met de brandpreventie.
Tegen een caféhouder in Den Burg is
in de nacht van dinsdag op woensdag
proces verbaal opgemaakt wegens
overtreding van de sluitingstijd. Ver over
tweeën was zijn café nog volop in
bedrijf.
Vrijdagavond 2 april wordt door de
jeugdtoneelclub van Den Floorn een
revue gebracht onder de titel „Plee-
beksels". Het is een show van sketches,
liedjes en imitaties allemaal zelf ge
maakt en ingestudeerd onder regie van
Charlotte Lorier en Cor van Heerwaar
den.
Aan de show wordt meegewerkt door
33 kinderen van 10 tot 16 jaar. De revue
duurt tot ongeveer 22.00 uur; daarna is
er disco tot 23.30 uur onder leiding van
Ton van der Gaag. In de pauze wordt
een verloting gehouden. Kaarten zijn
telefonisch te bestellen bij Nelleke
Schogt, Stolpweg 10, telefoon 02226-
388. De Hoornder jeugdtoneelclub be
staat inmiddels twee jaar. De groep
deed eerder van zich spreken bij het
jubileumfeest van de Drijverschool.
Tijdens de jaarvergadering van de
Overkoepeling van Vrouwenorganisa
ties is mevrouw De Winter-Visser af
getreden als penningmeesteres. Voor
haar werd mevrouw Eelman-Koorn ge
kozen. Het dagelijks bestuur is nu als
volgt samengesteld: voorzitster mevr.
Pranger-de Jonge; vice-voorzitster A.
Oskam-van der Sterre; secretaresse
mevr. Schouwstra-Hoogterp en lid W.
Kikkert-Duinker. Tijdens de vergadering
werd eveneens gesproken over cur
sussen die door de overkoepeling waren
georganiseerd en over de financiële bij
drage van de gemeente hieraan. Na de
pauze werd het woord gevoerd door
dokter Tiller en de heer Delsing van de
Jellinek kliniek. Ze hielden een inleiding
over alcohol- en drugsverslaving.
Enkele cursussen van de creatievi-
teitscommissie zijn nog niet volgeboekt.
Voor de cursussen bloemschikken en
droogbloemschikken kan men zich nog
tot vrijdag opgeven bij culturele zaken,
telefoon 02220-3041, toestel 130 De
cursus bloemschikken wordt gegeven in
het dorpshuis van Den Burg en omvat
zes lessen. Kosten zeven gulden per les.
De cursus wordt gegeven door me
vrouw Nijman die ook docente is van de
cursus droogbloemschikken van vier
lessen. Ook deze cursus kost zeven
gulden per les.
Degenen die nog meewillen met het
reisje van de Overkoepeling van vrou
wenorganisaties op 20 april dienen zich
snel op te geven in verband met het be
spreken van een bus. Ook vrouwen die
geen lid zijn van een vrouwenorganisatie
mogen mee. Kosten f22,50. Telefoon
02220-2523 of 02220-3082.
bewoog hij zich niet zo gemakkelijk
in dergelijke kringen. Hij had voort
durend het gevoel dat hij op eieren
liep.
Nadat hij de vuile vaat op het aan
recht had gezet ter attentie van de
werkster, liet hij zich in een gemak
kelijke stoel vallen en besloot nog
een dutje te doen. Als hij maar om
negen uur op het buro was voor een
gesprek met de hoge bazen, dan was
hij vroeg genoeg.
Om negen uur precies was Van
Benten weer op het buro voor de be
spreking met zijn superieuren. Dit
onderhoud was snel afgelopen aange
zien van Benten buiten het nachtrap-
I port nog weinig te melden had. Hij
kreeg de opdracht de zaak zo serieus
j mogelijk aan te pakken en mensen
noch middelen te sparen om de dader
J te vinden. Charles Veenendaal was
een man van groot aanzien in de stad.
De zaak zou dan ook veel aandacht
trekken. Zijn dood zou onder gewone
omstandigheden de plaatselijke krant
al gehaald hebben en dan niets slechts
in een advertentie. Het feit echter dat
hij vermoord was, zou voorpagina
nieuws zijn.
Van Benten had Blazoen een kort
berichtje laten tikken voor de onge
duldige verslaggevers en verder ieder
kommentaar geweigerd. Met een boog
was hij om Willemse heengelopen.
Voor die vent moest je helemaal op
passen; hij liet je altijd meer zeggen
dan je van plan was. Toch mocht hij
hem wel. In rustiger tijden dronken
ze samen wel een biertje in het café
vlak bij het buro.
Van Benten liep naar zijn kamer en
vond daar een paar krabbels van dr.
Henkes op zijn buro. Henkes had ken
nelijk doorgewerkt. Het officiële rap
port werd nog getikt, maar hier had
hij de belangrijkste punten:
1. Charles Veenendaal was onmid
dellijk dood geweest door de dolk
steek precies in het hart.
2. Hij stierf omstreeks één uur in
de nacht.
3. Hij was een kerngezonde man
geweest met vermoedelijk een be
hoorlijke lichaamskracht.
4. Geen sporen van een worsteling.
De man moest volkomen verrast zijn
door zijn moordenaar.
5. Hij had in geringe mate alcohol
gebruikt.
Blazoen tuimelde de kamer binnen.
„Ik heb nog een paar dingetjes uit
gezocht, chef."
„Vertel maar."
Blazoen ging zitten en haalde een
frommelig papiertje uit zijn zak. „Glo
ria Veenendaal is achtenveertig jaar
oud, veertien jaar jonger dan haar
man..."
„En ziet er twintig jaar jonger
uit," onderbrak Van Benten.
„Ja, geweldig niet?" In Blazoens
stem klonk een onderdrukte geest
drift.
„Ga verder."
Blazoen streek door zijn onwillige
rode haar dat als een kuif achterover
viel en in zijn nek over de rand van
zijn boord krulde tot misnoegen van
de konservatieve Van Benten.
„Toen Gloria de Graaf, zoals ze toen
heette, Veenendaal leerde kennen was
ze vierentwintig jaar en stond'aan het
begin van wat een suksesvolle car
rière had kunnen worden."
Van Benten trok zijn wenkbrauwen
op.
Blazoen aarzelde. „Nou ja, ze kreeg
een aardige kritiek voor een paar
kleine rolletjes die ze gespeeld heeft.
Enfin, ze leerde Charles Veendaal
kennen en binnen een half jaar waren
ze getrouwd."
„Zo. zo."
Veenendaal moet in die tijd een be
gerenswaardige partij geweest zijn.
Knappe vrijgezel van achtendertig
jaar met twee eigen zaken en bezig
met een filiaal in de provincie.
„De zaken waren toch niet hele
maal zijn eigendom? Die compagnon
van hem, hoe heet hij ook al weer...?"
„Rechter. Harrie Rechter."
„Juist ja. Zat die toen nog niet in
de zaak?"
„Ik weet het niet, ik ben zijn naam
tot nu toe nog niet tegengekomen.
Maar ik zal het natuurlijk voor u
uitzoeken."
Van Benten schudde zijn hoofd.
„Laat maar. Ik ga die Rechter straks
zelf we even opzoeken. Was dat alles
Blazoen?"
„Tot nu toe wel, chef."
„Goed. Ga dan maar door met het
verzamelen van gegevens over de hele
familie. Begin met de feiten die je
kunt vinden zonder de familie lastig
te vallen. Daarna zullen we hier of
daar nog wel eens een bezoek bren
gen.
Blazoen vertrok. Van Benten be
sloot dat nu het ogenblik gekomen
was om een sigaar op te steken. Bui
ten gutste de regen in stromen neer;
het was nog steeds niet helemaal licht.
Het leek zo'n dag te worden waarop
de lampen blijven branden. „En dat in
oktober," bromde Van Benten. Even
bleef hij in gedachten verzonken naar
de dansende plassen te kijken. Waar
om was Gloria de Graaf destijds met
Charles Veenendaal getrouwd? Lief
de? Hang naar geborgenheid? Naar
het scheen hadden ze een goed hu
welijk. „Maar schijn bedriegt wel
eens," mompelde Van Benten terwijl
hij zijn tas pakte en de kamer uit
liep.
In tegenstelling tot zijn compagnon
woonde Harrie Rechter in een goed
kope flat zonder lift. Een beetje hij
gend van alle trappen bleef Van
Benten op de derde verdieping staan.
Een ogenblik later belde hij aan. Aan
de andere kant van de deur geen te
ken van leven. Hij wachtte even en
belde nog eens waarbij hij zijn duim
nu stevig op het knopje gedrukt hield.
De stilte aan de andere kant was bij
na nadrukkelijk. Hij keek op zijn hor
loge: kwart over tien. Het was na
tuurlijk mogelijk dat Rechter gewoon
naar de zaak toe was. Hij draaide zich
om en stond op het punt om weg te
gaan, toen hij het slot achter zich
hoorde klikken. De deur ging een
klein eindje open. Van Benten onder
scheidde met enige moeite in het duis
tere halletje de gedaante van een
jongeman met een slaperig gezicht
onder een dikke bos donker, krullend
haar. Zijn bovenlijf was bloot en ge
bruind. Hij droeg een soort korte
broek met bloemmotieven, die, naar
Van Benten vermoedde, een 'Bermu
da' genoemd wordt. Maar hij wist het
niet zeker, want hii was niet er erg
op de hoogte van dit soort kledings
stukken. Ondanks zijn weinig korrek-
te uiterlijk was de jongen niet onaan
trekkelijk om te zien.
„Wat wilt u?" vroeg hij weinig be
leefd.
„Mijn naam is Van Benten. Ik kom
voor de heer Harrie Rechter." Van
Benten boog even toen hij zich voor
stelde en zijn stem klonk overdreven
beleefd. Dit was zijn manier om zijn
afkeuring over de onbeschaamde hou
ding van de jongen te uiten
„Die is er niet."
Van Benten zweeg en aarzelde even.
De jongen was vermoedelijk de zoon
van Rechter. „Weet u waar ik hem
kan vinden?"
De jongen haalde zijn schouders op.
„Ik eh," Van Benten's stem klonk
bijna verontschuldigend. „Ik ben
hoofdinspecteur van politie. De zaak
waarover ik uw va..., hem, de heer
Rechter wilde spreken is vrij drin
gend."
De jongen bekeek hem van top tot
teen en zei toen: „Ja hij is toevallig
mijn vader. Hij zal wel naar het huis
van de familie Veenendaal zijn."
„Ja?"
„Vast en zeker. De ouwe Charles
heeft zich laten vermoorden." De jon
gen grijnsde wat meewarig. „Maar dat
weet u natuurlijk net zo goed als ik."
„Is hij niet naar de zaak, zover u
weet?"
„Voor zover ik weet is hij niet naar
kantoor." Hij sprak de woorden na
drukkelijk uit. Kennelijk begon hij
zijn geduld te verliezen. „Maar u kunt
voor de zekerheid Barend even bel
len."
Toen Van Benten hem wat onnozel
aankeek, voegde hij eraan toe: „Ba
rend Brons, schoonzoon van Veenen
daal. Die is er vast en zeker. Er moet
wel heel wat gebeuren als hij niet
naar kantoor gaat Hielenlikker'" De
jongen draaide zich om en liep het
duistere gangetje in. Van Benten volg
de hem wat aarzelend. Alle deuren
stonden open. Daarachter duistere ka
mers. Kennelijk waren alle gordijnen
nog gesloten. Hier en daar een onop
gemaakt bed.
„Woont u hier alleen met uw va
der?"
„Ja."
„En uw moeder?"
„Woont met haar vriendje aan de
andere kant van de stad. Daar is de
telefoon."
„Ze stonden in de woonkamer, een
niet ongezellig vertrek als de gordij
nen open waren. De jongen scheen
zijn gedachten te raden en schoof ze
met een paar onverschillige rukken
open. Vervolgens grabbelde hij een si
garet uit een pakje dat op het buro
naast de telefoon lag.
„Kunt u mij het nummer geven?"
De jongen plofte op een grote zwart
leren bank en dreunde het nummer
uit zijn hoofd op.
„Wie zitten er nog meer op dat
kantoor7" vroeg hij toen hij het num
mer al gedraaid had.
„Ankie, de secretaresse, Janssen de
boekhouder en..." Van Benten maakte
een teken dat hij moest zwijgen. Hij
kreeg de secretaresse aan de lijn die
hem vertelde dat de heer Rechter niet
aanwezig was. Met een blik op de
jongen vroeg Van Benten: „Kunt u
ook zeggen waar ik hem bereiken
kan?"
Dat kan ze tot haar spijt niet. Hij
voelde dat ze hem wilde afschepen.
Hij vroeg naar Barend Brons. Met een
beetje lijzige stem antwoordde ze dat
de heer Brons niet gestoord kon wor
den.
„Tja, Ankie is altijd erg discreet,"
merkte de zoon op toen Van Benten
de hoorn op de haak gelegd had.
„Ze is een uitstekende secretaresse."
Zijn grijns deed vermoeden dat ze
nog meer kwaliteiten had. Van Ben
ten haalde zijn schouders op. „Ik zal
maar naar het huis van de Veenen-
daals gaan."
De jongen maakte geen aanstalte
om hem uit te laten.
„Apropos," merkte de hoofdinspec
teur op, „waar was uw vader van
nacht?"
„Hier, zover ik weet. Hij was er
tenminste toen ik thuis kwam."
„Hoe laat was dat?"
,,'s Kijken. Dat zal een uur of drie
geweest zijn."
En waar was u voor die tijd?"
„Wel verdraaid, wat heeft u daar
mee te maken?"
„Och misschien toch wel iets, dat zal
nog moeten blijken. Goede morgen,
jongeman."
„Barst," klonk het ingehouden,
doch duidelijk hoorbaar.
Voor de tweede maal draaide Van
Benten de oprijlaan van huize Vee
nendaal in. De lampen op de zuilen
van het hek - zo te zien afkomstig
van een schip - brandden nog steeds.
Een vrouw met een groot wit schort
voor liet hem binnen, nam zijn regen
jas en ging hem voor naar de kamer
waar hij die afgelopen nacht een glas
cognac gedronken had. Een aantal fa
milieleden zat er uitgebreid koffie
te drinken. Er viel een stilte toen
Van Benten er onaangekondigd bin
nenstapte.
In de haard brandde een knetterend
vuur dat een aangename warmte ver
spreidde. Hij snoof de pittige geur van
brandend hout en verse koffie met
welbehagen op. Buiten kletterde de
regen tegen de ruiten, waardoor de
knusse sfeer nog verhoogd werd.
Knusse sfeer? Hij trok zijn wenk
brauwen op en keek het kringetje
langs Mevrouw Gloria Veenendaal
zat dicht bij het vuur, haar gezicht
wat bleek en moe, met twee onna
tuurlijke blosjes op haar wangen.
Tegenover haar zat een jongeman
die hem wat schaapachtig aankeek.
Naast haar moeder zat Liane, even
eens bleek en met kringen onder haar
ogen. Ze had heel even opgekeken
toen Van Benten binnenkwam, maar
staarde nu in het vuur. Naast haar zat
een man met lang donker haar en
een krullende baard.
