.Ridder" De Bruyn nam
afscheid van vliegveld
WAT IK ZEGGEN WOU..
Zoon Ed werd
opvolger
11 mei: laatste gelegenheid
Duif is weer terug
Koninginnedag
in Oudeschild
Wie weet een naam
voor het dorpshuis?
X
fcnsdag 27 APRIL 1982
TEXELSE COURANT
PAGINA 11
j*VW*
.'MAXWESf E J.t.tt
„Vrienden, hartelijk dank en ik hoop jullie nog vaak te zien." Met
deze woorden nam de duidelijk ontroerde havenmeester J. C. de
Bruijn vrijdagmiddag afscheid van „zijn" vliegveld Texel ten over
staan van veel vrienden en relaties. Geheel in stijl was een groot aantal
aanwezigen per vliegtuig gekomen. Op het veld stonden zo'n dertig
toestellen van honderd belangstellenden. Het hoogtepunt van de
bijeenkomst was het moment waarop burgemeester Engelvaart De
Bruijn namens de koningin mocht benoemen tot Ridder in de Orde
van Oranje Nassau. Hij kreeg deze onderscheiding niet alleen voor zijn
werk als havenmeester op Texel, maar ook voor zijn verdiensten in
dienst van de KLM waarvoor hij van 1946 tot 1964 op verschillende
plaatsen in de wereld werkte. Verder werd bij het toekennen van de
onderscheiding rekening gehouden met het heldhaftige gedrag van
De Bruijn in de tweede wereldoorlog.
Hij was toen stuurman bij de koop-
aardij. Eerder werd hij reeds onder-
cheiden met het oorlogsherinnerings-
;ruis met de gouden gespen. Verschil-
ende sprekers maakten op de bijeen
komst gebruik van de mogelijkheid om
ie opvolger van De Bruijn, zijn zoon Ed,
et beste toe te wensen. Ed de Bruijn
/vas zelf niet bij de festiviteiten aanwezig
mdat hij als nieuwe havenmeester de
andende toestellen van de vele gasten
noest „binnenpraten."
Voorafgaand aan het officiële ge
deelte van de bijeenkomst vloog een
oestel van Tessel Air met reclamesleep
joven het luchthavenrestaurant: ,,Het
illerbeste, J. C. de Bruijn." In zijn
loedanigheid als voorzitter van de Raad
van Bestuur van de N.V. Luchtvaart
terrein Texel, voerde als eerste burge
meester Engelvaart het woord. Hij zei
ervan overtuigd te zijn dat het een
moeilijke dag was voor De Bruijn. ,,U
was zeer intensief betrokken bij het
bedrijf en daarom heeft u ook geen
gebruik willen maken van de mogelijk
heid tot vervroegde uittreding, 't Is moei
lijk om van je werk afscheid te nemen",
zei Engelvaart die memoreerde dat de
Bruijn in 1964 uit 22 sollicitanten werd
gekozen. De Bruijn bleek dejuiste man te
zijn en heeft dat met het aanbrengen
van tal van verbeteringen op het vlieg
veld weten te bevestigen. In 1964 waren
er ongeveer 3800 vliegbewegingen en
bracht het vliegveld zesduizend gulden
aan landingsgeld op. In 1981 waren er
18.400 vliegbewegingen en bracht het
veld f 120.000, op. Juist door de ver
beteringen op het vliegveld en de gast
vrijheid die De Bruijn uitstraalde werd de
toename van het aantal vliegbewegin
gen bereikt. Over de periode vóór Texel,
zei Engelvaart dat De Bruijn in dienst
van de KLM in Dakar, Kaapstad, Lu
xemburg, Stockholm, Beirut, en Jo
hannesburg heeft gewerkt. Van 1932 tot
1946 zat hij als stuurman bij de koop
vaardij.
Ed de Bruijn, die zijn vader opvolgt,
was volgens Engelvaart in 1969 begon
nen als hulpje van zijn vader. In 1975
kreeg hij als tweede man op het vlieg
veld een volledige dagtaak. De bur
gemeester noemde de afscheid nemen
de havenmeester een strenge man die
eiste dat men zich strikt aan de regels
hield. Een dergelijke houding was vol
gens de burgemeester ook nodig op het
vliegveld. ,,De Bruijn heeft een duidelijk
stempel gedrukt op het vliegveld. Door
hem is het geworden wat het nu is. In
die hulde wil ik ook graag mevrouw De
Bruijn betrekken."
Verdiend
Gedeputeerde Van Dis noemde de
onderscheiding gegund en verdiend".
Als één der oudste leden van de raad
van bestuur had hij De Bruijn twaalf jaar
meegemaakt en wist hij hoe hard de
scheidende havenmeester voor het
vliegveld had gewerkt. ,,U had de zaken
hier goed voor elkaar. Dat moest ook
want havenmeester zijn op een vliegveld
is een verantwoordelijke taak. Je hebt
het leven van verschillende mensen in
handen." Van Dis zei dat het soms
moeilijk was gedeputeerde staten ervan
te overtuigen dat het vliegveld op Texel
zin heeft. Het is echter niet alleen het
reclamevliegen, het parachutespringen
en het sportvliegen waarvoor het wordt
gebruikt. Van Dis noemde de situatie die
vorig jaar ontstond toen de TESO boten
stillagen wegens een bommelding. Via
het vliegveld konden toen toch zieken
naar Den Helder worden gebracht. Van
Dis prees de gastvrijheid van De Bruin
en vond dat hij door het verlenen van
service aan klantenbinding had gedaan.
Verder zei hij dat De Bruijn altijd begrip
had getoond voor milieuaspecten en
klachten met betrekking tot geluidshin
der.
Groene veld
De heer Kenti, directeur van de lucht
vaartterreinen van de Rijksluchtvaart
dienst zei dat 65% van de aandelen van
de N.V. Luchtvaartterrein Texel in han
den van zijn dienst zijn. De exploitatie
van de N.V. begon in 1956. ,,De Rijks
luchtvaartdienst heeft verder aandelen
van Schiphol, Eelde, Zuid Limburg,
maar Texel is het enige groene veld"
waar we in deelnemen. Er is geen teken
dat daaraan een einde komt. Het is
zelfs met veel genoegen dat de staat
deelneemt in het kleine vliegveld op
Texel", zei Kenti. Hij benadrukte dat het
niet gaat om het dividend (want divi
denden van aandelen van de N.V. zijn
tot nu toe niet uitgekeerd). Wel zijn de
exploitatie en de ontwikkeling van het
vliegveld zodanig dat de tekorten be
perkt blijven. Kenti schreef dit toe aan
de ijver van De Bruijn. Hij zei dat er een
goede opvolger voor de functie van ha
venmeester is en vond het een goede
zaak dat Ed de Bruijn van de kennis en
ervaring van zijn vader kan profiteren.
Misschien wordt die ervaring zelfs nog
een generatie verder doorgegeven zodat
we straks een derder generatie De Bruijn
als havenmeester op dit vliegveld heb
ben." Wat betreft de geschiedenis van
het veld zei hij dat de KLM er in 1928 op
had gewezen dat een vliegveld voor
Texel belangrijk kon zijn. In 1934 besloot
de gemeenteraad het veld te stichten en
werd een krediet van ƒ45.000,— be
schikbaar gesteld. Hiervan kreeg de
gemeente ƒ36.000, van het rijk terug
uit de pot ter bestrijding van de werk
loosheid. Ter vergelijking memoreerde
Kenti dat de reconstructie van het veld
enkele jaren terug rond de vijfeneen-
halve ton had gekost.
M. Bakker uit Den Burg sprak namens
de kleinste aandeelhouder van de N. V.
Luchtvaartterrein Texel, namelijk de
Kamer van Koophandel. Bakker vertelde
dat de Kamer al vanaf de oprichting van
de N. V. bij het vliegveld is betrokken.
Hij zei dat de economische mogelijk
heden van het vliegveld nog lang niet
Temidden van gasten van de vastewal en Texelaars kijken J. C. de Bruyn en zijn echtgenote naar de kleine luchtshow die ter ere van het
afscheid werd gehouden.
Scheidend havenmeester De Bruyn drukt burgemeester Engelvaart de hand na benoemd te
zijn tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau.
zijn uitgeput en wees daarbij vooral op
de off shore-activiteiten. ,,lk heb wat dit
punt betreft vertrouwen in de toekomst.
Zelfs raadsleden raken ervan overtuigd
dat de ontwikkeling van off-shore-ac-
tiviteiten goed zou zijn voor de Texelse
economie. Het is nu natuurlijk wel de
tijd voor de verkiezingen, maar toch is
dit hoopvol. Ons eiland is zeer gebaat
met activiteiten die werk verschaffen",
aldus Bakker. Namens de Kamer van
Koophandel, als .piepkleine aandeel
houder", bood hij De Bruijn een .piep
klein cadeautje" aan: een stropdas met
vignet van de Kamer.
Namens de vereniging van haven
meesters voerde de heer Burgers van
vliegveld Teuge het woord Aanvanke
lijk zou gesproken worden door de heer
Zuidema uit Rotterdam, maar deze had
door slechte weersomstandigheden
naar zijn vliegveld moeten terugkeren.
Burgers zei dat De Bruijn het lid met het
grootste aantal dienstjaren en de meeste
ervaring was. De Bruijn had altijd goede
ideeën over de functie van haven
meester maar kwam wel eens in botsing
met de Rijksluchtvaartdienst of collega
havenmeesters. Bijgesteld en aange
past bleken de ideeën van De Bruijn
later toch vaak zeer bruikbaar. „Uw
zoon Ed heeft nu het roer in handen
genomen. Vliegveld Texel begint steeds
meer op ,,De Bruijn international Air-
port" te lijken. We hopen dat u in de
toekomst met uw zoon naar de ver
gaderingen van onze vereniging zal
komen", aldus Burgers.
Laatste spreker was de heer D. de
Porto namens de oudste gebruiker van
het vliegveld, de Zweefvliegclub Texel.
Hij noemde De Bruijn de geestelijke va
der van de Zweefvliegclub die op 17
september 1965 werd opgericht. ,,U
was een echte vader voor onze club.
Streng en soms zelfs meedogenloos.
We hebben bij u echter een goede leer
school gehad. En dat blijkt. De club
bestaat nog steeds en is blakend van
gezondheid." De Porto bood de schei
dende havenmeester een verzilverd mo
del van het eerste zweefvliegtuig van de
worortiqinn aan, de PH 248.
Na het officiële gedeelte van de bij
eenkomst ging het gezelschap naar
buiten waar een kleine luchtshow werd
vertoond. Met een Cessna Citation
straalvliegtuig en twee Beechcrafts
werden door leerlingen van de Rijks
luchtvaartschool diverse figuren gevlo
gen. De chef-vlieger van de NLM liet
met zijn dertig jaar oude Chipmunk
enkele verbluffende staaltjes van vlieg
kunst zien. Eén en ander onder leiding
van de nieuwe havenmeester van het
vliegveld, de in de voetsporen van zijn
vader tredende Ed de Bruijn.
De Turkse tortel die vorig jaar nes
telde achter het hekwerk van de bur
gemeesterskamer van het raadhuis, is
terug Opnieuw is het beest bezig een
nest te maken op het smalle randje
tussen hekwerk en glas.
In Oudeschild zullen ter gelegenheid
van Koninginnedag een versierde op
tocht, kinderspelen en een puzzeltocht
worden gehouden. De optocht start
om 11.00 uur bij dorpshuis 't Skiltje.
Muzikaal wordt meegewerkt door Ex
celsior" uit Oosterend. Voor iedere
deelnemer is er een prijsje. Om 14.30
uur beginnen op het voetbalveld de
kinderspelen voor kinderen tot en met
de derde klas. De puzzeltocht start om
14.35 uur bij het dorpshuis en is be
doeld voor alle leeftijden vanaf de
vierde klas. De prijsuitreiking van de
drie onderdelen is om 17.30 uur in ,,'t
Skiltje". De organisatie van het een en
ander is in handen van de Gemeen
schap Oudeschild.
De beheerscommissie van het dorps
huis in Den Burg heeft een wedstrijd
uitgeschreven voor een originele, nieu
we naam voor dorpshuis de Oude Ulo
te vinden, Als mogelijke suggesties zijn
al ,,De Rooie Burcht" en ,,'t Misver
stand" doorgegeven. De prijs voor de
beste naam is een boekenbon ter
waarde van ƒ25, Namen voor het
dorpshuis kunnen tot 15 mei worden
ingeleverd bij de Oude Ulo, Schilderend
39 te Den Burg.
BRIEVEN VAN LEZERS-BUITEN VERANTWOORDELIJKHEID VAN DE REDAKTIE
Er zijn alweer enkele weken verstre
ken, sinds ik mijn stem heb laten horen,
maar wees niet ongerust, ik blijf wakker!
Wat is er inmiddels gebeurd? Op 8 april
1982 stond in de Nederlandse Staats
courant op blz. 2 een vrij klein artikel dat
luidt: Advies over het eerste nationale
park aangeboden."
In dit artikel gaat het over het toe
komstige nationale park (dat wordt op
Texel alleen de duinen en moet niet ver
wisseld worden met het nationale land
schap voor de rest van Texel), Drentse
heide en bosgebied. Dit advies is door
de commissie Nationale Parken op 31
maart uitgebracht aan de staatssecre
taris De Boer van CRM. Op zich voor
ons een totaal onbelangrijke zaak. En
toch zitten er enkele interessante as
pecten aan dit advies. Er wordt nota-
bene over twee soorten knelpunten
gesproken. De eerste categorie knel
punten zijn de omgrenzing, de doel-
'stelling, het te voeren beheer, de in
stelling van een overlegorgaan en een
bezoekerscentrum. Deze knelpunten
moeten naar mening van de commissie
vóór de aanwijzing van het nationale
park opgelost worden. Voor Texel zijn
dat geen knelpunten, daar de omgren
zing gegeven is, een bezoekerscentrum
al bestaat en het beheer geregeld is. In
de tweede categorie knelpunten, waar
over naar mening van de commissie
vóór het instellen van het nationale park
nog geen oplossing of overeenstem
ming hoeft te bestaan, gaat het over het
verkeer, de waterhuishouding en de in
richting. Denk er nu over na, welke
gevolgen dit voor de campings en de
strandpaviljoens kan hebben en tevens
voor het water uit de duinen, waarop wij
zijn aangewezen. Eerst worden de dui
nen als nationaal park aangewezen en
daarna wordt gepraat over de knelpun
ten. In welke onderhandelingspositie
verkeer je dan? Ik wil u nog even in
herinnering brengen, wat op 17 decem
ber 1981 in het gemeentehuis besproken
werd. De meerderheid van de com
missie ruimtelijke ordening geloofde niet
in de onschuld van het nationale land
schap en heeft dit bij monde van de heer
Barendregt toegelicht. Het commentaar
van onze Burgervader" was: ,,lk was
ook eerst een tegenstander van het
nationale landschap, maar nu denk ik er
anders over en wil medewerking aan
een nationaal landschap verlenen, zij het
onder voorwaarden!!!
Wanneer wij nu nog naar de raads
vergadering van 12 januari 1982 kijken,
dan weet ik wel waar de klepel hangt, In
de ingediende en bij stemming aange
nomen motie (5 tegen, 10 voor) wordt
over de onoverkomelijke knelpunten
gepraat. Tot zover goed! Maar in de
laatste alinea staat: ,,De raad draagt het
college van B en W op, al datgene te
doen, wat leidt tot het wegnemen van
deze knelpunten!!" Wie nu nog niet
heeft begrepen, dat het nationale park
en het nationale landschap niet alleen
een zaak van de boeren maar van ons
allen is die kan ik ook niet meer helpen.
Op 11 mei om 13.00 uur begint in
,,Bos en Duin" of ,,De Lindeboom" een
hoorzitting van de Raro. (Raad van Ad
vies voor de ruimtelijke ordenen). Dit is
absoluut de laatste gelegenheid om Den
Haag duidelijk te maken, dat de Texelse
boeren zich distanciëren van het besluit
van de gemeenteraad op 12 januari
1982. Ook denk ik dat het ter 11-der ure
nodig is dat de campinghouders en
strandpaviljoenexploitanten opstaan om
te protesteren. Elke burger op Texel is
min of meer met de agrariërs of de
toeristen vervlochten. De agrariërs zul
len het niet dulden dat de campings uit
de duinen naar agrarisch gebied verlegd
worden, dus moeten zij verdwijnen. Dat
betekent dan minder toeristen, wat we
derom een kostenverhoging voor de
resterende toeristen met zich meebrengt
daar de bestaande accommodaties on
derhouden moeten worden. En dat
escaleert wederom in minder toeristen.
In het jaar 2000 zie je dan alleen nog een
geselecteerd gezelschap vogelkijkers
langs prikkeldraad en verbodsborden
wandelen.
Daar ik nu toch bij de vogels ben, nog
iets! Enige tijd geleden stond er in de
Texelse Courant een artikel over een
zekere heer Hirschi uit Zwitserland, die
zo goed weet hoe het met de vogelstand
op Texel is gesteld Ik heb dit artikel in
,,Het Vogeljaar" gelezen en het viel mij
op dat door het hele artikel wordt ver
wezen naar A J. of gebr. Dijksen. Dit
gaat als volgt: ,,Op Texel broedden in
1970 nog 10 Dodaars (brief van A. J.
Dijksen in 1977) maar in 1979 nog 1 paar
(brief A. J. Dijksen in 1980) Dat komt
door het vroege maaien door de boeren
(tel. med A J. Dijksen)en zo gaat het
hele artikel door, Ik heb zelf geprobeerd
om de heer Hirschi in Bern te bereiken.
Zijn opgegeven adres in hetVogeljaar"
Luidt. Werner Hirschi, Schwarztorstras-
se 36, 3007 Bern, Zwitserland. Van de
inlichtingendienst 0018 kreeg ik te horen
dat er op dit adres geen Werner Hirschi
woonachtig is. Daarop heb ik alle W.
Hirschi's in Bern gebeld, (het zijn er
vier). Niemand was de schrijver van dit
artikel Daarna heb ik het telefoonboek
in Bern laten nakijken, want misschien is
hij inmiddels verhuisd maar staat nog in
het boek. Maar géén succes. Daarna
heb ik een telegram naar het betreffende
adres gestuurd met de gedachte dat hij
misschien geen telefoon heeft. Doch
het telegram kon niet besteld worden,
daar op dit adres geen Werner Hirschi
woonde. Tot slot heb ik de stier bij de
horens gevat en Adriaan Dijksen naar
het adres van de heer Hirschi gevraagd.
Het adres luidt: Schwarztorstrasse 36
Bern, volgens hem. Op mijn vraag of hij
telefoon heeft, kon hij geen antwoord
geven. Daarop heb ik Jaap Taapken,
redacteur van het vogeljaar opgebeld,
die mij vertelde dat dit artikel al één jaar
oud is, in het Duits bij hem binnenkwam
en hij wel een keer of twee met Bern
gecorrespondeerd heeft. Hij heeft het
door een lid van de redactie laten ver
talen, de vertaling naar Bern gestuurd
en het in nog veel beter Nederlands uit
Holland teruggekregen. Is het nu gek,
wanneer ik stel, dat deze vogelgek op
Texel zit?
Maar terug naar het nationale land
schap. Bij mijn informatie op het ge
meentehuis in februari 1982 over het
nationale landschap heb ik van een wet
houder moeten horen dat het gemeen
tebeleid er onder meer op is gericht om
het aankopen van agrarische gronden
door CRM en Natuurmonumenten te
beperken. Mij werd verteld dat CRM en
Natuurmonumenten 800 ha. willen ko
pen en de gemeente wil dit tot op 200 ha
terugbrengen. Maar hoe zit het nu echt?
CRM bezit op Texel volgens het
kadaster ca. 340 ha en Natuurmonu
menten bezit ongeveer 450 ha grond en
wateren. De in mijn bezit zijnde kaart
over het aankoopbeleid van CRM (deze
kaart probeert het gemeentehuis tot nu
toe tevergeefs van CRM te krijgen) wijst
uit dat CRM en Natuurmonumenten
gezamenlijk van plan zijn om ca. 2300 ha
aan te kopen. Dit is 1 4 gedeelte van het
totale agrarische gebied. Door het aan
wijzen van Texel als nationaal landschap
is het voor CRM veel goedkoper en
eenvoudiger deze gebieden te verwer
ven. Heel vaak hoor ik het argument dat
de boeren maar niet aan CRM moeten
verkopen, wanneer zij dat niet willen.
Dat is wel zo, maar bedenk wel: Ook
boeren zijn maar mensen en wanneer
aan de ene kant je buurman staat met
zijn spaarpot en aan de andere kant
CRM met een gevulde geldzak, wat doe
je dan. Verplaats je even in de rol van
de verkoper en dan weet je wel wat je
kiest. Triest genoeg! Maar zo gaat het
toch. Naar mijn mening kan alleen door
het samengaan van de agrariërs, de
toeristische sector en de gemeente, Den
Haag gestopt worden. Zolang er nog
onenigheid op Texel is zal ,,Den Haag"
daaruit altijd zijn voordeel trekken.
Wanneer ik bedenk dat tussen de agra
riërs en het gemeentehuis nog dis
cussies zijn over het feit of de „stront-
spuiters" een nieuw vloerkleed moeten
kopen, dan wel alleen de waarde van
het oude moeten vergoeden, dan zeg
ik, dat wij met z'n allen bezig zijn om
Texel voor de waarde van een oud
vloerkleed aan CRM te verkopen. De
klok staat niet op 5 voor 12, maar op 1
minuut voor 12. Alleen een massaal
protest op 11 mei kan (misschien) Den
Haag er nog van overtuigen dat wij vrije
burgers in een vrij land willen blijven.
J. D. Stoll,
boerderij ,,De Vrijheid".
NASCHRIFT; Ook wij hebben vergeefs
getracht in contact te komen met W.
Hirschi. Vorige week kregen we echter
een brief van Hirschi, die in Oster-
mundigen blijkt te wonen. In deze brief
(hieronder gecopieerd) wekt hij de in
druk dat sprake is van misverstanden.
Wij hebben inmiddels geantwoord en
opheldering gevraagd. Verwacht mag
worden dat Hirschi opnieuw van zich
laat horen. —Red.
Bern, 14.4.82
Sehr geehrte Herren
Ich habe Ihren Artikel "Zwitser in conclusie vogelonderzoek
Onmiddellijke bouwstop van toeristische voorzieningen" im Texelse
Courant vom 2.4.82 mit Interesse gelesen.
Mit Bedauern stelle ich aber fest, dass nicht ersichtlich ist,
wer diesen Artikel geschrieben hat.
Aus diesem Grund und auch um einige Unstiramigkeiten klarzustel-
len, bitte ich Sie, rnir die Adresse des Verfassers mitzuteilen.
W. Hirschi
Oberdorfstr. 12
3072 üstermundig&n
Gchweiz
Mit freündlm hen Grüsc
ïrschi
