SVC wordt we! honderd ig doorgaan en niet te veel willen Feestprogramma 198 RIJDAG 18 JUNI 1982 TEXELSE COURANT PAGINA 7 Ook een gymnastiekafdeling werd op gericht. Gespeeld werd op een stuk land bijVeldzicht" en een belangrijke motor bij de wedstrijden was de familie Stolk. Een goede kleedaccommodatie was er nog niet (Jan Buysman: ,,Toen had je geen CRM"! en men verkleedde zich in ,,een trekkerige bollenschuur". SVC was een van de eerste ver enigingen die thee schonk voor de spelers tijdens de rust. Kosten vijf cent per kop. Het „bijeenschrapen" van het benodigde geld is ook bij SVC vaak een hele klus geweest. Buysman weet te vertellen dat voor 7200,— een afras tering en een kleedkamer werd gekocht. „De aannemer berekende geen rente en ik was elke maand weer blij als ik een tientje wist af te dragen." Donateur werd men voor de oorlog voor minimaal 71,50 per jaar en de Teso kwam royaal over de brug met vijf gulden. Chocola Westerhuis besteedde veel aandacht aan spelonderricht en zo was het ge bruikelijk dat elke zaterdagavond ten huize van de dokter theoretische lessen werden gegeven. „Mevrouw Wester huis tracteerde ons dan op chocola, melk en wat dies meer zij", aldus Buys man. In de oorlog is SVC wegens ge brek aan spelers nog enige tijd gefu seerd geweest met SV Texel. In de laatste oorlogsjaren werd er echter niet meer gespeeld en in 1947 in hotel De Hoop vond een heroprichtingsverga dering plaats waarbij het voetbal van start ging met een senioren elftal en het korfbal werd ingeruild voor handbal. Gespeeld werd in de „zandwoestijn", een volgens Adrie Westdorp zeer slecht stuk land bij de kruising Vuurtorenweg- Langeveldstraat. Drie jaar later verhuis de het voetbal naar het land van Jochem aan de Vuurtorenweg en daar werd ook een grotere houten kleed kamer gebouwd. Op de Solex De gymafdeling had een zo mogelijk nog mindere akkommodatie: 'n school lokaal. „Goed beschouwd was het levensgevaarlijk, want er hingen ook ringen en als er iemand uit zou vallen, knalde hij zo tegen de muur", aldus Adrie Westdorp die smeuïg weet te vertellen over de inzet van Adam Keijzer bij de gymlessen. „Voor een knaak per avond kwam Adam op zijn Solex". De voetbal trainde bij slecht weer ook in de school en dat was dikwijls een puin hoop. Toen Westdorp in het bestuur kwarp was zijn eerste taak ervoor te zorgen dat er weer in de school getraind kon worden want meester Moonen had de voetballertjes op straat gezet. „Dat mocht maar dan moest ik er de hele tijd bijblijven. Daar zat je dus avond aan avond." Zes gulden De heroprichtingsjaren waren ook een moeilijke financiële periode. Westdorp werd in 1952 penningmeester en de kas bevatte zes gulden. ,,lk dacht, nou ja, dat is beter dan niets, maar binnen twee weken hadden we twee mille schuld." Schuldeisers hadden namelijk in de Texelse Courant gelezen dat SVC weer een penningmeester had en de open staande rekeningen stroomden binnen. „Het klinkt nu misschien overdreven maar toen was ik finaal kapot, 's Nachts lag je te piekeren. Hoe los ik dat op?" Die oplossing kwam in de vorm van acties waarbij bijvoorbeeld op derde Pinksterdag in Den Burg tijdens de lammerenmarkt oliebollen werden ver kocht. Dat bracht zoveel op dat deze actie een jaarlijkse traditie werd om de clubkas te spekken. Drie jaar later trad Westdorp af als penningmeester en wist hij f1500,—aan zijn opvolger te over handigen. „Nu denk je weieens hoe is dat gelukt." Estafette De gymafdeling maakte ook een stormachtige groei door en moest uit voeringen gaan geven in de garage van Dros omdat „De Hoop" veel te klein was. De „Stolken" bleven vijftig jaar lang actief in SVC en zo kwam het voor dat tijdens atletiekwedstrijden in Den Burg vier gebroeders Stolk meeliepen als estafettelopers In 1957 werd het 25-jarig jubileum gevierd met veel sport en natuurlijk een officiële receptie. Dure indrukwekkende evenementen werden niet op touw gezet vooral omdat enkele jaren eerder een ontmoeting tussen de eerste klasse KNVB-teams Stormvogels en RCH op een financieel debacle was uitgelopen. Blijvertjes Waar SVC zeker in opvalt is het aantal bestuursleden. Vele, vele mensen waren voor zeer korte tijd actief in een bestuursfunctie en slechts enkelen hielden het langer vol. „Elk jaar had je wel verkiezing van één of meerdere bestuursleden", aldus Westdorp die zich de namen Meindertsma, Wim Verseput, dokter Siebinga en Nico Boon nog weet te herinneren als „blijvertjes". Westdorp zelf is degene die het langste in het bestuur heeft gezeten. Met korte tussenpozen was hij onge veer 22 jaar actief en zelfs na een offi- Troem dat in 1937 kampioen werd in de derde klasse van de Noord-Hollandse Voetbalbond. Achterste rij, v.l.n.r. Cor Dros, Marius Wim Verseput, Piet Boon, Kees Zuidema en Dokter Westerhuis; in het midden, v.l.n.r. Harm Nieboer, Hendrik Stolk, Cees van Boven, rij, v.l.n.r. Bram Stolk, Jan Eelman, Arie Kalis, Jan Reuvers en Jaap Eelman. Een gymnastiekurtvoeringeen voetbal- en volleybaltoernooi, een marathonloop een een feestavond zullen vrijdag en zaterdag moeten zorgen dat de viering van 50 jaar SVC feestelijk en sportief wordt Zaterdagavond wordt in het Eier- landsche Huis een officiële receptie gehouden, waarbij naast de genodig den ook leden, oud-leden, donateurs en andere belangstellenden welkom zijn. De aanvang is 19.30 uur en aan sluitend op de receptie volgt de dansavond met de groep „Cosy". Om de kosten van het jubileumfeest te drukken worden tijdens het hele pro gramma loten vefkocht. Bij de aankoop van een lot kan men meteen op de prijzentafel bekijken of een prijs gewon nen is. Wel is het zaak de loten te bewaren en met naam en adres in een speciale bus te deponeren. Tijdens de dansavond wordt n.l. nog een extra trekking verricht. De gymnastiekafdeling mag vrijdag avond in het Eieriandsche Huis de jubi- leumspits afbijten met een uitvoering die om half acht begint. Alle SVC groepen zullen in dit programma aan bod komen. Zaterdagmorgen om 9.30 uur gaat het voetbaltoernooi voor pupillen en juni oren van start dat duurt tot kwart voor twee. Er wordt uitsluitend deelgenomen door Texelse elftallen. Om 15.30 uur kan men genieten van een partijtje ouder wets" voetbal want dan wordt de match van oud-SVC leden tegen het huidige eerste elftal gespeeld. Op het veld direct achter het Eieriandsche Huis wordt een volleybaltoernooi gehouden dat om tien uur 's morgens begint en waarbij naast de vier teams uit De Cocksdorp WGD, Smash, Vo/ko en een recreatieteam meespelen. Er is een poule voor heren- en damesteams. Om 16.30 uur start de SVC-loop waar men zich vanaf 16.00 uur voor kan inschrijven. Er wordt over drie afstanden gelopen: 3, 6 en 10 kilometer. De drie kilometer is speciaal voor de jeugd niet ouder dan 12 jaar) en de inschrijfkosten zijn voor deze kortste loop een gulden. Voor deelname aan de zes kilometer betaalt men f2,en voor de tien kilo meter f3, Na inschrijving krijgen de deelnemers een routebeschrijving, die na afloop bij inlevering goed is voor een herinnering. Voor de snelste lopers zijn bekers beschikbaar. Jong talent bij SVC, v.l.n.r. staande Gerard Wessels, Ad Schraag, Gerrit Koom, Willy van Rossum en Hemt van Beek; zittend: Lieuwe Koorn, Johannes van Heerwaarden, Hans van Exel, Marco van der Gracht, Peter Stolk en Peter Douma ffoto R. W. Steenhuizen cieel afscheid in 1974 zat „de oude rot" een jaar later weer bij SVC. „Hij kon het maar niet laten", aldus zijn vrouw. Aanpakken Zonder rancune maar toch wat be droefd vertelt Westdorp over verga- kwamen soms fanatiek op voor de eigen sport Het één mocht niet onder het andere lijden. „Iedereen moest zich kunnen vermaken en vaak ging het ene voorstel op finanicieel gebied ten koste van het andere. Dat gaf de meeste problemen." In 1967 werd met twee dagen feest het nieuwe SVC veld deringen, waaraan het bestuur de wind van voren kreeg. „Ik heb wel eens gedacht waarom kan het niet wat vaker zoals in Oosterend: alle koppen in één zak en aanpakken maar." Om het grote bestuursverloop tegen te gaan werd de regel ingesteld dat degene die wilde opstappen voor een nieuwe kandidaat moest zorgen. Ook weet Westdorp te verhalen over de scheiding die vooral in de vijftiger jaren aanwezig was tussen Eierland en De Cocksdorp. „Er werd door sommige durpers toch op Eierland neegekeken", is zijn mening en de „krack" denkt dat dit een van de oor zaken is waarom voetballers na een periode bij SVC uitweken naar De Koog of Oosterend. Hij heeft de indruk dat de Cocksdorpers zich vaker indivi dueler opstellen dan in andere dorpen „Dat is op zichzelf niet erg maar in een vereniging kan het brokken veroor zaken." Toch heeft Westdorp geen spijt van de vele SVC jaren „Ik maakte ook de kleedkamers schoon en als alles er weer pico bello uitzag dacht je weieens: Het is toch mooi dat we hier sporten." Saamhorigheid De meningsverschillen binnen SVC lagen vooral aan het feit dat uit de ver schillende afdelingen vertegenwoor digers in het bestuur zaten en die achter het tegenwoordige Eieriandsche Huis geopend en in 1975 volgde de opening van dit gemeen schapscentrum. Westdorp denkt on danks de verbetering van accommo daties toch met gemengde gevoelens aan die tijd. „De voorzieningen werden beter maar van de saamhorigheid weet ik dat niet zeker." Zaalvoetbal Alle betrokkenen denken dat de hoofdoorzaak van de terugloop in het voetbal aan het zaalvoetbal ligt. Dat kwam half jaren zeventig opzetten en velen verkozen binnen spelen boven veldvoetbal Een goede tegenhanger is echter de volleybalgroep geworden Met vier teams wordt gespeeld in de eilandcompetitie en dat is één van de positieve berichten die bij deze terug blik bovenkomt. Het is echter lang niet de enige. In de halve eeuw zijn vele revues opgevoerd en vele, vele acties gehou den. Tot vorig jaar zorgde SVC voor een ouwe sunderklaasviering op „durp- se" wijze. Vorig jaar is dit overgeheveld naar het actiecomité Eierland met als voorwaarde dat het speulen op dezelf de manier wordt voortgezet. SVC was (Lees verder op pagina 9) Een SVC korfbalploeg uit 1935. Een feest dat te vergelijken zal zijn geweest met overwinningen in betere tijden." In 1937 werd het eerste kampi oen van de derde klasse met een pun tentotaal dat veel huidige teams zal doen watertanden. Van de veertien gespeelde wedstrijden won men er der tien en één match werd gelijk gespeeld. Een club uit Den Helder stond voor de laatste competitiewedstrijd nog een punt hoger maar deze werden op eigen terrein afgestraft met een 0—7 over winning voor SVC. In die glorietijd werd wel meer naar prestatie gestreefd en De Cocksdorper voetballers wisten voor de oorlog menig overwinning in huis te halen, waaronder ook een onverwachte zege op SV Texel. Over die wedstrijd en andere zaken weet het toenmalige be stuurslid Jarr Buysman (nu woonachtig in Heerhugowaard) boeiend te vertellen. Hij roemt het werk van dokter Wester huis die het wist te bewerkstelligen dat SVC op eigen terrein een keer tegen SV Texel kon spelen, hoewel de verstand houding toendertijd bepaald niet zo erg vriendelijk was." De ruststand was 1 1 en de woorden van de heer Dapper waren volgens Buysman: Straks zul je wat zien. Jullie gaan er wel onderdoor." ,,Doch slechts een enkele minuut na rust schiet de keeper van Texel de bal uit en Kees Zuidema vangt hem op in de De geschiedenis geeft hem gelijk Enkele leden van de korfbalclub wilden in de dertiger jaren voetballen en er wérd gevoetbald; een groepje wilde handballen en ook dat gebeurde; er bleek veel animo voor gymnastiek en ook die afdeling kwam er; Cocksdorpers wilden op de planken staan en de SVC- toneelgroep was geboren en ook een volleybalafdeling is er na een korte dis cussie gekomen. Dit alles geeft aan dat de jubilerende vereniging een instelling is van en voor Cocksdorpers en in woners van Eierland. Dat neemt niet weg dat er geen problemen waren of zijn. De voetbal afdeling is momenteel een stiefkindje in de club en er wordt alles aan gedaan om het hoofd boven water te houden. De belangrijkste reden voor de senioren om door te gaan is nog steeds dat de dertig jeugdleden dan ook kunnen blij ven voetballen. Dat heeft SVC te danken" aan de KNVB die geen jeugdteams inschrijft als er niet een eerste seniorenteam meespeelt. Bij de KNVB valt over alles te praten maar oplossingen ho maar", is het commen taar van Piet Douma van SiVC als wij vragen of op deze regel geen uit zondering gemaakt kan worden. SVC heeft twee jeugdteams junioren C en pupillen en de gemiddelde leeftijd van de senioren ligt tussen de veertig en vijfenveertig jaar. Gezelligheid Ook daar wordt vaak schamper over gedaan en de verschuiving van zondag naar zaterdagvoetbal heeft niet veel meer voetballers opgeleverd Afgelopen seizoen werd begonnen met zeventien spelers maar er waren wedstrijden waar maar negen man op het veld stond. ,,ls Jonge leden van de gymnastiekafdeling in aktie. Daarbij wordt het wel als een gemis gevoeld dat er geen kantine op het SVC veld is. ,,Wij zijn wat ouder en zoeken naast het partijtje toch ook onderling contact. Nu ishet: spelen en naar huis." De senioren omschrijven de spelstijl van het eerste als recreatie voetbal. Onbegrijpelijk Ze noemen het ook onbegrijpelijk dat men van de KNVB in de standaardklasse moet blijven voetballen. ,,Het zou na tuurlijk leuker zijn als we meer teams met dezelfde capaciteiten zouden te genkomen." Het eerste heeft ,,met de oudste en stevigste verdediging van het Westelijk Halfrond" in ieder geval één succes geboekt waarop men trots mag zijn. Op het Boys-toernooi werd de Ab van Sambeek-bokaal gewonnen en vooral omdat de prestatiedrift door het hele seizoen vaak teruggebracht moest worden tot een sluitende defensie en knokken tot je er bijna bij neervalt, werd deze toernooioverwinning ervaren als een kroon op het harde werken. ,,Er werd tot diep in de nacht gefeest." buurt van het middenveld en knal daar lag het leer in het Texel doel", aldus Buysman. Eindstand 2 1. Fles cognac Op 15 juni 1932 werd SVC opgericht en dit betrof eigenlijk een afsplitsing van de korfbalclub SEOLTO (samenwerking En Ontspanning Leidt Tot Overwin ning). Deze club was er al enkele jaren maar op een ledenvergadering bleek dat veel Cocksdorpers wilden voetballen. Daarvoor waren ook al enkele pogingen gedaan maar deze teams hielden het meestal maar enkele maanden vol. Piet Koster werd de eerste voorzitter van de voetbalafdeling binnen Seolto en met een kwam het idee voor een andere naam omdat men nu meerdere sporten ging bedrijven. Gerrit Bakker bedacht de naam Sportvereniging Cocksdorp en kreeg daarvoor een fles cognac. Bollenschuur Twee jaar later kwam dokter Wester huis en bij wist als voorzitter en trainer in drie jaar tijd de club tot bloei te brengen. De Cocksdorp telt ongeveer vierhonderd inwoners. Veertig daar- i/an voetballen, 140 mensen gymmen en er zijn dertig volleyballers. Tezamen vormen ze de Sportvereniging De Cocksdorp. In feite een hele grote vereniging in een klein dorp met als achterland Eierland. Het huidige bestuur ziet de toekomst met deze aantallen helemaal niet somber in. Vrijdag en zaterdag wordt het vijftig jarig jubileum gevierd. ,Een toast op de ondergang" zeggen cynici. „Een kleine herdenking en een ferme blik vooruit", vinden het bestuur en vele leden en oud-leden die het halve eeuwfeest mee gaan vieren. „Altijd dat gezeur over de ondergang van het voetbal in De Cocksdorp. Wij spelen niet voor de prestatie maar voor de lol. Mógen we misschien?" zegt de kersverse voorzitter van SVC Piet J. Stolk. „Het dorp verjongt. Mogelijkheden genoeg en je moet niet teveel willen. Het belangrijkste is dat de leden zich vermaken in de sport", is een uitspraak van oud-voorzitter en secretaris Adrie Westdorp. De sfeer is als wij met enkele „durpers" praten uitstekend, zij het doorspekt met wat zelfspot en een beetje oud zeer. Die sfeer moet ongeveer dezelfde zijn tijdens de oprichtingsvergadering op 15 juni 1932. En mede daarom: een terugblik en een ferme blik vooruit. Feit is dat in het Texelse sportwereldje «vel eens schamper wordt gedaan over de prestaties en de instelling van SVC Fusie-onderhandelingen met bijvoor beeld Oosterend zijn voor wat betreft de slinkende voetbalafdeling op niets uit gelopen. Het SVC bestuur vindt dat verklaarbaar maar andere verenigingen hebben hier moeite mee. „Wat stelt het nou nog voor" en „Wat willen ze nou eigenlijk" zijn de kreten die door de grote sportbroers worden gebezigd. Deze opstelling geeft aan dat SVC in ieder geval iets anders doet en wil dan veel anderen: gewoon stug doorgaan zoals dat al vijftig jaar het geval is. Adrie Westdorp: „Waar ik altijd naar ge streefd heb, is dat de leden met iets bezig zijn. Prestatie kwam altijd op de tweede plaats. Wilde men een bepaalde tak van sport gaan beoefenen, dan moesten wij daar mogelijkheden voor creëeren." dat nog leuk" vragen wij en er wordt instemmend geknikt. „Soms gaat het zelfs beter dan met elf man" is het antwoord en na een korte discussie is het duidelijk: de senioren staan in de eerste plaats op het veld om de jongeren in het eigen dorp te kunnen laten spelen, maar de gezelligheid spreekt ook een stevig woordje mee.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1982 | | pagina 7