SVC wordt we! honderd
ig doorgaan en
niet te veel willen
Feestprogramma
198 RIJDAG 18 JUNI 1982
TEXELSE COURANT
PAGINA 7
Ook een gymnastiekafdeling werd op
gericht. Gespeeld werd op een stuk land
bijVeldzicht" en een belangrijke motor
bij de wedstrijden was de familie Stolk.
Een goede kleedaccommodatie was er
nog niet (Jan Buysman: ,,Toen had je
geen CRM"! en men verkleedde zich in
,,een trekkerige bollenschuur".
SVC was een van de eerste ver
enigingen die thee schonk voor de
spelers tijdens de rust. Kosten vijf cent
per kop. Het „bijeenschrapen" van het
benodigde geld is ook bij SVC vaak een
hele klus geweest. Buysman weet te
vertellen dat voor 7200,— een afras
tering en een kleedkamer werd gekocht.
„De aannemer berekende geen rente en
ik was elke maand weer blij als ik een
tientje wist af te dragen." Donateur
werd men voor de oorlog voor minimaal
71,50 per jaar en de Teso kwam royaal
over de brug met vijf gulden.
Chocola
Westerhuis besteedde veel aandacht
aan spelonderricht en zo was het ge
bruikelijk dat elke zaterdagavond ten
huize van de dokter theoretische lessen
werden gegeven. „Mevrouw Wester
huis tracteerde ons dan op chocola,
melk en wat dies meer zij", aldus Buys
man. In de oorlog is SVC wegens ge
brek aan spelers nog enige tijd gefu
seerd geweest met SV Texel. In de
laatste oorlogsjaren werd er echter niet
meer gespeeld en in 1947 in hotel De
Hoop vond een heroprichtingsverga
dering plaats waarbij het voetbal van
start ging met een senioren elftal en het
korfbal werd ingeruild voor handbal.
Gespeeld werd in de „zandwoestijn",
een volgens Adrie Westdorp zeer slecht
stuk land bij de kruising Vuurtorenweg-
Langeveldstraat. Drie jaar later verhuis
de het voetbal naar het land van
Jochem aan de Vuurtorenweg en daar
werd ook een grotere houten kleed
kamer gebouwd.
Op de Solex
De gymafdeling had een zo mogelijk
nog mindere akkommodatie: 'n school
lokaal. „Goed beschouwd was het
levensgevaarlijk, want er hingen ook
ringen en als er iemand uit zou vallen,
knalde hij zo tegen de muur", aldus
Adrie Westdorp die smeuïg weet te
vertellen over de inzet van Adam Keijzer
bij de gymlessen. „Voor een knaak per
avond kwam Adam op zijn Solex". De
voetbal trainde bij slecht weer ook in de
school en dat was dikwijls een puin
hoop. Toen Westdorp in het bestuur
kwarp was zijn eerste taak ervoor te
zorgen dat er weer in de school getraind
kon worden want meester Moonen had
de voetballertjes op straat gezet. „Dat
mocht maar dan moest ik er de hele tijd
bijblijven. Daar zat je dus avond aan
avond."
Zes gulden
De heroprichtingsjaren waren ook een
moeilijke financiële periode. Westdorp
werd in 1952 penningmeester en de kas
bevatte zes gulden. ,,lk dacht, nou ja,
dat is beter dan niets, maar binnen twee
weken hadden we twee mille schuld."
Schuldeisers hadden namelijk in de
Texelse Courant gelezen dat SVC weer
een penningmeester had en de open
staande rekeningen stroomden binnen.
„Het klinkt nu misschien overdreven
maar toen was ik finaal kapot, 's Nachts
lag je te piekeren. Hoe los ik dat op?"
Die oplossing kwam in de vorm van
acties waarbij bijvoorbeeld op derde
Pinksterdag in Den Burg tijdens de
lammerenmarkt oliebollen werden ver
kocht. Dat bracht zoveel op dat deze
actie een jaarlijkse traditie werd om de
clubkas te spekken. Drie jaar later trad
Westdorp af als penningmeester en wist
hij f1500,—aan zijn opvolger te over
handigen. „Nu denk je weieens hoe is
dat gelukt."
Estafette
De gymafdeling maakte ook een
stormachtige groei door en moest uit
voeringen gaan geven in de garage van
Dros omdat „De Hoop" veel te klein
was. De „Stolken" bleven vijftig jaar
lang actief in SVC en zo kwam het voor
dat tijdens atletiekwedstrijden in Den
Burg vier gebroeders Stolk meeliepen
als estafettelopers In 1957 werd het
25-jarig jubileum gevierd met veel sport
en natuurlijk een officiële receptie. Dure
indrukwekkende evenementen werden
niet op touw gezet vooral omdat enkele
jaren eerder een ontmoeting tussen de
eerste klasse KNVB-teams Stormvogels
en RCH op een financieel debacle was
uitgelopen.
Blijvertjes
Waar SVC zeker in opvalt is het
aantal bestuursleden. Vele, vele
mensen waren voor zeer korte tijd
actief in een bestuursfunctie en slechts
enkelen hielden het langer vol. „Elk
jaar had je wel verkiezing van één of
meerdere bestuursleden", aldus
Westdorp die zich de namen
Meindertsma, Wim Verseput, dokter
Siebinga en Nico Boon nog weet te
herinneren als „blijvertjes".
Westdorp zelf is degene die het
langste in het bestuur heeft gezeten.
Met korte tussenpozen was hij onge
veer 22 jaar actief en zelfs na een offi-
Troem dat in 1937 kampioen werd in de derde klasse van de Noord-Hollandse Voetbalbond. Achterste rij, v.l.n.r. Cor Dros, Marius
Wim Verseput, Piet Boon, Kees Zuidema en Dokter Westerhuis; in het midden, v.l.n.r. Harm Nieboer, Hendrik Stolk, Cees van Boven,
rij, v.l.n.r. Bram Stolk, Jan Eelman, Arie Kalis, Jan Reuvers en Jaap Eelman.
Een gymnastiekurtvoeringeen
voetbal- en volleybaltoernooi, een
marathonloop een een feestavond
zullen vrijdag en zaterdag moeten
zorgen dat de viering van 50 jaar
SVC feestelijk en sportief wordt
Zaterdagavond wordt in het Eier-
landsche Huis een officiële receptie
gehouden, waarbij naast de genodig
den ook leden, oud-leden, donateurs
en andere belangstellenden welkom
zijn. De aanvang is 19.30 uur en aan
sluitend op de receptie volgt de
dansavond met de groep „Cosy".
Om de kosten van het jubileumfeest
te drukken worden tijdens het hele pro
gramma loten vefkocht. Bij de aankoop
van een lot kan men meteen op de
prijzentafel bekijken of een prijs gewon
nen is. Wel is het zaak de loten te
bewaren en met naam en adres in een
speciale bus te deponeren. Tijdens de
dansavond wordt n.l. nog een extra
trekking verricht.
De gymnastiekafdeling mag vrijdag
avond in het Eieriandsche Huis de jubi-
leumspits afbijten met een uitvoering die
om half acht begint. Alle SVC groepen
zullen in dit programma aan bod komen.
Zaterdagmorgen om 9.30 uur gaat het
voetbaltoernooi voor pupillen en juni
oren van start dat duurt tot kwart voor
twee. Er wordt uitsluitend deelgenomen
door Texelse elftallen. Om 15.30 uur kan
men genieten van een partijtje ouder
wets" voetbal want dan wordt de match
van oud-SVC leden tegen het huidige
eerste elftal gespeeld. Op het veld direct
achter het Eieriandsche Huis wordt een
volleybaltoernooi gehouden dat om tien
uur 's morgens begint en waarbij naast
de vier teams uit De Cocksdorp WGD,
Smash, Vo/ko en een recreatieteam
meespelen. Er is een poule voor heren-
en damesteams.
Om 16.30 uur start de SVC-loop waar
men zich vanaf 16.00 uur voor kan
inschrijven. Er wordt over drie afstanden
gelopen: 3, 6 en 10 kilometer. De drie
kilometer is speciaal voor de jeugd niet
ouder dan 12 jaar) en de inschrijfkosten
zijn voor deze kortste loop een gulden.
Voor deelname aan de zes kilometer
betaalt men f2,en voor de tien kilo
meter f3, Na inschrijving krijgen de
deelnemers een routebeschrijving, die
na afloop bij inlevering goed is voor een
herinnering. Voor de snelste lopers zijn
bekers beschikbaar.
Jong talent bij SVC, v.l.n.r. staande Gerard Wessels, Ad Schraag, Gerrit Koom, Willy van
Rossum en Hemt van Beek; zittend: Lieuwe Koorn, Johannes van Heerwaarden, Hans van Exel,
Marco van der Gracht, Peter Stolk en Peter Douma ffoto R. W. Steenhuizen
cieel afscheid in 1974 zat „de oude rot"
een jaar later weer bij SVC. „Hij kon
het maar niet laten", aldus zijn vrouw.
Aanpakken
Zonder rancune maar toch wat be
droefd vertelt Westdorp over verga-
kwamen soms fanatiek op voor de
eigen sport Het één mocht niet onder
het andere lijden. „Iedereen moest zich
kunnen vermaken en vaak ging het ene
voorstel op finanicieel gebied ten koste
van het andere. Dat gaf de meeste
problemen." In 1967 werd met twee
dagen feest het nieuwe SVC veld
deringen, waaraan het bestuur de wind
van voren kreeg. „Ik heb wel eens
gedacht waarom kan het niet wat vaker
zoals in Oosterend: alle koppen in één
zak en aanpakken maar." Om het grote
bestuursverloop tegen te gaan werd de
regel ingesteld dat degene die wilde
opstappen voor een nieuwe kandidaat
moest zorgen. Ook weet Westdorp te
verhalen over de scheiding die vooral in
de vijftiger jaren aanwezig was tussen
Eierland en De Cocksdorp. „Er werd
door sommige durpers toch op Eierland
neegekeken", is zijn mening en de
„krack" denkt dat dit een van de oor
zaken is waarom voetballers na een
periode bij SVC uitweken naar De
Koog of Oosterend. Hij heeft de indruk
dat de Cocksdorpers zich vaker indivi
dueler opstellen dan in andere dorpen
„Dat is op zichzelf niet erg maar in een
vereniging kan het brokken veroor
zaken." Toch heeft Westdorp geen
spijt van de vele SVC jaren „Ik
maakte ook de kleedkamers schoon en
als alles er weer pico bello uitzag dacht
je weieens: Het is toch mooi dat we
hier sporten."
Saamhorigheid
De meningsverschillen binnen SVC
lagen vooral aan het feit dat uit de ver
schillende afdelingen vertegenwoor
digers in het bestuur zaten en die
achter het tegenwoordige Eieriandsche
Huis geopend en in 1975 volgde de
opening van dit gemeen
schapscentrum. Westdorp denkt on
danks de verbetering van accommo
daties toch met gemengde gevoelens
aan die tijd. „De voorzieningen werden
beter maar van de saamhorigheid weet
ik dat niet zeker."
Zaalvoetbal
Alle betrokkenen denken dat de
hoofdoorzaak van de terugloop in het
voetbal aan het zaalvoetbal ligt. Dat
kwam half jaren zeventig opzetten en
velen verkozen binnen spelen boven
veldvoetbal Een goede tegenhanger is
echter de volleybalgroep geworden
Met vier teams wordt gespeeld in de
eilandcompetitie en dat is één van de
positieve berichten die bij deze terug
blik bovenkomt. Het is echter lang niet
de enige.
In de halve eeuw zijn vele revues
opgevoerd en vele, vele acties gehou
den. Tot vorig jaar zorgde SVC voor
een ouwe sunderklaasviering op „durp-
se" wijze. Vorig jaar is dit overgeheveld
naar het actiecomité Eierland met als
voorwaarde dat het speulen op dezelf
de manier wordt voortgezet. SVC was
(Lees verder op pagina 9)
Een SVC korfbalploeg uit 1935.
Een feest dat te vergelijken zal zijn
geweest met overwinningen in betere
tijden." In 1937 werd het eerste kampi
oen van de derde klasse met een pun
tentotaal dat veel huidige teams zal
doen watertanden. Van de veertien
gespeelde wedstrijden won men er der
tien en één match werd gelijk gespeeld.
Een club uit Den Helder stond voor de
laatste competitiewedstrijd nog een
punt hoger maar deze werden op eigen
terrein afgestraft met een 0—7 over
winning voor SVC. In die glorietijd werd
wel meer naar prestatie gestreefd en De
Cocksdorper voetballers wisten voor de
oorlog menig overwinning in huis te
halen, waaronder ook een onverwachte
zege op SV Texel. Over die wedstrijd en
andere zaken weet het toenmalige be
stuurslid Jarr Buysman (nu woonachtig
in Heerhugowaard) boeiend te vertellen.
Hij roemt het werk van dokter Wester
huis die het wist te bewerkstelligen dat
SVC op eigen terrein een keer tegen SV
Texel kon spelen, hoewel de verstand
houding toendertijd bepaald niet zo erg
vriendelijk was." De ruststand was 1 1
en de woorden van de heer Dapper
waren volgens Buysman: Straks zul je
wat zien. Jullie gaan er wel onderdoor."
,,Doch slechts een enkele minuut na
rust schiet de keeper van Texel de bal uit
en Kees Zuidema vangt hem op in de
De geschiedenis geeft hem gelijk
Enkele leden van de korfbalclub wilden
in de dertiger jaren voetballen en er
wérd gevoetbald; een groepje wilde
handballen en ook dat gebeurde; er
bleek veel animo voor gymnastiek en
ook die afdeling kwam er; Cocksdorpers
wilden op de planken staan en de SVC-
toneelgroep was geboren en ook een
volleybalafdeling is er na een korte dis
cussie gekomen. Dit alles geeft aan dat
de jubilerende vereniging een instelling
is van en voor Cocksdorpers en in
woners van Eierland.
Dat neemt niet weg dat er geen
problemen waren of zijn. De voetbal
afdeling is momenteel een stiefkindje
in de club en er wordt alles aan gedaan
om het hoofd boven water te houden.
De belangrijkste reden voor de senioren
om door te gaan is nog steeds dat de
dertig jeugdleden dan ook kunnen blij
ven voetballen. Dat heeft SVC te
danken" aan de KNVB die geen
jeugdteams inschrijft als er niet een
eerste seniorenteam meespeelt. Bij de
KNVB valt over alles te praten maar
oplossingen ho maar", is het commen
taar van Piet Douma van SiVC als wij
vragen of op deze regel geen uit
zondering gemaakt kan worden. SVC
heeft twee jeugdteams junioren C en
pupillen en de gemiddelde leeftijd van
de senioren ligt tussen de veertig en
vijfenveertig jaar.
Gezelligheid
Ook daar wordt vaak schamper over
gedaan en de verschuiving van zondag
naar zaterdagvoetbal heeft niet veel
meer voetballers opgeleverd Afgelopen
seizoen werd begonnen met zeventien
spelers maar er waren wedstrijden waar
maar negen man op het veld stond. ,,ls
Jonge leden van de gymnastiekafdeling in aktie.
Daarbij wordt het wel als een gemis
gevoeld dat er geen kantine op het SVC
veld is. ,,Wij zijn wat ouder en zoeken
naast het partijtje toch ook onderling
contact. Nu ishet: spelen en naar
huis." De senioren omschrijven de
spelstijl van het eerste als recreatie
voetbal.
Onbegrijpelijk
Ze noemen het ook onbegrijpelijk dat
men van de KNVB in de standaardklasse
moet blijven voetballen. ,,Het zou na
tuurlijk leuker zijn als we meer teams
met dezelfde capaciteiten zouden te
genkomen." Het eerste heeft ,,met de
oudste en stevigste verdediging van het
Westelijk Halfrond" in ieder geval één
succes geboekt waarop men trots mag
zijn. Op het Boys-toernooi werd de Ab
van Sambeek-bokaal gewonnen en
vooral omdat de prestatiedrift door het
hele seizoen vaak teruggebracht moest
worden tot een sluitende defensie en
knokken tot je er bijna bij neervalt, werd
deze toernooioverwinning ervaren als
een kroon op het harde werken. ,,Er
werd tot diep in de nacht gefeest."
buurt van het middenveld en knal daar
lag het leer in het Texel doel", aldus
Buysman. Eindstand 2 1.
Fles cognac
Op 15 juni 1932 werd SVC opgericht
en dit betrof eigenlijk een afsplitsing van
de korfbalclub SEOLTO (samenwerking
En Ontspanning Leidt Tot Overwin
ning). Deze club was er al enkele jaren
maar op een ledenvergadering bleek dat
veel Cocksdorpers wilden voetballen.
Daarvoor waren ook al enkele pogingen
gedaan maar deze teams hielden het
meestal maar enkele maanden vol. Piet
Koster werd de eerste voorzitter van de
voetbalafdeling binnen Seolto en met
een kwam het idee voor een andere
naam omdat men nu meerdere sporten
ging bedrijven. Gerrit Bakker bedacht de
naam Sportvereniging Cocksdorp en
kreeg daarvoor een fles cognac.
Bollenschuur
Twee jaar later kwam dokter Wester
huis en bij wist als voorzitter en trainer in
drie jaar tijd de club tot bloei te brengen.
De Cocksdorp telt ongeveer vierhonderd inwoners. Veertig daar-
i/an voetballen, 140 mensen gymmen en er zijn dertig volleyballers.
Tezamen vormen ze de Sportvereniging De Cocksdorp. In feite een
hele grote vereniging in een klein dorp met als achterland Eierland.
Het huidige bestuur ziet de toekomst met deze aantallen helemaal niet
somber in. Vrijdag en zaterdag wordt het vijftig jarig jubileum gevierd.
,Een toast op de ondergang" zeggen cynici. „Een kleine herdenking
en een ferme blik vooruit", vinden het bestuur en vele leden en
oud-leden die het halve eeuwfeest mee gaan vieren. „Altijd dat
gezeur over de ondergang van het voetbal in De Cocksdorp. Wij
spelen niet voor de prestatie maar voor de lol. Mógen we misschien?"
zegt de kersverse voorzitter van SVC Piet J. Stolk. „Het dorp
verjongt. Mogelijkheden genoeg en je moet niet teveel willen. Het
belangrijkste is dat de leden zich vermaken in de sport", is een
uitspraak van oud-voorzitter en secretaris Adrie Westdorp. De sfeer is
als wij met enkele „durpers" praten uitstekend, zij het doorspekt met
wat zelfspot en een beetje oud zeer. Die sfeer moet ongeveer dezelfde
zijn tijdens de oprichtingsvergadering op 15 juni 1932. En mede
daarom: een terugblik en een ferme blik vooruit.
Feit is dat in het Texelse sportwereldje
«vel eens schamper wordt gedaan over
de prestaties en de instelling van SVC
Fusie-onderhandelingen met bijvoor
beeld Oosterend zijn voor wat betreft de
slinkende voetbalafdeling op niets uit
gelopen. Het SVC bestuur vindt dat
verklaarbaar maar andere verenigingen
hebben hier moeite mee. „Wat stelt het
nou nog voor" en „Wat willen ze nou
eigenlijk" zijn de kreten die door de
grote sportbroers worden gebezigd.
Deze opstelling geeft aan dat SVC in
ieder geval iets anders doet en wil dan
veel anderen: gewoon stug doorgaan
zoals dat al vijftig jaar het geval is. Adrie
Westdorp: „Waar ik altijd naar ge
streefd heb, is dat de leden met iets
bezig zijn. Prestatie kwam altijd op de
tweede plaats. Wilde men een bepaalde
tak van sport gaan beoefenen, dan
moesten wij daar mogelijkheden voor
creëeren."
dat nog leuk" vragen wij en er wordt
instemmend geknikt. „Soms gaat het
zelfs beter dan met elf man" is het
antwoord en na een korte discussie is
het duidelijk: de senioren staan in de
eerste plaats op het veld om de jongeren
in het eigen dorp te kunnen laten
spelen, maar de gezelligheid spreekt ook
een stevig woordje mee.