VAN HET
RAADHUIS
Popfestival financieel fiasco
Vijfhonderd bezoekers
genoten van rock 'n roll
Mededelingen van B. en H:
Strandloop Paal 28
ha! óók lid
van de fietsclub!
Expositie in
het raadhuis
Ig DINSDAG 3 AUGUSTUS 1982
TEXELSE COURANT
PAGINA 5
WONINGISOLATIE
De minister van Volkshuisvesting en
Ruimtelijke Ordening heeft besloten dat
met ingang van 1 juli 1982 geen bij
dragen meer zullen worden verstrekt
aan de eigenaar-bewoners voor het
treffen van warmte-isolerende voorzie
ningen aan bestaande woningen.
De aanvragen die zijn ingediend voor
2 juli jongstleden en waarvoor nog geen
beschikking is afgegeven, zullen op de
gebruikelijke wijze worden afgehandeld.
Aanvragen die na 1 juli zijn ingediend
zullen aan de belanghebbenden worden
geretourneerd.
De bijdragen ineens voor het treffen
van warmte-isolerende voorzieningen
aan huurwoningen blijven gehandhaafd.
Deze regeling zal vooralsnog geen wij
zigingen ondergaan.
Aan de derde strandloop die bij paal
28 werd gehouden, deden 259 mensen
mee, waarvan 187 de vier kilometer
liepen en 72 de acht kilometer. De uit
slag is als volgt:
4 km:
1 Alexander Roosenbrand 15.49 min.;
2. Arjan v.d. Werken 16.00; 3. Hans
Veenema 16.16; 4. André Timmer
16.23; 5. Sjef Kemna 16.45; 6. Rik
Riemersma 16.47; 7. Gerrit Koorn
16.47.
8 km:
1 Jürgen Schulze 27,30 min 2. Rob
Strik 27.50; 3. Manfred Sick 27.58: 4.
André Brouwer 28.12; 5. Udo Knodt
28 15; 6, Minne Goënga 28.16; 7. Cees
Timmer 28.17; 8, Herman Ruger 28.40;
9. Werner Luéck 28.40; 10. Joop van
Zanten 28.41.
keerstechnische maatregelen, het aan
sluiten van water e.d.
Geen kassageld
Omstreeks half negen werd het de
toeschouwers duidelijk dat er achter het
podium minder positieve zaken aan de
hand waren. Er moest lang gewacht
worden op Herman Brood and his Wild
Romance en op het terrein werden al de
suggesties gedaan dat dit beruchte idool
in de popmuziek niet op zou kunnen
treden wegens overmatig gebruik van
drank. Dat bleek geenszins het geval.
De problemen waren echter van heel
andere aard: de organisatie had geen
kassageld meer om de groep te betalen
en er werd druk en emotioneel on
derhandeld over de mogelijkheid van
vertrekken (met daarbij een flink risico
van een proces wegens contractbreuk)
of spelen voor minder geld. De stich
tingsbestuurders wilden de eerste mo
gelijkheid uitsluiten mede omdat het
publiek luidkeels duidelijk maakte dat
men vooral voor Brood was gekomen.
Redding
Uiteindelijk werd overeengekomen
dat men voor de helft van de oor
spronkelijke contractprijs zou spelen
(71800, en dat geld kon in allerijl
worden verzameld uit beurzen van goe
de gevers. Dankzij die mensen hebben
we het gered", was de conclusie na
afloop en dat gold ook voor een deel van
het honorarium van de Engelse band
Any Trouble, al was hier praktisch alles
al vooruit betaald. Dat is voorschrift bij
buitenlandse groepen en achteraf was
het ook de redding van het festival,
waar de sfeer achter het podium 's
avonds ver beneden het nulpunt was
gezakt: er kwam geen bezoeker meer
binnen. Dat gold niet voor het publiek
die een Herman Brood zagen optreden
alsof hij nooit uit de hitlijsten was ver
dwenen. Met een show van ruim een
uur en met veel nieuw materiaal toonde
de Hollandse godfather van de rock"
aan nog voldoende spirit te bezitten om
zijn fans wildenthousiast te krijgen.
Volgens Hans Oosterhof leeft deze man
voor de muziek. ,,Voor het optreden
was hij praktisch niet aanspreekbaar,
maar na afloop vond hij alles uit
stekend."
Rage
De rage was zaterdagavond om een
handtekening van de zanger te be
machtigen of liever nog: met Herman
opde foto. Met engelengeduld werd aan
deze verzoeken voldaan en zo kon men
jongere toeschouwers waarnemen met
grote viltstifttekens (die handtekeningen
moesten voorstellen) op shirts, handen,
armen en buiken De organisatie merkte
na afloop ook dat men op souvenirjacht
was geweest want handdoeken, die het
idool om zijn nek had gehad en flessen
die hij had leeggedronken waren de vol
gende dag verdwenen.
Any Trouble is in Nederland niet zo
populair maar was een uitstekende
hekkesluiter van de dag. De groep
mocht pas na twee toegiften het im
mense podium verlaten. De stevige
tonen van de sympathieke Engelsen en
de zuivere close harmony zang gingen
er in als koek en wederom bleek het
publiek gespaard voor problemen op en
achter het podium. Koos van Dijk, de
manager van Herman Brood, en de
manager van Any Trouble bleken nog
een meningsverschil te hebben over
financiële perikelen uit het verleden en
dit werd buiten de organisatie om op het
podium uitgepraat" wat wederom de
nodige tijd kostte.
Na het optreden van de Engelsen was
het echt afgelopen en verliet iedereen
rustig en tevreden het veld waar een
enorme papier- en plasticmassa achter
bleef. Tot diep in de nacht werd met een
flinke ploeg doorgewerkt en zondag
middag om drie uur leek het of er nooit
een popevenement bij De Waal was ge
weest. Met name de medewerking van
veel Texelse jongeren, waardoor een
Vee! materiaal en veeI werk, maar weinig publiek.
dergelijk festival in organisatorisch op
zicht een haalbare kaart is gebleken, is
de organisatoren enorm meegevallen.
Maar dat is bij het verwerken van de
financiële kater slechts een schrale
troost. Hoewel nog niet alle rekeningen
binnen zijn, wordt een verlies van onge
veer ƒ15000, verwacht. ,,We hebben
nog geen idee hoe we dat moeten op
lossen", aldus het stichtingsbestuur.
Judith Swaan Ilinksen Karin Waan ders bij hun expositie in het Raadhuis. De beeldjes op de
voorgrond zijn door Judith gemaakt, het schilderij door Karin
Tot en met 13 augustus wordt in het
raadhuis een expositie gehouden van
de 20-jarige Judith Swaan en de 18-
jarige Karin Waanders. Het is de eerste
keer dat ze exposeren. Judith en Karin
zijn tweede jaars studentes aan de
Groninger Kunstacademie Minerva. Ju
dith komt oorspronkelijk uit Oudeschild,
vandaar dat Texel als eerste expositie
plaats is gekozen.
Karin Waanders volgt de opleiding
grafiek en schilderen en maakt zowel
fantasie- als realistisch werk. Ze is
vooral geboeid door het mysterieuze en
dat komt in haar schitterende aquarellen
goed tot uiting. Het zijn miniatuurtjes
van bestaande landschapjes die door
haar werkwijze een mystiek en on
verwacht tintje krijgen. In andere wer
ken heeft Karin Waanders zich laten
inspireren door abstracte vormen en
motieven die op verrassende wijze in
elkaar overlopen en met elkaar verband
houden.
De beeldjes van Judith Swaan zijn
karakteristieke figuren van over het
algemeen dikke mensen. Ze heeft de
verschillende personages zeer goed we
ten te treffen. De dikke vrouw die aan
het strand zou kunnen liggen, het
boertje wat je bij wijze van spreken zo
over een landweggetje ziet schuifelen,
ze zijn raak getypeerd. Het werk van de
kunstenaressen is niet te koop. De
expositieruimte van het raadhuis is
geopend van 9.00 tot 12.00 uur en van
14.00 tot 17.00 uur.
meedelen dat Mark Foggo en The
Secret Meeting klaar stonden om de
spits af te bijten. Deze band wist na een
geluidstest aan te tonen uitstekend als
openingsact te kunnen fungeren al was
het blijkbaar te warm om de toe
schouwers op de been te krijgen. Het
publiek stroomde toen nog gestaag bin
nen en ook de Texelse groep The Mess
wist behoorlijk applaus op te wekken
met een half uur eigen composities.
Zenuwachtig
De Texelaars waren achter het po
dium nog duidelijk zenuwachtig voor
het optreden tussen de grotere jon
gens" maar daar was op de hoge
planken niets meer van te merken en
men bleek in staat het, voor een deel
verwende publiek, te kunnen boeien.
Mekanik Kommando uit Nijmegen was
van een heel ander kaliber en wist met
moderne klanken, waarbij een synthe
sizer nogal domineerde, niet zoveel ent
housiasme te wekken. Een minderheid
gaf duidelijk te kennen toch alleen voor
Een lid van de Surinaamse groep Mandigo Warrior met het opzienbarende „Rastafari" kapsel.
Het groots opgezette Wad-Rock popfestival op het sportveld aan
de Oosterenderweg is zaterdag door het uitblijven van publiek een
financiële strop geworden. Slechts vijfhonderd bezoekers waren
1 bereid een kaartje te kopen voor de zes bekende en minder promi-
-1 nente groepen die van drie uur 's middags tot middernacht optraden
en dat waren er 1000 te weinig. De organiserende stichting beraadt
zich momenteel hoe men de ontstane schulden van zeker enkele
duizenden guldens alsnog kan aflossen, waarbij het vooral gaat om de
stichtingsbestuurders zelf die veel geld in het rock en roll evenement
hebben gestoken. De organisatoren Jan Brandenburg, Hans Ooster
hof, Andries Huberts en Emielle van Oosterzee zijn er door het
debacle van overtuigd geraakt dat Texel niet (meer) geschikt is voor
een dergelijk evenement, mogelijk omdat het aantal potentiële be
zoekers ontbreekt (driekwart van het publiek bestond uit Texelaars)
en de jongere toerist liever ,,naar de Dolly Dots gaat kijken in een
discotheek met een geluidsband op de achtergrond", zoals pen
ningmeester Andries Huberts het na afloop van het festival zei.
Het aanwezige publiek heeft in ieder
geval waar voor zijn geld gekregen want
het festival was perfect georganiseerd
en het programma was door zijn ver
scheidenheid beslist aantrekkelijk. Ook
het tijdschema (men had vergunning tot
's avonds elf uur) werd keurig aange
houden totdat de organisatie niet meer
in staat bleek de laatste twee groepen te
betalen en er achter het toneel druk
onderhandeld moest worden over gages
e.d.
Uiteindelijk traden de twee publieks
trekkers wel op maar hierdoor was het
festival pas om kwart voor twaalf af
gelopen. ,,We hebben een flinke finan
ciële kater, maar het is ook belangrijk
geweest dat alles verder zonder een
wanklank is verlopen", aldus Hans Oos
terhof, voorzitter van de stichting.
Feit is dat bij de officiële instanties
enige twijfel bestond over de wenselijk
heid van een groot festival op Texel.
Men vreesde voor vechtpartijen, over
matig alcohol- en druggebruik en ver
nielingen. Niets van dit alles heeft
plaatsgevonden en volgens de organi
satie zou dit ook bij veel méér bezoekers
geen probleem zijn geweest. Vrijwilli
gers van het Fitnesscentrum en enkele
beroepskrachten fungeerden als orde
diensten controleurs rond het sportveld
tegen mensen die gratis zouden pro
beren het festivalterrein op te komen.
Twintig andere Texelse jongeren hielpen
met opbouwen en afbreken van een
gigantische hoeveelheid materiaal. Dit
kwam bij het geringe aantal bezoekers
enigszins overdreven over maar, zoals
gezegd, men verwachtte veel meer
publiek.
Het festival is ook een financiële
tegenvaller geworden voor de Ooster-
ender horeca-ondernemers die voor de
consumpties op het terrein zorgden.
Wie zaterdagmiddag of -avond het
sportveld betrad begreep dat de zaken
serieus waren aangepakt. Men werd bij
de ingang gecontroleerd op het bezit
van sterke drank en glaswerk en dat
heeft toch enkele flessen opgeleverd,
soms listig verstopt. Via een sluis van
bouwhekken kwam men op het veld
waarvan een groot deel was ingeruimd
voor het twee meter hoge podium, ar
tiestenkleedkamers, ruimte voor de
vrachtwagens, auto's van de groepen
e.d. De sfeer op het terrein was met een
brandende zon uitstekend. Voor dege
nen die het te warm hadden was er
door de vele ruimte de mogelijkheid ver
koeling te zoeken onder de bomen. Er
waren enkele kramen van actiegroepen
en de presentator kon exact drie uur
deze groep te zijn gekomen. Om half
acht werd het publiek werkelijk ent
housiast onder de zonnige reggea-
tonen van de Surinaamse groep Man
digo Warrior. Mogelijk omdat Texel
geen buitenlandse gastarbeiders kent,
trokken de met „rastafari" kapsels
uitgedoste muzikanten dansend op het
veld al vóór het optreden veel bekijks.
Wegafzetting
Buiten het veld speelden zich andere
taferelen af, waarbij de organisatie
aanvankelijk alleen problemen had met
de AOT die als enige door de weg
afzetting van vierhonderd meter op de
Oosterender weg mocht. In de ge
meentelijke vergunning was geregeld
dat (ook) de bus moest omrijden, maar
dit was niet doorgegeven aan de ver
voersmaatschappij. Met de politie werd
's morgens overeengekomen dat de
AOT wel de normale route over de
Oosterenderweg zou rijden, maar de
betreffende chauffeurs waren niet te
spreken over het feit dat dit enige ver
traging gaf. Naar de zin van de orga
nisatoren werd er veel te hard langs de
ingang van het sportveld gereden,
waarbij enkele malen toeschouwers
verschrikt opzij moesten springen. Door
de buiten het terrein aanwezige politie
werd geadviseerd door middel van
auto's een slalomroute te vormen waar
door er niet hard gereden kon worden.
Dit gebeurde en hierdoor waren, wat de
festivalorganisatie betreft, de proble
men uit de wereld.
Na afloop van het festival werd de
samenwerking met gemeente en politie
door de organisatoren geroemd. „Ach
teraf is het misschien overdreven ge
weest dat de weg werd afgesloten maar
het zorgde wel voor een veilige in- en
uitgang." Ook was men blij met de inzet
van de mensen van gemeentewerken
die veel medewerking gaven bij ver-
Herman Brood (derde van linkshad alle tijd voor gesprekken met fans.
