De fuikenlichter
De eerste viool
Goede resultaten
op regio
tentoonstelling
ri
Steuncomité Vrij Chalatenango
Nieuwe rijwielstalling
bil Landbouwschool?
Chemisch aival
naar Rijnmond
Zon. maan en hoog water
Texelaars van toen
Hangoor-fokkers
Talentenjacht in
Den Hoorn
Graaf mag
appartementen
beetje uitbreiden
De dictatuur in El Salvador verdrijf je niet met
woorden. In de bevrijde provincie Chalatenango is
een schreeuwend tekort aan medicijnen, voedsel,
schoenen maar ook aan munitie. De duizenden
slachtoffers (onder wie de vier Nederlandse
journalisten) die in dat gebied vielen mogen niet
voor niks zijn gestorven. In Nederland kan je
makkelijk tégen geweld zijn. In El Salvador kost
die strijd behalve veel bloed ook geld.
t.n.v. El Salvader Komité Nederland (ow bevrijd gebied)
Duinafslag in
„Van Gewest tot
Gewest"
Vreemd geld
I/RIJDAG 31 DECEMBER 1982
TEXELSE COURANT
PAGINA 7
De dag was nog maar nauwelijks begonnen, toen de nieuwe
ijksveldwachter al op weg was naar de Dieksloot. Zo'n pas benoemde
r agent-van-de-overkant was altijd een nieuwe belevenis, want wie te
- ang op het eiland vertoefde werd gewoonlijk, hoe gaat het, nogal
eigen met het publiek. Nu was daar helemaal niets op tegen, want
criminele elementen waren er op Texel niet en de overtredingen
waren nu niet direct van dien aard, dat het schadelijk kon zijn voor de
samenleving. Maar de nieuwelingen die op Texel gestationeerd
werden, moesten dat nog allemaal leren. Dat deden ze dan ook wel
al had de een er wat langer werk over dan de ander. Van Twijfer was
de nieuwe rijksveldwachter. Hij heeft er wel héél lang over gedaan
voor hij een beetje bedaarde. Voor velen was dat wel een beetje te
ang. Niet helemaal onredelijk, dat mag ik ook niet zeggen, maar zijn
bonneboekje begon al aardig op een almanak te lijken, zouden ze in
Oudeschild zeggen.
Nu was er echter iets gebeurd waar
VanTwijfer wel degelijk achteraan
moest. Dat zou trouwens elke reeds
lang gevestigde agent gedaan hebben.
Er was namelijk een palingdief aan het
werk, iemand die de prijs, die toen voor
paling betaald moest worden niet kon of
wilde betalen en in de jonge morgen
een andermans fuiken aan het lichten
was. En dit bracht Van T., zo vroeg op
weg naar de Dieksloot. Hij zette zijn fiets
langs de kant van de sloot, half ver
scholen achter het riet en zocht toen
voor zichzelf een schuilplek waar een
infanterist nog iets van had kunnen
leren. Het was overigens al de derde
keer dat hij zijn wachtpost had ingeno
men en hij hoopte vurig dat het nu maar
eens zou gebeuren. Terwijl hij hier nog
over nadacht, scheen het geluk hem
plotseling gunstig te zijn. Er naderde een
man op de fiets, die rustig afstapte en
behoedzaam om zich heen keek. Dat
hier iets zou gaan gebeuren, leed geen
twijfel. De fiets werd aan de kant van de
sloot in het gras gelegd en de man, niet
zo groot van gestalte, verdween in het
riet dat zo weelderig langs de kant
groeide. Dat was het moment voor de
agent om 'in actie te komen. Behoed
zaam naderde hij hem uit noordelijke
richting, zoals procesverbalen altijd be
ginnen, om het bedrieglijk lichten van
fuiken te constateren en waar te nemen.
,,Zö, zal je een fuikje lichten", riep hij
toen het hoofd tussen het riet zichtbaar
werd. Het was het hoofd van Piet Hein
Bakker, die op een van de landerijen van
de gebr. Boerhorst in de buurt werk
zaam was, dat langzaam boven het riet
uitkwam. Hij maakte zijn ,,bretelse"
(„voor politie en brandweer", stond er
altijd op) aan zijn broek vast en ant
woordde: „dat hijje goed rade en os je
een zakkie béé je heb, keije de paling
meenemen."
Siem de waal
Pietermaritzburg
Zuid Afrika
De Stichting Lager Beroepsonderwijs
heeft gevraagd om een nieuwe rijwiel
stalling bij de Landbouwschool aan de
Beatrixlaan. Het LBO heeft hiervoor een
plan gemaakt dat ƒ18.300,— kost, maar
de dienst gemeentewerken kwam met
een alternatief voorstel. Kosten van dit
plan zijn ƒ13.000, Bovengenoemde
bedragen zijn niet opgenomen in de be
groting en daarom moet de commissie
financieel, economisch en technisch
beleid een oordeel vellen over de rtood-
zakelijkheid van deze extra uitgave.-fiGioSqu
In de begroting van volgend jaar is
wel een bedrag van ƒ14.700 opgenomen
voor een grote opknapbeurt van het
schoolplein en afwateringsmaatregelen.
Het LBO heeft daarbij voorgesteld om
het speelplein dan meteen anders in te
delen. Volgens de stichting is het
huidige plein te klein en verblijven veel
scholieren (vooral als het regent) in de
huidige rijwielstalling, ,,wat schade aan
fietsen en dergelijke meebrengt". Voor
gesteld wordt een nieuwe fietsenstalling
te bouwen en de oude te gebruiken als
schuilplaats.
De dienst gemeentewerken verwerpt
dit plan omdat bij deze indeling een
derde uitgang moet worden gemaakt en
dat wordt mede door het drukke kruis
punt op enkele meters afstand niet
wenselijk geacht. Bovendien staan de
rijwielhekken te dicht bij de ramen van
de leslokalen. In het LBO plan is er
stallingsruimte voor 140 fietsen en de
gemeente heeft een plan gemaakt voor
110 fietsen, waardoor een derde entree
achterwere kan blijven. Het grond
bedrijf adviseerde het college niet teveel
geld aan het plein te besteden omdat de
gemeente de school niet zal kunnen
overdragen aan het LBO. Dat was aan
vankelijk wel de bedoeling maar het
LBO zegt de landbouwschool over
enkele jaren niet meer nodig te hebben,
omdat het leerlingenaantal met 40% zal
teruglopen. Voor het gemeentebestuur
is dat een onverwachte ontwikkeling.
De directeur van het LBO, de heer Van
der Weide, zal in de commissieverga
dering zijn schoolpleinplan mogen toe
lichten en aan de raad zal gevraagd
worden of voor het plein extra geld
moet worden uitgetrokken. Het college
voelt er echter niets voor een „schuil
plaatsfunctie" van de huidige fietsen
stalling.
Kampioen Franse hangoor, ram, wit, jong. Eigenaar/fokker Piet van de Moten.
De Texelse Franse hangoor fokkers
behaalden goede resultaten op de re-
gionaie kersttentoonstelling van de ver
eniging Den Helder en Omstreken.
De keurmeesters J. D. Lijffijt en me
vrouw De Koning-Roos keurden de
Franse hangoren. Ze waren goed te
spreken over de kwaliteit van de inge
zonden dieren. Het was P. van de Molen
die met zijn jonge witte Franse hangoor
ram kampioen bij de franse hangoren
werd. Hij behaalde het hoge predicaat
Fraai. Deze fokker wist nog vier keer het
predicaat fraai te behalen. De overige
resultaten waren:
Rubriek franse hangoor konijngrijs,
ram jong: mevr. Rentenaar 1x goed.
Rubriek franse hangoor konijngrijs
voedster jong: mevr. Rentenaar 2x zeer
goed.
Rubriek franse hangoor ijzergrauw
ram jong: mevr. Rentenaar 1x fraai.
Rubriek franse hangoor ijzergrauw
voedster jong: mevr. Rentenaar 2 x zeer
goed.
Rubriek franse hangoor madagascar
ram jong: P. van de Molen 1x fraai.
Rubriek franse hangoor madagascar
voedster jong: P. van de Molen 1x zeer
goed.
Rubriek franse hangoor wit ram jong:
Jeroen Hin 1x zeer goed; 2x goed; M.
Verseput 1x fraai; 1x zeer goed; Mevr.
Rentenaar 1x zeer goed; P. van de
Molen 2x fraai.
Rubriek franse hangoor wit voedster
jong: Jeroen Hin 1x fraai; M. Verseput
lx fraai; Mevr. Rentenaar 3x zeer goed;
Arie Timmer 1x zeer goed.
Rubriek franse hangoor bont ram
oud P. van de Molen 1x fraai.
Rubriek franse hangoor bont ram
jong: P. van de Molen 1x fraai; Arie
Timmer 1x fraai.
Rubriek franse hangoor bont voedster
jong: P. van de Molen 1x fraai, 1x zeer
goed; Arie Timmer 1x zeer goed, 1x
goed.
Rubriek vlaamse reus wit ram jong: G'
P. Plaatsman 5x zeer goed, 1x goed.
Rubriek vlaamse reus wit voedster
jong: G.P. Plaatsman 2x fraai, 3x zeer
goed.
Rubriek Angorakonijn wit voedster
jong: mevr. N. Slikker-Zijp 1x goed.
Ruriek angorakonijn wit ram jong:
mevr. N. Slikker-Zijp 1x zeer goed.
Vrijdag 7 januari wordt in Den Hoorn
voor de derde maal een talentenjacht
gehouden voor de jeugd van 10 tot 16
jaar. De aanvang van de talentenshow
die in dorpshuis De Waldhoorn wordt
gehouden is 20.00 uur.
Deelnemers kunnen zich tussen 16.30
en 17.30 uur opgeven in De Waldhoorn.
Evenals voorgaande jaren zijn de „ta
lenten" vrij in keuze van wat ze aan het
publiek willen presenteren. Zang, dans,
toneel, voordracht, playback, alles is
mogelijk. Groepen die mee willen doen
zijn wel gebonden aan een maximum
van 6 personen. Er zijn prijzen voor de
drie beste „shows" en ook is er een prijs
voor „het talent" van de avond. Dat kan
een individuele- maar ook een groeps-
prijs zijn. De deskundige jury bestaat uit
tien personen (vijf jongeren en vijf vol
wassenen). Publiek is uiteraard van
harte welkom op deze talentenavond.
Na afloop is er disco met Ton van der
Gaag en zijn discotheek Blow Up.
D. Graaf, eigenaar van appartemen
ten aan de Beatrixlaan 19, mag twee
nieuwe slaapkamers bouwen in de
plaats van één oude. Het gaat hier om
kwaliteitsverbetering en een kleine uit
breiding en het college wil dit onder
steunen. De afdeling ruimtelijke orde
ning vond de beoogde uitbreiding ook
„te verwaarlozen" maar adviseerde de
bouwvergunning te weigeren.
Men kwam tot dit advies omdat een
appartementengebouw „eigenlijk niet in
een woonomgeving past. „Deze be
stemming is later toch toegestaan uit
het besef dat jarenlang strijdig gebruik
met het bestemmingsplan dat ooglui
kend was toegestaan, niet meer terug
gedraaid kan worden", aldus RO. Met
de medewerking aan een eerdere
bouwaanvraag (o.a. een zwembad) had
de afdeling tevens een „afronding van
deze ontwikkeling beoogd". RO heeft
echter vooral stedebouwkundige be
zwaren omdat men vindt dat op het
perceel van D. Graaf teveel is gebouwd
ten opzichte van het nog aanwezige
groen. „Het is geen reëele verhouding
meer."
- bmnon
B en W hebben besloten dit voorjaar
een chemisch afvaltransport naar Afval
verwerking Rijnmond (AVR) te organi
seren. Het depot van gemeentewerken
bevat bijna vijf ton aan schadelijk afval
en daar kan niets meer bij.
In het najaar van 1983 komt er een
provinciale regeling voor afvoer en ver
werking van dit afval, maar de afdeling
algemene zaken vindt dat daar mo
menteel niet op gewacht kan worden.
Hoe die regeling wordt is niet geheel
duidelijk en mogelijk wordt een en ander
nog later uitgevoerd. „Dan is er weer
een verloren jaar", aldus algemene
zaken.
Wat betreft het transport naar Rijn
mond zijn er twee mogelijkheden. Als
het AVR verwerking en transport ver
zorgd, betaalt de gemeente een gulden
per kilo. De verwerkingskosten alleen
zijn 7400,— per 1000 kilo en daarna wil
de gemeente het afval zelf naar Rotter
dam brengen. Men denkt hiervoor een
bedrag van tienduizend gulden nodig te
hebben. Twee mille staat al voor dit doel
op de begroting en ƒ8000,— wordt
gehaald uit de post onvoorzien.
HUN STRIJD
■KOSTGELD
GIRO 2936572
De NOS-televisie zal in de rubriek
„Van Gewest tot Gewest" aandacht
besteden aan de gevolgen van de duin
afslag op Texel. Momenteel worden
voorbereidingen getroffen voor een re
portage die op woensdag 19 januari zal
worden uitgezonden tussen 19.20 en
20.10 uur via Nederland 2.
Westduitse marken 100 ƒ109,
Belgische franken 100= 1 5,28
Franse franken 100= f 37,50
Zweedse kronen 100= 34,25
Zwitserse franken 100= ƒ130,
Deense kronen 100= f 29,75
Amerikaanse dollars f 2,57
Engelse ponden 1 f 4,06
Oostenrijkse schilling 100= 15,61
Italiaanse lires 10.000= f 17,75
Spaanse peseta n 100= f - 1,88
trfUb*l
De zon komt 1 januari op om 8.48
uur en gaat onder om 16.38 uur.
Maan: 6jan. L.K., 14 jan. N.M.
Springtij: 1 jan., doodtij: 8 jan.
Hoog water ter rede van Oudeschild:
Vrijdag 31 december 9.04 en 21.15
Zaterdag 1 januari 10.05 en 22.12
Zondag 2 januari 11.03 en 23.06
Maandag 3 januari 11.31 en 23.51
Dinsdag 4 januari 12.06 en—
Woensdag 5januari 0.34en 12.10
Donderdag 6 januari 1.14 en 12.23
Vrijdag 7 januari 1.51 en 13.17
Zaterdag 8januari 2.35en14.48
Aan het strand is het ongeveer een
uur eerder hoog water.
\tabg Verkeer Nederiarx) i
door L. van Schooten
Vijf minuten later had ze het hele span
aan tafel en keek tevreden de kring
rond. De flensjes hadden een storm van
bijval ontvangen, maar Sander had een
tik op zijn vingers gekregen toen hij vast
proeven wilde. Die stelde zich voorlopig
tevreden met zijn boerenkool-prak.
Yvonne vertelde, met een schuine blik
naar haar vader, in iets gematigder
versie het incident met de Klos, en Olga
had een tien met een pluim van de leraar
gehad voor Franse vertaling. Sander zat
diep in gedachten, hij wilde een ter
rarium op zijn kamer en een vriend van
school wist een oud ding voor een prik.
Zou hij zijn vader of moeder om fi
nanciële bijstand vragen?
Na het eten zaten ze nog even uit te
blazen. Olga stak een sigaret op, Sander
had besloten dat het moeder maar
moest zijn en bedacht of hij haar gunstig
kon stemmen door de borden naar de
keuken te brengen.... dan zou ze wel
snappen dat er iets aan de hand was.
„Er is een brief voor", zei Sandra.
„Van een uitgever in Amsterdam."
„Van een.... de Librye soms?"
„Ja zoiets. Hier is ie."
Jaap maakte de brief open. Sandra
ontdekte meteen dat hij nerveus was.
Hij las. Ze zag de kleur opstijgen in
zijn gezicht. En alsof de anderen begre
pen dat er iets bijzonders was, werd het
op slag stil.
„Wat is het Jaap?"
„Nou", zei hij verlegen lachend, „dat
is me ook wat. Hij heeft het genomen."
„Wat?"
„Dat boek."
„Vader!", riep Yvonne enthousiast,
„je wilt toch toch niet vertellen dat je
een boek hebt geschreven?"
Jaap knikte, las nog eens de brief
over. Sandra staarde hem verbaasd aan.
En daarvan had hij haar niets verteldl
Hij zag haar blik.
„Daar wist je niets van, meisje!"
„Nee, waarom..."
„Nou, dat zal ik je vertellen. Je weet
dat ik tussen de middag meestal met
een stel collega's ga koffiedrinken in de
lunchroom van Meertens. Dan zitten we
daar wel eens te kletsen en toen vertelde
ik zo een verhaal.... het was nogal een
grappig verhaaluit Denderloo, mijn
geboorteplaats. Ze hadden er nogal
schik om. Een paar dagen later zegt
Tiemens: hé Jaap, vertel nog es wat uit
dat Denderloo, ik heb me flauw ge
lachen, de vorige keer. Nou, in die tijd
leefden er in Denderloo allemaal van
die types zoals Kromme Jan en Dries
van de Kerstboom, en Jaantje Pikken...
gunst, je kunt daar avonden over ver
tellen.
Sandra kinkte vaag. Ze was er nooit
zo bijster op gesteld geweest, wanneer
Jaap uit zijn jeugd vertelde. Dat was
voorbij en hij was nu een achtbaar man,
heel iets anders dan dat boerse jochie
met piekhaar, dat zijn ogen zo wijs open
had gehad in dat achterland.
„Nou en toen liep ik terug met Van
Herpen..."
„Is dat dat jonge ventje?" vroeg Olga.
„Ja, hij is pas 25, griezelig knap, zo
scherp als een mes, hoop relaties,
vooral op literair gebied. Hij heeft al het
een en ander gepubliceerd. En die zegt:
Man, waarom schrijf je het niet op?"
„Natuurlijk!" zei Olga, helemaal er in.
„Nou, ik zag er zelfs niks in, maar zo
successievelijk heb ik in uren dat ik geen
les had, om de verveling te verdrijven",
het leek of hij zich verontschuldigde,
„een stel van die verhalen opgeschre
ven. En die heb ik Van Herpen laten
lezen."
„Wat zei hij ervan?"
„Hij vond ze goed, maar er zat geen
verband in, zei hij. Het was maar een
kunstje dat je moest kennen. Een bun
del schetsen, een roman, tussen die
twee was makkelijk een brug te slaan,
als je maar een draad in je verhaal
bracht, een centrale figuur bijvoorbeeld.
En die heb ik toen eh.... geschapen...
een klein jochie...."
„Japie van Santen", giste Olga
scherp en ze zag hoe hij verschrikt met
zijn ogen knipperde. Akelig intelligent
was dat kind?
„Nou ja... Gertjan heet-ie... in het...
boek. Nou en toen heeft Van Herpen
het gewoon meegenomen. Hij had het
over een uitgever waar hij voor werkt,
de Ditse Librye. En nou... het ziet er
naar uit... dat ze het nemen."
„Wat krijg je daar nou voor?" wou
Yvonne weten, de bestraffende blik van
haar moeder negerend.
„Vijfhonderd gulden", zei Jaap ar
geloos.
„Nou, kijk es an!" vond Olga, „je
schrijft voor je plezier en je verdient er
nog geld mee ook."
Sandra staarde in gedachten naar
buiten.
Het stak haar een beetje, dat Jaap dit
buiten haar om had gedaan.
Maar ach, het was het toch wel leuk.
En ze kon straks op de vergadering van
het Rode Kruis zo achteloos praten over
„de uitgever van haar man". Ze moest
er alleen niet te veel drukte over maken.
Er waren hopen onderwijzers die wel
eens iets geschreven hadden. Daarmee
wasje nog geen... auteur, daarmee was
je nog met de vrouw van een bekende of
misschien wel beroemde auteur. Zo ver
zou het wel niet komen, daar was Jaap
geen type voor.
„Wat doe je nu?" vroeg ze.
„Ik zal het eerst eens met Van Herpen
opnemen."
Opeens ontdekte Sandra bij zichzelf
een onberedeneerde afkeer van die Van
Herpen, die ze niet eens kende.
„Je kunt toch zelf wel beslissen?"
„Van Herpen heeft meer met dat bijl
tje gehakt."
„Vijfhonderd gulden, dat is toch
meegenomen?"
„Van Herpen zegt dat je alle uitge
vers in de gaten moet houden."
„Van Herpen schijnt wel dé expert",
ze zei het een beetje scherp. Hij zag haar
verwonderd aan.
„Hij weet er meer van dan ik.
Trouwens, hij heeft het hele zaakje
bekokstoofd Het is niet meer dan...
beleefd, dat ik hem er in betrek."
„Straks moetje nog met hem delen",
waarschuwde Yvonne.
„Dan ken jij Van Herpen niet. Trou
wens, de vent heeft het niet nodig. Geld
is voor hem bijzaak, hij verdient genoeg,
maar hij is zo makkelijk in die dingen.."
„Ik zou dat wonder wel es willen
zien", zei Olga en draaide koket een krul
in haar zwarte lokken.
„Weer een scalp aan je gordel",
hoonde Sander.
„Haal jij de suiker maar uit je snor",
troefde Olga en Sander wijdde meteen
schuldig zijn aandacht aan de weinige
roodblonde sprietjes onder zijn neus, die
het beginsel moesten vormen van het
door hem zo begeerde mannelijke sie
raad. Ze lachten allemaal. Tegen Olga
moest je maar beginnen!
„Nou", zei Jaap, „zouden we niet
eens eindigen? Anders zitten we om drie
uur nog aan tafel..."
Hoofdstuk 2
Sandra
Sandra Cranenburgh had Jaap van
Santen op de Mulo leren kennen. Jaap
was toen „het boertje van buuten",
zoals de meisjes hem plagend noemden.
Omdat af en toe zijn Denderloo's dialect
zich niet helemaal liet wegdrukken.
Maar hij was een van de beste leer
lingen van de klas, en dus niet een
de drukste.
Dat was Sandra wél. Ze was absoluut
klasse-koningin. Ze kon haar vriendin
pen kiezen. Knap, geestig, met een bij
zonder gevoel voor wat haar goed
stond, viel ze tussen de mussen van de
klas als een parmantige krielhaan op. Ze
wist de grens tussen vrijmoedigheid en
brutaliteit altijd haarscherp te trekken,
en vermeed daardoor ernstige conflicten
met de onderwijzers, die haar allemaal
lastig vonden, maar geen van allen een
hekel aan haar hadden.
Jaap kwam, zag en was verloren.
Van de eerste dag af was Sandra heT
voorwerp van zi|n stille, nochtans dui
delijke verering. Ze had dat natuurlijk
deksels goed in de gaten, plaagde hem
er mee, profiteerde ervan. Ze wist dat
Jaap vereerd was, wanneer ze hem haar'
tas liet dragen, dat Jaap dankbaar was,
wanneer ze hen gestadig toestond haar
sommen voor haar te maken, als ze die'
te moelijk vond of iets anders te doen
had.
En toch wist ze dat hij niet alleen maar
een stomme, slaafse vereerder was. Ze
merkte wel zijn grote intelligentie, de
speelse manier .waarop hij moeilijke,
opgaven onder de knie kreeg, ze zag
ook wel dat onder de andere jongens
Jaap, ofschoon zeker niet haantje dei
voorste terdege werd geteld. Als er een:
schoolavond was moest natuurlijk
Roorda de leiding hebben, maar het was.
Jaap die de eenakter in mekaar zette en,
achter de schermen regisseerde. Bij de
sport glorieerde Pier Wynia maar bij de;
schoolwedstrijd voor de radio was het
Jaap die de puntjes voor de klas bin
nenbracht. En hij kon soms erg vol
wassen uit de hoek komen. Jaap dacht
na, merkte ze, wanneer de anderen
zwetsten, meteen met hun oordeel klaar
stonden. „De wijze in zijn schuilhoek"
had meneer De Lange eens geschertst-
en Sandra had opgekeken. Ja, mej
neertje, dat was een goede typering,
^had ze waarderend gedacht.
Wordt vervolgd.