De fuikenlichter De eerste viool Goede resultaten op regio tentoonstelling ri Steuncomité Vrij Chalatenango Nieuwe rijwielstalling bil Landbouwschool? Chemisch aival naar Rijnmond Zon. maan en hoog water Texelaars van toen Hangoor-fokkers Talentenjacht in Den Hoorn Graaf mag appartementen beetje uitbreiden De dictatuur in El Salvador verdrijf je niet met woorden. In de bevrijde provincie Chalatenango is een schreeuwend tekort aan medicijnen, voedsel, schoenen maar ook aan munitie. De duizenden slachtoffers (onder wie de vier Nederlandse journalisten) die in dat gebied vielen mogen niet voor niks zijn gestorven. In Nederland kan je makkelijk tégen geweld zijn. In El Salvador kost die strijd behalve veel bloed ook geld. t.n.v. El Salvader Komité Nederland (ow bevrijd gebied) Duinafslag in „Van Gewest tot Gewest" Vreemd geld I/RIJDAG 31 DECEMBER 1982 TEXELSE COURANT PAGINA 7 De dag was nog maar nauwelijks begonnen, toen de nieuwe ijksveldwachter al op weg was naar de Dieksloot. Zo'n pas benoemde r agent-van-de-overkant was altijd een nieuwe belevenis, want wie te - ang op het eiland vertoefde werd gewoonlijk, hoe gaat het, nogal eigen met het publiek. Nu was daar helemaal niets op tegen, want criminele elementen waren er op Texel niet en de overtredingen waren nu niet direct van dien aard, dat het schadelijk kon zijn voor de samenleving. Maar de nieuwelingen die op Texel gestationeerd werden, moesten dat nog allemaal leren. Dat deden ze dan ook wel al had de een er wat langer werk over dan de ander. Van Twijfer was de nieuwe rijksveldwachter. Hij heeft er wel héél lang over gedaan voor hij een beetje bedaarde. Voor velen was dat wel een beetje te ang. Niet helemaal onredelijk, dat mag ik ook niet zeggen, maar zijn bonneboekje begon al aardig op een almanak te lijken, zouden ze in Oudeschild zeggen. Nu was er echter iets gebeurd waar VanTwijfer wel degelijk achteraan moest. Dat zou trouwens elke reeds lang gevestigde agent gedaan hebben. Er was namelijk een palingdief aan het werk, iemand die de prijs, die toen voor paling betaald moest worden niet kon of wilde betalen en in de jonge morgen een andermans fuiken aan het lichten was. En dit bracht Van T., zo vroeg op weg naar de Dieksloot. Hij zette zijn fiets langs de kant van de sloot, half ver scholen achter het riet en zocht toen voor zichzelf een schuilplek waar een infanterist nog iets van had kunnen leren. Het was overigens al de derde keer dat hij zijn wachtpost had ingeno men en hij hoopte vurig dat het nu maar eens zou gebeuren. Terwijl hij hier nog over nadacht, scheen het geluk hem plotseling gunstig te zijn. Er naderde een man op de fiets, die rustig afstapte en behoedzaam om zich heen keek. Dat hier iets zou gaan gebeuren, leed geen twijfel. De fiets werd aan de kant van de sloot in het gras gelegd en de man, niet zo groot van gestalte, verdween in het riet dat zo weelderig langs de kant groeide. Dat was het moment voor de agent om 'in actie te komen. Behoed zaam naderde hij hem uit noordelijke richting, zoals procesverbalen altijd be ginnen, om het bedrieglijk lichten van fuiken te constateren en waar te nemen. ,,Zö, zal je een fuikje lichten", riep hij toen het hoofd tussen het riet zichtbaar werd. Het was het hoofd van Piet Hein Bakker, die op een van de landerijen van de gebr. Boerhorst in de buurt werk zaam was, dat langzaam boven het riet uitkwam. Hij maakte zijn ,,bretelse" („voor politie en brandweer", stond er altijd op) aan zijn broek vast en ant woordde: „dat hijje goed rade en os je een zakkie béé je heb, keije de paling meenemen." Siem de waal Pietermaritzburg Zuid Afrika De Stichting Lager Beroepsonderwijs heeft gevraagd om een nieuwe rijwiel stalling bij de Landbouwschool aan de Beatrixlaan. Het LBO heeft hiervoor een plan gemaakt dat ƒ18.300,— kost, maar de dienst gemeentewerken kwam met een alternatief voorstel. Kosten van dit plan zijn ƒ13.000, Bovengenoemde bedragen zijn niet opgenomen in de be groting en daarom moet de commissie financieel, economisch en technisch beleid een oordeel vellen over de rtood- zakelijkheid van deze extra uitgave.-fiGioSqu In de begroting van volgend jaar is wel een bedrag van ƒ14.700 opgenomen voor een grote opknapbeurt van het schoolplein en afwateringsmaatregelen. Het LBO heeft daarbij voorgesteld om het speelplein dan meteen anders in te delen. Volgens de stichting is het huidige plein te klein en verblijven veel scholieren (vooral als het regent) in de huidige rijwielstalling, ,,wat schade aan fietsen en dergelijke meebrengt". Voor gesteld wordt een nieuwe fietsenstalling te bouwen en de oude te gebruiken als schuilplaats. De dienst gemeentewerken verwerpt dit plan omdat bij deze indeling een derde uitgang moet worden gemaakt en dat wordt mede door het drukke kruis punt op enkele meters afstand niet wenselijk geacht. Bovendien staan de rijwielhekken te dicht bij de ramen van de leslokalen. In het LBO plan is er stallingsruimte voor 140 fietsen en de gemeente heeft een plan gemaakt voor 110 fietsen, waardoor een derde entree achterwere kan blijven. Het grond bedrijf adviseerde het college niet teveel geld aan het plein te besteden omdat de gemeente de school niet zal kunnen overdragen aan het LBO. Dat was aan vankelijk wel de bedoeling maar het LBO zegt de landbouwschool over enkele jaren niet meer nodig te hebben, omdat het leerlingenaantal met 40% zal teruglopen. Voor het gemeentebestuur is dat een onverwachte ontwikkeling. De directeur van het LBO, de heer Van der Weide, zal in de commissieverga dering zijn schoolpleinplan mogen toe lichten en aan de raad zal gevraagd worden of voor het plein extra geld moet worden uitgetrokken. Het college voelt er echter niets voor een „schuil plaatsfunctie" van de huidige fietsen stalling. Kampioen Franse hangoor, ram, wit, jong. Eigenaar/fokker Piet van de Moten. De Texelse Franse hangoor fokkers behaalden goede resultaten op de re- gionaie kersttentoonstelling van de ver eniging Den Helder en Omstreken. De keurmeesters J. D. Lijffijt en me vrouw De Koning-Roos keurden de Franse hangoren. Ze waren goed te spreken over de kwaliteit van de inge zonden dieren. Het was P. van de Molen die met zijn jonge witte Franse hangoor ram kampioen bij de franse hangoren werd. Hij behaalde het hoge predicaat Fraai. Deze fokker wist nog vier keer het predicaat fraai te behalen. De overige resultaten waren: Rubriek franse hangoor konijngrijs, ram jong: mevr. Rentenaar 1x goed. Rubriek franse hangoor konijngrijs voedster jong: mevr. Rentenaar 2x zeer goed. Rubriek franse hangoor ijzergrauw ram jong: mevr. Rentenaar 1x fraai. Rubriek franse hangoor ijzergrauw voedster jong: mevr. Rentenaar 2 x zeer goed. Rubriek franse hangoor madagascar ram jong: P. van de Molen 1x fraai. Rubriek franse hangoor madagascar voedster jong: P. van de Molen 1x zeer goed. Rubriek franse hangoor wit ram jong: Jeroen Hin 1x zeer goed; 2x goed; M. Verseput 1x fraai; 1x zeer goed; Mevr. Rentenaar 1x zeer goed; P. van de Molen 2x fraai. Rubriek franse hangoor wit voedster jong: Jeroen Hin 1x fraai; M. Verseput lx fraai; Mevr. Rentenaar 3x zeer goed; Arie Timmer 1x zeer goed. Rubriek franse hangoor bont ram oud P. van de Molen 1x fraai. Rubriek franse hangoor bont ram jong: P. van de Molen 1x fraai; Arie Timmer 1x fraai. Rubriek franse hangoor bont voedster jong: P. van de Molen 1x fraai, 1x zeer goed; Arie Timmer 1x zeer goed, 1x goed. Rubriek vlaamse reus wit ram jong: G' P. Plaatsman 5x zeer goed, 1x goed. Rubriek vlaamse reus wit voedster jong: G.P. Plaatsman 2x fraai, 3x zeer goed. Rubriek Angorakonijn wit voedster jong: mevr. N. Slikker-Zijp 1x goed. Ruriek angorakonijn wit ram jong: mevr. N. Slikker-Zijp 1x zeer goed. Vrijdag 7 januari wordt in Den Hoorn voor de derde maal een talentenjacht gehouden voor de jeugd van 10 tot 16 jaar. De aanvang van de talentenshow die in dorpshuis De Waldhoorn wordt gehouden is 20.00 uur. Deelnemers kunnen zich tussen 16.30 en 17.30 uur opgeven in De Waldhoorn. Evenals voorgaande jaren zijn de „ta lenten" vrij in keuze van wat ze aan het publiek willen presenteren. Zang, dans, toneel, voordracht, playback, alles is mogelijk. Groepen die mee willen doen zijn wel gebonden aan een maximum van 6 personen. Er zijn prijzen voor de drie beste „shows" en ook is er een prijs voor „het talent" van de avond. Dat kan een individuele- maar ook een groeps- prijs zijn. De deskundige jury bestaat uit tien personen (vijf jongeren en vijf vol wassenen). Publiek is uiteraard van harte welkom op deze talentenavond. Na afloop is er disco met Ton van der Gaag en zijn discotheek Blow Up. D. Graaf, eigenaar van appartemen ten aan de Beatrixlaan 19, mag twee nieuwe slaapkamers bouwen in de plaats van één oude. Het gaat hier om kwaliteitsverbetering en een kleine uit breiding en het college wil dit onder steunen. De afdeling ruimtelijke orde ning vond de beoogde uitbreiding ook „te verwaarlozen" maar adviseerde de bouwvergunning te weigeren. Men kwam tot dit advies omdat een appartementengebouw „eigenlijk niet in een woonomgeving past. „Deze be stemming is later toch toegestaan uit het besef dat jarenlang strijdig gebruik met het bestemmingsplan dat ooglui kend was toegestaan, niet meer terug gedraaid kan worden", aldus RO. Met de medewerking aan een eerdere bouwaanvraag (o.a. een zwembad) had de afdeling tevens een „afronding van deze ontwikkeling beoogd". RO heeft echter vooral stedebouwkundige be zwaren omdat men vindt dat op het perceel van D. Graaf teveel is gebouwd ten opzichte van het nog aanwezige groen. „Het is geen reëele verhouding meer." - bmnon B en W hebben besloten dit voorjaar een chemisch afvaltransport naar Afval verwerking Rijnmond (AVR) te organi seren. Het depot van gemeentewerken bevat bijna vijf ton aan schadelijk afval en daar kan niets meer bij. In het najaar van 1983 komt er een provinciale regeling voor afvoer en ver werking van dit afval, maar de afdeling algemene zaken vindt dat daar mo menteel niet op gewacht kan worden. Hoe die regeling wordt is niet geheel duidelijk en mogelijk wordt een en ander nog later uitgevoerd. „Dan is er weer een verloren jaar", aldus algemene zaken. Wat betreft het transport naar Rijn mond zijn er twee mogelijkheden. Als het AVR verwerking en transport ver zorgd, betaalt de gemeente een gulden per kilo. De verwerkingskosten alleen zijn 7400,— per 1000 kilo en daarna wil de gemeente het afval zelf naar Rotter dam brengen. Men denkt hiervoor een bedrag van tienduizend gulden nodig te hebben. Twee mille staat al voor dit doel op de begroting en ƒ8000,— wordt gehaald uit de post onvoorzien. HUN STRIJD ■KOSTGELD GIRO 2936572 De NOS-televisie zal in de rubriek „Van Gewest tot Gewest" aandacht besteden aan de gevolgen van de duin afslag op Texel. Momenteel worden voorbereidingen getroffen voor een re portage die op woensdag 19 januari zal worden uitgezonden tussen 19.20 en 20.10 uur via Nederland 2. Westduitse marken 100 ƒ109, Belgische franken 100= 1 5,28 Franse franken 100= f 37,50 Zweedse kronen 100= 34,25 Zwitserse franken 100= ƒ130, Deense kronen 100= f 29,75 Amerikaanse dollars f 2,57 Engelse ponden 1 f 4,06 Oostenrijkse schilling 100= 15,61 Italiaanse lires 10.000= f 17,75 Spaanse peseta n 100= f - 1,88 trfUb*l De zon komt 1 januari op om 8.48 uur en gaat onder om 16.38 uur. Maan: 6jan. L.K., 14 jan. N.M. Springtij: 1 jan., doodtij: 8 jan. Hoog water ter rede van Oudeschild: Vrijdag 31 december 9.04 en 21.15 Zaterdag 1 januari 10.05 en 22.12 Zondag 2 januari 11.03 en 23.06 Maandag 3 januari 11.31 en 23.51 Dinsdag 4 januari 12.06 en— Woensdag 5januari 0.34en 12.10 Donderdag 6 januari 1.14 en 12.23 Vrijdag 7 januari 1.51 en 13.17 Zaterdag 8januari 2.35en14.48 Aan het strand is het ongeveer een uur eerder hoog water. \tabg Verkeer Nederiarx) i door L. van Schooten Vijf minuten later had ze het hele span aan tafel en keek tevreden de kring rond. De flensjes hadden een storm van bijval ontvangen, maar Sander had een tik op zijn vingers gekregen toen hij vast proeven wilde. Die stelde zich voorlopig tevreden met zijn boerenkool-prak. Yvonne vertelde, met een schuine blik naar haar vader, in iets gematigder versie het incident met de Klos, en Olga had een tien met een pluim van de leraar gehad voor Franse vertaling. Sander zat diep in gedachten, hij wilde een ter rarium op zijn kamer en een vriend van school wist een oud ding voor een prik. Zou hij zijn vader of moeder om fi nanciële bijstand vragen? Na het eten zaten ze nog even uit te blazen. Olga stak een sigaret op, Sander had besloten dat het moeder maar moest zijn en bedacht of hij haar gunstig kon stemmen door de borden naar de keuken te brengen.... dan zou ze wel snappen dat er iets aan de hand was. „Er is een brief voor", zei Sandra. „Van een uitgever in Amsterdam." „Van een.... de Librye soms?" „Ja zoiets. Hier is ie." Jaap maakte de brief open. Sandra ontdekte meteen dat hij nerveus was. Hij las. Ze zag de kleur opstijgen in zijn gezicht. En alsof de anderen begre pen dat er iets bijzonders was, werd het op slag stil. „Wat is het Jaap?" „Nou", zei hij verlegen lachend, „dat is me ook wat. Hij heeft het genomen." „Wat?" „Dat boek." „Vader!", riep Yvonne enthousiast, „je wilt toch toch niet vertellen dat je een boek hebt geschreven?" Jaap knikte, las nog eens de brief over. Sandra staarde hem verbaasd aan. En daarvan had hij haar niets verteldl Hij zag haar blik. „Daar wist je niets van, meisje!" „Nee, waarom..." „Nou, dat zal ik je vertellen. Je weet dat ik tussen de middag meestal met een stel collega's ga koffiedrinken in de lunchroom van Meertens. Dan zitten we daar wel eens te kletsen en toen vertelde ik zo een verhaal.... het was nogal een grappig verhaaluit Denderloo, mijn geboorteplaats. Ze hadden er nogal schik om. Een paar dagen later zegt Tiemens: hé Jaap, vertel nog es wat uit dat Denderloo, ik heb me flauw ge lachen, de vorige keer. Nou, in die tijd leefden er in Denderloo allemaal van die types zoals Kromme Jan en Dries van de Kerstboom, en Jaantje Pikken... gunst, je kunt daar avonden over ver tellen. Sandra kinkte vaag. Ze was er nooit zo bijster op gesteld geweest, wanneer Jaap uit zijn jeugd vertelde. Dat was voorbij en hij was nu een achtbaar man, heel iets anders dan dat boerse jochie met piekhaar, dat zijn ogen zo wijs open had gehad in dat achterland. „Nou en toen liep ik terug met Van Herpen..." „Is dat dat jonge ventje?" vroeg Olga. „Ja, hij is pas 25, griezelig knap, zo scherp als een mes, hoop relaties, vooral op literair gebied. Hij heeft al het een en ander gepubliceerd. En die zegt: Man, waarom schrijf je het niet op?" „Natuurlijk!" zei Olga, helemaal er in. „Nou, ik zag er zelfs niks in, maar zo successievelijk heb ik in uren dat ik geen les had, om de verveling te verdrijven", het leek of hij zich verontschuldigde, „een stel van die verhalen opgeschre ven. En die heb ik Van Herpen laten lezen." „Wat zei hij ervan?" „Hij vond ze goed, maar er zat geen verband in, zei hij. Het was maar een kunstje dat je moest kennen. Een bun del schetsen, een roman, tussen die twee was makkelijk een brug te slaan, als je maar een draad in je verhaal bracht, een centrale figuur bijvoorbeeld. En die heb ik toen eh.... geschapen... een klein jochie...." „Japie van Santen", giste Olga scherp en ze zag hoe hij verschrikt met zijn ogen knipperde. Akelig intelligent was dat kind? „Nou ja... Gertjan heet-ie... in het... boek. Nou en toen heeft Van Herpen het gewoon meegenomen. Hij had het over een uitgever waar hij voor werkt, de Ditse Librye. En nou... het ziet er naar uit... dat ze het nemen." „Wat krijg je daar nou voor?" wou Yvonne weten, de bestraffende blik van haar moeder negerend. „Vijfhonderd gulden", zei Jaap ar geloos. „Nou, kijk es an!" vond Olga, „je schrijft voor je plezier en je verdient er nog geld mee ook." Sandra staarde in gedachten naar buiten. Het stak haar een beetje, dat Jaap dit buiten haar om had gedaan. Maar ach, het was het toch wel leuk. En ze kon straks op de vergadering van het Rode Kruis zo achteloos praten over „de uitgever van haar man". Ze moest er alleen niet te veel drukte over maken. Er waren hopen onderwijzers die wel eens iets geschreven hadden. Daarmee wasje nog geen... auteur, daarmee was je nog met de vrouw van een bekende of misschien wel beroemde auteur. Zo ver zou het wel niet komen, daar was Jaap geen type voor. „Wat doe je nu?" vroeg ze. „Ik zal het eerst eens met Van Herpen opnemen." Opeens ontdekte Sandra bij zichzelf een onberedeneerde afkeer van die Van Herpen, die ze niet eens kende. „Je kunt toch zelf wel beslissen?" „Van Herpen heeft meer met dat bijl tje gehakt." „Vijfhonderd gulden, dat is toch meegenomen?" „Van Herpen zegt dat je alle uitge vers in de gaten moet houden." „Van Herpen schijnt wel dé expert", ze zei het een beetje scherp. Hij zag haar verwonderd aan. „Hij weet er meer van dan ik. Trouwens, hij heeft het hele zaakje bekokstoofd Het is niet meer dan... beleefd, dat ik hem er in betrek." „Straks moetje nog met hem delen", waarschuwde Yvonne. „Dan ken jij Van Herpen niet. Trou wens, de vent heeft het niet nodig. Geld is voor hem bijzaak, hij verdient genoeg, maar hij is zo makkelijk in die dingen.." „Ik zou dat wonder wel es willen zien", zei Olga en draaide koket een krul in haar zwarte lokken. „Weer een scalp aan je gordel", hoonde Sander. „Haal jij de suiker maar uit je snor", troefde Olga en Sander wijdde meteen schuldig zijn aandacht aan de weinige roodblonde sprietjes onder zijn neus, die het beginsel moesten vormen van het door hem zo begeerde mannelijke sie raad. Ze lachten allemaal. Tegen Olga moest je maar beginnen! „Nou", zei Jaap, „zouden we niet eens eindigen? Anders zitten we om drie uur nog aan tafel..." Hoofdstuk 2 Sandra Sandra Cranenburgh had Jaap van Santen op de Mulo leren kennen. Jaap was toen „het boertje van buuten", zoals de meisjes hem plagend noemden. Omdat af en toe zijn Denderloo's dialect zich niet helemaal liet wegdrukken. Maar hij was een van de beste leer lingen van de klas, en dus niet een de drukste. Dat was Sandra wél. Ze was absoluut klasse-koningin. Ze kon haar vriendin pen kiezen. Knap, geestig, met een bij zonder gevoel voor wat haar goed stond, viel ze tussen de mussen van de klas als een parmantige krielhaan op. Ze wist de grens tussen vrijmoedigheid en brutaliteit altijd haarscherp te trekken, en vermeed daardoor ernstige conflicten met de onderwijzers, die haar allemaal lastig vonden, maar geen van allen een hekel aan haar hadden. Jaap kwam, zag en was verloren. Van de eerste dag af was Sandra heT voorwerp van zi|n stille, nochtans dui delijke verering. Ze had dat natuurlijk deksels goed in de gaten, plaagde hem er mee, profiteerde ervan. Ze wist dat Jaap vereerd was, wanneer ze hem haar' tas liet dragen, dat Jaap dankbaar was, wanneer ze hen gestadig toestond haar sommen voor haar te maken, als ze die' te moelijk vond of iets anders te doen had. En toch wist ze dat hij niet alleen maar een stomme, slaafse vereerder was. Ze merkte wel zijn grote intelligentie, de speelse manier .waarop hij moeilijke, opgaven onder de knie kreeg, ze zag ook wel dat onder de andere jongens Jaap, ofschoon zeker niet haantje dei voorste terdege werd geteld. Als er een: schoolavond was moest natuurlijk Roorda de leiding hebben, maar het was. Jaap die de eenakter in mekaar zette en, achter de schermen regisseerde. Bij de sport glorieerde Pier Wynia maar bij de; schoolwedstrijd voor de radio was het Jaap die de puntjes voor de klas bin nenbracht. En hij kon soms erg vol wassen uit de hoek komen. Jaap dacht na, merkte ze, wanneer de anderen zwetsten, meteen met hun oordeel klaar stonden. „De wijze in zijn schuilhoek" had meneer De Lange eens geschertst- en Sandra had opgekeken. Ja, mej neertje, dat was een goede typering, ^had ze waarderend gedacht. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1982 | | pagina 7