IIMA
Hel slopen van paviljoens
dient geen staatsbelang
f
Verkoop „Textbeeld
viel tegen
5
Mr. Boekhoff in kort geding:
i
Wonen in schapenboet
is verboden
Winkeldiefstal
Actieve vrouwen
gehuldigd
iNl
^)AG 18 JANUARI 1983
TEXELSE COURANT
PAGINA 7
18 januari
Vrouwenbond FNV heeft in de
^talige landbouwschool een avond
Blijf van mijn lijf"; 20.00 uur.
^ladag 19 januari
U
19.20 tot 20.10 uur zendt de NOS-
—sie via Nederland II een aflevering
in de rubriek ,,Van gewest tot ge-
Ui', waarin een reportage is opge-
.■n over de kustafslag op Texel.
5ommissie ruimtelijk en huisves-
jeleid heeft een openbare verga-
in het raadhuis, aanvang19.30
Gesproken wordt onder meer over
'oortgang van diverse bestem-
splannen, enkele voorbereidings-
iten, de verwerking van de reac-
■an het artikel 8-overleg inzake de
ling van het bestemmingsplan De
sdorp, de stand van zaken rond
Jarino-complex aan de Gasthuis-
1, het bouwplan van Drijver voor
jemie A-woningen in De Mars en
jota over de relatie tussen veer-
t en toeristische economie.
vereniging voor bedrijfsvoorlich-
teeft in ,,De Pelikaan" de jaarver-
ring; 20.00 uur.
'plattelandsvrouwen van De Cocks-
Eierland hebben de jaarvergade-
in Het Eierlandsche Huis; 20.00
Iiid-leerlingenvereniging van de
luwschool heeft jaarvergadering
prijsuitreiking ploegwedstrijd) in
oecca" in De Waal; 20.00 uur.
Sjle Witte Burcht" is er klaverjassen
■te van de restauratie van het R.K.
irgel, 20.00 uur.
.ierdag 20 januari
plattelandsvrouwen, afdeling Texel
f. in ,,De Lindeboom-Texel" de
prgadering, met herdenking van
'cjarig bestaan, aanvang 19.00
klgemene Bond van onderwijzend
jneel heeft m de Thijsseschool een
dvergadering over de regerings-
ïen met het onderwijs; 20.00 uur.
In het raadhuis heeft de raadscommis
sie voor welzijnsbeleid een openbare
vergadering, aanvang 19.30 uur.
Elke woensdagmiddag wordt in de
bibliotheek in Den Burg vanaf 14.30 uur
voorgelezen voor kinderen van vier tot
zeven jaar.
Elke donderdagavond voorafgaande
aan een raadsvergadering houdt de
CDAfractie uit de gemeenteraad in het
raadhuis spreekuur, bedoeld voor men
sen die van de fractieleden informatie
willen hebben of hen willen inschakelen
bij het bepleiten van belangen; aanvang
19.30 uur.
Elke maandagavond worden door de
club Groot Slam bridgedrives gehouden
in hotel De Lindeboom-Texel, aanvang
20.00 uur. Toeristen mogen ook mee
doen. Kosten 10,— per paar.
Wie in aanmerking wil komen voor
uitzendmaaltijden („Tafeltje dek je")
kan voor opgave, wijziging of informatie
terecht in dienstencentrum „De Holle-
bol", elke maandag, woensdag en vrij
dag van 9.00-10.00 uur, telefoon 07220-
2696.
De dam- en schaakclub Den Burg
komt elke dinsdagavond, aanvang 20.00
uur, bijeen in de bovenzaal van „De
Schakel".
Het politiebureau in De Koog aan de
Brink is elke dinsdag- en donderdag
middag van 16.00-18.00 uur voor
publiek geopend.
De Openbare Bibliotheek aan de Drij
verstraat in Den Burg is (behoudens
feestdagen en andere bijzondere gele
genheden) geopend op de volgende
tijden: maandag 10.00 tot 12.00 uur;
dinsdag 14.30 tot 17.00 uur en 19.00 tot
21.00 uur; woensdag 14.30 tot 17.00
uur; donderdag gesloten; vrijdag 14.30
Begeleidingsgroep borstamputatie Den
Helder en omstreken. Wie belangstel
ling heeft voor individuele of groeps
gesprekken kan kontakt opnemen met
de kruisvereniging Den Helder, Ant
woordnummer 10, 1780 AM Den
Helder, telefoon (02230) 14375.
Iedere dinsdag- en donderdagochtend
van 10.00-12.00 uur houdt bejaarden-
werker Nico Nagtegaal spreekuur in het
dienstencentrum De Hollebol, Burgwal
32.
De bedrijfsleider van een supermarkt
te Den Burg betrapte vrijdag tegen het
middaguur een 29-jarige Texelse op het
stelen van vlees en vleeswaren ter
waarde van 24 gulden.
Een dag later werden in De Koog
twee jongens gesnapt toen zij een
verlengsnoer dat zij eerder hadden ge
stolen probeerden terug te geven om
zodoende de zeventien gulden die het
snoer waard was, te kunnen incasseren.
De winkelier rook onraad en waar
schuwde de politie die de jongens wist
te achterhalen. Eén van hen had geld
verloren bij een weddenschap en op
deze manier wilden zij dat bedrag weer
terug zien te krijgen. Tegen de beide
dertienjarige jongens is proces verbaal
opgemaakt.
Het gemeentebestuur staat niet tot
dat Dieter Stoll uit Eierland een bij het
Schilderend in Den Burg staande scha
penboet voor permanente bewoning
verkoopt. B en W vinden dat schapen
boeten alleen agrarisch mogen worden
gebruikt en hebben dan ook geweigerd
de bestemming te wijzigen.
Makelaar Hans Eelman had namens
Stoll naar voren gebracht dat de be
stemmingsvoorschriften (artikel 7, lid 6)
zich niet tegen permanente bewoning
van schapenboeten verzetten en dat de
instandhouding van de boet als momu-
ment en als gebouw met cultuurhis
torische waarde, bij verkoop als woning
gewaarborgd is.
Het gaat om de zg. Lange Boe" die
"achter het perceel Schilderend 121 in
het land staat (dus niet de boetachtige
woning waar de familie Stoll vroeger
woonde), die ondanks een lelijke aan
bouw op de monumentenlijst staat.
B en W zijn het zeer oneens met de
argumenten die Eelman heeft aange
voerd. Weliswaar is permanente be
woning in het artikel 7, lid 6 van het be
stemmingsplan niet genoemd als vorm
van verboden gebruik, maar over de
agrarische bestemming bestaat geen
onduidelijkheid en een agrarisch be
drijfsgebouw kan nooit voor bewoning
in aanmerking komen. Dat de landschap
pelijke en cultuurhistorische waarde in
stand zou blijven dank zij bewoning
In de Singer concertzaal in Laren
zijn vrijdag 120 personen gehuldigd
die gedurende 25 jaar of langer als
vrijwilligster in een plaatselijk comi
té voor kinderpostzegels actief zijn.
Drie vrouwen van Texel hoorden
tot de gehuldigden. Uit handen
van de voorzitter van het Neder
lands Comité voor Kinderpost
zegels, dr. J. Spaanders, kregen
ze een bronzen beeldje en een oor
konde. Van links naar rechts
mevrouw B. Keesom-Karsten,
mevrouw A. Bruin-Over./nevrouw
A. Bakker-Vriesman en dr. J.
Spaander.
wordt ontkend; B en W zijn zelfs van
het tegendeel overtuigd. Onderhoud en
restauratie van het gebouw is dan
waarschijnlijk wel verzekerd, maar dat
kan ook via de gebruikelijke rijkssubsi
dieregelingen.
Het blad .Textbeeld" heeft niet de respons opgeroepen die de makers Anneke
Rijk en IMiek Welboren hadden verwacht. Slechts de helft van de oplage werd
verkocht, zodat alleen de kosten eruit kwamen. Als voornaamste oorzaak voor de
tegenvallende verkoop noemt Welboren de wel erg hoge prijs van een tientje per
nummer. Ook sluit hij niet uit dat er over het onderwerp (landschapspark) al te veel
geschreven en gesproken is, zodat de behoefte aan meer informatie niet meer
bestond. Het tweede nummer, dat in oktober had moeten verschijnen is er dus nog
steeds niet.
Wellicht komt dat nog wel. Welboren
en Rijk beraden zich over een goed
kopere productiewijze. Het eerste num
mer was op duur papier uitgevoerd.
Bovendien moest, vanwege dit kwali
teitsmateriaal, de order op een duurdere
pers worden gedrukt. ,,Die prijs was
echt niet bedoeld om grote winst te
maken, het blad wès zo duur. Een
eventueel volgend nummer zal anders
gemaakt moeten worden. Wij zijn wel
idealistisch, maar we moeten ook le-
De redactionele formule zal volgens
Welboren wel gehandhaafd worden.
Een nieuw onderwerp is nog niet ge
vonden. Geprobeerd zal worden een
zaak bij de kop te vatten die tegen het
begin van het seizoen actueel is. Om
streeks die tijd zou een volgend nummer
moeten uitkomen.
Mensen die een abonnement op het
blad hadden genomen, hebben hun
teveel betaalde geld teruggekregen.
v..
Het tijdelijk verwijderen van paviljoens in de duinen dient geen
iele staatsbelang. De minister van landbouw en visserij heeft
egd dat de strandtenten uit oogpunt van natuurbehoud in de
ter weg moeten. Staatsbosbeheer noemt hetzelfde argument. Als
merkelijk sprake zou zijn van natuurbelang stonden de paviljoens er
ven zomermaanden ook niet." Dat zei Mr. Drs. C. L. Boekhoff
dvocaat van strandexploitant Piet van Duyvenbode gister-
g in Alkmaar in het kort geding tegen de Staat der Nederlanden
als inzet het al dan niet moeten verwijderen van paviljoen
lerslag. Mr. Boekhoff had een scala van opmerkingen en
ssten aantonen dat Staatsbosbeheer als beheerder van de duinen
rechtsgeldig handelt en met het paviljoensbeleid rechtsonge-
teid in de hand werkt. Daar tegenover stond de verdediging van de
itsraadsman Mr. R. J. B. Boonekamp, die aanvoerde dat
sbosbeheer met het huidige beleid terugkeerde naar de periode
voor 1976. „De gemeente heeft het laten sloffen. Deze instantie
de paviljoens het hele jaar staan. Staatsbosbeheer wil echter
ndexploitanten en geen permanente duinvestigingen." Mr. Boo-
nmp vond het argument natuurbehoud steekhoudend. „Pavil-
ïs die in de winter open zijn brengen extra bezoekers naar het
and en dat kan niet."
let kort geding voor de president van
rechtbank, mr. Attema, voltrok zich
strijdlustige stemming. Beide pleit-
torgers probeerden elkaar vliegen af
zangen, vooral waar het ging om de-
kwesties. Mr. Boekhoff had namens
familie Van Duyvenbode ruim een
nodig om de problemen van zijn
int en die van de Texelse paviljoen-
jders in het algemeen te schetsen
t daarbij het vermeende onjuiste ju-
sche handelen van Staatsbosbeheer.
lechter mr. Attema kwam tussentijds
de conclusie dat de materie zeer
nplex was en zich cn feite niet leende
jreen kort geding. Mr. Boekhoff had
telfde mening en vroeg dan ook om
i diepgaand onderzoek. „Toch wil ik
ag vasthouden aan dit snelrecht
idat het voortbestaan van de firma
n Duyvenbode in het geding is."
3e pleiter van de Texelse strandex-
itant schetste uitvoerig de geschie-
-lis van de paviljoenmisere. Als grote
luidelijkheid noemde Boekhoff het
t dat drie instanties zich met het
teer van de Texelse duinen bezig-
uden: de dienst der domeinen, Rijks-
iterstaat en Staatsbosbeheer,
atstgenoemde instantie werd als eni
ge „dwarsligger" genoemd. Een pa
viljoen op grond van de dienst domeinen
mag het hele jaar blijven staan.
In 1976 vroeg de gemeente of het
beheer van de duinen wat betreft de
paviljoenvergunningen overgenomen
kon worden. Staatsbosbeheer had hier
oren naar, maar een duidelijke over
eenkomst over de overname van dit
beheer werd, volgens mr. Boekhoff,
niet opgesteld. „Er waren mondelinge
afspraken tussen Staatsbosbeheer en
de gemeente en pas toen eerstgenoem
de na vijf jaar begon te vragen waaiom
de paviljoens 's winters niet werden af
gebroken, presenteerde het college een
uitgewerkt voorstel tot beheer aan de
raad, dat o.a. onder druk van mij en de
strandexploitanten door de gemeente
raad werd verworpen." Boekhoff
schreef indertijd een brief waarin hij het
juridisch recht van de gemeente om
dergelijke overeenkomsten met pavil
joenhouders te sluiten, bestreed.
B en W hebben later toegegeven dat
hun akte voor een privaatrechtelijke ver
gunning niet helemaal in orde was",
aldus Boekhoff. Het college gaf toen
ook te kennen zich niet meer met de
duinpaviljoens te willen bemoeien en gaf
de uitgifte van vergunningen terug aan
Staatsbosbeheer. „Toen gebeurde er
twee seizoenen niets", zei mr. Boekhoff
die tot zijn verwondering had geconsta
teerd dat de beheerder „de zaak liet
sloffen", totdat Van Duyvenbode,
wiens oude paviljoen door de kustafslag
moest worden afgebroken, met het plan
kwam een nieuw paviljoen in de duinen
te plaatsen. Mr. Boekhoff laakte het
handelen dat vervolgens door Staats
bosbeheer aan de dag was gelegd. „Op
eens was er een regel dat als een
paviljoen van eigenaar verandert, en het
is geen familie in de eerste graad, de
strandtent niet meer permanent is."
Boekhoff zei dat het paviljoen van Henk
Koopman, dat Van Duyvonbode later
kocht, wel als permanent werd aan
gemerkt en men door deze nieuwe regel
een einde wilde maken aan een ge
woonterecht.
Gesloten rij
„Mijn cliënt heeft een paviljoen van
80 mille gekocht en kreeg eerst als eis
dat dit op het strand moest worden
geplaatst. Rijkswaterstaat oordeelde la
ter dat dit niet kon en toen wilde de
houtvester wel een vergunning geven
voor de duinen met als eis dat het
paviljoen na het zomerseizoen weer
moest worden afgebroken." Van Duy
venbode ging daar volgens zijn advo
caat niet op in onder druk van colle
ga-exploitanten die als een gesloten rij
wilden ageren tegen de contracten van
Staatsbosbeheer. Een jaar later, mei
1982, tekende Van Duyvenbode het
contract wel. „Dat deed mijn cliënt
omdat hij financieel gezien wel moest
beginnen en omdat hij weinig waarde
hechtte aan het contract. De gemeente
had immers jaarlijks dergelijke papiertjes
gestuurd, waarin stond dat het paviljoen
op 1 oktober moest worden afgebro
ken. leder exploitant ondertekende die
contracten en wist dat het paviljoen
toch mocht blijven staan."
Nieuw contract
Mr. Boekhoff betwijfelde of hout
vester Swellengrebel het recht heeft om
privaatrechtelijke contracten op te stel
len en te laten ondertekenen. „Staats
bosbeheer mag geen beheersbevoegd
heden overdragen en daarom had de
gemeente juridisch gezien het beheer
ook niet kunnen overnemen. Ook be
twijfel ik de privaatrechtelijke (betrek
kingen tussen burgers) bevoegdheid
van de houtvester." Dat Staatsbosbe
heer onjuist handelt bleek volgens
Boekhoff uit het feit dat Van Duyven
bode op 6 juli opeens een nieuw
contract kreeg dat als vervanging moest
dienen van het oude. „Dat moest mijn
cliënt tekenen, maar dat deed hij dus
niet." Boekhoff was verwonderd over
een verslag van een gesprek tussen de
vereniging van strandexploitanten met
Staatsbosbeheer op 1 december van het
vorig jaar. Waaruit naar voren was
gekomen dat Staatsbosbeheer de moge
lijkheid wilde onderzoeken om de pa
viljoens vijf jaar permanent te laten
staan als „overgangsperiode" naar we
derom 's winters afbreken. Een voor
stel waar de exploitanten niet op in
waren gegaan omdat dit het probleem
alleen in tijd verplaatst, maar niet
oplost.
Paratyfus
Ook ging de advocaat in zijn pleidooi
in op de persoonlijke omstandigheden
van zijn cliënt. Het feit dat het mogen
blijven staan wordt beoordeeld naar de
plaats waar het paviljoen staat (grond
van Staatsbosbeheer of domeinen)
vond hij een argument dat rechtson
gelijkheid en verzet van de exploitant
in de hand werkt. Ook vond Boekhoff
dat er economisch gezien te licht wordt
gedacht over afbreken en opbouwen.
„Dat kost bijna 35 mille". Strenge eisen
van de overheid, de keuringsdienst van
waren en de horecawet zorgen er voor
dat elk paviljoen aan vele regels moet
voldoen met alle kosten van dien. „In
1970 brak er door de paviljoens para-
tytus uit. Deze zaak werd stil gehouden
en de keuringsdienst van waren zorgde er
gelukkig voor dat er waterleiding kwam.
Dergelijke voorzieningen kosten echter
veel geld", aldus Boekhoff die vond dat
allen al uit het oogpunt van seizoen
spreiding de paviljoens moeten blijven
staan. „Bovendien is zo'n tent anders
niet te exploiteren. De gemeente en
anderen hebben geeist dat een strand
tent van het koek en zoopie-imago
afmoest", zo redeneerde Boekhoff, „en
dat brengt voor de exploitant veel
kósten met zich mee." Ook vond hij dat
Van Duyvenbode gedupeerd kon wor
den genoemd door staatsbeleid vanuit
een andere hoek. „De Staat der Neder
landen kan verweten worden het niet in
deugdelijke staat hebben van een zee
wering, daar is mijn cliënt ook de dupe
van," meende de advocaat, herinne
rend aan het feit dat de duinafslag Van
Duyvenbode een paviljoen kostte.
Broedseizoen
Het paviljoen omwille van land
schapsbehoud in de wintermaanden af
te breken vond Boekhoff geen argu
ment. „In het broedseizoen, zomer en
najaar is een strandtent in het duin zeker
geen bezwaar? Juist in de winter zijn er
minder toeristen en worden de duinen
ook minder belast", zei Boekhoff.
De advocaat van de Staat, mr.
Boonekamp gaf kort en bondig repliek.
Hij was van mening dat Van Duyven
bode in mei vorig jaar een rechtsgeldige
akte had ondertekend met als eis dat het
paviljoen op 1 oktober weer moest
verdwijnen. „Als dit geen geldige over
eenkomst is, dan heeft het paviljoen in
feite geen rechtspositie en staat het er
illegaal, wil mr. Boekhoff dat bereiken?"
vroeg de staatsraadsman zich verwon
derd af. Hij schetste ook in het kort het
beleid van Staatsbosbeheer. De ge
meente had op eigen verzoek gevraagd
het vergunningenbeleid voor paviljoens
over te mogen nemen en gaf dat ook uit
eigen beweging weer terug aan Staats
bosbeheer. „Men wilde rechtsgelijkheid
ten opzichte van exploitanten op het
strand. Dat is in de periode 1976-1981
niet gelukt."
Niet te achterhalen
Staatsbosbeheer had volgens de ad
vocaat niets anders gedaan dan het
oude beleid van voor 1976 voortzetten
met als enige uitzondering „om niet te
achterhalen redenen" de paviljoens Paal
9 en 15. Die bleven het hele jaar staan.
Het oude paviljoen van Van Duyven
bode had om dezelfde „niet te achter
halen redenen" dan ook een permanent
karakter en daar had Staatsbosbeheer
niets tegen ondernomen. „Toen het
paviljoen in de golven verdween was
ook het gedogen van de beheersin
stantie afgelopen", gaf de advocaat toe.
Bij de nieuwe vergunningaanvraag werd
dan ook uitgegaan van de oude regel:
's winters afbreken. Dat Van Duyven
bode in 1981 niet met zijn nieuwe pavil
joen van start ging, lag volgens mr.
Boonekamp niet aan het feit dat de
exploitant solidair was met zijn colle
ga's. „Hij had geen geld."
Toch weg
Vorig jaar werd toegestemd in een
tijdelijke plaats in het duin met het argu
ment dat plaatsing op het smalle strand
té gevaariijk was. „Als het volgend jaar
u| t strand weer niet kan, gaat Van
Duyvenbode weer de duinen in", aldus
de raadsman die zei dat het paviljoen bij
een eventuele beslissing van de rechter
dat het zou mogen blijven staan, uit
eindelijk toch weg zou moeten. „Van
Duyvenbode heeft geen publiekrechter
lijke vergunning van Rijkswaterstaat
en die is naast de overeenkomst met
Staatsbosbeheer nodig." Mr. Boekhoff
interrumpeerde door te zeggen dat die
overeenkomst er inderdaad niet is. „Dat
geldt voor meer paviljoens. Rijkswater
staat heeft de duinen voor Van Duyven
bode zelf geëgaliseerd. Zij weten dat het
paviljoen er staat." De president van de
rechtbank, mr. Attema, maakte een
einde aan de discussie door te stellen
dat Rijkswaterstaat Texel mogelijk een
andere is dan Rijkswaterstaat Den
Haag. „Het is ook niet zo belangrijk."
Volgens de staatsadvocaat was pa
viljoen Westerslag een demontabel
bouwsel zonder water, licht en riool
aansluitingen, dat snel kon worden af
gebroken. Staatsbosbeheer had 'n offer
te van de firma Van Tatenhove waarin
stond dat opruimen van het paviljoen
slechts f7500, kost.
Mr. Boonekamp vond het handelen
van de staat niet in strijd met de regels
van behoorlijk bestuur en vond evenmin
dat Staatsbosbeheer in deze aan han
den en voeten gebonden kon worden.
„Er bestaat ook nog zoiets als beleids
vrijheid van de staat en het betreft hier
een situatie van een nieuwkomer in de
duinen."
Tot slot van zijn pleidooi noemde mr.
Boonekamp de hoofdreden voor het
huidige beheersbeleid: natuurbehoud en
zeeweringen dienen zo weinig mogelijk
extra belast te zijn. „Van Duyvenbode
is in de winter soms een weekend open.
Hij hoeft dan ook niet te vrezen voor
concurrentevervalsing door anderen en
wij streven een gelijkwaardig beleid na,"
aldus mr. Boekhof die zei dat andere
paviljoenhouders inmiddels ook waren
uitgenodigd een nieuw contract te
ondertekenen met de eis dat de pa
viljoens op 1 oktober weg moeten zijn.
Evenals bij Van Duyvenbode wordt een
waarborgsom gevraagd (710.000, die
men kwijt is als het paviljoen niet tijdig
wordt opgeruimd.
In zijn tweede verweer noemde mr.
Boekhoff de „actie van Staatsbosbe
heer" om de andere exploitanten een
„Van Duyvenbode-contract" aan te
bieden een lachertje. „Deze actie is
ingegeven door dit kort geding. Opeens
werd er gedacht aan de rechtsgelijkheid
en verstuurde men op 12 januari snel
contract-voorstellen
Open ogen
Boekhoff vond dat paviljoen Wester
slag niet zo demontabel is. De meeste
kosten zitten vooral in het weer opbou
wen van het paviljoen omdat dan vaak
veel onderdelen beschadigd blijken te
zijn door opslag en transport. „Staats
bosbeheer heeft het maar over gedogen
en maakt overeenkomsten met eigen
interne voorschriften waar niemand zich
iets van aantrok. Meneer de president,
het is gewoon lange tijd met open ogen
toegelaten", aldus een felle mr. Boek
hoff. Hij vond dat Staatsbosbeheer
geen enkel recht heeft haar problemen
„met behulp van interne ambtelijke re
gels" zo op te lossen. „Van Duyven
bode moet beoordeeld worden binnen
de discussie met alle exploitanten en de
aanschrijvingen die nu verstuurd zijn."
Zijn tegenstander mr. Boonekamp zei
dat de huidige „scheve situatie" vooral
was ontstaan door toedoen van de
gemeente Texel. „De staat moet dat nu
oplossen."
Rechter mr. Attema doet maandag
middag uitspraak.
