■en versierd windscherm n een nieuwe fiets uidelijk offertebeleid loedig in raad Gemeenteraad weigert f80.000— voor haalbaarheidsonderzoek fan en Paula 25 jaar op het strand 'ethouder Klaas Barendregt: Paratent mag UJDAG 12 AUGUSTUS 1983 TEXELSE COURANT PAGINA 5 en versierd windscherm en een nieuwe fiets voor Paula Brouwer waren ingrediënten van de bescheiden viering die afgelopen zondag op het end bij paal 19 plaatsvond. Het is het 25e seizoen dat op het strand evan- itatiebijeenkomsten worden gehouden. In 1959 begon Paula (toen nog pstral met een strandhuisje dat was opgebouwd rond een stel gekregen ndeuren. Nu vertellen Jan en Paula hun boodschap aan de kinderen van mensen die toen luisterden. Paula geeft als belangrijkste verandering in die jaren aan het teruggelopen aantal belangstellenden, terwijl Jan op- rkt dat de kinderen zich nu slechter kunnen concentreren. och zijn er voldoende positieve reac- op het werk om er opgewekt mee ir te gaan. Niet alleen blijkt het be ien van de bijeenkomsten op de vol de generatie overgedragen te wor- veel kinderen die eenmaal zijn ge rst blijven terugkomen, soms zelfs lezeld van alle boekjes die ze in de 4 der jaren van de Brouwers gekregen I ben. I et verhaal begint eigenlijk in 1955. I la, die in Leiden een opleiding tot ge- I verzorgster volgde, zag een vrouw thet strand van Katwijk bezig met igelisatie-werk. Zij ging er bij zitten rond deze manier van werken zeer iprekend. Ik was toen al heel gelo- maar ik kom dan ook uit een zeer re us gezin. Mijn ouders waren allebei ergeboren christenen. In de nieuw- macht van 1957 ben ik door de Heer epen. Ik las toen in het boek Timo- pais de tekst: Verricht uw dienst ten ien dat was voor mij een teken om - werk te gaan doen dat ik nu doe. rvoor heb ik overigens nog wel eerst t r maanden met de Heer gestreden." lie twee maanden zegde Paula haar r op, ze was inmiddels gezinsver- ster op Texel en ging ze zich volledig aar evangelische roeping toeleggen. leef overigens wel gezinnen verzor- T als ze daarvoor gevraagd werd, Br zonder daarvoor een vergoeding te Hut. „In dat werk kun je ook evange- Bn. Je praat eens met mensen, je l een lied tijdens het werk en dat toch zijn invloed." In 1958 hielp ze iet strand van Rockanje bij evangeli- werk en op 23 mei 1959 zag ze een bij Ezechiël 47 staan, die haar dui- maakte dat zij hetzelfde op het id van Texel zou moeten doen. Nozems moest toen eigenlijk een strand- hebben, maar geld daarvoor had ituurlijk niet. Ik had toen bij het ge- an een kruidenier in de Weverstraat ripenDie man kwam me bedanken roeg of hij iets terug kon doen. Hij log een paar oude tuindeuren staan ie hebben we toen gebruikt om een idhuisje mee te maken. Vader rit dat met paard en wagen van Zuid !l naar de Muy, vanwaar het weer door Hopman met een wagen met tweespan naar paal 19 werd gebracht. Daar was immers de gezinscamping, dat leek. me een goede plaats. Dat was het dus ook, we zitten er nog steeds." De eerste vier jaar deed Paula dit werk alleen. Dat was wel eens moeilijk. „Je had toen de nozems en die waren na tuurlijk ook op het strand aanwezig. Die jongens liepen me altijd te sarren en op een dag was in daar zo bang voor dat ik zei: „Heer, ik ga vandaag niet, ik durf niet." Met de moed der wanhoop ben ik toch op de fiets gestapt, maar eenmaal in het strandhuisje durfde ik niet naar buiten. De kinderen zaten er al en be gonnen opeens te roepen: „Tante Paula, kom eens kijken!" Ze bleven maar roe pen en na verloop van tijd kwam ik naar buiten en toen zat er toch een duif op het dak. In de bijbel is een duif altijd brenger van de vredesboodschap, dus toen wist ik dat ik een teken kreeg om door te gaan en ik was gelijk niet bang meer.". Topless Vervelende reacties vanuit het publiek zijn er vaker. Onlangs kwam er nog een strandgangster in topless kleding achter het scherm om te informeren of dat ge zang nog lang door zou gaan. Bij de camping is ook een jongensveld en de jongens die daar kamperen liggen ook bij paal 19 op het strand. „Die doen ook wel eens vervelend, maar het gekke is dat dat altijd alleen de eerste dag is dat ze er zijn. Daarna reageren ze niet meer en een heel enkele keer komt er eens één wat vragen." vanaf 1964 doet Jan Brouwer ook ac tief mee aan het strandwerk. Opgevoed in gereformeerde kring kwam hij tijdens zijn studie in Amsterdam in aanraking met jongeren die hun geloof op zeer ac tieve wijze beleden. Hij koos er voor dat zelf ook te doen en tijdens en na zijn diensttijd zocht hij contact met Paula omdat hij wist dat zij dergelijk werk op Texel deed. Het was en is zijn vaste over tuiging dat je evangelisatiewerk in je ei gen omgeving moet doen. In het voor- en naseizoen trokken zij met een caravan langs de Texelse dor pen. Paula woonde in elk dorp dan een v->- T'jSJW voor het huisje met de tuindeuren. ithouder Barendregt heeft dins- rrand in de raadsvergadering la- weten spoedig een duidelijk be- Hzullen voorstellen met betrek- tot het inwinnen van offertes itgunnen van werk aan inschrij- Het huidige beleid, dat volgens wethouder „verwarrend" is, de laatste tijd herhaaldelijk 'belingen in raads- en missievergaderingen. 'was ook dinsdagavond het geval werd gesproken over reparatie van "oegen van de ramen van het raad- M het vernieuwen van de dakbe- "g van de gemeentewerkplaats en ■ormalige TEM-opslagloods. Worstel om het reparatiewerk aan boegen aan een bepaalde firma op igsn en daarvoor 727.400,— uit te "werd door de meeste raadsleden k hand gewezen. Er was namelijk een andere firma bereid geweest dit werk voor 7648,— minder uit te voeren en aan deze laagste inschrijver moest het werk alsnog worden gegund, zo werd geredeneerd. Dit verlangen werd door Dirk Terpstra in een motie verwoord en die motie werd met 8 tegen 4 stemmen aangenomen. Dat B en W niet de voorkeur hadden gegeven aan de laagste inschrijver had te maken met het vertrouwen in de be trokken onderneming. Vooral als het om specialistisch werk gaat, vinden B en W het niet juist om alleen naar de prijs te kijken. Net als bij de reparatie van de be tonnen koepel van het raadhuis had het college ook bij de reparatie van de kit- voegen voor zekerheid gekozen. Deze beleidslijn ontmoet vrij veel verzet in de raad. Men vindt dat het college alleen prijsopgaaf moet vragen bij ondernemin gen waarin men vertrouwen stelt en dan altijd de laagste inschrijver moet kiezen. week en Jan kwam haar elke dag bijstaan. Paula: „We zijn nogal eens voor gek verklaard door de mensen. Dan zeiden ze dat het wel over zou gaan als we eenmaal getrouwd zouden zijn. Later werd dat als er kinderen zouden komen. We gingen echter door en het lijkt wel alsof de mensen er nu vertrouwen in hebben gekregen." Schip Dat woord vertrouwen komt later nog eens terug in het gesprek. Op de vraag hoe het schip drijvend wordt gehouden in financiële zin antwoordt Jan: „Er zijn veel schepen die „vertrouwen" heten, het onze ook. En dat is een goed schip. God inspireert de mensen soms ons wat te geven, we hebben bijvoorbeeld meer malen meegemaakt dat er een envelop met een briefje van honderd er in door de brievenbus kwam. Er zijn ook men sen die ons op andere manieren steu nen." Paula voegt daar aan toe: „Vaak denk je dat je het geld nu nodig hebt, maar een paar uur of een paar dagen la ter blijkt meestal ook nog te kunnen." Ze vertellen dat ze nooit hadden gedacht bijvoorbeeld nog eens een huis te kun nen kopen, maar dat de bank toch ver trouwen bleek te hebben terwijl er ook mensen borg wilden staan.' Op de vraag of ze nog 25 jaar door gaan met het strandwerk weten ze geen antwoord. Paula is nu 47 en Jan 45, over 25 jaar kunnen de omstandigheden zo veranderd zijn dat ze het bijvoorbeeld niet meer kunnen. Zover is het echter nog niet, voorlopig bereiken ze nog hon derden mensen per jaar Tegenwoordig gebruiken Jen en Paula aan windscherm, een oplossing die uitstekend bevelt. Zo'n twintig jaar geleden waren dat er soms wel 800 per seizoen, nu wordt daarvan nog niet de helft gehaald. Paula herinnert zich bijeenkomsten met onge veer tweehonderd kinderen, nu zijn het er al veel als er 70 zijn. „Je moet daar echter bij bedenken daat wij toen de eni gen waren die iets op het strand organi seerden terwijl er nu allerlei spellen zijn. Bovendien zijn de gezinnen kleiner ge worden. En we hebben ook zeer trouwe bezoekers. Het eerste wat ze doen als ze aankomen is het duin over rennen om te kijken of oom Jan en tante Paula er al zijn. Er komen nog steeds een paar meisjes die nu al in de twintig zijn en die thuis het goede werk voortzetten. We zijn een keer bij ze op bezoek geweest en boven hun bureautje hingen allemaal plaatjes die ze bij ons op het strand had den gekregen. Dat doet je dan wel wat." Fiets Zondag bezocht de bijbelclub van Jan en Paula de strandbijeenkomst. Eén van de broeders overhandigde Paula een fietssleuteltje dat bleek te passen op het slot van een fraaie damesfietss die tegen de gevel van hun huidige woning, Elba op Zuid Haffel stond. Jan, de kinderen en de broeders en zusters hadden dat bij elkaar gebracht. Dit stoffelijke blijk van waardering kan gevoegd worden bij de vele andere blijken van waardering die ze in de loop van de jaren van bezoekertjes en hun ouders mocht ontvangen. De kinderen krijgen van haar allemaal een kaart met hun verjaardag en een brief met kerstmis. Een tijdje terug werd Paula benaderd door een uit de kluiten gewas sen Duitse jongeman die als kind ook op het strand was. Inmiddels is hij afgestu deerd als dominee en hij vertelde dat de boodschap van Jan en Paula hem nog steeds inspireerde. Eén ding is zeker, zij verzorgen een bijzonder stukje strand recreatie. De gemeenteraad heeft dinsdagavond geweigerd 780.240,— beschikbaar te stellen voor het bekostigen van een onderzoek waaruit de financiële „haalbaarheid" van het recreatieplan in het artikel 11 gebied van De Koog moet blijken. Tegenstanders van het toekennen van het gevraagde krediet waren Gelein Jan sen, Dirk Terpstra, Peter Bakker, Daan Welboren, Paul Kikkert, Gerbrand Poster en Jan van Asselt. In het investeringsplan was al vijftig mille voor dit haalbaarheidsonderzoek uitgetrokken, maar naderhand bleek dat er dertig mille bij moest omdat niet al leen de haalbaarheid van het thans ont worpen plan moet worden getest maar omdat ook alternatieven dienen te wor den onderzocht. Men gaat er namelijk al vanuit dat zal blijken dat het plan zoals het nu ter tafel ligt, niet haalbaar is zodat wijzigingen moeten worden bekeken. Het merendeel van de aanwezige raadslieden (Dros, Beumkes en Daalder jenny) waren afwezig) had echter ern stige bezwaren, hoewel de aard van de bezwaren nogal uiteenliep. Gerbrand Poster (VVD) ging er vanuit dat de Recratiestichting het plan zou moeten ontwikkelen en daar had hij he lemaal geen vertrouwen in. Hij herinner de er aan dat de Recreatiestichting zich niet meer met dergelijke aangelegenhe den zou bezig houden en zich zou be perken tot zijn oorspronkelijke taak: het exploiteren van campings. Geen „speerpunt" Poster vond verder dat het college te optimistisch was wat betreft de subsi diemogelijkheden voor het plan en wees er op dat het allerminst zeker is dat het recreatieplan De Koog als „speerpunt" zal worden opgenomen in het Toe ristisch en Recreatief Ontwikkelingsplan (TROP) van de provincie. Poster vond de artikel 11 plannen veel te ambitieus voor deze tijd en zou liever geld geïnvesteerd zien in goedkope overnachtigsmogelijk- heden omdat daaraan veel meer behoef te bestaat. Dezelfde spreker meende dat op Texel voldoende deskundigheid aan wezig is om dergelijke vraagstukken te beoordelen, zodat een duur adviesbu reau niet nodig is. Volgens hem zou een groep selecte Texelaars moeten bepalen wat met het artikel 11 terrein moet ge beuren, waarbij Poster er voor voelde er een camping van te maken. Dat zou dan tevens compensatie zijn voor het toe komstige verdwijnen van de camping Kogerstrand. Exploitant zoeken Daan Welboren (Pakt) had ook zijn twijfels. Hij wees het gevraagde krediet van 780.000,— van de hand maar wilde het bedrag waarmee de raad destijds wel akkoord is gegaan (50 mille) besteden aan een onderzoek om na te gaan of er een exploitant is die brood ziet in het project. De ontwikkelingskosten zouden dan kunnen worden teruggevangen. Welboren zei dat de Recreatiestichting nooit zelf de wens heeft geuit om het gebied te ontwikkelen en te exploiteren. Dat was een opdracht van de gemeente en dat kan dus worden teruggedraaid. Verder wilde Welboren vastsgesteld zien of het nodig is dat Jarino bij deze aange legenheid betrokken blijft. Omdat Jarino destijds vrijwillig heeft afgezien van de hoogbouw aan de Bosrandweg is deze projectontwikkelaar in de gelegenheid gesteld als aannemer op te treden in he' artikel 11 plan. Welboren wilde weten hoe „hard" deze overeenkomst is, dus of de gemeente zich hieraan persé moet houden. Gelein Jansen van het CDA was het met Welboren eens. Hij had contact ge had met een CDA statenlid en van hem gehoord dat de subsidieringsmogelijkhe den krachtens de TROP-regeling twijfel achtig zijn. Weggegooid Jan van Asselt van Texels Belang zei dat bij voorbaat vast staat dat uit het door bureau Tideman uit te voeren on derzoek zal blijken dat het artikel 11 plan niet rendabel is. Die tachtig mille is dus weggegooid geld. Wethouder Barendregt deed vergeef se pogingen om de raadsleden op ande re gedachten te brengen. Hij vertelde dat de plannen in De Koog al zes ton aan ontwikkelingskosten hebben gevergd, maar dat het plan niet operationeel is te krijgen als niet komt vast te staan dat het geëxploiteerd kan worden. Het zou zonde zijn om het plan zomaar failliet te verklaren. Barendregt ging ervan uit dat uit het onderzoek zal blijken dat het plan moet worden gewijzigd, maar dan zal het ook uitvoerbaar zijn en gebeurt er tenminste wat. Van het terrein een cam ping maken is niet mogelijk; daarvoor is de grond veel te duur. Ook het „op de markt gooien" van het plan om een ex ploitant te vinden, wees hij van de hand omdat dan een situatie kan ontstaan die voor de betrokken exploitant misschien wel aantrekkelijk maar voor de gemeen te ongewenst is. Hoop Het college bleek over de toekomst mogelijkheden van de plannen in De Koog allerminst pessimistisch en ver wachtte ook steun krachtens de TROP- regeling, al kan die garantie nu niet wor den gegeven. Feit is dat de plannen in De Koog aansluiten bij het rijksbeleid op het gebied van de recreatie. Maar derge lijke steun is alleen mogelijk voor „pan klare" plannen. En het plan voor De Koog kan niet panklaar gemaakt worden zonder haalbaarheidsonderzoek. „Er is al zoveel geld ingestoken, laten we die tachtig mille er ook nog maar tegenaan gooien", aldus Barendregt. Burgemeester Engevaart maakte mel ding van strijdige uitlatingen inzake de subsidiemogelijkheden van de zijde van gedeputeerde staten. De gedeputeerde die recreatie in zijn portefeuille heeft, heeft zich optimistisch uitgelaten over de TROP-steun, terwijl de man van fi nanciën negatief was. Maar voor Engel vaart stond vast dat de raad bereid moest zijn zich ook zonder harde subsi dietoezeggingen uit te spreken voor het plan en voor het haalbaarheidsonderzoek. Daan Welboren hield vast aan zijn voorstel om het plan „op de markt te gooien" om aldus een geïnteresseerde exploitant te vinden. Dat zou best kun nen met inachtneming van gemeentelij ke voorwaarden waardoor het plan dienstbaar blijft aan het door de ge meente gestelde doel. Dat er nogal wat in het plan zal veranderen, stond voor Welboren vast. Volgens hem zijn de plannenmakers onvoldoende deskundig geweest, wat bijvoorbeeld blijkt uit het feit dat het zwembad niet aan de eisen voldoet. Ate Rienstra van het CDA herinnerde eraan dat al jaren over de noodzaak van slechtweervoorzieningen op Texel wordt gepraat maar dat er nu over het artikel 11 gebied alom twijfel heerst. Blijkbaar vindt men het te ambitieus en heeft men bezwaren tegen de betrokkenheid van RST en Jarino. Maar er zal toch wat van de grond moeten komen. Rienstra wilde daarom dat het haalbaarheidsonderzoek wordt uitgevoerd en hij ging akkoord met de gevraagde tachtig mille. In het verdere verloop van de discus sie bleven de standpunten van voor- en tegenstanders ongewijzigd. Poster bleef van mening dat op Texel voldoende know how bestaat om het plan te kun nen beoordelen, wat Barendregt ontken de. De veronderstelling van Van Asselt dat alleen de RST veel geld in het plan heeft gestoken en de gemeente niet, werd van de hand gewezen. De gemeen te heeft voor de aankoop van de gron den tonnen uitgegeven. De burge meester liet blijken er weinig begrip voor te hebben dat de raad nu een probleem maakt van een uitgave van tachtig dui zend gulden, terwijl met het plan zelf tientallen miljoenen zijn gemoeid. Wethouder Daan Schilling bracht naar voren dat het plan om zeep zou worden geholpen als de raad niet meer dan vijftig mille voor het onderzoek zou willen uitgeven, zodat het aangeven van alternatieven niet mogelijk zou zijn. Die dertigduizend gulden extra moest er vol gens hem echt bij om een onderzoek te kunnen uitvoeren, waar men wat aan heeft. Welboren nam het Schilling kwa lijk dat deze op een dergelijke manier po litieke druk uitoefende naar bleef bij zijn standpunt. Nieuw raadslid Het afgetreden CDA-raadslid Ben Daalder was niet in de vergadering aan wezig. Het toelaten van zijn opvolgster mevrouw M. Huitema-Vos werd als for maliteit afgehandeld. Een commissie bestaande uit de heren Poster, Van As selt en Welboren kwam tijdens een schorsing van de vergadering tot de conclusie dat de geloofsbrieven in orde waren en adviseerde tot toelating. Daan Welboren sprak zijn voldoening uit over de terugkeer van mevrouw Huitema. „Om haar persoon en omdat ze een vrouw is." Windmolen De raad nam enkele voorbereidings- besluiten, onder andere om de bouw van een windmolen op het Nioz-terrein in 't Horntje mogelijk te maken. Jan van Asselt had bij de stukken wel een platte grond gevonden, maar geen tekening van het vooraanzicht van de molen, zo dat hij er zich geen goede indruk van kon vormen. Wethouder Schilling zei dat er wel een tekening is maar dat ver zuimd was deze toe te voegen aan de stukken. Door het nemen van een voor- bereidingsbelsuit is het mogelijk door toepassing van artikel 19 de bouw van de windmolen mogelijk te maken. Regel is dat een artikel 19 procedure alleen wordt toegepast als sprake is van een spoedeisende situatie. Peter Bakker van de PSP had zijn twijfels over het spoed eisende karakter van de aanvraag van het Nioz. Verder meende hij te weten dat de molen geen eigendom van het Nioz wordt maar dat deze wordt geleased. Bakker was bang dat de molen als reclame-object zou fungeren voor de fa brikant en dat dit zou blijken door recla meborden e.d. Wethouder Schilling her innerde eraan dat de gang van zaken met de Nioz-windmolen overeenstemt met de besluitvorming van de raad wat betreft het te voeren molenbeleid op Texel. Schilling zei wel verheugd te zijn met de toekomstige molen op dit zeer opvallende punt bij de entree van Texel. „Ik vind het een moor visitekaartje waar uit blijkt dat Texel niet achterblijft op het gebied van alternatieve energiewinning." Het college van burgemeester en wet houders heeft besloten, tegen ambtelijk advies in. om het Paracen trum toe te staan een tent van onge veer 20x20 meter neer te zetten. De afdeling ruimtelijke ordening is van mening dat de tent gezien zijn afmetin gen als een bouwwerk moet worden op gevat. Omdat tegen het toekennen van de bestemming „vliegveld" aan het vliegveld nog een kroonberoep loopt is het formeel niet mogelijk om bouwver gunning te verlenen. RO is van mening dat met de tent wordt getracht deze on mogelijkheid om te bouwen te ontdui ken en vindt dus dat dat nief moet wor den toegestaan.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1983 | | pagina 9