■en versierd windscherm
n een nieuwe fiets
uidelijk offertebeleid
loedig in raad
Gemeenteraad weigert
f80.000— voor
haalbaarheidsonderzoek
fan en Paula 25 jaar op het strand
'ethouder Klaas Barendregt:
Paratent mag
UJDAG 12 AUGUSTUS 1983
TEXELSE COURANT
PAGINA 5
en versierd windscherm en een nieuwe fiets voor Paula Brouwer waren
ingrediënten van de bescheiden viering die afgelopen zondag op het
end bij paal 19 plaatsvond. Het is het 25e seizoen dat op het strand evan-
itatiebijeenkomsten worden gehouden. In 1959 begon Paula (toen nog
pstral met een strandhuisje dat was opgebouwd rond een stel gekregen
ndeuren. Nu vertellen Jan en Paula hun boodschap aan de kinderen van
mensen die toen luisterden. Paula geeft als belangrijkste verandering in
die jaren aan het teruggelopen aantal belangstellenden, terwijl Jan op-
rkt dat de kinderen zich nu slechter kunnen concentreren.
och zijn er voldoende positieve reac-
op het werk om er opgewekt mee
ir te gaan. Niet alleen blijkt het be
ien van de bijeenkomsten op de vol
de generatie overgedragen te wor-
veel kinderen die eenmaal zijn ge
rst blijven terugkomen, soms zelfs
lezeld van alle boekjes die ze in de
4 der jaren van de Brouwers gekregen
I ben.
I et verhaal begint eigenlijk in 1955.
I la, die in Leiden een opleiding tot ge-
I verzorgster volgde, zag een vrouw
thet strand van Katwijk bezig met
igelisatie-werk. Zij ging er bij zitten
rond deze manier van werken zeer
iprekend. Ik was toen al heel gelo-
maar ik kom dan ook uit een zeer re
us gezin. Mijn ouders waren allebei
ergeboren christenen. In de nieuw-
macht van 1957 ben ik door de Heer
epen. Ik las toen in het boek Timo-
pais de tekst: Verricht uw dienst ten
ien dat was voor mij een teken om
- werk te gaan doen dat ik nu doe.
rvoor heb ik overigens nog wel eerst
t r maanden met de Heer gestreden."
lie twee maanden zegde Paula haar
r op, ze was inmiddels gezinsver-
ster op Texel en ging ze zich volledig
aar evangelische roeping toeleggen.
leef overigens wel gezinnen verzor-
T als ze daarvoor gevraagd werd,
Br zonder daarvoor een vergoeding te
Hut. „In dat werk kun je ook evange-
Bn. Je praat eens met mensen, je
l een lied tijdens het werk en dat
toch zijn invloed." In 1958 hielp ze
iet strand van Rockanje bij evangeli-
werk en op 23 mei 1959 zag ze een
bij Ezechiël 47 staan, die haar dui-
maakte dat zij hetzelfde op het
id van Texel zou moeten doen.
Nozems
moest toen eigenlijk een strand-
hebben, maar geld daarvoor had
ituurlijk niet. Ik had toen bij het ge-
an een kruidenier in de Weverstraat
ripenDie man kwam me bedanken
roeg of hij iets terug kon doen. Hij
log een paar oude tuindeuren staan
ie hebben we toen gebruikt om een
idhuisje mee te maken. Vader
rit dat met paard en wagen van Zuid
!l naar de Muy, vanwaar het weer
door Hopman met een wagen met
tweespan naar paal 19 werd gebracht.
Daar was immers de gezinscamping, dat
leek. me een goede plaats. Dat was het
dus ook, we zitten er nog steeds."
De eerste vier jaar deed Paula dit werk
alleen. Dat was wel eens moeilijk. „Je
had toen de nozems en die waren na
tuurlijk ook op het strand aanwezig. Die
jongens liepen me altijd te sarren en op
een dag was in daar zo bang voor dat ik
zei: „Heer, ik ga vandaag niet, ik durf
niet." Met de moed der wanhoop ben ik
toch op de fiets gestapt, maar eenmaal
in het strandhuisje durfde ik niet naar
buiten. De kinderen zaten er al en be
gonnen opeens te roepen: „Tante Paula,
kom eens kijken!" Ze bleven maar roe
pen en na verloop van tijd kwam ik naar
buiten en toen zat er toch een duif op
het dak. In de bijbel is een duif altijd
brenger van de vredesboodschap, dus
toen wist ik dat ik een teken kreeg om
door te gaan en ik was gelijk niet bang
meer.".
Topless
Vervelende reacties vanuit het publiek
zijn er vaker. Onlangs kwam er nog een
strandgangster in topless kleding achter
het scherm om te informeren of dat ge
zang nog lang door zou gaan. Bij de
camping is ook een jongensveld en de
jongens die daar kamperen liggen ook bij
paal 19 op het strand. „Die doen ook
wel eens vervelend, maar het gekke is
dat dat altijd alleen de eerste dag is dat
ze er zijn. Daarna reageren ze niet meer
en een heel enkele keer komt er eens één
wat vragen."
vanaf 1964 doet Jan Brouwer ook ac
tief mee aan het strandwerk. Opgevoed
in gereformeerde kring kwam hij tijdens
zijn studie in Amsterdam in aanraking
met jongeren die hun geloof op zeer ac
tieve wijze beleden. Hij koos er voor dat
zelf ook te doen en tijdens en na zijn
diensttijd zocht hij contact met Paula
omdat hij wist dat zij dergelijk werk op
Texel deed. Het was en is zijn vaste over
tuiging dat je evangelisatiewerk in je ei
gen omgeving moet doen.
In het voor- en naseizoen trokken zij
met een caravan langs de Texelse dor
pen. Paula woonde in elk dorp dan een
v->- T'jSJW
voor het huisje met de tuindeuren.
ithouder Barendregt heeft dins-
rrand in de raadsvergadering la-
weten spoedig een duidelijk be-
Hzullen voorstellen met betrek-
tot het inwinnen van offertes
itgunnen van werk aan inschrij-
Het huidige beleid, dat volgens
wethouder „verwarrend" is,
de laatste tijd herhaaldelijk
'belingen in raads- en
missievergaderingen.
'was ook dinsdagavond het geval
werd gesproken over reparatie van
"oegen van de ramen van het raad-
M het vernieuwen van de dakbe-
"g van de gemeentewerkplaats en
■ormalige TEM-opslagloods.
Worstel om het reparatiewerk aan
boegen aan een bepaalde firma op
igsn en daarvoor 727.400,— uit te
"werd door de meeste raadsleden
k hand gewezen. Er was namelijk
een andere firma bereid geweest dit
werk voor 7648,— minder uit te voeren
en aan deze laagste inschrijver moest
het werk alsnog worden gegund, zo
werd geredeneerd.
Dit verlangen werd door Dirk Terpstra
in een motie verwoord en die motie werd
met 8 tegen 4 stemmen aangenomen.
Dat B en W niet de voorkeur hadden
gegeven aan de laagste inschrijver had
te maken met het vertrouwen in de be
trokken onderneming. Vooral als het om
specialistisch werk gaat, vinden B en W
het niet juist om alleen naar de prijs te
kijken. Net als bij de reparatie van de be
tonnen koepel van het raadhuis had het
college ook bij de reparatie van de kit-
voegen voor zekerheid gekozen. Deze
beleidslijn ontmoet vrij veel verzet in de
raad. Men vindt dat het college alleen
prijsopgaaf moet vragen bij ondernemin
gen waarin men vertrouwen stelt en dan
altijd de laagste inschrijver moet kiezen.
week en Jan kwam haar elke dag
bijstaan. Paula: „We zijn nogal eens
voor gek verklaard door de mensen. Dan
zeiden ze dat het wel over zou gaan als
we eenmaal getrouwd zouden zijn. Later
werd dat als er kinderen zouden komen.
We gingen echter door en het lijkt wel
alsof de mensen er nu vertrouwen in
hebben gekregen."
Schip
Dat woord vertrouwen komt later nog
eens terug in het gesprek. Op de vraag
hoe het schip drijvend wordt gehouden
in financiële zin antwoordt Jan: „Er zijn
veel schepen die „vertrouwen" heten,
het onze ook. En dat is een goed schip.
God inspireert de mensen soms ons wat
te geven, we hebben bijvoorbeeld meer
malen meegemaakt dat er een envelop
met een briefje van honderd er in door
de brievenbus kwam. Er zijn ook men
sen die ons op andere manieren steu
nen." Paula voegt daar aan toe: „Vaak
denk je dat je het geld nu nodig hebt,
maar een paar uur of een paar dagen la
ter blijkt meestal ook nog te kunnen." Ze
vertellen dat ze nooit hadden gedacht
bijvoorbeeld nog eens een huis te kun
nen kopen, maar dat de bank toch ver
trouwen bleek te hebben terwijl er ook
mensen borg wilden staan.'
Op de vraag of ze nog 25 jaar door
gaan met het strandwerk weten ze geen
antwoord. Paula is nu 47 en Jan 45, over
25 jaar kunnen de omstandigheden zo
veranderd zijn dat ze het bijvoorbeeld
niet meer kunnen. Zover is het echter
nog niet, voorlopig bereiken ze nog hon
derden mensen per jaar
Tegenwoordig gebruiken Jen en Paula aan windscherm, een oplossing die uitstekend bevelt.
Zo'n twintig jaar geleden waren dat er
soms wel 800 per seizoen, nu wordt
daarvan nog niet de helft gehaald. Paula
herinnert zich bijeenkomsten met onge
veer tweehonderd kinderen, nu zijn het
er al veel als er 70 zijn. „Je moet daar
echter bij bedenken daat wij toen de eni
gen waren die iets op het strand organi
seerden terwijl er nu allerlei spellen zijn.
Bovendien zijn de gezinnen kleiner ge
worden. En we hebben ook zeer trouwe
bezoekers. Het eerste wat ze doen als ze
aankomen is het duin over rennen om te
kijken of oom Jan en tante Paula er al
zijn. Er komen nog steeds een paar
meisjes die nu al in de twintig zijn en die
thuis het goede werk voortzetten. We
zijn een keer bij ze op bezoek geweest en
boven hun bureautje hingen allemaal
plaatjes die ze bij ons op het strand had
den gekregen. Dat doet je dan wel wat."
Fiets
Zondag bezocht de bijbelclub van Jan
en Paula de strandbijeenkomst. Eén van
de broeders overhandigde Paula een
fietssleuteltje dat bleek te passen op het
slot van een fraaie damesfietss die tegen
de gevel van hun huidige woning, Elba
op Zuid Haffel stond. Jan, de kinderen
en de broeders en zusters hadden dat bij
elkaar gebracht. Dit stoffelijke blijk van
waardering kan gevoegd worden bij de
vele andere blijken van waardering die ze
in de loop van de jaren van bezoekertjes
en hun ouders mocht ontvangen. De
kinderen krijgen van haar allemaal een
kaart met hun verjaardag en een brief
met kerstmis. Een tijdje terug werd Paula
benaderd door een uit de kluiten gewas
sen Duitse jongeman die als kind ook op
het strand was. Inmiddels is hij afgestu
deerd als dominee en hij vertelde dat de
boodschap van Jan en Paula hem nog
steeds inspireerde. Eén ding is zeker, zij
verzorgen een bijzonder stukje
strand recreatie.
De gemeenteraad heeft dinsdagavond geweigerd 780.240,—
beschikbaar te stellen voor het bekostigen van een onderzoek
waaruit de financiële „haalbaarheid" van het recreatieplan in
het artikel 11 gebied van De Koog moet blijken.
Tegenstanders van het toekennen van
het gevraagde krediet waren Gelein Jan
sen, Dirk Terpstra, Peter Bakker, Daan
Welboren, Paul Kikkert, Gerbrand Poster
en Jan van Asselt.
In het investeringsplan was al vijftig
mille voor dit haalbaarheidsonderzoek
uitgetrokken, maar naderhand bleek dat
er dertig mille bij moest omdat niet al
leen de haalbaarheid van het thans ont
worpen plan moet worden getest maar
omdat ook alternatieven dienen te wor
den onderzocht. Men gaat er namelijk al
vanuit dat zal blijken dat het plan zoals
het nu ter tafel ligt, niet haalbaar is zodat
wijzigingen moeten worden bekeken.
Het merendeel van de aanwezige
raadslieden (Dros, Beumkes en Daalder
jenny) waren afwezig) had echter ern
stige bezwaren, hoewel de aard van de
bezwaren nogal uiteenliep.
Gerbrand Poster (VVD) ging er vanuit
dat de Recratiestichting het plan zou
moeten ontwikkelen en daar had hij he
lemaal geen vertrouwen in. Hij herinner
de er aan dat de Recreatiestichting zich
niet meer met dergelijke aangelegenhe
den zou bezig houden en zich zou be
perken tot zijn oorspronkelijke taak: het
exploiteren van campings.
Geen „speerpunt"
Poster vond verder dat het college te
optimistisch was wat betreft de subsi
diemogelijkheden voor het plan en wees
er op dat het allerminst zeker is dat het
recreatieplan De Koog als „speerpunt"
zal worden opgenomen in het Toe
ristisch en Recreatief Ontwikkelingsplan
(TROP) van de provincie. Poster vond de
artikel 11 plannen veel te ambitieus voor
deze tijd en zou liever geld geïnvesteerd
zien in goedkope overnachtigsmogelijk-
heden omdat daaraan veel meer behoef
te bestaat. Dezelfde spreker meende dat
op Texel voldoende deskundigheid aan
wezig is om dergelijke vraagstukken te
beoordelen, zodat een duur adviesbu
reau niet nodig is. Volgens hem zou een
groep selecte Texelaars moeten bepalen
wat met het artikel 11 terrein moet ge
beuren, waarbij Poster er voor voelde er
een camping van te maken. Dat zou dan
tevens compensatie zijn voor het toe
komstige verdwijnen van de camping
Kogerstrand.
Exploitant zoeken
Daan Welboren (Pakt) had ook zijn
twijfels. Hij wees het gevraagde krediet
van 780.000,— van de hand maar wilde
het bedrag waarmee de raad destijds wel
akkoord is gegaan (50 mille) besteden
aan een onderzoek om na te gaan of er
een exploitant is die brood ziet in het
project. De ontwikkelingskosten zouden
dan kunnen worden teruggevangen.
Welboren zei dat de Recreatiestichting
nooit zelf de wens heeft geuit om het
gebied te ontwikkelen en te exploiteren.
Dat was een opdracht van de gemeente
en dat kan dus worden teruggedraaid.
Verder wilde Welboren vastsgesteld zien
of het nodig is dat Jarino bij deze aange
legenheid betrokken blijft. Omdat Jarino
destijds vrijwillig heeft afgezien van de
hoogbouw aan de Bosrandweg is deze
projectontwikkelaar in de gelegenheid
gesteld als aannemer op te treden in he'
artikel 11 plan. Welboren wilde weten
hoe „hard" deze overeenkomst is, dus
of de gemeente zich hieraan persé moet
houden.
Gelein Jansen van het CDA was het
met Welboren eens. Hij had contact ge
had met een CDA statenlid en van hem
gehoord dat de subsidieringsmogelijkhe
den krachtens de TROP-regeling twijfel
achtig zijn.
Weggegooid
Jan van Asselt van Texels Belang zei
dat bij voorbaat vast staat dat uit het
door bureau Tideman uit te voeren on
derzoek zal blijken dat het artikel 11 plan
niet rendabel is. Die tachtig mille is dus
weggegooid geld.
Wethouder Barendregt deed vergeef
se pogingen om de raadsleden op ande
re gedachten te brengen. Hij vertelde
dat de plannen in De Koog al zes ton aan
ontwikkelingskosten hebben gevergd,
maar dat het plan niet operationeel is te
krijgen als niet komt vast te staan dat
het geëxploiteerd kan worden. Het zou
zonde zijn om het plan zomaar failliet te
verklaren. Barendregt ging ervan uit dat
uit het onderzoek zal blijken dat het plan
moet worden gewijzigd, maar dan zal
het ook uitvoerbaar zijn en gebeurt er
tenminste wat. Van het terrein een cam
ping maken is niet mogelijk; daarvoor is
de grond veel te duur. Ook het „op de
markt gooien" van het plan om een ex
ploitant te vinden, wees hij van de hand
omdat dan een situatie kan ontstaan die
voor de betrokken exploitant misschien
wel aantrekkelijk maar voor de gemeen
te ongewenst is.
Hoop
Het college bleek over de toekomst
mogelijkheden van de plannen in De
Koog allerminst pessimistisch en ver
wachtte ook steun krachtens de TROP-
regeling, al kan die garantie nu niet wor
den gegeven. Feit is dat de plannen in
De Koog aansluiten bij het rijksbeleid op
het gebied van de recreatie. Maar derge
lijke steun is alleen mogelijk voor „pan
klare" plannen. En het plan voor De
Koog kan niet panklaar gemaakt worden
zonder haalbaarheidsonderzoek. „Er is
al zoveel geld ingestoken, laten we die
tachtig mille er ook nog maar tegenaan
gooien", aldus Barendregt.
Burgemeester Engevaart maakte mel
ding van strijdige uitlatingen inzake de
subsidiemogelijkheden van de zijde van
gedeputeerde staten. De gedeputeerde
die recreatie in zijn portefeuille heeft,
heeft zich optimistisch uitgelaten over
de TROP-steun, terwijl de man van fi
nanciën negatief was. Maar voor Engel
vaart stond vast dat de raad bereid
moest zijn zich ook zonder harde subsi
dietoezeggingen uit te spreken voor het
plan en voor het
haalbaarheidsonderzoek.
Daan Welboren hield vast aan zijn
voorstel om het plan „op de markt te
gooien" om aldus een geïnteresseerde
exploitant te vinden. Dat zou best kun
nen met inachtneming van gemeentelij
ke voorwaarden waardoor het plan
dienstbaar blijft aan het door de ge
meente gestelde doel. Dat er nogal wat
in het plan zal veranderen, stond voor
Welboren vast. Volgens hem zijn de
plannenmakers onvoldoende deskundig
geweest, wat bijvoorbeeld blijkt uit het
feit dat het zwembad niet aan de eisen
voldoet.
Ate Rienstra van het CDA herinnerde
eraan dat al jaren over de noodzaak van
slechtweervoorzieningen op Texel wordt
gepraat maar dat er nu over het artikel 11
gebied alom twijfel heerst. Blijkbaar
vindt men het te ambitieus en heeft men
bezwaren tegen de betrokkenheid van
RST en Jarino. Maar er zal toch wat van
de grond moeten komen. Rienstra wilde
daarom dat het haalbaarheidsonderzoek
wordt uitgevoerd en hij ging akkoord
met de gevraagde tachtig mille.
In het verdere verloop van de discus
sie bleven de standpunten van voor- en
tegenstanders ongewijzigd. Poster bleef
van mening dat op Texel voldoende
know how bestaat om het plan te kun
nen beoordelen, wat Barendregt ontken
de. De veronderstelling van Van Asselt
dat alleen de RST veel geld in het plan
heeft gestoken en de gemeente niet,
werd van de hand gewezen. De gemeen
te heeft voor de aankoop van de gron
den tonnen uitgegeven. De burge
meester liet blijken er weinig begrip voor
te hebben dat de raad nu een probleem
maakt van een uitgave van tachtig dui
zend gulden, terwijl met het plan zelf
tientallen miljoenen zijn gemoeid.
Wethouder Daan Schilling bracht
naar voren dat het plan om zeep zou
worden geholpen als de raad niet meer
dan vijftig mille voor het onderzoek zou
willen uitgeven, zodat het aangeven van
alternatieven niet mogelijk zou zijn. Die
dertigduizend gulden extra moest er vol
gens hem echt bij om een onderzoek te
kunnen uitvoeren, waar men wat aan
heeft. Welboren nam het Schilling kwa
lijk dat deze op een dergelijke manier po
litieke druk uitoefende naar bleef bij zijn
standpunt.
Nieuw raadslid
Het afgetreden CDA-raadslid Ben
Daalder was niet in de vergadering aan
wezig. Het toelaten van zijn opvolgster
mevrouw M. Huitema-Vos werd als for
maliteit afgehandeld. Een commissie
bestaande uit de heren Poster, Van As
selt en Welboren kwam tijdens een
schorsing van de vergadering tot de
conclusie dat de geloofsbrieven in orde
waren en adviseerde tot toelating. Daan
Welboren sprak zijn voldoening uit over
de terugkeer van mevrouw Huitema.
„Om haar persoon en omdat ze een
vrouw is."
Windmolen
De raad nam enkele voorbereidings-
besluiten, onder andere om de bouw
van een windmolen op het Nioz-terrein
in 't Horntje mogelijk te maken. Jan van
Asselt had bij de stukken wel een platte
grond gevonden, maar geen tekening
van het vooraanzicht van de molen, zo
dat hij er zich geen goede indruk van
kon vormen. Wethouder Schilling zei
dat er wel een tekening is maar dat ver
zuimd was deze toe te voegen aan de
stukken. Door het nemen van een voor-
bereidingsbelsuit is het mogelijk door
toepassing van artikel 19 de bouw van
de windmolen mogelijk te maken. Regel
is dat een artikel 19 procedure alleen
wordt toegepast als sprake is van een
spoedeisende situatie. Peter Bakker van
de PSP had zijn twijfels over het spoed
eisende karakter van de aanvraag van
het Nioz. Verder meende hij te weten dat
de molen geen eigendom van het Nioz
wordt maar dat deze wordt geleased.
Bakker was bang dat de molen als
reclame-object zou fungeren voor de fa
brikant en dat dit zou blijken door recla
meborden e.d. Wethouder Schilling her
innerde eraan dat de gang van zaken
met de Nioz-windmolen overeenstemt
met de besluitvorming van de raad wat
betreft het te voeren molenbeleid op
Texel. Schilling zei wel verheugd te zijn
met de toekomstige molen op dit zeer
opvallende punt bij de entree van Texel.
„Ik vind het een moor visitekaartje waar
uit blijkt dat Texel niet achterblijft op het
gebied van alternatieve
energiewinning."
Het college van burgemeester en
wet houders heeft besloten, tegen
ambtelijk advies in. om het Paracen
trum toe te staan een tent van onge
veer 20x20 meter neer te zetten.
De afdeling ruimtelijke ordening is van
mening dat de tent gezien zijn afmetin
gen als een bouwwerk moet worden op
gevat. Omdat tegen het toekennen van
de bestemming „vliegveld" aan het
vliegveld nog een kroonberoep loopt is
het formeel niet mogelijk om bouwver
gunning te verlenen. RO is van mening
dat met de tent wordt getracht deze on
mogelijkheid om te bouwen te ontdui
ken en vindt dus dat dat nief moet wor
den toegestaan.