Vriendenkring kon uit
de voeten met Oscar
J
Zelfportretten en sfeerbeelden
in raadhuiskelder
Orgelconcert
Optreden revuegroep
voor ouderen
Matige score voor
Tevoko ploegen
Rein Kuyper winnaar
ijzig koude viswedstrijd
SVC protest tegen wijziging
subsidieverordening
Marinebad dicht
Klassiek ballet
TEEVA-expositie zeer gevarieerd
TEXELSE COURANT PAGINA 5
Rl 198t)|NSDAG 24 JANUARI 1984
an van
in D
uur.
.Geharrewar met een koffer vormde een belangrijk onderdeel van Oscar. V.l.n.r. Bep van Duyn,
Toneelvereniging de Vriendenkring had vrijdagavond in dorpshuis De
Waldhoorn weinig moeite met de opvoering van het blijspel Oscar. Negen
tonelisten en een snelle klucht zorgden voor een geslaagde avond met regel
matige lachsalvo's uit de uitverkochte zaal. Vooral Wim Jan Bakker en Peter
Hin droegen de vrolijkheid tot een goed einde in een verhaal dat draait om
geld en misverstanden. Het was een onderhoudend blijspel dat uitstak bo
ven het gebruikelijke repertoire van veel amateurverenigingen. „Het wordt
een gezellige avond in een klein dorpie. In menig stad bestaat dat al lang niet
meer", zei regisseur Bert Bruin bij aanvang van het spel. Dat was ook de be
langrijkste reden dat de vereniging, na pech vorig jaar, in korte tijd dit ver
haal had ingestudeerd.
Peter Hin en Wim Jan Bakker.
een behoorlijke spanningsopbouw we
ten te bereiken. Jammer was het dat er
ook ongeloofwaardige voorvallen in za
ten die alleen bedoeld waren om alles
nog ingewikkelder te maken. Een fa
brieksdirecteur die zonder blikken of blo
zen papieren tekent die zijn boekhouder
hem voorlegt lijkt aannemelijk. Het is
echter ongelooflijk als diezelfde boek
houder zijn baas net voor anderhalf mil
joen francs opgelicht blijkt te hebben.
Het is gebruikelijk dat de Hoornder to-
neelvereniging in november en februari
op de planken verschijnt maar ziekte en
andere tegenslag hadden er voor ge-
i zorgd dat twee stukken die men afgelo
pen najaar in studie had genomen niet
door konden gaan. Daarom koos men
nu voor een snel ingestudeerd „tussen-
doortje" en in maart staat een andere
spelersselectie met een zwaarder verhaal
tussen de coulissen.
Vrijdagavond was weinig merkbaar
van de korte voorbereidingstijd. Hoofd
rolspeler Wim Jan Bakker liet zien dat hij
met dit genre toneel uitstekend uit de
j voeten kan en dat gold, in iets mindere
mate, ook voor de andere spelers.
„Oscar" is een ingewikkelde klucht in
die zin dat de gebeurtenissen elkaar in
rap tempo opvolgen en de verhoudingen
tussen de spelers onderling voortdurend
veranderen. De rode draad in Oscar is
een jonge boekhouder die zijn baas om
n" de hand van zijn dochter komt vragen.
in Het meisje waar hij verliefd op is blijkt
3" I echter een straatarm BOM-kindje te zijn,
5r I maar voordat dit wordt ontdekt heeft de
J" werkelijke dochter haar vader al wijs ge-
,r maakt dat ze in verwachting is, is de
e chauffeur (Oscar) waar ze verliefd op is
vertrokken en moet de masseur van de
vader maar als nieuwe echtgenoot die-
nen. Een buitenechtelijk kind is namelijk
1 1 een buitensporige blamage in dit milieu
1 van geld en aanzien. Bijna alles komt
aan het einde van het verhaal op zijn
1 pootjes terecht, na veel trammelant over
i koffers met juwelen, geld en standsver
schil. De afloop verklappen we niet om-
dat de Vriendenkring vrijdag wederom
1 voor het voetlicht treedt.
De Texelse organist Peter Zwart geeft
27 januari een concert in de gerefor-
meerde kerk van Den Burg. De toegang
is vrij maar er zal bij de uitgang een col
lecte zijn ten bate van het orgelfonds.
Aanvang 20.15 uur. De volgende werken
staan op het programma:
1. a. Ga niet alleen door 't leven
b. Fantasie over psalm 66 Jan Zwart
2. a. O mensch, bewein' dein' Sünde
gross
b. Wachet auf, ruft uns die stimme
J. S. Bach
3. Thema en variaties over Ik hoor
trompetten klinken" Peter Zwart
4. Air en Gavotte Samuel Wesley
5. Baroque Suite Gordon Young
a. Plein jeu al la Couperin
b. Marche petite'
c. Aria
d. Toccata
6. Cantilena Jozef Rheinberger
7. a. Ah, Jesu Christ with us abide
b. Praise the Lord with the drums and
cymbals (alia Handel) S.Karg-Elert
Ouderen die geen gelegenheid gehad
hebben om toegangsbewijzen af te ha
len voor de revue van mevrouw Craanen
op donderdag 26 januari in de Linde
boom, aanvang 14.30 uur, kunnen nog
kaarten verkrijgen bij mevrouw Wasse
naar, Willem van Beierenstraat 34, Den
Burg, op woensdag 25 januari
(02220-2181).
Behalve een wat langdradig laatste
bedrijf heeft de schrijver Claude Magnier
Presteren is in deze context eigenlijk
niet het juiste woord. De TEEVA is een
groep mensen die met plezier tekenen of
schilderen en wekelijks bij elkaar komen
om deze hobby te beoefenen. Een voor
deel daarbij is dat men door naar eikaars
werkwijze te kijken iets kan leren. Bo
vendien is het dikwijls gezelliger om sa
men aan de slag te gaan. Men werkt in
de regel naar model, portret of naakt en
om het gemis aan landschap tekenen
goed te maken wordt jaarlijks het water
verfconcours op de Hogeberg
gehouden.
Rode draad
Twaalf Texelaars hebben werk ingele
verd voor deze tentoonstelling en voor
waarde was dat daar in ieder geval een
zelfportret bij moest zitten. Een eis die
gezamenlijk was vastgesteld maar waar
enkele deelnemers achteraf duidelijk
moeite mee hebben gehad. Deze rode
draad tussen alle kunst geeft echter uit
stekend aan hoe de kunstenaar zichzelf
ziet en toont soms het onvermogen om
Natuurlijk moesten deze papieren er in
het verhaal voor zorgen dat de boekhou-
dit weer te geven. Ook wordt zo duidelijk
dat men soms in staat is een stukje land
schap prachtig weer te geven maar niet
zo uit de voeten kan met het eigen ge
zicht. Dat is niet erg. De opdracht heeft
er in ieder geval in geresulteerd dat de
deelnemers kritisch naar zichzelf hebben
gekeken en dat lijkt ook tot uitdrukking
te komen in het werk dat verder werd in
geleverd. Het getoonde is zeer geva
rieerd en benadrukt het „vrije" van de
academie.
Techniek
Allerlei stijlen zijn vertegenwoordigd
en veel bezoekers kunnen dan ook iets
aantreffen dat hen bevalt. Daarnaast is
de expositie afwisselend omdat de een
natuurlijk meer bekwaam is dan de an
der. Een RSG-tekenleraar is qua tech
niek mogelijk moeilijk te vergelijken met
een huisvrouw die in de avonduren voor
haar plezier schildert, maar op de TEEVA
tentoonstelling kan men wat dat betreft
mogelijk voor verrassingen komen te
staan. Het voert te ver om hier alles te
der zijn baas nog een keer kon
bedriegen.
Manager
Peter Hin speelde de geslepen boek
houder die blijkens het verhaal eigenlijk
de hele zeepfabriek van zijn baas runde.
Hin maakte van deze creatie een snelle
goed gebekte manager die bijna struikel
de over zijn eigen woorden. Hin balan
ceerde mooi op de scherpe scheidslijn
van onderdanigheid voor zijn baas en
het niet teveel laten doorschemeren van
het eigen superieur zijn. Hij was eigenlijk
gewoon een slimme slijmjurk maar Peter
Hin kon ook aan het verliefd zijn zoveel
diepgang geven dat het publiek waarde
ring kreeg voor deze snelle jongen.
Wim Jan Bakker wist als directeur
Barnier behoorlijk tegengas te geven
aan de woordenstroom van zijn werkne
mer. Zijn rolkennis en houding waren
goed en bovendien kan Bakker prachtig
kwaad zijn wat in dit spel nogal eens
moest gebeuren. Aan de timing van de
ze hoofdrol kon men merken dat Bakker
langzamerhand een routiniers bij de
Vriendenkring is. Een teksthapering van
anderen wist hij keurig op te vangen en
hij hield vaart in het spel.
Wild
Zijn huwbare dochter Colette werd
gespeeld door Bep van Duyn die met
schmink een paar jaar jonger en een
beetje punkig was gemaakt. Ze moest
wild zijn maar dat kwam er niet helemaal
uit. Wel maakte ze duidelijk dat ze uit
huis wilde en daar elke prijs voor wilde
betalen. De zieligheid, het huilen en het
zeuren werd levensecht gebracht.
Anneke Hillebrand speelde het frivole
dienstmeisje Bernadette en ook deze
amateur uit Den Hoorn weet zo langza
merhand wat er van haar wordt ge
vraagd. Tekst en houding waren goed en
het brutale in deze rol kwam ook goed
tot uiting.
Berna Vredevoort verscheen als toe
komstige echtgenote van de boekhou
der op de planken en ook dit spel was
overtuigend. Iets meer rust in de tekst
was echter geen overbodige luxe ge
weest maar de schaamte over de ge
beurtenissen (haar leugens waren oor
zaak van alle ellende) kwam er prachtig
uit.
Bouke Vredevoort draafde op als de
bespreken en we moeten volstaan met
een doorsnede. Henk Arendsen toont
o.a. een groot grijs portret van zichzelf
dat kil-realistisch overkomt en door de
compositie de gedachte oproept dat de
ze schilder met kunstzinnige problemen
worstelt.
Donker
De oudste deelnemer D. J. Bakker
toont een zelfportret zonder opsmuk
van-uit traditionele techniek. Iets kunst
zinniger zijn de landschapaquarellen van
mooie Texelse plekjes. Iets geromanti
seerd en vooral daardoor boeiend. Sjoe-
ke Balk uit Den Burg toont twee portret
ten waarvan het eigen gezicht qua com
positie niet zo geslaagd is. Het andere
model is dat wel, vooral door de donkere
tinten. Zwart-wit is het uitgangspunt
van Iwan de Vries die met grove zwarte
lijnen contouren aangeeft in het land
schap en ook zijn eigen gezicht zo weer
geeft. Grappig is de simpele doorsnede
van Texel, waarbij zuid tot noord de je-
vue passeert. Een geschilderd stilleven
mist de nodige diepte. Margriet Wiggers
leek ook moeite te hebben met een por
tret van zichzelf maar kan uitstekend uit
de voeten met landschappen.
Boos
Grof van kleur en compositie en
prachtig van opbouw zijn de aquarellen
van Mieke Wisman, met een zachtblau-
we naaktstudie en een schitterend spre
kend portret van zichzelf. Datzelfde kan
gezegd worden van Sjerry van der Gaast
die de toeschouwer boos aanschouwt in
ontslagen chauffeur Oscar die uiteinde
lijk zijn huwelijksbootje vindt. Deze klei
ne rol werd naar behoren gebracht en de
wat vlakke tekst die Vredevoort moest
brengen kan toegeschreven worden aan
de schrijver. Geen enkele speler is in
staat aan dit type meer diepgang te ge
ven. Hoogstens had de wilde geest van
van chauffeur, een baantje in het vreem
delingenlegioen, plannen voor een reis
naar de Noordpool, meer benadrukt
kunnen worden.
Charlotte Lorier was vertederend als het
nieuwe dienstmeisje van de familie, die
haar ex-vriend terug ziet. Het was een
klein rolletje dat uitgroeide tot een leuke
karikatuur op de smartlapperij in dergelij
ke komedies. Een karikatuur bracht ook
Jaap Lap die van zijn rol een prachtige
komische creatie maakte. Lap was de
masseur, een domme kracht die leeft
voor zijn lijf en verder niet nadenkt.
De ruwe bolster met een goed hart
werd prachtig gespeeld en Jaap Lap liet,
tussen neus en lippen, ook nog even
zien dat de huidige fitness-rage eigenlijk
heel lachwekkend is. Hij wist waar het
publiek om zou lachen en gaf met ont
bloot bovenlijf een prachtige bodybuil
dershow weg, zoals die vorige zomer
nog was te zien tijdens de Texelse miss
verkiezingen. Zijn optreden was een ko
misch hoogtepunt en de zaal ging dan
ook door het lint bij dit partijtje spierbun
dels ballen.
Gerdy Grabowski had zich ook be
hoorlijk verdiept in haar rol van direc
teursvrouw. Ze bracht een type voor het
voetlicht zoals men dat in dit milieu kan
tegenkomen. Enigszins blasé, behoorlijk
bazig en als er problemen zijn flink cy
nisch. Gerdy Grabowski liet zien dat der
gelijke dames de touwtjes kostte wat
kost in handen willen houden en in de
regel de meest makkelijke oplossing kie
zen om de stand hoog te houden. Logi
ca was haar in deze rol vreemd, en met
een stevige babbel trad ze op als een
tante die weet wat ze wil.
Laatstgenoemde speelster verzorgde
ook de grime en soufleusse was Carry
Welboren. Het decor was goed ver
zorgd. Wie een gezellige avond in een
klein dorpie wil meemaken en lekker wil
lachen kan vrijdagavond vanaf 20.00 uur
terecht in dorpshuis De Waldhoorn.
zijn zelfstudie. Veel blauw en boeiend.
De vrouw is het centrale thema van Wil-
fried Gieskes uit Oosterend die het zelf
portret niet helemaal voltooide maar
grappig naar voren komt met een kleur
rijke moeder en dochter met pleisters.
Antoon Goes toont zichzelf ernstig met
vage schimmen op de achtergrond maar
brengt humor (of ernst, net hoe je het
bekijkt) in het aquarel „Het laatste gaat
je" waarin een dikke buik de broekriem
duidelijk minder aanhaalt dan een ander
met een kleinere maaginhoud. Beiden
gebruiken ze echter het laatste gaatje
van de riem. Jolet Leenhouts toont o.a.
een houtskool zelfportret en opmerkelijk
is het werk van Lenie Steffen-van Heer
waarden die een matige eigenstudie af
leverde maar een prachtige laan met bo
men toont. Vanuit vage contouren komt
ze tot sfeervolle beelden.
Zondag open
Grover is het werk van Yvonne
Spreekmeester die zich ook heeft laten
inspireren door zachte tinten. Dit aange
bracht in brede stroken zorgt voor eigen
zinnige kunst. Het is te hopen dat de
TEEVA niet weer tien jaar wacht met een
plaatselijke expositie. Veel deelnemers
maken niet genoeg werk om individueel
de raadhuiskelder te claimen en deze ge
zamenlijke inspanning maakt een be
zoekje aan de raadhuiskelder de moeite
waard.
Dat kan tot 4 februari niet alleen
op werkdagen van 9.00 tot 12.00 uur
en van 14.00 tot 16.00 uur maar ook
aanstaande zondag van 13.00 tot
15.00 uur. De explositie is dan speci
aal geopend voor Texelaars die door
de week eigenlijk geen tijd hebben
om een snufje Texelse kunst op te
doen.
Slechts drie van de zes aantreden
de Tevokoteams sloten zaterdag hun
wedstrijd winnend af. Ook mannen
1, goed gestart met vrijwel foutloos
spel, moest na 1 gewonnen set zijn
meerdere erkennen in Schorpioen.
Schorpioen dat ook titelkantidaat Vo-
lendam overwon, had in routinier Rein
de Wit een onmisbare schakel. De spel
verdeler, die zelf aanvallend bijna 100%
scoorde, bediende zijn aanvallers zo
goed dat de Texelse verdediging er geen
vat op kreeg. Schorpioen won de vol
gende sets op rij en daarmee de
wedstrijd met 3—1.
Mannen 2 had na twee gewonnen
sets onverwacht veel moeite met Braaf
Sweahawks 4. De Helderse ploeg zette
een stevig blok, waar de Tevoko aanval
geen raad mee wist. Het werd zelfs
15—15 in de vierde set, voor het tweede
de overwinning definitief kon maken.
HCSC 2 leek overrompeld door de goe
de start van de mannen van Tevoko 3,
dat pas bij 14—16 moest buigen voor het
sterke Helderse team. De motivatie raak
te wat weg bij de Tevokoploeg die dan
ook met 0 3 verloor.
Vrouwen 1 kwam na twee afgetekend
verloren sets verrassend sterk terug te
gen Katapult 2. Veel inzet in de verdedi
ging bracht overuiging in de Texelse aan
val, die wat gevarieerder voor het net
werd gebracht.
Resultaat werd een 15—1 setoverwin
ning, die echter geen positieve gevolgen
had in de vierde set. Via 8—15 scoorde
Katapult de winstpunten.
Smash '68 moest de punten aan Tevoko
2 laten, dat regelmatig goed spelend tot
een 0—3 zege kwam. Vrouwen 3 onder
vond geen tegenstand van betekenis
van HCSC 2. Goede combinaties gaven
de aanvalsters de gelegenheid simpel de
punten bij elkaar te slaan.
De viswedstrijd van dit weekend werd
gehouden nabij Dijkmanshuizen. Met
een zeer koude en harde wind recht op
de dijk, kwamen toch nog negen sport
vissers opdagen om met elkaar de strijd
aan te binden. In de voorlaatste
wedstrijd van de winterserie '83-84 werd
eerste Rein Kuyper (113 cm, 5 vissen), 2.
Map van der Zwaag (68 cm, 3 vissen) en
3. Cor Huisman (60 cm, 3 vissen). Totale
vangst 323 cm, 15 stuks puitalen.
De volgende wedstrijd is op 5 februari
te Oudeschild tegenover het postkan
toor. Aanvang 8.30 uur. Het volgende
programma-onderdeel is de jaarvergade
ring op 17 februari in De Schakel te Den
Burg, aanvang 19.30 uur.
Sportvereniging De Cocksdorp
heeft bij de gemeenteraad protest
aangetekend tegen de voorgenomen
wijziging van de subsidieverorde
ning voor sociaal-cultureel werk.
Het bezwaar richt zich tegen gelijke
subsidiekortingen voor alle
sportverenigingen.
SVC pleit voor het oude systeem
waarbij verenigingen met beroepskrach
ten minder worden gekort dan clubs
zonder betaalde trainers. Deze regel was
van kracht om de werkgelegenheid van
de sportbegeleiders meer veilig te stel
len, maar het college heeft besloten dat
dit onderscheid mag verdwijnen. Dat ge
beurde op advies van o.a. de Texelse
Sportraad die vanuit de verenigingen
geen steun meer kreeg voor het principe
clubs met betaalde krachten minder kor
ten als de buikriem moet worden aange
haald. Op het moment dat de buikriem
werd aangetrokken bleek er weinig ani
mo voor handhaving van deze regel.
SVC komt nu echter met een bezwaar.
De voetbalafdeling van de vereniging
draait op vrijwilligers en de gymafdeling
komt met één betaalde kracht in moei
lijkheden als men dit jaar minder subsi
die krijgt. Het salaris voor de gymleraar
bedraagt ƒ12.800,— en daarvan komt
ƒ6000,— terug van contributies en
ƒ3200,— aan subsidie.
SVC moest dus nog ƒ3600,— zelf op
brengen en dit bedrag mag beslist niet
omhoog. Meet contributie kost leden en
de enige mogelijkheid is dan om gymles
sen op te heffen. „Net zo lang tot er
geen les meer over is", aldus SVC in de
brief aan de gemeenteraad. Het protest
eindigt met de wanhoopskreet „Alstu
blieft, laat SVC (en andere clubs) niet
verzuipen."
Vrijdagavond 27 januari is het marine
zwembad van „Zeemacht" in Den Hel
der van 19.00 tot 21.00 uur gesloten. De
zwemlessen voor Texelaars komen te
vervallen.
De lestijden voor klassiek ballet zijn als
volgt gewijzigd:
4-5 jaar: 13.15-14.00 uur
6-7 jaar: 14.00-14.45 uur
7-8 jaar: 14.45-15.30 uur
8-11 jaar: 16.00-17.00 uur
12-16 jaar: 17.00-18.00 uur
volwèssenen: 18.20-19.20 uur
Momenteel is er voor de lessen een le
denstop. Wel kan men zich aanmelden
voor de wachtlijst; tel. 02220-5172. De
lessen worden gegeven in De Woelige
Hoek.
De twaalf TEEVA kunstenaars die tot 4 februari in het raadhuis exposeren.
Texels Enige Echte Vrije Academie exposeert tot 4 februari in de kelder van
het raadhuis met werk dat tijdens de wekelijkse bijeenkomsten van deze
groep amateurs en semi-professionals is gemaakt. Het is de eerste keer dat
de TEEVA naar buiten treedt en dat werd tijd. De „academie" bestaat tien
jaar en het verloop onder de deelnemers zal er debet aan zijn geweest dat
men niet eerder publiekelijk maakt wat er binnen, de club wordt
gepresteerd.