Vriendenkring kon uit de voeten met Oscar J Zelfportretten en sfeerbeelden in raadhuiskelder Orgelconcert Optreden revuegroep voor ouderen Matige score voor Tevoko ploegen Rein Kuyper winnaar ijzig koude viswedstrijd SVC protest tegen wijziging subsidieverordening Marinebad dicht Klassiek ballet TEEVA-expositie zeer gevarieerd TEXELSE COURANT PAGINA 5 Rl 198t)|NSDAG 24 JANUARI 1984 an van in D uur. .Geharrewar met een koffer vormde een belangrijk onderdeel van Oscar. V.l.n.r. Bep van Duyn, Toneelvereniging de Vriendenkring had vrijdagavond in dorpshuis De Waldhoorn weinig moeite met de opvoering van het blijspel Oscar. Negen tonelisten en een snelle klucht zorgden voor een geslaagde avond met regel matige lachsalvo's uit de uitverkochte zaal. Vooral Wim Jan Bakker en Peter Hin droegen de vrolijkheid tot een goed einde in een verhaal dat draait om geld en misverstanden. Het was een onderhoudend blijspel dat uitstak bo ven het gebruikelijke repertoire van veel amateurverenigingen. „Het wordt een gezellige avond in een klein dorpie. In menig stad bestaat dat al lang niet meer", zei regisseur Bert Bruin bij aanvang van het spel. Dat was ook de be langrijkste reden dat de vereniging, na pech vorig jaar, in korte tijd dit ver haal had ingestudeerd. Peter Hin en Wim Jan Bakker. een behoorlijke spanningsopbouw we ten te bereiken. Jammer was het dat er ook ongeloofwaardige voorvallen in za ten die alleen bedoeld waren om alles nog ingewikkelder te maken. Een fa brieksdirecteur die zonder blikken of blo zen papieren tekent die zijn boekhouder hem voorlegt lijkt aannemelijk. Het is echter ongelooflijk als diezelfde boek houder zijn baas net voor anderhalf mil joen francs opgelicht blijkt te hebben. Het is gebruikelijk dat de Hoornder to- neelvereniging in november en februari op de planken verschijnt maar ziekte en andere tegenslag hadden er voor ge- i zorgd dat twee stukken die men afgelo pen najaar in studie had genomen niet door konden gaan. Daarom koos men nu voor een snel ingestudeerd „tussen- doortje" en in maart staat een andere spelersselectie met een zwaarder verhaal tussen de coulissen. Vrijdagavond was weinig merkbaar van de korte voorbereidingstijd. Hoofd rolspeler Wim Jan Bakker liet zien dat hij met dit genre toneel uitstekend uit de j voeten kan en dat gold, in iets mindere mate, ook voor de andere spelers. „Oscar" is een ingewikkelde klucht in die zin dat de gebeurtenissen elkaar in rap tempo opvolgen en de verhoudingen tussen de spelers onderling voortdurend veranderen. De rode draad in Oscar is een jonge boekhouder die zijn baas om n" de hand van zijn dochter komt vragen. in Het meisje waar hij verliefd op is blijkt 3" I echter een straatarm BOM-kindje te zijn, 5r I maar voordat dit wordt ontdekt heeft de J" werkelijke dochter haar vader al wijs ge- ,r maakt dat ze in verwachting is, is de e chauffeur (Oscar) waar ze verliefd op is vertrokken en moet de masseur van de vader maar als nieuwe echtgenoot die- nen. Een buitenechtelijk kind is namelijk 1 1 een buitensporige blamage in dit milieu 1 van geld en aanzien. Bijna alles komt aan het einde van het verhaal op zijn 1 pootjes terecht, na veel trammelant over i koffers met juwelen, geld en standsver schil. De afloop verklappen we niet om- dat de Vriendenkring vrijdag wederom 1 voor het voetlicht treedt. De Texelse organist Peter Zwart geeft 27 januari een concert in de gerefor- meerde kerk van Den Burg. De toegang is vrij maar er zal bij de uitgang een col lecte zijn ten bate van het orgelfonds. Aanvang 20.15 uur. De volgende werken staan op het programma: 1. a. Ga niet alleen door 't leven b. Fantasie over psalm 66 Jan Zwart 2. a. O mensch, bewein' dein' Sünde gross b. Wachet auf, ruft uns die stimme J. S. Bach 3. Thema en variaties over Ik hoor trompetten klinken" Peter Zwart 4. Air en Gavotte Samuel Wesley 5. Baroque Suite Gordon Young a. Plein jeu al la Couperin b. Marche petite' c. Aria d. Toccata 6. Cantilena Jozef Rheinberger 7. a. Ah, Jesu Christ with us abide b. Praise the Lord with the drums and cymbals (alia Handel) S.Karg-Elert Ouderen die geen gelegenheid gehad hebben om toegangsbewijzen af te ha len voor de revue van mevrouw Craanen op donderdag 26 januari in de Linde boom, aanvang 14.30 uur, kunnen nog kaarten verkrijgen bij mevrouw Wasse naar, Willem van Beierenstraat 34, Den Burg, op woensdag 25 januari (02220-2181). Behalve een wat langdradig laatste bedrijf heeft de schrijver Claude Magnier Presteren is in deze context eigenlijk niet het juiste woord. De TEEVA is een groep mensen die met plezier tekenen of schilderen en wekelijks bij elkaar komen om deze hobby te beoefenen. Een voor deel daarbij is dat men door naar eikaars werkwijze te kijken iets kan leren. Bo vendien is het dikwijls gezelliger om sa men aan de slag te gaan. Men werkt in de regel naar model, portret of naakt en om het gemis aan landschap tekenen goed te maken wordt jaarlijks het water verfconcours op de Hogeberg gehouden. Rode draad Twaalf Texelaars hebben werk ingele verd voor deze tentoonstelling en voor waarde was dat daar in ieder geval een zelfportret bij moest zitten. Een eis die gezamenlijk was vastgesteld maar waar enkele deelnemers achteraf duidelijk moeite mee hebben gehad. Deze rode draad tussen alle kunst geeft echter uit stekend aan hoe de kunstenaar zichzelf ziet en toont soms het onvermogen om Natuurlijk moesten deze papieren er in het verhaal voor zorgen dat de boekhou- dit weer te geven. Ook wordt zo duidelijk dat men soms in staat is een stukje land schap prachtig weer te geven maar niet zo uit de voeten kan met het eigen ge zicht. Dat is niet erg. De opdracht heeft er in ieder geval in geresulteerd dat de deelnemers kritisch naar zichzelf hebben gekeken en dat lijkt ook tot uitdrukking te komen in het werk dat verder werd in geleverd. Het getoonde is zeer geva rieerd en benadrukt het „vrije" van de academie. Techniek Allerlei stijlen zijn vertegenwoordigd en veel bezoekers kunnen dan ook iets aantreffen dat hen bevalt. Daarnaast is de expositie afwisselend omdat de een natuurlijk meer bekwaam is dan de an der. Een RSG-tekenleraar is qua tech niek mogelijk moeilijk te vergelijken met een huisvrouw die in de avonduren voor haar plezier schildert, maar op de TEEVA tentoonstelling kan men wat dat betreft mogelijk voor verrassingen komen te staan. Het voert te ver om hier alles te der zijn baas nog een keer kon bedriegen. Manager Peter Hin speelde de geslepen boek houder die blijkens het verhaal eigenlijk de hele zeepfabriek van zijn baas runde. Hin maakte van deze creatie een snelle goed gebekte manager die bijna struikel de over zijn eigen woorden. Hin balan ceerde mooi op de scherpe scheidslijn van onderdanigheid voor zijn baas en het niet teveel laten doorschemeren van het eigen superieur zijn. Hij was eigenlijk gewoon een slimme slijmjurk maar Peter Hin kon ook aan het verliefd zijn zoveel diepgang geven dat het publiek waarde ring kreeg voor deze snelle jongen. Wim Jan Bakker wist als directeur Barnier behoorlijk tegengas te geven aan de woordenstroom van zijn werkne mer. Zijn rolkennis en houding waren goed en bovendien kan Bakker prachtig kwaad zijn wat in dit spel nogal eens moest gebeuren. Aan de timing van de ze hoofdrol kon men merken dat Bakker langzamerhand een routiniers bij de Vriendenkring is. Een teksthapering van anderen wist hij keurig op te vangen en hij hield vaart in het spel. Wild Zijn huwbare dochter Colette werd gespeeld door Bep van Duyn die met schmink een paar jaar jonger en een beetje punkig was gemaakt. Ze moest wild zijn maar dat kwam er niet helemaal uit. Wel maakte ze duidelijk dat ze uit huis wilde en daar elke prijs voor wilde betalen. De zieligheid, het huilen en het zeuren werd levensecht gebracht. Anneke Hillebrand speelde het frivole dienstmeisje Bernadette en ook deze amateur uit Den Hoorn weet zo langza merhand wat er van haar wordt ge vraagd. Tekst en houding waren goed en het brutale in deze rol kwam ook goed tot uiting. Berna Vredevoort verscheen als toe komstige echtgenote van de boekhou der op de planken en ook dit spel was overtuigend. Iets meer rust in de tekst was echter geen overbodige luxe ge weest maar de schaamte over de ge beurtenissen (haar leugens waren oor zaak van alle ellende) kwam er prachtig uit. Bouke Vredevoort draafde op als de bespreken en we moeten volstaan met een doorsnede. Henk Arendsen toont o.a. een groot grijs portret van zichzelf dat kil-realistisch overkomt en door de compositie de gedachte oproept dat de ze schilder met kunstzinnige problemen worstelt. Donker De oudste deelnemer D. J. Bakker toont een zelfportret zonder opsmuk van-uit traditionele techniek. Iets kunst zinniger zijn de landschapaquarellen van mooie Texelse plekjes. Iets geromanti seerd en vooral daardoor boeiend. Sjoe- ke Balk uit Den Burg toont twee portret ten waarvan het eigen gezicht qua com positie niet zo geslaagd is. Het andere model is dat wel, vooral door de donkere tinten. Zwart-wit is het uitgangspunt van Iwan de Vries die met grove zwarte lijnen contouren aangeeft in het land schap en ook zijn eigen gezicht zo weer geeft. Grappig is de simpele doorsnede van Texel, waarbij zuid tot noord de je- vue passeert. Een geschilderd stilleven mist de nodige diepte. Margriet Wiggers leek ook moeite te hebben met een por tret van zichzelf maar kan uitstekend uit de voeten met landschappen. Boos Grof van kleur en compositie en prachtig van opbouw zijn de aquarellen van Mieke Wisman, met een zachtblau- we naaktstudie en een schitterend spre kend portret van zichzelf. Datzelfde kan gezegd worden van Sjerry van der Gaast die de toeschouwer boos aanschouwt in ontslagen chauffeur Oscar die uiteinde lijk zijn huwelijksbootje vindt. Deze klei ne rol werd naar behoren gebracht en de wat vlakke tekst die Vredevoort moest brengen kan toegeschreven worden aan de schrijver. Geen enkele speler is in staat aan dit type meer diepgang te ge ven. Hoogstens had de wilde geest van van chauffeur, een baantje in het vreem delingenlegioen, plannen voor een reis naar de Noordpool, meer benadrukt kunnen worden. Charlotte Lorier was vertederend als het nieuwe dienstmeisje van de familie, die haar ex-vriend terug ziet. Het was een klein rolletje dat uitgroeide tot een leuke karikatuur op de smartlapperij in dergelij ke komedies. Een karikatuur bracht ook Jaap Lap die van zijn rol een prachtige komische creatie maakte. Lap was de masseur, een domme kracht die leeft voor zijn lijf en verder niet nadenkt. De ruwe bolster met een goed hart werd prachtig gespeeld en Jaap Lap liet, tussen neus en lippen, ook nog even zien dat de huidige fitness-rage eigenlijk heel lachwekkend is. Hij wist waar het publiek om zou lachen en gaf met ont bloot bovenlijf een prachtige bodybuil dershow weg, zoals die vorige zomer nog was te zien tijdens de Texelse miss verkiezingen. Zijn optreden was een ko misch hoogtepunt en de zaal ging dan ook door het lint bij dit partijtje spierbun dels ballen. Gerdy Grabowski had zich ook be hoorlijk verdiept in haar rol van direc teursvrouw. Ze bracht een type voor het voetlicht zoals men dat in dit milieu kan tegenkomen. Enigszins blasé, behoorlijk bazig en als er problemen zijn flink cy nisch. Gerdy Grabowski liet zien dat der gelijke dames de touwtjes kostte wat kost in handen willen houden en in de regel de meest makkelijke oplossing kie zen om de stand hoog te houden. Logi ca was haar in deze rol vreemd, en met een stevige babbel trad ze op als een tante die weet wat ze wil. Laatstgenoemde speelster verzorgde ook de grime en soufleusse was Carry Welboren. Het decor was goed ver zorgd. Wie een gezellige avond in een klein dorpie wil meemaken en lekker wil lachen kan vrijdagavond vanaf 20.00 uur terecht in dorpshuis De Waldhoorn. zijn zelfstudie. Veel blauw en boeiend. De vrouw is het centrale thema van Wil- fried Gieskes uit Oosterend die het zelf portret niet helemaal voltooide maar grappig naar voren komt met een kleur rijke moeder en dochter met pleisters. Antoon Goes toont zichzelf ernstig met vage schimmen op de achtergrond maar brengt humor (of ernst, net hoe je het bekijkt) in het aquarel „Het laatste gaat je" waarin een dikke buik de broekriem duidelijk minder aanhaalt dan een ander met een kleinere maaginhoud. Beiden gebruiken ze echter het laatste gaatje van de riem. Jolet Leenhouts toont o.a. een houtskool zelfportret en opmerkelijk is het werk van Lenie Steffen-van Heer waarden die een matige eigenstudie af leverde maar een prachtige laan met bo men toont. Vanuit vage contouren komt ze tot sfeervolle beelden. Zondag open Grover is het werk van Yvonne Spreekmeester die zich ook heeft laten inspireren door zachte tinten. Dit aange bracht in brede stroken zorgt voor eigen zinnige kunst. Het is te hopen dat de TEEVA niet weer tien jaar wacht met een plaatselijke expositie. Veel deelnemers maken niet genoeg werk om individueel de raadhuiskelder te claimen en deze ge zamenlijke inspanning maakt een be zoekje aan de raadhuiskelder de moeite waard. Dat kan tot 4 februari niet alleen op werkdagen van 9.00 tot 12.00 uur en van 14.00 tot 16.00 uur maar ook aanstaande zondag van 13.00 tot 15.00 uur. De explositie is dan speci aal geopend voor Texelaars die door de week eigenlijk geen tijd hebben om een snufje Texelse kunst op te doen. Slechts drie van de zes aantreden de Tevokoteams sloten zaterdag hun wedstrijd winnend af. Ook mannen 1, goed gestart met vrijwel foutloos spel, moest na 1 gewonnen set zijn meerdere erkennen in Schorpioen. Schorpioen dat ook titelkantidaat Vo- lendam overwon, had in routinier Rein de Wit een onmisbare schakel. De spel verdeler, die zelf aanvallend bijna 100% scoorde, bediende zijn aanvallers zo goed dat de Texelse verdediging er geen vat op kreeg. Schorpioen won de vol gende sets op rij en daarmee de wedstrijd met 3—1. Mannen 2 had na twee gewonnen sets onverwacht veel moeite met Braaf Sweahawks 4. De Helderse ploeg zette een stevig blok, waar de Tevoko aanval geen raad mee wist. Het werd zelfs 15—15 in de vierde set, voor het tweede de overwinning definitief kon maken. HCSC 2 leek overrompeld door de goe de start van de mannen van Tevoko 3, dat pas bij 14—16 moest buigen voor het sterke Helderse team. De motivatie raak te wat weg bij de Tevokoploeg die dan ook met 0 3 verloor. Vrouwen 1 kwam na twee afgetekend verloren sets verrassend sterk terug te gen Katapult 2. Veel inzet in de verdedi ging bracht overuiging in de Texelse aan val, die wat gevarieerder voor het net werd gebracht. Resultaat werd een 15—1 setoverwin ning, die echter geen positieve gevolgen had in de vierde set. Via 8—15 scoorde Katapult de winstpunten. Smash '68 moest de punten aan Tevoko 2 laten, dat regelmatig goed spelend tot een 0—3 zege kwam. Vrouwen 3 onder vond geen tegenstand van betekenis van HCSC 2. Goede combinaties gaven de aanvalsters de gelegenheid simpel de punten bij elkaar te slaan. De viswedstrijd van dit weekend werd gehouden nabij Dijkmanshuizen. Met een zeer koude en harde wind recht op de dijk, kwamen toch nog negen sport vissers opdagen om met elkaar de strijd aan te binden. In de voorlaatste wedstrijd van de winterserie '83-84 werd eerste Rein Kuyper (113 cm, 5 vissen), 2. Map van der Zwaag (68 cm, 3 vissen) en 3. Cor Huisman (60 cm, 3 vissen). Totale vangst 323 cm, 15 stuks puitalen. De volgende wedstrijd is op 5 februari te Oudeschild tegenover het postkan toor. Aanvang 8.30 uur. Het volgende programma-onderdeel is de jaarvergade ring op 17 februari in De Schakel te Den Burg, aanvang 19.30 uur. Sportvereniging De Cocksdorp heeft bij de gemeenteraad protest aangetekend tegen de voorgenomen wijziging van de subsidieverorde ning voor sociaal-cultureel werk. Het bezwaar richt zich tegen gelijke subsidiekortingen voor alle sportverenigingen. SVC pleit voor het oude systeem waarbij verenigingen met beroepskrach ten minder worden gekort dan clubs zonder betaalde trainers. Deze regel was van kracht om de werkgelegenheid van de sportbegeleiders meer veilig te stel len, maar het college heeft besloten dat dit onderscheid mag verdwijnen. Dat ge beurde op advies van o.a. de Texelse Sportraad die vanuit de verenigingen geen steun meer kreeg voor het principe clubs met betaalde krachten minder kor ten als de buikriem moet worden aange haald. Op het moment dat de buikriem werd aangetrokken bleek er weinig ani mo voor handhaving van deze regel. SVC komt nu echter met een bezwaar. De voetbalafdeling van de vereniging draait op vrijwilligers en de gymafdeling komt met één betaalde kracht in moei lijkheden als men dit jaar minder subsi die krijgt. Het salaris voor de gymleraar bedraagt ƒ12.800,— en daarvan komt ƒ6000,— terug van contributies en ƒ3200,— aan subsidie. SVC moest dus nog ƒ3600,— zelf op brengen en dit bedrag mag beslist niet omhoog. Meet contributie kost leden en de enige mogelijkheid is dan om gymles sen op te heffen. „Net zo lang tot er geen les meer over is", aldus SVC in de brief aan de gemeenteraad. Het protest eindigt met de wanhoopskreet „Alstu blieft, laat SVC (en andere clubs) niet verzuipen." Vrijdagavond 27 januari is het marine zwembad van „Zeemacht" in Den Hel der van 19.00 tot 21.00 uur gesloten. De zwemlessen voor Texelaars komen te vervallen. De lestijden voor klassiek ballet zijn als volgt gewijzigd: 4-5 jaar: 13.15-14.00 uur 6-7 jaar: 14.00-14.45 uur 7-8 jaar: 14.45-15.30 uur 8-11 jaar: 16.00-17.00 uur 12-16 jaar: 17.00-18.00 uur volwèssenen: 18.20-19.20 uur Momenteel is er voor de lessen een le denstop. Wel kan men zich aanmelden voor de wachtlijst; tel. 02220-5172. De lessen worden gegeven in De Woelige Hoek. De twaalf TEEVA kunstenaars die tot 4 februari in het raadhuis exposeren. Texels Enige Echte Vrije Academie exposeert tot 4 februari in de kelder van het raadhuis met werk dat tijdens de wekelijkse bijeenkomsten van deze groep amateurs en semi-professionals is gemaakt. Het is de eerste keer dat de TEEVA naar buiten treedt en dat werd tijd. De „academie" bestaat tien jaar en het verloop onder de deelnemers zal er debet aan zijn geweest dat men niet eerder publiekelijk maakt wat er binnen, de club wordt gepresteerd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1984 | | pagina 5