We zijn niet
ie kunnen niet anders
V
Natuurmonumenten op de
knieën via Arob-procedure?
,aC
er duizenden guldens boete voor pierenstekers
een bezwaar tegen
huur Commandeur
Texelaars
Pootaardappelprijzen
erg gunstig
LAND
BOUW
Bloedafname
Rode Kruis
Pierenstekers geven hoop niet op
Auto uit verkeer
BRUAR1AG 17 FEBRUARI 1984
A RW
TEXELSE COURANT
PAGINA 7
zijn niet halsstarrig, we kunnen niet anders", zei de Cocksdorper Roel
m dinsdagmorgen voor de kantonrechter in Den Helder op het verwijt
Texelse pierenstekers die steeds weer het terrein van Natuurmonu-
en op de Schorren betreden ,,zich nergens wat van aantrekken en geen
i doen het conflict rond het illegale steken in het natuurgebied op te
Deze uitspraak van kantonrechter H. J. M. Wouterse schoot Veld-
in het verkeerde keelgat en hij antwoordde dat de regelmatige gang
de rechter voor hem en zijn collega's geen pretje is. ,,Wat wij doen is
lolletje, we doen het niet om te treiteren. Ik heb een gezin en ik moet
sde nor in. Leuk jongens, daar trekken we ons niets van aan", zei hij
terd.
Wouterse zei daarop begrip te
n voor de problemen van de be-
pitters maar moest wederom dui-
maken dat de kantonrechter niet
soon is om aktie tegen te voeren,
oet met de gemeente, het Water
en Natuurmonumenten om de ta-
moet proberen met elkaar te over
aldus Wouterse. Dinsdagmor-
/erd voor elke overtreding van arti-
aangegeven op de blauwe ver-
iorden, een boete van ƒ150,—
1 ed
eis van de officier van justitie Mr.
msen werd door de kantonrechter
lewilligd. Hij vonniste ƒ100,— per
iding. Dat betekende voor Maar-
oon een boete van 1.200,— of 24
gevangenis want hij was in okto-
>n november van het vorig jaar
maal geverbaliseerd door de ge-
ers Boot op de Schorren, achter
rbodsborden. Boon bracht naar vo
lt de plaats waar hij was aangehou-
opend vanaf de dijk te bereiken was
ir dat hij een verbodbord tegen-
Een argument dat al eerder aan
intonrechter was meegedeeld en
neende dat het smoesje van dat
heb ik niet gezien" alleen de eerste
opging. Daarna wist u het en dat
als bewijs". Hij vroeg Boon of hij
weleens tussen de verbodsborden
het wad had betreden. Dat kon de
nsteker niet ontkennen.
Moeilijke grens
advocaat Mr. Feikema bracht naar
dat het voor de spitters moeilijk is
rens van het natuurmonument te
len als men vanaf de oostzijde het
d benadert. ,,Daar staan geen bor
en men moet altijd gokken waar de
ligt", aldus de raadsman die mee-
dat de opzichters Cees en Gerrit
,wel dertien minuten" nodig heb-
om vanaf de dijk bij de overtreders
imen waarmee hij poogde duidelijk
aken dat men tegenwoordig ver uit
ust spit. Uit een arrest van de Hoge
was Feikema bebleken dat het al-
im een duidelijk afgesloten gebied
gaan aangegeven door verbods-
!n. Justitie moet aantonen dat de
instekers op „blijkbare wijze" het
loden gebied hebben betreden, met
ere woorden, men moet de borden
alle kanten kunnen zien.
antonrechter Wouterse vond dat niet
rake doen en vroeg Boon nogmaals
ij wist dat hij op verboden gebied
kte. De verdachte antwoordde:
ae meer ik weet, hoe meer ik niets
it". In zijn requisitoir zei de officier
de rechtbank aanvankelijk mild had
iageerd op het protest van de pie-
itekers in afwachting van onderhan-
ngen met Natuurmonumenten en
ntueel de gemeente. „Alles is gepro-
rd en we moeten nu recht doen aan
verbodsbepalingen.
Andere weg
folgens Jansen zijn er geen argumen-
meer aan te voeren die de be-
psspitters kunnen helpen. Tot Feike-
zei de officier dat die zijn cliënten
delijk moet maken dat de kantonrech-
niet de aangewezen weg is om het
kan de Stolpweg bij Den Hoorn
Ide heer Commandeur twee nieu-
schuren bouwen één voor hooi-
machineberging en één als kam
erboerderij en schapenonderdak,
irgemeester en wethouders heb-
geen bezwaar tegen deze com-
latie en zijn blij met het bouw-
„Datgene wat Commandeur
past precies binnen de filosofie
agrarische gebouwen met me-
igebruik voor recreatie".
Commandeur heeft nu een kampeer-
erderij voor 80 slaapplaatsen en wil in
nieuwbouwplan 100 bedden verde-
over de twee schuren. Door deze
deling kan in één schuur ook een
®ot recreatieverblijf worden gemaakt
volgens de indiener van het plan kun-
dan ook voorzieningen worden ge-
fen voor opvang van gehandicapten.
Het college is voorstander van de
Dliteitsverbetering en tilt niet zwaar
an de kleine uitbreiding van slaapplaat-
Aan de eigenaar van de kampeer-
irderij wordt geadviseerd een gede-
Heerd bouwplan in te dienen dat dui-
blijk geeft van gecombineerd ge
lik van één der schuren.
conflict op te lossen. Hij eiste voor de
twaalf overtredingen 1.800,— boete,
waar de rechter even later ƒ1.200- van
maakte.
Hans Veldman voerde dezelfde argu
menten aan als zijn voorganger maar
ook hier hechtte de rechter geen waarde
aan. „Uit de processen verbaal blijkt dat
u niet verrast was bij het op de bon slin
geren. U wist dat u daar niet mocht ko
men". Deze Texelaar was negen maal op
de Schorren geverbaliseerd en Mr. Wou
terse vonniste ƒ900,— of 18 dagen.
Dwars
Martin van der Werve verklaarde 'bij
na nooit' via de verbodsborden het wad
te betreden maar 'practisch altijd' met
een waadbroek vanaf de zeekant. De
kantonrechter: „Bijna nooit is in ieder
geval één keer dus ook u wist dat het
verboden is". Van der Werve kreeg het
verwijt halsstarrig te zijn in zijn overtre
dingen waarop Mr. Feikema uitlegde dat
naast korte gedingen en een hoger be
roep nog steeds wordt gepoogd met de
tegenpartij te onderhandelen. „Zij lig
gen echter dwars en leggen ons verzoek
om een gesprek nast zich neer". Mr.
Wouterse vonniste ƒ1.100,— of 22 dagen
hechtenis en sprak de hoop uit dal er
een regeling voor de pierenstekers komt.
„Ik weet niet of dat kan maar ik hoop u
hier echt niet meer te zien". Martin van
der Werve: „Als er niets gebeurt moe
ten we doorgaan op deze manier".
Oppas
Ook Roel Veldman verklaarde dat hij
vast en zeker binnen enkele maanden
weer voor de Heidense balie zou staan
als Natuurmonumenten niet wil onder
handelen. Hij zei zich de problemen aan
te trekken en er wakker van te liggen.
„Straks zit ik in de bak en moet mijn
vrouw aan het werk. Past u dan op de
kinderen?", zei hij tegen de rechter. Ook
kon Veldman het niet uitstaan dat de be
roepsstekers werden afgeschilderd als
een stel 'wildemannen'. „Een directe
confrontatie met ons gaat Natuurmonu
menten uit de weg omdat we agressief
en gevaarlijk zijn", aldus Veldman, die
zich uit twee jaar protesteren niets an
ders kon herinneren dan brieven schrij
ven, zich correct gedragen tegen de op
zichters en de gang naar de rechtbank.
„Ik ben toch niet gewelddadig?".
Mr. Feikema vroeg om clementie in de
geldstraf omdat men al veel boetes moet
betalen en de pierenstekers ook opdraai
en voor de kosten van het kort geding.
„Er zijn al behoorlijke financiële klappen
gevallen", aldus de raadsman. Mr. Wou
ters e trok echter één lijn en vonniste
voor de 14 overtredingen ƒ1.400,— of 28
dagen.
Vissen
Een vijfde Texelaar verscheen dins
dagmorgen ook voor de balie omdat hij
binnen de verbodsborden van de Schor
ren was bekeurd. Het betrof hier echter
geen pierensteken. De man was met een
bootje en volgbootje op 9 juli bij hoog
water de Schorren opgevaren en had
daar netten uitgezet. Bij het opmaken
van het proces verbaal verklaarde de
man „op zoek te zijn naar harders".
De officier zei dat de visserman zich
had begeven op een gebied dat van een
ander is en eiste ƒ150,—. De Texelaar zei
vaker op die plaats te vissen. „Nu
opeens krijg ik een bon". Volgens de Pla
nologische Kernbeslissing Waddenzee is
de visserij in dit gebied vrij, verklaarde
de Cocksdorper. Hij meende als visser te
weten dat verboden gebied altijd wordt
aangegeven met gele boeien maar hier
staan verbodsborden „net onder of net
boven water". Kantonrechter Wouterse
zei dat de term 'grond' juridisch zeer
ruim wordt geïnterpreteerd, bijvoorbeeld
bruggen, ijskorsten en water vallen daar
ook onder. „U wist ook dat het niet
mocht. Hij vonniste ƒ100,— of twee
dagen.
De pootaardappelprijzen lijken erg
gunstig te worden, aldus de voorzitter
van de telersvereniging op Texel van de
Keuringsdienst Noordzeepolders van de
N.A.K., de heer H. de Lugt. Deze prijs
vorming kan voor de oogst van 1984 la
ger liggen wanneer de kilogrammenop-
brengsten weer normaal zijn.
Texels pootgoed
Uit de inleiding van de heer Ir. A. Sin-
nema viel te beluisteren dat het Texelse
pootgoed van zeer grote kwaliteit is.
Ook de keuringsdienst had door het nat
te en late voorjaar een moeilijk jaar ach
ter de rug. Dit kwam vooral door het
grote verschil in pootdata. De bladluizen
waren niet verstoord in hun ontwikkeling
door het natte weer en de kritieke blad-
luisdruk werd evenals in voorgaande ja
ren bereikt op 1 juli. Voor de perzikblad
luizen was dit 19 juli. Het uitgangspoot-
goed had een zeer lage virusdruk, van
daar dat het verantwoord was om de ad
viesdatum voor de pootaardappelen la
ter te stellen. Voor Bintje E werd het
beëindigen van de groei bepaald op 22
juli (adviesdatum).
Voor de toekomst wordt er aan ge
dacht om voor de latere rassen deze ad
viesdatum in het vervolg ook iets later te
stellen. Voor de vroege rassen zal niets
veranderen.
Bacterieziekten
Hoewel de bacterieziekten zwartbe-
nigheid en stengelnatrot nog de nodige
zorgen en problemen geven bij de poo-
taardappelteelt, komt er door de snelle
vermeerdering verbetering. Kleinere aar
dappelplanten worden opgekweekt in
reageerbuisjes en dan geheel ziektevrij.
Met dit uitgangsmateriaal is het voor de
aardappeltelers mogelijk om volledig ge
zond pootgoed te telen. Van 91 rassen
zijn in 1983/'84 275.000 knollen ge
bruikt. En de belangstelling voor dit
systeem neemt nog steeds toe. Bij de
stamselectie stonden er in 1983 131 ha.
met als uitgangsmateriaal knollen van de
snelle vermeerdering.
Veranderingen
De monstername van de aardappelen
op ziekten wordt veranderd. Per perceel
dient er een monster genomen te wor
den wil de teler in aanmerking komen
voor de mogelijkheid van herkeuring. Bij
de partijen aardappelen van verschillen
de percelen is een herkeuring niet meer
mogelijk.
Moesten in voorgaande jaren tussen
poot- en consumptieaardappelen één
open rij over de gehele lengte aanwezig
zijn, voor 1984 is dit nog 3 meter rijleng-
te. Wel dient er een bordje met ras en te
lersnummer te staan.
Bedrijfshygiëne
Uit verschillende akkerbouwgebieden
blijkt dat verschilende ziekten in akker
bouwgewassen overgebracht kunnen
worden door het meenemen van grond.
In deze grond kunnen schimmels maar
ook aaltjes en onkruiden zitten die dan
de grond besmetten. Afvalgrond van de
vorige oogst dient dan ook zoveel moge
lijk weer naar hetzelfde perceel terugge
bracht te worden. Dus nooit naar een
ander perceel brengen.
Ook kunnen met pootgoed en zaai
zaad aaltjes, schimmels en onkruiden
meegebracht worden. Omdat Texel nu
nog vrij is van verschillende ongewenste
ziekten, wordt door de Firma Hettema
en Zonen via 3 stamselektiebedrijven op
Texel voor 3 rassen aardappelen het uit
gangsmateriaal vermeerderd voor Hette
ma pootaardappeltelers.
Kosten
Via reorganisatie en samenvoegingen
van keuringsdiensten zijn de kosten de
laatste jaren niet sterk gestegen. De in
richting van de laboratoriums van de
Keuringsdienst Noordzeepolders be
hoort tot de modernste van de wereld,
aldus de heer Ir. G. Salentijn.
Door het groter worden van de organi
saties bestaat het gevaar dat het contact
met de zaaizaad en pootgoedtelers wat
gaat verminderen. De mensen lijken er
niet zo direct meer bij betrokken, maar
toch is het erg belangrijk dat het contact
er blijft. Volgens de heer Salentijn dient
er in 3 jaar tijd 4 miljoen gulden bezui
nigd te worden. Voor de telers van poot-
aardappelen betekent dit dat het veld-
keuringsbedrag per ha. zal stijgen van
ƒ68,50 naar ƒ80,—, terwijl voor de partij
keuring het bedrag hetzelfde blijft.
Vrijdagavond 24 februari heeft het
Rode Kruis de jaarlijkse
bloedafname-avond in de Burge
meester De Koninghal van 18.30 tot
21.00 uur.
In verband met deze avond zijn door
het Rode Kruis Texel aanmeldingsformu
lieren verspreid, waarin een beroep
wordt gedaan op iedere gezonde vol
wassene tussen 18 en 65 jaar die het af
gelopen jaar geen ernstige ziekte, opera
tie of bevalling heeft doorgemaakt,
bloed te geven. Het gaat om minder dan
een halve liter per persoon. Aangezien
de normale hoeveelheid bloed bij een
volwassene 5 liter bedraagt kan een
halve liter zonder bezwaar worden
afgestaan.
Er is steeds meer bloed nodig, bloed
van gezonde voor zieke mensen. Zowel
voor direct transfusies in de ziekenhui
zen als voor de bereiding van allerlei lang
houdbare preparaten, die eveneens voor
de behandeling van bepaalde ziekten
onmisbaar zijn.
Zo zijn er stoffen (immunoglobulinen)
die dienen ter voorkoming van infectie
ziekten (zoals geelzucht, mazelen en
bijv. tetanus).
Het anti-rhesus immuniglobuline is
een andere belangrijke stof die dient om
te voorkomen dat er zg. rhesus-
babies" worden geboren.
En niet te vergeten de verschillende
stollingsstoffen die in het bloed van ge
zonde mensen aanwezig zijn en die uit
het plasma kunnen worden geïsoleerd,
kunnen aan patiënten met bepaalde
stollingsafwijkingen worden toegediend.
Zo zijn er steeds meer toepassingsmoge
lijkheden voor bloed en daaruit afgeleide
stoffen. En juist omdat het bloed van ge
zonde mensen steeds meer en op allerlei
manieren kan worden gebruikt om zie
ken te genezen, doet het Rode Kruis een
beroep op alle gezonde' inwoners iets
van hun bloed af te staan.
Voor alle zekerheid zal een vragenlijst
over de gezondheidstoestand van de do
nor worden ingevuld. Tevens zal vooraf
gaande aan de bloedafgifte een onder
zoek naar bloedarmoede en een bloed
drukmeting worden gedaan. De beoor
deling geschiedt door een arts. Het gaat
hierbij om het belang van zowel de
bloedgever als de bloedontvanger.
Voor de Texelse bloedafname-avond
kan men zich aanmelden via de huis-
aan-huis bezorgde aanmeldingsformu
lieren. Belangstellenden kunnen ook
contact opnemen met H. van Heerwaar
den, Wilhelminalaan 82, Den Burg, tele
foon (02220) 3906.
Wie voor de rechterlijke balie verschijnt, is meestal niet blij met de
openbaarheid van de Nederlandse rechtspraak. In het geval van de
vier Texelse pierenstekers, die een vergunning willen om enkele
maanden per jaar op de Schorren te kunnen spitten is men na vele
rechtszittingen met pers en publiek vertrouwd met alles rond rechter,
officier en griffier. Ze weten dat openbaarheid in hun voordeel kan
werken en speelden daar de eerste keren voor de rechter op in door
fel van leer te trekken. Dat beeld is allang niet meer. Dinsdagmorgen
constateerde de kantonrechter in Den Helder dat de Texelaars „ouwe
bekenden" voor hem zijn en de afhandeling van ,,de zaak pierenste
kers" werd een matte vertoning met juridische vermoeidheid bij bei
de partijen. De diepe zuchten waren niet van de lucht en raadsman
Feikema kon eigenlijk geen argumenten meer bedenken die zouden
kunnen overtuigen. Volgens Hans en Roel Veldman, Marten Boon en
Martin van der Werve is de „strijd" echter nog lang niet gestreden.
„Wij gaan door" aldus Roel Veldman. Het laatste juridische ijzer
wordt in het vuur gegooid.
Duidelijk is dat de Texelaars door
schade en schande wijzer worden
wat de omgang met officiële instan
ties betreft, inclusief de Vereniging
tot Behoud van Natuurmonumen
ten. Financiële schade met duizen
den guldens boete en de halsstarrig
heid, die hen dinsdagmorgen door
de rechter werd verweten.
Het zal volgens de pierenspitters
niet baten. Ook de vordering van het
Gerechtshof (ƒ1000— betalen elke
keer als men de Schorren betreedt)
leggen deze naast zich neer.
„Natuurmonumenten kan nog
even fluiten naar dat geld zolang ze
niet met ons rond de tafel willen", al
dus Roel Veldman, die naast de juri
dische hulp van Mr. Feikema een
tweede „rechtbankbroeder" naast
zich heeft gevonden. Raadsman L.
B. J. Movig uit Den Helder heeft zijn
diensten aangeboden en hij ziet de
huidige rechtsgang als een heilloze
weg.
Blijkbare wijze
Dinsdagmorgen werd voor de kanton
rechter jurisprudentie van de Hoge Raad
aangehaald met de tekst „als het moge
lijk is om door de duinen tussen de ver
bodsborden door, die bij de gewone in
gangen staan, het verboden terrein te
bereiken, terwijl niet bewezen is welke
weg een verdachte heeft gevolgd, dan is
niet bewezen dat de toegang op voor
hem blijkbare wijze voor hem verboden
was". Deze uitspraak heeft uiteraard be
trekking op een andere overtreding maar
is volgens Mr. J. K. Feikema ook van
toepassing voor de Schorren.
Als niet aangetoond kan worden wel
ke weg een pierensteker heeft bewan
deld om op het verboden wad te komen
en er zijn mogelijkheden om het natuur
monument zonder borden tegen te ko
men, te betreden, dan is men dus niet in
overtreding. Een argument dat in een
hoger beroep ook steekhoudend zou
kunnen zijn, ware het niet dat er andere
Hoge Raad-uitspraken liggen, die bepa
len dat als men wist dat het terrein ver
boden is, of als dat eerder is aangezegd,
men juridisch geen been heeft om op te
staan.
Nieuwe borden
De kantonrechter liet ook duidelijk blij
ken dit verweer van de pierenstekers niet
overtuigend te vinden en als ze in een
hoger beroep wel gelijk zouden krijgen
dan kan Natuurmonumenten de klok
weer terugdraaien door ook aan de oost
zijde van de Schorren verbodsborden te
plaatsen. Tegen het vorige vonnis van
het kantongerecht is men in hoger be
roep gegaan, maar de kans dat de pie
renstekers daar gelijk krijgen is bijzonder
klein. Dat is al eerder gebleken uit een
hoger beroep van Maarten Boon.
Nu het Amsterdams Gerechtshof ook
het hoger beroep op het kort geding
heeft afgewezen, rest alleen nog de Ho
ge Raad.
Als besloten wordt hen te laten oorde
len over het conflicht mogen alleen oude
argumenten worden, aangevoerd. De
verdediging van dinsdagmorgen kan
daar dus niet worden ingebracht. Pie
renstekers en advocaten zij er nu van
overtuigd dat men civiel-rechterlijk geen
steek verder komt.
Waterschap
Advocaat Mr. Movig:,,Alle schijven
van het strafrecht in Nederland zijn nu
ongeveer doorlopen en het ziet er niet
naar uit dat dit voor mijn clienten nog
veel oplevert".
Movig heeft de blik gericht op de poli
tiek en wel op Gedeputeerde Staten. Zes
maanden geleden hebben de pierenste
kers een verzoek geschreven naar GS
om bemiddelend op te treden bij het
conflict en te beoordelen of men in moet
grijpen. „Eerst moet dat verzoek boven
water en dan zullen we kijken of GS re
kening wil houden met de wensen van
deze belanghebbenden", aldus Movig,
die in eerste instantie zal blijven aandrin
gen op een gesprek tussen alle partijen.
GS is de directe baas van het Water
schap Texel, die de Schorren verpacht
aan de Vereniging tot Behoud van Na
tuurmonumenten. Als het Waterschap-
bestuur zou weigeren medewerking te
verlenen, kunnen de pierenstekers naar
de Arob-rechter stappen. Dat levert vol
gens Movig niet zoveel op, want de
„macht van het Waterschap is beperkt".
Anders ligt het als GS een beslissing
neemt die voor beroep vatbaar is. Als al
les tegen zit voor de pierenstekers, komt
men uiteindelijk voor de geschillencom
missie van de Raad van State, een
bestuurlijke rechtspraak die alle aspec
ten nauwkeurig en langdurig afweegt.
Mr. Movig vertelt vorige week een zitting
van de Raad te hebben bijgewoond,
waarin de bezwaarschriften werden be
handeld tegen de aanwijzing van de
Waddenzee tot beschermd natuurge
bied. „Bestuurlijk ging men terug tot
voor 1600 om te bepalen of er door de ja
ren heen wel de juiste beslissingen zijn
genomen of hoe een situatie is ont
staan". Uiteraard hoopt de raadsman dat
Martin van der WerveRoel Veldman en Maarten Boon zeggen nog niet verslagen te ziin in de
strijd tegen Natuurmonumenten. Op de foto ontbreekt beroepsspitter Hans Veldman.
het zover niet komt en zijn cliënten eer
der een vergunning voor pierensteken
op de Schorren op zak hebben.
Vacuüm
„Deze hele toestand komt voort uit
een bestuurlijk vacuüm. De Waddenzee
is nog niet gemeentelijk ingedeeld en er
sturen meerdere kapiteins op één schip".
Mr. Movig noemt het feit dat aan de Ver
eniging tot behoud van Natuurmonu
menten contractueel alleen is opgedra
gen het vogelreservaat te beheren en dat
Rijkswaterstaat over veel andere zaken
rond en in het gebied beslist. „Voor het
machinaal pierensteken wordt elk jaar
een vergunning verleend en die komen
in hetzelfde gebied", aldus Mr. Movig. In
Zeeland is het al jaren zo geregeld dat
voor pierensteken met de hand een ver
gunning nodig is en dat wil Movig ook
hier via de politiek bepleiten. „Veel men
sen denken dat dit niet kan maar tien
jaar geleden was Natuurmonumenten
tegen het vissen op harders in haar ge
bieden en toen heeft GS zeer snel inge
grepen. Het Waterschap wijzigde het
contract en het mocht weer, alleen niet
in het broedseizoen". Het feit dat het
Waterschap zich bewust afzijdig houdt
van het conflict, (Aan de advocaten is
meegedeeld dat „men niets met dit alles
te maken wil hebben") kan volgens Mo
vig juist aanleiding zijn om een Arob-
procedure aan te spannen. „Er is kenne
lijk behoefte aan pierensteken op de
Schorren en over de mogelijkheden of
onmogelijkheden zal ook een Water
schap als mede-beheerder moeten oor
delen, als ze dat niet doet beslist een an
der uiteindelijk". Hij voegt daaraan toe
dat dit oorlogje spelen in niemands be
lang is en helaas veel tijd vergt. „Ik hoop
nog steeds dat het anders kan".
Doorgaan
Die hoop hebben Hans en Roel Veld
man, Maarten Boon en Martin van der
Werve al enkele jaren en de verwachting
is door die tijd heen alleen maar sterker
geworden. „Het klinkt gek maar ik heb
steeds meer het idee dat het ons zal luk
ken voor de beroepsstekers vergunnin
gen in het leven te roepen, ook voor de
Schorren". Veldman en zijn collega's zijn
net^als in 1982 voorbereid op een lange
strijd. „Het zou mooi zijn als het Water
schap voor 1 maart iets van zich zou la
ten horen. Dan wordt namelijk het jaar
contract met Natuurmonumenten ver
lengd". De kans dat dit lukt is echter ni
hil. De juridische en ambtelijke molens,
die langzaam draaien, kennen de aktie-
voerders met burgerlijke ongehoorzaam
heid inmiddels terdege. „Zij denken mis
schien rustig aan dan breekt het lijntje
niet, maar dat denken wij ook. Die dui
zenden guldens boete is een tus
senstand. „We zullen zien wie er als
eerste over de finish komt. We zijn nog
niet verslagen."
Tijdens een patrouille te voet merkten
twee wachtmeesters van de rijkspolitie
een auto op die in zeer slechte staat van
onderhoud verkeerde. De wagen is voor
technisch onderzoek uit het verkeer
genomen.