We zijn niet ie kunnen niet anders V Natuurmonumenten op de knieën via Arob-procedure? ,aC er duizenden guldens boete voor pierenstekers een bezwaar tegen huur Commandeur Texelaars Pootaardappelprijzen erg gunstig LAND BOUW Bloedafname Rode Kruis Pierenstekers geven hoop niet op Auto uit verkeer BRUAR1AG 17 FEBRUARI 1984 A RW TEXELSE COURANT PAGINA 7 zijn niet halsstarrig, we kunnen niet anders", zei de Cocksdorper Roel m dinsdagmorgen voor de kantonrechter in Den Helder op het verwijt Texelse pierenstekers die steeds weer het terrein van Natuurmonu- en op de Schorren betreden ,,zich nergens wat van aantrekken en geen i doen het conflict rond het illegale steken in het natuurgebied op te Deze uitspraak van kantonrechter H. J. M. Wouterse schoot Veld- in het verkeerde keelgat en hij antwoordde dat de regelmatige gang de rechter voor hem en zijn collega's geen pretje is. ,,Wat wij doen is lolletje, we doen het niet om te treiteren. Ik heb een gezin en ik moet sde nor in. Leuk jongens, daar trekken we ons niets van aan", zei hij terd. Wouterse zei daarop begrip te n voor de problemen van de be- pitters maar moest wederom dui- maken dat de kantonrechter niet soon is om aktie tegen te voeren, oet met de gemeente, het Water en Natuurmonumenten om de ta- moet proberen met elkaar te over aldus Wouterse. Dinsdagmor- /erd voor elke overtreding van arti- aangegeven op de blauwe ver- iorden, een boete van ƒ150,— 1 ed eis van de officier van justitie Mr. msen werd door de kantonrechter lewilligd. Hij vonniste ƒ100,— per iding. Dat betekende voor Maar- oon een boete van 1.200,— of 24 gevangenis want hij was in okto- >n november van het vorig jaar maal geverbaliseerd door de ge- ers Boot op de Schorren, achter rbodsborden. Boon bracht naar vo lt de plaats waar hij was aangehou- opend vanaf de dijk te bereiken was ir dat hij een verbodbord tegen- Een argument dat al eerder aan intonrechter was meegedeeld en neende dat het smoesje van dat heb ik niet gezien" alleen de eerste opging. Daarna wist u het en dat als bewijs". Hij vroeg Boon of hij weleens tussen de verbodsborden het wad had betreden. Dat kon de nsteker niet ontkennen. Moeilijke grens advocaat Mr. Feikema bracht naar dat het voor de spitters moeilijk is rens van het natuurmonument te len als men vanaf de oostzijde het d benadert. ,,Daar staan geen bor en men moet altijd gokken waar de ligt", aldus de raadsman die mee- dat de opzichters Cees en Gerrit ,wel dertien minuten" nodig heb- om vanaf de dijk bij de overtreders imen waarmee hij poogde duidelijk aken dat men tegenwoordig ver uit ust spit. Uit een arrest van de Hoge was Feikema bebleken dat het al- im een duidelijk afgesloten gebied gaan aangegeven door verbods- !n. Justitie moet aantonen dat de instekers op „blijkbare wijze" het loden gebied hebben betreden, met ere woorden, men moet de borden alle kanten kunnen zien. antonrechter Wouterse vond dat niet rake doen en vroeg Boon nogmaals ij wist dat hij op verboden gebied kte. De verdachte antwoordde: ae meer ik weet, hoe meer ik niets it". In zijn requisitoir zei de officier de rechtbank aanvankelijk mild had iageerd op het protest van de pie- itekers in afwachting van onderhan- ngen met Natuurmonumenten en ntueel de gemeente. „Alles is gepro- rd en we moeten nu recht doen aan verbodsbepalingen. Andere weg folgens Jansen zijn er geen argumen- meer aan te voeren die de be- psspitters kunnen helpen. Tot Feike- zei de officier dat die zijn cliënten delijk moet maken dat de kantonrech- niet de aangewezen weg is om het kan de Stolpweg bij Den Hoorn Ide heer Commandeur twee nieu- schuren bouwen één voor hooi- machineberging en één als kam erboerderij en schapenonderdak, irgemeester en wethouders heb- geen bezwaar tegen deze com- latie en zijn blij met het bouw- „Datgene wat Commandeur past precies binnen de filosofie agrarische gebouwen met me- igebruik voor recreatie". Commandeur heeft nu een kampeer- erderij voor 80 slaapplaatsen en wil in nieuwbouwplan 100 bedden verde- over de twee schuren. Door deze deling kan in één schuur ook een ®ot recreatieverblijf worden gemaakt volgens de indiener van het plan kun- dan ook voorzieningen worden ge- fen voor opvang van gehandicapten. Het college is voorstander van de Dliteitsverbetering en tilt niet zwaar an de kleine uitbreiding van slaapplaat- Aan de eigenaar van de kampeer- irderij wordt geadviseerd een gede- Heerd bouwplan in te dienen dat dui- blijk geeft van gecombineerd ge lik van één der schuren. conflict op te lossen. Hij eiste voor de twaalf overtredingen 1.800,— boete, waar de rechter even later ƒ1.200- van maakte. Hans Veldman voerde dezelfde argu menten aan als zijn voorganger maar ook hier hechtte de rechter geen waarde aan. „Uit de processen verbaal blijkt dat u niet verrast was bij het op de bon slin geren. U wist dat u daar niet mocht ko men". Deze Texelaar was negen maal op de Schorren geverbaliseerd en Mr. Wou terse vonniste ƒ900,— of 18 dagen. Dwars Martin van der Werve verklaarde 'bij na nooit' via de verbodsborden het wad te betreden maar 'practisch altijd' met een waadbroek vanaf de zeekant. De kantonrechter: „Bijna nooit is in ieder geval één keer dus ook u wist dat het verboden is". Van der Werve kreeg het verwijt halsstarrig te zijn in zijn overtre dingen waarop Mr. Feikema uitlegde dat naast korte gedingen en een hoger be roep nog steeds wordt gepoogd met de tegenpartij te onderhandelen. „Zij lig gen echter dwars en leggen ons verzoek om een gesprek nast zich neer". Mr. Wouterse vonniste ƒ1.100,— of 22 dagen hechtenis en sprak de hoop uit dal er een regeling voor de pierenstekers komt. „Ik weet niet of dat kan maar ik hoop u hier echt niet meer te zien". Martin van der Werve: „Als er niets gebeurt moe ten we doorgaan op deze manier". Oppas Ook Roel Veldman verklaarde dat hij vast en zeker binnen enkele maanden weer voor de Heidense balie zou staan als Natuurmonumenten niet wil onder handelen. Hij zei zich de problemen aan te trekken en er wakker van te liggen. „Straks zit ik in de bak en moet mijn vrouw aan het werk. Past u dan op de kinderen?", zei hij tegen de rechter. Ook kon Veldman het niet uitstaan dat de be roepsstekers werden afgeschilderd als een stel 'wildemannen'. „Een directe confrontatie met ons gaat Natuurmonu menten uit de weg omdat we agressief en gevaarlijk zijn", aldus Veldman, die zich uit twee jaar protesteren niets an ders kon herinneren dan brieven schrij ven, zich correct gedragen tegen de op zichters en de gang naar de rechtbank. „Ik ben toch niet gewelddadig?". Mr. Feikema vroeg om clementie in de geldstraf omdat men al veel boetes moet betalen en de pierenstekers ook opdraai en voor de kosten van het kort geding. „Er zijn al behoorlijke financiële klappen gevallen", aldus de raadsman. Mr. Wou ters e trok echter één lijn en vonniste voor de 14 overtredingen ƒ1.400,— of 28 dagen. Vissen Een vijfde Texelaar verscheen dins dagmorgen ook voor de balie omdat hij binnen de verbodsborden van de Schor ren was bekeurd. Het betrof hier echter geen pierensteken. De man was met een bootje en volgbootje op 9 juli bij hoog water de Schorren opgevaren en had daar netten uitgezet. Bij het opmaken van het proces verbaal verklaarde de man „op zoek te zijn naar harders". De officier zei dat de visserman zich had begeven op een gebied dat van een ander is en eiste ƒ150,—. De Texelaar zei vaker op die plaats te vissen. „Nu opeens krijg ik een bon". Volgens de Pla nologische Kernbeslissing Waddenzee is de visserij in dit gebied vrij, verklaarde de Cocksdorper. Hij meende als visser te weten dat verboden gebied altijd wordt aangegeven met gele boeien maar hier staan verbodsborden „net onder of net boven water". Kantonrechter Wouterse zei dat de term 'grond' juridisch zeer ruim wordt geïnterpreteerd, bijvoorbeeld bruggen, ijskorsten en water vallen daar ook onder. „U wist ook dat het niet mocht. Hij vonniste ƒ100,— of twee dagen. De pootaardappelprijzen lijken erg gunstig te worden, aldus de voorzitter van de telersvereniging op Texel van de Keuringsdienst Noordzeepolders van de N.A.K., de heer H. de Lugt. Deze prijs vorming kan voor de oogst van 1984 la ger liggen wanneer de kilogrammenop- brengsten weer normaal zijn. Texels pootgoed Uit de inleiding van de heer Ir. A. Sin- nema viel te beluisteren dat het Texelse pootgoed van zeer grote kwaliteit is. Ook de keuringsdienst had door het nat te en late voorjaar een moeilijk jaar ach ter de rug. Dit kwam vooral door het grote verschil in pootdata. De bladluizen waren niet verstoord in hun ontwikkeling door het natte weer en de kritieke blad- luisdruk werd evenals in voorgaande ja ren bereikt op 1 juli. Voor de perzikblad luizen was dit 19 juli. Het uitgangspoot- goed had een zeer lage virusdruk, van daar dat het verantwoord was om de ad viesdatum voor de pootaardappelen la ter te stellen. Voor Bintje E werd het beëindigen van de groei bepaald op 22 juli (adviesdatum). Voor de toekomst wordt er aan ge dacht om voor de latere rassen deze ad viesdatum in het vervolg ook iets later te stellen. Voor de vroege rassen zal niets veranderen. Bacterieziekten Hoewel de bacterieziekten zwartbe- nigheid en stengelnatrot nog de nodige zorgen en problemen geven bij de poo- taardappelteelt, komt er door de snelle vermeerdering verbetering. Kleinere aar dappelplanten worden opgekweekt in reageerbuisjes en dan geheel ziektevrij. Met dit uitgangsmateriaal is het voor de aardappeltelers mogelijk om volledig ge zond pootgoed te telen. Van 91 rassen zijn in 1983/'84 275.000 knollen ge bruikt. En de belangstelling voor dit systeem neemt nog steeds toe. Bij de stamselectie stonden er in 1983 131 ha. met als uitgangsmateriaal knollen van de snelle vermeerdering. Veranderingen De monstername van de aardappelen op ziekten wordt veranderd. Per perceel dient er een monster genomen te wor den wil de teler in aanmerking komen voor de mogelijkheid van herkeuring. Bij de partijen aardappelen van verschillen de percelen is een herkeuring niet meer mogelijk. Moesten in voorgaande jaren tussen poot- en consumptieaardappelen één open rij over de gehele lengte aanwezig zijn, voor 1984 is dit nog 3 meter rijleng- te. Wel dient er een bordje met ras en te lersnummer te staan. Bedrijfshygiëne Uit verschillende akkerbouwgebieden blijkt dat verschilende ziekten in akker bouwgewassen overgebracht kunnen worden door het meenemen van grond. In deze grond kunnen schimmels maar ook aaltjes en onkruiden zitten die dan de grond besmetten. Afvalgrond van de vorige oogst dient dan ook zoveel moge lijk weer naar hetzelfde perceel terugge bracht te worden. Dus nooit naar een ander perceel brengen. Ook kunnen met pootgoed en zaai zaad aaltjes, schimmels en onkruiden meegebracht worden. Omdat Texel nu nog vrij is van verschillende ongewenste ziekten, wordt door de Firma Hettema en Zonen via 3 stamselektiebedrijven op Texel voor 3 rassen aardappelen het uit gangsmateriaal vermeerderd voor Hette ma pootaardappeltelers. Kosten Via reorganisatie en samenvoegingen van keuringsdiensten zijn de kosten de laatste jaren niet sterk gestegen. De in richting van de laboratoriums van de Keuringsdienst Noordzeepolders be hoort tot de modernste van de wereld, aldus de heer Ir. G. Salentijn. Door het groter worden van de organi saties bestaat het gevaar dat het contact met de zaaizaad en pootgoedtelers wat gaat verminderen. De mensen lijken er niet zo direct meer bij betrokken, maar toch is het erg belangrijk dat het contact er blijft. Volgens de heer Salentijn dient er in 3 jaar tijd 4 miljoen gulden bezui nigd te worden. Voor de telers van poot- aardappelen betekent dit dat het veld- keuringsbedrag per ha. zal stijgen van ƒ68,50 naar ƒ80,—, terwijl voor de partij keuring het bedrag hetzelfde blijft. Vrijdagavond 24 februari heeft het Rode Kruis de jaarlijkse bloedafname-avond in de Burge meester De Koninghal van 18.30 tot 21.00 uur. In verband met deze avond zijn door het Rode Kruis Texel aanmeldingsformu lieren verspreid, waarin een beroep wordt gedaan op iedere gezonde vol wassene tussen 18 en 65 jaar die het af gelopen jaar geen ernstige ziekte, opera tie of bevalling heeft doorgemaakt, bloed te geven. Het gaat om minder dan een halve liter per persoon. Aangezien de normale hoeveelheid bloed bij een volwassene 5 liter bedraagt kan een halve liter zonder bezwaar worden afgestaan. Er is steeds meer bloed nodig, bloed van gezonde voor zieke mensen. Zowel voor direct transfusies in de ziekenhui zen als voor de bereiding van allerlei lang houdbare preparaten, die eveneens voor de behandeling van bepaalde ziekten onmisbaar zijn. Zo zijn er stoffen (immunoglobulinen) die dienen ter voorkoming van infectie ziekten (zoals geelzucht, mazelen en bijv. tetanus). Het anti-rhesus immuniglobuline is een andere belangrijke stof die dient om te voorkomen dat er zg. rhesus- babies" worden geboren. En niet te vergeten de verschillende stollingsstoffen die in het bloed van ge zonde mensen aanwezig zijn en die uit het plasma kunnen worden geïsoleerd, kunnen aan patiënten met bepaalde stollingsafwijkingen worden toegediend. Zo zijn er steeds meer toepassingsmoge lijkheden voor bloed en daaruit afgeleide stoffen. En juist omdat het bloed van ge zonde mensen steeds meer en op allerlei manieren kan worden gebruikt om zie ken te genezen, doet het Rode Kruis een beroep op alle gezonde' inwoners iets van hun bloed af te staan. Voor alle zekerheid zal een vragenlijst over de gezondheidstoestand van de do nor worden ingevuld. Tevens zal vooraf gaande aan de bloedafgifte een onder zoek naar bloedarmoede en een bloed drukmeting worden gedaan. De beoor deling geschiedt door een arts. Het gaat hierbij om het belang van zowel de bloedgever als de bloedontvanger. Voor de Texelse bloedafname-avond kan men zich aanmelden via de huis- aan-huis bezorgde aanmeldingsformu lieren. Belangstellenden kunnen ook contact opnemen met H. van Heerwaar den, Wilhelminalaan 82, Den Burg, tele foon (02220) 3906. Wie voor de rechterlijke balie verschijnt, is meestal niet blij met de openbaarheid van de Nederlandse rechtspraak. In het geval van de vier Texelse pierenstekers, die een vergunning willen om enkele maanden per jaar op de Schorren te kunnen spitten is men na vele rechtszittingen met pers en publiek vertrouwd met alles rond rechter, officier en griffier. Ze weten dat openbaarheid in hun voordeel kan werken en speelden daar de eerste keren voor de rechter op in door fel van leer te trekken. Dat beeld is allang niet meer. Dinsdagmorgen constateerde de kantonrechter in Den Helder dat de Texelaars „ouwe bekenden" voor hem zijn en de afhandeling van ,,de zaak pierenste kers" werd een matte vertoning met juridische vermoeidheid bij bei de partijen. De diepe zuchten waren niet van de lucht en raadsman Feikema kon eigenlijk geen argumenten meer bedenken die zouden kunnen overtuigen. Volgens Hans en Roel Veldman, Marten Boon en Martin van der Werve is de „strijd" echter nog lang niet gestreden. „Wij gaan door" aldus Roel Veldman. Het laatste juridische ijzer wordt in het vuur gegooid. Duidelijk is dat de Texelaars door schade en schande wijzer worden wat de omgang met officiële instan ties betreft, inclusief de Vereniging tot Behoud van Natuurmonumen ten. Financiële schade met duizen den guldens boete en de halsstarrig heid, die hen dinsdagmorgen door de rechter werd verweten. Het zal volgens de pierenspitters niet baten. Ook de vordering van het Gerechtshof (ƒ1000— betalen elke keer als men de Schorren betreedt) leggen deze naast zich neer. „Natuurmonumenten kan nog even fluiten naar dat geld zolang ze niet met ons rond de tafel willen", al dus Roel Veldman, die naast de juri dische hulp van Mr. Feikema een tweede „rechtbankbroeder" naast zich heeft gevonden. Raadsman L. B. J. Movig uit Den Helder heeft zijn diensten aangeboden en hij ziet de huidige rechtsgang als een heilloze weg. Blijkbare wijze Dinsdagmorgen werd voor de kanton rechter jurisprudentie van de Hoge Raad aangehaald met de tekst „als het moge lijk is om door de duinen tussen de ver bodsborden door, die bij de gewone in gangen staan, het verboden terrein te bereiken, terwijl niet bewezen is welke weg een verdachte heeft gevolgd, dan is niet bewezen dat de toegang op voor hem blijkbare wijze voor hem verboden was". Deze uitspraak heeft uiteraard be trekking op een andere overtreding maar is volgens Mr. J. K. Feikema ook van toepassing voor de Schorren. Als niet aangetoond kan worden wel ke weg een pierensteker heeft bewan deld om op het verboden wad te komen en er zijn mogelijkheden om het natuur monument zonder borden tegen te ko men, te betreden, dan is men dus niet in overtreding. Een argument dat in een hoger beroep ook steekhoudend zou kunnen zijn, ware het niet dat er andere Hoge Raad-uitspraken liggen, die bepa len dat als men wist dat het terrein ver boden is, of als dat eerder is aangezegd, men juridisch geen been heeft om op te staan. Nieuwe borden De kantonrechter liet ook duidelijk blij ken dit verweer van de pierenstekers niet overtuigend te vinden en als ze in een hoger beroep wel gelijk zouden krijgen dan kan Natuurmonumenten de klok weer terugdraaien door ook aan de oost zijde van de Schorren verbodsborden te plaatsen. Tegen het vorige vonnis van het kantongerecht is men in hoger be roep gegaan, maar de kans dat de pie renstekers daar gelijk krijgen is bijzonder klein. Dat is al eerder gebleken uit een hoger beroep van Maarten Boon. Nu het Amsterdams Gerechtshof ook het hoger beroep op het kort geding heeft afgewezen, rest alleen nog de Ho ge Raad. Als besloten wordt hen te laten oorde len over het conflicht mogen alleen oude argumenten worden, aangevoerd. De verdediging van dinsdagmorgen kan daar dus niet worden ingebracht. Pie renstekers en advocaten zij er nu van overtuigd dat men civiel-rechterlijk geen steek verder komt. Waterschap Advocaat Mr. Movig:,,Alle schijven van het strafrecht in Nederland zijn nu ongeveer doorlopen en het ziet er niet naar uit dat dit voor mijn clienten nog veel oplevert". Movig heeft de blik gericht op de poli tiek en wel op Gedeputeerde Staten. Zes maanden geleden hebben de pierenste kers een verzoek geschreven naar GS om bemiddelend op te treden bij het conflict en te beoordelen of men in moet grijpen. „Eerst moet dat verzoek boven water en dan zullen we kijken of GS re kening wil houden met de wensen van deze belanghebbenden", aldus Movig, die in eerste instantie zal blijven aandrin gen op een gesprek tussen alle partijen. GS is de directe baas van het Water schap Texel, die de Schorren verpacht aan de Vereniging tot Behoud van Na tuurmonumenten. Als het Waterschap- bestuur zou weigeren medewerking te verlenen, kunnen de pierenstekers naar de Arob-rechter stappen. Dat levert vol gens Movig niet zoveel op, want de „macht van het Waterschap is beperkt". Anders ligt het als GS een beslissing neemt die voor beroep vatbaar is. Als al les tegen zit voor de pierenstekers, komt men uiteindelijk voor de geschillencom missie van de Raad van State, een bestuurlijke rechtspraak die alle aspec ten nauwkeurig en langdurig afweegt. Mr. Movig vertelt vorige week een zitting van de Raad te hebben bijgewoond, waarin de bezwaarschriften werden be handeld tegen de aanwijzing van de Waddenzee tot beschermd natuurge bied. „Bestuurlijk ging men terug tot voor 1600 om te bepalen of er door de ja ren heen wel de juiste beslissingen zijn genomen of hoe een situatie is ont staan". Uiteraard hoopt de raadsman dat Martin van der WerveRoel Veldman en Maarten Boon zeggen nog niet verslagen te ziin in de strijd tegen Natuurmonumenten. Op de foto ontbreekt beroepsspitter Hans Veldman. het zover niet komt en zijn cliënten eer der een vergunning voor pierensteken op de Schorren op zak hebben. Vacuüm „Deze hele toestand komt voort uit een bestuurlijk vacuüm. De Waddenzee is nog niet gemeentelijk ingedeeld en er sturen meerdere kapiteins op één schip". Mr. Movig noemt het feit dat aan de Ver eniging tot behoud van Natuurmonu menten contractueel alleen is opgedra gen het vogelreservaat te beheren en dat Rijkswaterstaat over veel andere zaken rond en in het gebied beslist. „Voor het machinaal pierensteken wordt elk jaar een vergunning verleend en die komen in hetzelfde gebied", aldus Mr. Movig. In Zeeland is het al jaren zo geregeld dat voor pierensteken met de hand een ver gunning nodig is en dat wil Movig ook hier via de politiek bepleiten. „Veel men sen denken dat dit niet kan maar tien jaar geleden was Natuurmonumenten tegen het vissen op harders in haar ge bieden en toen heeft GS zeer snel inge grepen. Het Waterschap wijzigde het contract en het mocht weer, alleen niet in het broedseizoen". Het feit dat het Waterschap zich bewust afzijdig houdt van het conflict, (Aan de advocaten is meegedeeld dat „men niets met dit alles te maken wil hebben") kan volgens Mo vig juist aanleiding zijn om een Arob- procedure aan te spannen. „Er is kenne lijk behoefte aan pierensteken op de Schorren en over de mogelijkheden of onmogelijkheden zal ook een Water schap als mede-beheerder moeten oor delen, als ze dat niet doet beslist een an der uiteindelijk". Hij voegt daaraan toe dat dit oorlogje spelen in niemands be lang is en helaas veel tijd vergt. „Ik hoop nog steeds dat het anders kan". Doorgaan Die hoop hebben Hans en Roel Veld man, Maarten Boon en Martin van der Werve al enkele jaren en de verwachting is door die tijd heen alleen maar sterker geworden. „Het klinkt gek maar ik heb steeds meer het idee dat het ons zal luk ken voor de beroepsstekers vergunnin gen in het leven te roepen, ook voor de Schorren". Veldman en zijn collega's zijn net^als in 1982 voorbereid op een lange strijd. „Het zou mooi zijn als het Water schap voor 1 maart iets van zich zou la ten horen. Dan wordt namelijk het jaar contract met Natuurmonumenten ver lengd". De kans dat dit lukt is echter ni hil. De juridische en ambtelijke molens, die langzaam draaien, kennen de aktie- voerders met burgerlijke ongehoorzaam heid inmiddels terdege. „Zij denken mis schien rustig aan dan breekt het lijntje niet, maar dat denken wij ook. Die dui zenden guldens boete is een tus senstand. „We zullen zien wie er als eerste over de finish komt. We zijn nog niet verslagen." Tijdens een patrouille te voet merkten twee wachtmeesters van de rijkspolitie een auto op die in zeer slechte staat van onderhoud verkeerde. De wagen is voor technisch onderzoek uit het verkeer genomen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1984 | | pagina 7