jjint Jan: Diepgang in Vlinders zijn vrij ACHT VROUWENONDER OLWASSEN REGIE Tevoko teams succesvol Sportvissersclub Texel Goede resultaten van bridgers A-Team komt naar Texel IT 1! SPAG 27 MAART 1984 TEXELSE COURANT PAGINA 5 ;t het toneelspel „Vlinders zijn dat zaterdag in De Lindeboom lopgevoerd, heeft toneelvereni- Sint Jan het zich allesbehalve akkelijk gemaakt. Dit door Leo- Gerschie geschreven stuk biedt diepgang die echter nauwelijks komt als de hoofdrolspelers niet bijzondere kwaliteiten hikken. itname de rol van de hoofdfiguur, linde jongeman die zijn zelfstandig en onafhankelijkheid wil bewijzen, Ie zoveel talent dat het van Ben net iets teveel was gevraagd, emin gaf hij blijk van een zeer se- opvatting en leverde met zijn zeer rol een indrukwekkende prestatie, genspeelster Ineke van Vliet bena- iook een heel eind het beeld dat de ir voor ogen heeft gehad, al was tót zodanig dat het vlinderachtige ervan de figuur die zij moest uit- jn er wel heel erg dik op lag. Het tige effect dat daardoor ontstond enigszins afbreuk aan de bood- die uit het stuk viel te halen. i Baker is een blind geboren jonge- iie in de stad een schamel flatje be en aldus wil bewijzen dat hij andig kan bestaan. Het is tevens lucht voor zijn heerszuchtige moe- alles voor hem regelt en het leven !oor voor hem zeer benauwend gemaakt. loeder blijft zich echter ook in de e situatie met hem bemoeien. Ze :al spoedig aan de telefoon, er vast van overtuigd dat er van de blinde zelfstandig levende jongen niets terecht komt. De andere helft van de flat wordt be woond door Jill Tanner, een buitenspo rig lichtzinnig meisje dat niet in staat is enige verantwoording of verplichting aan te gaan en schijnbaar onbekommerd en zonder serieuze plannen van de ene dag in de andere leeft. Snelle romance Met de blinde Don begint zij een korte maar hevige romance. De twee hebben nog maar nauwelijks met elkaar kennis gemaakt, of de deur tussen beide flats wordt verwijderd en weer even later gaan ze al met elkaar naar bed. Op een uiterst ongelukkig moment, als ze nog half gekleed temidden van de rommel zitten, stapt moeder Baker binnen. Al haar vermoedens worden bevestigd; van Don komt zo niets terecht en moeder eist dat hij onmiddellijk naar het ouder lijk huis terugkeert. Eén grote karakter botsing is haar kennismaking met Jill Tanner, waarbij moeder vergeefse pogin gen doet om de twee uit elkaar te pra ten. De grote dreun voor Don komt als Jill, waarmee hij echt een serieuze relatie denkt te zijn begonnen, terloops laat weten dat zij toch maar intrekt bij een re gisseur die zij die middag bij een auditie tegen het lijf is gelopen. Drijfveren De lust om dat te doen blijkt echter niet zo diep te zitten. Het is veel meer de angst om een relatie met verantwoorde lijkheid aan te gaan, die Jill drijft tot haar „zorgeloze" vlinderbestaan. Ook andere personages in het stuk worden zich. be wust van hun werkelijke drijfveren en dat leidt tot nieuwe verhoudingen waarbij allen iets van elkaar hebben geleerd. Afgezien van het bezwaar dat te maken is tegen de overtrokken wijze waarop de karakters werden geschilderd was het stuk de moeite waard. De bezoeker van gemiddelde amateurtoneelstukken moest er wel even aan wennen om nu eens niet met een reeks bevestigde voor oordelen worden geconfronteerd waarbij keurige oppassendheid wordt beloond en onverantwoordelijke vrijbuiterij gestraft. Telkens op het verkeerde been te worden gezet, werkt irriterend, maar na verloop van tijd ook verfrissend. On der het uiterlijke laagje van elk der ge toonde karakters bleek een ander laagje te zitten. Niemand is alleen maar slecht of alleen maar goed. Krampachtig Ben Oostra legde zijn hele ziel in de rol van de blinde Don Baker. Hij wist de voor blinden kenmerkende houding - wat stijf en altijd luisterend - voortdu rend en heel aannemelijk vol te houden. Dit krampachtige beheerste echter ook zijn stemgeluid en dat was vooral op mo menten van emotie en liefde minder ge wenst. Uit het verloop van het stuk bleek dat de activiteiten van de zich aan hem opdringende Jill bij hem iets losmaakten maar dat kwam onvoldoen- Ineke van Vliet a/s de lichtzinnige Jill Tanner de uit de verf. Ineke van Vliet gedroeg zich als een bedrijvige, druk kwebbelen de en extreem-lichtzinnige vlinder. Het ging allemaal wel heel erg rap. Met wat meer pauzes zou haar voordracht (en verstaanbaarheid) hebben gewonnen. Met de vrijscènes had zij minder moeite dan Oostra, die zich net iets te houtig en Ben Oostra als de blinde Don Baker. bleef gedragen. Een veel kortere maar uitstekend gespeelde rol leverde Janny de Haan als de heerszuchtige moeder van Don. Niet alleen was ze geloofwaardig als de ke nau die met haar verpletterende zorg het omgekeerde van dankbaarheid verwerft, maar ook als vrouw die op een gegeven moment iets toont van haar werkelije ka rakter en dan bijna lief wordt. Gooitzen Kedde was in zijn kleine rol als de regis seur niet overtuigend. In aanblik en taal was hij wat te clownesk. De regie was in handen van Riny Rijk- Koster en Toke Graaf. Loes Smit souf fleerde (onhoorbaar) en de grime werd verzorgd door Riny Rijk en Lia Loef. moment geen tekst. Het was trouwens toch vaak boeiend om de spelers te zien acteren als anderen aan het woord waren. Marianne Koster was als Suzon te veel een brave Shirley Holmes om nog geloofwaardig te zijn als aanstaand on getrouwd moeder. Haar spel was ook wat vlak af en toe, het ontbrak aan kracht zonder saai te zijn. Het spel van alle speelsters was vrij natuurlijk, opzeg gen was er niet bij, een duidelijk blijk van routine in de ploeg van de Vriendenkring. Bep van Duijn overtuigde als Pierrette, de voormalige stripteaseuse. Zij para deerde in een panterpak over het toneel, levenslessen rondstrooiend die alleen maar uit desillusie voort konden komen. Haar samenspel met Charlotte Lorier le verde een aantal uitstekende, ijzige dia logen op. Alie Boon tenslotte was een te aardi ge grootmoeder om duidelijk te maken dat zij een vrekkige oude vrouw was die alleen vriendelijk was om niet uit huis geschopt te worden. Bovendien ver toonde zij ook te veel momenten van tekstonvastheid. Als bij een volgende voorstelling het inzicht van Cor van Heerwaarden gekop peld kan worden aan volledige inzet bij de zeker niet van kwaliteiten gespeende tonelisten van de Vriendenkring staat ons iets heel moois te wachten.... Vriendekring bracht zaterdag „Acht vrouwen" van Robert Thomas. De volle zaal werd geconfronteerd met een prima geregiseerd stuk, dat een geroutineerd gezelschap werd gebracht. Routine is overigens niet een garantie voor topkwaliteit. Een artistieke prestatie ontstaat nog is uit 90% transpiratie en slechts 10% inspiratie. Laten we zeggen dat riendenkring slechts 80% transpiratie heeft opgebracht. van de acht vrouwen. V.l.n.r.: Gerdy Grabowski (nauwelijks zichtbaar), Betty de Leeuw, Benna Vredevoort, Alie Boon, <e Hillebrand, Marianne Koster, Charlotte Lorier. name de tekstvastheid liet te en over, er waren nogal eens ver ingen. Momenten van stilte wer- teor de bedreven actrices en de uit- nd soufflerende Carry Welboren opgevangen, zodat er even goed ®n prima voorstelling ontstond, levolg van tekstonvastheid is verlies sart. Dat is zelfs met enorm veel ta- flair en routine niet te onder.yan- Zeker een stuk met zoveel tekst als tvrouwen" kan dan vervelend wor- Dat effect was overigens minimaal, door het goede meespelen van de op momenten dat ze geen tekst ten, het toneel bood bijna de hele een levendig kijkspel. regie van Cor van Heerwaarden 'e een aantal subtiele vondsten die ie moeite waard waren. Dat begon it het voorstellen van de spelers, oek ging op, op het toneel heerste Tipt blauw licht en als Hitchcock- ilfzat Cor van Heerwaarden op een te vertellen over het stuk. Daarbij elkens een actrice over het toneel de regisseur dan de betreffende teter voorstelde. Benna Bredevoort daarbij naar het tafeltje waar Van waarden zat en stak daar een kaars Het gele kaarslicht verlichte fraai fimet de blauwe spots het gezicht feregisseur. Het was ook weer Ben- 'tedeboort die bij een latere op- toen het spel al begonnen was, de kaars weer uitblies en Benna Vrede voort vervulde ook een sleutelrol. Het goed opgebouwde verhaal ging over acht vrouwen die in één huis samen waren met een vermeend vermoorde man. Alle communicatiemiddelen met de buitenwereld bleken afgesneden te zijn en de conclusie drong zich op dat de moordenares deel van het gezelschap moest uitmaken. De vrouw van de ver moorde, zijn minnares, zijn dochters, zijn zuster, zijn dienstmeid, zijn schoonmoe der en -zuster gingen elkaar allemaal ver denken. Tijdens de spannende loop der gebeurtenissen blijken ze allemaal het nodige op hun kerfstok te hebben. Het einde was ook weer zo'n mooi Van Heerwaarden-effect: de zeven vrouwen die allemaal slechte dingen op hun ge weten hadden zaten na het vertrek van vader verslagen bij elkaar. Ze verlieten één voor één het toneel. Toen de laatste weg was, viel het doek. De mooie clou van „Acht Vrouwen" wil len we niet verraden want De Vrienden kring speelt dit stuk vrijdagavond nog een keer. Grietje Sterk spel leverde de al eerder ge noemde Benna Vredevoort. Zij zette een brutale puber (Catherine) van 17 neer, een echt grietje. Veel zwaaien van armen en benen en het innemen van onnatuur lijke houdingen gecombineerd met schoolmeisjesjargon en een brutaal op treden waren de factoren die haar verto ning levensecht maakten. Ook goed was het dienstmeisje Louise door Anneke Hillebrand. Ook hier was brutaliteit, maar nu gekoppeld aan een wat vulgair verleidelijk optreden, een belangrijk bestanddeel van de rol. Haar timing en natuurlijke houding op de planken maak ten Louise volstrekt geloofwaardig. Overtuigend maar met iets te weinig rustpunten in haar optreden was Gerdy Grabowski als de gefrustreerde hyper nerveuze oude vrijster Augustine. Gra bowski verstond de kunst om deze rol niet als karikatuur maar wel leuk te bren gen, zij zorgde voor veel komische mo menten. Toch bekroop de toeschouwer bij het zien van zo'n vulkaan die telkens weer uitbarste het verlangen naar een rustig moment. Die zaten ook wel in de rol, bijvoorbeeld toen ze vertelde dat zij niet om haar manier van leven had ge vraagd, maar het nerveuze overheerste te veel in een verder goede prestatie. Dramatisch Het staat wel vast dat Charlotte Lorier als Gaby dramatisch talent vertoonde. Dat, gekoppeld aan kennelijke routine, leverde interessant spel, helaas ontsierd door leunen op de souffleuse. Wellicht speelde bij de voorbereiding de routine een grotere rol dan de betrokkenheid bij het spel, toch was het niet vervelend om naar te kijken. Betty de Leeuw speelde de oude dienstmeid mevrouw Chanel prima. Tref fend was bijvoorbeeld dat, voordat ie mand kon vermoeden dat zij dingen deed die niet klopten, ze zich af en toe al schuldig gedroeg, ook al had zij op dat Mannen 2 behaalde de voorlopig belangrijkste volleybal zege van het seizoen door met 3 1 van aartsri vaal Nieuwediep te winnen. Vrou wen 1 haalde twee zwaarwegende punten weg uit Den Helder tegen HCSC 1, waarmee een grote hinder nis op weg naar plaatsbehoud suc cesvol werd genomen. Voordat Tevoko de zenuwen in bed wang had, had Nieuwediep zich al een riante voorsprong verworven. Een time out van coach Walter Oskam zette de Texelaars op het goede spoor. Gert-Jan Moens zorgde voor meer aanvalskracht en de 3—11 achterstand werd teniet ge daan. Slechte passing in de laatste fase bracht Nieuwediep van 15—15 op set winst. Moeilijke services van Thijs Mole naar legden de basis voor een 15—5 overwinning in de tweede set. De Tevo ko blokkering zat er bij vlagen uitstekend in, terwijl de hard werkende veldverdedi- ging geen steken liet vallen. Nieuwediep .gaf de Texelse aanval ook weinig kansen maar moest via 15—13 en 15 10 na een spannende strijd toch Tevoko de winst laten en daarmee ook de kans op een beslissende wedstrijd voor rechtstreekse promotie naar de eerste klasse. Vrouwen 1 zette het degradatiegevaar verder van zich af door in een razend spannende maar niet al te beste wedstrijd HCSC te verslaan. De Helder- se ploeg, evenals Tevoko, de laatste we ken in de „winning mood" sleepte nog een punt uit het vuur maar moet Tevoko nu naast zich op de ranglijst dulden. Ook hier kan het met nog twee wedstrijden te gaan uitdraaien op een beslissingswedstrijd. Het derde mannenteam gaf de broodno dige winst in de beslissende vijfde set wat te simpel uit handen. Tweemaal 15—11 bracht Tevoko op 2 2 in sets met goede mogelijkheden op de eindover winning. Tegenstander Juvoc 2 bracht in de eindfase wat meer vuur in het spel en won met 9—15. Het eerste mannen- team was te sterk voor Dinto uit War- menhuizen. Laconiek optreden deed de Westfriese ploeg nog dichtbij komen in de tweede set, maar Tevoko interesseer de zich net op tijd weer voor de wedstrijd. Via 15—9 werd het karwei af gemaakt. Hoewel het vierde speelde dat de stukken er af vlogen, was vrouwen 2 toch te sterk. Janny Koning en haar ploeg wisten in de eerste set heel dicht bij te komen (15—13} maar moest de eer toch laten aan de ongeslagen koploper De competitie duurt voor het vierde waarschijnlijk net te kort. De op bezoek komende Noordkopteams keerden ver slagen terug. Het tweede ontmoette Smash '68 in een strijdlustige bui en moest dat met een gedecideerde 3—0 bekopen. Het derde Helderse team ver ging het tegen Tevoko 3 niets beter. Het Texelse team, nog steeds azend op mo gelijke promotie stond de Noordkop ploeg slechts 18 tegenpunten toe. De uitwedstrijd van de Texelse sport vissers die tegen Bergen gehouden werd is op een nederlaag uitgelopen. Het ge middelde voor Bergen was 19,3 cm per visser, voor Texel 10,1 cm per visser. Ber gens 14 vissers haalden in totaal 12 vis sen (270 cm) naar boven tegen Texel 10 vissers en totaal 101 cm. Deze vangsten stelde niet veel voor maar het was zeer goed weer en dat is met een uitwisselingswedstrijd ook be langrijk. In het persoonlijk klassement is de uitslag (B= Bergen; T= Texel) 1. Buyshand 67 cm 3 vissen B; 2. N. Jong bloed 46 cm 2 vissen B; 3. Map van der Zwaag 42 cm 2 vissen T; 4. J. Konijn 27 cm 1 vis B; 5. T. Visser 27 cm 1 vis B. De volgende kans om van Bergen te winnen krijgt Texel op 6 mei. De volgen de wedstrijd om het kampioenschap is op zondag 1 april van 8.00 tot 10.00 uur nabij PH Hotel. Met de finale van de districtscompeti tie te Heerhugowaard waaraan 150 brid- geparen deelnamen verdeeld over drie klassen behaalden Lucy van Hoogen en W. Blonk een derde plaats met 59,34% en de fam. Bakker een 11e plaats met 52,11%, beiden in de eerste klasse. Degene die nog mee wil naar Ameland met de sportuitwisseling op 26 mei ge lieve zich zo spoedig mogelijk op te ge ven, telefoon 02223-254. De acteurs die in de Tros televisie serie The A-Team de hoofdrollen vervullen komen naar Texel. De om roeporganisatie reist met de acteurs langs diverse Nederlandse plaatsen. Doel van de reis is promotie van de Tros. Het team komt tweede paasdag per helicopter naar Texel, waar op het vliegveld wordt geland. De ac teurs zullen hier ongeveer een uur (van 12.30 tot 13.30 uur) blijven om handtekeningen uit te delen. Ha venmeester Ed de Bruijn verwacht zoveel drukte dat de parkeerruimte niet toereikend is. Mogelijk zal in de omgeving een terreintje worden ge huurd dat a/s noodparkeerplaats kan dienen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1984 | | pagina 5