jjint Jan: Diepgang in
Vlinders zijn vrij
ACHT VROUWENONDER
OLWASSEN REGIE
Tevoko teams
succesvol
Sportvissersclub Texel
Goede resultaten
van bridgers
A-Team komt
naar Texel
IT 1! SPAG 27 MAART 1984
TEXELSE COURANT
PAGINA 5
;t het toneelspel „Vlinders zijn
dat zaterdag in De Lindeboom
lopgevoerd, heeft toneelvereni-
Sint Jan het zich allesbehalve
akkelijk gemaakt. Dit door Leo-
Gerschie geschreven stuk biedt
diepgang die echter nauwelijks
komt als de hoofdrolspelers niet
bijzondere kwaliteiten
hikken.
itname de rol van de hoofdfiguur,
linde jongeman die zijn zelfstandig
en onafhankelijkheid wil bewijzen,
Ie zoveel talent dat het van Ben
net iets teveel was gevraagd,
emin gaf hij blijk van een zeer se-
opvatting en leverde met zijn zeer
rol een indrukwekkende prestatie,
genspeelster Ineke van Vliet bena-
iook een heel eind het beeld dat de
ir voor ogen heeft gehad, al was
tót zodanig dat het vlinderachtige
ervan de figuur die zij moest uit-
jn er wel heel erg dik op lag. Het
tige effect dat daardoor ontstond
enigszins afbreuk aan de bood-
die uit het stuk viel te halen.
i Baker is een blind geboren jonge-
iie in de stad een schamel flatje be
en aldus wil bewijzen dat hij
andig kan bestaan. Het is tevens
lucht voor zijn heerszuchtige moe-
alles voor hem regelt en het leven
!oor voor hem zeer benauwend
gemaakt.
loeder blijft zich echter ook in de
e situatie met hem bemoeien. Ze
:al spoedig aan de telefoon, er vast
van overtuigd dat er van de blinde
zelfstandig levende jongen niets terecht
komt.
De andere helft van de flat wordt be
woond door Jill Tanner, een buitenspo
rig lichtzinnig meisje dat niet in staat is
enige verantwoording of verplichting
aan te gaan en schijnbaar onbekommerd
en zonder serieuze plannen van de ene
dag in de andere leeft.
Snelle romance
Met de blinde Don begint zij een korte
maar hevige romance. De twee hebben
nog maar nauwelijks met elkaar kennis
gemaakt, of de deur tussen beide flats
wordt verwijderd en weer even later
gaan ze al met elkaar naar bed. Op een
uiterst ongelukkig moment, als ze nog
half gekleed temidden van de rommel
zitten, stapt moeder Baker binnen. Al
haar vermoedens worden bevestigd; van
Don komt zo niets terecht en moeder
eist dat hij onmiddellijk naar het ouder
lijk huis terugkeert. Eén grote karakter
botsing is haar kennismaking met Jill
Tanner, waarbij moeder vergeefse pogin
gen doet om de twee uit elkaar te pra
ten. De grote dreun voor Don komt als
Jill, waarmee hij echt een serieuze relatie
denkt te zijn begonnen, terloops laat
weten dat zij toch maar intrekt bij een re
gisseur die zij die middag bij een auditie
tegen het lijf is gelopen.
Drijfveren
De lust om dat te doen blijkt echter
niet zo diep te zitten. Het is veel meer de
angst om een relatie met verantwoorde
lijkheid aan te gaan, die Jill drijft tot haar
„zorgeloze" vlinderbestaan. Ook andere
personages in het stuk worden zich. be
wust van hun werkelijke drijfveren en dat
leidt tot nieuwe verhoudingen waarbij
allen iets van elkaar hebben geleerd.
Afgezien van het bezwaar dat te maken
is tegen de overtrokken wijze waarop de
karakters werden geschilderd was het
stuk de moeite waard. De bezoeker van
gemiddelde amateurtoneelstukken
moest er wel even aan wennen om nu
eens niet met een reeks bevestigde voor
oordelen worden geconfronteerd waarbij
keurige oppassendheid wordt beloond
en onverantwoordelijke vrijbuiterij
gestraft. Telkens op het verkeerde been
te worden gezet, werkt irriterend, maar
na verloop van tijd ook verfrissend. On
der het uiterlijke laagje van elk der ge
toonde karakters bleek een ander laagje
te zitten. Niemand is alleen maar slecht
of alleen maar goed.
Krampachtig
Ben Oostra legde zijn hele ziel in de rol
van de blinde Don Baker. Hij wist de
voor blinden kenmerkende houding -
wat stijf en altijd luisterend - voortdu
rend en heel aannemelijk vol te houden.
Dit krampachtige beheerste echter ook
zijn stemgeluid en dat was vooral op mo
menten van emotie en liefde minder ge
wenst. Uit het verloop van het stuk
bleek dat de activiteiten van de zich aan
hem opdringende Jill bij hem iets
losmaakten maar dat kwam onvoldoen-
Ineke van Vliet a/s de lichtzinnige Jill Tanner
de uit de verf. Ineke van Vliet gedroeg
zich als een bedrijvige, druk kwebbelen
de en extreem-lichtzinnige vlinder. Het
ging allemaal wel heel erg rap. Met wat
meer pauzes zou haar voordracht (en
verstaanbaarheid) hebben gewonnen.
Met de vrijscènes had zij minder moeite
dan Oostra, die zich net iets te houtig
en Ben Oostra als de blinde Don Baker.
bleef gedragen.
Een veel kortere maar uitstekend
gespeelde rol leverde Janny de Haan als
de heerszuchtige moeder van Don. Niet
alleen was ze geloofwaardig als de ke
nau die met haar verpletterende zorg het
omgekeerde van dankbaarheid verwerft,
maar ook als vrouw die op een gegeven
moment iets toont van haar werkelije ka
rakter en dan bijna lief wordt. Gooitzen
Kedde was in zijn kleine rol als de regis
seur niet overtuigend. In aanblik en taal
was hij wat te clownesk.
De regie was in handen van Riny Rijk-
Koster en Toke Graaf. Loes Smit souf
fleerde (onhoorbaar) en de grime werd
verzorgd door Riny Rijk en Lia Loef.
moment geen tekst. Het was trouwens
toch vaak boeiend om de spelers te zien
acteren als anderen aan het woord
waren.
Marianne Koster was als Suzon te
veel een brave Shirley Holmes om nog
geloofwaardig te zijn als aanstaand on
getrouwd moeder. Haar spel was ook
wat vlak af en toe, het ontbrak aan
kracht zonder saai te zijn. Het spel van
alle speelsters was vrij natuurlijk, opzeg
gen was er niet bij, een duidelijk blijk van
routine in de ploeg van de
Vriendenkring.
Bep van Duijn overtuigde als Pierrette,
de voormalige stripteaseuse. Zij para
deerde in een panterpak over het toneel,
levenslessen rondstrooiend die alleen
maar uit desillusie voort konden komen.
Haar samenspel met Charlotte Lorier le
verde een aantal uitstekende, ijzige dia
logen op.
Alie Boon tenslotte was een te aardi
ge grootmoeder om duidelijk te maken
dat zij een vrekkige oude vrouw was die
alleen vriendelijk was om niet uit huis
geschopt te worden. Bovendien ver
toonde zij ook te veel momenten van
tekstonvastheid.
Als bij een volgende voorstelling het
inzicht van Cor van Heerwaarden gekop
peld kan worden aan volledige inzet bij
de zeker niet van kwaliteiten gespeende
tonelisten van de Vriendenkring staat
ons iets heel moois te wachten....
Vriendekring bracht zaterdag „Acht vrouwen" van Robert Thomas. De
volle zaal werd geconfronteerd met een prima geregiseerd stuk, dat
een geroutineerd gezelschap werd gebracht. Routine is overigens niet
een garantie voor topkwaliteit. Een artistieke prestatie ontstaat nog
is uit 90% transpiratie en slechts 10% inspiratie. Laten we zeggen dat
riendenkring slechts 80% transpiratie heeft opgebracht.
van de acht vrouwen. V.l.n.r.: Gerdy Grabowski (nauwelijks zichtbaar), Betty de Leeuw, Benna Vredevoort, Alie Boon,
<e Hillebrand, Marianne Koster, Charlotte Lorier.
name de tekstvastheid liet te
en over, er waren nogal eens ver
ingen. Momenten van stilte wer-
teor de bedreven actrices en de uit-
nd soufflerende Carry Welboren
opgevangen, zodat er even goed
®n prima voorstelling ontstond,
levolg van tekstonvastheid is verlies
sart. Dat is zelfs met enorm veel ta-
flair en routine niet te onder.yan-
Zeker een stuk met zoveel tekst als
tvrouwen" kan dan vervelend wor-
Dat effect was overigens minimaal,
door het goede meespelen van de
op momenten dat ze geen tekst
ten, het toneel bood bijna de hele
een levendig kijkspel.
regie van Cor van Heerwaarden
'e een aantal subtiele vondsten die
ie moeite waard waren. Dat begon
it het voorstellen van de spelers,
oek ging op, op het toneel heerste
Tipt blauw licht en als Hitchcock-
ilfzat Cor van Heerwaarden op een
te vertellen over het stuk. Daarbij
elkens een actrice over het toneel
de regisseur dan de betreffende
teter voorstelde. Benna Bredevoort
daarbij naar het tafeltje waar Van
waarden zat en stak daar een kaars
Het gele kaarslicht verlichte fraai
fimet de blauwe spots het gezicht
feregisseur. Het was ook weer Ben-
'tedeboort die bij een latere op-
toen het spel al begonnen was,
de kaars weer uitblies en Benna Vrede
voort vervulde ook een sleutelrol.
Het goed opgebouwde verhaal ging
over acht vrouwen die in één huis samen
waren met een vermeend vermoorde
man. Alle communicatiemiddelen met
de buitenwereld bleken afgesneden te
zijn en de conclusie drong zich op dat de
moordenares deel van het gezelschap
moest uitmaken. De vrouw van de ver
moorde, zijn minnares, zijn dochters, zijn
zuster, zijn dienstmeid, zijn schoonmoe
der en -zuster gingen elkaar allemaal ver
denken. Tijdens de spannende loop der
gebeurtenissen blijken ze allemaal het
nodige op hun kerfstok te hebben.
Het einde was ook weer zo'n mooi Van
Heerwaarden-effect: de zeven vrouwen
die allemaal slechte dingen op hun ge
weten hadden zaten na het vertrek van
vader verslagen bij elkaar. Ze verlieten
één voor één het toneel. Toen de laatste
weg was, viel het doek.
De mooie clou van „Acht Vrouwen" wil
len we niet verraden want De Vrienden
kring speelt dit stuk vrijdagavond nog
een keer.
Grietje
Sterk spel leverde de al eerder ge
noemde Benna Vredevoort. Zij zette een
brutale puber (Catherine) van 17 neer,
een echt grietje. Veel zwaaien van armen
en benen en het innemen van onnatuur
lijke houdingen gecombineerd met
schoolmeisjesjargon en een brutaal op
treden waren de factoren die haar verto
ning levensecht maakten. Ook goed was
het dienstmeisje Louise door Anneke
Hillebrand. Ook hier was brutaliteit,
maar nu gekoppeld aan een wat vulgair
verleidelijk optreden, een belangrijk
bestanddeel van de rol. Haar timing en
natuurlijke houding op de planken maak
ten Louise volstrekt geloofwaardig.
Overtuigend maar met iets te weinig
rustpunten in haar optreden was Gerdy
Grabowski als de gefrustreerde hyper
nerveuze oude vrijster Augustine. Gra
bowski verstond de kunst om deze rol
niet als karikatuur maar wel leuk te bren
gen, zij zorgde voor veel komische mo
menten. Toch bekroop de toeschouwer
bij het zien van zo'n vulkaan die telkens
weer uitbarste het verlangen naar een
rustig moment. Die zaten ook wel in de
rol, bijvoorbeeld toen ze vertelde dat zij
niet om haar manier van leven had ge
vraagd, maar het nerveuze overheerste
te veel in een verder goede prestatie.
Dramatisch
Het staat wel vast dat Charlotte Lorier
als Gaby dramatisch talent vertoonde.
Dat, gekoppeld aan kennelijke routine,
leverde interessant spel, helaas ontsierd
door leunen op de souffleuse. Wellicht
speelde bij de voorbereiding de routine
een grotere rol dan de betrokkenheid bij
het spel, toch was het niet vervelend om
naar te kijken.
Betty de Leeuw speelde de oude
dienstmeid mevrouw Chanel prima. Tref
fend was bijvoorbeeld dat, voordat ie
mand kon vermoeden dat zij dingen
deed die niet klopten, ze zich af en toe
al schuldig gedroeg, ook al had zij op dat
Mannen 2 behaalde de voorlopig
belangrijkste volleybal zege van het
seizoen door met 3 1 van aartsri
vaal Nieuwediep te winnen. Vrou
wen 1 haalde twee zwaarwegende
punten weg uit Den Helder tegen
HCSC 1, waarmee een grote hinder
nis op weg naar plaatsbehoud suc
cesvol werd genomen.
Voordat Tevoko de zenuwen in bed
wang had, had Nieuwediep zich al een
riante voorsprong verworven. Een time
out van coach Walter Oskam zette de
Texelaars op het goede spoor. Gert-Jan
Moens zorgde voor meer aanvalskracht
en de 3—11 achterstand werd teniet ge
daan. Slechte passing in de laatste fase
bracht Nieuwediep van 15—15 op set
winst. Moeilijke services van Thijs Mole
naar legden de basis voor een 15—5
overwinning in de tweede set. De Tevo
ko blokkering zat er bij vlagen uitstekend
in, terwijl de hard werkende veldverdedi-
ging geen steken liet vallen. Nieuwediep
.gaf de Texelse aanval ook weinig kansen
maar moest via 15—13 en 15 10 na een
spannende strijd toch Tevoko de winst
laten en daarmee ook de kans op een
beslissende wedstrijd voor rechtstreekse
promotie naar de eerste klasse.
Vrouwen 1 zette het degradatiegevaar
verder van zich af door in een razend
spannende maar niet al te beste
wedstrijd HCSC te verslaan. De Helder-
se ploeg, evenals Tevoko, de laatste we
ken in de „winning mood" sleepte nog
een punt uit het vuur maar moet Tevoko
nu naast zich op de ranglijst dulden. Ook
hier kan het met nog twee wedstrijden te
gaan uitdraaien op een
beslissingswedstrijd.
Het derde mannenteam gaf de broodno
dige winst in de beslissende vijfde set
wat te simpel uit handen. Tweemaal
15—11 bracht Tevoko op 2 2 in sets met
goede mogelijkheden op de eindover
winning. Tegenstander Juvoc 2 bracht
in de eindfase wat meer vuur in het spel
en won met 9—15. Het eerste mannen-
team was te sterk voor Dinto uit War-
menhuizen. Laconiek optreden deed de
Westfriese ploeg nog dichtbij komen in
de tweede set, maar Tevoko interesseer
de zich net op tijd weer voor de
wedstrijd. Via 15—9 werd het karwei af
gemaakt. Hoewel het vierde speelde dat
de stukken er af vlogen, was vrouwen 2
toch te sterk. Janny Koning en haar
ploeg wisten in de eerste set heel dicht
bij te komen (15—13} maar moest de eer
toch laten aan de ongeslagen koploper
De competitie duurt voor het vierde
waarschijnlijk net te kort. De op bezoek
komende Noordkopteams keerden ver
slagen terug. Het tweede ontmoette
Smash '68 in een strijdlustige bui en
moest dat met een gedecideerde 3—0
bekopen. Het derde Helderse team ver
ging het tegen Tevoko 3 niets beter. Het
Texelse team, nog steeds azend op mo
gelijke promotie stond de Noordkop
ploeg slechts 18 tegenpunten toe.
De uitwedstrijd van de Texelse sport
vissers die tegen Bergen gehouden werd
is op een nederlaag uitgelopen. Het ge
middelde voor Bergen was 19,3 cm per
visser, voor Texel 10,1 cm per visser. Ber
gens 14 vissers haalden in totaal 12 vis
sen (270 cm) naar boven tegen Texel 10
vissers en totaal 101 cm.
Deze vangsten stelde niet veel voor
maar het was zeer goed weer en dat is
met een uitwisselingswedstrijd ook be
langrijk. In het persoonlijk klassement is
de uitslag (B= Bergen; T= Texel) 1.
Buyshand 67 cm 3 vissen B; 2. N. Jong
bloed 46 cm 2 vissen B; 3. Map van der
Zwaag 42 cm 2 vissen T; 4. J. Konijn 27
cm 1 vis B; 5. T. Visser 27 cm 1 vis B.
De volgende kans om van Bergen te
winnen krijgt Texel op 6 mei. De volgen
de wedstrijd om het kampioenschap is
op zondag 1 april van 8.00 tot 10.00 uur
nabij PH Hotel.
Met de finale van de districtscompeti
tie te Heerhugowaard waaraan 150 brid-
geparen deelnamen verdeeld over drie
klassen behaalden Lucy van Hoogen en
W. Blonk een derde plaats met 59,34%
en de fam. Bakker een 11e plaats met
52,11%, beiden in de eerste klasse.
Degene die nog mee wil naar Ameland
met de sportuitwisseling op 26 mei ge
lieve zich zo spoedig mogelijk op te ge
ven, telefoon 02223-254.
De acteurs die in de Tros televisie
serie The A-Team de hoofdrollen
vervullen komen naar Texel. De om
roeporganisatie reist met de acteurs
langs diverse Nederlandse plaatsen.
Doel van de reis is promotie van de
Tros.
Het team komt tweede paasdag
per helicopter naar Texel, waar op
het vliegveld wordt geland. De ac
teurs zullen hier ongeveer een uur
(van 12.30 tot 13.30 uur) blijven om
handtekeningen uit te delen. Ha
venmeester Ed de Bruijn verwacht
zoveel drukte dat de parkeerruimte
niet toereikend is. Mogelijk zal in de
omgeving een terreintje worden ge
huurd dat a/s noodparkeerplaats
kan dienen.