Texel danst" is voor
herhaling vatbaar
Elizabeth'
borg "Joanne"
U I S11
Otto e
mezzo (8
F" I
VERVOLG VAN PAG.l
Buureton
Burenton
Aanrijding op
parkeerterrein
Bijna ƒ5000,—
voor Simavi
Jas gestolen
Reisverslag
afhalen
Rijverboden
n9ff4f^SrroTfoo'(
PAGINA 2
TEXELSE COURANT
DINSDAG 3 APR) pA'
Onder het motto „Texel danst" verzorgden de Volksdans
groep Texel, de dansgroep Oude Dansen en de MST-afdeling
jazzgymnastiek zaterdagavond in „De Lindeboom" een uitste
kend geslaagde dansavond. Het zeer uiteenlopende karakter
van de drie verenigingen stond er borg voor dat het programma
gevarieerd was. Bovendien was het gebodene overwegend van
redelijke tot goede kwaliteit, waarbij men over belangstelling
van het publiek niet had te klagen.
Er kwamen belangrijk meer mensen
naar ,,De Lindeboom" dan de tweehon
derd stoelen in de zaal toelieten, zodat
menigeen moest worden teleurgesteld.
Alle reden dus om een dergelijke avond
(over bijvoorbeeld twee jaar) te herha
len. Mogelijk wordt dat dan een mani
festatie van vier dansverenigingen want
Texel heeft inmiddels ook een ballet
groep. Deze was echter nog niet 'ver'
genoeg om aan het programma van za
terdagavond te kunnen deelnemen.
Dol op mannen
Het initiatief voor de gezamenlijke
avond kwam van de Volksdansvereni
ging Texel, een club die tegenwoordig
bloeit. Dat is wel eens anders geweest.
Nog maar enkele jaren geleden werden
volksdansers beschouwd als lieden die
buiten de wereld stonden, outcasts die
een gezond leven nastreefden toen dat
nog geen mode was en die dan ook
spottend werden bezongen in de tophit
,,Jo en de banjo en Lien op de mando-
lien". Die tijd lijkt voorbij al kon zaterdag
uit opmerkingen van het publiek worden
opgemaakt dat sommige volksdansers
toch nog als een tikje 'vreemd' worden
beschouwd. De Volksdansgroep redt
zich wel, maar kampt wel met een pro
bleem dat ook voor de andere verenigin
gen speelt: mannentekort. Noodge
dwongen komen dus in de Volksdans
groep Texel en in de groep Oude Dansen
enkele vrouwen voor die een mannenrol
spelen. ,,Dat zijn mannen met knieën in
de bloes", aldus Gerard van der Kooi
Czn., die tijdens de avond bij alle optre
dens voor toelichting zorgde en daarbij
op alle dansminnende mannen van Texel
een krachtig beroep deed om van een
van de drie verenigingen lid te worden.
Het is minder moeilijk dan het lijkt, erg
gezellig en bovendien ontspannend
gezond.
Soepel
De mannelijke kunne is het slechts
vertegenwoordigd bij de jazzgym waa
raan niet meer dan vier jongens mee
doen. Dus even erg als in de huidige ge
meenteraad, maar dan omgekeerd. Ho
pelijk zal blijken dat dit viertal pioniers
werk heeft gedaan en dat hun voorbeeld
tot navolging stemt. Wat dat betreft was
het zaterdag een nuttige avond; er gaat
ongetwijfeld een ledenwervend effect
van uit. Een van de drempels die de
adspirant danser moet overwinnen is de
angst het niet of voorlopig niet te kun
nen en aldus 'af' te gaan. Zaterdagavond
bleek echter dat beslist niet naar uiterste
perfectie wordt gestreefd. Dat zag je al
direkt aan het begin toen de complete
groep van de jazzgym het spits afbeet.
Er was uiteraard sprake van choreografie
maar het exact gelijke dat we kennen
van dansshows op de televisie is een
ideaal dat (nog) niet wordt benaderd, ze
ker niet als de hele groep optreedt en
dus mensen meedansen met sterk uit
eenlopende danservaring. Bezwaarlijk is
dat nauwelijks. De uitvoering had een
spontaan karakter waarbij duidelijk was
dat de dansers en danseressen er zelf
ook plezier in hadden. De (zelf enthousi
ast meedansende) leidster en choreogra
fe Ina Platte-Boon heeft in ieder geval
eer van haar werk.
Slufterwals
De groep Oude Dansen zorgde voor
een interessant contrast. De keurig in
Texelse klederdracht gestoken 12 paren
van gemiddeld middelbare leeftijd brach
ten op muziek die bij haast iedereen lek
ker in het gehoor lag, de Tureluuurswals,
Witte Meissieswals en de Slufterwals.
Waarom laatstgenoemde dans „Slufter
wals" heet werd niet geheel duidelijk.
De muziek had in ieder geval niets met
Texels bekendste natuurgebied te maken
want we hoorden de welbekende wals
,,An der schonen blauwen Donau". Er
werd goed gedanst, hier en daar wat
stijfjes misschien, maar in ieder geval
precies volgens 'voorschrift' want ruimte
voor improvisatie bieden deze dansen
niet.
Een selectie van 9 meisjes van om
streeks 16 jaar van de Jazzgym dansten
om het nummer 'Victims' en op muziek
uit de nieuwe dansfilm „Staying alive".
Het ging hier om een groep die al vier
jaar in deze samenstelling actief is en el
ke week een uur traint. Dat is merkbaar.
De Volksdansgroep Texel bracht ons in
Balkan- en Israëlische sferen met de
dansen Hora Yamiet, Fruza Veche (uit
Oltenië), en een zestal dansen uit Tracië,
Griekenland, Bulgarije en Roemenië. Het
ging er snel en krachtig toe.
Intermezzo's
Ook bij de grootst mogelijke afwisse
ling wordt dansen op den duur verve
lend voor het publiek. Het was daarom
een uitstekend idee geweest om voor
wat muzikale intermezzo's te zorgen.
Jaap Dros (zang en gitaar) en Mark
Fonds jr. (gitaar) brachten enkele folk
songs, waarnaar ademloos werd
geluisterd.
De groep Oude Dansen voerde vervol
gens de Victoriawals, Spaanse Wals,
Tuunwaltjespolka en de Lustrumwals uit,
waarna de beurt weer was aan de Jazz-
groep. De jongste meisjes van deze
groep (voorzien van kleine molentjes die
op het hoofd waren gezet) verzorgden
een vrolijke „Molentjesdans" met draai-
orgelmuziek. Clarc de Boer was de or
gelman die er met een mini-orgeltje als
een leuke clown tussendoor rende.
De muziek in de pauze werd verzorgd
door de NlOZ-band: Bouwe Kuipers (vi
ool), Hans Witte (trommel), Mark Fonds
(gitaar) en Wim de Bruin (accordeon).
Tarantella
De Volksdansgroep opende het pro
gramma na de pauze met de uit Sicilië
afkomstige dans „Tarantella". Er werd bij
verteld dat hierin iets te herkennen was
van het paringsritueel van de giftige ta
rantella spin, maar aangezien het liefde
leven van deze diersoort niet algemeen
bekend is, kon niet worden gesproken
van een feest van herkenning. Er werd
wèl goed en meeslepend gedanst waar
bij de dansers er zelf erg veel plezier in
hadden.
Vervolgens dansen uit de Sestorka uit
Oost-Servië, de Bravno ora uit Bulgaars
Macedonië, Loorke uit Armenië, de Star
lis uit Grieks-Tracië en tenslotte de 'Hak-
ke Tone' die oorspronkelijk van Terschel
ling afkomstig is. Laatstgenoemde dans
was een der zeer weinige van eigen
bodem.
Een letterlijk hoogtepunt in het optre
den van de Jazzgymgroep was een op
treden van de totale groep op maat van
de Eurithmics met een door vele bezoe
kers gefotagrafeerd 'hoogstandje'.
De groep Oude Dansen kwam precies
op tijd afwisseling brengen met de Sint
Bernardwals, Valeta, Frühlingsboten en
'Geschichten aus dem Wienerwald'.
Opmerkelijk goed was het optreden
van de damesselectie (9 jonge vrouwen)
van de Jazzgym met „Ten CC". De kwa
liteit is het gevolg van twee keer per
week trainen.
De aflevering Volksdansen die vervol
gens werd gegeven duurde wat te lang.
De zeven dansen, ook weer bijna alle
maal uit Turkije, Israël, Yoegoslavië, Por
tugal, Bulgarije en Griekenland, werd-
met veel overgave, plezier en zweet ge
bracht maar halverwege werd het teveel
van het goede.
Een leuke afsluiting van de avond
werd verzorgd door de voltallige jazz
gymgroep, waarbij het er geïmprovi
seerd en tenslotte zelfs vrijgevochten
toeging.
De Volksdansgroep Texel
De „Elizabeth" van Leo Visser uit Oudeschild heeft dit weekend, geas
sisteerd door de vletten „Goudriaan" en „Duiker" uit Den Helder, het 1400
ton metende motorschip „Joanne" van een zandplaat bij het Mosselgaatje
getrokken. De kapitein van de „Joanne", de heer J. van de Dool uit Roer
mond, was ter plaatse onbekend, had geen echolood of radar aan boord en
wist toen hij donderdagavond om 19.15 uur vastliep niet waar hij zich precies
bevond.
De „Joanne" verliet donderdag Ou
deschild na gelost te hebben. Het 80
meter lange en 9% meter brede schip
stak maar 1.20 meter diep. Om 19.15 uur
liep het vast met „vol" hoog water. Dat
werd per marifoon aan de kustwacht ge
meld maar de schipper wilde geen as
sistentie hebben. Hij zou proberen om
met het volgende hoogwater op eigen
kracht weer vlot te komen. Visser ging
er toch heen met de „Elizabeth" en de
vlet „Goudriaan" van Chiel Enderburg.
Omdat Van de Dool via de marifoon
assistentie weigerde, probeerde de
„Goudriaan" via een kreekje bij de „Jo
anne" te komen voor persoonlijk con
tact. Visser: „Er stond echter op dat
moment een kokende eb en de „Goudri-
geschiedenis van de soos met prachtige
anekdotes. 29 jaar geleden werd onder
auspiciën van de dorpscommissie en de
culturele raad de eerste soos gehouden
in het voormalige militaire tehuis aan de
Nieuwstraat (nu Burgwal). Sceptici had
den een zwaar hoofd in het initiatief om
dat het de bedoeling was alle gezindten
onder één dak te brengen. „Ze gaven
ons een half jaar en beweerden dat
gesprekken over politiek alles stuk zou
den maken. Het mooiste moment voor
mij was dat er helemaal niet over politiek
werd gepraat. Niemand kwam op het
idee en de soos groeide".
Naast de wekelijkse soosmiddag waar
bij toerbeurt 40 dames hielpen werd er
ook veel 's avonds georganiseerd, vooral
omdat er geen televisie was. De Texelse
Courant versloeg die avonden met films
van o.a. Siem de Waal en Jan Bruin en
noemde het publiek dan „dankbare oud
jes". De sooshelpsters namen zelf een
theedoek mee want financieel zat de
club altijd krap. „Ik kan me nog herinne
ren dat we opeens ƒ4,69 in kas hadden.
Daarvoor kochten we een broodnodige
asbak en twaalf lepeltjes". Als penning
meester verkeerde Jannie Wassenaar
soms in zorgen, zeker als de avondactivi
teiten financieel uit de hand dreigden te
lopen. Ze verhaalde van een vertoning
van een film van Harry de Graaf in „Sint
Jan". Die ruimte was gekozen omdat de
behuizing aan de Nieuwstraat te klein
was maar er was niet gesproken over
huur. Moeder Overste was echter billijk
geweest en vroeg slechts vijf gulden
voor het zendingspotje en de koffie was
gratis omdat de zusters en bewoners zelf
zeer hadden genoten. Harry de Graaf
rookt niet en een kleinigheid voor hem,
een zakje studentenhaver, kostte ook de
kop niet en zo was de soos weer voor
een koopje klaar". Jannie Wassenaar
had als helpster inmiddels drie genera
ties aan zich voorbij zien trekken en
hoopte dat de gezelligheid uit het verle
den ook in het nieuwe centrum tot stand
zou komen. „We zullen hier vast wel
weer veel beleven".
Wedstrijd
Mevrouw Witte-Vollebregt, voorzitster
van de werkcommissie Welzijn Ouderen
(de huurder van het dienstencentrum)
bedankte een groot aantal personen en
instanties voor hun inzet. De vrijwilligers
mevrouw Segerink, Jannie Wassenaar,
Annie Huizinga, Trees Nuien, Truus
Haarsma, Frans Haarsma, Piet van Heer
waarden en Gommert Witvliet werden in
het zonnetje gezet. Mevrouw Witte
sprak goede woorden over de betrok
kenheid van gemeentewerken, de Fa.
Duin en de Stichting Bejaardenzorg.
Laatstgenoemde stichting had lampen
geschonken voor de biljarts. Een ca
deaubon was er voor de 82-jarige Rika
Nadat de naam „Buureton" van
het nieuwe dienstencentrum werd
onthuld, werd de redactie door één
van de lezeressen opmerkzaam ge
maakt op de betekenis van het
woord.
Een „burenton", zo meldt J. A,
van de Vlis in zijn standaardwerk ,,'t
Lant van Texsel", was een jaarlijkse
bijeenkomst van buren die aan de
zelfde weg woonden. Het grasge
was van de weggetjes in de buurt
werd dan aan één van de buren toe
gewezen. Van der Vlis citeert als
bron Jacob Huizinga, een man die
lang een dagboek bijhield. Huizinga
vermeldde in maart 1857 bij enen
Jacob Roeper het avondeten te
hebben gebruikt, nadat Roeper bij
'n burenton was geweest: „Er was
ditmaal geen sterke drank gebruikt,
verleden jaar was dat nog geheel
anders. Gewoonlijk was het dan een
gelegenheid om malkander eens
goed de waarheid te zeggen en dat
liep dan op twisten en een verward
geschreeuw uit. Nu was alles rustig
afgelopen en toch kwamen dezelfde
mensen daar bijeen als verleden
jaar".
Nog in het begin van deze eeuw
werd af en toe een „buurheer" als
vertrouwensman van een buurt ge
raadpleegd. Later was de burenton,
zoals in het verslag van de opening
wordt vermeld, meer een
gezelligheidsvereniging
De burenton was overigens niet
voor iedereen toegankelijk, alleen
zogenaamde „eigengeërfde" boe
ren hadden er zitting in.
De gebruikers van het diensten
centrum zullen nog moeten tonen
op welke manier ze bij de traditie
aan willen sluiten.
Bakker- Hin die de nieuwe naam voör het
centrum had bedacht en zo winnares
werd van de eerder uitgeschreven
wedstrijd. Mevrouw Bakker heeft ook de
namen Starkenburgh en De Waldhoorn
bedacht en stelde er prijs op de cadeau
bon niet in ontvangst te nemen. Ze
schonk het bedrag aan het centrum.
Namens de Stichting Samen Eén
sprak mevrouw De Vries-Pantus. Zij
hoopte dat het onderkomen een cen
trum zou zijn van samenwerking tussen
hulporganisaties. Het feit dat er naast
het spreekuur van Nagtegaal ook
spreekuur van de indicatiecommissie en
de werkcommissie warme maaltijden ge
houden zal worden in „De Buureton"
noemde ze een stap in de goede
richting.
Diplomaat
In een persoonlijk woord tot Nico
Nagtegaal zei ze respect te hebben voor
zijn werk. „Het is een eenmanspost zon
der praatpaal. Jij moet alles alleen oplos
sen en ik ben er van overtuigd dat je je
nek uitsteekt in het belang van de Texel
se ouderen", aldus mevrouw De Vries
die had gemerkt dat Nagtegaal niet altijd
de diplomatie in acht had genomen.
„Dat is geen ramp. Daar moet je door
heen kijken. Niet ieder mens is als diplo
maat geboren". Ze overhandigde een en
velop met inhoud en een plant.
„Na een armenhuis, een bejaarden
huis wordt deze plaats wederom benut
voor bejaardenwerk", zei de heer Bakker,
voorzitter van bejaardenhuis Sint Jan.
Hij haalde de verwikkelingen rond de
verkoop van het voormalige bejaarden
huis boven water en zei tevreden te zijn
over de huidige aanpak. „We waren be
nieuwd hoe het er uit zou zien en het is
ons honderd procent meegevallen. Het
is prachtig geworden".
Van Heerwaarden, directeur van „Sint
Jan" vond het frappant dat een „jongen
van 25 jaar met de gouden tip was geko
men om hier een dienstencentrum te
maken". Dat illustreerde volgens hem
dat niet 'alleen' de ouderen het beste
weten wat goed voor hen is. „Ook jon
geren moeten kunnen meedenken", al
dus Van Heerwaarden.
Prijzenswaardig
Nico Nagtegaal benadrukte dat de ge
meente veel gedaan heeft om een goed
en mooi dienstencentrum af te leveren.
„Ik heb in de bouwkeuken gezeten en
heb gemerkt dat velen zich enthousiast
hebben ingezet". Het feit dat vrijwilligers
waren ingeschakeld kon volgens Nagte
gaal niet aan de gemeente worden ver
weten. „Ze wilden strikt volgens de be
groting werken en ouderen niet voor al
lerlei klusjes laten opdraaien. Toen het
allemaal wat duurder werd dan verwacht
hebben wij voorgesteld ouderen in te
schakelen", aldus Nagtegaal. Aannemer
C. H. F. Duin vatte de receptie als laatste
spreker uitstekend samen: „Een ieder
heeft zijn best gedaan om een ieder te
prijzen. Dat mag, want er is veel prij
zenswaardigs verricht". De firma schonk
„De Buureton" enkele schilderijen.
Overige geschenken waren een wand
kleed van de handwerkclub, een wand
kleed gemaakt door de heer De Koning
namens de bewoners van Huize Irene,
een schilderij van het bestuur van de re
gionale Stichting Welzijn voor Ouderen,
een schilderij van de koersbalclub TexeL
koers en twee vlaggen van de handwerk
club Starkenburgh. De Rabobank had
eerder ƒ7.500,— geschonken, waarvan
een geluidsinstallatie en gymattributen
waren gekocht.
Het woord werd ook gevoerd door B.
Roest van de koersbalclub, F. Witte van
het bejaardenzangkoor en mevrouw
Bakker van de bejaardengymnastiek.
Het koor van Texelse ouderen droeg mu
zikaal een steentje bij door op de wijs
van „Mijn Nederland" een welkomstlied
te brengen, gemaakt door W. Boon en
J. Craanen. Namens het koor werd een
klok overhandigd.
aan" liep zelf ook vast. De „Elizabeth",
die tot dat moment voor anker had gele
gen in diep water bij de ton Malzwin 5
vertrok naar huis. We wilden materiaal
ophalen want we wilden stand by in de
buurt zijn".
Vrijdagochtend om vijf uur was de sle
per weer terug, nog voor hoogwater. De
schipper van de „Joanne" wilde echter
nog steeds niet van assistentie weten en
probeerde vergeefs op eigen kracht los
te komen.
Gunning
Toen het water weer zakte liet Van de
Dool zich met de „Goudriaan" van
boord halen omdat hij geen verzeke
ringszaken per marifoon wilde bespre
ken. Per „Elizabeth" ging het naar Den
Helder waar in het kantoor van de
Rijkspolitie te water de gunning van de
berging werd gerégeld.
Met de vlet „Duiker" van Fred Veer
uit Den Helder werd een plek uitgezocht
vanwaar de sleepboot zou werken. De
„Duiker" is voor bodemonderzoek uit
gerust. Met veel moeite kon de „Eliza
beth" deze plek bereiken.
De resterende 200 meter tussen de
sleepboot en het vrachtschip werden
met de sleeptros overbrugd/Deze tros
kon te voet naar de „Joanne" gebracht
worden.
Tijdens hoogwater vrijdagavond werd
de eerste bergingspoging ondernomen.
Hierbij werd precies tien meter vordering
gemaakt. Visser durfde niet volaan te
slepen vanwege de vrij hoge leeftijd van
de „Joanne". Dit schip liep in 1926 van
stapel.
Het volgende hoogwater, dat van za
terdagmorgen, bracht geen uitkomst, er
kwam niet genoeg water. Omdat bij de
straffe noordooster die voorspeld was
het waterniveau in de Waddenzee nog
lager zou worden werd besloten bij de
volgende gelegenheid alles op alles te
zetten. In het voorste ruim van de „Jo
anne" werd water gepompt zodat het
schip enigszins naar voren helde. „We
moesten de kont iets vluchtig maken",
aldus Visser. Om 21.02 uur was hetschip
vlot.
Nadat het in het Malzwin voor anker
had gelegen werd het door Fred Veer
naar Den Oever geloodsd, terwijl de
„Goudriaan" de boeien oppikte die de
„Duiker" voor de „Elizabeth" had neer
gezet om de 'werkruimte' af te bakenen.
Maandagmorgen deed zich op het
parkeerterrein Vogelenzang een aanrij
ding voor, waarbij twee personenauto's
licht werden beschadigd. Een 39-jarige
Texelaar verleende op de parkeerplaats
geen voorrang aan een van rechts ko
mende inwoonster van Haarlem.
De vorige week gehouden Simavi-
collecte leverde in totaal ƒ4757,28 op.
De opbrengsten per dorp waren als
volgt: De Cocksdorp ƒ306,10, Eierland
ƒ246,25, 't Noorden ƒ121,75, Oosterend
ƒ442,50, Oudeschild ƒ443,85, De Waal
ƒ157,55. De Koog ƒ369,70, Den Burg
ƒ2327,23, Den Hoorn en 't Horntje
ƒ341,-.
Woensdagavond werd uit een bar-
dancing in Den Burg een ski-jack
gestolen.
Degenen die hebben ingetekend op
een (krantenj reisverslag va de Georgië-
reis kunnen dat vanaf vandaag afhalen
in de openbare bibliotheek in Den Burg.
Dinsdag 3 april
Het Vredesberaad Texel heeft in d'(
Ulo een avond over de acties tegt
kernbewapening; 20.00 uur.
In „De Twaalf Balcken" wordt van;
geveer 20.30 uur politiek café geho;
onderwerp „Openbaarheid".
De werkgroep Texel van Amnesty
national heeft in de bibliotheek
schrijfavond voor politieke gevang;
Woensdag 4 april
De Gymnastiekvereniging Oost;
heeft in „De Bijenkorf" jaarvergad
20.00 uur.
Donderdag 5 april
In dienstencentrum De Buureton
Molenstraat begint om 14.15 uur ei M
formatiebijeenkomst over een m
meenschap voor ouderen. Vier m;
uit Hoorn vertellen over ervaringei
Om 15.30 uur begint in „Questior
biertapwedstrijd.
In kleuterschool De Woelige Hoek;
vanaf 19.30 uur een avond over zujZc
gen gehouden. De organisatie is
den van de NJN afdeling Texel. Toe
is gratis voor ieder.
De politie moest het afgel
weekend drie processen verbaa
delen aan Texelaars die met
drank op achter het stuur v,
gaan zitten.
In alle gevallen kon een bloec
echter achterwege blijven omdat t1
de blaasproeven bleek dat het pro
ge van 0,8 niet werd overschredei
Zaterdagnacht werd een 25
Texelaar op de Groeneplaats aangi
den toen hij met zijn auto het ple
reed. Hem werd een rijverbod var
uur opgelegd. Een 38-jarige Te)
moest zijn auto dezelfde nacht ook
staan. Hij was aangehouden omdat
een straat voor eenrichtingsverke;
gen het verkeer inreed. Zondag;
kreeg een 35-jarige Texelaar een
bod van acht uur opgelegd.
Df
C<
Di
In Filmganger deze week één v;
werkelijke klassieken uit de filmges)
denis: 81/2 van Federico Fellini. Geor
voor deze rolprent was Fellini's e
ven, de titel duidt daar al op. Voo
maakte hij zeven hele films en eeni
8V2 mag gezien worden als een s
vatting van de thema's uit die es
films, maar ook als het verhaal van
ni's samenwerking met zijn meesi
riete acteur Marcello Mastroianni.i
1963, het jaar van uitkomst, is er ere
over de film geschreven, met nan
voor die tijd sterke drang tot hetl
leggen van de eigen roerselen vant
gisseur gaf stof tot bespiegelingen
Er zijn recensenten geweest dis
hebben bestempeld tot het chefc
vre, het meesterwerk van de intells
Ie Italiaan. Het is in ieder geval eer
die thuishoort in het rijtje dat eikei
filmliefhebber gezien en wellicht i)
pen moet hebben.
Donderdag in Filmganger, aar
20.00 uur.
