ttlr
„Politieke openbaarheid is
kwestie van vertrouwen"
Veel twijfels over
schuld aan ongeva
Texelse Courant links of rechts?
Aanlijnplicht
nu definitief
Gesprek over
concurrentie
„De Bolder"
Plankiers voor
rolstoelen op
Noordhollandse
stranden
Auto uit het verkeer
Texelaars
voor de
Gevraagd om vrijspraak
Palmpasen in
Oudeschild
Vernielingen
Fissier
pannendemonstr
BAKKER'S
IJZERHAND
PAGINA 2
TEXELSE COURANT
VRIJDAG 6 APRi
„Openbaarheid van bestuurlijk handelen stel ik zeer op prijs. Maar ik vind
dat meer in de openbaarheid moet komen wat mijn mening is. Dat is name
lijk de mening van velen". Dat was het laatste woord dat het raadslid Ger-
brand Poster sprak in het politiek café, dinsdagavond in Taveerne De Twaalf
Balcken. Het VVD-raadslid kreeg van gespreksleider Niek van der Heijden
het laatste woord in de discussie over openbaarheid omdat Poster vindt dat
de pers niet altijd juist met de politieke feiten omspringt. ,,Ze rukken iets uit
hun verband, geven het overdreven weer. Een kleine linkse minderheid krijgt
daarbij te veel aandacht", zei Poster aan het begin van het gesprek, waarna
een levendige discussie volgde doorspekt met zowèl kritiek als pluimen aan
het adres van deze krant.
Niek van der Heijden legde aan het
begin van de discussie uit dat een
gesprek over openbaarheid van bestuur
zinvol is omdat er de laatste tijd vaker
besloten wordt vergaderd door leden
van de gemeenteraad. Die aktuele ont
wikkeling was met een groot vraagteken
(„Is dat wel een goede zaak") critisch
aan de orde gesteld door de CDA-er Ate
Rienstra. Dit raadslid verklaarde dinsda
gavond dat bij twee recente „besloten"
onderwerpen openbaar behandeling nie
mand schade zou hebben berokkend.
Dat betrof de discussie over de nota rol
lend materieel die wegens de emotie
daarover bij sommige raadsleden achter
gesloten deuran was behandeld en een
gesprek over het al of niet extra subsidië
ren van het zomerrecreatiewerk. Het
laatste gesprek was volgens Rienstra
vooral informerend geweest. In twee an
dere gevallen (discussie over alcoholge
bruik onder jongeren en verkeersbeleid
politie) vond Rienstra het terecht dat er
zonder publiek en pers werd vergaderd.
Krasse uitspraak
Gerbrand Poster vond het soms nood
zakelijk om achter gesloten deuren te
praten, zeker als de burger in zijn belang
kan worden geschaad. Hij zei niet aitijd
gelukkig te zijn met de verslagen in de
Texelse Courant omdat sommige zaken
'overtrokken' worden weergegeven. Re
dacteur Harry de Graaf antwoordde dat
de wens naar besloten vergaderen vaak
wordt ingegeven door faalangst. De
raadsleden zijn onzeker over een bepaald
onderwerp, weten nog niet wat ze moe
ten en stemmen en willen voor een
groot publiek liever niet als twijfelaars
overkomen. De Graaf .vond het geen -
schande als een raadslid op een besluit
terug komt of na meer informatie zijn,of
haar mening verandert. Ate Rienstra
was het ten dele met de journalist eens
en gaf toe dat een raadslid, vaak tijdens
commissievergaderingen nog geen
vaststaande mening over een voorstel
heeft. „Een krasse uitspraak wil dan nog
wel eens als kop boven een artikel ver
schijnen en de raadsleden durven dan
niet meer op die uitspraak terug te ko
men", aldus Rienstra die aan de andere
kant had gemerkt dat sommige volksver
tegenwoordigers, juist omdat de pers er
bij zit, vooraf krasse uitspraken beden
ken of opschrijven en voorlezen „om
zich zo in de krant te praten". „Ze willen
opvallen maar dan heeft de aanwezig
heid van de pers helaas wèl invloed op
de meningsvorming".
Uitglijer
Mr. J. K. Feikema legde uit waarom de
wet Openbaarheid van Bestuur enige ja
ren geleden was aangenomen; de
bestuurshandelingen begrijpelijk laten
zijn voor de burger met uitzondering van
zaken waar de privacy van de burger kan
worden geschaad. Gerbrand Poster
vond het begrijpelik dat er over her rol
lend materieel besloten was vergaderd
omdat het een „geladen onderwerp"
was. „Het was misschien achteraf niet
nodig maar het was een voorstel van het
college. Wij wisten niet wat er ging ko
men", aldus Poster die zei het geen pro
bleem te vinden om een „uitglijer" te
maken in de krant.
Een kopje koffie met appeltaart;
Een feest voor uw gehele familie;
Een etentje voor het gezin;
Een glas wijn bij het open
haardvuur;
Een party voor 12 personen;
Een receptie voor 200 personen;
Een intiem diner voor twee
personen;
Oma's 80ste verjaardag;
Party-service bij U thuis.
Een prima idee voor uw feestje,
party of diner en altijd op maat naar
uw portemonnee.
Bel Uw Gastheer Jan C. Stolk,
(02226) 310.
HAVENRESTAURANT TEXEL
het restaurant waar
altijd alles vers is.
Ex-wethouder Fridt Blanken zei dat in
regel alle politieke vergaderingen open
baar moeten zijn met de eerder genoem
de privacy-uitzonderingen, maar hij had
na twaalf jaar raadswerk gemerkt dat het
meestal niet de beste raadsleden zijn die
zich beklagen over de pers.
Blanken zei dat de betreffende journa
listen verslagen maakten die de toets
van linkse en rechtse kritiek konden
doorstaan. „Natuurlijk was het lang niet
altijd wat ik wilde lezen, maar daarom zit
de pers ook niet in het raadhuis". Harry
de Graaf had vaker gemerkt dat „als het
bericht slecht is, men de boodschapper
doodt". Hij vond ook dat men de redac
teuren zou moeten betrekken bij beslo
ten vergaderingen. „Daar kan over ge
praat worden. Wij begrijpen dan ten
minste hoe de discussie zich ontwikkelt
en worden later niet geconfronteerd met
(weer openbare) besluiten die we niet
kunnen plaatsen. Probeer eens om de
pers in vertrouwen te nemen".
Fouten
Poster was daar voor, maar vond het
een kwestie van wederzijds vertrouwen.
Vertrouwen dat hij nog niet had. „Ik ken
de pers langzamerhand. Ik heb er niet
zoveel vetrouwen in". De Texelse Cou
rant bericht volgens dit raadslid te een
zijdig, te links. Rienstra zei dat hij on
derscheid kon maken in wie het schrijft.
„De hoofdredacteur is meer objectief
dan zijn onderdanen".
Fridt Blanken was het niet eens met
Gerbrand Poster. In „zijn eigen" linkse
kringen wordt deze krant vaak ervaren
als te rechts. Harry de Graaf beaamde
dat laatste. Recentelijk had hij een dis
cussie gevoerd met Pakt-mensen over'
die mening. ,,Ze vonden de krant-r&chts,
omdat er veel over Teso en ondernemers
werd geschreven. Ik heb toen maar een
aantal voorbeelden genoemd die door
hen als links werden omschreven in de
hoop dat het elkaar zou opheffen". De
Graaf wilde niet ontkennen dat een jour
nalist fouten maakt. „Maar als dat ge
beurt gaat dat even vaak ten koste van
links als van rechts".
Minderheid
Gerbrand Poster zei dat het PSP-
raadslid Peter Bakker opvallend vaak in
de krantenkolommen aan het wpord is in
vergelijking met collega-raadsleden. Ge
zien de kleine groep kiezers die hij verte
genwoordigt zou dat niet juist zijn. Harry
de Graaf achtte het onmogelijk de aan
hang van een raadslid als criterium te la
ten gelden bij het bepalen van de mate
van aandacht in de krant. Alles wat
nieuws is, wordt vermeld, ongeacht van
wie het komt en hoeveel kiezers zo'n per
soon steunen. Heel vaak komt het voor
dat de partijen die de meerderheid vor
men in de huidige gemeenteraad het
eens zijn. Drie of vier raadsleden van die
partijen vertellen dan hetzelfde. Het zou
voor de lezers erg vervelend zijn als dat
allemaal precies werd weergegeven. De
oppositie krijgt als gevolg daarvan naar
verhouding méér regels, maar die oppo
sitie laat dan ook een ander geluid horen
en dat andere geluid heeft nieuwswaar
de ook al ben je het er niet mee eens.
De Graaf voegde daaraan toe dat
(„hoewel heel gevaarlijk") raadsleden
die pas in de raad zitten worden gehol
pen in het weergeven van hun stand
punten omdat ze zich soms erg ongeluk
kig uitdrukken. „Soms wordt iets be
weerd dat die man niet bedoeld kan heb
ben en vraag je later wat hij wèl bedoel
de. Niet iedereen is verbaal begaafd. Dat
is ook niet erg. Wij doen ons best in de
krant te krijgen wat bedoeld wordt".
Fridt Blanken zei dat Cor Dros („die je
niet kunt verdenken van linkse sympa-
tieën") altijd veel aandacht in de krant
heeft gekregen en dat vond hij terecht.
„Die man werkt met grote inzet en komt
met originele ideeën. Dat is vaak
nieuws. Niet het aantal kiezers maar de
kwaliteit van je raadswerk is belangrijk".
De voormalige wethouder zei de discus
sie over het stichten ven een school voor
buitengewoon onderwijs indertijd ook
„bewust" publiekelijk te hebben ge
voerd. „Ik ben toen wel geschrokken
van de stront die over me heenkwam,
maar ik zou het precies hetzelfde doen
als ik dit probleem weer als wethouder
moest behandelen".
Gerecht
Het politieke café werd dinsdagavond
geopend met een gesprek over persoon
lijke openbaarheid, toegesplitst op de
politieverslaggeving en de rubriek „Texe
laars voor de balie".
tijdens rechtszaken een hoog goed om
dat het „essentieel is voor een eerlijke,
controleerbare rechtspraak". Dat neemt
niet weg dat publicatie van rechtszaken
voor de betrokken verdachten (en hun
familie) zeer vervelend kan zijn. „Eerst
word je door de rechter gestraft en later
door de publicatie in de krant" was een
gehoorde mening en Feikema wilde dat
niet ontkennen, al ontstaat de pijn in re
gel tijdens de publicatie en ebt die daar
na snel weg. „De volgende dag is er
weer ander nieuws", aldus de advocaat,
die openbaarheid van de rechtspraak
ook belangrijk vond wegens de preven
tieve werking die er van uitgaat. De bur
ger weet door de verslagen uit de rechts
zaal wat voor straffen er worden uitge
deeld en dikwijls maakt de nuchtere mel
ding van een overtreding of een recht
bankverslag ook een einde aan de rod
dels die over de gebeurtenis de ronde
doen. Het feit dat Texel een kleine ge
meenschap is waar voorzichtig om
gesprongen moet worden met open
baarheid van verdachten werd algemeen
beaamd maar volgens Ron Amesz, ver
slaggever van de Helderse Courant,
moet een redacteur vaak „indianenver
halen" weerspreken. „Ik vermeld de ini
tialen van daders of verdachten niet in
het politienieuws maar in regel hoor ik
de namen wel voluit op straat".
Mr. Feikema had moeite met het feit
dat de pers de informatie bij de politie
haalt. „De betrokken verdachte kan het
niet weerleggen". Amesz vond het juist
daarom goed dat rechtbankenzittingen
openbaar zijn omdat dan de gevolgen en
beweegredenen van overtredingen aan
het licht komen. Een vertegenwoordiger
van de plaatselijke politie kon dinsdaga
vond niet aanwezig zijn en dat was jam
mer want nu lag de nadruk in de discus
sie vooral op de bescherming van de ver
dachte en niet van het slachtoffer.
Wie, wat, waar
Groepscommandant P. Scheuneman
had vooraf telefonisch verklaard dat het
politienieuws openbaar moet zijn, uitge
zonderd zedendelicten. Scheuneman
waakt er voor dat de verdachte of het
slachtoffer aan de pers bekend wordt
gemaakt en poogt door het zelf voorle-
'zen uit' het' pötitïefaftport ,pn,gewenste
-details uit de'-krant'1 te' tftöüdëh. ,',De
groepscommandant streeft naar een fei
telijke verslaggeving. Hij vindt het erg
belangrijk hoe iets in de krant komt", al
dus Niek van der Heijden, die de verkla
ring van Scheuneman voorlas.
Pierenstekers
Uitvoerig werd gepraat over de in
vloed van de pers op het handelen in een
openbare rechtszitting. Feikema beweer
de dat hij soms omstandigheden van
een verdachte niet kon noemen in een
openbare zitting, terwijl het wel essen
tieel kan zijn voor de verdediging. „De
verdachte zegt dan dat hij dat niet naar
voren wil laten brengen omdat het in de
krant komt. Ik moet me aan die wens
houden", aldus Feikema. Hij vond het
jammer dat de actievoerende pierenste
kers de publiciteit hadden gezocht in
hun strijd tegen Natuurmonumenten.
Mr. J. K. Feikema vond openbaarheid
Het college van B. en W. wil defini
tief een aanlijnplicht voor honden in
practisch het hele duin- en Slufter-
gebied in de algemene politieveror
dening opnemen.
Deze verplichting moet gelden van 1
maart tot 1 september. In 1983 is hier
een proef mee genomen en die is goed
afgelopen. Van Staatsbosbeheerzijde
werd te kennen gegeven dat daar geen
moeilijkheden meer zijn geweest. De
groepscommandant van de Rijkspolitie
kon een dergelijk geluid ook laten horen.
De beslissing om de regeling definitief
te maken hoeft niet in de raad genomen
te worden. Evenals in de oude APV is in
de nieuwe ontwerpverordening de be
voegdheid tot het vaststellen van een re
geling aan B. en W. toegekend.
Het college van B. en W. zal een
gesprek beleggen met de Texelse
meubelstoffeerders waar ook men
sen van „De Bolder" en de rijkscon
sulent sociale werkvoorziening bij
aanwezig zullen zijn.
Zoals enige tijd geleden bekend werd
zijn de stoffeerders het niet eens met
verkoopactiviteiten van meubelstoffen
die „De Bolder" ontplooit. Zij vinden
dat oneerlijke concurrentie en hebben
dat per brief aan de rijksconsulent mee
gedeeld. Deze heeft de gezamenlijke
stoffeerders naar de gebruikelijke proce
dure terugverwezen: overleg met het
bestuur van de werkplaats. Wel is de
consulent bereid een bemiddelende rol
te spelen.
„Dat heeft de standpunten verstard en
de onderhandelingsmogelijkheden met
Natuurmonumenten zijn daardoor nihil".
Harry de Graaf bracht daartegen in dat
de beweegreden van de pierenstekers
toch naar voren zouden zijn gekomen tij
dens de strafzittingen en dat de pie
renstekers nu over het algemeen kunnen
rekenen op de sympathie van de Texelse
bevolking.
Tolerant
Dat lukt volgens Feikema meestal niet
bij het behandelen van andere overtre
dingen in de krant. „Dan heb je als ver
dachte meestal geen sympathie van de
bevolking maar als advocaat kun je de
overtreding of het misdrijf wel begrijpe
lijker maken voor rechter en publiek. Dat
laatste kan voordelen hebben als de ver
oordeelde na zijn straf weer terugkeert in
de maatschappij". Het inzicht in de oor
zaak van de dwaling zoals dikwijls in
„Texelaars voor de balie" aan de orde
komt verhoogde volgens De Graaf de to
lerantie van de Texelaars ten opzichte
van de verdachten. „De mensen zijn
hier al heel tolerant. Je moet het wel
heel bont maken wil je hier door de
maatschappij worden uitgespuugd". De
Graaf zei dat de samenleving in principe
snel eigen recht wil spreken waardoor de
indianenverhalen in de wereld komen.
„In een rechtbankverslag moet daarom
precies staart hoe een en ander in zijn
werk is gegaan. Daardoor loopt de ge
ruchtenstroom dood".
De ene verdachte stelt dat meer op
prijs dan de andere. De redacteuren van
deze krant zijn zowel bedreigd als gepre
zen door de mensen voor de balie omdat
ze met pen en papier in de rechtszaal
verschenen. Feikema vond dat er over
leg met de pers moest zijn over het weg
laten van opmerkingen in het artikel die
wel in de rechtszaal waren gemaakt.
Harry de Graaf: „U mag alles vragen
maar of we aan het verzoek voldoen is
een tweede. Dergelijke afspraken zijn ge
vaarlijk omdat je er als journalist spijt van
kunt krijgen. De advocaat dient het be
lang van zijn cliënt maar er zijn ook an
dere belangen in het spel".
De pauzes tussen de gesprekken wer
den gevuld met liederen van Wilhelmus
Barnard en Niels Lely.
De publieke belangstelling voor. dit
politieke café was matig en de organisa
toren zullen voor het volgende seizoen
mogelijk moeten experimenteren met
een andere opzet. Misschien lukt het om
een organisatie op te zetten met verte
genwoordigers uit alle politieke
stromingen.
Texels idee overgenomen
Het van de heer G. J. de Haan af
komstige idee cm een of meerdere
Texelse stranden toegankelijk te ma
ken voor rolstoelgebruikers door het
leggen van oprolbare plankiers, zal
vrijwel zeker op meerdere Noordhol
landse stranden worden toegepast.
Onder meer Castricum (waar er
ƒ14.000,— voor is uitgetrokken) en
Zandvoort hebben belangstelling ge
toond en bestuderen momenteel
een offerte die is uitgebracht door
de B.V. Speelhout te Zaltbommel,
een fabriek van buitenspeelwerk-
tuigen.
Speelhout wil de plankiers maken en
denkt dat voor een aantrekkelijke prijs te
kunnen doen bij een behoorlijk aantal
opdrachten. Daarom zijn alle kustge-
meenten aangeschreven. Het door
Speelhout te leveren plankier kost onge
veer ƒ110,— per strekkende meter, inclu
sief btw.
Het oorspronkelijke idee is overigens
iets gewijzigd, want volgens het ont
werp De Haan zouden de balkjes van het
plankier onderling door een kabel ver
bonden zijn, terwijl Speelhout de voor
keur geeft aan een (roestvaste) ketting
constructie, waarbij zich binnen elk balk
je van geïmpregneerd hout één schakel
bevindt wat neerkomt op een tussen
ruimte van 2 centimeter. De andere
schakel is in een groef in het hout ver
zonken. De oprolbare plankiers kunnen
in stukken van bijv. 10 meter worden ge
leverd die snel onderling worden verbon
den. Een soortgelijke constructie wordt
wel toegepast bij hangbruggen boven
speelvijvers.
Of Texel de rolmat ook bij Speelhout
zal bestellen staat nog allerminst vast.
De gemeenteraad besloot onlangs om
niet alleen een proef te doen met zo'n
rolmat maar ook met betonnen platen.
Het Texelse rolmatidee heeft de steun
gehad van het provinciaal overlegorgaan
Gehandicaptenbeleid Noordholland.
Vanwege het ontbreken van een paar
letters op het nummerbord hield de poli
tie woensdagmorgen een 38-jarige Texe
laar met zijn wagen aan. Bij controle
bleek de auto vier gladde banden, een
lekke uitlaat, slechte remmen en een ka
potte schokdemper linksvoor te hebben.
De wagen werd voor verder technisch
onderzoek uit het verkeer genomen.
Dinsdagmorgen wijdde de meervoudige kamer van de rechtbank!
maar veel tijd aan een ongeval dat zich 19 juli 1982 op het krui
Slufterweg-Hoofdweg had voltrokken. Een 70-jarige man kwam bijd
geluk om het leven en voor de meervoudige kamer stond de vraag ce
in hoeverre de andere betrokkene, een 30-jarige Texelaar, door onop|6l
heid veroorzaker was geweest van het ongeluk.
De 30-jarige man werd verweten geen
voorrang te hebben verleend aan de op
de Hoofdweg rijdende en uit zuidelijke
richting komende 70-jarige Texelaar. De
ze aanklacht kwam echter op de tweede
plaats, primair was ten laste gelegd dat
het ongeluk was veroorzaakt door ono
plettendheid, door de officier Mr. W.
Jansen omschreven als 'grove schuld'.
Eerder was de verdachte voor de balie
verschenen maar de rechter oordeelde
toen dat er een nader onderzoek moest
komen naar de toedracht van het onge
val en dat de meervoudige kamer als
rechtslichaam van meerdere rechters be
ter kon oordelen.
Het nieuwe onderzoek behelsde on
der andere een reconstructie van het ge
beurde waarbij de rechter-commissaris
zelf aanwezig was. De president van de
rechtbank, Mr. K. P. Doedens, las het
uitgebreide proces verbaal voor met de
verklaring van de verdachte dat hij niet
te hard had gereden op de Slufterweg
en wegens het hoge riet langs de Hoofd
weg een heel klein stukje de Hoofdweg
moest oprijden om te kijken of er niets
aan kwam. Hij keek eerst links en daarna
rechts en op hetzelfde moment zag hij
de auto van het slachtoffer. Volgens de
verdachte reed het slachtoffer op de lin
ker weghelft en heel hard. „Ik reed vijf a
tien kilometer en zag opeens een flits",
aldus de Texelaar, die aanvulde dat als
de auto op de Hoofdweg rechts had ge
reden hij hem duidelijk had kunnen zien.
„Nu kreeg ik de tijd niet omdat de auto
erg hard reed".
Toeteren
De officier had als bewijsmateriaal een
getuigenverklaring van een Duitse toe
rist die rijdende op de Slufterweg 'luid
toeterend en met grote snelheid' was in
gehaald door de verdachte, ongeveer
zeshonderd meter voor de kruising. De
Duitser had het ongeval echter niet zien
gebeuren en kon ook niet verklaren of de
.man met grqte snelheid pfjarigzaam rij
dend de voorrangsweg was opgereden.
De president van! de .Alkrhaërse fecht-
bank wilde aannemen dat het slachtof
fer geen veiligheidsgordel omhad tijdens
het ongeval. Een neurologisch onder
zoek had dat uitgewezen en die vraag
was van belang omdat de 30-jarige Texe
laar door de officier verantwoordelijk
werd gesteld voor de dood van de
eilandgenoot.
De verdachte verklaarde niet hard te
hebben gereden ter hoogte van de krui
sing omdat de inrit van zijn erf enkele
meters na de kruising kwam. „Ik kan
toch niet met een grote snelheid mijn erf
opdraaien. Voor die kruising stop ik al
tijd". Het proces verbaal van de politie
ging ervan uit dat de jongeman op de
linkerhelft van de Hoofdweg reed toen
hij botste met de andere auto. Dit was
door de plaatselike politie vastgesteld
aan de hand van remsporen en foto's
van die sporen. De verdachte bestreed
de uitleg van de politie. „Ik heb geen
remsporen gemaakt, hoogstens in een
reflex even op de rem getrapt"
Niet zorgvuldig
Raadsman Mr. W. van Utenhove was
niet te spreken over het proces verbaal
van de politie. „De wachtmeesters zijn
vreemd omgesprongen met deze stille
getuigen", aldus de advocaat die geen
wettig bewijsmiddel kon ontdekken in
het politierapport. „Men heeft de spo
ren vastgesteld aan de hand van de
spoorbreedte van de banden. Ten eerste
zijn er zoveel banden met dezelfde
breedte en ten tweede staan er verklarin
gen in het proces verbaal die nergens
worden bewezen". Van Utenhove noem
de het feit dat twee sporen waren om
schreven als zijnde afkomstig van de
achterbanden van de wagen van de ver-
ds
dachte. Die twee sporen liepen et
een punt naar elkaar toe. Volgt
raadsman konden dat niet de ach)
len zijn geweest omdat de wagen
verdachte na het ongeval aan
zijde nog geheel intact was.
was volgens de raadsman nieu
dig te werk gegaan en het kon het
zijn dat sporen van een anderen
komstig waren.
Van Utenhove beweerde i
slachtoffer links had gereden
grote snelheid tegen de auto vant
dachte was gevlogen. De wage
doorgeschoten had een halve si
maakt en was bijna 50 meter verde
sloot terecht gekomen. Ook de
van de verdachte had een slag os
gemaakt. „Ik zeg niet dat mijn
juist is maar hij is net zo juist
zing van de politie, oftewel de tot
van de politie is voor mij van onw
Deskund
Ook had de politie gevraagd a;
deskundige van TNO of de snelht 'e
de auto was af te leiden uit de oi
digheid en de-plaats van het wrak
ongeluk. In het proces verbaal w >t
meld dat dit volgens TNO niet m
was en Van Utenhove noemde i
gispb. „Men belt-een deskundi.,
legt de situatie even voor. Zo'n m.
dan.toch' nooit een deskundig advlu
ven. Die houdt zich op de vlakte",
verdachte op de rechterhelft v
Hoofdweg had gereden, had di'il
van het slachtoffer volgens de raa ir
meteen in de sloot moeten komfir
De officier moest in zijn req
beamen dat een deel van het onden
rapport gebaseerd was op giss
„Grove schuld kan door mij dan oi
worden bewezen", aldus de officie
voor het primair ten laste g
vrijspraak vroeg aan de rechtbai
was volgens hem bewezen dat
dachte geen voorrang had verleer
feit dat de neus van de wagen
voorrangsweg stond toonde dit
In eerdere uitspraken van hf
rechtshof is naar voren gekomen o-I
gehele kruispunt vrij moet zijn,
dachte heeft de kruising niet vrijgfe
en daarvoor vraag ik een geldboe
ƒ250,— of vijf dagen hechtenis'
de officier. Mr. Van Utenhove be
dit laatste en vond dat de verdacht
'een klein stukje op de weg mocht c
omdat hij had gezien dat er var
geen verkeer kwam. „Hij kan toe
verwachten dat van rechts een aut
de verkeerde weghelft zou kome
móest een stukje de weg op om
het hoge riet te kunnen kijken".
Dorpshuis 't Skiltje in Oudeschild zal
na afloop van de Palmpaasoptocht 15
april het toneel zijn van een Stuif-es-in.
Kinderen van in en buiten het dorp mo
gen daar laten zien waar ze goed in zijn
of wat ze leuk vinden. Zowel deelname
als toegang zijn gratis. De optocht be
gint om 14.30 uur op het schoolplein van
de ols De Bruinvis. Opgave kan bij M.
Witte, De Ruyterstaat 44, Oudeschild,
telefoon (02220) 2263.
Eenzijdi
De raadsman beweerde dat de
niet objectief had gewerkt en dat h
dérzoek daarom eenzijdig was get
Men was er vanaf het eerste mi
van uitgegaan dat de verdachte scl
was en andere mogelijkheden ware
bekeken. Volgens de advocaat zijn
aanklachten niet wettig en overtu
bewezen en hij vroeg de meervo
kamer dan ook om vrijspraak met
een verklaring dat de verdachte v<
schuld is gevrijwaard. „Mijn cliënt
na het ongeval koelbloedig en ef
eerste hulp verleend aan het slach
Het is geen moment bij hem opge)
dat hij schuldig is. Hij wist wat hi
en kan achteraf ook geen wroeginr
ben. Hoe verschrikkelijk het ongev
is". Uitspraak 17 april.
De bewoner van een huis aan de
Bernhardlaan deed begin van de week
aangifte bij de politie van vernieling van
één van zijn slaapkamerramen. In de ruit
zaten twee ronde gaatjes, waarschijnlijk
als gevolg van windbukskogeltjes. De
schade bedraagt ongeveer ƒ130,—.
zaterdag 7 april in de win
Telefoon 02220-234
N WINKELVOLIDEE
