RGANISATIE TEXEL JAZZ
^OED INGESCHOTEN
\ijfde jazzfestival zonder wanklank
0
WjRilSNib
S* 'i,
Politie had handen
vol werk
TEXELSE COURANT
^G 19 jgoAG 19 JUNI 1984
V
it lustrum jazzfestival is afgelopen weekend uitstekend ver-
n. De organisatie blijkt goed ingeschoten te zijn in de voor-
ide vier jaar. Overbodige franje is uit het programma weg-
leden en de kwaliteit werd goed over de deelnemende za-
lerdeeld. Joop Groen, één van de organisatoren, verklaarde
ns het kofieconcert zondagochtend in ,,De Zwaan" zeer te
en te zijn over het verloop van het festival. Hij kon dan ook
p genieten van de muziek die de North Sea Jazz Band daar
ht. De groep mag beslist één van de hoogtepunten van
il Jazz 1984 worden genoemd.
ze band is een duidelijk voorbeeld
springlevend de jazz oude stijl is.
de routiniers Rob Boerée, Jaap
Kampen, Erik Lane en Hans Beun
de jonge Bert Boere en Martin
Scholten. Zij bewezen datje niet in
ijd van Billie Holiday opgegroeid
te zijn om jazz te kunnen spelen,
in maakten indruk. Zand Scholten
over een perfecte techniek en zeer
ende swing te beschikken op de
ize basgitaar terwijl Boere zowel
als hard spelend telkens ruim ap-
oogstte met zijn solo's,
weinig aandacht kreeg de Frank
so Big Band. Die trad vrijdagavond
de uitstekende zangeres Floor van
hen op in de grote zaal van ,,De Lin-
>om". Prachtige bevlogen big band
'ek waar de vonken afspatten, maar
was de zaal niet vol. Het was vrijda-
>nd overal vrij rustig, wellicht had de
start van het Rondje om Texel
iets mee te maken. Het viel echter
at zodra de band pauze nam, de zaal
stroomde. Blijkbaar is er toch te
lig sfeer in de grote ruimte,
iezelfde tendens was zaterdagavond
ns het optreden van de New Orleans
copaters merkbaar, maar minder
Dat kwam door de grotere drukte
deze avond, maar zeker ook door de
isbaarheid' van de syncopatersmu-
De vloer was de hele avond vol,
mijl de big band-muziek van Grasso
lenmaal niet tot dansen noodt,
e Syncopators hoort zeker ook in de
etere bands van het festival. Dit der
aar bestaande orkest paart een ge-
dige vakkennis aan een bescheiden
ientatie. Zes heren in smoking, die
ndelijk glimlachend de sterren uit de
iel spelen, zonder zich in de techniek
erliezen.
Kinderprogramma
en schot in de roos bleek het kinder-
gramma van zaterdagmiddag te zijn.
Groeneplaats stond nagenoeg vol
iliek bij deze in samenwerking met de
pscommissie van Den Burg geopga-
ierde activiteit. Vooral de playback-
w sloeg aan. Dit door Ton van Kam
pen! Pseudoniem) gepresenteerde pro
gramma was op dezelfde leest ge
schoeid als het gelijknamige KRO-
programma. Van Kampen bleek over het
talent te beschikken om het publiek te
bespelen, vooral de binnen de dranghek
ken zittende jeugd hing aan zijn lippen.
Het was vertederend te zien hoe de
kleine Star Sisters en Danny de Muncks
met volledige inzet hun sterren imiteer
den. Vooral het optreden van twee klei
ne meisjes die een lied van 'Kinderen
voor kinderen' over 'Doe Maar Ernst'
zongen, kreeg de handen op elkaar. De
meisjes hadden een grote beer meege
nomen die als Ernst figureerde. Zij zon
gen hem zeer teder toe "dat hij niet zo
somber moest zijn.
Winnaars werden uiteindelijk twee
meisjes die de Meat Loaf-hit 'Paradise by
the dashboartlight' uitbeeldden. Het
meisje dat de dikke popzanger uitbeeld
de had de hulp van nogal wat opvul
lingsmateriaal ingeroepen om de ge
wenste gestalte een beetje te
benaderen.
Jook Nauta stond al vanaf de brug van de Mo
lengat naar zijn bandgenoten te toeteren.
De jury, bestaande uit Jan Lubbers en
Betty Bakker van de muziekschool,
Ruud Kaluchje van het cinecentrum en
Yvonne Wahl, een kleuterleidster uit De
venter, vertelde na afloop het bijzonder
moeilijk te hebben gehad met de beoor
deling, de kwaliteit van diverse voorstel
lingen lag dicht bij elkaar. Het werk werd
hen door Van Kampen niet makkelijker
gemaakt. Na elke voorstelling vroeg hij
commentaar, maar als dat commentaar
een kritische noot bevatte werd dat di-
rèkt met hulp van het publiek afgestraft.
De kinderbigband bleek minder aan te
slaan, maar dat kwam zeker niet door
hun inzet of prestatie, die waren namelijk
prima. De muzieksoort bleek niet zo aan
te slaan bij het publiek dat voor de play-
backshow was gekomen, maar de jeug
dige jazzmuzikanten lieten zich niet
weerhouden van duchtige solo's. De
jongste solist, een trompettist, kan niet
veel ouder zijn geweest dan een jaar of
tien. Het orkest stond onder leiding van
Jack Kat, die vrijdagavond in ,,De
Twaalf Balcken" de toetsen en de saxo
foon bij de groep Masquerade
bespeelde.
Funk
Masquerade vertegenwoordigde min
of meer het pop-element in het festival.
Sterk gearrangeerde, uitstekend klop
pende en bovenal swingende muziek.
De groep heeft een slagwerker en een
percussionist, die samen met de bas-
bespelende leider Jan Hartman een
hechte basis legden waarop vooral Kat
zijn goed doordachte solo's kon bou
wen. De stem van Hartman bleek het
v"
Deze twee meisjes bezongen al playbackend hun Doe Maar Ernst".
Trompettist Rob Boerée, leider van de North
Sea Jazz Band, heeft een heel herkenbare stijl
van trompetspelen....
gevoelige element in deze muziek te
vertegenwoordigen
Boogie woogie en blues werden ver
tolkt door André Valkering Ritme en Blu-
esgroep en de Henk Pepping Boogie
Set, die respectievelijk in Café 't Tesse-
laartje en Café In Den Grooten Slock te
horen waren. Ook deze twee groepen
kwamen vaak dicht bij de popmuziek. Zo
liet Valkering een nummer van J. J. Cale
horen. Zijn band bracht goede maar oor
verdovende muziek, waarin het piano
aandeel egenlijk vrij klein was. Henk
Peppings muziek was veel authentieker.
In nachtbar Casino speelde de groep
Crooks (schurken) een soort muziek die
zich nog het best laat omschrijven als
'Cowboyblues', het had wel iets van de
muziek die de cowboys van Sesamstraat
voortbrengen. Duidelijke Folk- en
Country-invloeden, gevoegd bij de op
bouw en soms ook de rethoriek van
blues. Het geheel was bijzonder aange
naam, niet hard en goed passend bij de
sfeer van de nachtbar.
Megafoon
Het huisorkest van de Helderse jazz
club, de Sea Side Jazzband, introdu
ceerde een nieuw instrument in het toch
niet geringe scala van toeters en bellen
die tijdens het festival te horen waren:
de megafoon. Omdat zo'n handluidspre
ker absoluut niet in staat is lage tonen
voort te brengen komt de klank aardig
overeen met die van een microfoon uit
de dertiger jaren, die dat frequentiege-
bied ook niet oppikt. Bovendien zijn me
gafoons voorzien van een ingebouwde
sirene, zodat een geluidseffect ook nog
tot de mogelijkheden behoorde.
De Sea Side Jazzband speelde vrij
dagmiddag aan boord van de „Molen
gat". Trombonist Jook Nauta reisde zijn
bandgenoten vanaf Texel tegenmoet.
Nog voor de boot aanlegde stond hij al
naar zijn collega's te toeteren. Vanaf het
parkeerterrein kwamen enthousiaste
megafoongeluiden terug. Aan boord van
de „Marsdiep" speelde overigens gelijk
tijdig de North Sea Jazzband. Misschien
PAGINA 5
de maar door diens vrouw. Hoogstede
kon niet eerder dan zaterdag naar Texel
komen.
La Vida
Een eigen geluid dat niet meer weg te
denken is bij het Texelse jazzfestival
komt uit de trompetten en andere instru
menten van de La Vida New Orleans
Band. De muziek van deze groep is een
voudiger van opzet dan bijvoorbeeld
dixieland, maar bepaald niet minder ge
voelig. Het publiek in „De Zwaan" smul
de er zaterdagavond van. Wellicht is het
dit gevoel dat ook het optreden van de
La Vida band tijdens kerkdiensten zo bij
zonder maakt. Een dixie-orkest in een
mis of dienst zou misstaan, maar de
New Orleans-aanpak van de spiritual zo
als die zondagochtend in de R.K. kerk
van Den Burg te beluisteren was, kon
wél. Daaraan draagt natuurlijk het „ik
veel beleefd"stemgeluid van Olivier
Adams bij.
Na de kerkdienst was het koffiecon
cert met de North Sea JazzBand. Type
rend voor het enthousiasme van deze
muzikanten was dat een deel van de
band tijdens een pauze opeens buiten
op de stoep een stukje blues zat te
spelen.
De horeca-exploitanten en organisa
toren die aanwezig waren blikten terug
op een zeer geslaagd festival. Algemeen
bestond de indruk dat het publiek veel
'mobieler' is geweest dan voorheen. Als
een band pauze nam, stroomden zaken
Texel swingt, laat dat duidelijk zijn.
wordt een band alleen voor zo'n boot
concert uitgenodigd als in ieder geval
het woord 'Sea' in de naam voorkomt.
De Sea Side Jazzband speelde verder in
café De Pilaar.
Café De Karseboom was als vanouds
weer voorzien van een aanbouw, waarin
de gelegenheidsformatie 'Teso wind
kracht 11' optrad. Niet alleen de voorma
lige Texelaar Dick Remelink excelleerde
hier, ook de trompettist, 'little big man'
Desiree Kart, bleek zeer geïnspireerd te
zijn. Pianist Jan de Bas speelde niet al
leen voortreffelijk, hij leidde ook de rit
mesectie van dit uitstekende orkest.
Big Mamma
The One Evening Jazz Band trad al
eerder tijdens het jazzfestival op, maar
nog nooit met zangeres Big Mamma.
Deze gezellige dame bleek een sfeer
maakster van de eerste orde te zijn, niet
alleen door haar zang, die voortreffelijk
bij haar naam paste, maar ook door haar
ritme-ondersteunende werk op het was
bord. Het publiek kon er vrijdagavond in
de voorzaal van „De Lindeboom"
enorm enthousiast van worden.
Dat was overigens de daarop volgen
de avond ook zo bij de New Dixie Dawn,
een orkest dat bij de vaste inventaris van
het festival is gaan horen. Zij horen in de
wat commerciële stroming. Hun revival-
jazz en hun vriendelijke presentatie be
reiken een groot publiek.
De streetparades waren weer in han
den van de Kid Adams Silver Leaf Brass
Band, ook een niet meer weg te denken
gezelschap. Vrijdagavond werden ze
overigens niet vooruit gegaan door de
bekende Grand Marchall Klaas Hoogste-
soms bijna leeg. Misschien valt hier de
voorzichtige conclusie uit te trekken dat
de deelnemende orkesten elkaar in kwa
liteit beginnen te benaderen, dat zowel
de echte toppers als de echte amateurs
beginnen te verdwijnen.
Een voorzichtige schatting van de or
ganisatie raamde het aantal bezoekers
van het festival op 3.500. Daarbij was
het opvallend dat, vooral zaterdagavond
in de grote zaal van „De Lindeboom"
waar gedanst kon worden, ook ouderen
belangstelling voor het feest toonden.
De zaalversterking tenslotte was bij
een aantal concerten in handen van Ton
Heijblom, zelf jazzmusicus en geluids
hobbyist. De kwaliteit van zijn werk
bleek goed te zijn, diverse muzikanten
kwamen hem na afloop bedanken.
Als gevolg van de catamaranronde om
Texel en het jazzweekend had de politie
handenvol werk. Veel man- en vrouw
kracht was nodig voor de begeleiding
van het verkeer bij het strand van paal 17
en bij De Cocksdorp. Lange rijen auto's
stonden hier langs de weg, waardoor de
doorgang krap was, wat tot een reeks
kleine aanrijdingen leidde, met in enkele
gevallen aanzienlijke plaatschade. Enor
me parkeerdrukte was er in het centrum
van Den Burg tijdens het jazz-optreden
in de avonduren. Vele tientallen auto's
stonden op verboden plaatsen; de poli
tie stond daar machteloos tegenover,
maar wil dit probleem wel aan de orde
stellen in de hoop dat deze situatie in
volgende jaren kan worden voorkomen.
ÏA*
North Sea Jazz Band tijdens het koffieconcert in De Zwaan. De band maakte indruk.
