uid-Amerikaanse klanken
ezellige aanvulling op
lol/and Surf Pool
Vijf deelnemers bij
portretconcours
stival heeft toekomst
sroep verloren:
een extra geld
jzondere scholen
jetsendief gesnapt
Dans en muziek op
Hoornder donderdag
s«^r
Gemeente-beroep tegen GS
over vervoer BUO-leerlingen
Duivenuitslagen
too, de gangmaker en .mooie jongen" van de topgroep Massada in trance.
■nAG 21 AUGUSTUS 1984
TEXELSE COURANT
bieden
iputer-
stan-
eiding
Tropical Sea Festival dat zaterdag en zondag in De Koog werd gehouden
>t beslist toekomst. Organisatorisch liep alles niet geheel op rolletjes
de horecaondernemers zullen ongetwijfeld ontdekt hebben dat de la-
reggea die ze in huis haalden een groot publiek kan trekken. In veel
ivvas dat het afgelopen weekend al het geval en met een blijvend geva-
programmering moet een tweede festival in geheel kunnen slagen,
alzaterdagavond en -nacht was het in de Dorpsstraat en in de café's ge-
druk, een gezelligheid die werd verhoogd door gekleurde lampen, pa-
vlaggen.
hield de viersiering van
igrootste badplaats op en dat was
beetje jammer. De aankondi
gt ook het bedienend personeel
inkleding aan zou passen aan de
werd ook niet geheel bewaar-
Gelukkig waren er uitzonderingen.
In café De Beerekuil lag zand op de
vloer, waren de wanden en bar versierd
met groen en liepen de barkeepers in
shorts met kleurrijke hemden en ze had
den bloemen in het haar. Een ander punt
is dat niet alle café's de moeite namen in
de pauzes van de optredens muziek te
draaien die verwant is aan de latin-sfeer
die was opgebouwd. Na een rustig Bra
ziliaans liedje schalde Michael Jackson
bijvoorbeeld weer uit de disco
theekspeakers. Eigenlijk moet men met
een dergelijk festival kiezen voor een to
tale onderdompeling in tropische sferen.
De betrokkenen kunnen deze aanmer
kingen opvatten als opbouwende kri
tiek. Gezien de korte voorbereidingstijd
mag het festival zeker geslaagd worden
genoemd waarbij het opvallend is dat de
ondernemers die dikwijls voor het eerst
met dergelijke groepen werkten een gro
te verscheidenheid aan tropisch „mate
riaal" naar De Koog hebben gehaald.
Roots
let bijzonder lager onderwijs op
el heeft een beroepsprocedure
en de gemeente verloren die er
gericht was een grotere bijdrage
de gemeente los te krijgen. De
toolbesturen van het bijzonder
ierwijs waren naar de raad van
te gegaan omdat ze vonden dat
kleine openbare lagere scholen
buiten beschouwing mochten
(den gelaten bij het vaststellen
het bedrag dat de gemeente per
ding uitkeert.
Een en ander werd meegedeeld door
ierwijswethouder P. A. Zegers aan de
«scommissie voor welzijnsbeleid,
derdagavond.
De gemeente berekent aan de hand
de begrotingen van het openbaar la-
onderwijs uit welk bedrag per leer-
aan de scholen wordt uitgekeerd,
tzelfde bedrag geldt dan ook voor het
fondere onderwijs. Bij die vaststelling
ïftde gemeente de dure kleine scho-
'buiten beschouwing gelaten. Zegers,
dslijk gepokt en gemazeld in deze
=ierie, legde de commissie uit waa-
„Als je een landkaart koopt voor
grote school dan is die kaart per
ding goedkoper dan wanneer je die-
'de kaart koopt voor een kleinere
kool. Extreem kleine scholen hebben
extreem hoge kosten, omdat ze
ch dezelfde leermiddelen moeten heb-
als de grotere scholen. Als we die
«Hen (De Waal, Oosterend en Eier-
d) meetellen zijn we per jaar vele tien
denden guldens meer aan het bijzon-
onderwijs kwijt"
indieners van het bezwaarschrift
sesten aan de raad van state duidelijk
ten waarom hun positie zo moeilijk
dat ze te vergelijken waren met de
Nes onder hun openbare tegenhan-
*sen daar zijn ze, blijkens de uitspraak
raad, niet in geslaagd.
Zondagnacht zag de patrouillerende
ftieeen jongen op de Pontweg op een
Srijden die hij in de berm gooide toen
politie zag. De jongen, een
jarige Texelaar, werd aangehouden,
i onderzoek bleek het rijwiel dezelfde
ond gestolen van de Stenenplaats,
toeval wilde dat de rechtmatige ei-
i^aar van de fiets langs de Pontweg
Sr huis wandelde toen de fietsendief
^gesnapt. Hij kon zijn rijwiel meteen
^nemen.
De Graaf in een commentaar na af
loop: „Ik vond deze avond een bijzonder
aardige stunt, die getuigt van goed za
kenmanschap bij Frans Voskuil. De schil
ders die gekomen zijn hebben duidelijk
blijk gegeven van moed, maar een be
wijs is volgens mij niet geleverd. Overi
gens vind ik een publieksoordeel de
slechts mogelijke manier om iets over de
geleverde prestaties te zeggen." Over
zijn uitspraak in de recensie zei de jour
nalist: „Die uitspraak was misschien wat
minder tactvol, ik had het aardiger kun
nen zeggen. Aan de andere kant denk ik
dat we elkaar op Texel te veel ontzien.
Dat is heel begrijpelijk, je wilt een ander
niet ontmoedigen, maar niemand is er
mee gediend. We houden zo met zijn al
len een situatie in stand waarin matige
prestaties overmatig worden geprezen.
Als ik dan een eerlijk oordeel geef,
klinkt dat misschien wat arrogant, zo'n
kunstkenner ben ik niet. Je hoeft echter
geen kunstkenner te zijn om te zien of
een portret goed lijkt of niet. En natuur
lijk heb ik aan mensen gedacht toen ik
die gewraakte opmerking maakte, maar
ik bijt liever mijn tong af dan namen te
noemen."
Voskuil wees ook op de moed die de
deelnemers toonden door aan het con
cours mee te doen: „Dat vond ik echt
uitstekend en dat is belangrijker dan het
resultaat. Verder ben ik er van overtuigd
dat de mensen die een goed portret kun
nen maken het af hebben laten weten,
afgezien van Toon de Haas natuurlijk,
dat die het kan staat buiten kijf."
De laatste Hoornder donderdag
van dit seizoen staat in het teken van
dans en muziek. Vanaf 19.00 uur zul
len op straat diverse Texelse groepen
optreden en na 21.00 uur is er barbe
cue met medewerking van de DEK-
muzikanten.
Om 19.00 uur wordt gestart met een
optreden van de jeugddansgroep van de
Folklore en het Fitnesscentrum presen
teert de opvolger van Aerobic-dancing.
Elke groep neemt een optreden van tien
minuten voor haar rekening. Na het Fit
nesscentrum zullen vier Hoornders aan
treden als koperkwartet met vrolijke mu
ziek. Verder zijn er optredens van de
volksdansgroep en revuegroep Op de
Bonnefooi. Het straatprogramma wordt
afgesloten met een optreden van de
Texelse André Hazes: Jaap van Kranen
burg. In dorpshuis De Waldhoorn is om
21.00 uur discotheek en een optreden
van de Texelse popgroep Scrap Heap.
Het portretconcours dat Frans
Voskuil donderdagavond in de Drie
angel organiseerde trok slechts vijf
deelnemers, inclusief Voskuil zelf.
Het was de bedoeling dat met name
de professionele schilders konden
aantonen dat Harry de Graaf, hoofd
redacteur van dit blad, onlangs on
gelijk had toen hij in een recensie
stelde dat „het overgrote deel van de
eilandelijke kunstbroeders van het
portretschilderen vrijwel niets te
recht brengt, al hebben sommigen
toch wel de moed om af en toe eens
een poging te wagen." Het publiek
mocht donderdagavond uitmaken
wie het beste portret had gemaakt.
Dat oordeel bleek vrij eenstemmig
te zijn: een houtskooltekening van
Toon de Haas.
der of tekenaar, maar als graficus, als
kunstenaar met een sterk ambachtelijke
inslag.
Techniek
Voskuil etaleerde in zijn olieverfschil
derij een behoorlijke techniek, maar iets
van de woede die hij voelde moet zijn
penseel hebben bestuurd, ten koste van
de gelijkenis die het portret vertoonde.
Toch was het duidelijk dat dit schilderij
één van de betere werkstukken van het
concours genoemd mag worden, iets
dat niet opgaat voor de potloodtekening
die hij maakte. Het publiek was hier dui
delijk in haar afwijzing.
Uit het voorgaande valt de gevolg
trekking te maken dat het concours
niets heeft aangetoond door een ge
brek aan goede deelnemers. Een
Harry Tielemans, een Lenie van 't
Noordende zouden aanmerkelijk
hebben kunnen bijdragen tot de
waarde van Voskuil's actie. Wat
overbleef was een gezellige avond in
de Drieangel met aardig wat pu
bliek, dat en passant gelijk de expo
sitie van Toon de Haas kon bekijken.
ïn
n,
immer
De aandacht voor dit genre muziek
ontbrak (net als indertijd met jazz) gro
tendeels op Texel en alleen al om die re
den is het wenselijk dat De Koog elk jaar
even een tropische badplaats wordt.
Het motto voor elck wat wils kwam in
grote lijnen uit. Het voert te ver om hier
alle groepen te noemen maar de
meesten ontkomen daar niet aan omdat
ze in staat waren de muzikale roots van
een bepaald land uitstekend over te
brengen. Dat gold zeker.voor de Suri
naamse en Antilliaanse zonnige muziek
van Starlite in Disccafé 't Kaf. De olie
drums en het orgel van deze groep gelar
deerd met vrolijke zang, meezingers en
grappen en grollen zorgden voor een
vrolijke sfeer en liedjes waarop uitste
kend gedanst kon worden.
Kontjes
In café De Jutter bleek Exotica Tropi
cal uit hetzelfde hout gesneden. Hier
ging men iets minder feestelijk maar vir-
tuozer in de slag. Vooral de dwarsfluit
speelde een centrale rol en de sambas en
calypso-songs waren spekkie voor het
bekkie van danslustigen. Congaspeler
Henry de Ronde zat als een kleine grijn
zende man op de rand van het podium
en liet in zijn tekst blijken dat hij alles op
de dansvloer nauwgezet registreerde. Hij
hield cross-talks met het publiek en lette
ook op „lekkere kontjes", zoals hij dat
zelf uitdrukte.
Neppie Noya presenteerde in De Bee
rekuil een jam-session en liet diverse
Zuid-Amerikaanse successen de revue
passeren. De percussie van de vriendelij-
De beste salsazanger van Nederland, Ed Cardo, aan het werk op zijn conga.
ke trommelslager werd gecompleteerd
met gitaar, drums en dwarsfluit en soms
ontaardde dit samenspel in relaxt
improviseren.
Gevoelig
Dat gold ook voor de muzikanten in
café 't Klokkie en zeer puur was de gele
genheidsformatie in café Onder de
Pomp. De aankondiging „beste salsa
zanger van Nederland" leek voor Ed
Cardo niet overdreven. Met een minima
le electrische versterking bracht het
kwartet authektiek materiaal uit Brazilië.
Een rustige uitvoering van deze stijl werd
gegeven in Capri in de vorm van het trio
Tatu. Dit was uitstekende luistermuziek,
gedragen door eenvoudige gitaarritmes,
conga's en dé dwarsfluit van de zange
res. Haar stem was geknipt voor niet-
Europese ritmes en melodielijnen. Met
een zachte tongval wist ze het, helaas
kleine, publiek langdurig te boeien. Voor
ons was het storend dat het bedienend
personeel daar geen rekening mee hield
en bestellingen staande voor het podium
met luide stem doorgaf alsof er op dat
moment geen gevoelige muziek of or
kest bestond.
Volle bak
Restaurant De Taveerne had een goe
de keuze gedaan met de gitarist Ricardo
da Silva. Een heel ander publiek trok
The Tuners. Op een eenvoudige beat
glansden de trombones en hoewel de
Amsterdamse groep veel „bleekgezich-
ten" in de gelederen had, leek de band
regelrecht overgevlogen te zijn uit Ja
maica voor het spelen van reggea of En
geland wegens het brengen van uitste
kende zelfgeschreven ska-nummers. The
Tuners hielden van langdurige optre
dens, ook gelardeerd met humor, en die
opstelling zorgde er voor dat café De
Kuip zaterdagavond bomvol zat en zon
dagavond ook goed was gevuld.
Discotheek de Boulevard hield het op
uitstekende swingende funk van Djamil-
Daarmee is gelijk de vraag opgewor
pen of het concours zich nu tegen zijn
organisator, Frans Voskuil, heeft ge
keerd, want die verklaarde vooral dat
„het publiek zich de vraag kon stellen of
Harry de Graaf gelijk heeft of niet." De
Graaf deed zijn uitlating in een bespre
king van het werk van een portretschil
der over wie hij nu juist erg positief
dacht: Toon de Haas.
Het zou echter niet fair zijn Voskuil op
deze mnaier met de resultaten van zijn
actie te confronteren. Zjn kunstbroe
ders, er zijn naar schatting zo'n dertig
kunstschilders op het eiland, schitterden
namelijk door afwezigheid. De vijf deel
nemers waren, Frans Voskuil en Toon de
Haas, beiden betrokkenen omdat zij bij
voorbaat al de krant haalden, Rob Val
kenburg, Antoon Goes en Yvonne
Spreekmeester. Voskuil verklaarde voor
het concours in de krant dat een goede
beroepskunstschilder alle kanten van het
vak moest beheersen.
Die omschrijving gaat eigenlijk alleen
nog een beetje op voor Antoon Goes.
Hij leverde dan ook een redelijk gelijkend
waterverf portret af.
Yvonne Spreekmeester verklaarde te
voren al slechts voor de grap mee te
doen. Haar kleurkrijtportret was dan ook
meer een karikatuur, waarop De Graaf
stond afgebeeld als een enge meneer
met alles verbergende brilleglazen.
De houtskooltekening van Rob Val
kenburg leek gewoon niet. Valkenburg
presenteert zich echter ook niet als schil-
Zoveel schilders, zoveel zinnen.
PAGINA 5
la. Dit was wederom echte dansmuziek.
Rustiger van toon was het trio Cometa
in Tiffany en een beetje buiten de boot
vielen de drummer en pianist in bar 't
Galjoen. De nadrukkelijk hard bespeelde
electrische piano paste niet bij de sfeer
muziek in de andere lokaliteiten, net zo
min als een nummer als „Blueberry Hill"
van Fats Domino bij Zuid-Amerika past.
Dergelijke nummers werden hier ten ge
hore gebracht en muzikaal rammelde het
nogal.
Duivel
In feite had de topact van het festival,
Massada, ook weinig met Zuid-Amerika
te maken, maar toch was deze band een
goede keuze voor een grotere zaal. Mas
sada stamt van de Zuid-Molukken en
heeft deze roots weten te integreren in
de popmuziek. Dankzij de vaste prijzen
voor alle optredens kon men de groep
voor vijf gulden beluisteren. Een entree
prijs die minstens de helft is van het ge
bruikelijke tarief. Voor Massada was De
Toekomst erg klein. De helft van de ap
paratuur kon niet worden opgesteld en
men had niet veel ruimte op het podium
om met instrumenten rond te rennen.
Dat gaf niets: de groep speelde toch de
lampen uit de discotheekhemel. Zater
dagavond waagde het zestal zich onder
andere aan een twintig minuten durende
uitvoering van het Stones succes „Sa
tisfaction" en zondagnacht werd het op
treden gelardeerd met veel samenzang
tussen publiek en groep. Vooral zanger
Johnny Manuhutu wist het publiek tot
meedansen en zingen te bewegen en de
zwartgelokte tengere percussionist Mar-
tino Latupeirissa (hij bewerkte niet alleen
de zanoga's maar ramde ook op bongo's
en timbales) bewoog zich lachend als
een kleine duivel over het toneel. Een
speciale vermelding verdient ook de
rustige stergitarist Rudy de Queljoe, die
breed lachend puro solo's uit zijn instru
ment toverde.
Quitte
De organisatie van het festival is zeer
tevreden. Financieel heeft het evene
ment net quitte gedraaid en volgens
mede-organisator Ger Bongers van café
De Jutter staat het al vast dat „Tropical
Sea" terugkeert. Het is de bedoeling het
festival wederom te organiseren in sa
menhang met de nationale surfwedstrij-
den. Mogelijk dat men dan iets eerder in
het seizoen aan de bak kan omdat er
stemmen opgaan de wedstrijdenreeks
van Holland Surf Pool van acht terug te
brengen naar vier en dit sportieve ge
beuren over een kortere termijn te
plannen.
Bongers: „Nu hadden we soms bij
toeval enkele heel goede groepen. We
weten nu ongeveer wat er in dit genre
geboden wordt en zullen volgend jaar
nog strenger selecteren. De variatie in
aanbod is echter een pré. want zowel
feestmuziek als easy listening moeten
aan bod kunnen komen."
De gemeente Texel heeft bij de
Raad van State beroep aangetekend
tegen een beslissing van Gedepu
teerde Staten over het wel of niet
professioneel begeleiden van leerlin
gen die aan de overkant buitenge
woon onderwijs genieten. Deze
zaak begint een vast agendapunt bij
veel vergaderingen op drie bestuurs-
niveau's te worden, waarbij inmid
dels de situatie is ontstaan dat het
rijk de kosten niet wil betalen, ter
wijl de provincie zegt dat het vervoer
van de leerlingen wèl door een be
roepskracht begeleid moet worden.
De gemeente is van mening dat het
rijk moet betalen.
Toch is dat niet de inhoud van het be
roep. Dat keert zich namelijk tegen een
beslissing van GS waarin een gemeente-
besluit om geen professionele begelei
ding meer mee te laten gaan wordt ver
nietigd. GS zeggen dat de kosten van
een beroepsbegeleider noodzakelijke
„aan het schoolbezoek verbonden" on
derwijskosten zijn volgens de Lager On
derwijswet. Dergelijke kosten komen
dan op grond van dezelfde wet in aan
merking voor vergoeding door het rijk.
Daarmee is de cirkel rond, want het rijk
wil niet betalen.
Als de Raad van State nu GS gelijk
geeft, dus het beroep van de gemeente
verwerpt, kan de gemeente met de
provincie-uitspraak in de hand bij het rijk
om geld vragen. Gebeurt dat niet, krijgt
de gemeeqte dus gelijk, dan moet de ge
meente zelf opdraaien voor de kosten
van begeleiding tot 1 januari 1985, want
tot die tijd is het dienstverband met de
begeleidster verlengd. Voor de periode
daarna moet de raad dan beslissen of
Texel zelf de kosten op zich neemt of dat
er moet worden overgegaan op
vrijwilligerswerk.
De Texelse postduiven werden afgelo
pen weekend gelost in Duthel, een af
stand van 222 kilometer. Bij de oude dui
ven lagen de verhoudingen duidelijk, de
dieren van Sj. Feenstra bezetten de 1e
tot en met de 5e plaats, de 6e plaats was
voor een duif van H. Kooger.
Bij de jonge duiven een al even duide
lijke krachtsverhouding: de plaatsen 1,
2, 5 en 6 voor H. Hoogerheide, 3 voor H.
Kooger en 4 voor Sj. Feenstra.
