AAK ER OOK DE KOMENDE
5 JAAR WERK VAN
ontrole brandpreventie
i laag pitje
Bolder los van de tros
CENTRALE WERKPLAATS
DE BOLDER
,**»T ER OOK m
25 JAAR WERK V&
Meierblis Den Burg
komt in De Mars
Sluitingstijd
genegeerd
I
Engelvaart gaf de Bolder de vrijheid.
receptie die door het gemeentebestuur aan de 25-jarige
werkplaats werd aangeboden gooide burgemeester Jo
sart symbolisch de tros van de bolder, begeleid door het
vekkende geluid van een stel scheepstoeters. Daarmee sloot
periode af die door de voormalige minister van sociale
üoolvink was ingeluid. Deze had namelijk bij de
jikname van het gebouw aan het Wezenland een tros die
werkplaats vastzat om de bolder in het grasperkje bij de
gelegd, aldus symbolisch de werkplaats aan Texel
Engelvaart vond het tijd dat De Bolder een eigen koers
sren.
hij de tros losgoode
de de burgemeester een
gevelbord dat geheel in
ps) stijl gehouden was.. Met
leurige letters vermeldt het
blank houten bord de naam
werkplaats. Naast het
was speciaal voor deze
iheid de volgende tekst
bracht: Maakt er ook de
25 jaar werk van....."
kreeg uit de zaal.
Engelvaart gaf aan wat volgens hem
over het hoofd gezien wordt: ,,De
mensen van de Bolder zijn niet
anders, ze doen alleen anders."
Rijk
Engelvaart filosofeerde even verder
over de rol van het rijk in het laten
functioneren van de werkplaats. Hij
prees het werk van de rijksconsulent
en vooral van diens
contactambtenaren. „Er wordt wel
lord
gl voor de receptie was de
gehal veranderd in een gezellige
waar de genodigden, inclusief
rsoneel, plaats konden nemen,
aart weer op de aanwezigheid
medewerkers om een verschil
geven met de tijd waarin
aRoolvink het gebouw opende.
ion het personeel er namelijk
jzijn, omdat er ruimtegebrek in
tine zou zijn. „Misschien was
een demonstratie van dat men
lacht dat het beter was de
in die in de sociale
corziening zaten aan het lijntje te
n", vertelde de eerste burger,
and naar het „afmeren" van het
'iV.
Ifc raart constateerde dat er
vaar veel is veranderd in het
J ia over de werknemers van de
Pp, maar dat het nog niet zo is als
moeten zijn. „Medewerkers
Burgemeester J. A. Engelvaart onthulde een fraai nieuw naambord voor de werkplaats, waar
voor de gelegenheid oen optimistische tekst aan werd toegevoegd.
krijgen nogal eens seintjes uit hun
omgeving, dan worden ze bijvoorbeeld
neerbuigend behandeld door
kennissen. Ook mensen die werk
aanbieden spreken nogal eens van
„een mooi klusje voor de Bolder" en
dan bedoelen ze dom werk dat op een
goedkoopje moet worden gedaan.
Sommige mensen denken toch ten
onrechte dat hier een verzameling
kneusjes werkt." Waarop de
burgemeester duidelijk hoorbaar bijval
eens gezegd dat de rijksoverheid de
hoogste overheid is. Dat vind ik niet,
eigenlijk is de plaatselijke overheid de
hoogste, want die staat voor de taak
om met het beleid naar de mensen te
moeten gaan. De staat kan alleen
maar goed besturen als zij mensen in
het veld heeft. Daarom mag er ook
nooit op de contactambtenaren
bezuinigd worden".
Engelvaart ging en passant ook in op
de decentralisatiegedèchte, waardoor
ontrole op brandpreventie in gebouwen is dit jaar op een laag pitje
in te staan. In de begroting van volgend jaar is 50 mille minder voor
oei te besteden dan dit jaar en burgemeester Jo Engelvaart kon
■ndagavond in de raadscommissievergadering algemeen en
■nisatorisch beleid meedelen dat de aanvankelijke planning om alle
iuwen binnen korte termijn meer brandveilig te maken waarschijnlijk
i zal worden gehaald. Blijkbaar was deze mededeling voor de
Finissieleden geen ramp want er werden geen voorstellen gedaan om
[j i geld uit te trekken voor brandveiligheidscontrole.
ankelijk heeft de gemeente met
lart gewerkt aan het brandveilig
in van hotels, pensions e.d. maar
kwam verandering toen
Cenaar Veenema met pensioen
Hij was speciaal belast met
en uitvoering van de
iipreventieverordening.
!1 wankel ijk werd zijn werk verdeeld
-verschillende ambtenaren maar
J lep niet zo goed, gewoon door
Pbrek," aldus Engelvaart.
Ilanks vermindering van de
dstijd kan de uitvoering van de
1 iipreventieverordening nog op min
"eer redelijke wijze worden
iliseerd" staat er in de begroting
het niet meer invullen van de
Iïure Veenema, maar Engelvaart
doorschemeren dat het aantal
- Wrijvingen aan bedrijven die nog
aan de verordening voldoen
felijk is afgenomen. „Het gaat
*aal wat langzamer dus het gaat
wat langer duren, voordat
in aan de eisen voldoet." Daarbij
wel opgemerkt dat de
jrijkste categorieën
overblijven inmiddels aan de
voldoen en dat de bedrijven die
imeente onder handen heeft
irp worden gecontroleerd". „We
iu bezig met hotel De Pelikaan,
dit bedrijf heeft een aanschrijving
>ngen. Als ze niet snel beginnen
ten we de zaak sluiten". Henk
■okes van het Pakt, die een vraag
over de controle op
"^veiligheid, zei verheugd te zijn
ondanks een lagere snelheid nog
het rechtsgelijkheidsprincipe wordt
gehanteerd. „Als dat niet gebeurt is
het oneerlijk ten opzichte van de
bedrijven die wel meteen op de
gemeentelijke eisen hebben gereageerd
en vaak veel kosten hebben gemaakt."
Vliegveld
Henk Beumkes vroeg ook of er geen
mogelijkheden zijn om het vliegveld
kostendekkend te exploiteren. Het
exploitatietekort wordt gedragen door
gemeente, rijk en provincie en voor
volgend jaar is voor de gemeente een
subsidie aan het vliegveld begroot van
bijna 13 mille. „Het Pakt vindt eigenlijk
dat het vliegveld zichzelf moet kunnen
bedruipen." Burgemeester Engelvaart
antwoordde dat het tekort van het
vliegveld steeds minder wordt.
Daarnaast vraagt men elk jaar om een
verhoging van de landingsrechten. De
minister van Economische Zaken wijst
dat verzoek altijd toe met het
maximum percentage dat voor
vliegvelden wordt vastgesteld. Van die
zijde kan er dus niet meer worden
gedaan en hoewel Texel geen duur
vliegveld is, voelde de burgemeester er
weinig voor om het landingsgeld zeer
fors te verhogen. „Het Paracentrum is
een belangrijke financier van het veld
en je moet oppassen dat de tarieven
er niet voor zorgen dat deze en andere
potentiële klanten wegblijven."
Bevroren
Tine Krijnen-Bays van Texels Belang
plaatste vraagtekens bij het
collegeuitgangspunt dat investerings
subsidies eenmalig moeten zijn en
geen kapitaalslasten voor de toekomst
mogen opleveren. Ze zei dat het
college met dit uitgangspunt opvolgers
niet opzadelt met financiële problemen
„maar het wordt wel een bevroren
toestand, zo kun je ook niet veel meer
verwezenlijken." De Texels Belang-
vrouw vroeg zich af of er geen zaken
geschrapt kunnen worden om ruimte
te scheppen voor investeringen. Ze
had echter nog geen concrete
voorbeelden. Ate Rienstra van het
CDA sloot zich bij spreekster aan.
„Een nieuwe sportzaal voor
Oudeschild kost bijna zeven ton. Die
kun je niet bouwen zonder langdurige
afschrijvingen op de bouwkosten."
Financieel ambtenaar Piet
Blankenvoort legde uit dat deze
werkwijze waarschijnlijk eenmalig is.
„Nu halen we geld uit de saldi-reserve
omdat er geen ruimte in de begroting
is. Volgend jaar zullen we opnieuw
moeten bekijken hoe we nog kunnen
investeren, met misschien weer
kapitaalslasten op de langere termijn."
Energie
Henk Beumkes stelde voor de „winst"
die ontstaat door het nemen van
energiebesparende maatregelen te
investeren in nieuwe plannen voor
energiebesparing. Het college wil
volgend jaar anderhalve ton uittrekken
voor energiebesparing in het raadhuis
en de gemeentelijke werkplaats. Tine
Krijnen-Bays vulde aan dat
energiebesparing ook bereikt kan
worden door de werknemers voor te
lichten. „Er branden weieens teveel
lampen."
De kortingen op de ambtenarensalaris
sen bedragen voor de gemeente Texel
in totaal drie ton. Dat geld is bedoeld
voor het creëeren van nieuwe banen
maar Peter Bakker van de PSP zag
daar weinig van terecht komen. „Met
dat geld kunnen we vijf ambtenaren
aannemen maar we hebben met
moeite één halve kracht." Engelvaart
beaamde dat Texel weinig met.deze
maatregel opschiet. Doordat er minder
salaris wordt betaald wordt de
algemene uitkering uit Den Haag ook
minder. „Je houdt er niet veel aan
over."
in dit geval de gemeente dus volledig
verantwoordelijk zou worden voor de
sociale werkplaats: „Ik geloof absoluut
niet in decentralisatie waar geen geld
tegenover staat."
De rijksconsulent voor de sociale
werkvoorziening, C.J.K. van Aalst,
noemde die decentralisatie ook in zijn
toespraak. „De decentralisatie geeft
de gemeente meer vrijheid van
handelen."
Het budgetbeleid, waarbij
werkplaatsen vastgepind worden op
een bepaald kostenniveau zal volgens
de consulent nog wel even op zich
laten wachten. „Dat lukt deze
kabinetsperiode niet meer." Van Aalst
kon verder weinig meer over het te
verwachten beleid vertellen, iets waar
directeur K. Fraanje hem om gevraagd
had in zijn toespraak. Hij liet nog wat
vaktermen vallen die weinigen uit het
publiek begrepen zullen hebben.
De consulent noemde wat zaken op
die samenhingen met de kleinschalige
opzet van De Bolder, met name de
noodzaak om op werk uit te gaan. Hij
besloot dit gedeelte van zijn toespraak
met de opmerking dat die
kleinschalige werkplaats toch in de
afgelopen 25 jaar tot „gezonde
volwassenheid" was gegroeid.
ovo
Opperspreekstalmeester tijdens de
receptie was de personeelsman van de
Bolder, Leo de Zeeuw. In een volgens
rethorische principes opgebouwd
grappig toespraakje vertelde hij dat er
een bepaalde volgorde moest zijn in
het welkom heten van gasten. Die
volgorde lapte hij aan zijn laars, als
eerste heette hij het personeel van de
Bolder welkom, daarna pas het
notabele gezelschap.
De eerste spreker die hij inleidde was
directeur K. Fraanje. Deze brak een
lans voor het beter functioneren van
het overlegorgaan waar het personeel
in zit, het OVO. „We leven in een
maatschappij waarin steeds meer de
nadruk komt te liggen op
individualisering en inspraak. Ik weet
niet of dat juist is, het eigen ik zou
wel eens te belangrijk kunnen worden,
maar we zien dat de leiding zich
ontwikkelt tot begeleiding en dan
wordt overleg erg belangrijk. Daarvoor
is het wel nodig dat het personeel de
OVO-leden beter steunt en dat de
leden meer hun achterban
informeren." Abva/Kabo voorzitter van
de afdeling Texel, Dirk Terpstra, ging
hier later op in met de opmerking dat
de motivering om mee te beslissen in
de eerste plaats uit de werknemers zelf
zou moeten komen maar dat de bond
bereid was te steunen waar ze kon.
Fraanje nodigde de bond namelijk uit
om het overleg te begeleiden: „Met
de deelname van bondsadviseurs aan
het OVO-overleg zou ik geen enkele
moeite hebben."
De directeur vertelde dat de
recente verbouwing het bedrijf
helemaal bij de tijd had gebracht.
„Dat ook het bestuur volledig
achter de verbouwingsplannen
stond bleek wel uit het feit dat het
gemeentelijk krediet zelfs hoger
was dan dat van het rijk. We
hebben dat verschil overigens
fatsoenshalve niet opgemaakt."
Beter
Fraanje stelde vast dat De Bolder
slechts bestaanrecht had als het net
iets betere spullen leverde dan een
ander; „We zijn gelijkwaardig aan
andere bedrijven, maar ons deel van
de werkgelegenheid komt niet vanzelf,
daar moet voor geknokt worden. Het
bedrijfsleven stelt terecht de kwaliteits-
en leveringsnormen voor de sociale
werkvoorziening niet lager dan
gebruikelijke." Dat knokken zou zich
moeten uiten in een betere
kwaliteitsbewaking, het aantrekken van
structureel (blijvend) werk, het voeren
van een beter public relationsbeleid en
zorgen dat de produkten altijd op tijd
bij de klant zijn.
De werkleiding, zo constateerde de
directeur, moet steeds meer naast
technische ook sociale vaardigheden
ontwikkelen. Mensen die zowel
technisch als sociaal begaafd zijn, zijn
dun gezaaid, maar sociale
vaardigheden zijn ook door studie op
te doen. Fraanje besloot zijn toespraak
toepasselijk: „Een leger kent geen
slechte soldaten, wel slechte
officieren. En om alle misverstand
direct uit te sluiten voeg ik daar aan
toe dat ik de werkplaats beschouw als
een slagvaardige eenheid die de strijd
om het bestaan ook de komende 25
jaar zal winnen."
Sfeer
Huib Kok, voorzitter van het OVO,
stelde in een relativerend toespraakje
vast dat er altijd dingen en zaken in
het bedrijf zullen veranderen, zo ook
bijvoorbeeld de ontwikkeling van
leiding naar begeleiding. „Zolang de
19 OKTOBER 1984 TEXELSE COURANT
Het college van burgemeester en
wethouders heeft besloten de
meierblis van Den Burg in De Mars
te situeren. De hoop brandbaar
afval kan een plaatsje krijgen ten
westen van het nieuwe
woongebied op een stuk nog niet
bebouwde gemeentegrond.
Zoals bekend moest Den Burg door
het ontbreken van een geschikte plaats
dit jaar een meierblis ontberen. Het
collegebesluit gaat in tegen een
meerderheid van ambtelijke adviezen
waarin de oude plek, de noodcamping
aan de Westerweg, als meest geschikt
werd genoemd. Sinds de zomer van
vorig jaar is de noodcamping verhuurd
aan C. Barhorst. Naast de
noodcamping ligt ook een stuk land
van Barhorst en dat wordt door de
eigenaar in de periode van 15 juli tot
15 augustus vrij gehouden ten
behoeve van noodkampeerders. De
noodcamping mag buiten de
zomermaanden door Barhorst gebruikt
worden voor het weiden van schapen.
Van ambtelijke zijde werd voorgesteld
het contract met Barhorst op te
zeggen. De uitbreiding van de
noodcamping met het extra stuk land
van Barhorst in juli en augustus is dan
weer teniet gedaan maar voordeel is
dat de meierblis weer op die plaats
gehouden kan worden. De politie
gebruikte de noodcamping voor het
verwijzen van illegale kampeerders en
daarover was nu overeenstemming
bereikt met camping Loodsmansduin.
De politie kan campers „in het wild"
verwijzen naar deze camping.
Hitte
Het college is echter van mening dat
de noodcamping van maart tot
oktober gebruikt moet kunnen worden
en dat het extra terrein van Barhorst in
de toeristische topmaanden ook
beschikbaar moet zijn, ondanks het
feit dat dit stuk grond de laatste twee
jaar leeg bleef. Het gemeentelijk
grondbedrijf adviseerde de meierblis te
verplaatsen naar een hoekje grond aan
de Haffelderweg, naast de wielerbaan.
De beschikbare ruimte is daar gering
en daarom zouden eisen gesteld
moeten worden aan de omvang van
de blis en de inzameltijd. Ook zal de
wielerbaan beschermd moeten worden
tegen hitte en afval. De geadviseerde
plek moet. volgens het
bestemmingplan echter beplant
worden en daarom wordt gesuggereerd
een ander beplantingsplan te maken.
Daartegen adviseerde weer
gemeentewerken. „De afspraken met
de werkgroep Landschapszorg over
beplantingsstroken dienen te worden
nagekomen". Deze afdeling acht het
gevaar voor schade aande wielerbaan
te groot. „De te hoge
temperatuurwisselingen zijn funest
voor het beton van de baan." Ook
deze afdeling adviseerde de meierblis
weer aan de Westerweg te houden
omdat in het verleden is gebleken dat
de grasmat van de noodcamping weer
tijdig in goede staat gebracht kan
worden. B en W denken daar dus
anders over en vinden De Mars het
meest geschikt.
De politie moest in de nacht van
dinsdag op woensdag een eigenaar
van een café in De Koog verbaliseren
omdat zijn café te lang open was. Om
half twee zaten nog enkele mensen in
het horecabedrijf.
sfeer echter als vanouds blijft, zal het
hier prettig werken zijn."
Ook Cor van Poelje, die namens de
FNV in de WSW-commissie zit bleek
het overleg bestudeerd te hebben:
„Naar mijn mening wordt er nog niet
voldoende gebruik gemaakt van de
medezeggenschap". Van Poelje bood
namens de commissie een
glasschilderij aan.
Dirk Terpstra sprak, zoals al vermeld
werd, de goede wil van de bond uit
en overhandigde een ets.
Goggo
Een uitstekend intermezzo vormde de
toespraak van Dries Dekker, voormalig
werknemer van de Bolder. Hij haalde
herinneringen op aan de tijd dat hij
met een „Goggo" die niet harder
mocht dan 20 km/u naar zijn werk
moest. Ondanks die geringe snelheid
en de veelheid aan medicijnen die hij
moest slikken begonnen ze toch altijd
op tijd. Zijn constatering dat
werknemers van de Bolder weliswaar
niet zo snel maar wel erg constant
werkten ontlokte het publiek een
daverend applaus.
De lachers kreeg hij op.zijn hand toen
iemand er nogal lang over deed om
van hem een foto te maken. Spontaan
zong hij toen a la Willy Alfredo een ter
plekke gedicht lied over de fotograaf.
Hij schatte het vermogen van de
Boldermensen hoog in: „Het
onmogelijke presteren we hier
dagelijks, maar wonderen duren even."
Na Engelvaart besloot De Zeeuw met
een uitnodiging aan het college dat de
receptie had aangeboden, compleet
met verzorging door de huishoudelijke
staf van het raadhuis.
Uit alle toespraken tijdens de
receptie bleek weer dat het begrip
„gelijkwaardigheid" enorm hoog in
het vaandel staat bij de
werkplaats. Weinig mensen weten
bijvoorbeeld dat er ook een
doorstroming is via „externe"
plaatsingen naar „gewone" banen
Zo kwam een werknemer van de
Bolder terecht bij de dienst
gemeentewerken, verzorgt een
werknemer van de Bolder het
beheer van het Maritiem Museum
en zijn er mensen geplaatst bij het
verzorgingstehuis Irene en op
andere plaatsen.
De sprekers bleken het grotendeels
over één ding eens te zijn: De
Bolder maakt het nog wel 25 jaar.
Dries Dekker vertelde over zijn Goggo en
zong een ter plaatse gemaakt gedicht.