e teloorgang van een erpleegster en de \este drinkers. 'at drink ik nou helemaal?"' Omgaan met alcohol x 1 louting was raadloos in aktie Bosma moet zelf diploma's halen Speelgoedbeurs in d'Ouwe ULO F. Eijgenraam schaakt weer als vanouds Ruim 5 mille voor Nierstichting Zon, maan en hoog water M 26 OKTOBER 1984 TEXELSE COURANT lestq drinkers, drinken het. 's Lands beste brouwers /en het. Hou van het leven, hou van Cointreau. Heerlijk jr...." Wie van televisie houdt kan de vrolijke wijsjes bij woorden zo meeneuriën. Wie van theater houdt kan ho- zien hoe ze bijna uitgekotst worden over het hoofd in hulpverlener. En wie niet van televisie en niet van f houdt, moet toch maar gaan kijken naar de opvoe- van het stuk ,,Wat drink ik nou helemaal?", gespeeld erkend talent van de toneelgroep UDI. Genoemde recla- zeten zitten in dit verhaal van toneelschrijver Martin iller en een duidelijker indicatie van hoe reclame mensen jongelukkig kan maken is moeilijk te bedenken. brengt op 2, 3 en 5 november :oneelstuk met een speciaal a en een bijzondere geschie- Reden waarom we een voor- liouwing en enige achtergron- §even. :lamejingles voor alcohol, die bij- /gebraakt worden, komen uit de een verslaafde aan alcohol Lan ji brengt ons meteen bij de rode r0 Ivan het toneelstuk: de proble- een alcoholverslaafde. ,,Wat urglik nou helemaal?" wordt usi «ld in het kader van de .voorlich- !22! veek „Omgaan met alcohol". De luitvoeringen zijn door de organi- van deze week al aangekondigd Iturele hoogtepunten en dat lijkt /verdreven. De repetitie die wij Ie voorstelling zagen was veelbe- d waarbij opgemerkt mag worden :teen cultureel hoogtepunt een menselijk dieptepunt is ensen die de voorstelling gaan •ken krijgen geen prettige tafere- oorgeschoteld maar dat betekent outer doffe ellende. Er valt ook lachen bij ,,Wat drink ik nou naai?" zeker wat betreft de lot die de personages soms nog unnen brengen. Video /ankelijk was het de bedoeling dat stuk gebracht zou worden door professionele gezelschap de Nieu- üloemgroep. Het verhaal was na research voor en door deze thea- roep geschreven met als centrale snmaker en regisseur Martin iller. Dat plan kon echter niet gaan omdat de Bloemgroep het al een half jaar niet meer speelt pen kans zag het op korte termijn ieuw in te studeren. Wel kreeg de nisatie een videoband van de stelling en die werd getoond aan •regisseur Aris van Zeijlen met de g of zijn vereniging ,,dat zou kun- spelen." Van Zeijlen zag mogelijk- n en meende met enige imprcvi- in de slag te kunnen gaan. De acteurs Ineke Reitsma, Sjoerd Jan Aafke Geense en Van Zeijlen poogden de videoband na te spe- „We draaiden een stukje band en jen dat dan improviserend nadoen, werd niet veel." Herkenning amateurspelers begrepen dat men per in de materie moesten duiken om een levensecht verhaal te kunnen brengen. De tonelisten gingen naar De Nieuwe Skuul, hoorden diverse levens verhalen van bewoners aan en spraken met de hulpverleners. De videoband weer daar vertoond en die werd en thousiast ontvangen in die zin dat de bewoners praktisch alles herkenden wat in de voorstelling zat. Van Zeijlen: ,,Het was zo duidelijk voor ze. Ze za ten voor een deel naar zichzelf te kij ken terwijl wij sommige scenes eerst als overdreven ervaarden maar toen de eigen verhalen van de verslaafden los kwamen begrepen we dat deze triest heid helaas bestaat". Door de gesprekken met de bewoners van het Jellinekcentrum kregen de to neelspelers en -speelsters ook meer in zicht in de achtergronden van versla ving. „Toch moesten we op een gege ven moment kappen met die gesprek ken. Door het luisteren ging men een beetje aan je hangen en dan wordt je al gauw een soort hulpverlener. Wij waren daar om een gevoel mee te krij gen voor het invullen van onze rollen." Een helaas goed voorbeeld van het probleem dat men wilde weergeven is het feit dat één van de bewoners had aangeboden de tekst op de videoband uit te tikken waardoor de tonelisten met een tekstboek konden repeteren. „Daar waren we blij mee want dat kostte veel tijd. Het kwam er echter niet van. De bewoner die dit had aan geboden redde het niet en viel terug in zijn verslaving." Unieke sfeer Sjoerd Jan Visser zette de tekst op papier en toen kon Aris van Zeijlen zijn regisseursideëen gestalte geven. Hij vond dat het stuk in café's gespeeld moest worden. Niet om aan te geven dat dit de plaatsen zijn waar men verre van moet blijven omdat <er „verderfelij ke alcohol" geschonken wordt maar vanuit toneelmatig standpunt, „Het is de beste ambiance voor de sfeer van het stuk. De mensen die wij spelen zul je zo niet in een café aantreffen, maar we denken dat het publiek, in kleine getale opgekomen, zo veel meer con tact krijgt met het verhaal en de spe lers dan in een schouwburgzaal. Het mag niet afstandelijk zijn. Het moet je raken." Van Zeijlen heeft daarin een goede keuze gedaan, zo werd hem ook door Martin Schuller verteld. Schuller is overigens zo enthousiast over het Texelse initiatief dat hij er geen problemen van heeft gemaakt het stuk voor amateurtoneel vrij te ge ven. Dat is in de wereld van de hobby-toneelspelers een unieke situa tie. Voordeel voor Schuller is dat de tekst van het stuk nu op papier staat en dit kan hij eventueel als boek uitgeven. 31 oktober - 7 november 1984 UDI speelt „Wat drink ik nou helemaal?" met minimale middelen, passend decor dat bijdraagt aan de realistische cfeer in het stuk. heeft wei een zeer De leider van de Bloemgroep on dersteunde de Texelaars met diverse adviezen en is zo benieuwd naar het resultaat dat hij 14 dagen een huisje op Texel heeft gehuurd om de voor stellingen en voorbereidingen van dichtbij te kunnen meemaken.... Dubbele bodems Schuller noemde het idee om „Wat drink ik nou helemaal?" in kroegen te laten spelen een „gouden greep" en tijdens de repetitie die we zagen roept het inderdaad een speciale sfeer op. Als Ineke Reitsma een zwaar beschon ken vrouw speelt zit ze aan de bar en wordt van drank voorzien door tegen speler/barkeeper Aris van Zeijlen. Als ze later totaal ontredderd thuis zit is de aanwezigheid van de caféruimte niet storend. Integendeel. De geëmail leerde borden aan de wand met recla me voor Harvey's Gold Label Scotch Whiskey, Sandeman sherry of de ou derwetse Feyten likeuren illustreren juist de wanhoop van een mens dat niet meer van alcohol af kan blijven. Het spelen in café's en daarbij soms het publiek in het spel betrekkend is eigenlijk het enige moderne van het spel. Het verhaal is niet doorspekt met dubbele bodems of theatrale hindernis sen die de toeschouwer in de war brengen, UDI speelt het verhaal van een vrouw die aan de drank raakt en hoe haar omgeving daarop reageert. Niet meer en zeker niet minder. Stukje ziek De teksten zijn zeer scherp en men merkt dat ze door improvisatie tot stand zijn gekomen. Het is niet be dacht om het allemaal interessanter te doen lijken. „Neem er nog een, doe niet zo flauw" klinkt in dit verhaal net zo echt als „ik ben alcoholist, ik ben een stukje ziek in een gezond lichaam." Toch kan waarschijnlijk niemand een lach onderdrukken als een-alcohol verslaafde in de kliniek vertelt dat elke slok van twee gulden die hij naar bin nen werkte de rijkskas ƒ1,60 opleverde. Hij komt tot de conclusie dat hij zijn eigen ontwenningskuur heeft gefinancieerd. De Texelse tonelisten qeven toe dat het instuderen van dit verhaal een wat angstige uitdaging was. „Je gaat je verdiepen in het probleem. We houden allemaal van een borrel en het vermoe den dat je je misschien gaat verdiepen in jezelf komt bovendrijven", aldus Ine ke Reitsma die aanvult opgelucht te zijn geweest na gesprekken met ver slaafden. „Je wist er niet veel van en dacht bij een alcoholist vooral aan veel alcohol. Daar gaat het niet om. Het gaat er om dat ;e er ook af kunt blij ven." Het dieptepunt van anderen gaf de spelers juist zekerheid. „Je bent zelfbewuster geworden wat betreft je omgang met drank, maar het had voor ons ook iets van: ik ben niet verslaafd, gelukkig." Hokjesgeest 1 Aris van Zeijlen zegt dat alcohol een Een beeld van de repetitie. Alle vier Do:/. Sjoerd Jan Visser speelt o.a een vertelt dat ze geen alcohol mep drinken. maatschappelijk probleem wordt (je noemd maar dat de maatschappi zi er makkelijk van afmaakt door zich te bedienen van de titel alcoholist. .Met de term alcoholist staat het verder van de maatschappij af. Zo ontstaat een hokjesgeest terwijl niemand precies weet wanneer je alcoholist bent Ik wil dat woord niet meer gebruiken. Men sen zijn verslaafd. Het maakt me niet uit waaraan." Daartegenover staat dat Van Zeijlen zich ook ergert aan de „overdreven waarschuwende vingertjes". „Een kreet als met drie glazen bier per dag kun je al alcoholist zijn, is natuurlijk geen leugen, maar het gaat om het woord kunnen, Je kunt mensen die met plezier dat glaasje drinken ook de stuipen op het lijf jagen. Ik denk dat je voor jezelf vooral zeker moet weten hoe je drinkt en waarom je drinkt." Woningnood Dat laatste wordt in de voorstelling treffend geïllustreerd als verslaafden aan een hulpverlener in lange monolo gen uitleggen hoe ze in de goot van de verslaving terecht zijn gekomen. Kleine voorvallen soms of grote frustraties. Stress of onzekerheid. Aaf ke Geense gaat in haar „bekentenis" als actrice terug naar de tijd dat ze als klein meisje met haar vader regelmatig naar het café ging. Haar vader vertel de moppen, dronk veel en stond altijd in het middelpunt van de vrolijke be langstelling. Het meisje kreeg geld voor de jukebox en limonade. Thuis vond ze echter geen gezelligheid en het beeld van kroegborrels en vrolijk heid bleef heel lang hangen. Een an der verhaalt hoe hij als ambtenaar d/ist, spelen diverse rollen en d: v.- Evelien (Ineke Reitsma) tof verbiedt dat. - .uisvesting moet de fles in de and drooi de hoe hij alle woning- ood kon oplossen: „Al mijn klanten /oonden in mooie huizen." Uitbuiting De scenes met de hulpverlener, die al- leon maar luistert, zit aan het einde in het stuk. Dan heeft het publiek al gezien dat verschillende reacties van kennissen en vrienden om het drink probleem van de hoofdpersoon, een verpleegster, op te lossen goedbedoeld zijn maar niets uithalen. Schrijnender zijn de scenes waarin lieden pogen be ter te worden van de verslaving van anderen en ook dat is, aldus beyvonprs van de Nieuwe Skuul, werkelijkheid- Er wordt in „Wat drink ik nou helemac»?" gelachen, gehuild, gedronken en ge vochten. Er wordt ook in gezongen. Van Zeijlen zingt op 2 november in ca fé De Zwaan, op 3 november in De Twaalf Balckeri en op 5 november in De Pilaar: „Ik wou dat ik genieten kon zoals andere mensen doen van een wandeling in de zomerzon van een bank in een plantsoen maar van dat bankje krijg ik jicht en dat wandelen maakt me stijf en ik zoek in ieder vergezicht naar een horecabedrijf." De vier toneelspelers hopen dat veel Texelaars in dit geval zullen zoeken naar het horecabedrijf waar „Wat drink ik nou helemaal?" wordt ge bracht. UDI brengt, na veel inspannin gen, geen goed nieuws, men brengt zelfs geen nieuws. Het verhaal van een verslaafde vrouw en haar omge ving is een werkelijkheid waarvoor de café's van Den Burg volgende week te klein moeten zijn. De voorstelling be gint steeds om 20.00 uur en de toe gang is gratis. ilname van de Texelse padvinde- tan het internationale dweekend van Scouting is voor 14 Texelse deelnemers een groot :ces geworden. Via de twee me- korte golfzender werd gespro- met collega's in heel het land ir er waren ook contacten over grotere afstand. behulp van de Texelse zendama- Gerrit en Gert-Jan Keijser en Pie- Jan Zutphen was vrijdagmiddag imposant zenderpark geplaatst naast het Scoutinggebouw aan de mhardlaan een mast van 12 meter, mast die de stormen van het af- "pen weekend maar net kon iistaan. Vrijdagnacht om 12.00 uur jegon de zendoefening „Jota" "bij de zendamateurs toestemming 'Wen padvinders achter de zendmi- loon te plaatsen. Daar werd veel- 'dig gebruik van gemaakt waarbij bleek dat niet alle 100 deelnemen- n toestemming hadden gege- niet ingewijden tot de ether toe te ?n. Groot was de vreugde als men "tact had met scoutingleden in den Smde. Een Griekse groep verzocht Texelaars souvenirs uit te wisselen datzelfde deed een groep uit Ier- De verbinding die het meest ver *le was met Porto Rico. Russen "stens zo bijzonder was het contact een Russische zendamateur uit de Oekraïne en een zender in Leningrad. De Texelse groep had pech toen de ro tor van de draaibare antenne het begaf maar met kunst en vliegwerk wist men toch contact te maken met padvinders uit diverse landen. Zondagmiddag om vier uur werd de Hollandse en Texelse deelname aan „Jota" afgesloten en toen stond al vast dat Scouting Texel volgend jaar weer meedoet. „Ze leren er veel van, ze vinden het prachtig en ze hebben contact met leeftijdgenoten in verschrikkelijk veel landen", aldus de nestor van Scouting Texel, N. Slijderink. Voor marktvergunning: Het college geeft Sj. Bosma tot mei 1985 de tijd om aan de vesti gingseisen voor een marktvergun ning te voldoen. De woningstoffeerder heeft al drie jaar geleden te horen gekregen dat hij de benodigde diploma's zou moeten ha len. Zij n zoon is inmiddels ook al met o.a. het middenstandsdiploma bezig en voor de nog op te richten winkel is dat gewenst. De marktvergunning staat echter op naam en is niet overdraagbaar. Het verlenen van respijt is juridisch moeilijk maar het college wil toch soe pel zijn. De eerstvolgende examenmo gelijkheden voor Bosma zijn in april met een herkansing in mei. Tot die herkansing krijgt de marktkoopman de tijd om aan de eisen te voldoen. De speel-o-theek houdt zaterdag 10 november een beurs waar speel goed verkocht kan worden. De be doeling van de beurs is om speel goed dat al lange tijd ongebruikt in een kast ligt of al jaren op zolder staat weer in roulatie te brengen. Nu sinterklaas in aantocht is, is het volgens de organisatie een goede tijd om eens te kijken waar het kroost nog wel of nooit meer mee speelt. De ver koop wordt gehouden in de voorspeel ruimte van dorpshuis d'Ouwe ULO. De beurs is ruim van opzet; ook kin dermeubels zoals stoeltjes, tafeltjes, bureautjes, boxen, ledikanten, wiegen, enz. mogen voor de verkoop worden aangeboden. Vorig jaar is gebleken dat bijvoorbeeld schaatsen, kinderfietsen, autopeds en driewielers gevraagde arti kelen waren. Het aardige van de beurs is volgens de speel-o-theek dat de ver koper er iets mee verdient, de koper niet duur uit is en dat het speelgoed weer in gebruik wordt genomen. Vrij dag 9 november van 15.00 tot 17.00 uur en van 19.00 tot 21.00 uur is er gelegenheid om schone en hele spul len in te leveren. Voor de bestrijding van de onkosten wordt inleggeld ge vraagd. Op speelgoed dat minder dan ƒ5,— kost, een kwartje; op dat wat tussen de f5,— en ƒ10,— kost, twee kwartjes en op speelgoed dat meer dan ƒ10,— kost wordt een gulden in leggeld geheven. De vraagprijs wordt door de inbrenger zelf vastgesteld. maar men kan hierover ook overleg plegen tijdens de inbreng. Vorig jaar is gebleken dat het niet raadzaam is meerdere speeldingen gebundeld te koop aan te bieden. Zaterdag 10 no vember van 10.30 tot 12.30 uur wordt het speelgoed verkocht. Het onver kochte speelgoed kan zaterdag van 16.00 tot 17.00 uur worden afgehaald. Dan vindt ook de afrekening plaats van het verkochte speelgoed. Het is de bedoeling dat 25% van de op brengst wordt afgedragen ten behoeve van het werk van de speel-o-theek. De beurs is voor iedereen toegankelijk. Vrijdag 9 november is er geen uitleen van speelgoed. Frans Eijgenraam is na een aantal jaren afwezigheid teruggekeerd bij En Passant. Dat hij het schaken nog niet verleerd is, blijkt uit zijn goede resultaten die hij tot nog toe dit seizoen behaalde. Hij vertoeft al weer in de rij van gegadigden voor een promotieplaats naar de A- groep. Maandagavond in De Linde boom rekende hij zonder al te veel complicaties af met Ferry van Ta- tenhove die in deze eerste periode nog weinig overtuigende partijen heeft laten zien. In de voorste gelederen van de B- groep bevinden zich ook Wim Hoek man en Wietse Pranger. Beiden won nen hun partij tegen resp. Wim de Bruin en Willem v.d. Rijke. De partij tussen Auke Terpstra jr. en A.C. Bak ker eindigde in een anti-climax; Terpstra sloeg in een zeer gecompli ceerde stelling een onbeduidende pion waarna Bakker met enkele zetten de stelling van zijn tegenstander ruineerde. Lange strijd De zwaarst bevochten overwinning kwam maandagavond op naam van Paul Eelman die in een opwindende partij Terpstra pas na lange stfijd kon vloeren. Aanvankelijk leek het erop dat Terpstra de beste kansen had. De ko ningsstelling van Eelman stond lelijk onder druk, maar Eelman wist het be hoedzaam spel verzwakkingen in h eigen kamp te vermijden. Door een ongelukkige rrfcmoeuvre verloor Terpstra plotseling de kwaliteit. Dit materiële plus was voor Eelman vol doende om de partij tot winst te voe ren. H. Broekema schoot een enorme bok in een nog alleszins acceptabele stelling tegen Rinus Vittali. Uitslagen: A-groep: H. Broekema-M. Vittali A. Terpstra-P. Eelman B-groep: F. Eijgenraam-F. v.Tatenhove W. v.d. Rijke-W. Pranger A. van Loon-O. van Loo 1 0 A. Terpstra jrrA.C. Bakker 0-1 W. Hoekman-W. de Bruin 1—0 B. Heijnen-W. Albers 1 0 N. van Heeringen-K. Bruining 1—0 M. Witte-K. Bruining Zaterdag speelt En Passant in De Lin deboom een bondswedstrijd tegen Promotie '64 uit Sint Pancras. Achter de borden voor Texel zullen plaatsne men: J. Dros, J. Rommets, M Vittali, H. Broekema, A. Terpstra sr, A.C. Bakker, W. Hoekman en F. van Taten- hoven. Aanvang 13.30 uur. De collecte voor de Nierstichting heeft op Texel ƒ5610,85 opgebracht. De or ganisatie van de collecte is zeer tevre den met deze opbrengst en wil langs deze weg dank zeggen aan collectan- ten en gevers. De opbrengsten per dgrp zijn als volgt: De Cocksdorp ƒ245,70; Oosterend en Oost ƒ548,95; Den Hoorn en 't Horntje ƒ501,— Ou- deschild ƒ387,65, Eierland ƒ339,65; De Koog ƒ658,20; De Waal ƒ213,55; De Dennen en omg. ƒ279,55, PH Polder ƒ191,85 en Den Burg ƒ2244,75. De zon komt 1 november op om 7.35 u.ur en gaat onder om 17.11 uur. Maan: 31 okt. E.K.; 8 nov. V.M. Springtij: 26 okt.; doodtij: 2 nov. Hoog water ter rede van Oudeschild: Vrijdag 26 oktober 9.52 en 22.20 Zaterdag 27 oktober 10.34 en 22.54 Zondag 28 oktober 11.00 en 23.09 Maandag 29 oktober 11.08 en 23.14 Dinsdag 30 oktober 11.06 en 23.40 Woensdag 31 oktober 11.27 en Donderdag 1 november 0.46 en 12.44 Vrijdag 2 november 2.19 en 14.36 Zaterdag 3 november 3.50 en 16.19 Aan het strand is het ongeveer een uur eerder hoog water.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1984 | | pagina 11