VO-oorkonde voor
ob Rienks
„Wij worden langzaam door
Den Burg west
doodgeknepen
Bollenboer Jos Bakker in commissie:
iexe/promotor van het jaar
WIK ZEGGEN WOU..
mm*-:, ■-
Oorkonde
Altijd proces verbaal
tegen winkeldieven
achtcafé's
De wethouder en
het IN/IZW
Puzzel alcoholactie
Gestolen kluis
teruggevonden
TEXELSE COURANT
idagavond werd Ing. Bob D. Rienks door het bestuur van het Texels
5nd van Ondernemers uitgeroepen tot „Texel pro motor van het jaar",
ie titel hoort een forse oorkonde en die werd aan Rienks overhan
door voorzitter Jaap Drijver. „TVO heeft zich het afgelopen jaar met
notieproblemen bezig gehouden en daarbij hebben we ook eens
Igekeken wat onze leden op dit gebied doen. Rienks pakt de reclame
zijn bedrijf op eigen wijze aan en dat werpt mooie vruchten af. Dat
we belonen met deze oorkonde."
sluit niet uit dat in de toekomst
dergelijke blijken van waardering
ien uitgereikt. Rienks wist niets
deze huldiging en was blij verrast,
jkst van de oorkonde was duide-
Dit blijk van waardering wordt
verleend wegens het succesvol
n van Tessel Air b.v. en Paracen-
Texel b.v., een internationaal les-
Bum voor het beoefenen van de
isport, maar bovenal vanwege zijn
inningen Texel op veel plaatsen te
loten. Bob D. Rienks nam op ge-
eigen wijze het voortouw in het
oeren van reclamecampagnes
ontuurlijke vakanties"), waarvan
effect afstraalde op heel het ei-
Als een doorgewinterde reclame-
wist hij steeds vanuit een nieuwe
fek de aandacht op het grootste
Ideneiland te vestigen. Vele artike-
de schrijvende pers en beelden
ie visuele media getuigen daarvan,
goodwill die hij kweekte met zijn
üjfsactiviteiten boven (en aan) de
wal en in het buitenland zij hier-
n essentieel belang. De stroom
ne voor zijn bedrijf en daardoor
je voor Texel zullen door deze in-
nningen nog lang voortduren."
Wing
iks gaf na de pauze van de TVO-
(aderïng een uitleg hoe hij zijn be-
met de daarbij behorende promo-
rteeft opgezet.
nmige promotieactiviteiten zijn min
neer toevallig ontstaan maar waren
Rienks dan wel aanleiding om de
en op een rijtje te zetten en een
beleid te ontwikkelen voor stunts,
lis publiciteit en advertentie-
jpagnes.
ontstaan van zijn paraschool is
k) grotendeels te danken aan een
irscheiding die nogal in de publici-
(wam. „Als je een aantal keren
prangen had kon je als militair in
merking komen voor de zogenaam-
wing, een militaire onderscheiding
het eerst werd uitgereikt aan sprin-
sbij de politionele acties in Indone-
Veel militairen wilden zo'n wing,
om die te halen waren er beperk-
mogelijkheden. De animo voor dit
ibleem was echter zo groot dat ik
de start in 1969 meteen militairen
opleiden." Die animo werd vol-
is Rienks ook gestimuleerd door
trtvereniging Zeemacht in Den Hel
en dat was meteen het eerste aan-
opingspunt: reclame maken in het
Nieuwtje
heb me bij de start van de school
iteen afgevraagd wat is mijn meest
langrijke doelgroep. Dat zijn mensen
sen de 18 en 30 jaar met een beetje
avontuurlijke inslag. Die groep is sterk
vertegenwoordigd in het leger en bo
vendien zijn mijn klanten daar dan net
bezig nieuwe dingen te ontdekken."
Na de Technische Hogeschool volgde
Rienks een jaarcursus op Nijenrode en
daar bleek hem ook dat paraspringen
een grote sport zou kunnen worden.
Toen hij van start ging kwamen er in
derdaad tientallen studievrienden sprin
gen en het eerste jaar haalden 150
personen al hun springbrevet A. „Ik
maakte de eerste twee jaar eigenlijk
nauwelijks reclame. Het was een
nieuwtje en de brutaalsten had je me
teen." Volgens eigen zeggen tot zijn
stomme verbazing stond er in 1971 al
een touroperator voor de deur. „Dat
was de Nederlandse Jeugdherbergcen
trale die in samenwerking met mij
sportieve vakanties op Texel wilde aan
bieden. Dat was heel gek. Ik kwam
met hen tot een overeenkomst en de
klanten stroomden binnen zonder dat
ik reclame hoefde te maken. Dat de
den zij voor mij."
Exclusief
De inbreng van de jeugdherbergcentra
le zorgde er wel voor dat Rienks zijn
cursusprijzen kritisch moest gaan bekij
ken. 20% van de opbrengst was na
melijk voor de touroperator en hij
moest kiezen tussen een redelijk goed
kope opleiding of een meer chique
aanpak. Rienks: „Ik heb gewoon ge
kozen voor een breed publiek. Je kunt
bij ons een A-brevet halen voor 7640,—
en de duurste opleiding kost 73500,—."
Dat laatste betreft een zogenaamde
„Accelerated Free Fall" cursus. De
cursist maakt een vrije val na een kor
te, intensieve opleiding en staat gedu
rende die opleiding altijd onder bege
leiding van twee instructeurs. „Dit is
onze nieuwste opleiding en die is vrij
exclusief maar hiervoor krijgt men in
tensieve persoonlijke aandacht en dat
moet betaald."
Als eerste kennismaking en om „de
kleine beurs" in contact te brengen
met de parasport is het centrum voriq
N VERANTWOORDELIJKHEID VA
Bob Rienks met zijn TVO-onderscheiding.
jaar gestart met een ééndagscursus
met als eindresultaat één sprong.
18.000 overnachtingen
Ongeveer 1300 cursisten volgen per
jaar een weekcursus, de paraboogie
trekt 4 a 500 springers, een jaarlijkse
springwedstrijd met Pasen brengt 250
springers naar het eiland. Daarnaast
komen er volgens Rienks elk weekend
70 a 80 paratroopers naar het eiland
om „gewoon lekker te springen".
„Een deel van deze groep besteedt al
het geld dat ze hebben aan de pa
rasport. Ze zijn er maf van én komen
steeds weer terug, vaak met aan
hang." Rienks had eens uitgerekend
voor hoeveel overnachtingen het para
centrum „verantwoordelijk" is: tussen
de 15.000 en 18.000 per jaar.
De reclamestrategie van het paracen
trum is grotendeels dezelfde als die
van de touroperators. Wie een cursus
volgt kan dat doen inclusief verblijf in
een hotel, jeugdherberg of op een
camping. Maar daar bleef het niet bij.
Bij lage bewolking of veel wind kan er
niet gesprongen worden en Rienks be
dacht met Zeilcentrum Texel een alter
natief: als er niet gesprongen wordt is
surfen of zeilen wel mogelijk en ander
som. „Dan lopen de cursisten niet te
balen maar kunnen ze gaan zeilen", al
dus Rienks, die liet blijken dat hij ook
graag andere ondernemers in dit arran
gement wil betrekken. „Er is vast nog
wel meer te bedenken waardoor com
binaties van sportieve Texelse vakan
ties mogelijk zijn."
Desgevraagd deelde de directeur van
het Paracentrum mee dat hij ongeveer
vijf procent van zijn omzet besteedt
aan reclame, daar betalen de logies-
verstrekkers van de cursisten aan mee.
Rienks: „Ik ben gedwongen om recla
me te blijven maken. Ik moet steeds
nieuwe cursisten hebben en daarom
komen we ook regelmatig met een
nieuw type cursus. Voor dergelijke ini
tiatieven kun je gratis publiciteit krijgen
in de media."
Vraagtekens
De doelgroep, sportief publiek, noopt
hem tot adverteren in sportbladen en
het werken met touroperators die spe
ciale jongerenreizen aanbieden zoals
Club Escolette en Neckermann in
Duitsland. „Twintig procent van je om
zet is voor hen maar het kost je verder
geen cent. Bovendien zijn er ook veel
die hun informatie uit zo'n reisfolder
halen, en dan toch zelf boeken". Een
ander promotiemiddel zijn springde-
monstraties in het land, per seizoen
tachtig stuks variërend van Hong Kong
(Holland Expo) tot Amsterdam Sail.
Die demonstraties worden met des
kundig commentaar begeleid en er
worden folders uitgereikt met informa
tie over Texel en het paracentrum. „In
die folders beantwoord ik bewust niet
alle vragen. Dat prikkelt de nieuwgie-
righeid en dan gaan ze bellen. In dat
mondelinge contact kun je een stukje
van de gastvrijheid laten zien en de
cursist meer persoonlijk benaderen", 's
Winters reizen mensen van het para
centrum langs kazernes, jongeren-
clubs, etc. met een film en diashow
en de repons op die programma's is
groot. „Vijftig procent komt vroeger of
later een cursus volgen."
Warmere streken
Het paracentrum is een seizoenbedrijf
met alle financiële risico's van d[en.
Rienks legde uit dat hij in de gelegen
heid was om met zijn materiaal in de
winter naar warmere streken te reizen
om daar opleidingen te geven. Men is
vier keer naar Suriname geweest om
militairen op te leiden tot het regiem
Bouterse aan de macht kwam. Het
centrum verzorgde een zelfde soort
opleiding in de Filippijnen en afgelopen
winter was men gevestigd op Gran
Canaria. „Dat is goed bevallen. Deze
winter gaan we daar vijf maanden
heen. Er zitten daar 120.000 toeristen,
voornamelijk Duitsers en die bestoken
we nu al met onze reclame." Aan klan
tenbinding wordt gedaan middels een
tijdschrift van het centrum en Rienks
benadrukte dat men veel aandacht
moet besteden aan het reclamemateri
aal. Dat mag best wat kosten en
moet er zo mooi uitzien dat de men
sen het houden. Dat is je eerste
contact."
Pardoes
Rienks vertelde veel werk te maken
van gratis publiciteit. „Je moet regel
matig contact onderhouden met jour
nalisten van bladen die iets voor jou
kunnen doen. Je moet rekening hou
den met hun mogelijkheden en ze keu
rig ontvangen." Als voorbeeld noemde
Rienks het dagenlang optrekken met
televisieploegen. Dat resulteerde recent
in een uitzending van Veronica en het
Duitse ZDF. Uit Duitsland kreeg het
centrum na de uitzending 80 aanmel
dingen. Rienks zei te hopen dat als er
ooit een promotiegroep komt deze
ploeg zich met mediavertegenwoordi
gers kan bezig houden als het slecht
weer is. Rienks: „Dan heb ik ze name
lijk niets te bieden en moeten ze toch
de indruk krijgen dat Texel een leuk
vakantie-eiland is." Een ander voor
beeld van gratis publiciteit was een
groot verhaal in de Telegraaf dat ont
stond nadat een parachutist boven op
een auto was gesprongen. „Ik heb die
boze mensen van de auto een rond
vlucht aangeboden en de auto werd
meteen op mijn kosten gerepareerd.
Daarna belde ik de Telegraaf en dat le
verde een interview op met de „slach
toffers" onder de kop: „Hij kwam par
does uit de lucht vallen".
Rienks zei concurrentie te ondervinden
van een gesubsidieerde opleiding in
Teuge („Hun prijzen zijn lager maar ze
draaien slechter") en Duitse spring-
scholen waarbij het Texelse paracen
trum als voordeel heeft dat men bij
goed weer binnen een week het A-
brevet kan halen. In Duitsland moet
eerst een uitgebreid theorie-examen
worden gedaan.
Charters
De directeur greep zijn kans aan om te
pleiten voor een betere accommodatie
op het vliegveld. „Ik heb soms 500 a
600 mensen op één dag over de vloer
en die moeten gebruik maken van de
toiletten van het vliegveldrestaurant.
Dat kan eigenlijk niet. Ook ging hij
in op de mogelijkheden van Tessel Air
en het uitvoeren van chartervluchten.
„We hebben vergunning om u tot de
Middellandse Zee te brengen."
De lezing van Bob Rienks werd af
gesloten met twee voorbeelden van
gratis reclame: tv-reportages over het
paracentrum waarin de naam Texel en
kele malen genoemd werd. Rienks: „Ik
heb het met potentiële klanten niet al
leen over mijn opleiding. Je moet ze
ook wat over Texel vertellen, dat
maakt het voor hen nog aantrekke
lijker."
Rage onder scholieren?
Het aantal diefstallen in grote win
kels in Den Burg neemt de laatste
weken sterk toe. Dinsdag en
woensdag werden weer enkele
scholieren aangehouden die be
trapt waren op het stelen van klei
ne zaken, maar die aanhoudingen
zijn al enige tijd orde van de dag.
De rijkspolitie heeft besloten stren
gere maatregelen te nemen tegen
dit vergrijp.
„Het is momenteel bar en boos met
winkeldiefstallen. Het gebeurt voorna
melijk door scholieren tussen de mid
dag of in vrije uren en wij gaan nu te
gen alle overtredingen op dit terrein
proces verbaal opmaken", aldus adju
dant Scheuneman. De politie heeft de
indruk dat men vaak in groepsverband
op dievenpad gaat en ook opdrcht
krijgt om voor klasgenoten e.d. „wat
lekkers" mee te nemen. Daarom zullen
de aangehouden Texelse jongeren ver
hoord worden en hun „opdrachtge
vers" kunnen ook rekenen op een pro
ces verbaal.
De adjudant heeft de indruk dat de
mening heerst dat de Texelse politie
dergelijke vergrijpen altijd met een be
risping afdoet. „Dat gebéurde wel
eens maar nu is dat afgelopen." De
ouders van de daders krijgen bericht
en de afhandeling van het proces ver
baal gebeurt ook via de ouders.
sr aanleiding van het door mevrouw
inen-Bais j.l. maandag gelanceerde
Drstel de nachtcafé's af te schaffen
daarvoor in de plaats een slui-
istijd van 2.00 en in het weekend
D uur) wil ik bij deze wel een paar
proberen recht te zetten,
de maandag j.l. gehouden commis-
rergadering was ik daar op uitnodi-
g als bestuurslid afdeling Horeca
iel en niet als horeca-ondernemer
shtbareigenaar). Als je er heen gaat
de veronderstelling dat er een dui-
Ijk beleid wordt vastgelegd over een
verlenging op diverse christelijke
stdagen en festiviteiten en je krijgt
itseling als Horeca Texel alle dagen
iuur verlenging, dan moet je dat
bestuurslid voor je leden met beide
"den aannemen. Als nachtbareige-
Jrwas ik niet uitgenodigd, dus
nd ik het niet reëel om daarop als
lanig te reageren en het werd me
(niet als zodanig gevraagd. Voor
duidelijkheid is het natuurlijk zo,
als je zoals in mijn geval 3Vz jaar
allerlei ambtelijke wegen, begeleid
or emotionele stukken in dit blad,
eindelijk toestemming krijgt van de
ad van State in Den Haag en bo
ndien ook nog enige tonnen hebt
investeerd, dan moet je na twee jaar
ploitatie van de nachtbar Casino wel
Resteren.
it ik mijn gedachten daarover be
ar tot het ogenblik dat ik hopelijk
>rdt uitgenodigd als nachtbareige-
ar zal ieder wel begrijpen. Deze
•nte lijkt mij daarvoor niet zo
schikt.
Eddy Stiekema,
Nachtbar Casino
„Wij worden langzaam door Den Burg west doodgeknepen. Een bollen-
bedrijf verdraagt zich slecht met onmiddellijk aangrenzende woonbebou
wing. Daarom vind ik dat de gemeente nu voor de keuze staat: het bol-
lenbedrijf in stand houden en dan niet verder uitbreiden, of het idee van
bollenteelt op die plaats loslaten". Aldus Jos Bakker, eigenaar van de
bollengrond die rond de Gasthuisstraat in Den Burg west ligt tijdens een
vergadering van de raadscommissie ruimtelijk en huisvestingsbeleid
woensdagavond.
De commissie hield tijdens het eerste
deel van de vergadering hoorzitting
om de op- en aanmerkingen van be
langhebbenden aan te horen. Wethou
der Daan Schilling merkte op dat dit
nog niet de officiële bezwaarschriften
procedure is. Het college gaat eerst
kijken wat het met de nu gemaakte
opmerkingen kan doen, komt dan met
een plan wat ter visie wordt gelegd en
daarop kan officieel ingesproken
worden.
Het plan „Den Burg west" wordt om
sloten door de Elemert, de Beatrixlaan
en het stuk Gasthuisstraat ten westen
van de Beatrixlaan. De Keesomlaan
deelt het ongeveer doormidden. De
grens aan de westkant wordt gevormd
door de Pontweg. De bedoeling van
het ontwerp-bestemmingsplan is het
aanbrengen van een geleidelijke over
gang tussen het agrarische gebied en
het woongebied. Er mag daar dus
geen „muur" van bebouwing uit de
weilanden en bollenvelden oprijzen,
het huidige „rafelige" karakter van de
randbebouwing moet blijven.
In het plan wordt dat bereikt door een
relatief klein aantal huizen (49) in deze
strook te bouwen. Er moet een klein
wijkje komen ten zuiden van de Kee
somlaan in een gebied waar nu nog
maar een paar woonhuizen staan. Het
andere wijkje komt te liggen tussen de
Hollewal en de Gasthuisstraat. De ver
binding van deze laatste straat naar de
Pontweg moet worden afgesloten.
Er zitten nog wat onzekerheden in het
plan. Zo is het nog niet duidelijk of de
kleuterschool aan de Gasthuisstraat die
functie zal blijven vervullen als de ba
sisschool een feit is. De toekomst van
het bedrijf van Bakker is waarschijnlijk
ook nauw met de toekomst van de ge
plande woonwijk verbonden. Voordat
er gebouwd wordt zal een
moestuintjescomplex verplaatst moe
ten worden. Het dierenpension aan de
Keesomlaan moet geluidstechnisch
goed afgescheiden worden.
De huidige bebouwing van het gebied
is „positief" bestemd. Dat wil zeggen
dat de huidige bedrijven en woonhui
zen ook volgens het nieuwe bestem
mingsplan daar rechtmatig zitten.
Twee bezwaren konden direct al onder
vangen worden. Fysiotherapeute M.
van der Star wil bij haar werkruimte
een woonhuis bouwen. Dat was voor
de commissie geen probleem. Me
vrouw K. Beekenkamp, die één van de
weinige woonhuizen in de huidige situ
atie tussen de Keesomlaan en de Ele
mert bewoont, zag niet alleen haar uit
zicht maar ook nog de zon in haar
tuin belemmerd worden door al te
dichtbijstaande huizen. Dat laatste be
zwaar kon ondervangen worden door
een andere situering van het meest
dichtbijzijnde huis. Voor het eerste is
geen oplossing, dat zag mevrouw Bee
kenkamp blijkens haar'uitlatingen'tij
dens de vergadering zelf ook in: „Ik
heb nooit in een rijtje willen wonen,
maar ja, de meeste grond daar is van
de gemeente en dan kan je er eigenlijk
weinig aan doen."
De volkstuinders voelen er weinig voor
om te verkassen. Eén van hen, de
heer Kager, legde dat als volgt uit:
„Tien jaar geleden zijn we ook al ver
huisd voor de Beatrix-gymzaal. Dan
kom je op een stuk schapengrond.
Daar zit zoveel kali in de bodem dat je
bladgroente de eerste drie jaar wel
kunt vergeten. Je moet de grond dan
weer helemaal opnieuw geschikt ma
ken en dat kost ook nog een hoop
geld." Peter Bakker (PSP) wist overi
gens een oplossing voor dit probleem:
„Het nieuwe stuk grond voor de
volkstuinen moet natuurlijk eerst ge
schikt gemaakt worden voor groente
tuinen. Pas als het „rijp" is kunnen de
tuinders verhuizen."
Artikel 11
Architect Jan Visser vocht eigenlijk de
hele opzet van het plan aan: „Volgens
mij moet eens bekeken worden of de
bebouwingsdichtheid niet hoger kan,
er is daar ruimte voor zo'n 170 huizen.
Die hoef je natuurlijk niet allemaal te
bouwen en wat je bouwt kan je in
plukjes neerzetten zodat het „rafelige"
karakter behouden blijft. De kavelprijs
wordt nu veel te hoog, ik heb bere
kend dat je per kavel aan de grond
ruim een ton kwijt bent." Voor het ge
deelte waarop de kleuterschool staat
stelde de architect een artikel 11 ge
bied voor. Dat is een stuk in een
bestemmingsplan dat nader ingevuld
moet worden, al naargelang de
behoefte.
Makelaar Jan Duin was juist wel blij
met die grotere kavels en adviseerde
om daar vrije-sector woningen op te
zetten, volgens hem is daar behoefte
aan. Hij zag minder in een artikel 11
gebiedje, volgens hem kan in Den
Burg west met grotere kavels en hui
zen met de slaapkamers gelijkvloers in
gespeeld worden op de vergrijzing van
Texel. Dichter bouwen raadde hij met
klem af: „Kijk maar naar Noord-West
„Mierennest". Daar vond hij de wet
houder op zijn pad die verklaarde zeer
blij te zijn met de nieuwbouw in
Noord-west.
Astrid
Jos Bakker verklaarde waarom zijn bol-
lenbedrijf, dat op uitstekende grond
staat, zich niet goed verdraagt met be
woning in de nabije omgeving:
„Wij zijn om economische redenen
gedwongen om met minder vriendelij
ke vergiften te spuiten. Dat spul wordt
verneveld en kan honderd meter door
de lucht vervoerd worden. Dat bete
kent een reeël probleem voor de be
woners, die het in het begin nog wel
leuk vinden dat er agrarische activiteit
voor de deur is. Allengs komen er
echter steeds meer die gaan proteste
ren en bewoners van een wijk krijgen
in zo'n geval altijd gelijk. Dat gaat heel
geleidelijk maar ik krijg met steeds
meer verzet te maken. Als dan de be
bouwing ook nog steeds dichterbij
komt, wordt mijn bedrijf langzaam
maar zeker doodgedrukt." Bakker liet
doorschemeren dat de gemeente op
de een of andere manier zou moeten
zorgen dat hij elders zijn beroep kan
uitoefenen of dat ze het plan maar
weg moeten leggen. Hij liet ook mer
ken de weg naar de Hoge Raad te
kennen en bereid te zijn die (opnieuw)
te bewandelen. Dat alles werd overi
gens in een uitstekende verstandhou
ding gezegd.
Advies
De commissieleden waren unaniem
positief over de grote lijnen van het
plan. Ook de wensen van de volkstuin
ders vonden begrip. Het probleem van
Bakker riep verdeelde reacties op. Pe
ter Bakker, Dirk Terpstra (Pakt) en
Joop van der Meer (VVD) vonden dat
hier sprake was van een zeer reëel pro
bleem. Zij waren benieuwd naar wat
het ministerie van volksgezondheid,
dat de zaak inmiddels onderzoekt, te
zeggen heeft. Ook Gelein Jansen van
het CDA vertelde het verhaal „hele
maal aan te voelen". Jan van Asselt
(Texels Belang) nam een afwachtende
houding aan, terwijl wethouder Schil
ling een vergelijking maakte met Hille-
gom, Lisse en Breezand, waar de bol
lenteelt en het wonen welig door el
kaar geen tieren.
Van Asselt meldde al bij de stichting
moeite te hebben gehad met het hon
denpension. Mevrouw Beekenkamp
vertelde namelijk dat de geluidsoverlast
nog wel eens een probleem zou kun
nen worden. Hij zag ook weinig heil in
een artikel 11 gebied: „De ervaring
heeft geleerd dat het de burger erg
weinig zekerheid geeft". Jansen zag
juist weer voordeel in het artikel 11 ge
bied: „Dat geeft de gemeente en de
architect meer vrijheid."
Het Mensen Zonder Werk-project moet
dicht. Veel te weinig animo zeggen
wethouder Zegers en raadsleden. Ja
renlang heeft de gemeenteraad trots
gezegd dat Texel óók een MZW-project
had, maar dat blijkt nu geheel te zijn
betaald door het rijk. Nu het wel op
betalen aankomt geeft de raad niet
thuis. Dat is hetzelfde als snoeven
over een eigen mooie auto die van
een werkgever blijkt te zijn. Wethouder
Zegers bedient zo zich nogal eens van
opmerkingen die hij „op straat" heeft
gehoord. Dat gefluister op straat gaat
met het jarenlange negatieve gepraat
van de raad vruchten afwerpen. Zegers
zegt via de krant „dat het MZW niet
functioneerde wegens de gebrekkige
begeleiding van de begeleidingscom
missie." Vergeten wordt dat diverse
raadsleden waren gekozen in deze
commissie maar een aantal van hen
(bijvoorbeeld Jansen en Barendregt)
kwamen niet op vergaderingen. Nu
staan er mensen te trappelen om de
vrijwilligersdrukkerij over te nemen, al
dus de wethouder. Dat klinkt mij als
vrijwilliger nieuw in de oren, maar het
is goed dat hij zijn best doet de druk
kerij voor de verenigingen en de werk
zoekenden te behouden. Dat heb ik
als vrijwilliger in het verleden anders
meegemaakt. De vervanging van een
defecte platenmaker moest betaald
worden door de prijzen voor drukwerk
fors te verhogen, waarbij tevens een
deel van het cursuswerk betaald zou
kunnen worden. Dat leverde toen al
eindeloze welles-nietes discussies op.
Wat ik ook niet begrijp is de acht uit
keringsgerechtigden op de evaluatiea-
vdnd in De Witte Burcht. Je moest je
handtekening in een boek zetten en
dan wordt blijkbaar even op z'n Tes-
sels (van wie is dat d'r ien) uitgemaakt
wie een uitkering heeft. Dat getal telt
mee in de discussie maar de uitslag
van een enquete wordt vluchtig opzij
geschoven. Misschien weten de men
sen op straat het beter. Mij komt deze
snelle besluitvorming voor als het boek
Don Quichotte, de man die stemmen
hoorde en ten strijde trok. Als stripfi
guur is de wethouder voor mij per
soonlijk dan ook onvervangbaar maar
als wethouder had ik meer verwacht.
We kregen toch immers te horen dat
hij zich voor 200% zou inzetten voor
de plaatselijke werklozen?
Antoon Goes
Den Burg
28 Texelaars leverden een goede oplos
sing in voor de cryptische puzzel van
de alcoholtentoonstelling in d'Ouwe
Ulo. De volgende drie zijn uitgeloot
voor een prijs en hebben die inmiddels
ontvangen: llonka de Boer, Robert Vis
ser en Alinda Boot.
Woensdag heeft de politie in de
buurt van camping Loodsmansduin
de kluis van 150 kilo teruggevon
den die drie weken geleden werd
gestolen uit jeugdherberg De
Eijercoogh.
Die vondst deed men naar aanleiding
van een tip. De daders hadden ge
poogd de brandkast open te breken
maar dat was niet gelukt: het geld zat
er dus nog in. Het onderzoek naar de
daders is nog gaande.
