Maarten Roeper neemt
woorden niet terug
AI3END4
Het vergaan van Galjootschip „HARLINGEN"
ter walvisch vangst in Straat Davids
te 's morgens 5 uren op 23 Augustus 1826
Verontruste H.M.v.L.-leden teleurgesteld
Aangespoelde olie
door Kommandeur K. HOEKSTRA van Texel
Kostbare ring kwijt
Brommer gaf
geen voorrang
Geslaagd
Alcoholcontrole
Excelsior speelt
op kerstochtend
Geen excessen met
Ouwe Sunderklaas
PAGINA 2
TEXELSE COURANT
DINSDAG 18 DECEMBER 1984
Voorzitter Maarten Roeper van de afdeling Texel van de Hol
landse Maatschappij v. Landbouw heeft geweigerd zijn relati
verende uitlatingen met betrekking tot het nationaal land
schap en de relatienota terug te nemen. Roeper, gesteund
door de overige leden van het bestuur, maakte dat duidelijk
op een druk bezochte buitengewone vergadering die vrijdag
op initiatief van een 30-tal verontruste leden in De Pelikaan
werd gehouden.
De briefschrijvers hadden geëist dat
Roeper zijn woorden terug zou trek
ken, anders zouden zij overwegen als
lid van de afdeling te bedanken. Of
dat laatste nu zal gebeuren, moet nog
blijken. Tijdens de discussie (die pas
tegen middernacht eindigde) bleek dat
het vooral werd betreurd dat de „land
schapsvriendelijke" uitlatingen van
Roeper publiciteit hebben gekregen.
Het verslag in de Texelse Courant had
een schokeffect teweeg gebracht. Roe
per weigerde echter te erkennen dat
hij een tactische fout had gemaakt
door de krant voor de vergadering uit
te nodigen. Hij had die publiciteit zelfs
nagestreefd en had allerminst spijt van
de gevolgen. De vergadering sprak
echter met 34 tegen 27 stemmen uit
dat het wèl fout was geweest om de
krant erbij te halen en tevens dat de
gezamenlijke landbouworganisaties met
B en W moeten gaan praten over hoe
het nu verder moet.
Niet weg
Het meest opmerkelijke van deze ver
gadering was dat Roeper ondanks zijn
weigering om de gewraakte uitlatingen
terug te nemen, op zijn stoel mocht
blijven zitten. Vrijwel niemand bleek
wat te voelen voor een motie van
wantrouwen hoewel Roeper zelf op die
mogelijkheid wees. Van de krant van
de briefschrijvers werd zelfs opge
merkt: „Zo'n taaie voorzitter moeten
we houden."
Onderwerp van de discussie waren de
woorden van Roeper zoals ze waren
weergegeven in de Texelse Courant.
Roeper liet weten dat die weergave
correct was en gaf een nadere toelich
ting op zijn mening dat de plaatselijke
bestuurders zich eens moeten afvragen
of aanwijzing tot nationaal landschap
voor Texel toch niet bepaalde financië
le mogelijkheden biedt. Met nadruk
wees Roeper erop dat hij nog steeds
van mening is dat de boeren bij het
het er gewoon zo snel mogelijk af."
Speelautomaten
Ook het politievoorstel om een rege
ling in te voeren voor het exploiteren
van speelautomaten viel bij de com
missie in goede aarde. De raadsleden
roemden het complete en goed onder
bouwde stuk. Riet Huitema (CDA)
keerde zich tegen het in alle dorpen
behalve De Waal toestaan van speel
hallen. Overigens bleek geen van de
commissieleden te weten dat er in
Den Hoorn al een dergelijke hal is, een
kennis die zelfs de Hoornder Schilling
niet had. Dat was voor hem een on
derstreping van de geringe overlast die
dergelijke instellingen veroorzaken.
Wat ook niet bekend bleek te zijn is
dat het nu ook al is toegestaan om in
elk dorp een hal te vestigen. Henk
Beumkes (Pakt) schaarde zich aan de
zijde van Huitema en wees het denk
beeld van meer hallen af. Volgens de
wethouder en opperwachtmeester Tïe-
me Jilderda van de rijkspolitie was de
animo om in dorpen als Oosterend en
Oudeschild dergelijke hallen te vesti
gen niet erg groot.
Jilderda gaf een toelichting op het
waarom van de regeling: „Het is be
kend dat er nu op Texel ook fruitauto
maten staan, zelfs zelfbetalende. Die
zullen in de nieuwe wet op de
kansspelen, als die er door komt, toe
gestaan zijn, maar tot die tijd is het
beter zelf een duidelijk beleid te for
muleren, dan is er ook makkelijker de
hand aan te houden", iets dat door
Schilling werd onderstreept. Jilderda
voorspelde dat als de verordening van
kracht zou zijn er eerder minder dan
meer automaten op het eiland zouden
komen.
16 jaar
Ook de minimumleeftijd voor het be
dienen van kansspelautomaten bleek
onderwerp van discussie. Verscheidene
raadsleden verklaarden dat noodzake
lijk te vinden maar volgens de aanwe
zige politiemensen was het zeer moei
lijk hier een effectieve controle op uit
te oefenen. Dat de leeftijdsgrens toch
wordt gehanteerd heeft te maken met
het duidelijk vaststellen van de verant
woordelijkheid die de exploitant
draagt. Als er misstanden zouden ont
staan zal de politie dan ook niet schro
men om de naleving van de minimum
leeftijdseis af te dwingen of dat als
grond voor het intrekken van de ver
gunning aan te voeren.
nationaal landschap en de relatienota
geen enkel belang hebben en er zich
dus tegen zullen verzetten. De plaatse
lijke bestuurders hebben echter ook
andere belangen op het eiland te be
hartigen en het zou achteraf wel eens
heel overstandig kunnen zijn om ner
gens over te willen praten. De voorzit
ter zei dat het hoog tijd werd om zo'n
nuancering aan te brengen en vond
dat hij de vrijheid had om dat als per
soonlijke opvatting in zijn openings
woord te doen en aldus een bijdrage
te leveren aan de openbare discussie
over dat onderwerp. De protestbrief
van de verontruste leden vond hij
„slecht" en noemde het initiatief „een
onwaardige zaak voor de Hollandse
Maatschappij."
Ongelukkige indruk
In de daarop volgende discussie, waar
aan door tal van aanwezigen (waaron
der Arie Brans, Dieter Stoll en Bas
v.d. Beek) werd deelgenomen kreeg
Roeper het verwijt te horen dat hij met
zijn openbaar gemaakte uitlatingen de
onderhandelingspositie van de boeren
heeft verzwakt. De indruk is gewekt
dat de boeren „om" zijn en dat zij de
deur naar het nationaal landschap op
een kier willen zetten.
Bas v.d. Beek citeerde het artikel in de
krant en constateerde dat Roepers uit
latingen niet strijdig zijn met het
standpunt dat de boeren tot dusver
ten opzichte van de groene nota's
hebben ingenomen. De boeren zijn
nog steeds afwijzend, dat staat er
nadrukkelijk.
De weigering van Roeper om zijn
woorden terug te nemen en het feit
dat men hem desondanks toch de laan
niet wilde uitsturen leverde op de ver
gadering een onduidelijke situatie op.
Diverse voorstellen om tot een soort
besluitvorming te komen wat betreft
de toekomstige benadering van het
landschapsprobleem werden vanuit de
zaal naar voren gebracht maar telkens
met ruime meerderheid van stemmen
verworpen. Een van die voorstellen
was het beleggen van een informatiea
vond over de groene nota's en de ge
volgen van het afwijzen ervan. Een an
der voorstel was het benoemen van
een „commissie van wijze mannen"
om het conflict te bespreken.
Afkeuring
Van het bestuur zelf kwam het idee
om de gezamenlijke landbouworganisa
ties met B en W te laten vergaderen
over de strategie inzake nationaal land
schap, relatienota, e.d. Ook dat voor
stel werd in eerste instantie afgewezen
maar het kwam er met 34 tegen 27
stemmen wèl door toen het werd ge
koppeld aan de uitspraak dat Roeper
tactisch onjuist had gehandeld door
uit te lokken dat zijn gewraakte uit
spraken in de Texelse Courant
verschenen.
Teleurgesteld
Arie Brans, één van de verontruste le
den, denkt met weinig voldoening aan
de buitengewone vergadering terug.
„We waren ervan uitgegaan dat Roe
per, geconfronteerd met zoveel onge
noegen, zo wijs zou zijn om zijn woor
den terug te nemen. We stonden ei
genlijk perplex dat hij dat weigerde.
Nee, we hebben geen motie van wan
trouwen tegen hem willen indienen
want het doel van de avond was niet
Roeper te wippen maar om hem zijn
woorden te laten terugnemen. Dat is.
dus niet gelukt en dat vinden we erg
jammer. Ons bezwaar is niet zozeer
dat Roeper zo denkt maar dat, door
dergelijke uitspraken in de openbaar
heid te brengen, het lijkt alsof de Hol
landse maatschappij van Landbouw zo
denkt.
Daardoor wordt de eenheid en eenge
zindheid onder de boeren aangetast en
dat is een slechte zaak. Of we nu als
lid zullen bedanken? Och, dat moet ie
der voor zichzelf uitmaken. Persoonlijk
lijkt het me niet verstandig om weg te
lopen, want daar is de kracht en de
eengezindheid van de organisatie ook
niet mee gediend. Over wat we verder
zullen doen, moeten we ons nog
beraden."
bespuiten met drijfmest van het raad
huis, de harde afwijzing van de ge
meenteraad, het bezoek van kamerle
den („die hebben ingezien dat Texel
zelf voldoende aandacht aan natuurbe
scherming besteedt") en het rapport
van de standsorganisaties waarin staat
dat de bedrijfsschade in de relatienota-
gebieden kan oplopen tot ƒ2500,— a
ƒ3000,— per hectare.
De schrijver zegt overigens deze
„wending" niet verrassend te vinden.
„Al jaren hebben wij kunnen opmer
ken dat in de gelederen van de
H.M.v.L. afd. Texel gedachten uitge
dragen worden die stroken met de drie
groene nota's. Dit is mede de reden
geweest dat op Texel een sterke te
genpool is ontstaan. De bijna 200 le
den tellende werkgroep Texel van de
stichting Wad en Land is niet van plan
zich achter het karretje van milieu
organisaties te laten spannen!"
In hetzelfde nummer van het medede
lingenblad staat een commentaar naar
aanleiding van de regeringsbeslissing
om Texel of delen ervan toch aan te
wijzen tot nationaal park, nationaal
landschap, grote landschappelijke een
heid en relatienotagebied. De opmer
kelijke conclusie wordt getrokken dat
het allemaal een gevolg is van het
bestemmingsplan buitengebied waarin
onderscheid wordt gemaakt tussen ge
woon agrarisch gebied, agrarisch ge
bied met landschappelijke, cultuur
historische en natuurlijke waarden en
gebied van landschappelijke, cultuur
historische en natuurlijke waarde met
agrarisch gebruik. Toen de raad hier in
1977 over stemde was er veel onenig
heid. De meerderheid ging akkoord na
dat burgemeester Sprenger had ver
klaard dat Texel alleen op die wijze de
landschapsbescherming in eigen hand
kon houden en aldus het land
schapspark buiten de deur kon
houden.
Verder wordt in herinnering gebracht
de in december 1982 door Jan van As-
selt ingediende motie de totale afwij
zing van de drie groene nota's behels
de. Bij de discussie daarover had bur
gemeester Engelvaart(„lichtelijk geïrri
teerd", volgens schrijver D. Stoll) ge
zegd: „Als de raad dit aanvaardt, zou
het college moeten voorstellen het
bestemmingsplan buitengebied te wij
zigen." Deze uitspraak, zo wordt in het
artikel gesteld, heeft niemand begre
pen noch er enig gewicht aan toege
kend. Zij ging in de verdere discussie
ten onder. „Wad en Land" vroeg op
heldering over de uitspraak maar keeg
onder meer als antwoord: „Naast het
feit dat wij geen verantwoording te
genover uw werkgroep wensen af te
leggen, zien wij geen redenen om
thans op dit punt nadere toelichting te
verschaffen." Later kreeg de raad de
schriftelijke mededeling dat het niet
nodig was om het bestemmingsplan
als gevolg van de motie aan te pas
sen. De wethouders Barendregt en
Schilling (die de motie hadden
gesteund) hadden laten weten dat de
doelstellingen en uitgangspunten van
het bestemmingsplan wat hen betreft
gehandhaafd konden worden.
Schrijver Stoll constateert: „Daar op
dat tijdstip de wethouders en raadsle
den nog niet op de hoogte waren
gesteld van de regeringsbeslissing kon
den zij gemakkelijk in het defensief
worden gedrukt. Hiermee was de kans
verkeken om het schuitje in de goede
richting te duwen."
Enige oplossing?
Aan het slot van het artikel (waarin
terloops wordt meegedeeld dat het
bestemmingsplan buitengebied tot
dusver niet is goedgekeurd door de
Kroon omdat Winsemius de bestem
ming voor „Zeeburg" anders geregeld
wil hebben) komt Stoll tot de conclu
sie dat er voor Texel maar één moge
lijkheid is om de status nationaal land
schap en de aanwijzing van relatieno-
tagebieden verlost te worden: wijziging
van het bestemmingsplan in zodanige
zin dat al het agrarische land tot ge
woon agrarisch gebied wordt bestemd.
De Hollandse Maatschappij van Land
bouw afdeling Texel heeft zijn lidmaat
schap van Wad en Land opgezegd.
Dat heeft volgens het bestuur niets
met de landschapskwestie te maken.
Het besluit is al geruime tijd geleden
genomen omdat de informatie die men
als gevolg van het lidmaatschap van
Wad en Land dacht te krijgen niet zo
veel voorstelt als men had gedacht.
wad en Land Aanrijding met schade
De stichting „Wad en Land" heeft
zeer afwijzend gereageerd op de uit
spraken van Roeper. In een artikel in
het decembernummer van het mede
delingenblad van de stichting vraagt
de schrijver zich verontwaardigd af hoe
het mogelijk is dat Roeper kan zeggen
dat er voor Texel misschien toch wel
positieve kanten aan de aanwijziging
zitten na de vele demonstraties, het
Als gevolg van een voorrangsfout ont
stond vrijdag op het kruispunt
Oostkaap-Zevenhuizen een aanrijding
met vrij veel materiële schade. Van Ze
venhuizen kwam een 32-jarige Texelse
automobilist, die geen voorrang gaf
aan een 43-jarige eilandgenoot. Vooral
de wagen van eerstgenoemde liep veel
schade op. Niemand werd gewond.
dadelijk aan het repareeren, sloopten
een ijzren hoepel van ons drankvaatje,
sloegen dezelve recht en spijkerde
daarmede de steven weder aan de kiel
vast. Hiervernachten wij onder eene
strenge koude. Meer en meer begon
men over vorst in handen en voeten te
klagen. Het vroor zoo sterk dat wij
vreesden dat de geheele zee zouden
digt loopen. Elkander aanziende, be
merkte wij duidelijke teeknenen van
verzwakking.
Den 10 October, 's Morgens dood stil
en heel mooi weer, zijnde alles digt
gevroren, zoodat wij bijna ons raad ten
einde waren. Wij moesten toch weder
v oort en over het ijs hen slepen, drie
van ons volk vielen et weder door.
Met behulp van anderen hen verdroo-
gende en versterkende zoo goed wij
konden, bleven wij nogtans behouden.
Voorts kwamen wij bij een ijsberg,
waar een afloop van vers water was
geweest. Wij hakten of stooten een
gat in denzelve en vonden tot aller
blijdschap water, hoewel brak, echter
bronken wij met zooveel smaak dat
niemand zich herinneren kon, in zijn
leven zoo smakelijk gedronken te heb
ben. Met de sliepen werkten wij daar
na over het ijs z.o. op. Bij velen onzer
begon de moed te verzwakken, doch
eenigszins te herleven toen ik zeide
dat ik mij verbeeldde een schip te zien
schoon het een ijsberg was, die veel
gelijkenis op een schip had. Ondertus-
schen waren de kielen der sloepen
zoodanig afgesleten dat de kielboutjes
allen begonnen uit te steken en met
onze verslapte krachten konden wij de
slioepen haast niet voort krijgen. Des
avonds waren wij weder bij een ijs
berg, klommen op denzelve en von
den, tot aller blijdschap, daar zuiver
versch water, hebben wij geen minder
dorst dan des morgens, daar het
scheen dat door het drinken, temeer
van brak water, onze dorst vermeerder
de. Wijzagen eene vlakke zware
schots, waarop wij naa toe werken om
er op te vernachten. De nacht was fel
koud, wij sliepen weinig en moesten
'dan weder loopen zoo hard wij konden
en allerlei bewegingen maken om
warm te worden en te blijven.
Den 11 October, 's morgens stil en
mooi weer, gingen wij weder met de
sloepen aan het slepen over ijs Z.O.
op, zijnde het ijs zoo zwak, dat de
sloepen er bestendig door gingen, ge
weldig leden en wij weinig vorderden.
Ook verzwakten dagelijks vele onzer
krachten en moed doch ik sprak tel
kens weder moed in zooveel ik konde.
Na de middag de wind N.O. met een
mooie kolte doch fijn koud, zetten wij
onze zeiltjes bij, trapten het ijs voor de
sloepen stukken en ringelrolden met
dezelve, zoodat wij nog tamelijk vor
derden. Des avonds zagen wij een
groote ril water, kwamen nog in dezel
ve en bespeurden tevens, tot onze
bvlijdschap dijning, hetwelk te kennen
gaf, dat wij niet ver van de ruimte
moesten zijn. Met den donker kwamen
wij bij een zware schots waarop wij de
sloepen haalden, die zeer lek waren en
gecalafaterd moesten worden. Dien
dag hadden wij geen drinken gehad,
en moesten hoe koud ook, weder ijs
eten, dat bijna door de sterke vorst
niet te doen was. Het rauwe pekelspek
dat wij moesten eten veroorzaakte te
mede veel dorst. Des nachts werkte
het ijs geweldig, zoodat wij altijd in
beweging moesten zijn om de sloepen
te bewaren, dar wij hard voor vrees
den, denkende niet anders dan op ijs
te moeten sterven.
Den 12 October, 's morgens 3 uren,
de wind N.O. en maneschijn, met
vlugge koelte zaten wij rondom in het
ijsm getwelk geweldig kruide, zoodat
wij genoodzaakt werden de sloepen
over hetzelve te slepen, tot op de kant
van het water om daar dezelve te re
pareren en zoo spoedig mogelijk te
vertrekken. Door dat slepen kregen wij
weder drie gaten in de sloepen, doch
repareerden dezelve zoo goed wij kon
den, hebbende toen onze dokter in
het ijs gelegen, ver van de sloepen,
zoo dat hij eer hij met behulp van an
deren bij zijn kelderen kwam. tot op
het lijf bevroren was, wij liepn met
hem zoolang, tot hij weer in de warm
te kwam, waarna wij onder zeil gin
gen. Ten 6 uren werkte wij Z.O. over,
zooveel wij konden, waar de meester
uimte ons geleide, doch kregen meer
een meer water, zeilden met een snelle
voorgang, zoodat wij dachten dien
dag land te krijgen. Na de middag wa
ren wij in de openbare ruimte met hol
water, zoo hol, dat wij met de slipen
het bijna te kwaad kregen, zoodat wij
gedurig de zeilen moesten strijken (ne
der laten) wij, kregen ook zooveel wa
ter overm dat wij onophoudelijk
moesten hoozen en pompen. Het
vroor zoo sterk dat alles bijna ijs wierd
en de sliepen onhandelbaar waren. Te
gen de avond kwamen wij weder on
der strookjesijs en kregen slegt (rustig)
water, wij zuiverden onze sloepen van
ijs, hetwelk hun veel opligte. Zoo dit
niet gebeurd waren hadden wij er on
der moeten bezwijken. Des nachts 12
uur kwamen wij aan land, zijnde Sui-
kertop. Wij waren alle stok af en ver
moeid, zoodat wij veel moeite hadden
de sloepen op droog te krijgen. Een
akelige nacht bragten wij door, aten
een stukje brood met rauw pekelspek,
hetgeen wij van dorst bijna niet door
konden krijgen, doch hadden mede
honger.
Den 13 October, s morgens de wind
Z.O. mooi weer van wind doch dik van
sneeuw, zagen wij weder in een der
sliepen, het opslepen een gat, en van
de anderen dat de naden ontzet wa
ren, zoo dat wij weder aan het repa
reeren moesten. Wij sloopten intus-
schen eenige plankjes uit de buikdel-
ling der sloepen om vuur te maken en
dan ijs te smelten in een ketel zoodra
het warm wird, of het ijs gesmolten
was konden men bezwaarlijk order
houden, daar het volk, om het eerst te
drinken, begon te vegten, hoe zwak zij
ook waren. De meesten onzer waren
of handen of voeten bevroren en een
matroos met name Reijnier Krul uit
den Helder, zoo inwendig koud dat hij
gaan noch staan konden. Wij zetten
de man bij het vuur hoewel het loopen
en beweging maken beter was, doch
daartoe was hij niet meer in staat. On
ze sloepen weder hersteld zijnde, zoo
veel geschieden kon, hielpen genoem
de man daarin, dekten hem met klede
ren en dekens zoo goed wij konden,
gingen weder op reis om de Zuid, on
der land langs en vorderde mooi. Voor
de middag een vlugge namen wij vrij
wat water over in de sloepen, hetwelk
terstond in ijs was, en onze weinige
klederen die wij hadden, doornat
maakte, zoodat toen niemand meer in
het water moest vallen, of zoude zulks
met de dood bekoopen. Des avonds
dik van sneeuw, te 10 uren kwamen
wij weder in het ijs tusschen verschei
dene eilanden, waar wij buitenom
moesten, doch konden geen plaatsje
vinden daar wij de sloepen ophaalden
Wij moesten onophoudelijk pompen
en het op de riemen houden. Des
nachts herlderde het eenigszins op. De
wind Z.O. zetten wij onze zeiltjes bij en
zeilden om de zuid waar de meeste
ruimte ons geleide, soms liep het vast
en moesten dan weder terug, brachten
een akelige nacht door, daar alle
klaagden over pijn in handen of voe
ten, en vele over geweldige kramp, da:
mij mede vreeselijk hinderde, benevens
de stuurman, mijn zoon en de kinde
ren, welke laatst wij altijd bestopten
en mede opende voeten hadden, doch
zij waren over het geheel van de
besten. Intusschen overleed Rijnier
Krul van den Helder, in de ouderdom
van 46 jaren, hebbende een akelige
dood had die man; stervende deed hij
niets anders dan geweldig kners
tanden.
Den 14 October, 's morgens de wind
Oost, mooi weer, roeiden naar een ei
land en begroeven daar de overlede
nen, voorts zochten wij om versch wa
ter en moesten uit nood weder ijs
eten, dat wij bijna allen zeere lippen
kregen. Den geheele dag roeiden wij
door, onder langs langs, hetwelk niet
veel veschoot. Des avonds waren wij
bij een singel, haalden de sloepen op
dezelve, waren zo vermoeid en af van
slaap, dat wij veel moeite hadden de
zelve op droog te krijgen, doch sliepen
dien nacht vrij gped naar mate der
omstandigheden.
Den 15 October, 's morgens de wind
N.O. met een mooije koelte en dik van
sneeuw. Zijnde wij allen stijf van kou
de, liepen en maakten zoo veel bewe
ging als wij konden om warm te wor
den, gingen toen op reis om de zuid
en konden tot ons groot geluk zeilend
daar het roeien, hoewel wij zulks even
(wordt vervolgd)
Dinsdag 18 december
Het algemeen ziekenfonds Texel heeft
in de Witte Burcht een vergadering
van vertegenwoordigers van verzeker
den en medewerkers; 20.00 uur.
Woensdag 19 december
De raadscommissie voor ruimtelijk en
huisvestingsbeleid heeft in het raad
huis een openbare veragdering. Aan
vang 19.30 uur. De agenda vermeldt
onder meer bespreking van het
bestemmingsplan Oudeschild industrie
terrein en de inrichting van het haven
terrein van 't Horntje in verband met
de aanpassing van de
aanleginrichtingen.
Het bestuur van de Welzijnsstichting
heeft een vergadering in het raadhuis,
aanvang 19.30 uur. Gesproken wordt
onder andere over de gevolgen van de
beëindiging van het MZW-projekt, o.a.
voor het samenwerkingsverband met
het jeugdwerk. Verder komt de taak
omschrijving van sporthalbeheerder W.
Kalk aan de orde, wordt een voorzitter
van de Welzijnsstichting benoemd en
komt de verzelfstandiging van de mu
ziekschool ter sprake.
In „De Pelikaan" wordt een voorlich
tingsavond over het agrarisch banen
plan gehouden; 20.00 uur.
Donderdag 20 december
De raadscommissie voor financieel,
economisch en technisch beleid heeft
een openbare vergadering in het raad
huis, aanvang 19.30 uur. Gesproken
wordt over de leges voor hinderwet
vergunningen, het opknappen van De
Cocksdorp ter gelegenheid van het
15-jarig bestaan van Eierland en het
beschikbaar stellen van een crediet
voor een hinderwetuitvoeringsprogram-
ma.
De ouderen van De Koog hebben in
het Natuurrecreatiecentrum hun
adventsviering.
Een inwoner van Den Burg is in de
Ouwe Sunderklaasnacht zijn kostbare
ring kwijtgeraakt. Het is een gouden
ring met drie briljanten, die niet alleen
een hoge geldwaarde heeft, maar ook
als erfstuk voor de eigenaar van veel
betekenis is. Wie de ring heeft gevon-
cjen, wordt verzocht kontakt op te ne
mén met de politie.
Een 19-jarige bromfietser uit Den Hel
der die vrijdag in de Warmoesstraat
reed verleende geen voorrang aan een
op de Elemert rijdende auto, bestuurd
door een 23-jarige Texelaar. Beide par
tijen hadden lichte schade te
betreuren.
Aan de Rijks Universiteit van Leiden
slaagde Erna Kager van de Pontweg
voor het kandidaatsexamen niet-
westerse sociologie.
H. Zijm slaagde in Heerhugowaard
voor het ondernemersdiploma in het
Schildersbedrijf. Zijm is werkzaam bij
de Verenigde Schilders U.A.
In de nacht van zaterdag op zondag
voerde de politie over heel Texel een
alcoholcontrole uit, waarbij tal van au
tomobilisten werden aangehouden.
Twee Texelaars kregen een rijverbod
maar bij een 24-jarige Amsterdammer
was het resultaat van de blaasproef
zodanig dat ook een bloedproef moest
worden genomen.
Muziekvereniging Excelsior zal het
kerstfeest muzikaal openen door in de
vroege ochtend kerstmelodieën ten ge
hore te brengen. Om 7.30 uur speelt
men in Oost en een half uur later in
het centrum van Oosterend.
Traditiegetrouw is de Ouwe Sunder
klaas zonder ernstige wanklanken ver
lopen. Voor zover de politie weet, zijn
er geen ongelukken gebeurd. Wel
moeten er enkele vechtpartijtjes in ca-
fé's zijn geweest, maar die liepen be
trekkelijk onschuldig af. Het was al
thans niet nodig de politie in te scha
kelen. De politie patrouilleerde de hele
nacht intensief, waarbij in het bijzon
der werd gelet op rijden onder invloed
Vijf personen werden aangehouden.
Drie Texelaars bleken zoveel te hebben
gedronken dat zij zich 'aan een bloed
proef moesten onderwerpen en aan
een man uit Schagen hoefde alleen
een rijverbod te worden opgelegd. Van
iemand uit Den Helder werd tijdens
het dansen een portefeuille gerold. De
inhoud bestond uit ƒ6,— en meerdere
girocheques met betaalpas.