Maarten Roeper neemt woorden niet terug AI3END4 Het vergaan van Galjootschip „HARLINGEN" ter walvisch vangst in Straat Davids te 's morgens 5 uren op 23 Augustus 1826 Verontruste H.M.v.L.-leden teleurgesteld Aangespoelde olie door Kommandeur K. HOEKSTRA van Texel Kostbare ring kwijt Brommer gaf geen voorrang Geslaagd Alcoholcontrole Excelsior speelt op kerstochtend Geen excessen met Ouwe Sunderklaas PAGINA 2 TEXELSE COURANT DINSDAG 18 DECEMBER 1984 Voorzitter Maarten Roeper van de afdeling Texel van de Hol landse Maatschappij v. Landbouw heeft geweigerd zijn relati verende uitlatingen met betrekking tot het nationaal land schap en de relatienota terug te nemen. Roeper, gesteund door de overige leden van het bestuur, maakte dat duidelijk op een druk bezochte buitengewone vergadering die vrijdag op initiatief van een 30-tal verontruste leden in De Pelikaan werd gehouden. De briefschrijvers hadden geëist dat Roeper zijn woorden terug zou trek ken, anders zouden zij overwegen als lid van de afdeling te bedanken. Of dat laatste nu zal gebeuren, moet nog blijken. Tijdens de discussie (die pas tegen middernacht eindigde) bleek dat het vooral werd betreurd dat de „land schapsvriendelijke" uitlatingen van Roeper publiciteit hebben gekregen. Het verslag in de Texelse Courant had een schokeffect teweeg gebracht. Roe per weigerde echter te erkennen dat hij een tactische fout had gemaakt door de krant voor de vergadering uit te nodigen. Hij had die publiciteit zelfs nagestreefd en had allerminst spijt van de gevolgen. De vergadering sprak echter met 34 tegen 27 stemmen uit dat het wèl fout was geweest om de krant erbij te halen en tevens dat de gezamenlijke landbouworganisaties met B en W moeten gaan praten over hoe het nu verder moet. Niet weg Het meest opmerkelijke van deze ver gadering was dat Roeper ondanks zijn weigering om de gewraakte uitlatingen terug te nemen, op zijn stoel mocht blijven zitten. Vrijwel niemand bleek wat te voelen voor een motie van wantrouwen hoewel Roeper zelf op die mogelijkheid wees. Van de krant van de briefschrijvers werd zelfs opge merkt: „Zo'n taaie voorzitter moeten we houden." Onderwerp van de discussie waren de woorden van Roeper zoals ze waren weergegeven in de Texelse Courant. Roeper liet weten dat die weergave correct was en gaf een nadere toelich ting op zijn mening dat de plaatselijke bestuurders zich eens moeten afvragen of aanwijzing tot nationaal landschap voor Texel toch niet bepaalde financië le mogelijkheden biedt. Met nadruk wees Roeper erop dat hij nog steeds van mening is dat de boeren bij het het er gewoon zo snel mogelijk af." Speelautomaten Ook het politievoorstel om een rege ling in te voeren voor het exploiteren van speelautomaten viel bij de com missie in goede aarde. De raadsleden roemden het complete en goed onder bouwde stuk. Riet Huitema (CDA) keerde zich tegen het in alle dorpen behalve De Waal toestaan van speel hallen. Overigens bleek geen van de commissieleden te weten dat er in Den Hoorn al een dergelijke hal is, een kennis die zelfs de Hoornder Schilling niet had. Dat was voor hem een on derstreping van de geringe overlast die dergelijke instellingen veroorzaken. Wat ook niet bekend bleek te zijn is dat het nu ook al is toegestaan om in elk dorp een hal te vestigen. Henk Beumkes (Pakt) schaarde zich aan de zijde van Huitema en wees het denk beeld van meer hallen af. Volgens de wethouder en opperwachtmeester Tïe- me Jilderda van de rijkspolitie was de animo om in dorpen als Oosterend en Oudeschild dergelijke hallen te vesti gen niet erg groot. Jilderda gaf een toelichting op het waarom van de regeling: „Het is be kend dat er nu op Texel ook fruitauto maten staan, zelfs zelfbetalende. Die zullen in de nieuwe wet op de kansspelen, als die er door komt, toe gestaan zijn, maar tot die tijd is het beter zelf een duidelijk beleid te for muleren, dan is er ook makkelijker de hand aan te houden", iets dat door Schilling werd onderstreept. Jilderda voorspelde dat als de verordening van kracht zou zijn er eerder minder dan meer automaten op het eiland zouden komen. 16 jaar Ook de minimumleeftijd voor het be dienen van kansspelautomaten bleek onderwerp van discussie. Verscheidene raadsleden verklaarden dat noodzake lijk te vinden maar volgens de aanwe zige politiemensen was het zeer moei lijk hier een effectieve controle op uit te oefenen. Dat de leeftijdsgrens toch wordt gehanteerd heeft te maken met het duidelijk vaststellen van de verant woordelijkheid die de exploitant draagt. Als er misstanden zouden ont staan zal de politie dan ook niet schro men om de naleving van de minimum leeftijdseis af te dwingen of dat als grond voor het intrekken van de ver gunning aan te voeren. nationaal landschap en de relatienota geen enkel belang hebben en er zich dus tegen zullen verzetten. De plaatse lijke bestuurders hebben echter ook andere belangen op het eiland te be hartigen en het zou achteraf wel eens heel overstandig kunnen zijn om ner gens over te willen praten. De voorzit ter zei dat het hoog tijd werd om zo'n nuancering aan te brengen en vond dat hij de vrijheid had om dat als per soonlijke opvatting in zijn openings woord te doen en aldus een bijdrage te leveren aan de openbare discussie over dat onderwerp. De protestbrief van de verontruste leden vond hij „slecht" en noemde het initiatief „een onwaardige zaak voor de Hollandse Maatschappij." Ongelukkige indruk In de daarop volgende discussie, waar aan door tal van aanwezigen (waaron der Arie Brans, Dieter Stoll en Bas v.d. Beek) werd deelgenomen kreeg Roeper het verwijt te horen dat hij met zijn openbaar gemaakte uitlatingen de onderhandelingspositie van de boeren heeft verzwakt. De indruk is gewekt dat de boeren „om" zijn en dat zij de deur naar het nationaal landschap op een kier willen zetten. Bas v.d. Beek citeerde het artikel in de krant en constateerde dat Roepers uit latingen niet strijdig zijn met het standpunt dat de boeren tot dusver ten opzichte van de groene nota's hebben ingenomen. De boeren zijn nog steeds afwijzend, dat staat er nadrukkelijk. De weigering van Roeper om zijn woorden terug te nemen en het feit dat men hem desondanks toch de laan niet wilde uitsturen leverde op de ver gadering een onduidelijke situatie op. Diverse voorstellen om tot een soort besluitvorming te komen wat betreft de toekomstige benadering van het landschapsprobleem werden vanuit de zaal naar voren gebracht maar telkens met ruime meerderheid van stemmen verworpen. Een van die voorstellen was het beleggen van een informatiea vond over de groene nota's en de ge volgen van het afwijzen ervan. Een an der voorstel was het benoemen van een „commissie van wijze mannen" om het conflict te bespreken. Afkeuring Van het bestuur zelf kwam het idee om de gezamenlijke landbouworganisa ties met B en W te laten vergaderen over de strategie inzake nationaal land schap, relatienota, e.d. Ook dat voor stel werd in eerste instantie afgewezen maar het kwam er met 34 tegen 27 stemmen wèl door toen het werd ge koppeld aan de uitspraak dat Roeper tactisch onjuist had gehandeld door uit te lokken dat zijn gewraakte uit spraken in de Texelse Courant verschenen. Teleurgesteld Arie Brans, één van de verontruste le den, denkt met weinig voldoening aan de buitengewone vergadering terug. „We waren ervan uitgegaan dat Roe per, geconfronteerd met zoveel onge noegen, zo wijs zou zijn om zijn woor den terug te nemen. We stonden ei genlijk perplex dat hij dat weigerde. Nee, we hebben geen motie van wan trouwen tegen hem willen indienen want het doel van de avond was niet Roeper te wippen maar om hem zijn woorden te laten terugnemen. Dat is. dus niet gelukt en dat vinden we erg jammer. Ons bezwaar is niet zozeer dat Roeper zo denkt maar dat, door dergelijke uitspraken in de openbaar heid te brengen, het lijkt alsof de Hol landse maatschappij van Landbouw zo denkt. Daardoor wordt de eenheid en eenge zindheid onder de boeren aangetast en dat is een slechte zaak. Of we nu als lid zullen bedanken? Och, dat moet ie der voor zichzelf uitmaken. Persoonlijk lijkt het me niet verstandig om weg te lopen, want daar is de kracht en de eengezindheid van de organisatie ook niet mee gediend. Over wat we verder zullen doen, moeten we ons nog beraden." bespuiten met drijfmest van het raad huis, de harde afwijzing van de ge meenteraad, het bezoek van kamerle den („die hebben ingezien dat Texel zelf voldoende aandacht aan natuurbe scherming besteedt") en het rapport van de standsorganisaties waarin staat dat de bedrijfsschade in de relatienota- gebieden kan oplopen tot ƒ2500,— a ƒ3000,— per hectare. De schrijver zegt overigens deze „wending" niet verrassend te vinden. „Al jaren hebben wij kunnen opmer ken dat in de gelederen van de H.M.v.L. afd. Texel gedachten uitge dragen worden die stroken met de drie groene nota's. Dit is mede de reden geweest dat op Texel een sterke te genpool is ontstaan. De bijna 200 le den tellende werkgroep Texel van de stichting Wad en Land is niet van plan zich achter het karretje van milieu organisaties te laten spannen!" In hetzelfde nummer van het medede lingenblad staat een commentaar naar aanleiding van de regeringsbeslissing om Texel of delen ervan toch aan te wijzen tot nationaal park, nationaal landschap, grote landschappelijke een heid en relatienotagebied. De opmer kelijke conclusie wordt getrokken dat het allemaal een gevolg is van het bestemmingsplan buitengebied waarin onderscheid wordt gemaakt tussen ge woon agrarisch gebied, agrarisch ge bied met landschappelijke, cultuur historische en natuurlijke waarden en gebied van landschappelijke, cultuur historische en natuurlijke waarde met agrarisch gebruik. Toen de raad hier in 1977 over stemde was er veel onenig heid. De meerderheid ging akkoord na dat burgemeester Sprenger had ver klaard dat Texel alleen op die wijze de landschapsbescherming in eigen hand kon houden en aldus het land schapspark buiten de deur kon houden. Verder wordt in herinnering gebracht de in december 1982 door Jan van As- selt ingediende motie de totale afwij zing van de drie groene nota's behels de. Bij de discussie daarover had bur gemeester Engelvaart(„lichtelijk geïrri teerd", volgens schrijver D. Stoll) ge zegd: „Als de raad dit aanvaardt, zou het college moeten voorstellen het bestemmingsplan buitengebied te wij zigen." Deze uitspraak, zo wordt in het artikel gesteld, heeft niemand begre pen noch er enig gewicht aan toege kend. Zij ging in de verdere discussie ten onder. „Wad en Land" vroeg op heldering over de uitspraak maar keeg onder meer als antwoord: „Naast het feit dat wij geen verantwoording te genover uw werkgroep wensen af te leggen, zien wij geen redenen om thans op dit punt nadere toelichting te verschaffen." Later kreeg de raad de schriftelijke mededeling dat het niet nodig was om het bestemmingsplan als gevolg van de motie aan te pas sen. De wethouders Barendregt en Schilling (die de motie hadden gesteund) hadden laten weten dat de doelstellingen en uitgangspunten van het bestemmingsplan wat hen betreft gehandhaafd konden worden. Schrijver Stoll constateert: „Daar op dat tijdstip de wethouders en raadsle den nog niet op de hoogte waren gesteld van de regeringsbeslissing kon den zij gemakkelijk in het defensief worden gedrukt. Hiermee was de kans verkeken om het schuitje in de goede richting te duwen." Enige oplossing? Aan het slot van het artikel (waarin terloops wordt meegedeeld dat het bestemmingsplan buitengebied tot dusver niet is goedgekeurd door de Kroon omdat Winsemius de bestem ming voor „Zeeburg" anders geregeld wil hebben) komt Stoll tot de conclu sie dat er voor Texel maar één moge lijkheid is om de status nationaal land schap en de aanwijzing van relatieno- tagebieden verlost te worden: wijziging van het bestemmingsplan in zodanige zin dat al het agrarische land tot ge woon agrarisch gebied wordt bestemd. De Hollandse Maatschappij van Land bouw afdeling Texel heeft zijn lidmaat schap van Wad en Land opgezegd. Dat heeft volgens het bestuur niets met de landschapskwestie te maken. Het besluit is al geruime tijd geleden genomen omdat de informatie die men als gevolg van het lidmaatschap van Wad en Land dacht te krijgen niet zo veel voorstelt als men had gedacht. wad en Land Aanrijding met schade De stichting „Wad en Land" heeft zeer afwijzend gereageerd op de uit spraken van Roeper. In een artikel in het decembernummer van het mede delingenblad van de stichting vraagt de schrijver zich verontwaardigd af hoe het mogelijk is dat Roeper kan zeggen dat er voor Texel misschien toch wel positieve kanten aan de aanwijziging zitten na de vele demonstraties, het Als gevolg van een voorrangsfout ont stond vrijdag op het kruispunt Oostkaap-Zevenhuizen een aanrijding met vrij veel materiële schade. Van Ze venhuizen kwam een 32-jarige Texelse automobilist, die geen voorrang gaf aan een 43-jarige eilandgenoot. Vooral de wagen van eerstgenoemde liep veel schade op. Niemand werd gewond. dadelijk aan het repareeren, sloopten een ijzren hoepel van ons drankvaatje, sloegen dezelve recht en spijkerde daarmede de steven weder aan de kiel vast. Hiervernachten wij onder eene strenge koude. Meer en meer begon men over vorst in handen en voeten te klagen. Het vroor zoo sterk dat wij vreesden dat de geheele zee zouden digt loopen. Elkander aanziende, be merkte wij duidelijke teeknenen van verzwakking. Den 10 October, 's Morgens dood stil en heel mooi weer, zijnde alles digt gevroren, zoodat wij bijna ons raad ten einde waren. Wij moesten toch weder v oort en over het ijs hen slepen, drie van ons volk vielen et weder door. Met behulp van anderen hen verdroo- gende en versterkende zoo goed wij konden, bleven wij nogtans behouden. Voorts kwamen wij bij een ijsberg, waar een afloop van vers water was geweest. Wij hakten of stooten een gat in denzelve en vonden tot aller blijdschap water, hoewel brak, echter bronken wij met zooveel smaak dat niemand zich herinneren kon, in zijn leven zoo smakelijk gedronken te heb ben. Met de sliepen werkten wij daar na over het ijs z.o. op. Bij velen onzer begon de moed te verzwakken, doch eenigszins te herleven toen ik zeide dat ik mij verbeeldde een schip te zien schoon het een ijsberg was, die veel gelijkenis op een schip had. Ondertus- schen waren de kielen der sloepen zoodanig afgesleten dat de kielboutjes allen begonnen uit te steken en met onze verslapte krachten konden wij de slioepen haast niet voort krijgen. Des avonds waren wij weder bij een ijs berg, klommen op denzelve en von den, tot aller blijdschap, daar zuiver versch water, hebben wij geen minder dorst dan des morgens, daar het scheen dat door het drinken, temeer van brak water, onze dorst vermeerder de. Wijzagen eene vlakke zware schots, waarop wij naa toe werken om er op te vernachten. De nacht was fel koud, wij sliepen weinig en moesten 'dan weder loopen zoo hard wij konden en allerlei bewegingen maken om warm te worden en te blijven. Den 11 October, 's morgens stil en mooi weer, gingen wij weder met de sloepen aan het slepen over ijs Z.O. op, zijnde het ijs zoo zwak, dat de sloepen er bestendig door gingen, ge weldig leden en wij weinig vorderden. Ook verzwakten dagelijks vele onzer krachten en moed doch ik sprak tel kens weder moed in zooveel ik konde. Na de middag de wind N.O. met een mooie kolte doch fijn koud, zetten wij onze zeiltjes bij, trapten het ijs voor de sloepen stukken en ringelrolden met dezelve, zoodat wij nog tamelijk vor derden. Des avonds zagen wij een groote ril water, kwamen nog in dezel ve en bespeurden tevens, tot onze bvlijdschap dijning, hetwelk te kennen gaf, dat wij niet ver van de ruimte moesten zijn. Met den donker kwamen wij bij een zware schots waarop wij de sloepen haalden, die zeer lek waren en gecalafaterd moesten worden. Dien dag hadden wij geen drinken gehad, en moesten hoe koud ook, weder ijs eten, dat bijna door de sterke vorst niet te doen was. Het rauwe pekelspek dat wij moesten eten veroorzaakte te mede veel dorst. Des nachts werkte het ijs geweldig, zoodat wij altijd in beweging moesten zijn om de sloepen te bewaren, dar wij hard voor vrees den, denkende niet anders dan op ijs te moeten sterven. Den 12 October, 's morgens 3 uren, de wind N.O. en maneschijn, met vlugge koelte zaten wij rondom in het ijsm getwelk geweldig kruide, zoodat wij genoodzaakt werden de sloepen over hetzelve te slepen, tot op de kant van het water om daar dezelve te re pareren en zoo spoedig mogelijk te vertrekken. Door dat slepen kregen wij weder drie gaten in de sloepen, doch repareerden dezelve zoo goed wij kon den, hebbende toen onze dokter in het ijs gelegen, ver van de sloepen, zoo dat hij eer hij met behulp van an deren bij zijn kelderen kwam. tot op het lijf bevroren was, wij liepn met hem zoolang, tot hij weer in de warm te kwam, waarna wij onder zeil gin gen. Ten 6 uren werkte wij Z.O. over, zooveel wij konden, waar de meester uimte ons geleide, doch kregen meer een meer water, zeilden met een snelle voorgang, zoodat wij dachten dien dag land te krijgen. Na de middag wa ren wij in de openbare ruimte met hol water, zoo hol, dat wij met de slipen het bijna te kwaad kregen, zoodat wij gedurig de zeilen moesten strijken (ne der laten) wij, kregen ook zooveel wa ter overm dat wij onophoudelijk moesten hoozen en pompen. Het vroor zoo sterk dat alles bijna ijs wierd en de sliepen onhandelbaar waren. Te gen de avond kwamen wij weder on der strookjesijs en kregen slegt (rustig) water, wij zuiverden onze sloepen van ijs, hetwelk hun veel opligte. Zoo dit niet gebeurd waren hadden wij er on der moeten bezwijken. Des nachts 12 uur kwamen wij aan land, zijnde Sui- kertop. Wij waren alle stok af en ver moeid, zoodat wij veel moeite hadden de sloepen op droog te krijgen. Een akelige nacht bragten wij door, aten een stukje brood met rauw pekelspek, hetgeen wij van dorst bijna niet door konden krijgen, doch hadden mede honger. Den 13 October, s morgens de wind Z.O. mooi weer van wind doch dik van sneeuw, zagen wij weder in een der sliepen, het opslepen een gat, en van de anderen dat de naden ontzet wa ren, zoo dat wij weder aan het repa reeren moesten. Wij sloopten intus- schen eenige plankjes uit de buikdel- ling der sloepen om vuur te maken en dan ijs te smelten in een ketel zoodra het warm wird, of het ijs gesmolten was konden men bezwaarlijk order houden, daar het volk, om het eerst te drinken, begon te vegten, hoe zwak zij ook waren. De meesten onzer waren of handen of voeten bevroren en een matroos met name Reijnier Krul uit den Helder, zoo inwendig koud dat hij gaan noch staan konden. Wij zetten de man bij het vuur hoewel het loopen en beweging maken beter was, doch daartoe was hij niet meer in staat. On ze sloepen weder hersteld zijnde, zoo veel geschieden kon, hielpen genoem de man daarin, dekten hem met klede ren en dekens zoo goed wij konden, gingen weder op reis om de Zuid, on der land langs en vorderde mooi. Voor de middag een vlugge namen wij vrij wat water over in de sloepen, hetwelk terstond in ijs was, en onze weinige klederen die wij hadden, doornat maakte, zoodat toen niemand meer in het water moest vallen, of zoude zulks met de dood bekoopen. Des avonds dik van sneeuw, te 10 uren kwamen wij weder in het ijs tusschen verschei dene eilanden, waar wij buitenom moesten, doch konden geen plaatsje vinden daar wij de sloepen ophaalden Wij moesten onophoudelijk pompen en het op de riemen houden. Des nachts herlderde het eenigszins op. De wind Z.O. zetten wij onze zeiltjes bij en zeilden om de zuid waar de meeste ruimte ons geleide, soms liep het vast en moesten dan weder terug, brachten een akelige nacht door, daar alle klaagden over pijn in handen of voe ten, en vele over geweldige kramp, da: mij mede vreeselijk hinderde, benevens de stuurman, mijn zoon en de kinde ren, welke laatst wij altijd bestopten en mede opende voeten hadden, doch zij waren over het geheel van de besten. Intusschen overleed Rijnier Krul van den Helder, in de ouderdom van 46 jaren, hebbende een akelige dood had die man; stervende deed hij niets anders dan geweldig kners tanden. Den 14 October, 's morgens de wind Oost, mooi weer, roeiden naar een ei land en begroeven daar de overlede nen, voorts zochten wij om versch wa ter en moesten uit nood weder ijs eten, dat wij bijna allen zeere lippen kregen. Den geheele dag roeiden wij door, onder langs langs, hetwelk niet veel veschoot. Des avonds waren wij bij een singel, haalden de sloepen op dezelve, waren zo vermoeid en af van slaap, dat wij veel moeite hadden de zelve op droog te krijgen, doch sliepen dien nacht vrij gped naar mate der omstandigheden. Den 15 October, 's morgens de wind N.O. met een mooije koelte en dik van sneeuw. Zijnde wij allen stijf van kou de, liepen en maakten zoo veel bewe ging als wij konden om warm te wor den, gingen toen op reis om de zuid en konden tot ons groot geluk zeilend daar het roeien, hoewel wij zulks even (wordt vervolgd) Dinsdag 18 december Het algemeen ziekenfonds Texel heeft in de Witte Burcht een vergadering van vertegenwoordigers van verzeker den en medewerkers; 20.00 uur. Woensdag 19 december De raadscommissie voor ruimtelijk en huisvestingsbeleid heeft in het raad huis een openbare veragdering. Aan vang 19.30 uur. De agenda vermeldt onder meer bespreking van het bestemmingsplan Oudeschild industrie terrein en de inrichting van het haven terrein van 't Horntje in verband met de aanpassing van de aanleginrichtingen. Het bestuur van de Welzijnsstichting heeft een vergadering in het raadhuis, aanvang 19.30 uur. Gesproken wordt onder andere over de gevolgen van de beëindiging van het MZW-projekt, o.a. voor het samenwerkingsverband met het jeugdwerk. Verder komt de taak omschrijving van sporthalbeheerder W. Kalk aan de orde, wordt een voorzitter van de Welzijnsstichting benoemd en komt de verzelfstandiging van de mu ziekschool ter sprake. In „De Pelikaan" wordt een voorlich tingsavond over het agrarisch banen plan gehouden; 20.00 uur. Donderdag 20 december De raadscommissie voor financieel, economisch en technisch beleid heeft een openbare vergadering in het raad huis, aanvang 19.30 uur. Gesproken wordt over de leges voor hinderwet vergunningen, het opknappen van De Cocksdorp ter gelegenheid van het 15-jarig bestaan van Eierland en het beschikbaar stellen van een crediet voor een hinderwetuitvoeringsprogram- ma. De ouderen van De Koog hebben in het Natuurrecreatiecentrum hun adventsviering. Een inwoner van Den Burg is in de Ouwe Sunderklaasnacht zijn kostbare ring kwijtgeraakt. Het is een gouden ring met drie briljanten, die niet alleen een hoge geldwaarde heeft, maar ook als erfstuk voor de eigenaar van veel betekenis is. Wie de ring heeft gevon- cjen, wordt verzocht kontakt op te ne mén met de politie. Een 19-jarige bromfietser uit Den Hel der die vrijdag in de Warmoesstraat reed verleende geen voorrang aan een op de Elemert rijdende auto, bestuurd door een 23-jarige Texelaar. Beide par tijen hadden lichte schade te betreuren. Aan de Rijks Universiteit van Leiden slaagde Erna Kager van de Pontweg voor het kandidaatsexamen niet- westerse sociologie. H. Zijm slaagde in Heerhugowaard voor het ondernemersdiploma in het Schildersbedrijf. Zijm is werkzaam bij de Verenigde Schilders U.A. In de nacht van zaterdag op zondag voerde de politie over heel Texel een alcoholcontrole uit, waarbij tal van au tomobilisten werden aangehouden. Twee Texelaars kregen een rijverbod maar bij een 24-jarige Amsterdammer was het resultaat van de blaasproef zodanig dat ook een bloedproef moest worden genomen. Muziekvereniging Excelsior zal het kerstfeest muzikaal openen door in de vroege ochtend kerstmelodieën ten ge hore te brengen. Om 7.30 uur speelt men in Oost en een half uur later in het centrum van Oosterend. Traditiegetrouw is de Ouwe Sunder klaas zonder ernstige wanklanken ver lopen. Voor zover de politie weet, zijn er geen ongelukken gebeurd. Wel moeten er enkele vechtpartijtjes in ca- fé's zijn geweest, maar die liepen be trekkelijk onschuldig af. Het was al thans niet nodig de politie in te scha kelen. De politie patrouilleerde de hele nacht intensief, waarbij in het bijzon der werd gelet op rijden onder invloed Vijf personen werden aangehouden. Drie Texelaars bleken zoveel te hebben gedronken dat zij zich 'aan een bloed proef moesten onderwerpen en aan een man uit Schagen hoefde alleen een rijverbod te worden opgelegd. Van iemand uit Den Helder werd tijdens het dansen een portefeuille gerold. De inhoud bestond uit ƒ6,— en meerdere girocheques met betaalpas.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1984 | | pagina 2