BEK op zestigste jaar aan itweede jeugd begonnen Krijn Torringa: „Dj's moeten neer op publiek letten" VOOR UW TIENTJE BEGEVEN WE ONS OP GLAD IJS Prima toneel na veelbelovend concert Gebroeders Polderman winnaar GkeenpeAcir IK BLIJ F TH U IS, MAAR 11F LP GREENPEACE -Rijverbod )|NSDAG 26 FEBRUARI 1985 TEXELSE COURANT PAGINA 5 bora/ de beide actrices toonden een voortreffelijke mimiek. V.l.n.r. Berna Vredevoort, Wim Jan Drumband, fanfare en majorettes nemen na de opening het applaus in ontvangst. De majorettes onder aanvoering van Liesbeth Witte tijdens het dansen op muziek van Frida. j~U blijft thuis, maar helpt Greenpeace met minimaal een tientje. j I U bent dan donateur, en krijgt 4 x per jaar onze kwartaalkrant. I I Stuurt u deze bon naar Greenpeace Nederland, antwoord- I I nummer: 10734, 1000 RA Amsterdam, i Bellen mag natuurlijk ook: 020-261877. I I Naam: I Adres: I Postcode:. Plaats neerde handen van Vriendekring- leden. „Aardbeien met slagroom" was een komedie in één bedrijf. Twee zusters, ouwe vrijsters, zorgen voor hun zieke vader. De man heeft hen al zijn bezit al voor zijn dood geschonken om suc cessierechten te ontlopen, maar om verzekerd te zijn van een goede verzor ging heeft hij in de schenkingsacte la- eten opnemen dat het geld pas zeven jaar na de datum van opmaken over gedragen mag worden. In het eerste in door het organiseren van deze wedstrijden. De eerste jaren was dat altijd met Edvard Niessing in de jury, die moest echter verstek laten gaan. Door de banden die Stiekema heeft met de Avro drive in-shows kon hij Krijn Torringa van die omroep bereid vinden in de jury plaats te nemen. Op de foto Hans Polderman tijdens de wedstrijd. Polderman mocht een forse beker meenemen. Het was een nieuwe beker. De vorige wisselbeker is nu ei gendom van drievoudig winnaar Paul Kruger, die dit jaar niet meer meedeed. tafereel is te zien hoe hij vier maanden voor die overdracht overlijdt en hoe de zusters besluiten hem in de diepvriezer te bewaren. Voor de buitenwereld is hij naar Italië. Het tweede tafereel speelt vier maanden later, als de schenking niet meer belemmerd wordt. Vader is weer in zijn bed gelegd en de dokter en de lijkschouwer onderzoeken hem.. Zij vinden het vreemd dat het lijk na een verblijf in Italië kennelijk bevro ren voeten heeft, maar nog vreemder is het dat zijn laatste maaltijd bestaan heeft uit verse aardbeien. De zusters vallen beiden flauw, overweldigd door het besef dat hun opzet ontdekt is, als de dokter in de keuken de vriezer ziet staan. Dat is volgens hem de oplos sing voor het aardbeienraadsel en de zusters leefden nog lang, rijk en gelukkig. Gerdi Grabowski en Berna Vredevoort als Mary en Hester Jones hielden hun reputatie hoog. Zij speelden prima, Gerdi als de koud, harde zuster die de plannen maakt, Berna als de zenu wachtige zuster die op het oog veel meer van haar vader houdt, maar die toch ook niet opziet tegen gesol met zijn lijk om de successierechten uit te sparen. Wim Jan Bakker als kolonel Robert Titheridge speelde niet slecht, maar hij had de brallerige kouwe kak van zijn personage wel wat mogen versterken. Hr' jammer dat hij af en toe z:;' ...wijt was, maar zijn spel was yoed genoeg om niet hinder lijk uit de toon te vallen. Cor van Heerwaarden als dokter William Varley speelde prima in op eventuele gaten in de tekstkennis van zijn tegenspelers door op bestudeerde wijze hardop mee te denken als zij een verhaal aan het vertellen waren. Zo kon hij zodanig fraai aangeven, een truc die navolging verdient. Van Heerwaarden behoeft in middels geen krans meer, zijn kwalitei ten zijn bekend en hij speelde volgens verwachting. De regie was in handen van Carry Welboren. er de aandacht die de zaal opbracht, werd deze toelichting gewaardeerd. Dat gold zeker ook voor de toelichting bij „Vier gevelstenen" van Cor Kee waarbij Modder de muziektheorie niet schuwde onder het motto „De Texelse muziekschool bestaat al 25 jaar, dit verhaal moeten de mensen zo langza merhand kunnen begrijpen". „Stephan Foster's songs" in een arrangement van A. den Arend begon prima, maar helaas raakte in de zachte gedeeltes een deel van de muzikanten van de wijs. Ook de „Up tot date jazz ouver ture" van J.A. Daugneux vertoonde dat euvel. Het laatste stuk, de Cos sack Patrol kreeg de al eerder genoem de prima reprise. Triest Het uitstekende optreden van de drumband en majorettes die nog wel de gezamenlijke vlag van KTF en DEK voeren moet voor de Hoornders een triest kantje hebben gehad. Ook hier zal de SGheiding der geesten worden doorgevoerd en de hele (Hoornder) top van deze afdeling heeft gekozen voor het „hoofdstedelijke" korps. Hei- ga en Liesbeth Witte en Petra Slegh, respectievelijk drumband-instructrice, tambourmaïtre en majoretten- instructrice verlaten DEK. De invloed van deze drie dames deed zich duidelijk gelden. De drumband speelde maar liefst drie nummers van de hand van Helga Witte: „White March", „Cycling in the rain" en „Per cussion Fun". Gezien de jeugd van de componiste en de jeugd van de uit voerenden kwam dat er uitstekend uit. Dat gold trouwens ook voor de andere nummers, „Boutade" en „Jeugdfesti- val" van S. Egberts en „Dynamic Contrasts" van J. Cammenga. De ma- joretten traden op op muziek van Frida en van de Wiz Stars. Hun optreden toonde vaart, dit majorettengezelschap is één van de betere op het eiland. Voorzitter Jan Kiljan huldigde samen met de heer De Koning van de Alge mene Nederlandse Unie diverse leden die al langer bij het korps waren. Mari an Bakker kreeg de medaille voor vijf jaar lidmaatschap van de majorettes, Petra Slegh, Liesbeth Witte en Helga Witte zijn 7 V2.jaar lid van de drum band en Anita Kiljan was 12 Zz jaar lid! van de fanfare. Toneel Het bleek een uitstekend idee te zijn om na de pauze een to neelstuk op te laten voeren. Dit was waarschijnlijk uit nood gebo ren, omdat het repertoire van het orkest nog niet groot genoeg zal zijn voor een avondvullend pro gramma. Het enige nadeel was dat de avond hierdoor pas tegen half twaalf ophield, maar dat had ver meden kunnen worden door een wat kortere pauze te nemen. Het toneelstuk zelf was in de gerouti- lans Polderman en Elis Polderman ijn zaterdagnacht respectievelijk ên en twee geworden bij de finale an de Texelse discjockeykampi- lenschappen in „Question". Jury- raorzitter Krijn Torringa was van nening dat het peil bij deze Texel- ie wedstrijd niet hoger of lager lag lan elders in het land bij dergelijke wedstrijden. Hij had overigens niet o'n hoge dunk van dat gemiddel- le peil: „Die jonge discjockeys louwen over het algemeen geen land met het publiek op, ze letten liet op de reacties van de mensen Jp de dansvloer. Vaak zijn ze al- Ben bezig met hun eigen vorkeu- en en beseffen ze niet dat het irengen van amusement een vak is lat geleerd moet worden". 'e voorronden hadden zeven deelne- 'ers opgeleverd. Naast de gebroeders blderman, waren dat in de volgorde an hun eindnotering (3 tot en met 7) tertin Trap, Peter Keijser, Gauke van togen, Frans van Splunter en Pieter lan Kooger. Zij moesten allemaal een ast programma afwerken dat onge- aer een half uur in beslag nam en dat estond uit een persoonlijke tipplaat, en rustige plaat, een 'gouwe ouwe' n een Nederlandstalige plaat. Verder ras de keuze vrij. De keuze van die laten werd beoordeeld, evenals de ti ling, het geven van informatie en de gehele presentatie. De punten voor ï'crofoongebruik/verstaanbaarheid en tetenkeuze/vloeiend verloop telden iibbel. Het zal niet verwonderlijk zijn iat de winnaar, Hans Polderman, hier «og scoorde, beduidend hoger zelfs lan zijn broer. jenIe fanfare Door Eigen Kracht uit Den Hoorn bestaat dit jaar zestig jaar. dii linds ongeveer een half jaar opereert het muziekgezelschap letterlijk zeer op eigen kracht nadat de samenwerking met Koninklijk Texels Fan bare werd verbroken. Tijdens het winterconcert dat DEK vrijdagavond gaf leek-dat die beslissing tot een tweede jeugd heeft geleid. Een jeugd >52 iet jeugdzonden, maar jeugdzonden die te vergeven zijn vanwege de be- .pfte die de zestig-jarige uitstraalt. Moeilijk repertoire wordt, onder lei- ling van Klaas Modder, niet geschuwd en er zijn tal van redenen om aan e nemen dat die moeilijke stukken binnen afzienbare tijd beheerst morden. Iskker, Cor van Heerwaarden en Gerdi Grabo\ i liet name de timing van dit „nieuwe, ude" orkest is veelbelovend, de espeelde muziek klonk vrijdag dan ok navenant strak. De zuiverheid liet oms wel iets te wensen over en het wam een enkele keer voor dat een aar muzikanten, wellicht door zenu- zen, het spoor bijster raakten. Vooral i zachte passages viel op dat er in eze samenstelling maar een half jaar erepeteerd kon worden, met muzikan- en die soms vele jaren niet meer espeeld hebben. Toch bracht het pu- liek aan het eind van de avond een itaand applaus, iets dat orkest en diri- de nacht van vrijdag op zaterdag imstreeks 2.30 uur werd en 27-jarige automobilist uit Amstelveen aangehou den. Hij bleek te hebben gedronken en reeg een rijverbod. gent duidelijk verraste. Omdat er niet op een toegift gerekend was werd het laatste nummer van het repertoire, de Cossack-Patrol in een bewerking van P. Gortner, nog eens gespeeld en toen was te merken hoezeer de zenuwen hun partij hadden meegeblazen. De toegift klonk beduidend beter dan de eerste keer dat het stuk werd gespeeld. DEK lijkt wat stijl bestreft af te gaan stevenen op een plek die inligt tussen de ernst van Excelsior en de vaak wat lichtere toon van KTF. De jarenlange samenwerking met dat laatste korps liet zich horen in het eerste stuk, de „Tippelaars" van C.J.N. Cori, terwijl het tweede stuk, „All in the april eve ning" van H.S. Robertson, meer het volle ingetogen geluid toonde dat meestal in de Oosterender dreven op klinkt. „Simfonie Concertante" van G. Boedijn werd ingeleid door een praatje van Klaas Modder, die op de historie van deze muziekvorm inging. Blijkens een pure eilandaangelegenheid. Er is geen aansluiting gezocht bij landelijke competities. Ed Stiekema, eigenaar van „Question", merkte eën paar jaar terug dat er vooral bij jongere jongens erg veel belangstelling bestond voor het discjockeywerk. Hij speelde daarop Hans Polderman was van tevoren ge kenmerkt als favoriet. Bij insiders ont stond enige verrassing over de lage klassering van Peter Keijser, die ook kandidaat voor-de eerste plaats werd geacht. De Texelse dj-kampioenschappen zijn

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1985 | | pagina 5