IF LAND r BOUW Brood en zout voor nieuwe predikant i M VAN HET I I 'RAADHUIS +GIR06868 „Casanova" Mededelingen van B. en H. Van het raadhuis Speurweekend Bloembollencultuur hield geslaagde bollendag - Goede resultaten hangoorfokkers De nieuwe predikant tijdens zijn preek met als thema ..Maar Vooral voor de Italiaanse man is de naam Casanova altijd een aantrekkelijk scheldwoord geweest. Dat Jean Jac ques Casahova de Seignolt behalve als liefdesavonturier, tevens als spion en leep zakenman meerdere keren aan la- _ger wal geraakte en behalve salons der betere kringen, ook de nodige gevan genissen van binnen leerde kennen is minder bekend. Als Giacomo Casano va schreef hij op hoge leeftijd zijn me moires en men neemt aan dat hij-daar bij nogal wat overdreef. Fellini zag zonder de memoires te hebben gelezen wel zoveel in een verfilming dat hij zijn handtekening zette onder een con tract dat hem door Dino de Laurentis werd voorgelegd. Later ontstond daar over echter onenigheid omdat Fellini na het voltooien van ,,Amacord" de memoires van Casanova ging lezen. In een interview met Simenon zegt hij: ..Wat een ramp! Wat zou ik met Casa nova gemeen kunnen hebben? Hij is geen kunstenaar, hij praat nooit over de natuur, kinderen, honden, niets. Hij heeft een soort telefoonboek gi ven. Het is een soort boekhoui tisticus, een playboy uit de pre die denkt dat hij geleefd heeft, die niet eens geboren is, die or wereld rondgewandeld heeft zo bestaan, een dwalende geest d eigen leven." Van de Laurentiis duktie, een „lekkere" film over eeuwse Dolce Vita kon dus nie komen. Fellini's monument voor Casanr een ijzige afrekening geworden, persoonlijk als al zijn eerdere ft maar vooral een afrekening was niets overblijft van het idea dat nova een romantische Don Jua weest is. Een film over de eenz heid van een erotomaan. Een n nische pop, voortzwoegend tus menselijke mensen en onthutse cors. Het is duidelijk, Fellini sta- met zijn beeldenreeks ,,de grote nova" diep de rond in. Pas aan einde van de weg mag de leger sche figuur nog enig mededoge Fellini ontvangen. Dat is als hij door dienaren wegvlucht in een droom. Donald Sutherland (vals voorhoofd en neus) is nog slee) zijn blik te herkennen en diende zijn rol alles te vergeten wat hij Casanova had gelezen. Fellini bt seerde hem als het ware tot de marionet die hij wilde voor dezeW hoofdrol in een bijna-horrorfilm 1 een sexatleet. Deze film werd e tal jaren geleden al eens in Film J vertoond. Donderdagavond, aai 20.00 uur. Evenals vorig jaar kunt u van 18 maart tot en met 22 maart en van 25 maart tot en met 29 maart tussen 9.00 en 12.00 en tussen 14.00 en 15.00 uur een gratis uittreksel uit het per soonsregister bij de portiersloge van de gemeentesecretarie komen afhalen. Het betreft de leeftijdsgroep geboren vanaf 1 maart 1920 tot en met 1 maart 1975. Deze uittreksels zijn te gebruiken voor (verlenging) rijbewijs, V-kaart, school, etc. Nadrukkelijk wijzen wij er op dat dit uittreksel geen recht op goedkope overtochten voor personen via Teso geeft. PAGINA 2TEXELSE COURANT DINSDAG 12 MAAI Voorzitter W. Timmer van Bloembol lencultuur heette zo'n 50 bloembollen kwekers welkom op de bollendag. Het thema was „grondvirussen en de bestrijding ervan". ,,Het onderwerp is eigenlijk aangedragen door de BKD", aldus de voorzitter. ,,Zij constateerde een toeneming van ratelvirus in narcis sen. Niet alarmerend, maar genoeg om er meer de aandacht op te vesti gen". De eerste inleider was de heer ir. C. J. Asjes, viroloog van het LBO, die uitvoerig inging op virusaantastingen in vnl. narcissen. ,,Een besmetting met virus geeft bijna altijd opbrengst en kwaliteitsverlies. We zullen daarom moeten blijven streven naar kwaliteits-- verbetering. Veelal zijn er meerdere vi russen in het spel", aldus spreker, „maar als we het tabaksratelvirus al léén zouden kunnen uitschakelen, dan zou de helft van het viruspro bleem zijn opgelost". Tevens is geble ken dat dit virus ook een bedreiging vormt voor tulp, hyacint, crocus en lelie. Als volgende spreker trad de heer ir. K. Kuiper op en hij schetste een beeld van de leefwijze van de „overdragers" (vrij levende wortelaaltjes) van grondvi- russen. „We moeten onderscheid ma ken tussen aaltjes, die in de bouwvoor leven (Pratylenchus) en die daaronder tot het grondwater voorkomen (Tricho- dorus)". Trichodorus is de overbrenger van het ratelvirus. „Het vervelende van dit aaltje is, dat ie overal voor komt, alles lust en een vrij grote mobi liteit in de grond heeft", aldus Kuiper. „Wanneer dit aaltje besmet is met ra telvirus prikt hij diverse planten aan, die dan ook ziek worden". Er kunnen vrij grote schades door ontstaan. Ook onkruiden, zoals muur en zwarte nachtschade dragen bij aan de ver spreiding van ratelvirus. Voor bestrijding van dit euvel is er slechts één remedie: injecteren met D.D., het enige middel wat diep in de grond doordringt, aldus de heer v.d. Zwet. De grond moet echter wel in de juiste conditie zin om die diepte ook daadwerkelijk te bereiken. De boven laag dient goed afgesloten te worden om voortijdige ontsnapping van t ;r gasvorm te voorkomen. Stalmest ir een juiste grondbewerking heeft g een gunstige invloed op de pratje) chus aaltjes. Structuurbe i Als laatste spreker kwam de hee van Berkum aan het woord. Zijn toog kwam er op neer, dat struc bederf van de grond steeds meet komt en hij vond injecteren een demiddel voor het bestrijden van tylenchus aaltjes, maar een juiste maatregel voor het bestrijden vat chodorusaaltjes. „We moeten mi manieren van grondbewerking to sen, die structuurverbeterend we De huidige methode bijv. is ploet jj. en planten in het najaar, vaak on ongunstige omstandigheden. Ove weeg eerst te ploegen, of liever spitten met de krukasmachine, in gustus onder droge omstandighf f en zaai er meteen gras in. Teger planten het gras doodspuiten en kan er geplant worden. Een methode kan structuurbederf vos men". „Een bijna revolutionaireo wikkeling", aldus de voorzitter en de zaal moest even wennen aan idee. Er volgde een levendige discussi; grondbewerking en de voorzitter de dag af met de mededeling, d< een leliestudieclub wordt opgericl maandag 18 maart a.s. en op 21 a.s. eventuele oprichting studied over de andere bolgewassen. Tijdens de fokrammenkeuring van Kleindiersportvereniging Den Held Omstreken, kwamen de Texelse F hangoorfokkers goed voor de dag P. v.d. Molen behaalde met zijn z bonte Franse hangoor ramrYien 2> punten. In de kleur ijzergrauw bd JJ de deze fokker 1x 92 punten. Mevr. Rentenaar wist 3x 94 punte behalen met haar witte Franse hangoor. Bij de Tan-konijnen kwamen D. H genbosch en I. Daalder prima vol15 dag. Zij wisten allebei 1x 95 en 1' punten te betialen wat een best r taat is. nen waar het vooral op sluipen en ca mouflage aankwam. De leiding moest constateren dat de tijd die ze voor dit spel hadden uitgetrokken niet klopte. Dat lag vooral aan deelnemer Martin Wichers die met zijn militaire ervaring, opgedaan bij Unifil in Libanon, in staat was het spel in korte tijd „af te maken". Dikke mist Zaterdagmorgen vroeg werd de hele groep gedropt in De Slufter. Daar mocht men enkele uren lopen in pot dichte mist met als enige hulp een kompas en opdrachten als „bij duin voet aangekomen positie schieten en vanaf geschoten positie 190°" of „112 stappen of 224° tot graspol". Wie alle 14 kompasopdrachten goed uitvoerde kv^am (met een fikse omweg) op het strand bij de Sluftergeul terecht. Daar stonden medewerkers van Scouting met een kleine rubberboot waar net twee mensen in konden. De boot was lek maar er was een pomp aan boord. Over de geul was een touw gespan nen en zo kon men met handkracht en zonder peddels de 60 meter over wa ter afleggen. Een aantal deelnemers arriveerden al met natte voeten bij de geul en na de overtocht konden daar nog een paar cursisten bij worden ge teld. De eerste stempelpost was ook bij het bootje en degenen die de op dracht niet konden uitvoeren hadden (net als bij de Wampex) de mogelijk heid een noodbrief te openen. Dat deed niemand maar wel waren er en kele groepen die geen raad wisten met hun kompas en opdrachten en langs de duinen om de Sluftergeul heen lie pen en zo al baggerend het strand wisten te bereiken. De tweede op dracht behelsde een wandeling door de Muy waarbij op het strand o.a. een aantal juttersartikelen verzameld moesten worden. Apen De groepen kwamen uit bijde parkeer plaats in De Nederlanden en werden daar getrakteerd op soep en brood. Het was toen inmiddels middag en na een rustpauze moest men op de fiets een route uitvoeren waarbij herken ningspunten waren getekend. Het eindpunt van deze route was aan de Monnikenweg en aan de Randweg was een attractie voor mensen die geen last hebben van hoogtevrees: een apenburg, aangelegd door Scouting. Tussen twee bomen was een touw gespannen van twaalf meter lengte waarbij de hoogte tot de grond va rieerde van twee tot vijf meter. De deelnemers moesten daarover heen en als ze dat lopende deden hadden ze nog een ander touw om zich aan vast te houden. De meesten durfden de wandeling over het slappe koord wel aan maar enkelen bleven liever dichter bij de grond en schoven op hun buik over het touw of hingen aan de on derkant. Dat laatste kostte de meeste inspanning maar op die manier kon mep niet zien hoe hoog men hing. Van lijn tot ring De bevestiging in de voorafgaande dienst geschiedde door dominee Ton Verbeek die daarmee het aantal her vormde predikanten op Texel weer op drie bracht. De predikanten binnen een bepaalde streek van het land vormen een „ring." De ring Texel is de kleinste van het land en de laatste tijd kon van een echte ring zelfs helemaal niet wor den gesproken omdat de verbinding tussen twee punten een rechte lijn is en nooit een ring. In zijn toespraakje na afloop zei Ton Verbeek dat er nu dus weer iets is dat op een ring lijkt en hij liet de nieuwkomer gelijk weten dat hij tot secretaris zou worden be noemd. Verbeek maakte Ter Haar een compliment voor de voortreffelijke preek die hij in de intrededienst had gehouden en verwelkomde hem ook als lid van het Texels Theologen Con vent, de club van predikanten en pastor die maandelijks bijeen komt om over gemeenschappelijke problemen te praten maar ook voor de gezelligheid. Lachen Verbeek vond dat een predikant af en toe best eens plezier mag hebben en achtte dat zelfs noodzakelijk om het werk dragelijk te houden. „Als je in dit ambt niet kunt lachen, is het een zwaar ambt." Spreker kon zijn nieuwe collega in ieder geval de verzekering geven dat hij te maken zou hebben met een zeer hartelijke en meelevende kerkëraad. En ook dat de mist die nu al dagen de wijdse verten van Texel aan het oog onttrok, spoedig zou optrekken... De nieuwe predikant gaf er blijk van te kunnen meedoen aan woordspelletjes met een dubbele bodem. In zijn dank woord aan het slot van de bijeenkomst zei hij onder meer: „Ik heb begrepen dat ik moest komen om de rechtlijnig heid te doorbreken" Tot de (in aantal bewust zo klein mogelijk gehouden) sprekers hoorde ook de heer C. Riet dijk uit Leek die namens de „Oldeber- ders" hartelijke woorden sprak en bij de aanwezigen het gevoel versterkte dat de Nederlands Hervormde ge meente Den Burg zich een goede pre dikant heeft verworven. Dominee J. ter Haar antwoordt op de bevestigingsvragen van zijn collega Ton Verbeek (rechts). Na vele uren sjouwen en fietsen wil je bij een stempelpost, in dit geval aan de Monniken- weg, we! even uitblazen. Scriba C. Veth van de Nederlands Hervormde gemeente van Den Burg gaf zondagmiddag brood en zout aan dominee Jaap ter Haar. Dat gebeurde na afloop van de dienst waarin Ter Haar was bevestigd a/s predikant van de gemeente en het gold a/s teken van welkom, waarbij werd uitgesproken dat de nieuwe predikant vriendschap zou mogen ondervin den op Texel en daar verdriet zo wei ais blijdschap zou delen. De symbolische betekenis van brood en zout moest door Veth wel even worden uitgelegd. In veel landen, on der andere in Oost-Europa is het ge bruikelijk om gasten met brood en zout, ooit de eerste levensbehoeften, te verwelkomen. Zout was zeldzaam en daardoor kostbaar. Romeinse solda ten werden uitbetaald in zout (latijn: „sal") en daarvan is ons woord salaris afgeleid. Tien jaar Dominee Ter Haar is afkomstig van de streekgemeente Leek (Oldebert) in Groningen waar hij samen met een collega slechts twee jaar heeft ge werkt. Dat hij zo snel weer vertrok was niet te wijten aan een slechte re latie met zijn kudde. Ter Haar was zelfs heel populair, wat onder meer bleek uit het feit dat zeker 60 personen uit zijn voormalige werkgebied waren meegekomen om de intrededienst op Texel mee te maken. De nieuwe predikant zal het op Texel een flinke periode moeten uithouden wil hij de gemiddelde termijn van Her vormde predikanten in Den Burg eve naren. Dat bleek uit een overzicht dat scriba Veth uit de archieven had ge haald en waaruit bleek dat van 1573 tot 1984 42 predikanten in Den Burg hebben bestaan, die dus gemiddeld 10 jaar bleven. „U bent de 43e!" Veth toonde ook twee klappers met namen en andere gegevens van de huidige lidmaten van de kerk. „Dit is de ge meente. Allemaal heel gewone men sen, maar ze zijn allemaal uniek want van elk is er maar eentje." hchaams". men echter dik tevreden over deze tocht voor doordouwers. De cursisten zagen het speurweekend tevens als het laatste avontuur in de cursus want er volgen nog enkele theorielessen, waarna de examens op 29 en 30 maart .worden afgenomen. Hoewel de organi satie geen winnaars bekend maakte was de verzamelde pers het er over eens dat Piet Keijzer, Jitze Beintema, Ruud Meedendorp en Co Koomen zichzelf winnaars mogen noemen. Dit team vervulde alle opdrachten bij zonder snel, wist raad met alle vragen over Texel en verveelde zich zelfs tij dens de mistige kompastocht in De Slufter. Dat was reden om tijdens deze fikse wandeling het cryptogram van een landelijk ochtendblad in te vullen en mee te dingen naar de hoofdprijs (f25,— van die papieren puzzeltocht. Knikkers Via een aantal fiets- en wandelspeur tochten kwam men 's avonds weer bij het clubgebouw van Scouting en daar bleek dat er geen winnaars bekend ge maakt zouden worden. Het ging dit maal echt om het spel en niet om de knikkers, alle onderlinge sportieve con currentie ten spijt. Dat sommige deel nemers nogal fanatiek waren en in de mening verkeerden dat ook de tijd waarin men de onderdelen aflegde meetelde bracht de organisatie overi gens net niet in de problemen. Alle routes waren vooraf afgelegd om te kijken hoe lang men er over zou doen. Een fietstochtje van De Dennen naar Den Burg werd zo berekend op een uur waarbij werd vergeten dat de deel nemers zichzelf niet alle tijd gunden. De meesten reden dit stuk binnen een kwartier. Evaluatie Zaterdagavond deden de cursisten al lerlei birvfienspelen en zondagmorgen werd de puzzeltocht geëvalueerd waar bij enkele fouten in de opzet aan het licht kwamen. Over het algemeen was

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1985 | | pagina 2