IF LAND
r BOUW
Brood en zout voor
nieuwe predikant
i M VAN HET I
I 'RAADHUIS
+GIR06868
„Casanova"
Mededelingen van B. en H.
Van het raadhuis
Speurweekend
Bloembollencultuur
hield geslaagde
bollendag
-
Goede resultaten
hangoorfokkers
De nieuwe predikant tijdens zijn preek met als thema ..Maar
Vooral voor de Italiaanse man is de
naam Casanova altijd een aantrekkelijk
scheldwoord geweest. Dat Jean Jac
ques Casahova de Seignolt behalve als
liefdesavonturier, tevens als spion en
leep zakenman meerdere keren aan la-
_ger wal geraakte en behalve salons der
betere kringen, ook de nodige gevan
genissen van binnen leerde kennen is
minder bekend. Als Giacomo Casano
va schreef hij op hoge leeftijd zijn me
moires en men neemt aan dat hij-daar
bij nogal wat overdreef. Fellini zag
zonder de memoires te hebben gelezen
wel zoveel in een verfilming dat hij
zijn handtekening zette onder een con
tract dat hem door Dino de Laurentis
werd voorgelegd. Later ontstond daar
over echter onenigheid omdat Fellini
na het voltooien van ,,Amacord" de
memoires van Casanova ging lezen. In
een interview met Simenon zegt hij:
..Wat een ramp! Wat zou ik met Casa
nova gemeen kunnen hebben? Hij is
geen kunstenaar, hij praat nooit over
de natuur, kinderen, honden, niets. Hij
heeft een soort telefoonboek gi
ven. Het is een soort boekhoui
tisticus, een playboy uit de pre
die denkt dat hij geleefd heeft,
die niet eens geboren is, die or
wereld rondgewandeld heeft zo
bestaan, een dwalende geest d
eigen leven." Van de Laurentiis
duktie, een „lekkere" film over
eeuwse Dolce Vita kon dus nie
komen.
Fellini's monument voor Casanr
een ijzige afrekening geworden,
persoonlijk als al zijn eerdere ft
maar vooral een afrekening was
niets overblijft van het idea dat
nova een romantische Don Jua
weest is. Een film over de eenz
heid van een erotomaan. Een n
nische pop, voortzwoegend tus
menselijke mensen en onthutse
cors. Het is duidelijk, Fellini sta-
met zijn beeldenreeks ,,de grote
nova" diep de rond in. Pas aan
einde van de weg mag de leger
sche figuur nog enig mededoge
Fellini ontvangen. Dat is als hij
door dienaren wegvlucht in een
droom. Donald Sutherland (vals
voorhoofd en neus) is nog slee)
zijn blik te herkennen en diende
zijn rol alles te vergeten wat hij
Casanova had gelezen. Fellini bt
seerde hem als het ware tot de
marionet die hij wilde voor dezeW
hoofdrol in een bijna-horrorfilm 1
een sexatleet. Deze film werd e
tal jaren geleden al eens in Film J
vertoond. Donderdagavond, aai
20.00 uur.
Evenals vorig jaar kunt u van 18 maart
tot en met 22 maart en van 25 maart
tot en met 29 maart tussen 9.00 en
12.00 en tussen 14.00 en 15.00 uur
een gratis uittreksel uit het per
soonsregister bij de portiersloge van
de gemeentesecretarie komen afhalen.
Het betreft de leeftijdsgroep geboren
vanaf 1 maart 1920 tot en met 1 maart
1975. Deze uittreksels zijn te gebruiken
voor (verlenging) rijbewijs, V-kaart,
school, etc. Nadrukkelijk wijzen wij er
op dat dit uittreksel geen recht op
goedkope overtochten voor personen
via Teso geeft.
PAGINA 2TEXELSE COURANT
DINSDAG 12 MAAI
Voorzitter W. Timmer van Bloembol
lencultuur heette zo'n 50 bloembollen
kwekers welkom op de bollendag. Het
thema was „grondvirussen en de
bestrijding ervan". ,,Het onderwerp is
eigenlijk aangedragen door de BKD",
aldus de voorzitter. ,,Zij constateerde
een toeneming van ratelvirus in narcis
sen. Niet alarmerend, maar genoeg
om er meer de aandacht op te vesti
gen". De eerste inleider was de heer ir.
C. J. Asjes, viroloog van het LBO, die
uitvoerig inging op virusaantastingen
in vnl. narcissen. ,,Een besmetting
met virus geeft bijna altijd opbrengst
en kwaliteitsverlies. We zullen daarom
moeten blijven streven naar kwaliteits--
verbetering. Veelal zijn er meerdere vi
russen in het spel", aldus spreker,
„maar als we het tabaksratelvirus al
léén zouden kunnen uitschakelen, dan
zou de helft van het viruspro
bleem zijn opgelost". Tevens is geble
ken dat dit virus ook een bedreiging
vormt voor tulp, hyacint, crocus en
lelie.
Als volgende spreker trad de heer ir.
K. Kuiper op en hij schetste een beeld
van de leefwijze van de „overdragers"
(vrij levende wortelaaltjes) van grondvi-
russen. „We moeten onderscheid ma
ken tussen aaltjes, die in de bouwvoor
leven (Pratylenchus) en die daaronder
tot het grondwater voorkomen (Tricho-
dorus)". Trichodorus is de overbrenger
van het ratelvirus. „Het vervelende
van dit aaltje is, dat ie overal voor
komt, alles lust en een vrij grote mobi
liteit in de grond heeft", aldus Kuiper.
„Wanneer dit aaltje besmet is met ra
telvirus prikt hij diverse planten aan,
die dan ook ziek worden". Er kunnen
vrij grote schades door ontstaan. Ook
onkruiden, zoals muur en zwarte
nachtschade dragen bij aan de ver
spreiding van ratelvirus.
Voor bestrijding van dit euvel is er
slechts één remedie: injecteren met
D.D., het enige middel wat diep in de
grond doordringt, aldus de heer v.d.
Zwet. De grond moet echter wel in de
juiste conditie zin om die diepte ook
daadwerkelijk te bereiken. De boven
laag dient goed afgesloten te worden
om voortijdige ontsnapping van t ;r
gasvorm te voorkomen. Stalmest ir
een juiste grondbewerking heeft g
een gunstige invloed op de pratje)
chus aaltjes.
Structuurbe i
Als laatste spreker kwam de hee
van Berkum aan het woord. Zijn
toog kwam er op neer, dat struc
bederf van de grond steeds meet
komt en hij vond injecteren een
demiddel voor het bestrijden van
tylenchus aaltjes, maar een juiste
maatregel voor het bestrijden vat
chodorusaaltjes. „We moeten mi
manieren van grondbewerking to
sen, die structuurverbeterend we
De huidige methode bijv. is ploet jj.
en planten in het najaar, vaak on
ongunstige omstandigheden. Ove
weeg eerst te ploegen, of liever
spitten met de krukasmachine, in
gustus onder droge omstandighf f
en zaai er meteen gras in. Teger
planten het gras doodspuiten en
kan er geplant worden. Een
methode kan structuurbederf vos
men". „Een bijna revolutionaireo
wikkeling", aldus de voorzitter en
de zaal moest even wennen aan
idee.
Er volgde een levendige discussi;
grondbewerking en de voorzitter
de dag af met de mededeling, d<
een leliestudieclub wordt opgericl
maandag 18 maart a.s. en op 21
a.s. eventuele oprichting studied
over de andere bolgewassen.
Tijdens de fokrammenkeuring van
Kleindiersportvereniging Den Held
Omstreken, kwamen de Texelse F
hangoorfokkers goed voor de dag
P. v.d. Molen behaalde met zijn z
bonte Franse hangoor ramrYien 2>
punten. In de kleur ijzergrauw bd JJ
de deze fokker 1x 92 punten.
Mevr. Rentenaar wist 3x 94 punte
behalen met haar witte Franse
hangoor.
Bij de Tan-konijnen kwamen D. H
genbosch en I. Daalder prima vol15
dag. Zij wisten allebei 1x 95 en 1'
punten te betialen wat een best r
taat is.
nen waar het vooral op sluipen en ca
mouflage aankwam. De leiding moest
constateren dat de tijd die ze voor dit
spel hadden uitgetrokken niet klopte.
Dat lag vooral aan deelnemer Martin
Wichers die met zijn militaire ervaring,
opgedaan bij Unifil in Libanon, in staat
was het spel in korte tijd „af te
maken".
Dikke mist
Zaterdagmorgen vroeg werd de hele
groep gedropt in De Slufter. Daar
mocht men enkele uren lopen in pot
dichte mist met als enige hulp een
kompas en opdrachten als „bij duin
voet aangekomen positie schieten en
vanaf geschoten positie 190°" of „112
stappen of 224° tot graspol". Wie alle
14 kompasopdrachten goed uitvoerde
kv^am (met een fikse omweg) op het
strand bij de Sluftergeul terecht. Daar
stonden medewerkers van Scouting
met een kleine rubberboot waar net
twee mensen in konden. De boot was
lek maar er was een pomp aan boord.
Over de geul was een touw gespan
nen en zo kon men met handkracht en
zonder peddels de 60 meter over wa
ter afleggen. Een aantal deelnemers
arriveerden al met natte voeten bij de
geul en na de overtocht konden daar
nog een paar cursisten bij worden ge
teld. De eerste stempelpost was ook
bij het bootje en degenen die de op
dracht niet konden uitvoeren hadden
(net als bij de Wampex) de mogelijk
heid een noodbrief te openen. Dat
deed niemand maar wel waren er en
kele groepen die geen raad wisten met
hun kompas en opdrachten en langs
de duinen om de Sluftergeul heen lie
pen en zo al baggerend het strand
wisten te bereiken. De tweede op
dracht behelsde een wandeling door
de Muy waarbij op het strand o.a. een
aantal juttersartikelen verzameld
moesten worden.
Apen
De groepen kwamen uit bijde parkeer
plaats in De Nederlanden en werden
daar getrakteerd op soep en brood.
Het was toen inmiddels middag en na
een rustpauze moest men op de fiets
een route uitvoeren waarbij herken
ningspunten waren getekend. Het
eindpunt van deze route was aan de
Monnikenweg en aan de Randweg
was een attractie voor mensen die
geen last hebben van hoogtevrees:
een apenburg, aangelegd door
Scouting.
Tussen twee bomen was een touw
gespannen van twaalf meter lengte
waarbij de hoogte tot de grond va
rieerde van twee tot vijf meter. De
deelnemers moesten daarover heen en
als ze dat lopende deden hadden ze
nog een ander touw om zich aan vast
te houden. De meesten durfden de
wandeling over het slappe koord wel
aan maar enkelen bleven liever dichter
bij de grond en schoven op hun buik
over het touw of hingen aan de on
derkant. Dat laatste kostte de meeste
inspanning maar op die manier kon
mep niet zien hoe hoog men hing.
Van lijn tot ring
De bevestiging in de voorafgaande
dienst geschiedde door dominee Ton
Verbeek die daarmee het aantal her
vormde predikanten op Texel weer op
drie bracht. De predikanten binnen een
bepaalde streek van het land vormen
een „ring." De ring Texel is de kleinste
van het land en de laatste tijd kon van
een echte ring zelfs helemaal niet wor
den gesproken omdat de verbinding
tussen twee punten een rechte lijn is
en nooit een ring. In zijn toespraakje
na afloop zei Ton Verbeek dat er nu
dus weer iets is dat op een ring lijkt
en hij liet de nieuwkomer gelijk weten
dat hij tot secretaris zou worden be
noemd. Verbeek maakte Ter Haar een
compliment voor de voortreffelijke
preek die hij in de intrededienst had
gehouden en verwelkomde hem ook
als lid van het Texels Theologen Con
vent, de club van predikanten en
pastor die maandelijks bijeen komt om
over gemeenschappelijke problemen te
praten maar ook voor de gezelligheid.
Lachen
Verbeek vond dat een predikant af en
toe best eens plezier mag hebben en
achtte dat zelfs noodzakelijk om het
werk dragelijk te houden. „Als je in
dit ambt niet kunt lachen, is het een
zwaar ambt." Spreker kon zijn nieuwe
collega in ieder geval de verzekering
geven dat hij te maken zou hebben
met een zeer hartelijke en meelevende
kerkëraad. En ook dat de mist die nu
al dagen de wijdse verten van Texel
aan het oog onttrok, spoedig zou
optrekken...
De nieuwe predikant gaf er blijk van te
kunnen meedoen aan woordspelletjes
met een dubbele bodem. In zijn dank
woord aan het slot van de bijeenkomst
zei hij onder meer: „Ik heb begrepen
dat ik moest komen om de rechtlijnig
heid te doorbreken" Tot de (in aantal
bewust zo klein mogelijk gehouden)
sprekers hoorde ook de heer C. Riet
dijk uit Leek die namens de „Oldeber-
ders" hartelijke woorden sprak en bij
de aanwezigen het gevoel versterkte
dat de Nederlands Hervormde ge
meente Den Burg zich een goede pre
dikant heeft verworven.
Dominee J. ter Haar antwoordt op de bevestigingsvragen van zijn collega Ton Verbeek (rechts).
Na vele uren sjouwen en fietsen wil je bij een stempelpost, in dit geval aan de Monniken-
weg, we! even uitblazen.
Scriba C. Veth van de Nederlands Hervormde gemeente van
Den Burg gaf zondagmiddag brood en zout aan dominee
Jaap ter Haar. Dat gebeurde na afloop van de dienst waarin
Ter Haar was bevestigd a/s predikant van de gemeente en
het gold a/s teken van welkom, waarbij werd uitgesproken
dat de nieuwe predikant vriendschap zou mogen ondervin
den op Texel en daar verdriet zo wei ais blijdschap zou delen.
De symbolische betekenis van brood
en zout moest door Veth wel even
worden uitgelegd. In veel landen, on
der andere in Oost-Europa is het ge
bruikelijk om gasten met brood en
zout, ooit de eerste levensbehoeften,
te verwelkomen. Zout was zeldzaam
en daardoor kostbaar. Romeinse solda
ten werden uitbetaald in zout (latijn:
„sal") en daarvan is ons woord salaris
afgeleid.
Tien jaar
Dominee Ter Haar is afkomstig van de
streekgemeente Leek (Oldebert) in
Groningen waar hij samen met een
collega slechts twee jaar heeft ge
werkt. Dat hij zo snel weer vertrok
was niet te wijten aan een slechte re
latie met zijn kudde. Ter Haar was
zelfs heel populair, wat onder meer
bleek uit het feit dat zeker 60 personen
uit zijn voormalige werkgebied waren
meegekomen om de intrededienst op
Texel mee te maken.
De nieuwe predikant zal het op Texel
een flinke periode moeten uithouden
wil hij de gemiddelde termijn van Her
vormde predikanten in Den Burg eve
naren. Dat bleek uit een overzicht dat
scriba Veth uit de archieven had ge
haald en waaruit bleek dat van 1573
tot 1984 42 predikanten in Den Burg
hebben bestaan, die dus gemiddeld 10
jaar bleven. „U bent de 43e!" Veth
toonde ook twee klappers met namen
en andere gegevens van de huidige
lidmaten van de kerk. „Dit is de ge
meente. Allemaal heel gewone men
sen, maar ze zijn allemaal uniek want
van elk is er maar eentje."
hchaams".
men echter dik tevreden over deze
tocht voor doordouwers. De cursisten
zagen het speurweekend tevens als
het laatste avontuur in de cursus want
er volgen nog enkele theorielessen,
waarna de examens op 29 en 30 maart
.worden afgenomen. Hoewel de organi
satie geen winnaars bekend maakte
was de verzamelde pers het er over
eens dat Piet Keijzer, Jitze Beintema,
Ruud Meedendorp en Co Koomen
zichzelf winnaars mogen noemen.
Dit team vervulde alle opdrachten bij
zonder snel, wist raad met alle vragen
over Texel en verveelde zich zelfs tij
dens de mistige kompastocht in De
Slufter. Dat was reden om tijdens deze
fikse wandeling het cryptogram van
een landelijk ochtendblad in te vullen
en mee te dingen naar de hoofdprijs
(f25,— van die papieren puzzeltocht.
Knikkers
Via een aantal fiets- en wandelspeur
tochten kwam men 's avonds weer bij
het clubgebouw van Scouting en daar
bleek dat er geen winnaars bekend ge
maakt zouden worden. Het ging dit
maal echt om het spel en niet om de
knikkers, alle onderlinge sportieve con
currentie ten spijt. Dat sommige deel
nemers nogal fanatiek waren en in de
mening verkeerden dat ook de tijd
waarin men de onderdelen aflegde
meetelde bracht de organisatie overi
gens net niet in de problemen. Alle
routes waren vooraf afgelegd om te
kijken hoe lang men er over zou doen.
Een fietstochtje van De Dennen naar
Den Burg werd zo berekend op een
uur waarbij werd vergeten dat de deel
nemers zichzelf niet alle tijd gunden.
De meesten reden dit stuk binnen een
kwartier.
Evaluatie
Zaterdagavond deden de cursisten al
lerlei birvfienspelen en zondagmorgen
werd de puzzeltocht geëvalueerd waar
bij enkele fouten in de opzet aan het
licht kwamen. Over het algemeen was