Per kruiwagen
naar de verjaarda
Spreken is zilver; zwijgen is goud
Happening bij verlaten
van noodgebouw
AGEND4
„WAT!KZEGGEN WOU..'
Zangdienst Baptisten
Zwemclub gaat
druk seizoen
tegemoet
„Dat joch"
Vogeleiland
Koninginnedag in
Oudeschild
Koninginnedag in
Den Hoorn
Koninginnedag
in De Koog
Speel o theek
verzorgt kinderspelen
Aanrijdingen
op Postweg
Vreemd geld
Nieuw kinderkoor
geeft uitvoering
Surfplank weggewaaid
Plattelandsvrouwen
besluiten seizoen
Opa, vertel eens over
de oorlog (IV en V)
PAGINA 2
TEXELSE COURANT
VRIJDAG 26 APRIL
Voorbijgangers keken woensdag
vreemd op toen zij op de Em-
maiaan in Den Burg een lange
rij scholieren zagen die de han
delen ineen hadden geslagen en
zo een keten vormden. De ke
ten begon bij het noodschooige-
bouw van de Rijksscholenge
meenschap aan de Elemert en
eindigde bij de hoofdingang van
het hoofdgebouw aan de Haffel-
derweg. De keten werd daar
door rector H. Heetveld, zijn
collega's en andere leerlingen
naar binnen getrokken. Via de
keten waren ook boodschappen
op rijm doorgegeven, waaruit
bleek waarom de happening
was opgezet: het was de laatste
keer dat de brugklasleerlingen in
het noodgebouw hadden
gezeten.
In verband met het begin van de exa
mens is in het hoofdgebouw ruimte
genoeg. Een andere reden is dat het
aantal leerlingen het volgende school
jaar zodanig zal zijn teruggelopen dat
de brugklasleerlingen ook dan in het
hoofdgebouw terecht kunnen. Het
noodgebouw zal dan nog in beperkte
mate door hogere klassen worden ge
bruikt en zal op den duur helemaal
overbodig worden. Dat is niet zo leuk
want de leerlingenterugloop zal conse
quenties hebben voor de werkgelegen
heid die de Rijksscholengemeenschap
heeft te bieden. Maar de happening
van woensdag had toch een heel vro
lijk karakter, niet in de laatste plaats
door de muzikale medewerking die er
aan werd gegeven door de heer Jan
Wieten en zijn leerlingenband.
De Baptistengemeente houdt zaterdag
een zangdienst in de Doopsgezinde
kerk van Den Burg. Aan de dienst
werken twee koren mee: het koor van
de Texelse Baptistengemeente onder
leiding van A. Kuik en het koor van de
Baptistengemeente uit Kampen onder
leiding van diens zoon J. Kuik. Boven
dien is er samenzang, ledereen is wel
kom van 14.00 tot ongeveer 15.00 uur.
Met aandacht heb ik het uitvoerige ar
tikel met foto's in de krant van 19 april
over de mevrouw die zich haar
Amsterdammertje van destijds herin
nert als „dat joch" dat altijd weg was,
etc. en waarmee zij geen contact meer
wil. Ik kan me haar gevoelens wel in
denken. Maar één van mijn pleegou
ders die ik na veertig jaar tot weder
zijdse vreugde heb weergevonden zei:
„Het viel voor ons pleeggezinnen niet
mee, zo'n vreemd kind onder onze
hoede te hebben. Maar wij zaten in
ons eigen vertrouwde nest. De pleeg
kinderen echter die meestal nog nooit
de stad waren uitgeweest, werden uit
hun vertrouwde omgeving wegge
haald." Dat was zeer zeker voor hun
bestwil, maar het kan wel zo zijn dat
lastige, moeilijke kinderen daar erg on
der te lijden hadden, ondanks hun bra
nie. Ik wil die mevrouw niet overhalen
om nu maar contact met dat „joch"
te zoeken, maar misschien dat zij er
wat anders over gaat denken.'
M.L.E. de Jong-den Baars
Giessen (N.B.)
Het willen besteden van één procent
van de kosten van de havenaanpassing
voor een kunstwerk bij die haven, is
een goed idee. Maar het voorstel van
een raadslid om van dat geld een
zwerm meeuwen uit te beelden getuigt
van gebrek aan inzicht; er is kennelijk
niet nagedacht, leder die op Texel
goed rondkijkt kan zien en weten dat
de weidevogels het op „hun" eiland
niet best hebben. En er is nog een an
dere vogel die problemen heeft omdat
zijn huisvesting wordt bemoeilijkt: de
zwaluw. Kijk om je heen en neem
waar. Die zwaluwen halen het bouw
materiaal voor hun nesten veelal van
de drassige randen van drinkkolken.
Door het in- en uitlopen van het vee
heeft de modder hier precies de juiste
samenstelling. Maar over heel Texel
worden deze voor het vee bestemde
kolken stuk voor stuk met allerlei troep
gedempt. Tot deze gemeenteraad en
het college zou ik willen zeggen: zwa
luw, waarheen is uw vlucht?"
C. J. Ellen,
Oosterend.
De opening van het zwembad Molen
koog op zaterdag a.s. betekent voor
de zwemclub TX 71 de start van een
seizoen dat bijzonder druk belooft te
worden. Overigens hebben de leden
de afgelopen wintermaanden ook niet
stilgezeten, want men was herhaalde
lijk aktief in overkantse overdekte
baden.
Het programma voor de komende peri
ode ziet er als volgt uit:
Zaterdag 27 april: opening zwembad
Molenkoog; zondag 12 mei: Zwemvijf-
kamp in Enkhuizen; zaterdag 25 mei:
dauwzwemmen in samenwerking met
het zwembadpersoneel; zaterdag 1 ju
ni: rommeltjesmarkt; zondag 2 juni:
zwemdriekamp in Molenkoog (TX 71,
Normerven en Oude Veer); woensdag
12 juni eerste onderlinge wedstrijden;
15/16 juni: nachtmarathonploeg van
TX 71 bezoekt de nachtmarathon van
de Helderse reddingbrigade; zaterdag
22 juni: uitwisseling TX 71-De Stern;
zondag 23 juni: idem; zaterdag 29 juni:
marathon: „De nacht van Texel"; zon
dag 30 juni: idem; zaterdag 10 au
gustus: Langebaanwedstrijden EZV in
Enkhuizen; maandag 26 augustus:
zwemvierdaagse; dinsdag 27 aug.:
idem; woensdag 28 aug.: onderlinge
wedstrijden; donderdag 29 zwemvier
daagse; vrijdag 30 aug.: idem.; zater
dag 31 aug.: Zwemdriekamp Gieten -
Brummen - Texel; zondag 1 septem
ber: zwemdriekamp Gieten - Brummen
- Texel; woensdag 11 sept.: onderlinge
wedstrijden; vrijdag 13, zaterdag 14 en
zondag 15 september: kampeerweek-
end; zaterdag 21 en zondag 22 sep
tember: Sluiting zwembad met Tria-
thon gebeuren.
Dit jaar worden geen Marsdieptochten
gehouden, wel de wedstrijdtocht in
september Den Helder-Texel v.v. Op de
feestmarkt ter gelegenheid van konin-
ginnnedag staat de club weer met een
kraam. Naast de vele zwerm
waterpolo-, konditie- en kunstzwemtrai-
ningen op de woensdagavonden (te
beginnen op 8 mei) zijn er weer de re-
kreatieve bijeenkomsten onder het
motto: niets moet, alles mag. Het is
een gezellig halfuurtje ontspanning dat
f3— per keer of f30,— voor het hele
seizoen kost. Opgave bij de kassa van
het zwembad op de woensdag
avonden.
De viering van Koninginnedag in Ou
deschild begint om 11.00 uur met een
versierde optocht met medewerking
van de Margaretha Sinclair drumband;
start bij de Bruinvisschool. Voor iedere
verklede deelnemer is er een verras
sing. Om 14.00 uur zijn er kinderspelen
in het Ankerpark voor kinderen tot en
met de derde klas van de lagere
school. Om 14.00 uur volgt een
fietspuzzeltocht voor de jeugd vanaf
de vierde klas tot en met het voortge
zet onderwijs. Routebeschijvingen kun
nen worden afgehaald bij de R.K.
kerk. Om 16.00 uur moeten de oplos
singen van de opdrachten hier weer
zijn ingeleverd.
Op daf tijdstip begint in het Ankerpark
een vliegerwedstrijd, waarbij het gaat
om de mooiste, maar ook om de best
vliegende vlieger, kant en klaar ge
kocht of zelfgemaakt. Om 17.30' uur
vindt in dorpshuis 't Skiltje de prijsuit
reiking plaats van alle evenementen.
Het feest wordt om 20.00 uur afgeslo
ten; op dat tijdstip wordt de meierblis
aan 't Skillepaadje ontstoken.
Ter gelegenheid van Koninginnedag
wordt in Den Hoorn van half elf tot
half één een „kinder-disco-rommel-
schmink-markt" gehouden. John Wit
te draait op het plein bij Goënga pla
ten, niet alleen disco maar af en toe
ook en walsje of rock 'n roll zodat ie
dereen wordt gestimuleerd een dansje
te maken. Op de rommeltjesmarkt
kunnen kinderen (die zich wel tevoren
moeten opgeven bij Willem Wiertz,
tel. 02226-262) een plekje krijgen om
hun verzameling te laten zien of spul
letjes (strips, boeken, speldjes, speel
goed, etc.) te verkopen. In de
schminkkraam kan men zich laten
schilderen in rood, wit, blauw en oran
je en de organisatoren hopen dat de
deelnemers ook kleren in deze kleuren
zullen aantrekken. Bij voldoende be
langstelling zal ook een touwtrek-
wedstrijd worden gehouden en er zul
len nog wat andere activiteiten op de
ze markt te beleven zijn.
Om 13.30 uur vertrekken vanaf de
school de trekkers naar het strand,
liefst met zoveel mogelijk jeugd om te
jutten voor de meierblis. Koninginne
dag in Den Hoorn begint 's morgens
al om 9.30 uur met muziek van de to
ren door het muziekkorps DEK. Daar
na, om ongeveer 10.00 uur, maken
fanfare, drumband en majorettes een
rondgang.
Koninginnedag zal in De Koog worden
gevierd met een optocht van versierde
fietsen, autopeds, karretjes etc. en kin
derspelen. Die optocht gaat om 14.00
uur van start bij de Lubertischool met
medewerking van de drumband Voor
waarts Mars. De tocht eindigt op het
terrein waar de spelletjes (bedoeld
voor kinderen van 4 tot 14 jaar) zullen
worden gehouden.
Tijdens de feestmarkt die op koningin
nedag op de Groeneplaats in Den
Burg wordt gehouden, zullen jonge
kinderen (tot acht jaar) in het park
kunnen meedoen met allerlei spelle
tjes. Dat is mogelijk vanaf 10.15 uur.
De ouders kunnen dan een deelname
kaartje kopen. De firma Jelltex biedt
de deelnemertjes een gratis ijsje aan.
Tweemaal deed zich de afgelopen da
gen een aanrijding voor op de Post
weg. In beide gevallen werden de bot
singen veroorzaakt doordat een links-
afslaand voertuig werd ingehaald. Bei
de keren raakte niemand gewond maar
ontstond aan de inhalende voertuigen,
twee personenauto's, zware schade. In
het eerste geval, dinsdag, haalde een
59-jarige Texelaar een 29-jarige eiland-
genoot in terwijl die met zijn tractor
linksaf sloeg. De auto is vermoedelijk
total loss, terwijl de tractor een deuk
in zijn linkterachterwiel heeft.
In het tweede geval haalde een
36-jarige Texelaar een door een
45-jarige inwoner van Hoevelaken
bestuurde vrachtwagen in, ook op het
moment dat deze linksaf een erf op
wilde draaien. De vrachtwagen had
nauwelijks schade, ook hier moest de
personenwagen het echter flink
ontgelden.
Westduitse marken 100= 7111,50
Belgische franken 100=7 5,45
Franse franken 100= 7 35,75
Zweedse kronen 100= 7 37,—
Zwitserse franken 100= 7134,50
Deense kronen 100= 7 29,75
Amerikaanse dollars 1=7 3,37
Engelse ponden 1 4,22
Oostenrijkse schilling 100= 7 15,88
Italiaanse lires 10.000= 7 16,80
Spaanse peseta's 100= 7 196
Iedere zaterdagochtend haalt Scou
ting Texel oud papier, lompen en oude
schoenen op. De mensen worden ver
zocht deze spullen vóór 10.00 uur aan
de straat te zetten, zodat ze vlot kun
nen worden ingeladen. Komende za
terdag wordt het oude papier etc. op
gehaald in de volgende straten:
Wilhelminalaan, Thijsselaan, Drij
verstraat, Binsbergenstraat,
Brouwerstraat.
In De Koog is sinds enkele maanden
het kinderkoor „De Kogerzangertjes"
actief. Het koor treedt vrijdag 3 mei
voor het eerst op in het openbaar om
te laten horen wat in de afgelopen pe
riode is geleerd. De zangavond wordt
gehouden in de Schuilhut bij de her
vormde kerk, begint om 19.30 uur en
is vrij toegankelijk voor ieder.
Een Duitse badgast, onervaren met
wind en stroom, wilde dinsdag voor
paal 20 zijn surfplank proberen. Aan
gene zijde van de branding raakte hij
plank en zeil kwijt. De man kon zich
met de nodige moeite zwemmende
naar het strand begeven, waar hij zich
meldde bij paviljoen drie.
Vrijdag (heden) hebben de plattelands
vrouwen van de afdeling Texel een
feestelijke slotavond in de kantine van
het Beroepsonderwijs. De avond wordt
door de leden zelf verzorgd en staat in
het teken van de gezelligheid. Er kun
nen spelletjes worden gedaan, raadsels
opgelost, enz. Ook de inwendige mens
wordt niet vergeten. De opbrengst van
deze avond is bestemd voor de viering
van het 50-jarig bestaan van de afde
ling. De aanvang is 19.30 uur.
Donderdag 25 april
De raadscommissie voor financieel,
economisch en technisch beleid heeft
in het raadhuis een openbare vergade
ring, aanvang 19.30 uur.
De sectie Sport, Recreatie en Licha
melijke Opvoeding heeft in het raad
huis een openbare vergadering, aan
vang 19.30 uur.
Vanaf 20.00 uur is in het Groothan
delscentrum in Oudeschild kijkgelegen-
heid i.v.m. de Lions-veiling.
De Blijde Rijders hebben in „Op Diek"
in Den Hoorn een soosavond met le
zing over training van tuigpaarden.
De werkgroep dialect van de Hisio
sche Vereniging houdt om 20.00
een bijeenkomst in de Thijssescho
aanvang 20.00 uur. Ook niet-leden
welkom.
Vrijdag 26 april
Commissaris van de Koningin R.,
Wit brengt een werkbezoek aan l
Hij is onder andere bij een openbi
raadsvergadering om 15.00 uur in
raadhuis.
Vanaf 16.00 uur is er kijkgelegenh
het Groothandelscentrum te Oud;
schild in verband met de Lions-vt
die om 19.00 uur begint.
De Plattelandsvrouwen van de afö
Texel hebben in de kantine van h;
roepsonderwijs een slotavond; aai
vang 19.30 uur.
Vogelvereniging „Op Eigen Wieke
heeft een dia-avond in De Witte
Burcht. Toegang gratis voor iet
Zaterdag 27 april
Vanaf 13.00 uur wordt in het Groi
handelscentrum in Oudeschild de!
Lions-veiling voortgezet.
De toneelgroep van het NIOZ g
het NlOZ-gebouw in 't Horntjeee
voering, aanvang 20.00 uur.
In het Eierlandsche Huis in De C
dorp geven de leerlingen van de
lopertjes, Het Eierlandsche Huist
Strijbosschool een circus"uitvoj
van 19.00 tot 21.30 uur.
Zondag 28 april
Om 12.00 uur start bij Dijksmansl
een long distance-wedstrijd vant
windsurfclub. Inschrijven vanaf I
Dinsdag 30 april
Ter gelegenheid van koninginnedi
wordt 's morgens op de Groenep
feestmarkt gehouden en tegelijk
10.15 uur) spelletjes voor kinderei
acht jaar. Om 17.00 uur start op
Groeneplaats de koninginneloop
Sportraad en atletiekvereniging.'
de koninginnedagprogramma's in
overige dorpen wordt verwezen i
de betreffende berichten elders ii
krant.
Deze keer twee afleveringen van
de verhalenserie van leerlingen van
het voortgezet onderwijs over de
oorlog op Texel. Donja Witte van
het LBO had een vraaggesprek met
haar opa, oma en moeder. En Irma
de Boer, ook van het beroepson
derwijs, registreerde een verhaal
van haar moeder. De verhalen die
telkens in de krant worden opge
nomen gedurende de herden
kingsperiode (tot 20 mei) zijn gese
lecteerd uit een totale oogst van
bijna 200 stuks.
Mijn verhaal speelt zich af één kilome
ter buiten De Koog. Aan de rand van
de duinen, waar ik met mijn ouders,
twee broers, één van 20 jaar die on
dergedoken had gezeten maar sinds de
opstand weer thuis was, een broer van
15, een zusje van 10 en ik was 13. We
hebben eerst een gezin van 10 man bij
ons in huis gehad, die gevlucht waren
omdat ze bij de militaire kampen
woonden. Het was wel behelpen maar
we hebben toch ondanks alles veel
plezier gehad met elkaar. Daarna zijn
we zelf, op mijn vader na, bij een zus
van mij in huis geweest. Er was een
EHBO-post bij ons ondergebracht voor
de nieuwe aangevoerde Duitse troe
pen. Die dachten dat ze de Russen
wel even in een handomdraai zouden
inmaken. Dat viel dus tegen want de
kogels van de Russen waren niet mis.
Mijn vader waarschuwde nog een ou
de hospik die de duinen inging om ge
wonde Duitsers te helpen. Maar hij
zei: „Santie is snel". De kogels van de
Russen waren toch. sneller want Santie
kwam niet terug op zijn post (toch wel
zielig he). Dat hadden we dus allemaal
gehad en we waren gelukkig weer
thuis bij elkaar en konden weer buiten
komen zonder dat de kogels om je
oren vlogen. Toen op een zonnige
morgen mijn moeder eten aan het ko
ken was en terloops door het keuken
raam de duinen inkeek. Zag ze een ou
de man lopen en dacht het dat ie
mand was die in de Nederlanden
woonde en de schapen liet grazen.
Maar toen zag ze dat hij het hekje
openmaakte dat op een weiland uit
kwam en strompelend over het land
aankwam lopen. Ze dacht, dat is een
Rus uit het mijnenveld. Ze riep mijn
broer (vader was even naar zijn scha
pen) en samen gingen ze de man te
gemoet. Tussen hen in hebben ze hem
met veel moeite in huis weten te krij
gen waar hij meteen in elkaar zakte
van pijn en vermoeidheid. Ze moesten
zijn kleren uit zien te krijgen, zijn
broek moesten ze stuk knippen want
die zat door gestold bloed aan zijn li
chaam geplakt. En als ze die los zou
den trekken zou het opnieuw gaan
bloeden. Het zag er vreselijk uit en zat
vol scherven. Mijn vader, die inmiddels
thuis was gekomen en zich naar
schrok zei tegen mijn moeder: „Wat
heb je nu aangehaald." „Ja", zei moe
der, „we kunnen die man toch niet la
ten omkomen." Er moest een dokter
komen en wel zo snel mogelijk. Vader
ging naar dokter Hellema met lood in
zijn schoenen om te vragen of hij di
rect bij mijn moeder wilde komen, die
erg ziek was. Mijn broertje moest mijn
schoonzus die verpleegster was, opha
len. In de loop van de middag kwam
de dokter. Nu moest mijn moeder ver
tellen dat het om een Rus ging. Hij
schrok wel erg want als de Duitsers er
achter kwamen, zou hij ook doodge
schoten worden. Hij keek mijn moeder
aan en zei: „Mevrouw, als u het aan
durft, dan ik ook." Maar de kinderen,
vroeg hij ongerust. „Daar hoeft u niet
bang voor te zijn, die zeggen niets".
Toen heeft hij met schoonzus de
scherven zoveel mogelijk verwijderd en
de wonden verbonden. Ik denk dat de
dokter wel blij was dat hij de deur
weer uit was. Schoonzus bleef om on
ze patient zijn wonden te verzorgen.
Na een tijdje knapte hij al wat op. In
middels waren we goede vrienden met
hem geworden. Hij noemde mij Tama
ra, net als zijn eigen dochter en wou
graag dat ik bij hem kwam zitten. Dan
vertelde hij over zijn kinderen en leerde
ons Russische liedjes. Na een paar da
gen moest ik naar mijn zus die een
baby verwachtte en liggen moest om
dat het dreigde mis te gaan. Ik moest
dus huisvrouwtje spelen en op mijn
nichtje passen. Op een middag hoorde
we dat er razzia's aan De Koog wer
den gehouden. Ik had het niet meer
van angst dat ze onze Rus zouden vin
den, want dan zouden mijn ouders
doodgeschoten worden. Ik kon er niet
over praten met mijn zus en zwager
„want dat mocht ik immers niet."
Toen kwam toch vrij plotseling het be
richt over de radio dat de Duitsers ge
capituleerd waren. Wat waren we blij,
je durfde het bijna niet te geloven,
heel voorzichtig kwamen er wat men
sen naar buiten die het anderen vertel
den, want lang niet iedereen had een
radio.
In de straat woonden ook Duitsers
maar die bleven gelukkig binnen, zij
zullen ook wel blij geweest zijn dat de
oorlog voorbij was. De volgende dag
kwam mijn vader en vertelde dat alles
goed was thuis. En dat ze de Düitsers
die huiszoeking moesten doen hadden
gelijmd met eigen gebakken brood met
schapenvlees en melk van onze eigen
koe. En mijn vader de Russen maar
zwart maken en de Duitsers roemen.
Maar zodoende zijn ze niet verder dan
de kamer geweest. Met een „Auf. wie-
dersehen und vielen Dank" vertrokken
ze weer. En de familie en onze Rus
konden wel huilen van opluchting en
zenuwen. Ik mocht weer mee naar
huis. Toen onze Rus zover hersteld
was dat hij niet meer verpleegd hoefde
te worden, moest hij naar hotel Cali-
fornië want daar zaten alle overleven
den bij elkaar.
Wij gingen hem daar vaak opzoeken.
En natuurlijk feestvieren omdat de oor
log eindelijk voorbij was. Dansend en
hossend achter de fanfare aan!
Irma de Boer
Mijn opa en oma zijn in de oorlog ge
trouwd. In 1942. Zij woonden toen
nog in Haarlem maar mijn opa kwam
eigenlijk van Texel. In Haarlem was het
voor m'n opa erg moeilijk om werk te
vinden, daarom zijn ze weer terugge
gaan naar Texel. Hij hoopte dat er hier
wel werk zou zijn. In ieder geval was
er hier wel meer eten te krijgen dan in
de grote steden. In 1943 werd m'n opa
opgepikt en naar Duitsland gestuurd
om voor de Duitsers te werken. M'n
oma was in verwachting van m'n moe
der en die vond het hardstikke rot dat
opa weg moest. De eerste tijd wist
oma geen eens waar opa naar toe was
gebracht. Dat hoorde ze pas veel later.
Toen ze dat eindelijk wist heeft ze daar
naar toe geschreven en gevraagd of
m'n opa met verlof naar huis mocht,
omdat de baby gauw zou komen. Met
heel veel moeite is dat uiteindelijk ge
lukt. Maar hij moest wel beloven dat
hij na tien dagen verlof weer terug
naar Duitsland zou gaan. En dat deed
hij natuurlijk (nou ja). Hij was net op
tijd thuis voor de bevalling. Toen m'n
moeder precies tien dagen oud was,
ging m'n opa weer terug. Maar niet
naar Duitsland. Hij ging onderduiken,
eerst bij iemand in de Wieringermeer-
polder en later bij heel aardige mensen
in Andijk. De Duitsers kwamen natuur
lijk wel steeds vragen bij oma waar d'r
man was, omdat hij niet in Duitsland
was aangekomen. Maar ze zei dat ze
het niet wist of dat hij naar Duitsland
was en dat moesten ze dan maar ge
loven. Inmiddels was een broer van
m'n oma bij haar ondergedoken. Hij
woonde in Haarlem maar hij werkte al
een tijdje op Texel. Het gevaar
bestond dat hij ook mee werd geno
men door de Duitsers want alle jonge
mannen moesten mee naar Duitsland
om voor de vijand te werken. En zo
kwam hij bij hen wonen op de oude
boerderij „Maria" aan de Kogerweg.
Daar stonden toen nog oude bedste
den. Tussen die bedsteden hadden ze
een schuilplaats gebouwd. Overdag
zat hij normaal in huis te spinnen of
hij deed wat anders. Maar als er ge
vaar dreigde, dook hij snel in de
schuilplaats, dat gebeurde regelmatig.
In die oude boerderij woonde nog een
gezin en die man handelde met de
Duitsers. Dus kwamen er regelmatig
Duitsers naar dat huis toe. Het was
dus uitkijken geblazen! En keer wilde
m'n oma op de verjaardag bij een fa
milielid. Haar broer wilde ook graag
mee maar het- was veel te gevaarlijk
om zomaar op straat te lopen, want
hij kon zo opgepakt worden door de
Duitsers. Maar m'n oma wist wel raad,
vroeger had jé van die grote kinderwa
gens met zo'n grote diepe bak. Daar
kroop hij in, maar hij moest wel met
z'n benen in z'n nek liggen. Dek!
erop daarop de baby en krossen
Oma was wel bekaf toen ze bij c
jaardag aankwam. Het was natui
lachen geblazen, toen de familie
grote baby uit de kinderwagen z
stappen. En de terugweg ging iï
lijk precies hetzelfde. De volgend
morgen had hij wel spierpijn. Mc
had een gezellige verjaardag geh
was er even uit geweest. Dat w
van de weinige leuke dingen die
beleefden.
De meeste dingen die ze meern:
waren akelig. Toen de Rus'senop
begon, was het rond „Maria" hc
net wild west, aan de ene kant
ten de Russen en aan de andere
de Duitsers. De granaten vlogen
hun oren. Tegen een muur vanc
boerderij hadden de Duitsers vee
nitie opgestapeld. Op een keerk
er een Rus bij mijn oma. Hij hac
paar kippen gestolen en wilde di
oma die zou braden voor hem. I
baarde dat ze geen boter had.
weg en later kwam hij terug me!
boter. Oma heeft eerst een pan!
gemaakt van die kippen en later
braden in vet wat ze nog had e
had dus een lekkere pan soep er
goeie boter. Die Russen aten c
kookte kippen op. Er kwamen
eens een paar Duitsers die hun I
wilden vorderen. Dan konden zij
slapen, maar mijn oma zei: „Ik?
niet uit, want ik heb een zieke in
huis." (zij had inmiddels ook e
uit Haarlem bij haar in huis). InI
lem was bijna geen eten meer, e
was erg verzwakt en op Texel w?
voldoende te eten. Dat zusje hat
keelpijn en lag in bed. Eén vand
Duitsers zei: „Laat dét maar eer
zien, waar is zij en wat heeft
Oma zei: „Ze heeft difterie!" De
ser schrok zich te pletter, wantd
ziekte was erg besmettelijk. Bin"
kortst mogelijke tijd stonden zei
weer buiten. Ze hoefden dat huis
niet meer. Een paar dagen later'
er weer een Duitser, dat was eef
en die heeft naar de zieke gekeki
maar zei dat het agina (keelontsi
was. Hij zei dat ze maar moest o
len met zout water. Het was een
dagen al weer over. Dit. waren
paar verhalen die opa en oma fl
telden. Maar zij zeggen altijd: 4
nen er wel een boek over volscl
zoveel hebben we meegemaakt,
ook: de eerste vijf jaren van ons
lijk willen we nooit meer opnieu'
meemaken.
Donja Witt
