„Het is enorm belangrijk de jeugd te informeren" ANWB hielp manegestichting in „strijd" tegen provincie Albert East, weer terug oo Texel: Geslaagde bevrijdingsdag in Oudeschild Plattelandsvrouwen besloten seizoen Koninginnedag De Koog Geslaagden jurycursus Bejaardentocht PAGINA 6 iwonde Oudeschild kan terugzien op een zeer geslaagde viering van de bevrijding. De versierde optocht trok maar liefst 60 deelnemende kinderen, twee keer zoveel als vorig jaar. Veel versierde fiet sen en karren waren geïnspireerd op het motto „Vrede, en Vrijheid". De kin deren deelden crèpepapieren bloemen uit aan de toeschouwers als symbool van deze begrippen en de Margaretha Sinclairband zorgde voor een uitste kende muzikale omlijsting. De toneelgroep van de Stichting Ge meenschap Oudeschild had veel suc ces met het stuk dat in ,,'t Skiltje" werd opgevoerd voor 140 kinderen. De jeugdige toeschouwers leefden heel duidelijk mee met de merkwaardige gebeurtenissen die op het toneel af speelden en waren zeer opgelucht toen alles aan het slot op zijn pootjes was terecht gekomen. Zondag a.s. wordt het stuk herhaald in Het Eierlandsche Huis op uitnodiging van de Dorpscommissie aldaar. De versierde optcht in Oudeschild le verde de volgende uitslag op: Enkelingen: 1. versierde fiets, Judith Witte; 2. zon nebloem, Mala Zwieringa; 3. vlinder, Coby van Aperlo; 4. bloemenfiets, Wendy Sangers. Paren: 1. '40-45, Jeroen Rouwenhorst en Christian Slhepers; 2. Groen knollen land, Robert Jan en Elisa Appel; 3. onder moeders paraplu, Collete en Remco Zegderveld. Groepen: 1. t regent, Maja en Joost Hoogerhei- de en Merel Moens; 2. Swiebertje, Saskia Witte, Dolf Kuyper en Esther Duinker; 3. in vrijheid leven, Jolanda Buisman, Sanny Zegel en Bianca Boom. Albert East (links) samen met de 84-jarige heer Piet Smit Czn voor de schapenboet in Zuid-Haffel waar dagen verborgen heeft gezeten. de oorlog enkele De Plattelandsvrouwen (afdeling Texel) sloten het winterseizoen af met een gezellige slotavond. De kantine van het Beroepsonderwijs had een feestelij ke aanblik. De diverse stands hadden het druk-, de opkomst was zeer groot. De opbrengst van de avond, bijna ƒ900,—is bestemd voor het a.s. 50-jarig bestaan van de afdeling. Op dinsdag 18 juni is er in het kader van het 50-jarig jubileum van de pro vinciale afdeling Noordholland een fietsdag op Texel. Vrouwen uit de hele provincie komen die dag naar het ei land om met elkaar te fietsen. De Texelse dames van zowel de afdeling De Cocksdorp-Eierland als van de af deling Texel worden gevraagd de taak van gastvrouw op zich te nemen. Voor opgave en inlichtingen kan men bellen met mevrouw T. Brand, telefoon (02220) 2325 tussen 18.00 en 19.00 uur. Het is algemeen bekend dat in in de oorlog een Lancaster bommenwer per neerstortte op de Fonteinsnol. Twee bemanningsleden overleefden de crash, zij konen op tijd uit het vliegtuig springen. Eén van hen, Albert East, hield contact met de Texelaars die hem toen opvingen en was uit genodigd om de herdenkingen bij te wonen. Hij vindt het vooral belang rijk dat de jeugd op de hoogte wordt gebracht over de verschrikkingen van de oorlog, iets waar het volgens hem,'vooral in Engeland, aan ont breekt. Het is daarom niet verwonderlijk dat hij enorm blij was dat juist dat aspect in de nu gehouden herdenkingen ruim aandacht heeft gekre gen. East ging onder meer naar een tentoonstelling die leerlingen van de RSG inrichtten en waarin zowel de oorlog op Texel als de algemene ge schiedenis van de tweede wereldoorlog belicht worden. Woensdag zal hij waarschijnlijk in een lesuur geschiedenis voor de makers van de ten toonstelling vragen beantwoorden. De Lancaster ,,S voor Simon" van het 97 Sq. Straits raakte op 14 januari 1944 aangeschoten nadat het vliegtuig "en zijn bemanning hun werk als „pathfinder" hadden gedaan. De pathfinders waren voorzien van uitste kende radarapparatuur en gaven met behulp van lichtbommen de doelen aan die de hoofdmacht moest bombar deren. Albert East, toen 20 jaar oud, was boordwerktuigkundige. Hij was er al op geattendeerd door de piloot dat één van de buitenste motoren in brand stond. Nadat hij de betreffende propel- lor in de vaanstand had gezet moest hij hetzelfde karwei klaren voor de an dere buitenste motor. Toen hij weer te rugkroop naar zijn plek in de neus van het toestel hoorde hij over de éoordra- dio „parachute, parachute, jump, jump, jump!", de standaardwaarschu wing om het vliegtuig te verlaten. De Lancaster vloog toen op tienduizend voet. East had zijn helm afgezet omdat hij wist at de kinband hem zou kun nen veronden. Hij had overigens nog nooit georongen, zoals zoveel van zijn collega-femanningsleden. Hij verwij derde htnoodluik en vanaf dat mo ment wet hij niets meer. Hij moet met zijnnbedekte hoofd tegen de rand vade opening zijn geslagen, werd na; buiten gezogen en moet in een laats opwelling van bewustzijn zijn niet Jtomatisch openende para chute héoen opengetrokken. Hij her innert zie niets van de landing. Wel weet hij og dat hij daarna rondliep en elke keenls hij prikkeldraad tegen kwam, gg hij een andere kant op. Zo kwam hip ij de boerderij van de fami lie Smit p Zuidhaffel. Schuurdeur Daar hee hij eerst een tijd op een deur staa kloppen zonder dat er reac tie kwarrhet bleek de schuurdeur te zijn. Toerhij op een raam tikte had hij meer sucas. De familie Smit confron teerde Ea met het andere beman ningslid et met succes uit het vlieg- De ANWB heeft duidelijk haar best gedaan om een overdekte manege op Texel te verwezenlijken. Dat bleek uit de woorden van Piet Daalder, voorzitter van de Stichting Overdekte Manege bij het in ont vangst nemen van een gift uit het Zimmermanfonds, vrijdagmiddag in Hotel de Lindeboom. Een brief van de toeristenbond aan de Stich ting was zodanig opgesteld dat ook gedeputeerde staten wel de conclusie moest trekken dat een manege op Texel „niet alleen leuk is voor de Texelaars". De brief van de ANWB aan de Stich ting bevatte de mededeling dat het ANWB bestuur had besloten 75000,— beschikbaar te stellen voor de paardenakkomodatie maar de motive ring die aan dat besluit ten grondslag lag en ook in de brief stond was zoda nig dat de Stichting de brief „dol- graag" naar de provincie wilde sturen. Uit uw brief bleek zo duidelijk dat onze manege voor de ANWB van regi onaal en zelfs landelijk toeristisch be lang is dat we vonden dat deze me ning aan de statenleden bekend ge maakt moest worden", aldus Piet Daal der. Een afschrift van de brief was met permissie van de ANWB naar GS gestuurd en uit de verdere opmerkin gen van Daalder bleek dat de statenle den de ANWB- visie op de manege plannen goed hadden gelezen maar ook dat er enige ruggespraak tussen Stichting en ANWB bestuur was ge weest voordat de brief werd opgesteld. Daalder: „Het was gewoon een prach tige aanbeveling". De ANWB schrijft in de brief onder meer dat „dit initiatief van uitzonderlij ke betekenis is in de recreatief- toeristische ontwikkeling van Texel" en „dat het belang ver uitstijgt boven het lokale belang". Daar wordt aan toege voegd dat het multi-funktionele karak ter van de manege door diverse in stanties niet voldoende onderkend wordt. Volgens Daalder was er, vooral mede dankzij de ondersteuning van de ANWB, in korte tijd een proces op gang gebracht dat er voor had ge zorgd dat het manegeplan nu als bo venregionaal wordt erkend. Steun De voorzitter van de ANWB, P.H. van der Linden- Van Sprankhuizen zei bij de overhandiging van ,de 75000,— dat zijn organisatie die steun „met alle ge noegens" had willen geven. „Het is gewoon een heel goed initiatief" aldus de voorzitter. Van der Linden-van Sprankhuizen herinnerde zich dat hij in 1961 met directie en dagelijks bestuur ook een dag op Texel was geweest en hij vond het jammer dat het 24 jaar had geduurd voordat het bestuur dit overzeese gebiedsdeel weer mocht bezoeken. De delegatie was vooral onder de in druk geweest van het bezoek aan het Maritiem museum waar de schrijver W. Kalkman en burgemeester J. Engel vaart een uitgebreide uitleg hadden gegeven over de Georgische opstand. „Velen van ons hadden geen idee wat zich hier in de oorlog allemaal heeft voorgedaan. Het was zeer indrukwek kend om daar een indruk van te krijgen". Achterlijk Piet Daalder zei in zijn dankwoord na dat de Zimmerman-gift was overhan digd dat veel landgenoten nog de in druk hebben dat Texel een achterge bleven gebied is. „Dat valt reuze mee maar als we het over het ontbreken van een overdekte manege hebben mag u ons wel als achterlijk betitelen". Al sinds 1973 wordt er gewerkt aan de manegeplannen en toen het laatste plan in gemeentelijke kringen van tafel werd geveegd als 'onrealistisch' leken die plannen voorgoed verleden tijd. Daalder: „We zijn toch met een nieuw team begonnen en het gaat ons nu erg voor de wind. We hebben in 14 maanden al veel bereikt en daar zijn we al een beetje trots op". Daalder had als dank hoefijzers met een droog bloemboeket meegenomen voor alle bestuursleden en directieleden en wenste de ANWB in de toekomst veel succes. Het was de bedoeling geweest dat de bestuursleden een tocht met paard en rijtuig hadden gemaakt maar dat ging in verban met begrafenissen van de slachtoff6 van de Cessna-ramp niet door. Daalder boofde dat de ANWB-top nog een Ier uitgenodigd zal worden om een rnoie rijtocht te maken. Fietsen Het bezoeaan Texel van het bestuur betrof hetaarlijkse uitstapje van dit kader. Naa een bezoek aan het Mari tiem musen had het dagelijks bestuur vriagmorgen vergaderd en de vrouwen \n het gezelschap hadden een fietstcht gemaakt, 's Middags maakte rm nog een bustocht over Texel. Eenn ander was in overleg met Bondsresentatrice Els Zieck op gezet doorle VVV. Het betrof een in formeel uitapje en men stelde verder geen prijs o officiële ontvangsten ed. Het bezoekverd afgesloten' met een promotiedirr van Texelse produkten in het Havenntaurant. tuig kom komen, „Ridley" Brown. Op die manier kon gecontroleerd worden of de beide mannen geen „stooges", agenten van de Duitsers waren. East bleek een hersenschudding te hebben. Dat werd geconstateerd door dokter Vellinga die als medicijn slechts jene ver aan kon bieden. Met Vellinga werd ook besproken hoe verder te handelen. De Duitsers hadden de parachute van de verdwaasde Engelsman gevonden en er moest een keuze gemaakt wor den: aangeven of onderduiken. East besloot tot het eerste omdat de Duit sers al lucht van zijn aanwezigheid hadden. Hij wilde de mensen die hem zo vriendelijk opvingen niet in node loos gevaar brengen. Aldus geschied de en de nog niet herstelde Engelsman werd door de Duitsers opgehaald. De eerste halte was Hotel Texel en daarna werd hij naar buiten gebracht en voor een muur gezet. „Ik dacht dat mijn laatste uur ges!ag;en had, maar het bleek een bushalte te zijn, ik kon keu rig in de bus stappen en zo gingen we op weg." East en Brown werden eerst naar de gevangenis van Rotterdam ge bracht en vervolgens naar een onder vragingskamp in Frankfort. Daar kregen de Engelsen eenzame opsluiting. East kon dat niet erg vin den: „Ik had nog steeds een hersen schudding en die rust bracht me ein delijk genezing. De ondervragingen vielen gelukkig mee, waarschijnlijk ook omdat ik die hersenschudding had. Eén keer wilden ze meer van me we ten dan mijn rang, naam en serienum mer. De ondervragers wilden weten hoeveel brandstof er in een Lancaster ging en zo. Ik wilde dat niet vertellen en toen raakte hij geïrriteerd. Hij liet me een boek zien met een zeer gede tailleerde beschrijving van zelfs de laatste Lancaster-snufjes, hij wilde al leen maar controleren of ik inderdaad luchtmachtman was." Na Frankfurt werden East en Brown gescheiden omdat de eerste sergeant en de laatste luitenant was. Hoelang ze daar ge weest zijn herinnert hij zich niet meer door zijn hersenschudding, tijd had al le betekenis voor hem verloren. Stalag 4 B De volgende halte was de plaats waar Albert East tot aan de capitulatie zou blijven: Stalag 4 B, een kamp bij Mühlberg aan de Elbe. De krijgsgevan genen werden hier redelijk goed be handeld, sergeants en hoger hoefden niet te werken en ze kregen redelijk te eten. Wel hadden ze uitzicht op een ander deel van het kamp waarin poli tieke gevangenen waren gehuisvest en die verkeerden in een zeer deplorabele toestand. Twee keer werden krijgsge vangen doodgeschoten, beide keren omdat ze zo dicht bij de omheining kwamen dat een ontsnapping tot de mogelijkheden behoorde. De afdeling van East werkte met véél enthousi asme aan een tunnel, waar voor iede reen planken van zijn bed afstond om het geheel te verstevigen. Dat bleek niet genoeg te zijn, een trekker zakte boven dé tunnel weg en zo ontdekten de Duitsers hem. Die hadden een heel effectieve manier om de tunnelbou wers te ontmoedigen: ze lieten hem volscheppen met de inhoud van de latrine.... Nadat de Russen het kamp overnamen moesten de gevangenen in hun levensonderhoud voorzien door boede- rijen in de omgeving te overvallen. Dat duurde niet lang, de kampbevolking werd getransporteerd naar het Russi sche Riga om als gijzelaar te dienen. De Sovjets wilden er namelijk zeker van zijn dat Witrussen en dergelijke aan hen uitgeleverd zouden worden, althans zo heeft East het toen begre pen. Omdat hij een wond aan zijn hand had waar een flinke bloedvergifti ging bij was gekomen werd hij snel te rug getransporteerd per Amerikaanse ambulance maar België en vervolgens per Dakota naar Engeland, zijn familie en toenmalige verloofde die hem ook nu naar Texel vergezelde. Het is al opgemerkt, East vindt het be langrijk dat de herinnering aan de oor- Deze foto namen de Duitsers van Albenf East. Zijn haar staat zo woest omhoog de wond op zijn voorhoofd. log levend wordt gehouden. Dat loop hij niet bij elke gelegenheid uit te dij gen, maar het is wel zijn vaste overtt ging. Hij was dan ook heel blij date? delegatie van de Texelse jeugd aanvs» zig was bi} de maaltijd zondagavond en hij vond het ook heel verfrissend om de door leerlingen ingerichte ten' toonstelling over de oorlog in de R$( te bezoeken. De klassen die er aan meewerkten gingen bij hun familie te rade en kwamen daardoor met veel authentiek materiaal voor de dag, waaronder zelfs registratiekaarten uit Assen en dergelijke. Bovendien was Gerrit Gerrits behulpzaam geweest m het leveren van uniformen en andere artikelen uit de oorlog. De tentoonstE ling is te zien voor publiek, gedurend de rest van de week tussen 15.30 e 17.00 uur en vrijdagmiddag vanaf 13.00 uur. De betrokken lerares zal d; aanwezig zijn of er voor zorgen dat leerlingen die meewerkten aan de totstandkoming aanwezig zijn in lokaa 25 op de tweede verdieping om t en uitleg te geven. Het idee voor de opzet van de expos tie en de uitwerking zijn uit de leerlin gen zelf voortgekomen. East waardes de dat en hij zei dan ook graag ja toe hem gevraagd werd in een les te ko men om vragen van de leerlingen t beantwoorden. Vooral het feit dat in de tentoonstelling wordt gewezen op fascistische ontwikkelingen die nu a de gang zijn sprak hem aan. Als zijn programma het toelaat zal hij woens dagmorgen in de school aanwezig zij' In De Koog werd, in tegenstelling to wat éerder werd vermeld, wel een ge deelte van het feestprogramma op ninginnedag uitgevoerd. Voor de jeu waren er 's middags kinderspelen ronder koekhappen en crossfiets- wedstrijden. De tienkamp werd ge wonnen door Diana Timmer met e..., gedeelde tweede plaats voor Dirk Jal Wuis en Marcel van Egmond. De kleuters konden wedstrijden doen in was ophangen, vlagestafette, blikjes stapelen en flessen vullen. De eerste prijs was voor Coen van der Spek en Jitteke Zoetelief. Door de organisatie, de dorpscommissie van De Koog, wei den vaantjes uitgereikt en ook werden de fietsen en wagens beoordeeld die zouden meedoen aan de afgelaste optocht. Uitslagen: Versierde fietsen: 1, Sandra Joosten, 2. Mirjam de Haan, 3. Kees Mets. Bolderwagens: 1. Bastiaan, Corné en Ralf Keyser, 2. Mirjande en Patricia Veeger, 3. Barry van Veen. Ponywagens: de kinderen van de fami lies Bakker, Kikkert en Rommel. Aan de spelen deden ruim 70 kinderen mee. De ANV^B-voorzitter (rechts) overhandigt de f5.000- aan PieOaalder, voorzitter van de Stichting Overdekte Manege. In de maanden maart en april vond gedurende vijf avonden de cursus jury lid algemeen van de atletiekvereniging plaats. Maandagavond werd de cursus afgesloten met een examen waaraan dertien Texelaars deelnamen, ledereen bleek de proeve van bekwaamheid goed te hebben doorstaan. Hierdoor heeft de A.V. Texel een prima start ge maakt met het opbouwen van een ei gen jurykader. De geslaagden zijn: Gert Pansier, Tilly Eelman, Gijs Jan sen, Dirk Eelman, Dirk Oosterhof, Ni- colette Oosterhof, Hetty Westerink, Dirk Witte, Paul Verhagen, Dirk Bak ker, Luc van Lubek, Dirk Haker en Ed van Bommel. Het is nu al zeker dat komend najaar een nieuwe cursus van start zal gaan. Informatie hierover en opgave bij Ed van Bommel, 02222-448, Aan het bericht over het (twintigste!) ouderenreisje van Den Burg op 21 mei, moet nog iets worden toegevoegd: zo als gebruikelijk wordt op de terugweg brood en koffie gebruikt en wel in „Veerburg" in Anna Paulowna. Opga ve voor het reisje is woensdagmiddag a.s. mogelijk in „De Buureton" in de Molenstraat van 14.30 tot 17.00 uur.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1985 | | pagina 6