Oorlog lijkt me maar niks Waalder school ziet beide leerkrachten vertrekken ■let verhaal van de oude man t Wielerronde en trimloop van De Waal Eendagsreisje Wielerwedstrijd Promotieconcert Texel Jazz 1985 Leuke uitvoering kinderkoor Brommer gestolen Opa, vertel eens over de oorlog! (VIII en IX) Volleybaltoernooi Timmers Bakkerij Zon, maan en hoog water Bibliotheek dicht in De Cocksdorp VRIJDAG 10 MEI 1985 TEXELSE COURANT PAGINA 11 Onvoldoende vertrouwen in de toe komst van de openbare lagere school van De Waal heeft het jchoolhoofd J. Ahlers doen beslui ten naar elders te solliciteren. Hij leper 1 augustus a.s. benoemd tot directeur van de vierklassige open bare school van het Groningse Wedde. Ahlers was sinds januari 1983 aan de Waalder IJska-school verbonden waar bij bezig was gevolg te geven aan de wens hier 'andersoortig' onderwijs tot stand te brengen, dat ook leerlingen van buiten De Waal zou trekken. Toe- top van leerlingen van andere delen van Texel was noodzakelijk voor het voortbestaan van de school omdat De Waal alleen onvoldoende draagvlak biedt. Het is, mede dank zij de inspan ningen van de oudercommissie, inder daad gelukt om leerlingen elders op Texel te werven maar tot dusver niet jn voldoende mate. Makkelijk Er bestaat wel interesse voor het ande reonderwijssysteem, maar veel ouders besluiten desondanks hun kind. naar de dichtstbijzijnde school te sturen omdat dit makkelijker is. Slechts een handje vol kinderen van buiten De Waal is daarom aangemeld, terwijl er enkele tientallen nodig zijn om het voort bestaan van de school ook voor de toekomst zeker te stellen. Het school hoofd Ahlers heeft hieruit zijn conclu des getrokken en is gaan solliciteren al was dat wel een moeilijke beslissing. Ik vertrek met hartzeer want we voel- Zaterdag a.s. wordt de jaarlijkse wielerronde van De Waal gehou den, georganiseerd door Dorpshuis De Wielewaal in samenwerking met het Wielercomité Texel. Tevens is er een trimloop, georganiseerd u door de Atletiekvereniging Texel. De start van de wielerronde is om 14.30 uur op het Hogereind zowel voor ouwen als voor mannen. De mannen ijden 20 ronden, de vrouwen (die één ninuut later starten) 20 ronden. Bij de irouwen is de Texelse Eveline van Arn- iem een van de favorieten. Op konin- jinnedag werd ze tweede in de tijdrit im de Jan Jansen-trofé in Den Helder ichter Alida Pasveer. Bij de mannen lijn Leen van Elk en Edo Kooiman ren ners die hoog kunnen eindigen. Moge n-lijk zullen Theo Boom en Dirk Vinke ran de IBS elektraploeg voor een ver assing zorgen. - )e inschrijving is vanaf 13.30 uur in iet dorpshuis. Naast de eindprijzen rijn ook premies te verdienen, beschik bar gesteld door tal van sponsors. De irijsuitreiking is ook in het dorpshuis, firect na afloop. Trimloop Voordat de wielerronde begint, start )m 13.30 uur een trimloop op hetzelf de parcours. Deelnemers kunnen kie len uit een, twee of drie ronden (resp. - "h, 5 of 7 Vz km). Er worden geen rijzen uitgeloofd, maar elke trimmer k de tocht volbrengt krijgt een me- aflle. nschrijving vanaf 12.45 uur in het iorpshuis. De kosten zijn f2 voor feelnemers tot en met 15 jaar en ƒ4,— loor ouderen. Leden van de Atletiek- ereniging kunnen gratis meedoen, an lijst van uitslagen wordt bij de vol- Ne trimloop uitgereikt. den ons hier thuis", aldus Ahlers. Ik had ook de verwachting dat het zou lukken een behoorlijk aantal leerlingen te trekken. Nu dat tegenvalt, moet ik ook aan mijn eigen situatie denken en vind ik het onverstandig om de kans op een zekere baan in Wedde te laten lopen. Het spijt me erg. We hadden op Texel echt onze stek gevonden". Tegelijk met Ahlers vertrekt ook de tweede leerkracht van de Waalder school, Jouke Jansma. Hij zou in ver band met het te kleine aantal leerlin- gen geen volle dagtaak meer hebben en heeft daarom een andere baan ge zocht. Het ziet er naar uit dat in.zijn plaats iemand voor 3 V2 dag per week wordt aangenomen. Daarnaast zal een kleuterjuf worden benoemd om aan de voor basisscholen geldende regels te voldoen. De gemeente zal de normale sollicita tieprocedure in werking stellen om voor Ahlers een opvolger te krijgen die bereid en in staat is het 'andersoortige' onderwijsplan uit te voeren. Respijt Het voortbestaan van de Waalder school wordt niet acuut bedreigd. Het staat namelijk onomstotelijk vast dat de school Cdie thans 21 en per 1 au gustus a.s. 33 leerlingen heeft) tot het schooljaar 1988-89 kan voortbestaan ongeacht het leerlingental. Daarna zal het afgelopen zijn als het niet alsnog lukt het aantal leerlingen op te voeren of ontheffing te krijgen. Omdat er nog drie jaar tijd is hopen veel ouders in De Waal dat dit op een of andere ma nier toch zal lukken, al wordt het ver trek van Ahlers gevoeld als een ernsti ge tegenslag bij deze pogingen. Niet somber Voorzitter Bert Reintjes van de mede zeggenschapsraad zegt echter beslist niet pessimistisch te zijn wat de toe komst van de school betreft. Hij wijst erop dat op dit moment zes leerlingen van buiten De Waal voor de school zijn ingeschreven. Er zullen er de ko mende jaren ongetwijfeld meer volgen als de school erin slaagt zijn bestaans recht te bewijzen en de mond-tot- mond reklame zijn werk heeft gedaan. Het andersoortige onderwijs hing niet af van de heer Ahlers; het kan ook door anderen worden uitgevoerd. Belangrijk is dat aan het bezwaar van de grote afstand tegemoet wordt gekomen door het laten rij den van een busje, waarmee de kinderen van (ver) buiten De Waal dagelijks worden gehaald en ge bracht. Maar zelfs als het aantal van vijftig leerlingen dat er in 1988 tenminste moet zijn, niet wordt ge haald is er nog de mogelijkheid van ontheffing. Het is ongelukkig dat de Waalder school op nèt iets minder dan drie kilometer is gele gen van de dichtstbijzijnde andere openbare school (de Thijsseschool) en dat die afstand hemelsbreed wordt gemeten, dus in rechte lijn en niet via de weg. Als de Waalder school 300 meter verder van Den Burg zou liggen, zou de school mogen voortbestaan met ten minste veertig leerlingen.... In het bericht over het dinsdag a.s. te houden ééndagsreisje van de Platte landsvrouwenafdeling Texel stond een verkeerd telefoonnummer. Voor opgave moet worden gedraaid: (02220) 3418 van de familie Den Haan. at op een bankje en ik keek naar in paar kinderen die oorlogje speelden, 'de verte zag ik een oude man lopen. Ij kwam dichterbij en ik zag dat hij tomank liep met zijn rechterbeen. Hij «m naast me zitten en mompelde me «ndelijk gedag. Ik knikte hem verlegen «en de man zette zijn vaal bruine fêdje af. Zwijgend keken we naar de «lende kinderen, en opeens begon hij, «der inleiding, tegen me te praten. Hij id een krakerige, prettige stem en zijn Sn leken te glimmen terwijl hij vertel- I „Wat die kleintjesnu spelen, heb ik 'techt meegemaakt. Het was in de in '40, de tweede wereldoorlog. Ook wend opgeroepen om mee te vechten 4 al die dappere, jonge kerels. Ach, 1 waren jong en we dachten dat wij Duitsers wel even weg konden ja- n. ledereen zette zich voor 100% in, (wel, maar na verloop van tijd veran- *de dat. Om ons heen vielen de ihtoffers bij bosjes en ik maakte sa- n met een vriend een plan om onder duiken. We verscholen ons in een ou- boenderij waar ook verzetsstrijders za- We leerden veel en besloten ook bij verzet te gaan. Sommige weilanden "den helemaal vol met palen, dat S5om de parachutisten tegen te wer- k 's Winters hakten we stiekum die m om, om ze te vendelen onder de 'dbewoners. Ze waren ons erg dank- 'want er was weinig waarmee ze 'kacheltje konden stoken. Veel ramen «n gesneuveld door de bommen die vlakbij vielen, soms maar 200 meter van de huizen af. Het was dus ontzettend koud, vooral in de hongerwinter in '44." Hij slikte even en ik zag een traan over zijn rimpelige wang rollen... Hij snufte een beetje toen hij verder ging: ,,M'n m'n jongste broertje is doodgevroren...." Het klonk afschuwelijk en ik wilde iets zeggen maar de woorden bleken steken in m'n keel. Snel praatte de man verder: Gelukkig was er ook nog iets moois in die tijd. Ik werd verliefd op een meisje, Jannie heette ze... Zij zat ook in het ver zet en kwam bij ons op de boerderij wo nen. Altijd vrolijk, altijf vol grapjes. Ze gaf nooit de moed op en was altijd opti mistisch. Maar toen op een dag, 7 janu ari 1945, wa^ ze énders. Het leven was weggeëbt uit haar ogen en met horten en stoten hoorde ik het vreselijke nieuws: haar hele familie was wegge voerd naar het kamp Westerbork. Ieder een, behalve haar vader. De Duitsers hadden ontdekt dat Jannie's vader in het verzet zat en voor de ogen van Jannie, die toevallig door het dorp liep, werd hij gefusilleerd. Jannie was helemaal hyste risch geworden, maar de Duitsers had den het te druk om op haar te letten. Wonder boven wonder bereikte zij de boerderij, waar we niets voor haar kon den doen, behalve troosten. Maar Jan nie zat de hele dag apathisch in een hoekje en zei geen wooid. Haar hele le ven was verwoest, haar toekomstdroom om later met de hele familie een geluk kig bestaan op te bouwen, lag aan dig gelen. Die avond was ze opeens weg en we merkten het pas na een half uur. Ik werd bezeten van angst dat haar iets zou overkomen en ik ben haar gaan zoeken. Ik kwam tenslotte bij het strand aan en, godzijdank, daar liep Jannie. Ik wilde achter haar aan gaan, toen ik opeens besefte dat het strand vol lag met mijnen. Het zou zelfmoord geweest zijn om achter haar aan te rennen. Ze liep rustig richting zee, maar gek van angst gilde ik haar naam. Het was ab surd wat ze aan het doen was. Jannie keek om en zwaaide.... een mijn ont plofte onder haar voeten.... Het gebeur de allemaal in een fractie van een secon de en ik besefte dat ze dit gewild had. Ik was volkomen reddeloos...." Weer stopte hij en ik zag hoe hij een grote zakdoek tevoorschijn haalde en ermee over zijn gezicht wreef. Ik voelde een brok in 'm'n keel en ik begon zachtjes te huilen. De man sloeg aarzelend een arm om mijn schouders en zei met een vreemde hese stem: ,,Het spijt me, ik had het niet moeten vertellen.... Maar begrijp goed dat je pas beseft hoe mooi en hoe kostbaar het leven is als je weet hoe afschuwelijk het leven soms ook kan zijn, een leven vol met oorlog...." De spelende kinderen waren uitgespeeld en gingen naar huis. Niet beseffend hoeveel verdriet ze hadden losgemaakt bij deze oude man met hun onschuldige „oorlogje"..... Janien de Bruijn De Duitsers kwamen in 1940 naar Ne derland. Later kwamen ze ook op Texel Ze bouwden bunkers in de dui nen en in het bos. Ook zaten ze in De Cocksdorp in de duinen en bij de vuurtoren. De bunkers werden ge bouwd door de Duitsers. Maar ook moesten Texelaars mee helpen. Texe laars werden ook vaak gedwongen om het paard uit het land te halen, in te spannen en met de Duitsers naar Den Burg te rijden. Dan gingen ze voedsel halen, of naar Oudeschild om kolen en briketten. Ook mijn opa moest altijd met de Duitsers rijden. Als ze dan ko len hadden gehaald hing oma altijd twee zakken aan het hekje en die wer den dan even gevuld. Zelfs de Duitser op de wagen hielp dan een handje om de zakken te vullen. Zo had oma weer genoeg kolen om het fornuis of de ka chel te stoken. In de oorlog had je bonnen om voed sel te kopen. Suiker, koffie, brood en kleding waren op de bon. Later kon je geen suiker meer krijgen. Daarom maakte oma het zelf van suikerbieten. Dat was veel werk, maar je had dan toch suiker. De mensen op Texel, vooral de boeren, hadden eten ge noeg. Ze verbouwden zelf graan voor het meel om brood te bakken. Groen ten kwam uit de tuin en een varken in de schuur werd geslacht. Zo hadden ze weer vlees en spek genoeg. Daar om kwamen ook Amsterdammertjes naar Texel, die thuis niet genoeg te eten kregen. Ze kwamen bij boeren en arbeidersgezinnen, waar ze goed wer den opgevangen en langzaam weer op krachten kwamen. Zodat ze later als goed gevoede kinderen weer naar hun huis in Amsterdam konden terugkeren. Ook werd er flink geschoten in Den Burg. Den Burg werd gebombardeerd vanuit Den Helder. Toen werd er erg veel kapot gemaakt, de Duitsers gin gen een keer naar Den Burg met een wagen vol minutie. Het was de bedoe ling dat deze zou ontploffen op de Stenenplaats. Maar omdat de reis lan ger duurde dan dat ze gedacht hadden ontplofte deze al in de Kogerstraat. Zes huizen werden verwoest, alle ra men in de omtrek werden door de ex plosie vernield. Ook moesten mannen van 18 tot 40 jaar te werk gesteld wor den in Assen. Ze vertrokken op 11 no vember 1944 vanaf de Oude Ulo school 's middags om half drie. In As sen moesten ze veel graafwerk doen en sliepen daar in barakken. Mijn opa moest ook mee. Hij was die morgen 11 november net vader geworden van een dochter. Opa is in Assen erg ziek ge worden: difterie. Daar heeft hij lang in de ziekenbarak gelegen. Ze kwamen pas 14 maart 1945 terug. Opa was toen nog heel zwak en kon lange tijd niet werken. De baby was toen al 4 maanden. Maar er waren ook leuke dingen. Ook toen opa in Assen was. Oma stuurde pakjes met spek en boter en brood naar Assen omdat opa daar weinig eten kreeg. De pakjes kwamen altijd goed aan. Met Sinterklaas stuurde opa houten speelgoed voor de kinderen. Dat waren leuke dingen. Naar de kerk gingen we in de oorlog niet, want de priesters waren ook op gepakt. In de oorlog moest je alles lo pen, want als je op de fiets ging had je de kans dat de Duitsers hem afpak ten. Want die konden ze zelf goed ge bruiken. Hoefden zij niet te lopen. Toch ging het leven gewoon verder in de oorlog. De mensen gingen even goed naar hun baas te werk. Als je deed wat de Duitsers wilden, had je weinig last. Ook moest je ramen ver duisteren want alles moest donker zijn. En je mocht niet naar de radio luiste ren. Daarom hadden de mensen de ra dio verstopt en luisterden ze stiekem om zo op de hoogte te blijven van wat er in het land gebeurde. Als de Duit sers het in de gaten kregen dat je toch luisterde werd alles in huis doorzocht om de radio te vinden. Mijn opa had de radio verstopt in het houten hok in de bijkeuken, waar een grote herders hond stond. Daar durfden ze nooit te kijken omdat ze de hond niet ver trouwden. De Duitsers waren op Texel de baas. ledereen moest doen wat zij wilden. De Russen kwamen later ook op Texel. Die waren aardig voor de Texelaars. Ze vochten tegen de Duit sers. Bij ,,Texla" is toen ook erg ge vochten. De Duitsers hadden op stuk ken land overal grote palen geslagen om te voorkomen dat er vliegtuigen zouden landen. Deze palen stonden nooit lang, omdat ze 's avonds afge zaagd werden voor brandstof voor me nige kachel. Ook waren er veel onder duikers die zich verstopten voor de Duitsers. Alleen 's avonds kwamen ze weer te voorschijn om wat te eten. Ze verstopten zich omdat ze gezocht wer den door de Duitsers. Er zijn veel mensen die zich tegen de Duitsers ver zetten doodgeschoten. Ook zijn er nog Engelsen op Texel geweest; die heb ben tegen de Duitsers gevochten en van hen zijn er veel gesneuveld. Op het kerkhof in de Kogerstraat is dat nog te zien. Ook zijn er veel Russen gesneuveld. Daar is bij de Hogeberg een speciaal Russenkerkhof voor aan gelegd, waar nog jaarlijks met de be vrijding, neen met de herdenking, wordt heengegaan: 4 mei. De bevrijding kwam op 5 mei 1945. Eindelijk was de oorlog voorbij. Vijf jaar van spanning en ellende. Het op bouwen van alles wat in die 5 jaar was vernield kon beginnen. Hopelijk komt er nooit meer oorlog, want het lijkt me maar niks. Dit was mijn verhaal over de oorlog. Dit werd verteld door mijn oma. Ronald Timmer De opkomst bij de dinsdag 7 mei ver reden clubwedstrijden van de Wieler vereniging Texel was behoorlijk goed. Bij de jeugd streden 11 jongens om de eerste plaats. De uitslag was: 1.. H. Broekman; 2. S. Kikkert; 3. E. Keijser. In de A-poule reden 15 man, waar Evert Koopman eerste werd men Bas Vaars als tweede en Hans van Osch als derde. In de C-poule: 1.J. Kuiper; 2. J. Huy- ding; 3. W. Trap. Dinsdag 14 mei wordt er een tijdrit verreden op het parcours bij de PEN- centrale te Oudeschild. Jeugd tot en- met 14 jaar 8 km, start 18.30 uur; 15 jaar en ouder 16 km, start 19.15 uur. Zaterdag vindt weer het promotiecon cert plaats van de Vereniging Texel Jazz, waarop het programma voor het komende jazzfestival, op 7, 8 en 9 juli, wordt gepresenteerd. Zoals voorgaande keren speelt op deze avond een orkest van naam en dit jaar is dat de befaamde Harbour Jazzband, naast de Dutch Swing College een van de meest vooraanstaande Neder landse orkesten. Dit orkest werd opge richt in 1956 door klarinettist Ferdi Meyer en heeft sindsdien een uitste kende reputatie opgebouwd. Was win naar van vele jazzconcoursen in binnen- en buitenland, o.a. Loos- drecht, Dinslaken, Viersen en Duinker ken. Maakte vele grote toernees o.a. door Japan, Singapore, Indonesië en recentelijk door de DDR waarin zij o.a. optraden in het openluchttheater van Dresden voor 10.000 bezoekers. De groep is samengesteld uit oude ge trouwe jazzvirtuozen te weten: Ferdi Meyer, leader, klarinet; Ernst Metman, trompet en zang; Leo van der Kruk, klarinet en altsax; Flip Roberts, trom bone; Arie Ligthart, banjo en gitaar; Bas Schop, bas; Frits Louwerens, drums. Het optreden vindt plaats in de toneel zaal van ,,De Lindeboom" en de aan vang is 21.30 uur. De entree bedraagt 73— per persoon, maar kopers van een passepartout voor Texel Jazz 1985 hebben gratis entree. Twee afleveringen deze keer van de verhalenserie die door het voortge zet onderwijs van Texel werd ge maakt op uinodiging van het Co mité Texel 40 jaar vrij. Zaterdag wordt (voor de eerste keer) het Timmers Bakkerij volleybaltoernooi gehouden, aanvang 18.30 uur in de Beatrixzaal in Den Burg. Aan het toer nooi wordt meegedaan door het team van Timmers Bakkerij zelf en verder door teams van Cor's Polis, Hema en Tevoko-jongens. Publiek is bij de wedstrijden hartelijk welkom. Zeer jong en wat ouder zongen met een ernstig gezicht samen vrolijke liedjes in de uitvoering van de Koger zangertjes. Het kersverse kinderkoor 'De Koger zangertjes' gaf vrijdagavond een bescheiden maar geanimeerde uit voering in De Schuilhut in De Koog. Het betreft hier nog een klein koor van ruim 20 kinderen in leeftijd variërend van vier tot en met twaalf jaar. De Ko ger zangertjes zijn in januari van start gegaan onder leiding van 'tante' Nel Sampiemon. Deze dirigente komt uit In de nacht van dinsdag op woensdag trof de patrouillerende politie op het terrein van de jachthaven een plat op de grond liggende damesbrommer aan. Het ding bleek uit de buurt weg genomen te zijn en de dader, die zich vlakbij verscholen hield, was snel ge vonden. De 17-jarige dader moest de brommer op zijn plaats terugzetten en werd na verhoor en het opmaken van proces verbaal heengezonden. Alphen aan de Rhijn en had in haar vorige woonplaats ook een kinderkoor. Ik heb veel repertoire en vond het zonde om dat na mijn verhuizing naar Texel in de kast te laten liggen", aldus de dirigente. Het koor repeteert een keer per week en de 20 leden zijn dan zelfs opgesplitst in twee groepen. De allerkleinsten zorgden in de uitvoe ring van vrijdagavond voor hartverove- rende taferelen omdat tante Nel het niet liet bij zingen alleen. De kinderen mochten dansen, maakten ter on dersteuning van de tekst allerlei geba ren en kwamen na de pauze zelfs als hazen en jagers verkleed de Schuilhut binnen. Vooral daardoor kregen de liedjes een 'Kinderen voor kinderen' sfeer mee en aangezien deze Vara-aktiviteit onder de jeugd erg populair is zou het best kun nen zijn dat de Koger zangertjes om die reden straks populair worden. De peuters gaven aan de vrije sfeer van de opvoering een eigen cachet door te duimen of naar de ouders in de zaal te rennen als ze het even zat waren. Toen een van de zangeressen tijdens een liedje naar het toilet moest was dat voor tante Nel reden even te wachten totdat de hoge nood opgehe ven was. Het kinderkoor gaat nu met vakantie maar in september start men weer met de repetities. Kinderen van heel Texel zijn dan welkom. De zon komt 11 mei op om 5.52 uur en gaat onder om 21.21 uur. 11 mei L.K.; 19 mei N.M. Doodtij: 14 mei; springtij: 22 mei. Hoog water ter rede van Oudeschild: Vrijdag 10 mei 0.07 en 13.02 Zaterdag 11 mei 0.29 en 13.45 Zondag 12 mei 1.26 en 14.47 Maandag 13 mei 2.55 en 16.06 Dinsdag 14 mei 4.32 en 17.25 Woensdag 15 mei 5.59 en 18.36 Donderdag 16 mei 7.05 en 19.34 Vrijdag 17 mei 7.51 en 20.21 Zaterdag 18 mei 8.26 en 21.02 De bibliotheek van De Cocksdorp is in verband met Hemelvaartsdag gesloten. Boeken kunnen volgende week ge leend worden op woensdag van 15.30 tot 16.30 uur en van 19.00 tot 20.00

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1985 | | pagina 11