(oploper De Hoornder laaide de honderd honderdste corpsbladen in de lift Maria Verano in De Koog Folklore heeft muzikanten nodig op 24 juli Verleende bouwvergunningen Peanutters spelen gelijk Rommeltjesmarkt N|.jjDAG 7 JUNI 1985 TEXELSE COURANT PAGINA 7 e ooit in de redactie van een schoolkrant heeft gezeten of copij j eft verzameld voor een periodiek van een sportvereniging weet moeilijk het is een goed gevuld en leesbaar produkt op de Kkt te brengen. Het lijfblad van Den Hoorn 'De Hoornder' over- jp alle kinderziektes en wist zich te handhaven. Copij genoeg or nog 100 nummers meent de redactie, die vorige week niet ider trots de honderdste Hoornder van de stencilpers liet rollen. jezonderd Den Burg het blad Burger' girig met de dorpscom- ssie ter ziele) hebben de buïtendor- niet te klagen over de in de ite jaren verschenen dorpskranten, ieschild heeft het zeer gevarieerde dat steeds dikker wordt, in Koog is onlangs een periodiek van dorpscommissie van start gegaan, I Waal heeft de mooi uitgevoerde V -elder die overigens al enige tijd Jllis verschenen) en De Cocksdorp Oosterend moeten het doen met de •tbuuker en een uitgave van SVC. Oosterend werd tijdens de laatstge- ,den dorpscommissievergadering ter ook gevraagd om een Ijjpskrant'. i Hoorn is in deze onbetwist koplo- Op initiatief van Cor van Heer- irden werd 11 jaar geleden een adje de grond uit gestampt dat na roerige startperiode een uitlaatklep doorgeefluik is geworden voor prak- 1e alle aktiviteiten in en rond Den rn. conclusie dat deze uitgaven, tegen tdiscussies over moderne media- nieken in, steeds meer in een be te voorzien lijkt dan ook schtvaardigd. dorpskrant heeft de bedoeling het •mhorigheidsgevoel in een dorp te sterken, het 'kleine' nieuws weer te ren en de mensen te betrekken bij eciale aktiviteiten in het dorp. eeen echte Skilder is of dat wil tden) leest de GO krant waar- lijnlijk met veel plezier omdat er ver en ver Oudeschild in vroeger jaren itaan, omdat men op de hoogte idt gebracht van komende en ver kende dorpelingen en omdat er in- riews in staan met achtergronden ïrdorpsgenoten. Vaak kleine, leuke en die voor een deel een einde ma- aan de discussies dat mensen niet ter zo sociaal als vroeger zijn, toen in „nog geen maatschappelijk wer- isnodjg had om elkaar in moelijke ien te helpen", zoals dikwijls wordt weerd de Texelse dorpskranten veel per- onlijke hulp kunnen bieden in moei- tijden is twijfelachtig maar een so- ;al medium zijn ze wel. Een dorpskrant brengt de mensen 'hter bij elkaar. We kunnen nieuw- is brengen die laten zien wat er in ndorp allemaal gebeurt",zegt Louis :Kker, één van de oprichters van De :ornder. rechte dorpskrant wordt gemaakt :or vrijwilligers. Daardoor blijft de uit- ve betaalbaar en kan iets van het enthousiasme afstralen op het jd. Het huidige redaktieteam van De )ornder bestaat al enkele jaren uit zelfde personen: Corrie Maas, Gijs nan, en Louis, Marco en Gerard kker. Een team dat volgens eigen jgen goed op elkaar is ingewerkt en deze voet nog jaren door kan gaan. lis ook een unieke redaktie in die 'dat men nooit vergadert. Het srnder— kwartet heeft naast de ver ders van ZDH een ploegje mensen ielkaar gezocht dat maandelijks ty- ■verk (Trees de Gier) en bezorging or haar rekening neemt. ,,We zijn ei- olijk geen echte redactie. We zijn menstellers van De Hoornder. We ceten er voor zorgen dat er voldoen- copij is en dat betekent niets an- s dan de toeleverende clubs of Der oen achter de vodden zitten", aldus «Afman, die dat zeuren om copij Üzijn collega's steeds vaker achter- !9e laat. Als ze het laten afweten öben ze pech gehad". Die instelling «ft de redaktie weinig kopzorg en :is mogelijk omdat er voor De arnder doorgaans een flinke hoe- ^heid copij klaar ligt. ,,Dat gaat re ik gestroomlijnd". Als een redactie- !-en idee voor een verhaal heeft re- Phij dat zelf. ,,Je vraagt gewoon poorbeeld iemand een stuk te schrij- Daarover wordt vooraf geen over- Rmet elkaar gepleegd",aldus Louis "ker. Door deze aanpak kost het ^aren van 'stukkies' niet zoveel tijd •kunnen we de redaktionele door- Wers uit Den Hoorn toch het beste Schrijven als samenstellers, een titel *ze overigens zelf niet graag in de tod nemen. Roerig ■term samenstellers werd namenlijk bij na het tweede nummer van De tornder afgezworen. Dat heeft weer maken met de roerige ontstaange- f'edenis van het blad. Daarvoor sten we even terug naar het jaar '4- Op een ZDH ledenvergadering werd geconcludeerd dat het clubblad 'De Zwaluw' in stilte was overleden. Het ZDH-bestuur wilde iets anders en Cor van Heerwaarden bezocht als niet lid bewust de vergadering om zijn plannen uit de doeken te doen. Cor betoogde dat het ZDH blad een bredere basis moest krijgen met nieuws van alle takken van sport die in Den Hoorn bedreven werden en ande re aktuele zaken. Dat voorstel werd enthousiast ontvangen en onder ande re Louis Bakker sloot zich aan bij de 'samenstellers'. Vrijheid Het ZDH-bestuur was blij dat enkele Hoornders 'hun' blad wilden voortzet ten en men wenste de ploeg van het eerste uur veel succes. In het samenstellers-voorwoord van nummer twee werd uitgelegd dat men geen verantwoording wenste te nemen voor ingezonden brieven en in datzelfde nummer stonden twee brieven van ZDH-voetballers die een knuppeleffect gaven in het ZDH-hoenderhok. De brievenschrijvers lieten in klare taal weten niet blij te zijn met de toenmali ge trainer (,,Wie heeft er voor onze trainer een ander onderwerp om over te praten dan drank en vrouwen?") en vroegen om een andere aanpak of trainer. Daarnaast verscheen in hetzelfde num mer een persoonlijke weergave van een vergadering van spelers en leden, maar vreemd genoeg viel men later niet over dit verslag maar vooral over de ingezonden brieven. In het verslag stond onder meer:'Gesteld werd dat e wel degelijk onderscheid bestaat tus sen een trainer en een speler. Om dit tot zijn recht te laten komen wil de trainer voortaan met 'meneer' en 'u' worden aangesproken. De traditie van het tutoyeren, dat naar eigen gebruik en inzicht gebruikelijk was in onze dorpssfeer is hiermee verbroken'. Foute boel ,,Toen was het goed foute boel. De trainer was beledigd en het ZDH- bestuur was kwaad, ledereen viel over ons heen. Wij hadden die brieven niet mogen plaatsen", aldus Louis Bakker die achteraf concludeert dat veel ellen de was voorkomen als men de trainer in hetzelfde nummer had gevraagd weerwoord te geven op de ingezonden stukken. Indachtig die conclusie werd een extra editie rondgebracht met de mededeling dat de redactie zich rot was geschrok ken maar dat men zichzelf geen ande re taak had gesteld dan het bundelen van alle copij. De samenstellers beloof den een redactie te zullen worden en alle copij vooraf te controleren en bij kritiek de andere partij weerwoord te gunnen. Op dat moment baatte die mededeling niet veel. Het ZDH-bestuur zag in het nieuwe blad blijkbaar een poging de vuile was buiten te hangen en men vreesde voor herhaling. De samenwer king met De Hoornder werd opgezegd en er verscheen zelfs weer een 'De Zwaluw'. De conclusie van het bestuur was be grijpelijk maar vreemd geformuleerd: 'Onder de vlag van democratie en openheid worden zeer ondemokrati- sche dingen mogelijk gemaakt. Toen de Texelse Courant op de voor pagina inging op het conflict onder de kop 'Ruzie over ZDH clubblad hield Den Hoorn maandenlang bezig' dacht de redactie aanvankelijk dat het ge- beurawas met De Hoornder. Toen was de beer goed los maar de oplos sing kwam toch nog vrij snel" aldus Louis Bakker. Het bestuurde benoem de een redactielid om de betrokken heid bij het blad te illustreren en een oogje in het zeil te houden. In Hoornder nummer drie deelde de redactie mee dat de 'verantwoording voor deze editie geheel ep al op onze schouders ligt' en in nummer vier werd een grote symbolische stip ge- plaatst nadat voor de laatste maal uit gelegd was wat de redaktie met De Hoornder wilde. Bij de stip stond de tekst :punt erachter. De ironie wilde dat in een heilwens op de toekomstige goede samenwerking van ZDH en 're- daktiecommissie' een zetfout sloop. De laatste zin luidde:'Opdat de broodnodi ge rust in onze vereniging en in ons dorp kan verkeren'. Cover Bakker en Afman praatten niet graag over het eerste roerige jaar van De Hoornder. ,,Het was een blunder die wel duidelijk maakte dat je alles goed moet regelen als je een krantje be gint". De allereerste 'blunder' van deze krant had de redaktie van schaamte naar de grond doen staren maar het publiek viel daar nu juist niet over. Op de cover van nummer een ver scheen een tekening van Den Hoorn die nog dienst doet) met daarboven de naam DEN HOORNER. ,,Cor van Heerwaarden had ontzettend veel ideëen en daarvan werden er ook een groot aantal uitgeprobeerd", zegt Louis Bakker. Als voorbeeld noemt hij de serie ,,Kristien schrijft Bertha", waarin twee zogenaamde ouwe vrijsters in briefvorm schrijven over ge ruchten en feiten in het dorp. Het was zachte satire en de lezers smulden. De eerste jaren deed de redactie veel moeite de krant gevarieerd vol te krij- aan het einde van een jaar. Een ideaal middel om een blad vol te krijgen is een vervolgverhaal en ook dat werd, vooral de eerste jaren, trouw gedaan. Het boek ,,Wij wonen op een eiland" van oud-burgemeester A. F. Kamp verscheen als feuilleton, gevolgd door de jeugdverhalen van Arie Wei- boren (,,De vlag in top voor Jaap en ^ees") en Carel Beke (,,De schat van Heintje Tor"). Dat laatste jeugdverhaal speelde op Texel maar was niet door een Texelaar geschreven en eerder in boekvorm verschenen. Na een aantal afleveringen kreeg de redactie een brief van de schrijver met de medede ling dat de auteurswet was overtreden omdat men ongevraagd en zonder fi nanciële vergoeding zijn werk weergaf. Beke vroeg die vergoeding alsnog. Na een uitgebreid excuus werd de zaak in der minne geschikt met de uitgever van het boek; het geliefde feuilleton kon doorgaan. Nobelprijs Met enige trots wordt ook het jeugd verhaal ,,Kliew" getoond, geschreven door nobelprijswinnaar professor N. Tinbergen, die in andere Hoornders jeugdherinneringen publiceerde. In de afgelopen jaren werden ook interviews gemaakt met dorpsgenoten, een tijdro vende activiteit die men de komende jaren weer wil opstarten en waarvoor twee kersverse reporters zijn aange trokken. Duidelijk is dat de redactie De cover van de honderdste Hoornder. gen en volgens Bakker ligt het aan die vasthoudendheid dat de dorpskrant daarna met veel minder moeite vol kwam. ,,Het werd een begrip nadat velen eerst de kat uit de boom keken". De Hoornder verscheen enige tijd op krantenformaat en toen kwam de kri tiek dat het een Spykerkrantje was, of tewel reklamedrukwerk vor café De Spyker, toendertijd gerund door Cor van Heerwaarden. Toen men terug keerde naar het 'magazineformaat' ver stomde de kritiek, maar de Spyker bleef men trouw. In deze kroeg, later Loodsmanswelva ren, kwam maandelijks een vaste ploeg bijeen om de krant te vergaren en daarvoor moesten per nummer 380 rondjes om het biljart worden gelopen. ,,Als je met een man of tien bent, ben je in een uurtje klaar. Dan liggen 5500 blaadjes op de goede volgorde geniet op elkaar", aldus Gijs Afman, die ook verantwoordelijk is voor het drukken. Dat gebeurt op de Jan Drijverschool waar de stencilmachine ook door de school wordt benut. Deze samenwer king heeft er voor gezorgd dat er ook veel informatie over de school in De Hoornder komt. „Vroeger kwam er niet veel naar bui ten van een school. De laatste jaren is dat sterk aan het veranderen en een deel van die informatie kan in zo'n dorpskrant", aldus onderwijzer/redac teur Afman. Bijkomend voordeel is dat men een witte pagina die overblijft bij de op maak kan vullen met kindertekeningen of opstellen. Een werkwijze die door andere dorpskranten is overgenomen. Vroeger Verhalen van vroeger worden het liefst gelezen is de mening van de redacteu ren op onze vraag waar men de lezer het meeste plezier doet. De Hoornder heeft wat betreft verhalen over vroeger niet stilgezeten. Anneke Paagman- Bakker publiceerde een succesvolle se rie over de geschiedenis van huizen en boerderijen en ook buiten Den Hoorn werd gesmuld van herinneringen van Hendrik Kiljan. Steeds gewaardeerd is het overzicht van Hoornder nieuws zelf niet vaak in de pen klimt. Rond het 50-ste nummer was het zelfs zo dat alle redactieleden buiten Den Hoorn woonden. „Daarover schreven we een stukje en toen waren er een paar Hoornders die wilden helpen. Dat vonden die mensen toch te gek". Louis Bakker, die in Den Burg woont, zegt echter dat hij de komende tien jaar aan 'zijn' dorpskrant verbonden wil blijven. „Nadeel is dat niet zoveel nieuwtjes meer hoort als je niet in het dorp zelf woont, maar op deze manier blijf ik wel sterk met het dorp bezig". De Hoornder medewerkers kijken als het even kan ook naar andere dorps kranten. „Soms zie je iets leuks wat wij ook zouden kunnen doen". Met name het GO-blad uit Oudeschid en De Wéélder worden geprezen. Eerstge noemd blad vanwege de gevarieerde aanpak en de rubriek GO-privé, waarin vertrekkende en komende dorpsgeno ten de revue passeren en de Wéélder vanwege de nette aanpak. Louis Bak ker: „De GO-krant heeft vaak dingen waarvan ik denk: dat zouden wij ook moeten doen. Dat lukt echter niet we gens tijdgebrek. Zij verschijnen vier keer per jaar en hebben meer tijd voor een uitgave. Wij moeten elke maand een blad maken en willen vooral wat sportnieuws betreft aktueel zijn". Het ZDH-nieuw^is nog steeds een belang rijk bestanddeel van de Hoornder. De stroom voetbalcopy kent bergen en dalen. „De laatste tijd kwamen er niet zoveel voetbalverslagen. Het mooie van deze constructie is dat ze ons dan niets kunnen verwijten. ZDH-leden zul len die verhalen zelf moeten maken". Om de club wat meer bij het blad te betrekken wordt De Hoornder sinds een jaar geniet en verzameld in de ZDH-kantine. Advertenties Een voortbestaan van een blad hangt niet alleen af van vrijwilligersinzet. Er wordt ook een beroep gedaan op ad verteerders om de kosten te drukken. De Hoornder heeft per jaar gemiddeld 50 adverteerders en als die er niet zou den zijn zou het blad dertig veertig procent duurder worden voor de 380 abonnees en zouden de ZDH-leden de uitgave niet meer gratis in de bus krij gen. Nu kost een jaarabonnement een tientje. Het werven van de adverteer ders is volgens Bakker nooit een pro bleem geweest. „We hebben een trou we ploeg adverteerders en het kost niet veel moeite die vast te houden. Voor ons was een pré dat in ieder ge val alle Hoornder ondernemers zouden adverteren en dat is gelukt". De laatste jaren hoort de redactie wei nig kritiek op de aanpak, behalve als de dorpskrant een week te laat ver schijnt. „Dan beginnen ze te bellen en dat is voor ons een teken dat het blad gewaardeerd wordt". Stiefkindjes als puzzels en prijsvragen geven niet aan dat De Hoornder een grote aanhang heeft. „Op puzzels komen nooit veel reacties. We hadden ook een keer een grote wedstrijd waarbij iedereen op ei gen wijze het Hoornder kerkje mocht uitbeelden. Geschilderd, geborduurd of gesoldeerd, het maakte niets uit. We hadden drie leuke prijzen en er kwa men precies drie inzendingen". In het honderdste nummer wordt met een puzzel wederom een poging gewaagd, in de hoop dat de tijden veranderen. Vervanger Voor het jubileumnummer waren ook 23 instanties uit het dorp gevraagd een reactie te geven op de mijlpaal. Afman: „Het viel mij nog mee wat er binnen kwam, maar een groot deel laat niets van zich horen". Dit wordt overigens zonder rancune uitgespro ken. Het is een feit waar de redactie aan gewend is en het bewijst dat De Hoornder, net als enkele andere Texel se dorpskranten, een instituut is ge worden. „Wij willen op deze manier nog jaren doorgaan en we hopen maar gewoon dat de Hoornders daar het zelfde over denken". De redactie heeft ook een goede for mule om wisselingen van de wacht te beperken. Als een redactielid opstapt zal hij of zij zelf voor een vervanger moeten zorgen. „Af en toe wilden we wel eens wat uitlokken om wat meer pinnige copy binnen te krijgen, maar ook dat lever de niet zo veel op. Zo hebben we bij wijze van 1 april-grap de schuur van Lap omgedoopt in sporthal De Vigi lant, waarbij meteen gewezen werd op de slechte gymzaal van Den Hoorn". Afman meent dat de gemeente vaker van dorpskranten gebruik zou moeten maken om mededelingen aan de bur gerij te doen. „Als er in Den Hoorn wat moet veranderen of er wordt een straat opgebroken hebben ze bij ons alle ruimte om dat uit te leggen. Het gebeurt echter heel weinig". Top tien Waar altijd wel veel reacties op kwa men was de Hoornder top tien. In een cryptische zin werd een voorval of me dedeling van een dorpsgenoot weerge geven met daarbij een waardetoeken- ning middels het hitparadesysteem. Bakker: „Het nummer 'Doorgaan' van Zwanenburg stond maandenlang num mer één omdat hij steeds aankondigde te zullen stoppten met ZDH en toch bleef hangen". Redactieleden moesten vaak uitleggen wat bedoeld werd met bepaalde hitnoteringen, iets wat men niet deed. „Die dingen werden echt uitgeplozen". De Hoornder is na elf jaar en 100 nummers een blad geworden dat ge zelligheid en saamhorigheid hoog in het vaandel heeft. Dat geldt ook voor de andere dorpskranten maar in alle uitgaven kan men ook, soms tussen de regels door, geïnformeerd worden over weinig opzienbarende maar echte dorpse zaken met scherpe kantjes. Zo als daar zijn een gefrustreerde Hoorn der gymleraar die zijn matig bezochte lessen te lijf gaat met grote verhande lingen over een gezonde geest in een gezond lichaam of een achtregelig pu- pillenverslag van de aanvoerder in de trant van: „En toen rende ik met de bal naar voren, liep de hele defensie omver en maakte een doelpunt. Ik won met 4 0", of een wervend stukje voor de NVSH, wat enkele jaren gele den nog tongen los maakte. Wens Geuko Haikens reageerde als kersverse inwoner in Hoornder nummer drie met een wens op de trainersrel: „De Hoornder is een blad dat midden in de kinderziekten zit. Persoonlijke aanvallen in dit blad hadden vermeden moeten worden, maar dat is niet meer terug te draaien. Wij hebben allemaal kinder ziekten gehad, van mazelen tot en met rode hond. Er was echter altijd een zorgzame moeder die aan ons ziekbed stond met allerlei lekkere dingen; laten we als zorgzamen, beter nog helpen de, mensen, rond De Hoornder staan". Die wens is uitgekomen. De Hoornder werd met huis-aan-huis abonnees vol wassen en het ziet er naar uit dat an dere dorpsbladen zullen volgen. Maria Verano In discotheek De Toekomst treedt zaterdagavond de disco zangeres Maria Verano op. Maria had vorig jaar een hit met het nummer „Get Up" en op 1 juli verschijnt een nederlandstali- ge single. Zaterdagavond zullen niet alle disco songs ten gehore worden gebracht maar ook bekende covers als „Do the Locomotion" en „I Just Call to say I love you". De zaal van De Toekomst is open om 20.00 uur en de entree is f 4p In het kader van het folkloreprogram- ma wordt woensdag 24 juli in Den Burg „de dag van de muziek" gehou den. Het wordt een bijzonder evene ment dat zich van half elf 's morgens tot vijf uur 's middags zal afspelen. Nieuw voor Texel is het waterorgel dat voor deze gelegenheid op de Groene- plaats zal worden gezet. Verder is het bestuur van plan een streetband in te schakelen en zeker is dat een band uit Den Helder het feest zal opluisteren. In de Hervormde kerk wordt het orgel bespeeld. Wat het bestuur graag zou willen is dat bovendien op allerlei plaatsen in het centrum van Den Burg muziek wordt gemaakt door individue le personen. Derhalve wordt op ieder die een instrument bespeeld en/of zingt een beroep gedaan mee te wer ken. Belangstellenden worden verzocht kontakt op te nemen met folkorevoor- zitter Cor Kossen, telefoon 02220 - 3202. B.en W. verleenden aan de navol gende personen en bedrijven bouwvergunningen. B.H. Polman, Schilderend 76, Den Burg voor het plaatsen van een gara ge/berging. G. Stallinga, Ridder Ro- bertlaan 14, Doorwerth voor het ver groten van een zomerbungalow aan het Gerritslanderdijkje, Den Burg. G. Zoetelief, Oude Dijkje 8, De Koog voor het plaatsen van een strandpavil joen aan het Kogerstrand te De Koog. C.J. Witte, Nesweg 12, Oosterend voor het plaatsen van een bedrijfs- schuur. N.J. de Wit, Postweg 37, De Cocksdorp voor het ged. veranderen van een woonhuis, Postweg 127, De Cocksdorp. A.M. Langeveld, Postweg 132, De Cocksdorp voor het plaatsen van een woning. W. Huizinga, Vaar geul 25, Den Burg voor het veranderen van een berging. M.J. Witte, We verstraat 104, Den Burg voor het bou wen van een winkel/woning. Rab be heer b.v., Heemskerckstraat 22, Oude schild voor het bouwen van een loods. D. Stoll, Hoofdweg 86, De Cocksdorp voor het bouwen van schuren en stallen. Woensdag (alleen bij mooi weer) wordt er op 't pleintje in de Verloren- kost te Oosterend van 10.00 uur tot 15.00 uur een rommeltjesmarkt gehou den, t.b.v. de peuterspeelzaal „De Bij enkorf". Er is van alles te koop o.a. kinderkleding, oud goed speelgoed, potten en pannen e.d., tegen zeer lage prijzen. Ook zijn er diverse spelletjes voor de kinderen waaraan prijsjes zijn verbonden. De peanutters van Texla hebben de tweede wedstrijd gelijk gespeeld, Texla Tijgers—Texla Runners 10—10 Opnieuw hebben de Runners een ach terstand in de eerste inning kunnen in halen. De Tijgers namen een 6 4 voorsprong door goed geplaatst te slaan. Door een betere opstelling in de tweede inning konden de Runners in halen. Het was erg spannend toen de laatste man aan slag kwam en het ver schil nog maar één punt was. Zaterdag is de laatste wedstrijd van de Play—offs. Programma Peanutbal: zaterdag 8 juni, Texla Tijgers—Texla Runners Aanvang 13.30 uur op het terrein aan de Emmalaan in Den Burg. Honkbal: zaterdag 8 juni, ODIZ Frogs—Texla Aanvang: 14.00 uur, Sportcomplex De Kalverhoek te Zaandam.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1985 | | pagina 7