Supermarathon in
hoog tempo'
Elf Texelaars in
Luik-Bastogne-Luik
Crossloop
„De Koog"
Granaat gevonden
Openbaar vervoer
356 kilometer in 24 uur
PAGINA 6
TEXELSE COURANT
DINSDAG 18 JUNI
Minne Goönga wordt 's nachts gemasseerd voordat hij de baan op stapt om ruim elf kilomi
rennend af te
Jeugd:
1. Nikolaas Schoo
2. Matthias Smit
3. Eric Hin
S.V. „De Koog" is zondag begonnen
met de eerste van de elf crosslopen.
De 100 deelnemers werden wegge
schoten door wethouder Piet Zegers.
De weersomstandigheden waren zeer
gunstig en er werd dan ook snel gelo
pen. Een prima prestatie leverde vete
raan M. Nagel, hij passeerde als eerste
wedstrijdloper het finishdoek in de tijd
van 27.16 minuten.
Nieuw is dat het eerst binnenkomende
meisje met een aardige herinnering
wordt beloond. Aanstaande zondag
half acht gaat de tweede crossloop
van start.
Dames
1. Nel Bruining
2. Corrie Witte
3. Hannegriet Hin
Meisje:
1. Nicole Bakker
Wedstrijd:
1. André Brouwer
2. Auke Brouwer
3. Loek van Vliet
Uitslagen:
Recreanten:
1. Erik Wassens
2. Eduard Dijker
3. Otto Meertens
16.53
17.24
17.42
Veteranen
1. Michael Nagel
2. Dirk J. Bakker
3. Willem Timmer
De groep Texelaars op het verste punt van hun rit.
Sander Moens winnaar
jeugdsurfwedstrijd
Vrijdagavond is de eerste jeugd
wedstrijd van de windsurfclub Texel
gehouden. Het was 's avonds mooi
weer en er stond een prima wind zo
dat 16 deelnemers zich inschreven
voor de wedstrijd welk in 3 manches
gevaren werd. Het was spannend. Er
waren 3 medailles en een pechprijs te
verdienen. De pechprijs ging naar
Sjoerd Eelman, die kramp in zijn ar
men kreeg zodat hij na 1 manche
moest opgeven. Sjoerd eindigde op de
13e plaats.
1. Sander Moens
2. Jacob Roeper
3. Menno Loning
4. Werner Jas
5. Arno Koot.
Op het surfstrandje bij 't Horntje werd
vrijdag een granaat van 15 x 5 cm. ge
vonden, kennelijk blootgespoeld of
aangespoeld. De politie heeft er zich
over ontfermd.
Wisselen
Als men zondagmorgen niet hoefde te
lopen werd ook het veldbed opgezocht
maar van slapen kwam steeds minder
omdat alle deelnemers steeds minder
vaak een groot aantal ronden konden
volbrengen. „We moesten steeds va-
zijn bij het vaststellen van de huidig;
gang van zaken. Echter ook op bask
van nu geldende overwegingen kor
ze tot een afwijzing van de ov-stati
Zij wijst erop dat nergens in het opa
baar vervoer de passagiers hun eige
vervoermiddel meenemen zoals biji)
veren. Daardoor is het zelfs mogelijk
geweest dat het wegtransport de
beurtdiensten per schip van en naar
de eilanden heeft weggeconcurreerd
Er is dus een „brugfunctie", die veel
belangrijker is dan de ov-functie, hei
overzetten van passagiers zonder ve
voermiddel. De minister stelt vast dj
het beschouwen van de veren als
schakels in de wegverbinding aan de
functie het meeste recht doet.
Toerismi
Hierboven is al geschreven dat den
nister verwacht dat de ov-prijzen sli
muierend zouden werken voor hett
risme. „De regulerende werking van
het prijsmechanisme valt vrijwel we
Smit-Kroes voorspelt vervolgens zoi
een toename van het dag- als vanl
verblijfstoerisme als gevolg van die
ge prijzen en dat is volgens haar ei
slechte zaak voor de veerdienst (ha
re exploitatiekosten) en voor het
eiland.
Voor het vrachtvervoer voorziet ze
concurrentievervalsing ten opzichte
van de scheepvaart.
De verhoogde drukte bij de veer
diensten zal leiden tot het moeten!
aannemen van meer personeel ofh
doen maken van overuren. Volgens
brief ontstaat hierdoor ook een koü
verhoging. De meest spectaculaire
hoging zal echter voortkomen uit d
noodzaak nieuw varend materieels
te schaffen: Dat zal leiden tot een
dubbeling van de exploitatietekortei
Die zijn in de brief becijferd op (inl
onguhstigste geval) zo'n 34 miljoen
gulden. Die verdubbeling leidt dan
een tekort van ca. 760 miljoen.
Het stuk wordt besloten met een w
gelijking van de tariefstijgingen inl
openbaar vervoer bij TESO en Wag
borg. Per saldo blijken die stijgingei
sinds 1982 gelijk op te zijn gegaan;
ker laten wisselen en dat was ook
ze verwachting. Ook hier ging heti
laatste loodjes", aldus Van Bommel
De allerlaatste loodjes werden, geti
de ronderecords van Timmer en Go
ga echter met verve volbracht. Wil
Goënga maakte daarna met het vij
en ereronde met paarden en koetsf
hoewel men het circuit „eigenlijk ni
meer kon zien", werd deze onverwi
te huldiging zeer gewaardeerd.
Naast de opbrengst vah de sponsói
loop werd nog een loterij gehoudeii
kon het publiek raden hoeveel kilon
ter in totaal zou worden afgelegd.,
van Maldegem won laatstgenoemd!
bijdrage: hij zat er 1 kilometer en3!
meter naast.
Zondagmorgen hield de atletiekvere
ging gasttrainingen voor de jeugd,
waarvoor niet zoveel belangstelling,
bestond. Het middagprogramma wi
om die reden afgelast. De uitslag v
de loterij en andere prijsvragen won
nog bekend gemaakt.
Samree, een zeer lange afdaling met
veel bochten tegen, waar snelheden
werden gefietst van omstreeks de
zestig kilometer per uur. De volgende
stop was in Laroche omstreeks 9.30
uur. De wielrenners hadden toen hon
derd kilometer afgelegd. Na drie kwar
tier, op het laatste stuk naar Bastogne,
of Bastenaken in het Vlaams, dienden
de eerste pechgevallen zich aan,
spaakbreuk en kapotte banden. Om
11.45 uur werd Bastogne bereikt,, na
een afstand van ongeveer 130 km.
Ook daar werd pauze gehouden. Aan
het begin van de terugweg kreeg Jan
Huydink drie keer achter elkaar te ma
ken met lekke banden, maar daarna
ging het weer voorspoedig. In dit stuk
van de route werd een afdaling geno
men van ongeveer 35 km lang. Na de
pauze in Stavelot (175 km) ging het
richting Franchorchamps en in de
buurt van deze plaats moest de
zwaarste klim overwonnen worden: het
eerste stuk zelfs 15%. Dat bleek voor
sommigen een erg zware opgaaf, maar
iedereen kwam boven. Een lange afda
ling. naar Spa volgde, waarna de cam
ping weer werd opgezocht. Om 16.30
uur kon het gezelschap zeer voldaan
uitrusten na een 220 kilometer lange
rit.
Het leek onmogelijk maar het was illustratief voor de kracht van de vijf
Texelse hardlopers, die zaterdag en zondag verantwoordelijk waren voor de
24-uurs marathon van de atletiekvereniging Texel. In de laatste tien minuten
van de marathon wist Minne Goënga uit Den Hoorn de wielerbaan van 1125
meter te ronden in drie minuten en 28 seconden. Dat was een tijd die in de
254 rondjes die in de uren daarvoor waren afgelegd niet was gehaald. Kees
Timmer uit Oosterend had het publiek langs de wielerbaan een paar minu
ten daarvoor al warm gemaakt met een moedig einde van 24 uur draven. Hij
legde zijn laatste ronde af in drie minuten en 49 seconden.
Deze twee prestaties vormden een
gloedvol einde van een marathon, die
eigenlijk heel spectaculair was, maar
waarvoor, vooral in de avond- en
nachtelijke uren, niet zoveel publieke
belangstelling bestond. De vijf gere
nommeerde hardlopers Timmer, Goën
ga, Theo Franchimon, Piet Bakelaar
en Jan Knippenberg liepen zich een
volle dag uit de naad voor de eigen
vereniging en elke stap was
gesponsord.
In 24 uur werd 356 kilometer en 385
meter afgelegd en 68,5 kilometer daar
van werd zaterdagmiddag bij elkaar ge
rend op Texelse wegen. De rest werd
volbracht op het circuit van de wieler
vereniging Texel aan de Haffelderweg
en wie in was voor sportief drama kon
.daar terecht.
Een groot aantal bedrijven had zich fi
nancieel garant gesteld voor de eerste
300 kilometer met een totaalbedrag
van 73600,—. Elke kilometer leverde
dus 712,— op, maar de atletiekvereni
ging hoopte dat de vijf renners het
tempo hoog zouden kunnen houden,
zodat deze magische grens overschre
den kon worden. Zondagmorgen even
na tien uur was dat zover en toen
bracht'elke kilometer de atletiekclub
bijna 718,— op, want de sponsors be
loonden de meters boven de 300 kilo-
metergrens met een extra premie.
De marathon zorgde dus voor ruim
4500 gulden in de clubkas, een resul
taat, waar de atletiekvereniging zeer
tevreden mee is en wat de vijf lopers,
zonder overdrijving, heel wat pijn heeft
gekost.
Ed van Bommel, voorzitter van de at
letiekvereniging, verwacht volgend jaar
weer een dergelijke marathon te kun
nen organiseren met de verwachting
dat het meer sponsorgeld en publiek
zal opleveren. „Zoiets moet groeien en
we willen dan gelijktijdig ook andere
hardloopevenementen houden om de
publieke belangstelling te stimuleren".
Blessure
Deze super-marathon kende een wat
korte voorbereidingstijd en door bles
sures wijzigingen op het laatste mo
ment. Albert Hoven en Ron Daalder,
die beiden in training zijn voor de ma
rathon en zich dus specialiseren op de
lange afstand, vielen door blessures op
het laatste moment af. Cees Timmer
kwam vrijdag terug van een vakantie
op Rhodos en kreeg meteen het ver
zoek in te vallen voor Hoven. Een ver
vanger voor Daalder bleek een groter
probleem. Uiteindelijk werd penning
meester en outsider Piet Bakelaar be
reid gevonden zijn 41-jarige benen voor
te zetten. Ook dat „contract" kwam
pas vrijdag rond. Beide Texelaars had
den niet extra kunnen trainen voor de
uitputtingsslag en bovendien liep de
lange afstandspecialist Knippenberg
met een gekneusde rib.
Karavaan
Desalniettemin ging de marathon za
terdagmiddag om twee uur in hoog
tempo van start. De lopers werden ge
volgd door een karavaan auto's, kwa
men door alle dorpen en maakten een
ronde over de te openen camping De
Krim. Zaterdagavond rond acht uur
was de stoet weer terug, op de wieler
baan en toen begon voor de deelne
mers het echte zware werk. De publie
ke belangstelling was gering maar de
„secundaire arbeidsvoorwaarden" wa
ren goed geregeld. Als men niet liep
kon men slapen in de kleedkamers van
de Texelse Boys. Daar werd ook ge
doucht en er was de hele nacht een
masseur aanwezig om de spieren op te
peppen, een service waar veelvuldig
gebruik van werd gemaakt.
Aanvankelijk liep men de rondjes van
1125 meter in de lichten van een vol
gauto, maar het motorgeluid begon te
irriteren en deelnemers verkozen een
fietslamp als volgspot, waarbij men
het ook geen probleem vond soms
rondjes in het donker te rennen.
Sinister
's Nachts vanaf één uur was het hele
maal gedaan met de publieke be
langstelling en was het aan de
bestuursleden en familie van de door
douwers om het moreel op peil te
houden. Op het geluid van de aggre
gaat, die de start en finishlijn van licht
Elf Texelaars hebben zaterdag de
toertocht Luik-Bastogne-Luik uitge
reden. Deze 220 kilometer lange
tocht bevat nogal wat klim- en
daalwerk, zo moest onder meer
een helling van 15% genomen wor
den. Jan Zijm, Dirk Bakker, Simon
Appel en Gijs Jansen bleken rede
lijk makkelijk te klimmen. Barend
en Alfred Bakker, Rinus Koger,
Willen Keijzer, Kees Wonder en Jan
en John Huydink kwamen ook bo
ven maar dat kostte duidelijk
moeite.
Vrijdag maakte de ploeg al een oefen
ronde van omstreeks veertig kilometer
in de omgeving van Sart, waar gekam
peerd werd. De heuvels vielen nogal
tegen, zodat met einig ontzag aan de
rit van de volgende dag werd gedacht,
De rit begon al vroeg. Na de start om
5.30 uur werd eerst richting Spa ge
koerst. Na deze plaats volgden een
paar lange afdalingen, die vooral erg
koud waren. Dat werd echter weer
goedgemaakt door de 10% hellingen
die overwonnen moesten worden. Al
les verliep voorspoedig, ook een lange
afdaling over een opgebroken weg,
waar veel zand en stenen lagen, voor
bij Sprimont. Onderaan die weg werd
om 7.30 uur de eerste koffiestop ge
maakt. Daarna de stop kwam het
gezel
schap in de buurt van Dochamps
Piet Bakelaar passeert om twee uur 's nachts voor de zoveelste maai de finishlijn, die pas twaalf uur later als echte finish gold.
Moegestreden hardlopers lachen nog een keer voor een foto vlak nadat het 24 uurs-signaal had geklonken. Zittend Piet Bakelaar en Theo Fran
chimon. Staand v.l.n.r. Jan Knippenberg, Cees Timmer en Minne Goënga.
voorzag en de sonore sten van de
speaker, die rondetijden meedeelde na,
was het heel stil op de wielerbaan en
het was soms een sinister gezicht om
de duidelijk vermoeide hardlopers, ge
volgd door een rustig trappende fiet
ser, in concentratie voorbij te zien ren
nen zonder dat er een woord werd
gesproken. Men liep 's nachts acht of
tien ronden achter elkaar en dat lever
de de medestrijders steeds net
tweeënhalf uur slaap op, waarbij er
nog een krap half uurtje overbleef om
zich te laten masseren en eventueel te
douchen. Alle lopers beweerden op de
baan dat ze in de Boys-kleedkamer
geen oog dicht deden maar de organi
satoren wisten wel beter. „Ze waren
meestal meteen in dromenland en met
moeite wakker te krijgen", aldus Ed
van Bommel.
Inzinking
In de marathon-nacht werden ook de
eerste en vaak laatste inzinkingen ge
registreerd, döor de loper neutraal aan
geduid met de woorden „ik ga niet zo
lekker meer".
Als langdurig hardlopen een roes is,
zoals wordt beweerd, gaf Knippenberg
daar zondagmorgen toen het licht be
gon te worden het beste voorbeeld
van. Ed van Bommel reed naast hem
op de fiets. „Jan kletste aan één stuk
door. Hij had last van zijn gekneusde
rib en verder deed ook alles hem zeer.
Het tempo waarin hij toch doordraafde
was echter ongelooflijk".
Rond een uur 's nachts kwam Piet Ba
kelaar zichzelf tegen en één keer kon
hij de geplande acht ronden net niet
volbrengen. Bij zeven ronden was Piet
„even helemaal stuk". De andere drie
hadden voordat het licht werd hun
zwaarste momenten, in tegenstelling
tot Knippenberg die bij het ochtend
gloren mentaal in de knoop zat.
Een waarschuwing voor een wel erg steile
helling.
