lllegorische optocht:
erf eet tot in details
,,Blied achter de Ruugediek"
Revue met jutters, redders
boeren en toeristen.
■i
Collecte voor
Anjerfonds
Geslaagd -
„Open" concert van
Musica Texla
TEXELSE COURANT PAGINA 9
moeilijk uit te maken wat het meest geslaagde \onder-
ian het feest ter gelegenheid van het 150-jarig bestaan
polder Eierland is geweest. De allegorische optocht van
hgochtend zou voor die eretitel" in aanmerking kunnen
jin, omdat deze het meest voldeed aan de doelstelling
het feest: eendrachtig laten zien wat men in Eierland
inert en presteerde.
optocht reden 27 grote wa
rnet voorstellingen die
voorstuk uitblonken door
leit. Het was duidelijk dat ve
terden mensen enthousiast,
uspect voor de historie en
je wil om iets moois te ma-
het,werk zijn geweest,
een goed idee om de kop van
dierhalve kilometer lange optocht
negen uur op de Stengweg in
ocksdorp van start ging, te laten
sn door een wagen die het stre-
het Aktiecomité Eierland in
ibracht. Op de wagen stond een
hoofd (met rimpels om de pro
nte symboliseren) en daarop
dsn bordjes met bereikte resulta-
:e oprichting van de exploitatie-
uhappij De Krim, Eierlandsche
fietspad langs de Eendrachtdijk,
un de Kikkertstraat etc.
ijzeren vaten op de grond ver-
;en wensen die nog niet .zijn in-
en dus nog ,,in het vat" za-
indrukwekkend onderdeel van
jtocht was de meer dan vier me-
ige molen, een kopie van de mo-
fiHoop waaraan de naam Molen-
nerinnert en die in 1920 door
werd verwoest. De molen werd
wd in 1837, stond eerst bij
enbuurt" en werd in 1900 ver
st naar De Cocksdorp.
Toelichting
ten andere historische bijzonder-
konden niet uit de voorstelling
;n afgeleid, maar werden verteld
Paul Kikkert, die vanuit de door
Texgro) beschikbaar gestelde
iswagen commentaar gaf bij de
HellingenDat gebeurde op drie
o van de lange route; Zuid-
*j, Midden-Eierland en De
idorp. Op deze plaatsen waren
tok de meeste toeschouwers ver-
d. Die genoten dankzij de toe-
ivan Kikkert extra want veel
details van de wagens zouden
onopgemerkt zijn gebleven,
tooi stuk huisvlijt was ook de
imet de Eierlandsche vuurtoren
toroorlogse uitvoering),met de bij
tende woningen. De wagen werd
[getrokken door een trekker die in
soort duinlandschap was veran-
met de chauffeur als konijn,
rachtig tafereel verzorgden de
ten van de kleuterschool De
cpertjes die in beeld brachten hoe
is de kokkelvisserij bij Paal 33
bedreven. De kinderen (in een
de baren) waren allemaal ge
in oud kostuum en aan allerlei
K zoals een kookketel, was ge-
In een mooi historisch interieur
we de „dorpsraad" van Cocks-
ivoorloper van de dorpscommis-
an ons voorbij trekken, zich te-
doend aan „durper drup".
Verdwenen beroepen
grootste probleem van Eierland is
sdreiding van de leefbaarheid door
erdwijnen van allerlei beroepsbe-
aars. Door de noodzaak van
ïchaligheid die de economische
teling met zich meebracht is er
«en zelfstandige bakker, kapper,
ffllapper, smid, etc. geen brood
leverdienen. In het agrarische
enteerde Eierland doet dit ver-
sel zich extra sterk voor omdat
^gelegenheid in de landbouw
nog maar een fractie is van vroeger,
waardoor de klantenkring voor allerlei
beroepsbeoefenaars veel te klein is ge
worden. Wat er allemaal is verdwenen
in de loop der jaren, werd op één der
wagens door kinderen treffend en leuk
tot uitdrukking gebracht.
Maris Stella
Een van de toppers van de optocht
was „Huize Maris Stella", het nog al
tijd bestaande gebouw in de Kik
kertstraat dat diende als klooster van
een groep nonnetjes, als ziekenhuis,
school en toevluchtsoord voor geredde
zeelieden. Al die aktiviteit werd in
beeld gebracht, met als achtergrond
de prachtig nagemaakte gevel van het
gebouw, voorzien van de kleine steen
die ooit door een dankbare zeeman is
geschonken en die verwijst naar de
heilige Marina als „sterre der zee"
(Maris Stella). Zoveel mogelijk was in
de optocht het „vroeger en nu" naast
elkaar gezet. Zo ook het oude Eier
landsche Huis, het gebouw dat stond
op het voormalige eilandje Eierland en
het huidige multifunctioneel centrum
dat ook wel het „ooievaarsnest" wordt
genoemd ndar de huidige exploitanten,
het echtpaar Ooijevaar.
Recreatie
Ook de voorstelling „De Robbenjager
1937-1985" liet zien dat er heel wat is
veranderd. Van kamphuis tot gezellige
camping. De recreatie als nieuwe bron
van werkgelegenheid en leefbaarheid
in Eierland kreeg meerdere keren in de
optocht de aandacht. In de voorstel
ling „kamperen vroeger en nu" werd
uitgebeeld hoe er vroeger op het boe
renerf werd gekampeerd met uiterst
eenvoudige hulpmiddelen en hoe dat
tegenwoordig op een echte camping
gaat. Als extraatje reed een grote cam
per mee, voorzien van alle gemakken:
„Maar zo kan het ook".
De Plattelandsvrouwen van De
Cocksdorp-Eierland hadden een wagen
ingericht die de bewustwording van de
vrouw tot uitdrukking bracht: van ie
mand die alleen maar voor het huis
houden had te zorgen tot degene die
zich ook op andere wijze ont
plooit.„Met goedgekeurd pootgoed en
zaad op zijn land, heeft de jonge boer
toekomst in Eierland", luidde het op
schrift op een fraai uitgevoerde wagen
die aan de landbouwproduktie was ge
wijd. Blikvanger was een prachtig, van
stroo gemaakt paard dat was gespan
nen voor een ouderwetse aanaarder
voor de aardappelenteelt.
Een ouderwetse zelfbinder, gevolgd
door een hypermoderne maai/dors
machine (combine) sprak voor zichzelf.
„Wat een'verschil". De gloednieuwe
brandweerauto van De Cocksdorp reed
mee in een voorstelling die „brand
weer vroeger en nu" tot uitdrukking
moest brengen. Het „antieke" onder
deel van deze uitbeelding was het aar
digst: een oude Citroën was omge
bouwd tot een wagen die zoveel mo
gelijk (eek op de oude Cocksdorper
brandweerwagen. Gymleider Peter Vos
zag men in antiek gympak soepel tur
nen aan een rekstok op een wagen die
door SVC was ingericht.
Reddingboot
Helemaal echt was de 50 jaar oude
strandreddingsboot Joan Hodshon die
voor deze gelegenheid naar Texel was
gehaald, bemand door de redders an
no 1985, gestoken in de verschillende
pakken die in de loop der jaren aan
boord zijn gedragen, tot en met het
hypermoderne „overlevingspak" waar
mee men zonder gevaar voor verdrin
king, of onderkoeling in het water kan
De kinderen die de kokkelvisserij uitbeelden werden in Zuid-Eieriand op limonade getracteerd.
vallen. Voor een prachtige kontrast-
voorstelling had garage Dros gezorgd.
Ben Dros en zijn vrouw (volgens een
jurylid sprekend gelijkend op oud
koningin Juliana en prins Bernhard) re
den in een Renault uit 1927 die Kees
Dros had geleend van een collega uit
Groningen gevolgd door een parade
paardje uit de Renaultstal: de Renault
De brandweer oude stijl in een brandweerwagen die van een oude ,,eend" was gemaakt.
Espace die te koop is voor 47.000—
Met trots presenteerde zich de „eerste
Texelse basisschool" (die van Midden-
Eierland) uiteraard ook met als con
trast een schoolklas uit vroeger jaren,
toen het kind nog niet „centraal"
stond en klappen kreeg met de plak
als het niet muisstil met de handen
over elkaar in de bank zat. Een voor
stelling die zeer veel waardering opriep
omdat deze tot in de kleinste details
perfect was verzorgd, was de wagen
waarop recreatieontwikkeling was uit
gebeeld: „Duinweg 1900-Krimweg
1985".
Naast gebrekkig recreëren in en bij de
plaggenhut van Nova Zembla zag men
de huidige Krim en omgeving waarbij
zelfs het naaktstrand en de zandsup-
pletie niet waren vergeten.
In de stoet reden ook tweewielers
mee: motoren uit respectievelijk 1916
en 1980, brommers uit 1952 en 1985
en ook oude en nieuwe fietsen, waar
bij ervoor was gezorgd dat de respec
tievelijke bestuurders in het in de tijd
passende costuum waren gestoken.
Aan de kop van de stoet reed een mo
tor met zijspan, beschikbaar gesteld
door de gemeente politie van Den
Helder.
Prijzen
Zaterdagavond maakte mevrouw
Monen-Waldus namens de uit drie per
sonen bestaande jury bekend aan wie
De revue „Blied achter de
Ruugediek" die vrijdag en
zaterdag in de grote feesttent
bij het Eierlandsche Huis
werd opgevoerd, was een
geslaagde poging om veel
historische feiten te verwer
ken in een aangenaam kijk
en luisterspel. Totaal hebben
er meer dan 1500 mensen
van genoten, vooral vrijdag
avond was de tent erg vol.
Om een goede revue te maken naar
een plaatselijk gegeven, heb je niet ge
noeg aan wat talentvolle toneelspelers.
Er zijn ook tekstschrijvers nodig e.n
mensen die muziek kunnen maken en
uitvoeren. Dat de organisatoren het
grootste deel van het benodigde talent
in Eierland zelf hebben kunnen vinden,
bewijst dat men daar meer kan dan al
leen jutten, boeren, mensen redden en
toeristen ontvangen. Hoewel de revue
ook zwakkere gedeelten bevatte en er
in het geheel nog wat meer vaart had
kunnen zitten, was de indruk die de
voorstelling maakte toch zeer overwe
gend positief en voor buitenstaanders
ook nog leerzaam omdat tussen de
bedrijven door heel wat viel te verne
men over de historie van het eertijds
wie tijdens het zingen
de poldermedley.
helemaal niet zo welvarende Eierland.
Jutters
De verschillende onderdelen van de re
vue werden aan elkaar gepraat door
een tweetal „jutters" (Henk Stevens
en Wim Westdorp) die telkens wan
neer zij opkwamen werden voorzien
van een herkenningsmelodie, geprodu
ceerd door de „De Klutsers" (Johan
Ran met keyboard, Bert Kemper op
akkordeon, Jan Beijert op basgitaar en
Henk Maas met slagwerk). Een van de
jutters vertelde (volgens tekst van Wim
van 't Noordende) bij het eerste optre
den het (waar gebeurde) verhaal over
De Cock wiens ondernemingslust niet
alleen was gericht op Eierland maar
ook op drank en vrouwen. Toen De
Cock zijn oog had laten vallen op de
mooie vrouw van een van de Eierland-
se boeren, werd hij door de woedende
wettige echtgenoot met een vork in
zijn kont gestoken...
Een balletgroep (Hermien Boon,
Miranda Boon, Klarina Combé, José
van Heerwaarden, Ank Hooyschuur en
Bets Stevens) voerde een dans uit die
was geïnspireerd op het dichten van
de dijk, wat duidelijk werd gemaakt
door het verplaatsen van blokken op
mechanische muziek.
Vervolgens werd een indruk gegeven
van het leven van de eerste boeren in
het pas gedijkte Eierland met alle kom
mer en kwel die er toen moet zijn ge
weest. In het samenspraakje (bedacht
door Anna Kemper) kwam naar voren
dat de voortdurende zandverstuivingen
een plaag waren, dat men niet over
zoet water beschikte zodat het in va
ten moest worden gehaald en dat men
het moest doen zonder dokter en
brandweer. Het Eierlandsche Huis zat
vol schipbreukelingen wat de boer op
het idee bracht eens te gaan informe
ren of een van hen het varen „zat"
zou zijn, zodat hij als knecht kon wor
den aangenomen. Vooral het spel van
Fenny van Exel (als boerin) was erg
goed. Ook werden we geconfronteerd
met de vermakelijke gang van zaken in
een Eierlandse schoolklas anno
1850, waarbij, ondanks de streng straf
fende meester, het nodige kattewaad
werd uitgehaald. Dit onderdeel was
vooral leuk door de mimiek van de
nogal oud uitgevallen leerlingen.
lemy Zuidema droeg het gedicht
„De vuurtoren" voor, waarbij terloops
werd gespot met de hoogdravende ge
dichten zoals die meer dan honderd
jaar geleden werden gereciteerd, onder
andere ter gelegenheid van de in ge
bruik neming (in 1864) van de Eier
landse vuurtoren door Johannes Ludo-
vicus Kikkert.
Ballade
Een uitstekend onderdeel van de revue
was de „Ballade der verdwenen beroe
pen", gezongen door Jan Beijert die
zichzelf begeleidde op gitaar en vi-
oolsteun kreeg van Gerhard Smeenk,
die ook de helaas niet helemaal ver
staanbare tekst had geschreven.
„In De Cocksdorp en de polder, ko
men foto's van de zolder, die ons dro
men doen in diepe nostalgie, ach die
mensen zijn verdwenen, die beroepen
zijn verdwenen, leven voort slechts
dankzij de fotografie, en de armoe die
ze droegen is versluierd door een waas
van romantiek". Een groep duidelijk als
zodanig herkenbare redders, zong het
lied „De reddingboot" van J.P. Heije
waarvan de muziek (oorspronkelijk van
W.H. de Groot) was bewerkt door
Bert Kemper, die ook de meeste ande
re muziek in de revue had bewerkt of
gemaakt. De boerenfamilie uit het be
gin van de revu kwam nog eens ten
tonele, nu om de opkomst van het
toerisme („met de gewaagde badpak
ken") duidelijk te maken. Ook de na
delen van het toerisme voor de natuur
(„Ze lopen bij de Krim dwars door de
duune") kwamen aan de orde en daar
uit voortvloeiende besluit tot het plaat
sen vap borden en prikkeldraad. Heel
goed was de kritiek op de hedendaag
se toeristische service die in de tekst
was verwerkt. „Ik heb de bus van
kwart voor acht naar Den Burg ge
mist. Hoe laat komt de volgende?".
„Waar is hier een warme bakker"? en
„Wanneer gaat die boot naar Vlieland
weer varen?". De finale werd gevormd
door het gezamenlijk met het publiek
zingen van „Wij zijn de jongens van
de polder" waarna de balletgroep de
voorstelling afrondde en alle medewer
kenden een staande ovatie in ont
vangst namen.
Tussen 24 juni en 7 juli wordt op Texel
de collecte ten bate van het Anjer
fonds gehouden. De opbrengst van de
collecte komt ten goede aan kulturele
zaken, waarbij ook plaatselijke clubs
profiteren. Een kwart van de opbrengst
zal onder de collecterende verenigin
gen worden verdeeld. Vorig jaar bracht
de Anjercollecte op Texel ƒ2395,70 op,
wat ƒ300,— meer was dan het jaar te
voren. Culturele aktiviteiten en instel
lingen die van het anjergeld profiteren,
zijn onder meer:
amateuristische muziekbeoefening
(harmonie, fanfare, brass- en
drumband, majorettes, koren)
dorpshuizen (piano, podium,
toneellicht)
cultureel jeugdwerk en scouting
publikaties (over geschiedenis,
kunst)
folklore en regionale cultuur
musea en oudheidskamers
amateurtoneel, cabaret, ballet,
operette
film- en fotografieclubs
beeldende kunst (tentoonstellingen,
materialen)
monumenten
natuurbehoud (voorlichting,
vrijwilligerswerk)
Siebe Waaijer, werkzaam bij Texels Hy
potheken Info Centrum Jan Dekker,
slaagde te Nieuwegein voor het diplo
ma Assurantiebezorger.
Het Texelse amateur-orkest Musica
Texla organiseert zaterdag een
voorspeelmiddag in de Doopsge
zinde Kerk van Den Burg. ledereen
die daar belangstelling voor heeft
en die een instrument bespeelt kan
daaraan meedoen.
Om 15.00 uur begint de repetitie met
de gasten en om 17.00 uur begint het
eigenlijke voorspelen. De toegang is
voor iedereen vrij. Voor mensen die
mee willen doen maar die geen instru
ment voorhanden hebben bestaat in
beperkte mate de mogelijkheid een in
strument van het orkest te lenen. In
lichtingen daarover of over andere za
ken die het orkest betreffen kunnen te
lefonisch bij het secretariaat verkregen
worden: (02220) - 3357.
de prijzen van de allegorische optocht
waren toegekend. De meeste punten
(87) waren gegeven aan de voorstelling
Duinweg-Krimweg („daar mankeerde
letterlijk niets aan") en die kreeg dan
ook de eerste prijs. De tweede prijs
(84 punten) was voor de door Bart
Boon gemaakte molen „De Hoop" die
een prachtig staaltje huisvlijt werd ge
noemd. De derde prijs (79) punten)
was voor de uitbeelding van huize Ma-
ris Stella. De wagen van de platte
landsvrouwen en de schitterd afge
werkte landbouwwagen, hadden elk
evenveel punten gekregen: 78.
Besloten was de landbouwwagen een
extra waardering te geven in de vorm
van een „stip" waardoor deze de vier
de prijs kreeg en de plattelandsvrou
wenwagen de vijfde. Eervolle vermel
dingen werden toegekend aan de klei
ne brandweermannen met hun nage
maakte oude brandweerauto, het echt
paar Dros in hun oude Renault en aan
de oude reddingboot Joan Hodshon.
Welliswaar was in laatstgenoemde
voorstelling niet zo veel werk gesto
ken, maar het werd om zijn historische,
en menselijke betekenis op prijs
gesteld dat deze boot (die in 1945 naar
Engeland voer om hulp te halen en
waarop bekende Cocksdorper redders
hebben gevaren) naar Texel was
teruggehaald.
