s
Die brief kwam aan
ais een doodvonnis"
1
Motorcrosskampioenen
De sloot in
Anne de Vries winnaar
MAB oudejaarsrit
Alfons Boom moet stoppen met garnalen vissen
XNSDAG 31 DECEMBER 1985
TEXELSE COURANT
PAGINA 11
Iedere zaterdagochtend haalt Scou
ting Texel oud papier, lompen en oude
schoenen op. De mensen worden ver
zocht deze spullen vóór 10.00 uur aan
de straat te zetten, zodat ze vlot kun
nen worden ingeladen. Bij de oud
papier-wagen kunt u ook gereedschap
voor de derde wereld kwijt.
Komende zaterdag wordt het oude pa
pier etc. opgehaald in de volgende
straten
5. De Zes, Jonkerstraat, W. v. Beie-
renstraat, Boogerd, Schoonoord
singel, Witte Kruislaan,
Wagemakerstraat.
Marsplan
Vanaf 14.00 uur wordt papier opge
haald in het Marsplan.
De Cocksdorp en Eierland
Zaterdag wordt in De Cocksdorp en
omgeving oud papier opgehaald door
de dorpscommissie en leerlingen van
de o.l. school. Men wordt verzocht
het papier uiterlijk 8.30 uur aan de
straat te zetten.
Middags wordt in de rest van de
polder papier opgehaald door de Strij-
bosschool van 13.00 tot 15.00 uur.
Een 47-jarige Texelse vrouw slipte zon
dag op de Californiëweg met haar au
to als gevolg van gladheid. Ze kwam
in de sloot terecht, waarbij de wagen
zwaar werd beschadigd en ook een
stuk afrastering werd vernield.
De zaterdagavond verreden oude
jaarsrit, uitgezet door Bert Sege-
rink, werd gewonnen door Anne
de Vries. Tweede werd Paul van
Heerwaarden die daarmee kam
pioen 1985 werd.
Dat er veel werk van deze moeilijke
maar goed uitgezette puzzelrit was ge
maakt bleek wel uit de zes tijdcontro-
les en achttien routecontroles die er in
waren opgenomen. Zo kon het niet
gebeuren dat je verdwaalde zonder
weer op de goede route terecht te ko
men. Aan de start verschenen 22 au
to's. De uitslag werd bekend gemaakt
in Calluna bij De Koog en de prijzen
bestonden uit rollades die beschikbaar
waren gesteld door Piet Kossen uit
Den Burg.
Uitslag: 1. Anne de Vries 16 strafp., 2.
Paul van Heerwaarden 47 strafp., 3.
Bert Keijser 49 strafp., 4. Jan de Wit
52 strafp., 5. Dirk Westerlaken 54
strafp., 6. Annie Dogger 58 strafp., 7.
Jaap Keijser 66 strafp., 8. Cor Sleeu-
wenhoek 74 strafp., 9. Gieze/Ran 77
strafp., 10. Corry Segerink 84 strafp.
Voor het kampioenschap 1985 zijn vijf
ritten verreden waarvan de beste vier
tellen.
Eindstand:
1. Paul van Heerwaarden 68 pnt., 2.
Bert Keijser 56 punten, 3. Jan de Wit
56 pnt., 4. Bert Segerink 56 pnt., 5.
Anne de Vries 54 pnt., 6. Annie Dog
ger 52 pnt., 7. Jaap Keijser 44 pnt., 8.
Dirk Westerlaken 40 pnt., 9. Cor
Sleeuwenhoek 30 pnt., 10. Peter Daal
der 24 pnt.
Het nieuwe jaar laat zich voor Alfons Boom weinig voorspoedig aanzien.
„Deze brief is voor mij een soort doodvonnis, ik ben ridder
te voet". Aldus garnaienvisser Alfons Boom (38) uit Oude-
schiid over het onlangs door hem ontvangen schrijven van
het ministerie van landbouw en visserij waarin hem werd
meegedeeld dat hij niet langer vergunning krijgt om in de
Waddenzee of andere kustwateren te vissen op garnalen.
Met ingang van het nieuwe jaar moet zijn schip in de haven
van Oudeschiid blijven en zit de familie Boom zonder in
komsten omdat er geen alternatieven zijn.
Het is duidelijk dat Boom slachtoffer is
van het zeer stringente vergunningen
beleid dat door het ministerie wordt
gevoerd. Hij geeft onmiddellijk toe dat
het formeel allemaal precies klopt
maar vindt dat de maatregel in de
praktijk bijzonder onbillijke gevolgen
heeft, waarmee het doel van het ver
gunningenbeleid („Bevordering van
economisch rendabele visserij die
wordt uitgeoefend op maatschappelijk
verantwoorde wijze en die past in de
mogelijkheden van het ecosysteem")
helemaal niet wordt gediend.
Nieuwkomer
Wat is er precies aan de hand? Alfons
Boom, oorspronkelijk werkzaam bij
Teso, had zes jaar lang samen met zijn
broer Kees een garnalenvisserijbedrijf,
waarbij ze beschikten over de TX 88.
Drie jaar geleden gingen de broers uit
elkaar. Kees bleef vissen met de 88 en
Alfons begon voor zichzelf en liet voor
bijna vier ton de garnalenkotter TX 10
bouwen, ,,De vrouw Naantje". Om
ook werkelijk te kunnen vissen had hij
een vergunning nodig. Boom werd als
nieuwkomer beschouwd en kreeg die
vergunning onder voorwaarden die er
op gericht waren het totale aantal ver
gunningen in Nederland uiteindelijk
niet te vergroten. De vergunning zou
gelden voor slechts drie jaar. Na die
tijd doorvissen zou alleen kunnen bij
wijziging van het beleid en zou ook
mogelijk zijn als Alfons erin zou slagen
de garnalenvergunning over te nemen
van een visser die zijn bedrijf zou
beëindigen. En aangezien het beleid
niet is gewijzigd en het ook niet is ge
lukt de vergunning van een ander over
te nemen moet ,,De vrouw Naantje"
vanaf morgen thuisblijven.
Consequent
Een totale verrassing was dat voor Al
fons Boom niet want hij wist drie jaar
geleden welke risico's hij aanvaardde.
Wat hij niet wist, was dat het hele
maal niet zo eenvoudig is een garna
lenvergunning van een ander over te
nemen. Dat werd hem pas duidelijk na
enkele mislukte pogingen.
In de Waddenzee zijn ongeveer 100
garnalenvissers actief. Vrij regelmatig
komt het voor dat bedrijven ermee
stoppen of overschakelen op een an
dere vorm van visserij, zodat ze hun
garnalenvergunning niet meer nodig
hebben en deze dus kunnen overdoen
aan een ander. Van zo'n mogelijkheid
wilde Alfons Boom gebruik maken en
het is geen ogenblik bij hem opgeko
men dat dit wel eens zou kunnen
mislukken. „Natuurlijk niet. Ik ben
toch niet gek? Ik zou dat schip nooit
hebben laten bouwen als ik niet het
vertrouwen had gehad dat ik een blij-
De puzzelritkampioenen. V.l.n.r. Jan en Carta de Wit. Paul en Jeanette van Heerwaarden, Bert Keijser en Peter Hin. (foto Cees Nan
Dogger)
vende vergunning zou kunnen
overnemen".
Mislukte pogingen
Vergunningen liggen echter niet voor
het oprapen, daar moet je wat voor
doen. Alfons Boom zorgde dat in krin
gen van betrokkenen bij de visserij en
de handel in visserijschepen bekend
was dat hij een „GK"vergunning
zocht, dat is een vergunning voor gar
nalenvisserij in Waddenzee en de
kuststrook, niet te verwarren met een
GV-vergunning die geldt voor de kust
wateren met uitzondering van de Wad
denzee. Van een scheepsmakelaar uit
Haarlem kreeg hij de tip dat E. Lukkien
van de Zoutkamp 22 zijn scheepje zon
der vergunning had verkocht. Boom
kwam met Lukkien snel tot zaken
maar het ministerie stak een stokje
voor de transactie. Daar oordeelde
men dat Lukkien het laatste jaar niet
meer had voldaan aan de voorwaarden
die aan zijn vergunning waren verbon
den. Bepaald ,is namelijk dat de ver
gunning slechts in stand blijft als de
betrokken visser een bepaald minimum
percentage van zijn vangst heeft ge
haald uit de Waddenzee. Logisch,
want alleen dan is aannemelijk ge
maakt dat de betrokken visser voor
zijn inkomsten voornamelijk op de
Waddenzee is aangewezen. Blijkt het
tegendeel, dan is de vergunning voor
dat zeegebied kennelijk overbodig en
wordt ingetrokken. Omdat Lukkien de
laatste tijd niet meer had gevist, had
hij dus niet voldaan aan de genoemde
voorwaarde. Zonder het zelf te weten
had hij dus geen vergunning meer en
Boom kon van hem dus ook geen ver
gunning overnemen!
Ook een poging om de vergunning
van de WR 12 van de firma Slagboom
en Kranendonk uit Wieringen over te
nemen mislukte. Het ministerie liet
desgevraagd weten dat de vergunning
van deze firma niet verhandelbaar was
omdat Slagboom en Kranendonk de
laatste tijd op kabeljauw waren gaan
vissen in de Noordzee, dus ook hun
garnalenvergunning voor het Wadden
gebied overbodig hadden gemaakt met
het gevolg dat deze door het ministe
rie werd ingenomen.
Bij poging nummer drie probeerde Al
fons Boom een vergunning te krijgen
door een „deal". E. Rotgans van de
WR 213 bood per advertentie in het
blad „Visserijnieuws" zijn kottertje te
koop aan.
Alfons nam contact op en hoorde dat
Rotgans bezig was het schip te verko
pen aan een Zeeuw die van plan was
er alleen mee te vissen in de Zeeuwse
wateren, dus niet in de Waddenzee.
De Zeeuw zou dus genoeg hebben
aan een Gv-vergunning. Als Alfons de
waddenvergunning zou kunnen over
nemen zou hij uit de problemen zijn.
Maar ook daar ging het ministerie niet
mee akkoord. Het was duidelijk dat de
regels zeer stringent werden toegepast
voor een „nieuwkomer" als Alfons
Boom.
Te fatsoenlijk
„Ik vind dat er drie jaar geleden valse
verwachtingen bij mij zijn gewekt",
zegt hij. „Zoals de regels nu zijn, is er
voor mij geen soulaas. Ik heb dat
overnemen van een vergunning open
en eerlijk willen regelen en daarmee
heb ik mezelf in mijn vingers gesne
den. Als ik door een administratieve
truc de indruk had gewekt dat aan de
voorwaarden van de over te nemen
vergunning wèl was voldaan, was het
misschien wel gelukt. En ik heb er van
overtuigd dat zulke dingen in de prak
tijk worden uitgehaald want er zijn de
afgelopen jaren wel degelijk een aantal
garnalenvergunningen van de een naar
de ander overgegaan".
Bedreiging?
Dat het ministerie op zo krachtige en
consequente wijze het aantal vergun
ninghouders in het waddengebied te
rugbrengt, heeft te maken met de ver
onderstelde bedreiging van de garna
lenvisserij voor jonge vis. De Wadden
zee is de kraam- en kinderkamer voor
veel soorten consumptievis, die later in
de Noordzee worden gevangen door
de grote kotters. Hoe meer jonge vis
er in de Waddenzee opgroeit, des te
beter is de toekomstige tong- en
scholstand in de Noordzee en het lot
van de „grote" visserij is daar zeer van
afhankelijk. De garnalen in de Wad
denzee worden gevangen met een fijn
mazig net waarin dus ook veel jonge
platvis terecht komt. De toekomstige
schade die daardoor wordt veroor
zaakt, wordt zoveel mogelijk tegenge
gaan door een visserij- en verwer
kingstechniek waarbij de jonge vis snel
van de garnalen wordt gescheiden en
weer overboord gezet, onder andere
door het gebruik van de spoel-
sorteermachine. Maar het is een feit
dat een belangrijk deel van de jonge
visjes dat niet overleeft. Het terugdrin
gen van de garnalenvisserij in de Wad
denzee als middel in de strijd tegen de
overbevissing van de Noordzee, lijkt
dus logisch.
Onzinnig?
Waar Alfons Boom zich echter kwaad
over maakt is dat allerminst is aange
toond dat die stringente regels in de
praktijk effecten van betekenis hebben.
Alfons Boom: „Het onthutsende is
dat het ministerie dat zelf toegeeft. In
de nota voor het visserijbeleid staat
letterlijk dat de invloed van de garna
lenvisserij op de omvang van de
visstand gering is. Ik kan dus niet in
zien welk belang ermee gediend is dat
ik geen vergunning mag overnemen".
De gedupeerde visser uit Oudeschiid
heeft in de vele gesprekken die hij de
laatste tijd met allerlei visserij
instanties heeft gevoerd de indruk ge
kregen dat lang niet iedereen tevreden
is over het vergunningenbeleid en dat
het hoog tijd is dat hierover op hoog
niveau wordt gepraat. Hij is dan ook
druk bezig „zijn" affaire zoveel moge
lijk in het nieuws te krijgen, tegelijk
met het bepleiten van zijn belangen bij
de officiële instanties. Dat gebeurt zo
wel op „Haags" als op lokaal niveau.
Boom hoopt nl. ook op steun van het
gemeentebestuur en wijst op het feit
dat men daar van mening is dat de
historische kleinschalige menselijke ac
tiviteiten in het waddengebied ge
respecteerd dienen te worden, zoals
blijkt uit het binnenkort ter visie te leg
gen bestemmingsplan voor de Wad
denzeegedeelten die bij de eilandge
meenten worden ingedeeld. Boom
heeft Dirk Terpstra van de PvdA al in
de arm genomen en die wil in overleg
met de garnalensectie van de Neder
landse vissersbond en samen met CDA
en VVD in actie wil komen. Het geor
ganiseerde (visserij)bedrijfsleven is in
ieder geval van mening dat het
bestaande systeem niet deugt en dat
met het ministerie moet worden ge
praat over handhaving van het aantal
vergunningen inplaats van het vermin
deren ervan.
Niet de enige
Boom zegt dat hij niet het enige
slachtoffer is van het stringente garna-
lenbeleid. Geert Ellen van de TX 39
hangt een soortgelijk lot boven het
hoofd al heeft die een alternatief in de
vorm van palingvisserij. Ook de TX 27
van A. Hutjes schijnt in de gevarenzo
ne te zitten. Buiten Texel kampen de
eigenaars van de WR 102 en de UQ 6
met hetzelfde probleem.
Schipper-eigenaar Dirk v.d. Meer uit
Oosterend van de TX 7 heeft inmid
dels ook te horen gehad dat hij in de
Waddenzee niet meer op garnalen
mag vissen. Een extra teleurstelling
voor Alfons Boom is dat voor hem
ook geen GV-vergunning (voor garna-
lenvangen in de kuststrook met uitzon
dering van de Waddenzee) is wegge
legd. Reden is dat „De vrouw Naant
je" niet beschikt over het Certificaat
van Deugdelijkheid dat nodig is om tot
15 mijl buiten de kust te mogen vis
sen. Als ten behoeve van Boom een
bijvangstregeling zou zijn getrofffen,
zou er nog een alternatief zijn in de
vorm van het mogen vangen van tong
en schol maar zo'n bijvangstvergun
ning heeft hij niet terwijl hij ook de
kansen op om paling te kunnen vissen
nihil acht. Zelfs het in de zomer maken
met vaar- en vistochten met toeristen
(wat Boom samen met zijn broer jaren
heeft gedaan) is niet mogelijk, want
voor het garnalenvissen tijdens deze
tochten is ook vergunning nodig
Voorzitter Klaas Hoekstra van de
Nederlandse Vissersbond heeft de
problemen van Boom gistermiddag
in Den Haag besproken met Mr.
B.B. van der Meer, directeur der
visserijen. Hij heeft hem een door
Boon gemaakt pleidooi overhan
digd. Van der Meer beloofde een
en ander te zullen bestuderen en
zou vanmiddag een eerste reactie
geven.
Texels beste motorcrossers. V.l.n.r. Ron Vermeulen, Michael Stoer, Nico Bakker e
Remco de Beer.
De motorcrossafdeling van de
MAB-club huldigde vrijdagavond
Grischa de Winter, Michael Stoer,
Ron Vermeulen, Remco de Beer en
Nico Bakker als de kampioenen in
hun klasse van het afgelopen sei
zoen. Maarten Hoogenbosch ver
telde namens de crosscommissie
dat de MAB het jeugdcrossen wil
gaan stimuleren, onder meer door
het houden van aparte manches
voor de jeugd, zodat seniorleden
hun over het algemeen snellere
materiaal uit kunnen lenen aan de
jeugd.
Daar zijn al een paar senioren bereid
toe gevonden. Er komen meer activi
teiten, onder andere een lezing van
een fysiotherapeut over sportblessures
en er wordt getracht 'een bekende
crosser naar het eiland te halen om
het trainingsniveau wat op te vijzelen.
Zowel Hoogenbosch als Anne de
Vries, die sprak namens voorzitter Pe
ter Daalder (verhinderd wegens deel
name aan een veldrit in de „hel van
Staphorst") roemdeh de onlangs ge
houden estafettecross als het hoogte
punt van het seizoen, maar ze consta
teerden een terugloop in de be
langstelling voor het crossen. De
werkzaamheden aan het clubhuis vor
derden gestaag. De Vries bedankte de
rondetellers Trudy Boersen en Carolien
Ran nog apart. Hen overkwam het dat
bij een bijzonder natte cross het club
huis wel beschutting tegen de wind
bood, maar de regen had ook in het
gebouw nog vrij spel Dat is inmid
dels verbeterd.
Uitslagen:
80 cc: 1. Grischa de Winter 390 pnt.
125 cc jeugd: 1. Michael Stoer 357
pnt., 2. Rinse Dijt 343 pnt., 3. Kees
Pol jr. 267 pnt.
125 cc junioren: 1. Ron Vermeulen 240
pnt., 2. Adri van Rossum 81 pnt.
125 cc senioren: 1. Remco de Beer
382 pnt., 2. Frans Boersen 358 pnt.,
3. Willem Boersen 269 pnt.
250 cc: 1. Nico Bakker 378 pnt., 2.
Niels Koorn 375 pnt., 3. Maarten Hoo
genbosch 333 pnt.
