Oud ambacht in oude centrale ACÜND4 Ingrijpende restauratie Traanroeier Passagiers: actie tegen treinvertragingen m Via S-bocht naar opstelterrein Bijeenkomst van begeleidingsgroep over borstkanker Bingo en klaverjassen voor ouderen ~w m Opnieuw dammende schaker 3 Knipperlicht afgeknapt TEXELSE COURANT PAGINA 9 DINSDAG 14 JANUARI 1986 Als gevolg van een nieuwe fase waarin de aanpassingswerkzaamheden op het haventerrein van 't Horntje komen te verkeren, wordt met ingang van mor gen de toegang tot het opstelterrein veranderd. Automobilisten die naar het nieuwe opstelterrein willen rijden moe ten, komende van Den Burg een scherpe bocht naar links maken en twintig meter verder weer naar rechts. Ter plaatse wordt voor de verandering gewaarschuwd. Het is belangrijk dat men het haventerrein rustig oprijdt, zo dat men niet door de mogelijk toch nog onverwachte bocht wordt verrast. Vanuit het Groene Kruis Texel is een begeleidingsgroep borstkanker gestart. In de groep zitten vrouwen die zelf met borstkanker te maken hebben (ge had) en een wijkverpleegster. De be doeling is om zelf ervaringen uit te wisselen en bij vragen en problemen er met elkaar over te praten. Er is één keer per maand een bijeenkomst in het wijkgebouw aan de Witte Kruislaan 19, Den Burg. De eerstvolgende bijeen komst is op maandag 20 januari om 14.15 uur. Belangstellenden kunnen voor informatie bellen naar het Groene Kruis (tussen 16.30 en 17.30 uur), tele foon 02220-3241, vragen naar Marja van Etten. Tijdens de maand januari worden in de Buureton voor ouderen zowel een bin gomiddag als een klaverjasdrive ge houden. De kaarten voor de bingo zijn verkrijgbaar in de Buureton op vrijdag middag 17 januari van 15.00 tot 17.00 uur of ze kunnen telefonisch besteld worden bij mevrouw J. Wassenaar (02220-2181). De eigenlijke bingo is een week later op vrijdag 24 januari, aan vang 14.00 uur. Donderdag 30 januari wordt er om 13.30 uur gestart met een klaverjasdri ve voor ouderen. Er wordt gespeeld met losse maat. Opgave is elke don derdagmiddag mogelijk in de Buure ton, of telefonisch (02220-3533) bij D. Huizinga. Nico Maas en Gerrit Smit aan het werk in de oude centrale. molen gesloopt worden. De mensen die dat karwei moesten opknappen lie ten het achtkant met een kraan van het tafelement af trekken, waarna het geheel een val van vijf meter maakte. Dat was de bedoeling, zo'n achtkant weegt tientallen tonnen en ze dachten dat het door de klap wel uit elkaar zou vallen. Vergeet het maar, ze konden het zo weer terugzetten, het vervorm de zelfs niet." Zelfs brand kan een echt goed achtkant eigenlijk niet de ren: ,Wij zitten allebei bij de brand weer. Daar zijn we ooit bijgekomen omdat er toen niemand bijzat die echt iets van molens wist. Bij ons in de Zaanstreek zijn natuurlijk veel molens. Als zo'n ding eenmaal brandt en er komt een gaatje in het dak heb je na tuurlijk een geweldige schoorsteen. Wij hebben eens een brand meege maakt, wij zaten toen zelf nog niet bij de brandweer, die molen brandde echt als een fakkel. Ze hebben het achtkant toen uit elkaar getrokken omdat ze bang waren dat het in zou storten, maar dat was echt niet nodig ge weest. Als zo'n dikke balk een uur staat te branden is hij misschien vijf centimeter ingebrand. Dan is hij echt nog sterk genoeg en binnen een uur is zo'n brand wel geblust." Een achtkant moet ook sterk zijn. Niet alleen moeten de niet geringe krachten van de wind opgevangen worden. Als de molen draait bestaat ook de kans op trillingen en dat rammelt elke constructie uit elkaar. Ook daarvan is echter niets te merken, mits er natuurlijk echte vaklui aan het werk zijn geweest, die passende ver bindingen gemaakt hebben. Provincie De Traanroeier is eigendom van de provincie en in beheer bij het provinci- I aal electriciteitsbedrijf, afdeling Texel. De provincie kan natuurlijk niet met lapmiddelen in de weer gaan, zoals vroeger molenaars die op de rand van i het bestaansminimum moesten leven, of zoals de gemeente, die helemaal geen geld had om het gebouw te restaureren. Daarom heeft de provincie de molen vele jaren terug voor een gulden van de gemeente overgeno men. Dat lijkt goedkoop maar de be drijfsleider van het Texelse PEN-bedrijf, Wim ten Have, vertelt dat er jaarlijks gemiddeld zo'n 50.000 gulden bij moet. Dan is er al rekening mee ge houden dat de Traanroeier per jaar on geveer ƒ7000,—, nog geen vijftien pro cent, terugverdient. Dit jaar wordt er tussen de anderhalf en twee ton in de molen gestoken, maar gevoegd bij de vernieuwing van Ooit ronkten er de generatoren die Texel van stroom voorzagen De oude Texelstroomcentrale in Den Burg is nu het decor voor een heel ander ma°rma,L? Htel!|khe|id' H<!t 9ekl°P van hamer en beitel, een hoop mooie ™ouT htï oö't houtkruMen' een 9rote stapel buitenmaatse stukken timm mas,6n van ze''boten zo populaire Oregon Pine Twee veTbTnd nnen !T'9 Z"n °P d6 millimet6r nauwkeurig passende hout- aan i» h 2 8en gr0te constructie waar geen rechte hoek rnn«t ®ke"nen 'a„De timmerlieden zijn molenmakers uit Zaandijk de constructie hoort bij het achtkant van de Oudeschilder molen de Dinsdag 14 januari |De gemeenteraad vergadert in het iraadhuis, aanvang 19.30 uur. Woensdag 15 januari De Plattelandsvrouwen van de afdeling De Cocksdorp-Eierland hebben in het Eierlandsche Huis de jaarvergaderinq- 20.00 uur. a' Opnieuw liet een schaker zich overha- en tot het damspel; na M. Vittali, J. -iverwijn en F. Bos was het deze keer Zoetelief die zich tijdens de cluba- 'ond van de damclub niet onbetuigd et. Th. Hin was hem overigens wel Ie baas. Ook een zeer goede prestatie verd geleverd door M. Riemens, hij Wong A. Sijtsma tot het uiterste en as in het eindspel moest Riemens ca- itulerpn. In de partij L. Boonman te en J. Everwijn haalden beiden al roeg een dam, deze gingen echter srloren en tenslotte trok Boonman an het langste eind. J. Eelman zag an meerslagwending' over het hoofd ïgen KI. Burger, daardoor liep de par- remise. J. van Heerwaarden, die de atste weken erg goed in vorm is, ist J. Hin op een degelijke manier te adwingen. J. de Wolf verslikte zich in in combinatie met slagkeus van J. ooijberg, dit kostte De Wolf drie hijven en de partij. M. Vittali en W. i-ikker hadden een trage start, in de dnoodfase die daarop volgde wist ttali de partij te beslissen. P. Kooi- an had lange tijd de beste papieren gen KI. Bakker maar op het eind rkeek hij zich een vakje en toen liep partij remise. J. Trap boekte zijn rste overwinning ten koste van C. I ike, daardoor staat Trap nu weer op G. Dros en P. de Wolf waren n elkaar gewaagd, ondanks een leef- Isverschil van meer dan 60 jaar (I), ■k hier een remise. De langste partij '.'am traditiegetrouw van H. van de .tering, deze keer tegen F. Bos, um na middernacht werd tot remise 3 ploten', tslagen: glv.d. Wetering-F! Bos 1 1 Hin-J. van Heerwaarden 0—2 I Bakker-P. Kooiman 0—2 i de Wolf-J. Hooijberg 0—2 i Vittali-W. Bakker 2—0 j Dros-P. de Wolf 1_1 B Riemens-A. Sijtsma 0-2 {Trap-C. Vinke 2—0 _)oonman-J. Everwijn 2—0 :elman-KI. Burger 1 1 Hin-G. Zoetelief 2—0 dstaande vrijdag de damsimultaan jt R. Clerc, aanvang 19.30 uur in de fnkorf. ledereen is van harte wel- p- De denksportvijfkamp voor rns gaat door, nadere aankondigin- volgen. Een molen is geen grote stenen koker, zoals bijvoorbeeld een fabrieks- t schoorsteen, maar een achthoekige constructie van dikke balken die met steen, planken of riet is bedekt. Die constructie heet het achtkant. De acht staande palen staan op het „tafele ment", dat is een achtkantige ring, als het goed is ook van hout, die ligt op de stenen muur van de begane grond- verdieping en die bovendien wordt on dersteund door acht zware palen, de „penanten". Alles wat dus boven die begane grond zit is achtkant en dat is een behoorlijk eind de lucht in. Bij de Traanroeier was deze constructie voor het grootste deel verrot en afgezien van de bovenste vijf meter zal het achtkant worden vervangen. Dat bo venste stuk is al vervangen door een nieuw deel van eikenhout toen de mo len in 1964 werd „geëlectrificeerd". Van deze ingrijpende verbouwing zal overigens aan de buitenkant niet zo veel te zien zijn. Boven de ingang van de molen wordt een gat in de muur gemaakt waardoor de acht tot tien meter lange achtkantstijlen (de staan ders), de legeringen (de liggers), de korbelen (schuine steunbalken) en de balken van de kruisverbanden naar binnen worden gestoken. Het geheel wordt dan in de molen in elkaar gezet. Stuk voor stuk De achtkantstijlen en het bijbehorende houtwerk voor de verbanden worden dan stuk voor stuk in de bestaande constructie ingepast. Hier en daar vin den ook uitbreidingen plaats. Zo zitten er nu in het onderste deel geen kruis verbanden en die komen er wel. Bij verbouwingen in het verleden is soms gekozen voor „tijdelijke" oplossingen. Zo zijn er bijvoorbeeld slechte acht kantstijlen vervangen door oude duk dalven, die dan vervolgens met wat hout van mindere kwaliteit en veel houtdraadbouten vast werden gezet. Dat werkte wel, de molen staat nog steeds overeind, maar de liefhebben van ouderwetse degelijkheid zouden er met voor kiezen. Die liefhebbers zullen echter bepaald wel genot beleven aan de manier waarop de molenbouwers Nico Maas en Gerrit Smit het geheel nu aanpakken. Er komt geen spijker aan te pas, het achtkant komt in el kaar met passende houtverbindingen die worden opgesloten met houten pennen. Een extra moeilijkheid is dat de molen „geschrankt" is. Hij staat een beetje scheef, net als de toren van Pisa. Dat is goed te zien aan de manier waarop de as die het wiekenstel verbind met de electromotor beneden door de mo len heenloopt. Als alles recht zou zijn geweest zou die precies door het mid den van het gebouw naar beneden lo pen, maar zoals zelfs al op de hierbij afgedrukte tekening te zien is, komt hij onderin naast het midden uit. Dat scheve komt door het lapwerk dat in het verleden is verricht om de molen voor zo weinig mogelijk geld nog een paar jaar door te laten draaien. Recht zetten kan niet meer, de bouwers moeten zich aanpassen aan de hoek van het gebouw, ledereen die wel" eens met een zwaaihaak in de weer is geweest, weet dat dat al moeilijk is bij „gewone" niet-haakse hoeken. Nu moet er dus een constructie worden gemaakt die achtkantig is en die naar boven toe taps toeloopt, terwijl dat geheel dan nog eens scheefstaat. Sterk Zo n achtkant ziet er degelijk genoeg uit, er worden balken verwerkt van dertig bij veertig centimeter in omtrek, maar hoe sterk is het nou? Maas en Smit kunnen daar smakelijke verhalen over vertellen: „Er moest eens een een voorneem van lapwerk, zoals dat vroe ger werd aangebracht. de wieken en de verbetering van de kap die in de afgelopen jaren werden gerealiseerd is de molen dan groten deels weer voor langere termijn veilig te noemen. Het is geen punt van dis cussie dat de Traanroeier in het dorp Oudeschild monumentale waarde heeft en kennelijk is de provincie daar ge voelig voor. Naast het vervangen van het achtkant zullen er in de muren van de beneden verdieping ramen worden gemaakt. Die hebben er vroeger ook ingezeten. Dat is echter niet de enige reden, de molen staat op een laag stuk grond en dat is vochtig. Een goede ventilatie is noodzakelijk. De molenbouwers zijn nu een maand bezig. Ongeveer in maart moeten ze klaar zijn. Legeringen Korbelen Achtkantsstijlen en gat-verbindingen in vast. Toen de acht hoeken in de dertiger jaren lerZt bhkeónfn ze ht" T 'chtkants'!iian zaten er met pen. strjlen vest Hout dat zit opgesloten en niet kan ademen verrót echter ón dat ór den ook "JIÓ .T' 4<"°" sWs" lappen gelegd, waarop Azobé „tegels" komen te liggen Daar zit Mno.tïn waar ÓÓJ? 9°be"rd °P da stokken beton loden tegels liggen dos los op het talelement. Door de grote gewichten die Ór op ruften fó dól f staan. Die „n 91"f tot waar het achtkant vernieuwd word? De aanheóhtbid fan he ÓL "Tl De trein uit de richting Amsterdam komt niet altijd op tijd aan in Den Helder, met het gevolg dat mensen die op weg zijn naar Texel de boot missen en dus een uur vertraging oplopen. Slachtoffers van dit verschijnsel zijn onder meer weekendgangers die vrijdagavond gebruik willen maken van de boot van half zeven. Dit zijn kruisverbanden. Die dragen behoorlijk bij aan de stijfheid van de molen. Volgens de dienstregeling van de trein moet dat kunnen want de trein be hoort om 18.19 uur in Den Helder aan te komen. Als de mensen dan vlot in de bus stappen komen ze op tijd aan op de haven, temeer daar de boot doorgaans op de van het NS-station afkomstige bus wacht. Herhaaldelijk komt de trein echter zoveel vertraagd in Den Helder aan dat de bus er niet op kan wachten. Soms wel enkele tientallen passagiers moeten zich dan een uur zien te vermaken in de weinig gezellige stationsomgeving of op een andere manier naar de haven gaan om de boot daar af te wachten. Vaak is het nodig om naar huis te bellen om te voorkomen dat eventuele afhalers voor niets naar 't Horntje rijden. Dat is allemaal erg vervelend. Mevrouw Willie Boer uit Den Burg die elke vrijdag naar Amsterdam reist voor een opleiding hoort tot de passaqiers die met deze herhaaldelijke vertragin gen geen genoegen neemt. Een bijko mend probleem voor haar is dat zij voor haar thuisblijvende kinderen een oppas nodig heeft die dus langer moet blijven wat kosten met zich mee brengt. Ze heeft een boze brief naar de NS geschreven en ze heeft ook te lefonisch contact gehad met de spoor wegen. Daarbij kreeg ze te horen dat de vertraging het gevolg is van het feit dat de betreffende trein voordat deze uit Amsterdam vertrekt een parcours heeft afgelegd waar zich vertragingen voordoen in verband met werkzaamhe den aan het spoor. De trein komt dus te laat in Amsterdam aan en kan dus ook niet op tijd starten in de richting Den Helder. De NS zou het kunnen re gelen dat er richting Den Helder wel tijdig een trein vertrekt, maar dan zou een trein in een andere richting ver- voorkeur de trein naar Den Helder ver tragen omdat dan het kleinste aantal passagiers is gedupeerd, aldus - vol gens mevrouw Boer - de strekking van de NS-verklaring. Duidelijk werd het dat het zin heeft om hiertegen krachtig te protesteren want dat zou voor de NS aanleiding kunnen zijn om bij de eerste gelegen heid wat meer ruimte in de dienstrege ling op te nemen. Een gezamenlijke actie van „gedupeerden" ligt derhalve voor de hand en mevrouw Boer heeft daartoe inmiddels het initiatief geno men. In overleg wil ze een brief maken voor de directie van de spoorwegen, voorzien van zoveel mogelijk handteke ningen. Wie adhesie wil betuigen (bij voorkeur „slachtoffers) wordt verzocht contact op te nemen (Noordwester 60, telefoon 2225), liefst 's avonds. Twee inzittenden van een personenauto werden zaterdagochtend om ongeveer tien uur het slachtoffer van de gladde toestand op de weg. Op de Pontweg, in de buurt van jeugdherberg Eyer- coogh, reden zij een knipperlichtinstalla- tie finaal omver. De 47-jarige Texelse bestuurder, raakte bij de manoeuvre slechts licht gewond, maar zijn vier jaar jongere echtgenote moest voor behan deling naar een arts, want zij had een flinke hoofdwond opgelopen. De auto

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1986 | | pagina 9