azzweekendvooral
vrolijk straatfestival
)en Burg vol ondanks uitbreiding De Koog
Weergaloos vibrafoonspel bij de Bernhard Berkhout Sw/ngmates.
uit Amerika, speelde
mbinatie"
nbinatie
TEXELSE COURANT
Blitskikker
van het Jazzfes
d: streetparadeband The Cultivated Swamp door het dolle heen op het terras van De
Jazz '86 was een kroegentocht meer dan waard. Het jaarlijk-
lestival kende geen uitgesproken superster, maar wel een groot
uitblinkers. Zowel wat muziek als gezelligheid betreft had het
voldoende variatie in petto en was van een dusdanig niveau
voor volgend jaar gerust op een nieuw bezoekersrecord kan
gerekend.
tocht langs alle zalen was bo
des te aantrekkelijker, om-
het op straat door het zwoele
zeker zo druk en
aan toeging als binnen, ze-
zaterdag. In Den Burg - het
New Orleans - was dat
het geval dan in De Koog,
de eerste maal bij het
was betrokken. Niettemin
in de Koger uitgaansgele-
eveneens een prima
Opvallend is dat steeds meer
voor de jazzbijl gaan.
de muziek of voor de sfeer?
Ilet lijkt erop alsof veel Texelaars
Of het festival jazzminded zijn ge-
rden. Sommigen, zoals ik, is het
tfeest van herkenning. Dixieland,
Swing College Band, dat is de
uit m'n jeugd. Dat kom je hier
tegen. De gezelligheid speelt ook
grote rol. Lekker in het gehoor lig-
Irte jazz, waarop goed te swingen
daar komen de meeste toch op af",
us een Texelse bezoeker. Een ander
samt dit: „Vooral de gezelligheid.
Bar jazz is vlotte muziek, 't is de
nbinatie".
Q larschijnlijk het toppunt van deze
p nbinatie werd vertolkt door de 01-
- os Hot Band. Al voordat vrijdaga-
3'd werd begonnen in de voorzaal
i De Lindeboom waren deze Deense
izikanten door het dolle heen. De
)0 overwinning van het Deense
stbalelftal tegen West Duitsland op
[wereldkampioenschap zorgde voor
- (feestroes, die zaterdag tot diep in
I nacht voortduurde. In de tussentijd
d het orkestje De Lindeboom, de
nenburg (zaterdagmiddag) en café
- iesselaartje op stelten gezet. De
Sandinaviërs maakten gebruik van
igroot aantal maffe attributen. De
Ibetekende echter geen aanslag op
muzikale kwaliteit: oude stijl-jazz
de bovenste plank, met in de
fdrollen drummer Smitti Smitke en
jospeler (met de „Vikinghelm" met
(jes) Misser Olsen.
IQ Afgepaste jazz
lekondigd als grote trekpleister
de Engelse Paramount Jazzband
Ier leiding van Mr. Acker Bilk. Waar
ig jaar de schouwburgzaal van De
'I «teboom uitpuilde voor de evenzeer
- eputeerde Chris Barber, bleef dit-
0l dansruimte over. Mr. Acker Bilk
band kwamen mogelijk op velen te
!tineus, weinig spontaan over. Af-
•aste jazz", aldus een kenner,
isy-going'-stijl volgens het program
blad. Weinig opwindend, maar de
>se was duidelijk: strak ritme en
Kinoot verkeerd. Voor de geïnteres-
fede luisteraar en een ontspannen
nifeldansje. Zaterdagavond in De
teboom wederom een Brits gezel-
kp van internationale allure. Hoewel
beren er als zatlappen op hun stoe-
bijhingen en daardoor een on-
bspireerde indruk maakten, was dit
lelijk een pose waarin hun New
■3ns Jazz tot wervelende hoogten
stijgen. De vonk sloeg pas werke-
over toen de uitstekende zangeres
»la Collier ten tonele verscheen,
ontdekking van Texel Jazz '86 was
zaterdagavond te zien in de voorzaal
van De Lindeboom. Virtuoos en vin
dingrijk zijn de trefwoorden voor de
Bernhard Berkhout Swingmates, die
doorgaat voor de talentvolste jonge
Nederlandse jazzformatie. Hun optre
den was wellicht extra geïnspireerd
door het overlijden van jazz-grootheid
Benny Goodman, zoals uit een aan
kondiging was op te maken. Middel-
punt is de vibrafoon, fenomenaal
bespeeld door Frits Landesbergen, die
samen met klarinettist Berkhout de
kern vormt. Na t.Vropnames voor het
programma „Jazz met Pim Jacobs"
zochten ze andere talentvolle muzikan
ten en het resultaat, nog geen half
jaar later, is verbluffend. Sublieme im
provisaties, schitterende techniek en
tegelijkertijd melodieus en swingend.
Plaatjes
Dezelfde ingrediënten waren te be
luisteren in De Twaalf Balcken. Uitvoe
renden daar waren medewerkers van
diverse omroepen, al meer dan tien
jaar de Gooise Compagnie vormend.
In vergelijking met Bernhard Berkhout
minder virtuoos, maar toch een zeer
professioneel geluid. Zangeres Meta de
Vries liet blijven dat ze meer kan dan
uitsluitend plaatjes aan- en afkondigen.
Een uitstekend oude stijl-orkest bleek
de Revival Jazz Band uit Dortmund.
Op drie verschillende locaties kon het
publiek genieten van op en top dixie
land: vrijdag in 't Tesselaartje, zater
dagmiddag op straat tegenover In Den
Grooten Slock en 's avonds in De
Koog, in De Jutter.
De Pilaar kreeg met The Fire Chief
Dixiekids een orkestje dat goed bij de
huisstijl paste. Enthousiaste oude stijl
in een kroeg van minimale afmetingen.
Zaterdag werd wat meer lucht verkre
gen doordat de ramen waren veran
derd in open luiken en het vele publiek
in de Kantoorstraat buiten kon mee-
swingen. Het grootste succes had het
kroegje echter al achter de rug. De
„ouwe neger met sax", tenorsaxofo-
Bluesliefhebbers konden ook terecht:
in café In den Grooten Slock
mondharmonica-specialist Tom Schepp
ging totaal uit zijn bol met de band
Tender Madness. Discotheek De Metro
in De Koog had een passende artiest
in Magie Frankie, een blitskikker eerste
klas die zijn gitaar bij kans liet explo
deren, stevig ondersteund door The
Blues Disease. Een gemiste kans voor
degenen die in Den Burg bleven. Bo
vendien bood de dansvloer nog ruimte
om hevig mee te swingen, een kans
die de vele aanwezige Texelse jongeren
zich niet lieten ontglippen. Bluesklan
ken stegen ook op uit De Beerekuil,
die niemand minder dan Rob Hoeke
binnen de muren had. De tent zat dan
ook afgeladen vol.
Topattractie in de badplaats was on
getwijfeld Big Mama's Pike Town Jazz
band in café De Kuip, hetgeen ook de
Big Mama and Pike Town Jazz Band: uitblinkers in De Koog.
het publiek donderdag meer dan plat.
Tegen het einde ontaardde zijn optre
den zelfs in een heuse jamsessie toen
de leden van het NRP Saxofoon Kwar
tet en een muzikant van Rosa King's
begeleidingsband Upside Down de
respectievelijke zalen De Karseboom en
Jellboog hadden verlaten.
Verlopen koppen
Oude bekenden van de vrijdagavond
waren de Seaside Jazzband uit Den
Helder met Texelaar Jook Nauta (De
dagmiddag kunnen beamen. De oude
stijl-opvatting van deze band bleek
„het' te hebben, met veel goede soli
(onder meer van de Engelse trombo
nist Rochard Cockrain, die even over
wipte naar De Jutter om met de Revi
val Jazzband te jammen) en niet te
vergeten de krachtige vocalen van
Marjan „Big Mama" Steenhof. Rusti
ger was het in De Branding die nu
eenmaal - net als De Metro - in het
verlengde van de Dorpsstraat staat.
Op het hoogtepunt was de zaal toch
redelijk gevuld voor de prima dixieland
van de Stable Roof Jazzband.
Al met al stond De Koog minder na
drukkelijk in het teken van het jazz-
weekend dan Den Burg, maar voor
een eerste keer was de belangstelling
niet gek. De caféhouders toonden zich
in elk geval in hun schik. Toch moet
bezien worden of de uitbreiding naar
De Koog inderdaad het gewenste ef
fect heeft. Als het weer slechter was
geweest, zouden de gelegenheden in
Den Burg zonder twijfel wederom on
aangenaam hebben uitgepuild.
Cultivated
Een andere uitbreiding, de spreiding
over meerdere dagen, bleek een suc
cesvol initiatief. Ruimte voor experi
mentele jazz en aanverwante stijlen
waren een goede training voor het
weekend. Veel succes trok bijvoor
beeld Soesja Citroen woensdag in de
Slock.
Tot de hoogtepunten van het totale
festival behoorden de straatoptredens
van zaterdagmiddag, hoewel enigszins
geplaagd door en tekort aan toeschou
wers. Strandweer en concurrentie van
het „Rondje" waren daar debet aan.
De show werd gestolen door de onwij-
se streetparade van The Cultivated
Swamp. Rond zes uur waren de jon
gelui compleet „los". Niets was hen te
dol, zelfs het musiceren vanuit lan
taarnpalen en de bovenwoning van
Jook Nauta. De jongens wisten van
geen ophouden en gingen bij aanvang
van de zaterdagavondoptredens nog
flink tekeer op het terras van de Linde
boom. Voorts waren er optredens van
Zwaan), en voorts de niet weg te den
ken TESO Windkracht 11 (De Karse
boom). Als vanouds was de vrolijke
dixieland van de Seaside Jazzband 's
middags al op de boot te horen
(Texelstroom), daarmee het festival
openend. De „verlopen koppen" en
improvisaties van saxofonist Dick Re-
melink, pianist Jan de Bas en trompet
tist Ray Kaart werden zaterdagavond
met enorm volume bijgestaan door
gastzangeres Milly Scott, voor het
eerst op Texel Jazz aanwezig en hope
lijk niet voor het laatst. Ook bekend
van een eerder Texel-optreden Max
Teawistle and his Friends of Bob, za
terdagmiddag bij De Twaalf Balcken en
's avonds in De Koog in Onder de
Pomp. Een buitenbeentje in het pro
gramma: maffe teksten, soms onna
volgbaar vertolkt en ondersteunt door
een prima trio. Ook 's middags op
straat (tegenover 't Koffiecentrum) de
Heritage Hall Stompers met ingeto
gen, ritmische New Orleans-jazz, met
traditioneel veel ruimte voor soli. Daar
bij vielen met name de trompet en kla
rinetpartijen positief op. 's Avonds een
goede greep voor De Raadskelder. De
Zwaan zette zaterdagavond de stijl van
de Seaside Jazzband voort met Willie
Ashmans Original Jazzband, die 's
middags als streetparade-orkest De
Koog had opgewarmd. Voorts was in
Den Burg lekker uitzakken mogelijk in
nachtbar Casino met de Blue Parrot
Jazz Band.
PAGINA 7
Rob Hoeke: boogie woogie and blues.
Zaterdagmiddag weinig publiek voor de toch uitstekende Big Band Utrecht op de Vismarkt,
dat 's avonds zo'n beetje het centrum van Den Burg-centrum vormde.
Uitblazen op de Stenenplaats
De Hot Olsens vierden een heel weekend de voetbalvictorie van Denenmarken bp
Duitsland.
Sfeermaker Max Teewist/e zong onder meer een zelfbedacht Texel-jazzlied.
van Soest en gastmuzikant Dick
Remelink.
Nieuw was het transport van festival
gangers van Den Burg naar De Koog
en vice versa, met een bus van Robert
Aris van Boven. In totaal 296 personen
maakten hiervan gebruik. De eerste rit
startte om tien uur vanaf Den Burg,
de laatste om half drie vanaf De Koog.
Van Boven reed om het half uur, zodat
in totaal tienmaal werd gereden.
twee Big Bands. In Den Burg op de
Vismarkt de gepolijste demonstratie
van klasse door Bigband Utrecht. Op
het nieuwe dorpsplein van De Koog
een enthousiaste open luchtconcert
van „Four O'Clock Jump", afkomstig
uit Nieuwe Niedorp. Dirigent was de
conservatoriumstudent Ben Wezel uit
Wormerveer die met saxofoonsoli het
goede voorbeeld gaf. Andere hoofdrol
len waren er voor altsaxofonist Erik
