Wampex afwisselend
en razendsnel
IC
AGENEi:
Knap georganiseerde uitputtingslag
voor alle deelnemers aantrekkelijk
JAAR
Laatste verkoopmiddag
handwerk Oudeschild
„Souvenirs" op
betere piaats
De uitslag
X IlOE WOOE
DE NOODZAAK BLIJFT
PAGINA 2 TEXELSE COURANTDINSDAG 14 OKTOBER,
echter zo lang mee bezig dat enkele
noodbrieven achter elkaar geopend
moesten worden, omdat men hope
loos achter was geraakt.
De winnaars in het zonnetje op de Bremakker: v.l.n.r. Frans Kuip, Jan Hi
De vrijdag en zaterdag op Texel gehouden Wampex kenmerk
te zich door een verrassende gevarieerdheid en een razend
snelle, knap in elkaar gezette opeenvolging van opdrachten.
De 98 deelnemers kregen in hoog tempo dertien totaal ver
schillende opdrachten voorgeschoteld, die hen door het bos,
over de wegen, naar de Slufter en vooral telkens in het wa
ter joegen. Zelfs een stuk peddelen op een surfplank in de
Waddenzee werd niet vergeten.
Ruim een uur strafpunten tellen en
rekenen resulteerde in de bekend
making dat Frans Kuip en Jan en
Henk Hin gedrieën de wisselbeker
over mochten nemen van Jan Fre-
derici en Hans de Porto, ware het
niet dat deze winnaars van de
twee vorige Wampexen, die beker
thuis hadden gelaten. Dat nam niet
weg dat iedereen zaterdagmiddag
tevreden was over de gang van za
ken. Enthousiast werd op een zo
novergoten camping De Bremakker
teruggeblikt op de verrichtingen in
de voorgaande uren. Hoewel de
Wampex korter had geduurd dan in
andere jaren waren veel deelne
mers volmaakt „uitgevloerd". An
deren hadden het niet op kunnen
brengen te wachten op de ein
duitslag en waren reeds huiswaarts
gekeerd.
De Wampex (Weekend Amfibische Ex
peditie) wordt jaarlijks georganiseerd
door ,,Cappa", onder auspiciën van de
Texelse sportraad. Cappa staat voor
Co Koomen, André van der Vliet, Piet
Keijzer, Peter de Hoogh en de
laatste A is de eerste letter van akties.
Daaraan was tijdens de Wampex net
zo min gebrek als aan lofuitingen van
de deelnemers aan het adres van Cap
pa. Vooral omdat het nagenoeg onmo
gelijk was gemaakt op slimme wijze
onder bepaalde opdrachten uit te ko
men was men erg te spreken over de
opzet. Dat had waarschijnlijk te maken
met de deelname vorig jaar door de
Cappa-leden Piet Keijzer en André van
der Vliet. Onder andere had dit tot ge
volg dat de zogeheten noodbrieven
deze keer in bruine enveloppen zaten,
zodat er niet met een zaklantaarn
doorheen kon worden geschenen. Te
vens was het dit jaar vrijwel onmoge
lijk gemaakt op slinkse wijze aan een
eind fietsen te ontkomen door gemo
toriseerd vervoer op te trommelen.
Start in het donker
Het was vrijdagavond een nerveus
geroezemoes in de kantine van spor
thal Ons Genoegen in Den Burg. De
98 deelnemers, verdeeld over 29 groe
pen, dronken koffie, die gratis werd
verstrekt omdat ze allemaal maar één
kwartje bij zich mochten hebben. Gre
tig werd het formulier gelezen waarop
de organisatie de spelregels had ver
meld. Daarop stond nadrukkelijk ver
meld dat de Wampex vooral voor het
plezier van de organisatoren zelf werd
gehouden. Niemand nam daar aan
stoot aan. Naarstig werd de inhoud
van de rugzakjes nog eens gecorftro-
leerd. Alles was er: fietspomp,
plakspullen, droge kleren, vier Marsre-
pen.... De groep van Martin Wiggerts
introduceerde een nieuwigheid: Men
had de droge kleren met plastic water
dicht laten sealen. Na een korte en
duidelijke informatieve toespraak kre
gen de deelnemers om kwart voor ze
ven bij de uitgang hun eerste opdracht
en snel daarna verdwenen de groepjes
stuk voor stuk in de reeds ingevallen
duisternis.
Verspreid
De regels van de Wampex zijn simpel.
Voer een opdracht uit en maak daarbij
de verstrekte noodbrief open op het
erop geschreven tijdstip. In de nood
brief, in werkelijkheid een heel klein
stukje plattegrond van Texel, staat
waar de volgende opdracht kan wor
den verkregen. Als de opdracht wordt
volbracht, behoeft de brief niet te wor
den geopend. Bij de eerste opdracht
werden verrassend weinig noodbrieven
geraadpleegd. Om de deelnemers van
meet af aan te verspreiden werden drie
verschillende opdrachten uitgedeeld.
Alle drie hielden routes in waarbij men
de richting bepaalde aan de hand van
een Wampex-routekaart uit 1936. Niet
dat er toen al een Wampex op Texel
werd gehouden, maar de erin vermel
de objecten bestonden toen wel maar
nu niet meer. Kennis van de Texelse
geschiedenis war dus wel een vereiste,
want men werd onder andere veron
dersteld te weten dat de oude drukke
rij van de Nieuwe Texelse Courant"
stond in de Warmoesstraat naast de
slagerij. De routes leidden uiteindelijk
naar camping De Bremakker.
De moeilijkste
Op de camping werd een videofilmpjes
vertoond, waarin aanwijzingen omtrent
het te volgen pad waren verborgen,
maar waarin allerlei „maffe" manieren
van afleiden waren bedacht. Zo rende
André van der Vliet door het beeld
met een grasmaaier, terwijl de deelne
mers op het bord van de Zilvermeeuvy
op de achtergrond moesten letten. Op
de film stonden aanwijsbordjes, die in
werkelijkheid waren vervangen door
bordjes met namen als „Gerbrand
Posterplein" en „Daan Schillinglaan".
Ook andere raadsleden waren naamge
vers van het Wampex stratenplan. De
te volgen route gaf aanleiding tot veel
gedwaal. Henk Hin vertelde na afloop:
„Ik wist op een gegeven moment pre
cies waar ik heen moest. Alleen wist
ik niet waar ik zat". Veel deelnemers
klaagden erover dat toen ook de nood
brief niet meer hielp. Sommigen
presteerden het zelfs een kwartier lang
om het einddoel heen te zwerven. Dat
einddoel was het Kerckeland.
Op het recreatieveld daarvan kreeg
men een foto van een grafzerk. De
meesten wisten vrijwel onmiddellijk dat
het de zerk was van de waard van het
vroegere Eierlandse Huis en spoedden
zich naar het kerkhof in De Koog.
Daar kregen zij een aantal coördinaten
toegestopt, die aangaven waar de vol
gende opdracht kon worden gehaald.
Daarbij ging onder andere de groep
van Gert Pansier de mist in. De
lengte- en breedtegraden volgend
kwam men bij de Staart in Waalen
burg, waar de opdracht levensgroot op
de straat stond geschilderd. Pansiers
groep vond de opdracht niet, was daar
Vijfje voor karweitje
De volgende stop was de kantine van
S.V. Oosterend, in welk dorp men vijf
gulden moest verdienen voor het Tes-
selhuus. Daarin is iedereen geslaagd,
hoewel op zeer uiteenlopende manie
ren. Velen dienden zich aan als straat
vegers en kregen zo het geld. Sommi
gen deden, de vaat bij iemand thuis of
lieten de hond uit. De groep van Gerrit
Boorsma gaf een kat voer, Kitty Bak
ker dronk er een biertje voor en Nel
Collou waste iemands rug....
Bij de molen van Het Noorden kwam
men voor het eerst in aanraking met
water. Om die eerste kennismaking
niet te overdrijven mocht elke groep
één afgevaardigde dwars over de kolk
van de molen sturen, drijvend op een
opblaasbarid en zichzelf voorttrekkend
aan een slap touw. Die kille bedoening
in het aardedonkere water, waarin men
zelfs ratten meende te ontwaren, werd
niet door iedereen als prettig ervaren.
Desondanks slaagden alle groepen er
in, weliswaar ten koste van een nat
pak, achter de boodschap te komen
die was geschreven in de duiker onder
de molen: „Haal uw opdracht bij Cap
pa". De reaktie was dikwijls: „Moest
ik daarvoor honderd meter door dat
water ploeteren?"
Martin Wiggerts (van de ingesealde
kleren) had voor deze gelegenheid een
rubberboot meegebracht en verbleef
tweemaal zo lang weg als de rest, om
dat hij een opblaasband op sleeptouw
moest nemen.
Trailer
Door middel van een quiz met stripfi
guren arriveerden de deelnemers bij de
ingang van de Muy. Daar werden hun
fietsen op een trailer van Van Malde-
gem geladen, die belangeloos zijn me
dewerking aan de Wampex had toege
zegd. De fietsen werden naar elders
getransporteerd, terwijl de zwoegende
deelnemers via een kompasroute de
Slufter in werden geleid. Daar werden
de mensen die als eerste aankwamen,
gestraft voor hun haast, want men
moest de Sluftergeul oversteken bij
een hoge waterstand en een sterke
stroom. Sommigen verkozen via een
omweg te lopen en verloren daarmee
twee uren. Anderen waadden tot aan
hun nek in het water, hun kleren
angstvallig boven het hoofd houdend.
Laatkomers hadden veel minder last
van het water, dat hen dooi^de_eb
hooguit tot aan het middel kwam. Aan
de overkant stonden door Piet Zijm
„geregelde" jeeps gereed voor verder
transport van de vermoeide Wam-
pexers. Met een luchtfoto in de hand
en onder toezicht van de allesziende
Kustwacht verplaatsten ze zich naar
camping De Krim, waar ze in tenten
van het bouwdorp mochten slapen.
Daar konden ze douches nemen en
kregen soep van de op De Krim ge
vestigde Taveerne. Om kwart voor vier
's nachts kwam de laatste groep aan.
Oorsprong
Zaterdag begon de Wampex om zeven
uur 's morgens met het opzoeken van
een woord in de Dikke Van Dale of in
het woordenboek van Koene. Dat
woord was „Oorsprong" en leidde
naar de hoeve Oorsprong. Lichte ver
warring ontstond toen bleek dat het
woord erboven „oorlogsschip" was,
maar niemand koos de verkeerde weg.
Zusterkring Oudeschild houdt vrijdag
17 oktober de laatste verkoopmiddi
van twee tot vijf uur in de Hervorn^
kerk van Oudeschild. Tevens kan op
deze middag voor de laatste maalj
jaar de kerk worden bezichtigd enij
gen betaling van f\ de toren wod
beklommen. De organisatie deelde
mee dat er deze laatste keer beslis|l
geen oude restjes worden verkoch|
maar dat weer nieuw vervaardigd
handwerk verkrijgbaar is. Voor f1,25
kunnen de bezoekers koffie en cafe
krijgen.
Dinsdag 14 oktober
De gemeenteraad vergadert in hetij
huis, aanvang 19.30 uur.
In Eben Haëzer in de Julian astraat
de Baptistengemeente een bijbelslu
bijeenkomst die voor ieder toegan
is. Voorganger J. H. Tensen spreekt
„Verzoenend leven met God en n>
mens"; aanvang 19.30 uur.
In de Hervormde kerk van De Koog
gint om 20.00 uur een extra dia-a,;
over Texel.
Woensdag 15 oktober
De folklorestichting besluit het seis
met de „Dag van de hobby's" die
10.30 uur op de Groeneplaats begin
Om 19.30 uur vuurwerk op het ten
van Texelse Boys.
In NJHC-jeugdherberg Panorama
wordt 's morgens open huis gehou
met vertoning van de nieuwe proir;
tiefilm „Texel, een beetje buitenlan:
en gelegenheid tot bezichtiging vai
nieuwbouw, leder is welkom.
Donderdag 16 oktober
Gedurende de hele dag heeft del
vormde vrouwenvereniging van De"
bazaar in de kerk met diverse spel
en verlotingen.
De raadscommissie voor welzijnsb;
heeft in het raadhuis een openbare
gadering, aanvang 19.30 uur. Gespn
wordt onder andere over de overn
van het zwembad Molenkoog, het
meentelijk emancipatiebeleid, jaar;
ning van culturele zaken en het einc
port over de taakscheiding geme;
welzijnsstichting.
Van 13.30-16.30 uur wordt voor deje
een mini-voetbaltoernooi gehouden
het terrein van Texelse Boys. Deelre
gratis.
In ouderencentrum De Buuretonkuri
na 14.30 uur kaarten worden afgeiii
voor de bingo-middag van vrijdao
oktober.
Bij de Schuilhut te De Koog start
14.00 uur een kerkentocht, die deke
van het zuidelijk deel van Texel bezo
De vele „souvenirs" die allerlei
mensen van de gestrande kust
vaarder Compass hebben af
gehaald, zijn voor een deel bij htl
maritiem museum bezorgd, waai
ze gedurende de herfstvakantie
worden geëxposeerd, samen me!
180 foto's die voor de foto
wedstrijd zijn ingezonden, krante
knipsels en andere stukken die te
trekking hebben op de stranding,
Te zien is onder meer het koperei
meetlint uit de olietank, een der
luchtkokers, een „keessie" (een
lijn voorzien van verzwaarde
knoop, waarmee een tros wordt
binnengehaald), laarzen, schoon
maakartikelen, riemen, dekluiken
en kaarten uit de kaartenkamer
met heel dramatisch „het
laatste bestek". Kritiek op de hou
ding van de lokale overheid na dt
stranding wordt subtiel gebracht
in de vorm van de betreffende ai-
tike/en uit de strandvonderijwet,
waaruit valt te concluderen hoe
destijds gehandeld had moeten
worden. Verder zijn van de Com
pass (die van 1957 tot 1964 „M
gen Staemer" heette en vervol
gens tot 1985 „Ostara") een boes-
schild, een zuiger uit de motor,
gereedschappen en allerlei kleine
gebruiksvoorwerpen te zien. Die
collectie is nog voor uitbreiding
vatbaar. De mensen van het mari
tiem museum hopen dat nog
meer jutters zich geroepen zullen
voelen iets af te staan, zodat
meer mensen er van kunnen ge
nieten. Zolang er bezoekers zijn111
het maritiem museum zat de
videofilm over de Compass-
stranding tijdens de herfstvakantie
doorlopend worden gedraaid.
De Wampexers kwamen niet alleen zichzelf tegen, ook de andere deelnemers fungeerden als
struikelblokken. Hier moeten er twee in de kolk van molen Het Noorden elkaar passeren langs
het touw.
Hoe snel de weg van De Krim naar de
Oorsprong werd afgelegd hing af van
de dosis geluk, die de deelnemers
hadden. Sommigen liepen hard en en
arriveerden uitgeput bij het kanaal
langs de Eendrachtsdijk. Anderen,
waaronder de groep van Henk Hin,
troffen zuiver toevallig iemand die hen
een lift wilden geven. Een grote groep
van tenminste dertig deelnemers haal
de opgelucht adem toen de chauffeur
van een AOT bus hen een gratis lift
gaf. „O, van de Wampex zeker. Ja,
dat dacht ik al", was zijn commentaar.
Om het kanaal over te steken waren
vier banden aan elkaar gebonden, zo
dat men met een klein model sleep-
trein naar de overkant moest varen.
De eerste groepen deden dat ook. La
ter begreep men dat het er ondiep
was en gewoon lopen veel sneller
ging. De laatste groepen echter namen
zelfs die moeite niet en liepen om via
het ernaast gelegen weiland, waar een
twintigtal koeien hen opjaagde.
Met behulp van kleine stukjes land
kaart volgde men een fietsroute naar
het surfstrand bij Dijkmanshuizen. De
fietsen waren door Van Maldegem bij
Irenehoeve neergezet en de koffie in
de accommodatie van de Windsurf-
club stond al klaar. Na die koffie
moest men heen en weer peddelen
(met de handen) op een surfplank
naar een honderd meter verder gele
gen boei, waarop een foto was be
vestigd. Dat laatste werd niet door ie
dereen begrepen. „Welke foto?" vroeg
Hans de Porto toen hij tweemaal hon
derd meter had gepeddeld. Het gevolg
was dat zijn maat Jan Frederici eve
neens naar de boei
heen en weer moest, om de foto als
nog te bekijken. Erop stond het monu
ment bij de waterfabriek afgedrukt. In
die fabriek moesten de deelnemers op
nieuw uit de kleren. Deze keer om een
kistje in het midden van het koelwater
bassin te openen waar de volgende
opdracht in was vermeld. „Ga naar
Havenzicht", stond op de binnenkant
van het deksel geschreven. Bij het
restaurant liep het gezelschap negen
minuten vertraging op omdat de leden
van Cappa er niét op tijd waren. De
eerste
groepen waren sneller dan verwacht
en iedereen was gaarne bereid Cappa
dit schoonheidsfoutje te vergeven. In
Havenzicht kreeg men opdracht inwo
ners van Oudeschild tien vragen te
stellen, waarmee men bonuspunten
kon verdienen. De vragen waren door
de organisatoren opgesteld en de
meeste ervan gingen over de kotter-
vloot. Degenen, die een échte Oude
schilder troffen, hadden dan ook geen
moeite met de beantwoording. Op
nieuw viel het op hoe fantastisch de
Texelse bevolking aan een dergelijk
evenement meewerkt.
Rally
Na de vragenbeantwoording volgden
de deelnemers een rallyroute, die leid
de naar de Hemmerkooi. Enkele deel
nemers moesten daarbij de noodbrief
openen omdat één van de aanwijzin
gen sinds laatste controle was verval
len, maar de meesten ondervonden
daarvan geen last omdat op dat ogen
blik de volgende aanwijzing al in zicht
was. Bij de Hemmerkooi ontving men
het adres Rozendijk 44 als zijnde de
volgende bestemming. Op dat niet
bestaande adres stond het poppenhuis
van André van der Vliets dochter Sa
rah. Daarbij diende men op de bel te
drukken en kreeg via een portofoon te
horen dat de volgende opdracht in het
Turfveld bij een boom werd verstrekt.
Daar moest ook aan een bel worden
getrokken en via een megafoon werd
meegedeeld dat men naar de kruising
Monnikenweg-Vinkenlaan moest gaan.
Ooggetuigen verklaarden dat sommi
gen écht dachten dat de mega-
foonstem uit een boom kwam.
Op de bewuste kruising stonden drie
aanspanningen klaar van de Vrienden
van het Paard met de koetsiers Wil
Siebeling, Rein Eelman en Dik Smit.
Vorstelijk werden de deelnemers de
laatste honderden meters naar de fi
nish op camping De Bremakker gere
den. De tocht was afgelopen en de
meesten waren finaal afgemat, maar
aan de atmosfeer die naderhand op de
Bremakker hing was te merken dat er
nauwelijks van een wanklank sprake
kon zijn. Zelfs de oversteek bij de geul
in De Slufter werd nu als iets leuks
gezien en er werd vrolijk gepraat over
de vele lekke banden die onderweg
werden opgelopen, en geplakt. Het
meest tevreden waren uiteraard de drie
winnaars en de meeste lof werd toege
zwaaid aan de vier organisatoren van
Cappa, die met steun van Marjan,
Koos, Hetty en Piet de motoren achter
deze opnieuw bijzonder geslaagde
Wampex waren.
De groepen met als leiders deze
personen vormden de eerste tien
van het eindklassement:
1. Henk Hin in 723 minuten; 2.
Marcel Bakker in 724 minuten;
3. Jan Frederici in 743 minuten;
4. Bertus Heerschap in 747 minu
ten; 5. Willem Koomen in 775 mi
nuten; 6. Gert Pansier in 859 mi
nuten; 7. Karei van Heerwaarden
in 863 minuten; 8. Maaike van der
Kooi in 891 minuten; 9. Dirk Maas
in 914 minuten; 10. Nanning Kik
kert in 935 minuten.
AMNESTY INTERNATIONAL
's Morgens om half acht mochten de deelnemers aan de Wampex het kanaal langs de
Eendrachtweg oversteken. Eén van de vele ontberingen.
