nbekend
naakte
jnbemind
JAAR
VERVOLG VAN PAG. 6
Ifif^oop;
DE NOODZAAK BLUFT
Specialist veefokkerij
houdt spreekbeurt
Advies aan boeren:
Jongvee niet langer
buiten laten
Rotganzen
Meer dan twintig jaar houden ca. 900 Duitse
kinderen jaarlijks vakantie op hoeve Modestia
èxels" schilderij in
®ng bij Christie's
•AllJDAG 7 NOVEMBER 1986
TEXELSE COURANT
PAGINA 7
grootste deel van zijn leven in Brussel
en bracht herhaaldelijk bezoeken aan
allerlei plaatsen in Nederland, op zoek
naar landschapsmotieven. De veiling
wordt gehouden in het gebouw van
Christie's, Vorn. Schuytstraat 57 in
Amsterdam.
AMNESTY INTERNATIONAL
bij de rotganzen (minder dan 1%) en
de oudere ganzen minder snel binnen
de dijk komen om hun voedsel te zoe
ken. Soms vindt de reservaatwachter
het wèl nodig om de ganzen in het
najaar te verdrijven. Bij sommige per
celen móet het wel, omdat ze daar te
rugkomen in het voorjaar als je ze nu
niet verjaagt. Dikwijls ook zwermen de
vogels alleen maar uit door het verja
gen en komen ze op plaatsen waar ze
uit zichzelf nooit gekomen waren".
Postma vindt ook dat er duidelijk
onderscheid moet worden gemaakt
tussen oudere graspercelen en pas in
gezaaid land, dat erg kwetsbaar is.
,,Daar zetten we dan ook direct palen
en draden, maar op het oudere gras
land is het juist goed als die ouwe
pruik wordt afgegraasd", aldus Piet
Postma, die van mening is dat het ver-
jaagplan dat de boeren nu hebben
klaarliggen eigenlijk uit overleg met
Staatsbosbeheer moet voortkomen.
De Wildbeheereenheid Texel heeft zich
inmiddels bereid verklaard mee te wer
ken aan het verjagen in het najaar.
Piet Postma is echter bang dat men in
de volgende fase gaat eisen dat er ook
in de winter moet worden opgetreden
tegen die honderden rotganzen. ,,Dat
kan niet", vindt hij al bij voorbaat,
,,Want je gaat geen vogels opjagen
terwijl op dezelfde dag in de krant een
foto staat van een ingevroren zwaan
die brood krijgt toegestopt". Het ver-
jaagplan geldt voorlopig als experiment
tot 5 december. De Texelse boeren ho
pen ermee te bewijzen dat het gras
land op deze wijze beter kan worden
beschermd. Postma kijkt rustig toe,
maar heeft er een hard hoofd in: Ik
had liever afgewacht en bekeken hoe
het zich op Zeeburg ontwikkelt nu alle
grond daar ook in het najaar ter be
schikking is gekomen. Verjagen nu is
wat mij betreft best, maar je kunt je
afvragen: Wat komt daarna? Mogen ze
dan soms helemaal niet meer over de
dijk komen? En bij iedere stap moet je
wel degelijk overwegen of je het pro
bleem niet alleen maar groter maakt".
De heer C. de Waal, specialist veefok
kerij bij het Consulentschap voor de
rundveehouderij te Alkmaar, houdt
maandagavond 20.00 uur een lezing
over de toekomst van de veefokkerij,
in hotel ,,De Pelikaan".
Het onderwerp zal betrekking hebben
op de superheffing. Daarnaast krijgen
de melkveehouders ook te maken met
een vast vetpercentage in de melk.
Om de kosten op te vangen, is het
voor de individuele melkveehouder van
belang om de melkproductie per koe
te laten stijgen.
De heer J. Verheul, bedrijfsleider
R.O.C. Zegveld vindt het niet zinvol dat
het jongvee nu nog buiten loopt.
Groei van de dieren in kilogrammen,
van belang voor de toekomstige melk
productie is niet meer mogenlijk, al
leen het haar (en de wormen!) groei
en. Het advies dat hij maandagavond
tijdens een spreekbeurt in De Pelikaan
aan de boeren gaf was dan ook:
opstallen.
Bij de discussie liet een veehouder we
ten dat hij zijn koeien en het jongvee
altijd tot kerstmis buiten laat. Waarop
Verheul veronderstelde dat ze dan wor
den bijgevoerd en dat bleek te klop
pen. Als het gras terugloopt in hoe
veelheid en kwaliteit is het verstandig
om te gaan bijvoeren met kuilgras of
ma is.
Günter voor „zijn" hoeve Modestia.
ïzt anfred Günter beheert al sinds 1966 hoeve Modestia aan de
r.wsg. De 47-jarige Duitser uit Engelskirchen heeft het
moeden dat de meeste Texelaars er geen flauw idee van
ffbben wat de functie van de hoeve is. Dat onbekend nog
esimer onbemind maakt ondervinden Manfred en zijn vrouw
sula nog regelmatig. Af en toe komen politiemensen naar
3d'idestia, die van anonieme tipgevers hoorden dat zich daar
(Steens daders van in de omgeving gepleegde overtredin-
iS| of misdrijven konden bevinden. Om dergelijke verdacht-
ih ikingen in de toekomst te voorkomen treedt herr Günter
twintig jaar in de openbaarheid. Dit jubileum is overigens
®en aanleiding voor festiviteiten, waaruit iets doorschemert
j,nde ingetogenheid van de mensen achter Modestia.
ir
ile tomen ongegrond, vindt Man
end Günter de meeste van die
ieII lonieme tips. Begin juli stond 's
eorgens vroeg weer eens de poli-
Éi voor de deur. Zij had de tip ge-
as egen dat degenen, die de vooraf-
vsf ande nacht om half één vlaggen
De n de nabijgelegen luchthaven -
aai dden gestolen en enkele vlagge-
az asten beschadigd, in Modestia
tetgeerden. De enige groep, die
iri ir op dat moment vertoefde was
n- in klas schoolkinderen tussen
all It en elf jaar. Deze kinderen la-
OO:
gen zonder uitzondering vóór half
tien op bed. ,,De meeste Eilanders
denken dat hier alleen maar moei
lijk opvoedbare kinderen logeren
en wijzen onmiddellijk naar ons als
er in Eierland iets gebeurt", aldus
de Duitser. Günter is als econoom
verbonden aan Ford-Keulen en
werkt bij Modestia op vrijwillige
basis, zonder een cent te
ontvangen.
Modestia is een hoeve onder beheer
van de (sinds 1984 Nederlandse) stich-
ken. De geschoten ganzen werden in
geleverd bij Piet Postma, die voor ver
zending naar het Rijksinstituut voor
Natuurbeheer in Leersum of de Rijksu
niversiteit van Groningen zorg droeg.
Het feit dat de natuurbehoudstaken
van CRM overgingen naar Landbouw
speelde ook een rol bij het afgeven
van schiervergunningen. Die overgang
had nl. tot gevolg dat in de kwestie
van de rotganzen twee tegenstrijdige
belangen moeten worden verdedigd op
één departement. Eenerzijds was daar
Staatsbosbeheer, die de ganzen verde
digde, terwijl op het departement van
landbouw uiteraard de agrariërs een
stevige vinger in de pap hadden. Dat
had in ieder geval tot gevolg dat de
betreffende minister nog zorgvuldiger
de standpunten is gaan bekijken en
nog voorzichtiger is geworden bij het
nemen van beslissingen. Uiteindelijk
ging hij akkoord met het verjagen en
het functioneerde in 1984 en 1985
goed. Op het moment in 1986 dat alle
vereiste vergunningen klaarlagen, viel
het verjaagplan echter finaal in duigen
toen de Raad van State uitspraak deed
in de procedure die Kritisch Faunabe
heer had aangespannen. Die uitspraak
luidde ondubbelzinnig: ,,De minister is
niet gerechtigd vergunningen te ver
strekken om met een geweer op rot
ganzen te jagen".
Die uitspraak kwam in maart 1986 en
de betrokkenen zaten met de handen
in het haar. Besloten werd te gaan
verjagen met lichtkogel-pistolen. Ge
lukkig bleek door de langdurig aan
houdende winter de schade in het
voorjaar beperkt en de noodzaak tot
veel verjagen was dus ook niet zo
groot. Dit najaar is er evenmin aanlei
ding tot veel verjagen, omdat er vol
gens Piet Postma weinig jongen zijn
ving ons ergens van verdenken kunnen
ze ons tenminste bèllen. Er valt toch
met ons te praten?" Tot de grieven
van de omwonenden behoort ook de
hinder, die de automobilisten ondervin
den van de vele overstekende fietsers
en wandelaars, die plotseling van de
hoeve komen. Volgens Jan Stolk uit
De Cocksdorp, die dikwijls zijn mede
werking verleent aan Modestia, is de
schrikreactie bij de automobilisten
vooral te wijten aan hun eigen - veel
te hoge snelheid.
,,Wij doen best veel voor Texel", ver
telde Manfred Günter, „Neem alleen
maar de kinderen die na een bezoekje
hier het volgend jaar met hun ouders
terugkomen". Om te voorkomen dat
bij het „lossen" van de bus bij aan
komst van een klas kinderen de weg
oprennen, rijdt sinds maart van dit jaar
de bus in zijn geheel het terrein achter
de hoeve op. Een hele toer, gezien het
smalle bruggetje bij de ingang.
Caravan
gelegen stolpschuur en het terrein ron
dom, groot 3800 m2.
Daalder
Aan het huis is nooit veel veranderd,
alleen werd het dak geïsoleerd. De
schuur daarentegen werd in de eerste
drie maanden dat de stichting eigenaar
was volledig verbouwd. Daarvoor werd
aannemer Daalder uit De Cocksdorp
ingeschakeld en die deed dat zo snel
en goed dat men bij latere verbouwin
gen altijd van dezelfde aannemer ge
bruik bleef maken. In 1966 nog konden
de eerste groepen jeugdige Keulenaars
hun vakantie komen doorbrengen op
de nieuwe logeerhoeve.
Manfred was inmiddels afgestudeerd
als econoom en getrouwd met Ursula.
In zijn studententijd had hij blijk gege
ven van organisatietalent door een
sportvereniging op te richten. Tevens
was hij lid van de Jugendarbeit. Met
het beheren van de Modestia hoeve
kwam er een einde aan het organise
ren van reizen voor de minder bedeel
de Keulse jeugd. Voor zijn werk als be
heerder van de hoeve en als penning
meester van de overkoepelende Duitse
stichting Schullandheim Bomen had
hij alle vrije tijd nodig die overbleef
van zijn werkdagen bij Ford-Keulen. De
econoom verzorgt samen met zijn
vrouw de administratie van de hoeve,
onderhoudt de contacten met scholen
in Duitsland en regelt tevens het ver
voer voor de groepen. Ze hebben twee
dochters van resp. 6 en 13 jaar oud en
verblijven tijdens langere bezoeken aan
Texel in een bungalow bij De Krim.
Voordat Ursula en hij kinderen hadden
reisde Manfred tien a twaalf maal per
jaar naar Texel heen en weer. Sinds de
len over, die Günter omschrijft als
„Texelfans".
Voor hun werk krijgen ze gratis een re
tourtje Texel plus het verblijf in
Modestia.
900 kinderen
De hoeve telt 65 bedden en kan aldus
meerdere klassen tegelijkertijd herber
gen. In totaal brengen ongeveer 900
kinderen per jaar een vakantie door in
de hoeve aan de Postweg, die van
maart tot en met oktober is open
gesteld. Veruit de meeste kinderen zijn
afkomstig van gewone scholen rond
om Keulen, die grotendeels op kosten
van hun ouders de reis naar Texel ma
ken. Gedurende de zomervakantie be
zoeken echter veelal invalide, licht
geestelijk gehandicapte en mongoloïde
kinderen de hoeve. Tevens komen dan
wezen naar Modestia en kinderen uit
sociaal zwakkere families. Volgens
Günter is dat echter helemaal geen
aanleiding om te veronderstellen dat
de in de omgeving gepleegde inbraken
en andere misdrijven dan ook meteen
maar door de lóges van Modestia zijn
gepleegd. „Natuurlijk zijn er zwarte
schapen onder als je jaarlijks 900 kin
deren te logeren hebt, maar dat heeft
in principe niks met hun afkomst te
maken", aldus de Keulense econoom,
die daaraan toevoegde: „Het zou goed
zijn als de bevolking van Eierland wat
meer begrip daarvoor op kon brengen.
Wij kunnen als beheerders eigenlijk he
lemaal niet worden aangesproken over
het gedrag van de mensen die hier op
vakantie komen.-De begeleiders, die
elke groep bij zich dient te hebben,
krijgen bij aankomst mondeling en
schriftelijk uitleg over de reglementen
zwakkere en minder-valide kinderen
een vakantie konden doorbrengen. De
stichting werd in de begin jaren finan
cieel gesteund door de katholieke kerk
van Keulen. Tegenwoordig is de stich
ting afhankelijk van incidentele giften
en moet de balans op eigen kracht
kloppend gemaakt worden. In geval
van nood springt de Keulse gemeente
bij. De grote verbouwingen die in de
beginperiode van Modestia zijn ge
pleegd, werden wel met steun van de
Roomskatholieke kerk volbracht.
Hermann Hieronymi
Reeds vanaf 1956 organiseerden de
Keulse pastor Hermann Hieronymi en
zijn vriend Manfred Günter reisjes voor
de schooljeugd van Keulen en omstre
ken naar Texel. Zij verbleven dan op
de kampeerboederijen van Ruud Bak
ker en Jan Commandeur. Na tien jaar
lang op deze wijze te hebben gewerkt
kwam de pastor met het plan een
vaste plaats op Texel te zoeken, waar
de kinderen voortaan konden verblij
ven. Na veel mogelijkheden te hebben
onderzocht kwam op een goede dag
Hermann Hieronymi bij Manfred Gün
ter met de mededeling: „Ich hab' das
schóne Haus für unsl". Daarmee doel
de de pastor op boerderij Modestia
van de familie Rutten. Die familie wil
de de boederij zonder het omliggende
land verkopen en uiteindelijk werd de
koop gesloten op 28 juni 1966 voor
ƒ60.000,—Daarvoor kreeg de toen nog
Duitse stichting het huis, de daarnaast
Om het voor de toenmalige huis
houdster draaglijk te maken in de hoe
ve te verblijven werd ongeveer zes jaar
geleden in de tuin een caravan neerge
zet, omdat de huishoudster anders
door het geluid van de vakantie
vierende kinderen uit haar slaap werd
gehouden. Toen naast de caravan bij
de komst van een extra grote groep
een tent werd opgezet, gelastte de ge
meente Texel tent èn caravan te ver
wijderen. Omdat de kinderen al onder
weg waren mocht de tent een paar
weken blijven staan. Manfred Günter
deed uit de doeken hoe de vork in de
steel zat en kreeg toestemming er een
klein gebouw bij te bouwen. Dat
moest op „harmonieuze wijze" aange
bouwd worden aan het bestaande
huis. Vorig jaar kon de nieuwe wo
ning, waarin Astrid Braun woont, in
gebruik worden genomen. De drie ka
mers zijn modern ingericht, in contrast
met de rest van de hoeve, die herinne
ringen aan beelden van ouderwetse
kostscholen oproept, inclusief stapel
bedden, wasbakken en „geheime"
bergzolders. Sinds enkele jaren heeft
de katholieke kerk onvoldoende geld
om de stichting te blijven steunen. De
afdeling onderwijs van de Keulse ge
meente is toen op de bres gesprongen
voor de stichting en verleende dus
steun aan de twee - kleinere - huizen
in het Bergischen Land en het ene
huis in het buitenland: hoeve Modestia
op Texel.
'6en veiling die donderdag 20 no-
nber door de bekende Amsterdam
kunsthandel Christie's wordt gehou-
zal een schilderij worden aange-
dat op Texel is gemaakt door
Haagse school-schilder Willem Roe-
Het is een doek van 47 x 74 cen-
dat rond 1865 vervaardigd
zijn en tegenwoordig een kunst-
heeft van ƒ20.000,— tot
000,—. Of dat bedrag bij de veiling
Worden gehaald moet uiteraard
afgewacht. De opdrachtgever
heeft wel een minimumprijs bepaald,
dié niet bekend wordt gemaakt.
Christie's heeft via fotograaf Pieter de
Vries eventuele geïnteresseerden op
Texel op de veiling gewezen, omdat
wordt gehoopt dat er Texelse gegadig
den zullen zijn die een dergelijk kost
baar kunstwerk willen aanschaffen.
Het schilderij geeft een gezicht op Den
Burg vanaf het toen nog niet bebouw
de gedeelte van de Kogerweg. In het
midden kennelijk loslopende schapen
en onder andere een vrouw met kind
in klederdracht. Het is een vroeg werk
van Roelofs, die in 1822 in Amsterdam
werd geboren en in 1897 overleed bij
Antwerpen. Roelofs woonde het
ting Schullandheim Bornen, onderdeel
van de Duitse stichting met dezelfde
naam. Deze stichting kocht in de vijf
tiger jaren in het Bergischen Land -
ten oosten van Keulen - bij het dorpje
Bornen een huis aan waar sociaal
komst van de dochters .is dat aantal
gereduceerd tot vijf a zes. Tijdens de
afwezigheid van Manfred Günter wordt
de hoeve beheerd door Astrid Braun,
die doorgaans verantwoordelijk is voor
hetgeen in de keuken geschiedt en bo
vendien zorg draagt voor de verpleging
van gehandicapte logés. Voor inciden
teel opknappen als schilderen e.d. ko
men regelmatig jonge mensen uit Keu
van de hoeve". De beheerders doen
niet meer dan het ter beschikking stel
len van de accommodatie.
Geen politie
Günter vindt het écht heel erg als zo
maar - en dan meestal onnodig - de
politie op zijn dak wordt gestuurd.
„Wij hebben dat slechte imago niet
verdiend. Als mensen hier in de omge-
Hoeve Modestia in 1966. Toen was het geheel, inclusief grond, f60.000,- waard.
