pêM
Meyert Boon-steiger
is onzinkbaar en
onderhoudsvrij
Toneelgroep Oosterend
verdient groot publiek
è>m>h
htïsi/lk
,95
ieknis wordt
oopt
Thriller in thriller had dubbele spanning
deugdelijke auto
verkeer
95(nc'enclub Texel
Udt examens
Lezing over
Ds. Huizinga
Historie herhaalde
zich bijna
Laatste lezing
Leerhuisseizoen
Jeugdclub houdt
bonte avond
)AG 28 A ^3 28 APRIL 1987
TEXELSE COURANT
PAGINA 7
Systeembouw Meyert Boon uit De
Cocksdorp heeft een drijvende stei
ger ontwikkeld die onzinkbaar is,
geen enkel onderhoud vraagt en
zeer lang meegaat. De steigers, die
in het bijzonder geschikt zijn voor
jachthavens, zijn bovendien aan
zienlijk goedkoper dan de reeds in
de handel zijnde steigers van ver
gelijkbare kwaliteit. Met deze troe
ven in handen gaat de bekende
Texelse betonbouwer nu de markt
op in de hoop er een redelijk aan
tal te kunnen verkopen waardoor
zijn bedrijf een nog wat hechtere
basis krijgt.
Meyert Boon maakt zijn steigers van
hoogwaardig gewapend beton, waar
van hij elementen giet van twee meter
breed, zes meter lang en 60 centime
ter dik. Zo'n element heeft de vorm
van een omgekeerde bak, met wanden
van tien centimeter en weegt 3'/2 ton.
Deze ,,doos" is gevuld met polysty
reenschuim dat een de open onder
kant in kontakt komt met het zeewa
ter, maar omdat polystyreenschuim
praktisch geen water opneemt, is dat
geen probleem. De steiger heeft vol
doende drijfvermogen om een gewicht
van meerdere mensen te kunnen dra
gen. Dat het beton zelf zwaar is heeft
als voordeel dat de steigers slechts tra
ge bewegingen vertonen als er over
gelopen wordt. Steigers van lichtere
constructie, (hout, kunstof, alumuni-
um) wiebelen veel meer. Voor plezier-
vaders met zeebenen hindert dat niet,
maar anderen vinden dat meestal niet
aangenaam.
Watersporter
Meyert Boon is niet alleen aannemer
maar ook watersporter. Beide hoeda
nigheden worden aardig geillustreerd
door het feit dat hij ook eigenaar is
van een zelfgebouwd betonnen jacht
met de naam ,,Van Steen". Het is
overigens al lang bekend dat beton
zich in het water uitstekend houdt als
het tenminste kwaliteitsbeton is met
een bepaalde dichtheid. Het beton dat
Boon gebruikt voor zijn drijvende stei
gers bevat hoogovencement als bind
middel. Dat heeft een grotere dicht
heid dan portlandcement. Het beton
voldoet ook in andere opzichten aan
rde officiële eisen, die worden gesteld
aan beton dat voor waterbouwkundige
mag de grootste verdienste van spelers
en begeleiding worden genoemd. Een
thriller zonder spanning is geen thriller.
Verdachtdoende types, met in tweeër
lei opzicht in de hoofdrol Aris Bremer,
vlot spel, een uitgebalanceerd script
en licht- en geluidseffecten op de
juiste momenten, deden de aandacht
geen moment verslappen. Dat was
maar goed ook, want vooral in het
tweede bedrijf dienden de verwikkelin
gen op de voet te worden gevolgd om
niet verstrikt te raken in het door de
schrijver gespannen web. Een netwerk,
dat een thriller in een thriller is, een
raamvertelling dus.
De hoofdpersoon is Sidney Bruhl, een
toneelschrijver die zijn succesjaren al
lang achter de rug heeft en nog wei
nig puf heeft om geïnspireerd achter
zijn typemachine te zitten. Zijn laatste
produkten werden flops. Op zekere
dag krijgt hij een toneelstuk te lezen,
dat door een oud-leerling van hem is
geschreven. Het is briljant en zou een
wereldsucces kunnen worden. De titel
van het stuk, een thriller: „Moordkuil".
Ziehier de aanleiding voor een thriller
in een thriller. Op geraffineerde wijze
wordt het publiek met zichzelf en het
spel dat wordt gespeeld, geconfron
teerd. Tal van verwikkelingen in het uit
drie scenes bestaande eerste bedrijf
leiden tot een schijnmoord en een ken
nelijk echte moord, en het spel lijkt
gespeeld. In deel twee wordt echter
weer van voren af aan begonnen, als
de oude en de jonge schrijver met el
kaar verder gaan na de in deel één be
gane misdaad (nl. het op zeer door
trapte wijze vermoorden van Sidney's
vrouw). De oudste ontdekt dat de an
der in de moordpartij een schitterende
basis ziet voor een thriller zonder
weerga en bezig is om er een stuk van
te maken. Dat wordt niet in dank af
genomen en na tal van situatiewisse
lingen leggen beide het loodje.
Ironie
Naast spanning speelde ook het ele
ment ironie een belangrijke rol. Na de
(naar later blijkt) zogenaamde moord
op de jongste auteur, wist de schrijver
het zweet eens van zijn voorhoofd,
wrijft in zijn handen en zegt tot zijn
verbouwereerde vrouw en het adem
loos toekijkende publiek: „Wat een ge
luk dat ie precies op dat kleedje ligt
zeg". Het stuk zat vol met dergelijke
ontspannende momenten, de toe
schouwers lachten en inspireerden de
acteurs daarmee tot steeds beter spel.
Uitblinker was zonder de anderen te
kort te doen Aris Bremer. Op zichzelf
was het al een huzarenstuk om de
enorme lap tekst die aan zijn rol zat
verbonden, uit het hoofd te leren. Op
ondernemers-aktiviteiten
doeleinden wordt gebruikt. De ijzeren
wapening in het beton is voor het zee
water absoluut onbereikbaar en zal
dus niet roesten. De steigers worden
onderling verbonden met roestvrijsta
len platen en de bouten waarmee de
houten railing op de elementen wordt
gemaakt zijn ook roestvrij, zodat de
garantie kan worden gegeven dat geen
enkel onderhoud nodig is. Het beton is
aan de bovenkant vrij ruw gehouden.
De mensen die over de vaak natte
steiger lopen zullen dan niet uitglijden.
Houten steigers kunnen zeer glibberig
worden. Ondanks het hoge gewicht
zijn de steigers vrij makkelijk te trans
porteren door ze in het water te leg
gen en met een boot voort te slepen.
Showroom
Hoe simpel dat is werd donderdag be
wezen bij de jachthaven in Oudeschild,
waar Meyert Boon een stukje „show
room" heeft ingericht. Zes houten stei
gers van de watersportvereniging heeft
hij daar vervangen door zijn nieuwe
betonnen steigers om aldus te bewij
zen hoe goed ze zijn in de praktijk. De
watersportvereniging (waar Meyert
Boon zelf voorzitter van is) werkte
graag mee, want het kostte niets. De
zes houten steigers zijn uit het water
gehaald en zo lang opgeslagen op het
terrein van Rab.
Overigens hebben die oude houten
steigers die een jaar of vijftien geleden
door Drijver zijn gemaakt, Meyert
Boon geïnspireerd bij zijn uitvinding.
Want ook die houten steigers waren
voorzien van drijvers van tempex, dus
hetzelfde principe. ,,lk heb eigenlijk al
leen het hout door beton vervangen",
aldus Boon, die nu naar middelen
zoekt om zijn produkt in de publiciteit
te brengen zodat instanties met jacht
havenplannen worden geattendeerd op
het bestaan van de onderhoudsvrije
onzinkbare steiger. Boon verwacht
overigens geen miljoenen omzet. Zo
veel plannen voor nieuwe jachthavens
zijn er nu ook weer niet hoewel in een
gemiddelde jachthaven al gauw een ki
lometer steiger nodig is. Boon zal wel
kontakt opnemen met Terschelling
waar binnenkort een nieuwe sportha-
ven wordt aangelegd zodat dit
Waddeneiland mogelijk de eerste afne
mer wordt van het Texelse produkt.
Bremer rustte derhalve een grote ver
antwoording. Zou hij zijn tekst matig
beheersen, dan was de kracht van het
hele stuk aanzienlijk aangetast. Geluk
kig voor alle aanwezigen was het te
gendeel het geval. Bremer beschikte
niet alleen over een nagenoeg perfecte
rolkennis, ook had hij zich geweldig in
zijn rol ingeleefd. Gaandeweg begon
hij steeds meer op Harry Mulisch te lij
ken, maar dan een Mulisch van het la
biele soort, hetgeen de spanning
verhoogde.
Zijn grootste tegenspeler was Henk
Janssen als Clifford Anderson, aanko
mend toneelschrijver. Janssen's spel
was overtuigend, maar had zijn perso
nage best wat minder oppervlakkig
gestalte kunnen geven. Een sinister
trekje hier en daar zou de spanning
hebben opgevoerd. Vertrouwenwek
kend kwam ook hij echter niet over,
en dat is in dit geval een gunstig be
doelde opmerking.
Traag
Rie Koorn speelde Myra Bruhl, Sid
ney's vrouw, die aan het eind van het
eerste bedrijf om het leven wordt ge
bracht. Hoewel haar tekstkennis goed
was en zij ontegenzeggelijk haar best
deed, maakte Koorn een wat onwaar
achtige indruk, vooral in de beginfase.
Zij zegde vaak wat te nadrukkelijk
slechts haar tekst op en spéélde, in
plaats van te acteren. Het trage ver
loop van de eerste scene, een lange
dialoog met Aris Bremer, was deels
aan haar spel te wijten. Later kwam zij
beter op dreef.
Aanstekelijk was het optreden van Ina
Schrama, als de Duitse helderziende
Helga Dörfling, buurvrouw van de
Bruhls. Dit personage is door de
schrijver ongetwijfeld toegevoegd om
verwarring te zaaien en enkele humo
ristische wendingen aan te brengen.
Wat dat betreft kan de Amerikaan zich
gelukkig prijzen met de interpretatie
van Ina Schrama. Met een conse
quent, grappig klinkend Duits accent,
zette zij een prachtig typisch typetje
neer.
Ook geheel naar de geest van de
schrijver was de uitbeelding van zaken-
adviseur/huisvriend Porter Milgrim
door Rob Haak. Enorm toegetakeld
door grimeuse Lenie Bremer, vertolkte
Haak op kordate wijze de korte rol, die
weinig ruimte voor nadere typering
liet.
Een speciale vermelding verdienen de
bedieners van het licht en geluid, resp.
Maarten van Arkel en Jacob Stoll. Een
juiste, soms gelijktijdige, timing was
van groot belang om het vereiste ef
fect te bereiken. Daarin slaagde het
duo met glans. De geluiden waren van
professionele kwaliteit. Ook het decor
olitie heeft donderdagmiddag een
>usje met aanhangwagen van de
gehaald wegens zeer slechte
lische staat. De bestuurder, af-
•tig uit Oosterend, werd bij een
role op de Pontweg aangehouden,
chnisch onderzoek bleek onder
dat de stuurinrichting van het
niet deugde en dat de banden
waren.
De kraan hijst een steiger van de auto, zodat de onderkant met de blokken polystyreen
schuim is te zien.
De steiger (die per stuk f6000.— kost f500,— per strekkende meterdrijvend in het water
van de Oudeschilder haven. Met een kleine motorboot kan de steiger naar zijn plaats wor
den gebracht.
Een slechts voor de helft gevulde
zaal kreeg zaterdagavond in De Bij
enkorf waar voor de toegangsprijs.
Toneelgroep Oosterend bevestigde
de inmiddels opgebouwde reputa
tie met een uitstekende vertolking
van de thriller „Moordkuil". Dit
fijntjes geschreven toneelstuk van
de beroemde auteur Ira Levin bleek
een gouden greep, die de toe
schouwers tot aan het (late) einde
van verrassing en spanning op de
puntjes van de stoelen deed zitten.
Een grotere belangstelling had dus ze
ker op zijn plaats geweest. De toneel
groep mag wat dat betreft enigszins
de hand in eigen boezem steken. De
uitvoering was gewoonweg te laat
gepland; eind april behoort het Texelse
toneelseizoen feitelijk al een maand
ten einde te zijn. Hoewel elke vereni
ging en het explosief gegroeide aantal
theatergroepen alle over een eigen
aanhang beschikken, treedt op een ge
geven moment toch verzadiging op.
Het gevolg: halfvolle zalen. Misschien
wordt het langzamerhand tijd dat de
toneelgezelschappen zich realiseren dat
overdaad schaadt en het wellicht ver
standiger is (ook uit kostenoogpunt)
zich tot één voorstelling per seizoen te
beperken. Bovendien zou dat de kwali
teit van het gebodene aanmerkelijk ten
goede kunnen komen.
Op het acteerpeil van Toneelgroep
Oosterend was zaterdagavond echter
weinig aan te merken. Na een stroef
verlopen eerste scene, ontwikkelde
zich een thriller die op momenten wer
kelijk zinderde van de spanning. Dat
2 zomerw
der en bij
goede
dagavond werd in de com-
rgadering voor financieel,
lisch en technisch beleid
si iming gegeven om vóór de
eling in de raad al over te
t aankoop en vervolgens
an de muzieknis in de We-
te Den Burg. Hiermee
stagnatie bij de herinrichting
park voorkomen.
ieknis voldoet niet meer aan
ie en toile ;tie en vormt alleen nog een
oor vernieling en bekladden.
iouw is eigendom van het Ko-
Texels Fanfarekorps. KTF heeft
d in te stemmen met eventuele
is daarom bereid de muziek-
gemeente Texel te verkopen
l,-. De eventuele sloop-
ijn geraamd op 75000,—. in het
is door raadslid Peter Bakker
gevraagd of het podium
kan worden gehandhaafd. De
r^-a^lir gaat echter toch uit naar to-
B Hop omdat de muzieknis door al-
■Kiien het bekladden zeer
- -nu is geworden en in de weg
Bellij de herinrichting van de We-
Bovendien kan in de praktijk
ulp van een verrijdbaar podi-
elk gewenste lokatie aan de be-
aan een podium worden
h.
Kreng
e
e steek-
Kleur
water
akker was het ermee eens dat
g wordt gesloopt. „Ik wil zelf
neehelpen om het kreng tegen
;te te slaan", aldus Bakker, die
lerde hoe het gaat met de her-
ng van de Wezentuin. Terpstra
wilde weten of op de Groene-
een „Franse" muziektent kan
gebouwd. „Daar valt weinig
ladden en het lijkt me een leu-
deding voor het plein. Mis-
kan zo'n muziektent 's zomers
srpacht worden als terras". Di-
A. Doppenberg van gemeente
verklaarde dat de herinrichting
oopt, maar men is afhankelijk
/eranciers voor de toelevering
anten en daarom is er af en toe
actie in het park. Als de mu
snel verdwijnt kan het laatste
realiseerd worden. Hij verzeker
de Wezentuin voor het seizoen
bby-
iker-
de tweede maal in haar bestaan
fHondenclub Texel (HCT) IPO-
(ns organiseren. Dit betreft een
I gebied van de africhting van
onden internationaal erkend
n kan worden gedaan op ver
inde niveau's, namelijk IPO 1, 2
Hier komen alle niveau's aan de
Het examen bestaat uit drie on-
len, t.w. A-speuren, B-appél en
werk. Dit alles zal plaatsvinden
ndag 3 mei. Om acht uur zal aan
lornderweg bij Halfweg, begon-
i/orden met het speuren. Rond
ur wordt met de rest van het
iramma begonnen op het trainings-
ran de club aan het einde van de
idijk bij het huisje Riens Sans
vanssen Irechtsheeft het heft (pistool! In henden genomen, terwijl Aris Bremer naerstig naar uitvluchten zoekt.
Als het een beetje meeloopt zou met
het vervaardigen van de steigers jaar
lijks een half miljoen omzet gemoeid
kunnen zijn. Het is niet de bedoeling
om voor de Meyert Boon steiger oc
trooi te verwervenBoon: „Dat is een
omslachtig gedoe dat veel geld kost.
Bovendien gaat er alleen een bescher
mend effekt vanuit als je steeds zélf
eventuele namaak opspoort en ervoor
zorgt dat het bewijs wordt geleverd
dat van namaak sprake is. Dat geeft
zoveel rompslomp dat ik daar beter
niet aan kan beginnen, temeer daar
deze steiger nooit een echt massa arti
kel kan worden omdat nu eenmaal niet
iedereen een steigertje nodig heeft...
Voor de hand liggende vraag is waar
om Boon zijn voordelige steiger niet
levert voor zijn „eigen" Texelse jacht
haven. Daar worden binnenkort dege
lijke maar zeer dure alluminiumsteigers
geïnstalleerd. De verklaring is dat
Boon te laat was met zijn uitvinding.
Op het moment dat de steigers
besteld moesten worden was Boon
nog niet met zijn produkt op de
markt. Mensen van de watersportvere
niging hebben nog wel geprobeerd de
zaak alsnog terug te draaien ten
gunste van de Boon-steiger, maar dat
bleek onmogelijk.
Woensdag heeft de historische ver
eniging een bijeenkomst, waar
Wout Meijer uit Bergen een lezing
zal geven over dominee Huizinga.
Dominee Huzinga was predikant van
de Doopsgezinde Gemeente van Texel
van 1844 tot 1879. Tijdens deze lange
periode hield hij een dagboek bij dat
meer dan 1000 pagina's omvat. Het
geeft een uitstekende indruk van het
leven van alledag in die tijd op Texel.
Zijn zoon, Dirk Huizinga was proffesor
in de natuurkunde te Groningen en
zijn kleinzoon is de bekende Leidse
historicus proffesor J. Huizinga. Wout
Meijer heeft van het dagboek een ko
pie gemaakt omdat hij zelf ook Texelse
grootouders had en omdat hij geïnte
resseerd is in de geschiedenis van de
Doopsgezinden. Tijdens de lezing zal
hij ingaan op de betekenis van Ds
Huizinga en zijn dagboek. De bijeen
komst wordt gehouden in ,,De Witte
Burcht" en begint om 20.00 uur. De
onlangs opgerichte historische zang
groep heeft toegezegd de avond te
zullen opluisteren met enkele histori
sche liederen. Ook niet-leden van de
vereniging zijn welkom.
Het scheelde weinig of de geschiede
nis had zich herhaald voor Texelse
Boys. op de laatste competitiedag ver
loor de concurrent in de strijd om de
tweede periodetitel. Sint Boys, onver
wacht bij nummer laatst Dirkshorn met
1—0. Door dit resultaat eindigden de
twee Boys-teams samen bovenaan in
de stand van de tweede competitie
helft. Zou daarom na de seizoenen
'75/76 en '83/'84 opnieuw een beslis
singsduel tussen Texelse Boys en Sint
Boys gaan plaatsvinden? Nadere
bestudering van de reglementen hielp
de Texelaars echter snel uit de droom:
het doelsaldo blijkt doorslaggevend,
waardoor Sint Boys aan het langste
eind trekt.
Morgen wordt het vierde Leerhuissei
zoen afgesloten met een lezing van Dr.
K.A.D. Smelik publicist en docent aan
de R.U. te Utrecht. De lezing die als
titel ,,De Waarzegster van Endor"
heeft, zal gaan over de waardering van
kerkvaders en rabbijnen voor het ver
schijnsel waarzeggerij in de bijbel.
Klaas Smelik is de auteur van o.a. de
boeken „Esther" en „Daniël". Hij is
tevens eindredactewur van het verza
melde werk van Etty Hillesum. Haar
dagboeken uit de oorlog bleven in zijn
ouderlijk huis bewaard. De lezing is
toegankelijk voor iedere belangstellen
de en begint om 20.00 uur, in het
zaaltje bij de Doopsgezinde Kerk, Ko-
gerstraat in Den Burg.
De jeugdclub van Zuid-Eierland houdt
vrijdag 1 mei de jaarlijkse bonte avond,
ter afsluiting van het winterseizoen.
Het programma vermeldt toneel, volks
dansen, playback-show, verloting, etc.
Na de pauze verzorgt de oudere jeugd
(12-16 jaar) een éénakter. De organisa
toren hopen op veel belangstelling. De
entree bedraagt 72,50 voor kinderen in
de basisschoolleeftijd en 73,50 voor
ouderen, aanvang 20.00 uur.
(door de groepsleden gezamenlijk ver
vaardigd), aangebracht op stellingen
en materialen van Wim de Kort, was
prima verzorgd, met onder meer vele
wapens en andere potentiële moordat-
tributen. Souffleuse Mieke üegierse
hoefde nauwelijks in actie te komen.
Regisseuse Els Whyte heeft, blijkens
het acteerpeil, vakwerk afgeleverd, al
had er uit sommige rollen nog wat
meer te halen geweest.
