„Bakkie koffie, koek.....
en de Texelaar. Heerlijk!"
Leuk Hoornder feest
in historische sfeer
orm«
Gen
„Vakantiespreiding
anders regelen"
Nachtelijke botsing
PAGINA 2
TEXELSE COURANT
DINSDAG 22 SEPTEMBER
i
c
zijn
v
i
v\
i
wrens
lege h
i de d
dorp:
quête
ogen
■n hoe
dient i
Ijlen
die m
h. An
i aantr
sendie
ïktvo
et lég
men z
i overt
«dar
boden,
(i argu
en eila
ngst,
i.OOO-
enie c
pschal
ier v
iir
lin de
s. Tegi
htstree
itang
ontve
■ntebe
i inves
ikerm
taalde
jelate
leen I
wonds
Koger
irmulie
or" ze
gestie
leg is
i Held
over
eding
Semidr
dit ja
■Ikankt
kennis
gege'
ager, e
Gemii
dt gel
het G
e uur
jstellei
melde
drie yi
>te!22
,,U kent ook vast dat gevoel: bakkie koffie, koek.... en de
Texelaar. Héérlijk! Dat zijn toch de mooiste momenten van je
leven".
Aldus loco-burgemeester Daan
Schilling in zijn toespraak tijdens
de vrijdag gehouden receptie ter
gelegenheid van het 100-jarig
bestaan van drukkerij/uitgeverij
Langeveld en de Rooij en de Texel
se Courant. Zijn uitspraak sloot
goed aan bij het informele karakter
van de receptie, waarop vele rela
ties de jubilaris kwamen geluk
wensen, al bleef met merendeel
van de gewone" krantelezers
thuis.
Voor het officiële gedeelte van de re
ceptie, vrijdagmiddag in De Linde
boom, was een doorsnede van de
Texelse bevolking uitgenodigd. Door
de Texelse Courant heeft LenR een
band met iedere eilandbewoner, maar
het is nu eenmaal ondoenlijk om dui
zenden Texelaars tegelijk in de
schouwburgzaal te ontvangen, ver
klaarde ceremoniemeester Taeke van
Lingen in zijn welkomstwoord. Aanwe
zig waren onder meer het college van
B en W, vertegenwoordigers van poli
tieke partijen, dorpscommissies,
standsorganisaties, geestelijkheid, etc.
Speciale gasten waren de familie Van
Wijk en een deel van de 32
krantenbezorgers.
De Nederlandse overheid moet be
werkstelligen dat de vakanties van
de Randstad-provincies voortaan
niet meer samenvallen met die van
de Westduitse deelstaat Nordrhein-
Westfalen. Dit voorstel deed Bob
Bakker aan de VVD-kamerleden
Piet Blaauw en Herman Lauxter-
mann tijdens een openbare infor
matieavond donderdag in hotel Re
becca in De Waal. Blaauw ant
woordde de gedachte dusdanig in
teressant te vinden, dat hij deze zo
spoedig mogelijk zal doorspelen
aan de verantwoordelijke staatse
cretaris Evenhuis.
Volgens Bakker zou deze maatregel
een gunstige invloed uitoefenen op het
toerisme langs de gehele Nederlandse
kust. Momenteel vallen de vakanties
van beide regio's die zorgdragen voor
het grootste deel van de badgasten,
slechts eens per vijf jaar niet samen.
Dat heeft telkens een beter seizoen tot
gevolg. Nordrhein Westfalen draait
mee in een vast roulatiesysteem voor
alle deelstaten van de Bondsrepubliek.
Helemaal nieuw is Bakkers voorstel
niet: de landelijke VW-organisatie
heeft meer dan eens gepoogd veran
dering in de situatie te brengen, echter
zonder resultaat. Bob Bakker: ,,Er is
echter telkens van uitgegaan dat over
leg met het bestuur van Nordrhein
Westfalen nodig zou zijn, maar dat is
mijn inziens niet nodig. Wij kunnen
best zelf het initiatief nemen om de
vakanties permanent te scheiden door
ons systeem aan te passen. Blaauw
zei dat als de staatssecretaris inder
daad van mening is dat hierdoor de
toeristische omzetten stijgen, het voor
stel in het kabinet dient te worden
besproken. Een maatregel kan echter
niet alleen vanuit toeristisch standpunt
worden bekeken; ook andere belangen
moeten worden afgewogen.
Als eerste voerde Schilling het woord
namens de gemeente Texel. Aan de
hand van een aantal trefwoorden
schetste hij het belang van de Texelse
Courant voor de gemeenschap. Hij
noemde het een „gouden greep" van
de oprichters Adriaan de Rooij en Wil
lem Langeveld om destijds een krant
te beginnen. „Een eigen blad dat na
honderd jaar nog steeds heel gretig
wordt gelezen, dat weet ik zeker. We
mogen blij zijn dat we hier zoiets heb
ben. Bestuurders van andere gemeen
ten hebben wel eens gezegd dat wij
het maar treffen dat allerlei informatie
op deze manier bij de burgers wordt
gebracht. Op Texel zijn de mensen
daardoor sterker bij de gemeente en
het verenigingsgebeuren betrokken".
Van een haat-liefdeverhouding tussen
pers en beleidsmakers bespeurt Schil
ling niets. „Er is sprake van een be
paalde band, waar ik heel blij mee
ben".
Verder constateerde de „loco" (burge
meester Schipper was wegens vakan
tie verhinderd) dat LenR over een ge
mêleerd gezelschap van medewerkers
beschikt. Naast een deel dat al heel
lang in dienst is, telt het bedrijf ook
veel jonge medewerkers. „Een team
voor zover niet jong van jaren, dan
toch wel jong van hart", besloot Schil
ling zijn toespraak. Aanvullend over
handigde hij LenR-directeur Henk van
Wijk een klein cadeau: een ets. Aan
het verzoek om geen geld of bloemen
te geven, maar in plaats daarvan een
bijdrage te storten op rekening van de
KNZHRM (de reddingmaatschappij)
had de gemeente eveneens gehoor
gegeven.
De volgende spreker was Jaap Drijver,
voorzitter van het Texels Verbond van
Ondernemers (TVO). Drijver bracht in
het kort de vernieuwingen in herinne
ring die aan het eind van de jaren ze
ventig een stimulans betekenden voor
het drukkerijbedrijf. Hij doelde daar
mee op de overgang van lood op off
set. Ondernemend Texel weet de
Texelse Courant goed te vinden als het
om adverteren gaat. Voor de TVO-
leden is een voordelige tarievenregeling
getroffen en dat is voor beide partijen
prettig, aldus de TVO-voorzitter.
„Grenspaal"
Oud-burgemeester Jo Engelvaart sprak
als bestuurslid van de plaatselijke com
missie van de KNZHRM (bij afwezig
heid van de zieke voorzitter M. Mant-
je). Hij dankte voor het initiatief om
eventuele presentjes om te zetten in
een bedrag voor de reddingmaatschap
pij. Engelvaart zei zich eveneens als
Op de Pontweg ter hoogte van de af
slag Keesomlaan vond zondagnacht
omstreeks tien over twee een aanrij
ding plaats waarbij twee personenau
to's waren betrokken. Er vielen geen
gewonden te betreuren. Beide auto's
reden op de Pontweg uit de richting
van De Koog. De voorste, bestuurd
door een 19-jarige inwoner van Oude-
schild, remde af om linksaf de Kee
somlaan op te draaien. De achteropko
mende automobilist, een 18-jarige in
woner van 's Gravenzande, merkte dat
niet op en botste achterop zijn
voorganger.
Toneel
Om half elf werd op het dorpsplein
voor supermarkt Goenga (waar alle
feestgedruis was geconcentreerd) be
gonnen met toneelstukjes die betrek
king hadden op het loodsgebeuren uit
vroeger tijden. Namens elke groep
werd een zelf verzonnen sketch voor
de jury opgevoerd.
Na een „soeppauze" rond het middag
uur volgde en crossfietswedstrijd via
een circuit met allerlei hindernissen
voor de kinderen uit de diverse groe
pen. Het was verplicht om in elke
groep twee kinderen tot 12 jaar op te
nemen om op die manier de jeugd
evenredig bij het feest te betrekken.
Bij de kelnerestafette die op hetzelfde
parcours werd gehouden, moest een
blad met bekers water telkens zo snel
mogelijk en zonder morsen gedurende
zes minuten naar de finish worden ge
bracht. De bekers werden na afloop
gewogen om vast te stellen wie in ge
noemde tijd het meeste water had
overgebracht.
Blazen
Schip met loodsbooteen der voorstellingen die bij het Hoornder feest was te bewonderen.
Namens elke groep moest een muzika
le prestatie worden geleverd door op
een van DEK geleende bas zo lang
mogelijk een toon te blazen. Er mocht
drie keer worden geblazen, waarbij de
best geslaagde poging telde. Wacht
meester Rood van groep 7 produceer
de een toon van 34 seconden en was
Dat is lachenhonderd liter water klettert op de verliezende ploeg
f
de kri
weg/B
«end r
plaai
lokken
tuurd
1 Burg
9, war
p. De
t bezie
(hale
tuurd
ider te
kruisin
roverge
jwerc
omobil
('bij hi
dde
etkomr
ei eni
dgew
„buurman" met LenR verbonden te
voelen: het gemeentehuis ligt op loop
afstand van de drukkerij en hoofdre
dacteur Harry de Graaf woont privé in
de buurt. „Alleen al het feit dat een
drukkerij-uitgeverij honderd jaar
bestaat is belangrijk, doch de combi
natie met de uitgave van de Texelse
Courant gedurende deze tijd is denk ik
uniek", aldus Engelvaart. Hij noemde
het jubileum geen mijlpaal maar een
„grenspaal": ,,U gaat als bedrijf een
grens over en behoort nu tot de gene
ratie der onuitroeibaren".
Net als Schilling wees Engelvaart op
het belang van de krant voor Texel:
„Welke gemeenschap van 12.000 men
sen zal een bedrijf hebben dat twee
maal per week een krant uitgeeft, en
dan niet zomaar een huis aan huis
blad met slechts advertenties en een
gekocht artikeltje. Ik denk dat het heel
bijzonder is dat een krant als hier veel
nieuws brengt dat de hele gemeen
schap aangaat en meebeleeft. Het
mag als een grote winst worden ge
zien dat Texel over een dergelijk voor
lichtingsorgaan beschikt."
Bij berichtgeving over kwetsbare on
derwerpen zoals ongevallen en recht
bankverslagen onderscheidt de TC zich
volgens Engelvaart door zich tolerant
op te stellen. „Wellicht is dit zelfs een
regulerende taak naast een
voorlichtende".
LenR-directeur Henk van Wijk hield
zijn toespraak kort. Hij zei zich pas na
bezoek van een journalist te hebben
gerealiseerd wat het betekent om hon
derd jaar een bedrijf te voeren. „Wij
kijken meestal niet terug, maar gaan
vooruit", aldus Van Wijk. Voor de na
bije toekomst voorziet hij ontwikkelin-
een zeil was geschept, naar dei
moesten brengen. Van het zeil gin
het water in een (lekkende) emne
moest via een buis worden gegofe
etc. Wie na zes minuten het mes
water had overgenbracht, was
winnaar.
Woningboi
Om half zeven kwam het klapstuk,
groepen kregen toen opdracht om
voor hun breiende loodsvrouwtjes
behoorlijk huis te maken. Die opd
was tot op dat moment geheime
één uur tijd moest dus een huis»
den getimmerd en ingericht en mo
het daarvoor benodigde materiaal
gens" worden weggehaald. OmJ
uur klonk het eindsignaal en stoné
op het dorpsplein de meest uiteerl
pende bouwsels. De winnende gra
had een woning gemaakt die nog
meest leek op een loodsmanshuis,
kompleet met groen houten voorst
en een schoorsteen die echt rooke
Namens de feestcommissie bracht
lem Goenga aan het slot van I
dank aan alle medewerkenden, (is
bijzonder Kees de Wit, Martha Kct
let de Ruiter en Harry Bakker) en
sprak de hoop uit dat het Hoornbr
feest over twee jaar nog meer M
mers zal trekken en zich dan overs
dagen zal uitstrekken.
gen van de kabelkrant als mogelijke
nieuwe activiteit van LenR. Er is reeds
contact geweest met het bestaande
kabelnet, maar tot exploitatie is nog
niet besloten. Van Wijk sprak de hoop
uit het bedrijf nog in lengte van jaren
te kunnen continueren.
Vervolgens was het tijd voor het open
bare deel van de receptie, waarop in
stands met Texelse produkten de in
wendige mens goed werd verzorgd.
Voor muziek werd gezorgd door de
Monkey's Revival. Een opvallend mo
ment was het voorrijden van een
brandweerwagen. Op hetzelfde mo
ment ging de „pieper" van de niets
vermoedende Harry de Graaf af:
„Brand bij de Karseboom". Een rondje
in de brandweerwagen en bloemen
van brandweercommandant Van Wil-
sum vielen hem ten deel.
Serenade
Een hoogtepunt vormde de serenade
van het Koninklijk Texels Fanfare, door
orkest en majoretten. Wil Huizinga,
secretaris van het KTF, verbaasde zich
aan het begin van zijn toespraak dat
niet méér verenigingen het woord had
den gevoerd tijdens het officiële deel.
„Veel verenigingen zijn groot geworden
door de Texelse Courant. En ook in de
drukkerij stonden de medewerkers al
tijd met raad en daad voor ons klaar.
Voor verenigingen, die nu eenmaal
nooit ruim in de financiële middelen
zitten, wordt er nog wel eens
oogje dichtgeknepen". In de arch»
van de 96-jarige fanfare had Huizii
ontdekt dat al in 1893 zaken werdj
gedaan met LenR: het drukken vsi
een programmablad voor een corn
in De Vergulde Kikkert. Een postl
met 70,00 werd geboekt, dus dei
den moeten destijds al vriendsch^
lijk zijn geweest, concludeerde Hui
ga. Overigens was mede-oprichter
Adriaan de Rooij ook betrokken b
oprichting van het KTF. Verder na
de Huizinga (kennelijk spottend) Hi
de Graaf een muziekrecensent
veel dirigenten nog iets kunnen
opsteken.
Den Hoorn kijkt terug op een
ouderwets-leuk Hoornder feest, za
terdag gehouden onder uitstekende
weersomstandigheden. Het hele
programma is volgens plan afge
werkt. met uitzondering van de
vliegerwedstrijd die wegens gebrek
aan wind moest worden uitgesteld
en uiteindelijk afgelast.
Net als de vorige keer werd een bont
wedstrijdprogramma uitgevoerd, waar
bij nu acht verschillende groepen van
elk negen personen tegen elkaar in het
strijdperk traden. Er waren dus 72 per
sonen actief betrokken bij het Hoorn
der feest, ongeveer tien procent van
de dorpsbevolking. „Dat viel ons een
beetje tegen", aldus Willem Goënga,
die samen met Willem Wiertz en Joan
van Vijfeijken de organisatie in handen
had. „We hadden toch wel op onge
veer twaalf groepen gehoopt zodat het
nog wat massaler zou zijn geweest.
Misschien stond het hoofd van veel
mensen nog niet naar feestvieren, zo
kort na de Hoornder donderdagen.
Want zo'n Hoornder donderdag is ei
genlijk ook een soort Hoornder feest".
Eén wedstrijdonderdeel duurde de hele
dag en vormde als het ware de rode
draad van het feestprogramma. Dat
was de breiwedstrijd. Namens elke
groep nam om half negen 's morgens
iemand plaats op een soort podium.
Zij stelden „loodsmansvrouwen" voor
die bij afwezigheid van de op zee ver
kerende echtgenoot uit verveling een
zo lang mogelijke sjaal gingen breien.
Die sjaal mocht niet smaller zijn dan
10 tot 15 centimeter maar verder wa
ren er geen beperkingen. Ook de
dikste wol en de dikste pennen waren
toegestaan. De langste sjaal die zater
dag werd geproduceerd was 10,86
meter.
Een van de groepen had getracht het
rollenpatroon te doorbreken door een
mannelijke „loodsvrouw" aan het brei
en te zetten. Dat was Paul Dekker die
na elf uur breien niet verder kwam dan
60 centimeter. Gezien het feit dat hij
de breikunst praktisch nooit eerder had
beoefend, was dat toch nog een hele
prestatie en naar zijn groep ging daar
om de prijs voor de meest originele
prestatie.
Traditiegetrouw begon het feest met
muziek van de toren door het korps
DEK. Hetzelfde korps zorgde voor mu
ziek bij de allegorische optocht waarin
namens alle deelnemende groepen
„loodsboten" meevoeren. Die boten
bleken vaartuigen van zeer uiteenlo
pend type te zijn, van zeer bescheiden
tot imposante metershoge bouwsels.
Niet allen hadden de scheepsbouw
kunst goed onder de knie. De wagen
van groep vijf zakte in elkaar, een
scheepsramp waarmee de „pechprijs"
werd verworven.
daarmee de beste. De groep vergaarde
er extra veel punten mee, want er was
gebruik gemaakt van de mogelijkheid
om de joker in te zetten, want punten-
verdubbeling betekende.
Opnieuw werd het hindernisparcours
op het dorpsplein gebruikt bij de
bromfietswedstrijd voor groepsverte-
genwoordigers van boven de zestien.
Zestien
Een mooi waterfestijn was het tobben-
trekken, een variant op het bekende
tobbesteken. Het was eigenlijk een
touwtrekwedstrijd waarbij het touw
was verbonden met de hoog opgehan
gen kantelbare tobbe. Het winnen of
verliezen van de touwtrekwedstrijd had
dus telkens een waterballet tot gevolg.
Een nat festijn was ook het „waterdra-
gen met hindernissen" op het ge
noemde parcours. Het kwam er op
neer dat de deelnemers een hoeveel
heid water, die in eerste instantie in
een Jubileumgeschenk In ontvangst.
LenR-directeur Henk van Wijk flinks) neemt uit handen van loco-burgemeester Daan Schilling