„Bakkie koffie, koek..... en de Texelaar. Heerlijk!" Leuk Hoornder feest in historische sfeer orm« Gen „Vakantiespreiding anders regelen" Nachtelijke botsing PAGINA 2 TEXELSE COURANT DINSDAG 22 SEPTEMBER i c zijn v i v\ i wrens lege h i de d dorp: quête ogen ■n hoe dient i Ijlen die m h. An i aantr sendie ïktvo et lég men z i overt «dar boden, (i argu en eila ngst, i.OOO- enie c pschal ier v iir lin de s. Tegi htstree itang ontve ■ntebe i inves ikerm taalde jelate leen I wonds Koger irmulie or" ze gestie leg is i Held over eding Semidr dit ja ■Ikankt kennis gege' ager, e Gemii dt gel het G e uur jstellei melde drie yi >te!22 ,,U kent ook vast dat gevoel: bakkie koffie, koek.... en de Texelaar. Héérlijk! Dat zijn toch de mooiste momenten van je leven". Aldus loco-burgemeester Daan Schilling in zijn toespraak tijdens de vrijdag gehouden receptie ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van drukkerij/uitgeverij Langeveld en de Rooij en de Texel se Courant. Zijn uitspraak sloot goed aan bij het informele karakter van de receptie, waarop vele rela ties de jubilaris kwamen geluk wensen, al bleef met merendeel van de gewone" krantelezers thuis. Voor het officiële gedeelte van de re ceptie, vrijdagmiddag in De Linde boom, was een doorsnede van de Texelse bevolking uitgenodigd. Door de Texelse Courant heeft LenR een band met iedere eilandbewoner, maar het is nu eenmaal ondoenlijk om dui zenden Texelaars tegelijk in de schouwburgzaal te ontvangen, ver klaarde ceremoniemeester Taeke van Lingen in zijn welkomstwoord. Aanwe zig waren onder meer het college van B en W, vertegenwoordigers van poli tieke partijen, dorpscommissies, standsorganisaties, geestelijkheid, etc. Speciale gasten waren de familie Van Wijk en een deel van de 32 krantenbezorgers. De Nederlandse overheid moet be werkstelligen dat de vakanties van de Randstad-provincies voortaan niet meer samenvallen met die van de Westduitse deelstaat Nordrhein- Westfalen. Dit voorstel deed Bob Bakker aan de VVD-kamerleden Piet Blaauw en Herman Lauxter- mann tijdens een openbare infor matieavond donderdag in hotel Re becca in De Waal. Blaauw ant woordde de gedachte dusdanig in teressant te vinden, dat hij deze zo spoedig mogelijk zal doorspelen aan de verantwoordelijke staatse cretaris Evenhuis. Volgens Bakker zou deze maatregel een gunstige invloed uitoefenen op het toerisme langs de gehele Nederlandse kust. Momenteel vallen de vakanties van beide regio's die zorgdragen voor het grootste deel van de badgasten, slechts eens per vijf jaar niet samen. Dat heeft telkens een beter seizoen tot gevolg. Nordrhein Westfalen draait mee in een vast roulatiesysteem voor alle deelstaten van de Bondsrepubliek. Helemaal nieuw is Bakkers voorstel niet: de landelijke VW-organisatie heeft meer dan eens gepoogd veran dering in de situatie te brengen, echter zonder resultaat. Bob Bakker: ,,Er is echter telkens van uitgegaan dat over leg met het bestuur van Nordrhein Westfalen nodig zou zijn, maar dat is mijn inziens niet nodig. Wij kunnen best zelf het initiatief nemen om de vakanties permanent te scheiden door ons systeem aan te passen. Blaauw zei dat als de staatssecretaris inder daad van mening is dat hierdoor de toeristische omzetten stijgen, het voor stel in het kabinet dient te worden besproken. Een maatregel kan echter niet alleen vanuit toeristisch standpunt worden bekeken; ook andere belangen moeten worden afgewogen. Als eerste voerde Schilling het woord namens de gemeente Texel. Aan de hand van een aantal trefwoorden schetste hij het belang van de Texelse Courant voor de gemeenschap. Hij noemde het een „gouden greep" van de oprichters Adriaan de Rooij en Wil lem Langeveld om destijds een krant te beginnen. „Een eigen blad dat na honderd jaar nog steeds heel gretig wordt gelezen, dat weet ik zeker. We mogen blij zijn dat we hier zoiets heb ben. Bestuurders van andere gemeen ten hebben wel eens gezegd dat wij het maar treffen dat allerlei informatie op deze manier bij de burgers wordt gebracht. Op Texel zijn de mensen daardoor sterker bij de gemeente en het verenigingsgebeuren betrokken". Van een haat-liefdeverhouding tussen pers en beleidsmakers bespeurt Schil ling niets. „Er is sprake van een be paalde band, waar ik heel blij mee ben". Verder constateerde de „loco" (burge meester Schipper was wegens vakan tie verhinderd) dat LenR over een ge mêleerd gezelschap van medewerkers beschikt. Naast een deel dat al heel lang in dienst is, telt het bedrijf ook veel jonge medewerkers. „Een team voor zover niet jong van jaren, dan toch wel jong van hart", besloot Schil ling zijn toespraak. Aanvullend over handigde hij LenR-directeur Henk van Wijk een klein cadeau: een ets. Aan het verzoek om geen geld of bloemen te geven, maar in plaats daarvan een bijdrage te storten op rekening van de KNZHRM (de reddingmaatschappij) had de gemeente eveneens gehoor gegeven. De volgende spreker was Jaap Drijver, voorzitter van het Texels Verbond van Ondernemers (TVO). Drijver bracht in het kort de vernieuwingen in herinne ring die aan het eind van de jaren ze ventig een stimulans betekenden voor het drukkerijbedrijf. Hij doelde daar mee op de overgang van lood op off set. Ondernemend Texel weet de Texelse Courant goed te vinden als het om adverteren gaat. Voor de TVO- leden is een voordelige tarievenregeling getroffen en dat is voor beide partijen prettig, aldus de TVO-voorzitter. „Grenspaal" Oud-burgemeester Jo Engelvaart sprak als bestuurslid van de plaatselijke com missie van de KNZHRM (bij afwezig heid van de zieke voorzitter M. Mant- je). Hij dankte voor het initiatief om eventuele presentjes om te zetten in een bedrag voor de reddingmaatschap pij. Engelvaart zei zich eveneens als Op de Pontweg ter hoogte van de af slag Keesomlaan vond zondagnacht omstreeks tien over twee een aanrij ding plaats waarbij twee personenau to's waren betrokken. Er vielen geen gewonden te betreuren. Beide auto's reden op de Pontweg uit de richting van De Koog. De voorste, bestuurd door een 19-jarige inwoner van Oude- schild, remde af om linksaf de Kee somlaan op te draaien. De achteropko mende automobilist, een 18-jarige in woner van 's Gravenzande, merkte dat niet op en botste achterop zijn voorganger. Toneel Om half elf werd op het dorpsplein voor supermarkt Goenga (waar alle feestgedruis was geconcentreerd) be gonnen met toneelstukjes die betrek king hadden op het loodsgebeuren uit vroeger tijden. Namens elke groep werd een zelf verzonnen sketch voor de jury opgevoerd. Na een „soeppauze" rond het middag uur volgde en crossfietswedstrijd via een circuit met allerlei hindernissen voor de kinderen uit de diverse groe pen. Het was verplicht om in elke groep twee kinderen tot 12 jaar op te nemen om op die manier de jeugd evenredig bij het feest te betrekken. Bij de kelnerestafette die op hetzelfde parcours werd gehouden, moest een blad met bekers water telkens zo snel mogelijk en zonder morsen gedurende zes minuten naar de finish worden ge bracht. De bekers werden na afloop gewogen om vast te stellen wie in ge noemde tijd het meeste water had overgebracht. Blazen Schip met loodsbooteen der voorstellingen die bij het Hoornder feest was te bewonderen. Namens elke groep moest een muzika le prestatie worden geleverd door op een van DEK geleende bas zo lang mogelijk een toon te blazen. Er mocht drie keer worden geblazen, waarbij de best geslaagde poging telde. Wacht meester Rood van groep 7 produceer de een toon van 34 seconden en was Dat is lachenhonderd liter water klettert op de verliezende ploeg f de kri weg/B «end r plaai lokken tuurd 1 Burg 9, war p. De t bezie (hale tuurd ider te kruisin roverge jwerc omobil ('bij hi dde etkomr ei eni dgew „buurman" met LenR verbonden te voelen: het gemeentehuis ligt op loop afstand van de drukkerij en hoofdre dacteur Harry de Graaf woont privé in de buurt. „Alleen al het feit dat een drukkerij-uitgeverij honderd jaar bestaat is belangrijk, doch de combi natie met de uitgave van de Texelse Courant gedurende deze tijd is denk ik uniek", aldus Engelvaart. Hij noemde het jubileum geen mijlpaal maar een „grenspaal": ,,U gaat als bedrijf een grens over en behoort nu tot de gene ratie der onuitroeibaren". Net als Schilling wees Engelvaart op het belang van de krant voor Texel: „Welke gemeenschap van 12.000 men sen zal een bedrijf hebben dat twee maal per week een krant uitgeeft, en dan niet zomaar een huis aan huis blad met slechts advertenties en een gekocht artikeltje. Ik denk dat het heel bijzonder is dat een krant als hier veel nieuws brengt dat de hele gemeen schap aangaat en meebeleeft. Het mag als een grote winst worden ge zien dat Texel over een dergelijk voor lichtingsorgaan beschikt." Bij berichtgeving over kwetsbare on derwerpen zoals ongevallen en recht bankverslagen onderscheidt de TC zich volgens Engelvaart door zich tolerant op te stellen. „Wellicht is dit zelfs een regulerende taak naast een voorlichtende". LenR-directeur Henk van Wijk hield zijn toespraak kort. Hij zei zich pas na bezoek van een journalist te hebben gerealiseerd wat het betekent om hon derd jaar een bedrijf te voeren. „Wij kijken meestal niet terug, maar gaan vooruit", aldus Van Wijk. Voor de na bije toekomst voorziet hij ontwikkelin- een zeil was geschept, naar dei moesten brengen. Van het zeil gin het water in een (lekkende) emne moest via een buis worden gegofe etc. Wie na zes minuten het mes water had overgenbracht, was winnaar. Woningboi Om half zeven kwam het klapstuk, groepen kregen toen opdracht om voor hun breiende loodsvrouwtjes behoorlijk huis te maken. Die opd was tot op dat moment geheime één uur tijd moest dus een huis» den getimmerd en ingericht en mo het daarvoor benodigde materiaal gens" worden weggehaald. OmJ uur klonk het eindsignaal en stoné op het dorpsplein de meest uiteerl pende bouwsels. De winnende gra had een woning gemaakt die nog meest leek op een loodsmanshuis, kompleet met groen houten voorst en een schoorsteen die echt rooke Namens de feestcommissie bracht lem Goenga aan het slot van I dank aan alle medewerkenden, (is bijzonder Kees de Wit, Martha Kct let de Ruiter en Harry Bakker) en sprak de hoop uit dat het Hoornbr feest over twee jaar nog meer M mers zal trekken en zich dan overs dagen zal uitstrekken. gen van de kabelkrant als mogelijke nieuwe activiteit van LenR. Er is reeds contact geweest met het bestaande kabelnet, maar tot exploitatie is nog niet besloten. Van Wijk sprak de hoop uit het bedrijf nog in lengte van jaren te kunnen continueren. Vervolgens was het tijd voor het open bare deel van de receptie, waarop in stands met Texelse produkten de in wendige mens goed werd verzorgd. Voor muziek werd gezorgd door de Monkey's Revival. Een opvallend mo ment was het voorrijden van een brandweerwagen. Op hetzelfde mo ment ging de „pieper" van de niets vermoedende Harry de Graaf af: „Brand bij de Karseboom". Een rondje in de brandweerwagen en bloemen van brandweercommandant Van Wil- sum vielen hem ten deel. Serenade Een hoogtepunt vormde de serenade van het Koninklijk Texels Fanfare, door orkest en majoretten. Wil Huizinga, secretaris van het KTF, verbaasde zich aan het begin van zijn toespraak dat niet méér verenigingen het woord had den gevoerd tijdens het officiële deel. „Veel verenigingen zijn groot geworden door de Texelse Courant. En ook in de drukkerij stonden de medewerkers al tijd met raad en daad voor ons klaar. Voor verenigingen, die nu eenmaal nooit ruim in de financiële middelen zitten, wordt er nog wel eens oogje dichtgeknepen". In de arch» van de 96-jarige fanfare had Huizii ontdekt dat al in 1893 zaken werdj gedaan met LenR: het drukken vsi een programmablad voor een corn in De Vergulde Kikkert. Een postl met 70,00 werd geboekt, dus dei den moeten destijds al vriendsch^ lijk zijn geweest, concludeerde Hui ga. Overigens was mede-oprichter Adriaan de Rooij ook betrokken b oprichting van het KTF. Verder na de Huizinga (kennelijk spottend) Hi de Graaf een muziekrecensent veel dirigenten nog iets kunnen opsteken. Den Hoorn kijkt terug op een ouderwets-leuk Hoornder feest, za terdag gehouden onder uitstekende weersomstandigheden. Het hele programma is volgens plan afge werkt. met uitzondering van de vliegerwedstrijd die wegens gebrek aan wind moest worden uitgesteld en uiteindelijk afgelast. Net als de vorige keer werd een bont wedstrijdprogramma uitgevoerd, waar bij nu acht verschillende groepen van elk negen personen tegen elkaar in het strijdperk traden. Er waren dus 72 per sonen actief betrokken bij het Hoorn der feest, ongeveer tien procent van de dorpsbevolking. „Dat viel ons een beetje tegen", aldus Willem Goënga, die samen met Willem Wiertz en Joan van Vijfeijken de organisatie in handen had. „We hadden toch wel op onge veer twaalf groepen gehoopt zodat het nog wat massaler zou zijn geweest. Misschien stond het hoofd van veel mensen nog niet naar feestvieren, zo kort na de Hoornder donderdagen. Want zo'n Hoornder donderdag is ei genlijk ook een soort Hoornder feest". Eén wedstrijdonderdeel duurde de hele dag en vormde als het ware de rode draad van het feestprogramma. Dat was de breiwedstrijd. Namens elke groep nam om half negen 's morgens iemand plaats op een soort podium. Zij stelden „loodsmansvrouwen" voor die bij afwezigheid van de op zee ver kerende echtgenoot uit verveling een zo lang mogelijke sjaal gingen breien. Die sjaal mocht niet smaller zijn dan 10 tot 15 centimeter maar verder wa ren er geen beperkingen. Ook de dikste wol en de dikste pennen waren toegestaan. De langste sjaal die zater dag werd geproduceerd was 10,86 meter. Een van de groepen had getracht het rollenpatroon te doorbreken door een mannelijke „loodsvrouw" aan het brei en te zetten. Dat was Paul Dekker die na elf uur breien niet verder kwam dan 60 centimeter. Gezien het feit dat hij de breikunst praktisch nooit eerder had beoefend, was dat toch nog een hele prestatie en naar zijn groep ging daar om de prijs voor de meest originele prestatie. Traditiegetrouw begon het feest met muziek van de toren door het korps DEK. Hetzelfde korps zorgde voor mu ziek bij de allegorische optocht waarin namens alle deelnemende groepen „loodsboten" meevoeren. Die boten bleken vaartuigen van zeer uiteenlo pend type te zijn, van zeer bescheiden tot imposante metershoge bouwsels. Niet allen hadden de scheepsbouw kunst goed onder de knie. De wagen van groep vijf zakte in elkaar, een scheepsramp waarmee de „pechprijs" werd verworven. daarmee de beste. De groep vergaarde er extra veel punten mee, want er was gebruik gemaakt van de mogelijkheid om de joker in te zetten, want punten- verdubbeling betekende. Opnieuw werd het hindernisparcours op het dorpsplein gebruikt bij de bromfietswedstrijd voor groepsverte- genwoordigers van boven de zestien. Zestien Een mooi waterfestijn was het tobben- trekken, een variant op het bekende tobbesteken. Het was eigenlijk een touwtrekwedstrijd waarbij het touw was verbonden met de hoog opgehan gen kantelbare tobbe. Het winnen of verliezen van de touwtrekwedstrijd had dus telkens een waterballet tot gevolg. Een nat festijn was ook het „waterdra- gen met hindernissen" op het ge noemde parcours. Het kwam er op neer dat de deelnemers een hoeveel heid water, die in eerste instantie in een Jubileumgeschenk In ontvangst. LenR-directeur Henk van Wijk flinks) neemt uit handen van loco-burgemeester Daan Schilling

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1987 | | pagina 2