Cjrocn j7jwartsj~exeh in het L, Waar gaat het om? „Historische" zeiltocht naar ijzig Spitsbergen Man verkocht „verbouwde" pistolen Bij de jaarwisseling door burgemeester A. Schipper Bastgezinnen >p Texel gezocht ertificaten ominostenen Kerstbomen verbranden Verjaging rotganzen Maak van je ROTJE een LOTJE! MARTI EN VAN DE WETERING OPGERICHT 15 SEPTEMBER 1887 - Nr. 10.244 TEXELSE VRIJDAG 1 JANUARI 1988 COURANT Redactie: Parkstraat 10 of Warmoesstraat 45, Den Burg, telefoon (02220) 2741. Buiten werktijd deze week tot en met dinsdag a.s.. Tessa de Graaff, Pater Wit- teplein 3, 1791 DP Den Burg, telefoon 02220 - 5639 Voor advertenties, abonnementen, etc.: Langeveld Et De Rooy B.V., Postbus 11, 1790 AA Den Burg, telefoon (02220) 2741, na 18.00 uur 4881. Verschijnt dinsdags en vrijdags. Abonnementsprijs ƒ19,80 per kwartaal; los 95 cent Postgiro 652 Bankrelaties Amro Bank nr. 46.9917.636 Rabobank nr. 36.25.01.742; NMB nr. 67.34.60.398. Tijdens de behandeling van de gemeentebegroting in november ran dit jaar, waarbij de gemeenteraad al vooruitblikte naar 1988 en probeerde voor dat jaar een beleid vast te stellen, merkte het aads/id Rienstra op, dat hem soms het gevoel bekroop, dat de ge meenteraad alleen maar bezig was met geld en zo de functie van *en soort ge/dverde/ingsc/ub vervulde. In feite vroeg de heer Rienstra zich af waar de gemeenteraad binnen zijn functioneren mee bezig is. Is het alle maal zinvol wat de vertegenwoordiging van de bevolking op Texel doet, of functioneert zij slechts als een door geefluik, zonder zelf iets wezenlijks aan het geheel van onze samenleving tce te voegen. Het genoemde raadslid biantwoordde zelf de door hem gestelde vraag door terecht te stellen dat de raad géén geldverdelingsclub is en dat hij dat ook niet mèg zijn. Voor op staan, aldus de heer Rienstra, de welvaart en het welzijn van de Texelse bevolking en de gasten die ons eiland aezoeken. Nadenkend over het bovenstaande <om ik tot de conclusie dat we alle maal, hetzij spontaan of door inmen ging van buitenaf, van tijd tot tijd met ïe vraag worden geconfronteerd of we unctioneren zoals zou moeten. Of kij- cen we toch bij onze handel en wan- fel alleen maar aan tegen de dijk van >nze dagelijks besognes en hebben we jeen oog voor wat daar achter ligt. A/aar gaat het eigenlijk om als we pra- en over ons functioneren in welke zin jan ook? Eigen ik Een moeilijk te beantwoorden vraag, vooral omdat het vaak betekent een andere manier van denken die niet al tijd past in het reilen en zeilen van on ze huidige maatschappij. En het komt— nu eenmaal weinig voor dat anderen een appèl op ons doen om werkelijk aver die vraag na te denken. In de -aad kwam het nu naar voren; zelf word ik van tijd tot tijd in dit verband met de neus op de feiten gedrukt. Het geheel overziende denk ik dat de voor zichtige conclusie kan worden getrok- (en dat in veel gevallen het uiteindelijk ia te streven doel uit het oog is verlo- en en vervangen door het nastreven ran iets dat op zich niet verwerpelijk s, doch meer het eigen ik raakt dan jewenst is. Dm een paar voorbeelden te noemen, s het alleen de bedoeling dat de bur- jemeester - zoals tijdens het plaatselij- ke televisieprogramma ,,De Samen komst" werd gesteld - uit een vriende lijke valkuil met kronkelende politieke slangen ongeschonden tevoorschijn komt, of moet hij van tijd tot tijd zijn nek durven uit te steken als dat voor anderen beter is? Mag je van raadsleden verwachten dat zij het algemeen belang laten prevale ren boven politieke tegenstellingen, hoe fundamenteel soms ook? Heeft een ondernemer die zich bezig houdt met het toerisme alleen het doel zoveel mogelijk te verdienen, of is hij of zij in de eerste plaats gastheer of gastvrouw voor al die duizenden men sen die een paar weken van ons prachtige eiland kunnen genieten? Mag een landbouwer of visser zich uit sluitend richten op zijn bedrijf en het voortbestaan daarvan, of moet hij er ook oog voor hebben een onderdeel te zijn van het netwerk dat noodzakelijk is om ons dagelijks voedsel zeker te stellen? Een aantal vragen, dat zondr meer met een groot aantal andere kan wor den uitgebreid. U zult wellicht de tegenvraag lanceren, waarom zou ik me, als het gaat om mijn eigen situatie, in het geven van een antwoord verdiepen. Wat heeft het voor zin. Fietsend langs de wadkant van de dijk aan de oostkant van ons eiland, geniet ik van de bijzondere charme van het wad, al dan niet gedeeltelijk droogge vallen. Het uitzicht op wat zich aan de andere kant van deze dijk bevindt, ont trekt zich echter aan m'n waarneming. Bij het oversteken van de dijk word ik steeds weer getroffen door het uitzicht dat wordt geboden. Tevens speelt zich daar het leven op Texel af; daar is niet alleen voor mij, maar voor ieder van ons het nodige te doen. De dijk van de dagelijkse besognes blijkt eveneens een andere kant te hebben, waar ieder van ons, elk op z'n eigen manier, kan functioneren. Niet alleen in het belang van zichzelf, maar vooral voor het geheel en andere individuele personen. En daar is be hoefte aan. Bijvoorbeeld bij de ouders die plotseling hun kind hebben verlo ren en zich er pijnlijk van bewust wor den dat ondanks hun verdriet en pijn, het gewone leven zich voortzet alsof er niets gebeurd is. Natuurlijk zijn er mensen die zich hun lot aantrekken, gelukkig maar, maar moeten we niet nog meer met z'n allen, per buurt, per straat en ga zo maar door, er echt bij stil staan en de nodige aandacht geven? Het gaat er naar mijn gevoel vooral om dat een eenheid van mensen, hoe klein in aantal ook, onderdak geeft aan de enkeling die zich dan binnen dat geheel wel kan voelen. Dat kan in de vorm van een gezin of een vergelijkbare eenheid; het is te realiseren via een vereniging, kerk ef ander verband tot aan een dorpsge meenschap of gemeente toe. Om me te bepalen bij de dorpen op ons eiland, denk ik, dat als er sprake is van goed functionerende dorpsge meenschappen, dèt voor ons eiland van het grootste belang is. Het is toch geweldig als je je in het eigen dorp thuisvoelt en daar ook herkend wordt? Willen we hier nog meer inhoud aan geven dan nu reeds gebeurt, dan zul len daarvoor instrumenten moeten worden aangedragen. Bijvoorbeeld: men zou aan de inwoners van de dor pen meer bevoegdheden kunnen geven. De gemeentelijke overheid zal daarbij wel de nodige ruimte moeten schep pen, opdat de samenleving in de dor pen meer zeggenschap krijgt over dat gene wat haar direct aangaat. Zo kan zij meer grip krijgen op de taken die zij voor het eigen dorp zelf kan vervullen. Participatie Participatie van de inwoners is naar mijn gevoel goed mogelijk. Van de dorpsgemeenschappen vraagt het wel een goed democratisch functioneren en de bereidheid mede verantwoorde lijkheid te dragen. Nu is democratie een lastig karwei om allen zo gelijk te behandelen als past bij hun verschei denheid. Maar het is de moeite waard om eens na te gaan of de dorps commissies als een bestuur kunnen worden gezien, als zijnde door de meerderheid van de inwoners aange wezen en bestemd om de maatregelen te treffen die voor de dorpsgemeen schappen nodig zijn. Waar kan name lijk de echte democratie dichter bena derd worden dan juist in kleine gemeenschappen. Het gemeentebestuur krijgt daarnaast de ruimte om algemeen beleid te vor men en taken te behartigen die niet overdraagbaar zijn. Het zal blijken dat bij het leggen van verantwoordelijkheid op het niveau waar het gelegd kan worden, de betrokkenheid van een ie der die onderdeel van een goed functi onerende kleine eenheid uitmaakt, toe neemt. Het wordt immers allemaal be ter herkenbaar en de moeite waard om je er voor in te zetten. Ik denk, dat binnen zo'n eenheid ook de enkele mens zich nog meer thuis zal voelen en aandacht zal krijgen, als dat nodig is. En daar gaat het uiteindelijk om: de ander helpen als dat nodig is. Het jaar 1987 ligt achter ons, waarin een ieder zich op zijn of haar eigen manier zo goed mogelijk heeft ingezet. Wellicht dat er in 1988 nog wat meer ruimte komt voor degene die naast ons staat. Graag wens ik u zo een in alle opzich ten goed nieuwjaar toe. A. Schipper, burgemeester ,l meer dan 25 jaar zorgt de Stichting inderhulp ervoor dat elk jaar kansar- ïe kinderen uit verschillende Europese mden in Noordholland drie weken va- antie kunnen doorbrengen. Daarvoor jn gastgezinnen nodig. Mensen die egrip op kunnen brengen voor de roblemen en achtergronden van de inderen en die hen een onvergetelijke jd willen bezorgen. De kinderen zijn issen de zes en twaalf jaar en komen it Frankrijk, Duitsland, Engeland, ostenrijk en Nederland. De reiskosten 'orden betaald en er is een WA- en ektekostenverzekering afgesloten. Op axel zijn al jaren enkele gastgezinnen, raar er zijn er meer nodig. Wie zich p wil geven als gastgezin of nadere iformatie wil hebben, kan bellen naar da van Vulpen, 02518-54986, Marian- e Caris, 020-764371 of Marlies de orto, 02220-4439. ij slagerij lepe de Boer zijn vanaf oensdag certificaten te koop die i 5 februari kunnen worden inge- isseld voor dominostenen die zijn ibruikt bij de wereldrecordpoging >minostenen omgooien op 2 janu- i. De opbrengst van de stenen is >or de bestrijding van ugdkanker. het Autotron te Rosmalen wordt za- dag de wereldrecordpoging domi- ïstenen omgooien ondernomen. Dit ektakel, waarbij ruim 1 54 miljoen do- inostenen moeten omvallen wordt chtstreeks uitgezonden op televisie. Ie omgerolde stenen worden ver- 'cht voor F2,50 per stuk ten bate var bestrijding jeugdkanker. Als alles volgens plan verloopt zal Texelaar Jan Knippenberg (39) in de komende zomer met een twintigtal avontuurlijk ingestelde en weten schappelijke geïnteresseerde medereizigers een historische zeilexpedi- tie" ondernemen naar Spitsbergen. Het gezelschap reist met nog in aan bouw zijnde zeilschepen en het is de bedoeling daarmee het grootste ei land (West Spitsbergen) te „ronden" door via de Hinlopenstraat te varen. Of dat zal lukken is de vraag want het hangt af van de toestand van het drijf- en pakijs. Jan Knippenberg, die enkele jaren ge leden in deze krant verslag deed van zijn eerste bezoek van het op 80 gra den noorderbreedte (700 km. van de Noordpool) gelegen Spitsbergen, is min of meer bezeten geraakt van dit land en de poolgebieden in het alge meen. Niet alleen het zeer bijzondere karakter van natuur en landschap fa scineren hem, maar vooral ook de historische relatie die Nederland heeft met dit gebied. In de loop der eeuwen was Spitsbergen reisdoel en tussensta tion voor de zeilvaart en uitvalsbasis voor menige belangwekkende poolex peditie. Spitsbergen (Svalbard) is in 1596 ontdekt door een expeditie onder leiding van Willem Barentsz toen deze trachtte een noordelijke doorvaart te vinden naar Japan, China en Indië, een onderneming die zoals bekend uit liep op de barre overwintering op No va Zembla. Twee schepen Net als destijds Willem Barentsz reist het gezelschap van Jan Knippenberg met twee zeilschepen, de „Pandora" en de „Nomad", respectievelijk 17 en 15 meter lang. Schipper-eigenaars zijn Hans Schutz uit Den Helder en Peter Groenendijk. Schutz en Knippenberg kunnen als de initiatiefnemers voor de expeditie worden beschouwd. De ove rige leden zijn kennissen en relaties die met hetzelfde „poolvirus" zijn besmet en de reis willen ervaren ongeveer op de wijze waarop de zeevaarders van vroeger het hebben beleefd. Knippen berg: „Je kunt tegenwoordig natuurlijk op heel snelle en geriefelijke wijze in Spitsbergen komen, per vliegtuig of groot motorschip. Ik heb dat zelf ook gedaan. Maar wat we nu willen is een soort historische reconstructie, alles zo echt mogelijk beleven en op je laten inwerken. De lange zeilreis via IJsland en Jan Mayen, het veranderende licht, het ontdekken van die vreemde kusten- het hoort er allemaal bij". Onzekerheid De reis wordt beslist geen onverant woord avontuur, maar onzekerheid is er wel omdat het allerminst vast staat of de gewenste route ook werkelijk kan worden gevaren en of men zal zien wat men wil zien. Het hangt af van het weer, maar bijvoorbeeld ook van de aard van de komende zomer. In slechte zomers trekt het drijf- en pakijs zich onvoldoende terug en valt er in noord-oost Spitsbergen weinig te va ren. De reis is gepland van 8 juli tot 5 september. In die periode is het land in elk geval vanuit het zuidwesten te benaderen, dank zij de warme golfstroom die het zelfs mogelijk maakt dat de temperatuur gedurende korte tijd oploopt tot tegen de twintig Jan Knippenberg graden. Het is de bedoeling dat de groep op meerdere plaatsen aan land gaat, waarbij voorzorgsmaatregelen worden getroffen om een eventuele ontmoe ting met ijsberen goed te laten aflo pen. De belangstelling gaat in het bij zonder uit naar historische plaatsen, zoals de plek waar dê Hollandse ne derzetting Smeerenburg was. Deze was een voor de Hollandse economie zeer belangrijk centrum van de walvis industrie en de sporen daarvan zijn nog aanwezig. Voor historicus Jan Knippenberg (hij geeft twee dagen per week geschiedenisles in Castricum) is het een kick om die plaatsen zelf op te zoeken na alles wat hij uit de boe ken heeft vernomen over die onvoor stelbaar zwaardere expedities die de Hollandse koopvaarders en ontdek kingsreizigers eeuwen geleden onder namen. Hij is gedreven door nieuws gierigheid, bewondering, betrokken heid en wetenschappelijke belangstel ling en wil iets voelen van wat die mensen toen gevoeld moeten hebben. Ook de andere expeditieleden schijnen er zo tegenover te staan. De reis kost hen per persoon ongeveer ?3000,— Startpunt Texel? Sommige jongeren onder hen, waar onder oud-leerlingen van Knippenberg, moeten nogal wat moeite doen om dat geld bij elkaar te krijgen, maar ze hebben het er graag voor over. Van de expeditieleden is een minderheid van Texel afkomstig, waaronder dus Knip penberg zelf, Hans Roeper en zijn dochter en Jan Moens. Het „Texelse" karakter van de tocht zou nog worden versterkt als de schepen in juli a.s. vertrekken vanaf de Rede van Texel, wat historisch correct zou zijn. In financieel opzicht zijn de voorberei dingen voor de tocht nog niet hele maal rond. Knippenberg hoopt spon sors te vinden die bepaalde kosten posten voor hun rekening willen ne men. Een heel mooi begin is er al. Want een Texelaar heeft dinsdag aan geboden al het voedsel te betalen dat gedurende de acht weken durende reis nodig is. Wie helpen wil of ideeën heeft kan contact met Knippen berg opnemen: 02270-2216. De even tuele sponsors zullen niet onvermeld blijven in het boek dat Knippenberg over de tocht gaat schrijven en dat het midden zal houden tussen een ge schiedenisboek en een reisverslag. Er zal ook een videofilm worden gemaakt. Oude kerstbomen kunnen worden ver zameld op het voormalige Boysveld aan de Westerweg. Daar zullen ze za terdag onder toezicht van de brand weer om 15.00 uur worden verbrand. Een 41-jarige inwoner van Texel be kende woensdagmiddag tegenover de politie dat hij zich heeft bezig gehouden met het ombouwen van alarmpistolen en deze vervolgens aan andere eilandbewoners ver kocht. Deze wettelijk verboden ac tiviteiten vonden gedurende de laatste twee jaar plaats. Om hoe veel van dergelijke wapens het gaat, is niet bekend. Volgens zijn zeggen is de man met het ombou wen begonnen, nadat hem was ge bleken dat boeren naar andere middelen zochten om rotganzen van hun land te verjagen. De zaak kwam aan het licht toen de politie dinsdagnacht twee jongeman nen uit Den Burg van resp. 21 en 23 jaar oud aanhield, omdat zij schoten hadden gelost in de Dennen. In hun auto werden twee omgebouwde alarmpistolen aangetroffen en een punt 22-patroon van een vuurbuks. Bij verhoor bleek één van de twee de buks in huis te hebben verborgen. Het wapen was gekocht in België. De twee haden geen vergunning voor wapenbe zit, Uit het verhoor bleek voorts van wie zij de illegale pistolen hadden ge kocht. Het bleek dat de wapens waren omgebouwd in het bedrijf van de 41-jarige Texelaar. Normaalgesproken vormen alarmpisto len een uitzondering op de vuurwa- penwet. Het is toegestaan om er 6 mm losse flodders mee af te schieten. Door het uitboren van het gasuitlaatje boven op de loop van het pistool waarin schroefdraad werd aange bracht, kon een metalen pijpje worden gemonteerd. Daarin kon dan diverse andere munitie worden geplaatst. De patronen worden door de gasdruk afgeschoten. De man had de alarmpistolen legaal aangekocht. Hij verkocht nu en dan omgebouwde exemplaren aan Texelse agrariërs, die kennelijk de verjaging van rotganzen meer in eigen hand wil den nemen. Het ging dus beslist niet om grote partijen wapens en forse winsten, maar gespreid over twee jaar gaat het vermoedelijk toch om een flink aantal illegaal in omloop zijnde vuurwapens. Bij aankoop waren des gewenst de benodigde knab gier- of lichtpatronen verkrijgbaar. De jonge mannen, geen agrariërs, die deze week werden aangehouden waren hierdoor op een idee gebracht en wilden de pistolen gebruiken voor het afschieten van vuurwerk. De constructie met het pijpje op de loop kan bij gebruik niet ongevaarlijk zijn. Bij de man trof de politie slechts één omgebouwd wapen aan, munitie en een vermoedelijk illegaal in bezit zijnde etherbuks. De politie verzoekt agrariërs en andere Texelaars die (wellicht te goeder trouw) in het bezit van een dergelijk vuurwapen zijn, contact met haar op te nemen. Voor elk ingeleverd stuk niet ont ploft vuurwerk, krijg je een lot. Daarmee maak je kans op een te gekke super Walkman. Breng je rotjes op 1 of 2 januari naar het politiebureau in Den Burg, tussen 10.00 en 15.00 uur. Wij wensen u een goed 1988 en medewerkers.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1988 | | pagina 1