Kritisch publiek bij
praatavond Waterschap
Oppassen bij aankoop
onthardingsapparaten
Kustwachters krijgen
steun van 2e Kamer
PWN waarschuwt:
.WAT IK ZEGGEN WOU.."
Bericht uit Amsterdam.
Geslaagd
Fotowedstrijd sluit
op 12 maart
„First lady" wil
er jonger uitzien
Texelse wateren straks
onveilig voor recreatie?
Verleende
bouwvergunningen
PAGINA 2
TEXELSE COURANT
VRIJDAG 4 MAART
VR
«VEN WN LEZERS BUTEN VEAANTWOOROeLUKXO «N OC RECMKTC
Ik las dat op Texel een nieuwe
zelfhulp-groep is gestart. ,,Voor versla
vingen" staat erbij. Uit het artikel
bleek dat de opzet lijkt op die van de
Amsterdamse Buitenveldert-werkgroep.
En dan word ik wakker. Want daarvan
ben ik deelnemer.
Uit onze laatste groepsavond herinner
ik mij een paar dingen die in dit ver
band misschien wel leuk zijn om te
horen. Wij hadden het over gewoon
tes. Zo in de geest van drinken was
een gewoonte, niet drinken wordt ook
een gewoonte. Alleen hoe fiks je dat?
Het afleren van een oude en het aan
leren van een nieuwe. De ontdekking
dat die twee zaken met elkaar verbon
den zijn. Maar evenzeer over de ont
dekking dat het gebruik van middelen
(drinken, pillen slikken, of welke ande
re variant dan ook), niet meer dan een
onderdeel is van een overigens be
hoorlijk vastgeroest gewoontegedrag.
Mijn gebruik hoorde bij de inrichting
van mijn leven; in die bepaalde fase.
Het overheerste mijn bestaan en was
daar niet uit weg te denken. Leven op
die manier is misschien ongezond
(vast wel) en ook erg onvrij, maar
minstens net zo goed een gewoonte.
Gebruiken staat dan niet op zichzelf.
Het was gewoon een onderdeel van
alle door mijzelf gezochte en georgani
seerde situaties". Ontspanning na het
werk. Zittend in een bepaalde stoel.
Luisteren naar bepaalde muziek. Een
bepaalde omgeving. En dan dat be
paalde glas met die bepaalde drank.
Dingen die bij elkaar hoorden. Het
sleutelen aan mijn ontwikkeld onver
mogen ten aanzien van drank beperkte
zich dan ook niet tot het stoppen met
drank. Mijn drank was immers verpakt
in een totaal leefprogramma. Dat ge
heel moest op de helling teneinde dat
schadelijke onderdeel effectief te kun
nen aanpakken. Niet dus alleen het
onderdeel drank vervangen door zoiets
als water. Maar de ene totaal
gewoonte vervangen door een andere
totaal-gewoonte. Een ander uit de
groep vertelde hoe zij voorheen dage
lijks na haar werk .drinktïjd" had
voordat haar partner thuiskwam. Enke
le uren alleen, drank en wegsoezen.
Haar voorlopige oplossing bleek die
stille uren thuis te vervangen door
winkelen" - lopen - kijken - buiten
dwalen. Een ander decor, geen stilte,
maar juist de drukte van de stad. Niet
alleen, wel actief: een nieuwe ge
woonte. En daarin bleek geen plaats
voor drank. Natuurlijk is het niet altijd
mogelijk een totale situatie te verande
ren. Bepaalde zaken in je leven liggen
immers behoorlijk vast. Het onderzoe
ken van die grenzen is dankzij de
groep niet een eenzaam avontuur. Je
hoort verhalen van anderen. Inclusief
de oplossingen. En daar kun je telkens
je voordeel mee doen. Hetgeen niet
betekent dat ik vanaf het begin alles in
de groep heb begrepen. Zeker niet.
Aanvankelijk was mij vrij veel duister.
Maar mijn intut tie werkte. Iets zei mij
dat de groep een goede wegwijzer zou
blijken. En dat kan ik nu, na enige tijd,
bevestigen. Verder leven dus en wel
op een kwalitatief bevredigende ma
nier. Ik denk dat het deelnemen aan
zelfhulpgespreksgroepen de manier kèn
zijn om kracht in jezelf te ontdekken
en te ontwikkelen. Aanvankelijk kwam
ik alleen in aanraking met zogenaamde
alcoholisten (vind ik nog steeds een
rotwoord) en de AA. Dus lagen daar
mijn grenzen als 't ging over de vraag
voor wie en hoe. Later ontstonden
nieuwe zelfhulpgroepen vanuit een ver
breding van de AA-formule. Eerst had
den we het nog nadrukkelijk over
.verslaving". Later is dat begrip uitge-^
breid tot Tïwangmatig handelen. Ik
vraag mij nauwelijks af of er wel een
grens is. Waar de werkelijke indentiteit
van een zelfhulpformule ligt. Zolang de
onderlinge herkenning bestaat en
werkt, is het goed denk ik. Het zijn de
mensen die de grens bepalen. Zo sim
pel ligt dat. Mensen verschillen geluk
kig. Zodat behoefte zal blijven bestaan
aan verschillend geaarde zelfhulppro
gramma's. Daarom is en blijft de oor
spronkelijke AA zinvol. Maar evenzeer
de verschillende daaruit ontwikkelde
varianten. Zin voor relativiteit heb ik in
de groep geleerd. En kan ik hier in de
praktijk brengen. Tel uit je winst.
Dees Postma
Amsterdam
De navolgende personen zijn geslaagd
voor het diploma elektrisch typen: De
dames: J. Winter, Den Burg; F. Witte,
Den Burg; M. van Alphen, Oosterend;
P. de Jong, Oosterend; B. Daalder,
Oosterend; P. Brans, Oosterend; J.
Stark, Oosterend; W. Stark, Ooste
rend; A. Kooiman, Oosterend; J. Uit
geest, Oudeschild; J. van Tunen, Den
Burg; A. v/d Star, Den Burg; M. Bu
ren, Den Burg; C. Buren, Den Burg;
N. van Heerwaarden, Den Burg; R.
Boom, Oudeschild.
De heren:
J. Lusthof, Den Burg; C. de Jong,
Oosterend; J. Brouwer, Den Burg; J.
Ran, Den Burg; C.v/d Kooi, Den Burg.
Zij werden allen opgeleid door het
Scheidegger Instituut.
Niet veel. maar wèl zeer kritisch ingestelde ingelanden kwamen naar de experimentele praatavond.
Veertig van de vierduizend ingelanden van het Waterschap Texel waren
afgekomen op de „praatavond" die dinsdag in De Lindeboom werd ge
houden. Eén procent lijkt niet veel, maar niettemin toonde het college
van dijkgraaf en heemraden zich verheugd over deze opkomst. Uit de
hoeveelheid en kwaliteit van de vragen bleek dat zich een in elk geval
geïnteresseerd publiek had verzameld. Zeer kritische vragen werden
gesteld over het actuele onderwerp van de mogelijke overdracht van het
wegennet en er was een uitgebreide discussie over de praktische proble
men die zich voordoen bij het schouwen van sloten en kanalen.
De aanwezigen waren voornamelijk
agrariërs. Er was één dame en negen
van de 25 hoofdingelanden waren pre
sent. Onder het motto „Vragen staat
vrij" kregen de aanwezigen ruim
schoots de gelegenheid om kwesties
te berde te brengen. De Waterschap-
bestuurders probeerden daarop zoveel
mogelijk uitgebreid het hoe en waarom
van bepaalde zaken uit te leggen. Het
was dan ook al half elf geweest alvo
rens een punt achter de avond werd
gezet.
A. Boerhorst zette als eerste vra
gensteller de toon. Hij had zijn mening
over tal van zaken op papier gezet en
las een hele waslijst van vragen voor.
Ook gaf Boerhorst zijn mening over de
openbare vergaderingen van het
bestuur en hoofdingelanden: die stel
len weinig voor. Het merendeel van de
hoofdingelanden doet er het zwijgen
toe en de voorstellen van het dagelijks
bestuur lijken bij voorbaat al te zijn
goedgekeurd. Een vraag over de
„kwestie Grootelaar" bleef onbeant
woord: dijkgraaf Jac. Dijt voelde er
niets voor om deze interne kwestie in
het openbaar te bespreken. Daarente
gen gaf de dijkgraaf een uitgebreide
uiteenzetting over de wegentaak van
het Waterschap. Een aantal aanwezi
gen hadden de zojuist uitgekomen
Texelse Courant van dinsdag met het
verslag van de laatstgehouden Water
schapsvergadering meegenomen en
stelden naar aanleiding daarvan
vragen.
Efficiency
Hoewel niet expliciet gezegd was dui
delijk te proeven dat de vragenstellers
de efficiency van de organisatie betwij
felden. Kan een aannemer of loonwer
ker de werkzaamheden aan wegen en
sloten niet sneller en goedkoper uit
voeren, zo werd gesteld. Het Water
schap moet telkens weer (vervangings)
investeringen plegen in het machine
park, terwijl dat voor een deel van het
jaar niet wordt aangewend. Dijkgraaf
Dijt en hoofd technische dienst Henk
Vonk benadrukten dat er momenteel
van een goede wisselwerking met aan
nemers sprake is: het Waterschap
springt de loonbedrijven wel eens bij
als dat nodig is, bijvoorbeeld bij het
sloten maaien, en andersom gebeurt
dat ook. Vonk rekende voor dat het in
de praktijk ondoenlijk is dat een aan
nemer geheel in dienst van het Water
schap aan de gang gaat. Ook werd
betwijfeld of het Waterschap er wel zo
goed aan doet om de wegen niet aan
de gemeente over te dragen. Jaap
Keyser vroeg of bij de berekeningen
Het loopt nog niet erg hard met de in
zendingen voor de fotowedstrijd „Na
tuur op Texel". Er is nog maar een
tiental foto's binnengekomen. De orga
nisatoren herinneren aan de sluitings
datum: 12 maart. Het onderwerp van
de foto's moet betrekking hebben op
de natuur. Maximum formaat 13x18
cm. Per persoon mag slechts een foto
worden ingezonden. Foto's kunnen
worden gestuurd of afgegeven bij de
Stichting Ondersteuning Welzijnswerk
in Dorpshuis d' Ouwe ULO, Postbus
143, in Den Burg
ook rekening was gehouden met ach
terstallig onderhoud van wegen, die
door het toegenomen zware
landbouw- en vrachtverkeer, alsmede
het toeristische verkeer, versneld in
slechte staat waren geraakt. Vonk ant
woordde dat Texel juist trots mag zijn
op zijn polderwegennet. Hij erkende
dat er her en der vervormingen waren
opgetreden. Doordat het Waterschap
echter steeds tijdig onderhoud heeft
verricht blijft men ruim binnen de
gestelde normen voor het onderhoud
en de levensduur van de wegen. Door
tijdig nieuwe deklagen aan te brengen,
worden ernstiger problemen
voorkomen.
Nieuwbouw
Ook op een vraag van Keyser erkende
de dijkgraaf dat de nieuwbouwplannen
door de kwestie van het wel of niet
behouden van de wegentaak, op de
achtergrond zijn geraakt. „We moeten
precies weten waar we aan toe zijn
voordat we een beslissing kunnen ne
men. Als we verzekering krijgen dat de
overheid blijft zorgen voor financiële
middelen, dan houden we de wegen
taak en kunnen dus aan nieuwbouw
gaan denken. Maar als die geldstroom
wordt stopgezet, dan verandert alles
en is het waarschijnlijk onverstandig
om de wegen in eigendom te houden.
In dat geval komt de hele organisatie
op zijn kop te staan en dat heeft con
sequenties voor de nieuwbouwplan
nen". Sommige aanwezigen suggereer
den dat het misschien beter was om
nu al te besluiten om de wegen over
te doen aan de gemeente. Er zou dan
ook geen nieuwbouw nodig zijn, door
de afslanking van de technische dienst
en de vermindering van de papierwin
kel als gevolg van afstoting van de
wegen. De dijkgraaf refereerde eraan
dat het streven naar een centrale ac
commodatie al jaren speelt, maar door
andere zaken (in de beginjaren na de
fusie van de Texelse Waterschappen
bijvoorbeeld de verhoging van de dij
ken die de eerste prioriteit kreeg) naar
de achtergrond werd gedrongen.
„Door de fusie was er een verbrokke
ling van eigendommen. Bij Water
schappen aan de overkant was de
huisvesting vaak het eerste dat men
probeerde te realiseren".
Schouwen
Dirk Witte (Elisabethhoeve) roerde een
punt aan dat veel stof tot praten gaf,
de schouwproblematiek. Het blijkt ve
len te steken dat ingelanden die hun
sloten verzuimen te maaien kennelijk
niet door het Waterschap worden aan
gepakt Ze krijgen dan een papiertje
met een aanmaning in de bus, maar
dat helpt lang niet altijd.
„Papier is te geduldig. Het is beter om
te maaien op kosten van de ingeland
die zijn plicht niet vervult", aldus ver
woordde Witte de mening van meer
dere aanwezigen. A. Boerhorst vulde
aan dat degene die de schouw en/of
herschouw verricht (hoofdingelanden),
persoonlijk het briefje met de aanma
ning moet overhandigen, dat zou pas
effectief zijn. Vanachter de bestuursta
fel werd erkend dat de schouw elk jaar
weer een moeizame zaak is, mede om
dat er nogal wat wettelijke en juridi
sche haken en ogen aan vast zitten.
Juist dit laatste veroorzaakt noodge
dwongen een tijdrovende administratie
ve rompslomp. Bovendien is het na de
eerste aanmaning inmiddels al decem
ber en dan is het land vaak te nat ge
worden om er met een maaimachine
op te gaan. Dijkgraaf Dijt: „Het is al
jaren een grote zorg voor het bestuur,
en we zijn er ook zeker ontevreden
over. Het blijkt heel moeilijk om daarin
verbetering te brengen. We proberen
in elk geval de administratieve midde
len meer te stroomlijnen, zodat we
wat dat betreft misschien wat tijd kun
nen winnen". Pas na een derde aan
maning is het Waterschap juridisch ge
machtigd om tot actie over te gaan.
Overigens valt het aantal overtreders
percentueel gezien wel mee: ongeveer
veertig gevallen per jaar. Daarvan wor
den uiteindelijk gemiddeld vijf gevallen
aangepakt. Het punt is alleen dat het
verzuim irritatie en overlast veroorzaakt
bij de ingelanden wiens bezittingen
grenzen aan de sloten van degene die
ze niet maait.
Extra avond
Verder waren er vragen over o.a. de
staat van onderhoud van sommige ta
luds, de gladheidsbestrijding, het aan
kondigen van openbare vergaderingen.
Dirk Witte verwoordde het nut van de
avond toen hij opmerkte: „Kunnen wij
ingelanden voortaan ook niet het
woord voeren tijdens openbare
bestuursvergaderingen. Dat scheelt u
een extra avond en de huur van de
zaal....".
Het is nog te vroeg om te juichen,
maar het ziet er naar uit dat de zes
Texelse vuurtorenwachters voorlo
pig zullen aanblijven. Dinsdagmid
dag ondersteunde de Tweede Ka
mer unaniem een motie van het
VVD-lid Annemarie Jorritsma,
waarin van minister Smit-Kroes on
der meer werd geëist dat zij geen
definitieve beslissingen neemt over
de „afslanking" bij de zeever
keersposten, voordat over dit on
derwerp in de Kamer is gedebat
teerd. De reactie van de minister
op deze motie is officieel nog niet
bekend.
Minister Smit-Kroes heeft de politieke
mogelijkheid om de motie naast zich
neer te leggen. Officieus schijnt zij
Als uitvloeisel van het ongenoegen
dat heerst over de kwaliteit van
het drinkwater dat Texel via de zin
ker krijgt toegevoerd, zijn veel
mensen geïnteresseerd in appara
tuur waarmee het water kan wor
den onthard of op een andere ma
nier behandeld. De handel reageert
daarop, zodat zich de afgelopen
weken nogal wat bedrijven in
woord en geschrift tot het publiek
hebben gericht om de meest uit
eenlopende apparaten aan te
prijzen.
Dat gebeurt ook elders in de provincie.
Daar wordt de onzekerheid van het
publiek over de kwaliteit van het drink
water vooral veroorzaakt door persbe
richten over de problemen waarmee
waterleidingbedrijven te maken hebben
als gevolg van de toenemende veront
reiniging van bodem- en oppervlakte
water. Het een en ander is voor het
PWN aanleiding geweest om „kantte
keningen" te publiceren, bedoeld om
ongerustheid weg te nemen en om te
voorkomen dat mensen apparaten aan
schaffen die niet nodig en misschien
zelfs wel schadelijk zijn. Uiteraard
wordt niet ontkend dat nadelen kleven
aan het harde water dat Texel tegen
woordig krijgt, nadat het jaren „ver
wend" is geweest door het prachtige,
kleurloze en zeer zachte water uit de
waterfabriek. Maar er wordt ook op
gewezen dat het PWN in 1990 het wa
ter centraal gaat ontharden tot 8 9
graden DH. Vanaf dat jaar is er weinig
reden meer om huishoudelijke onthar-
dingsapparatuur aan te schaffen. Ge
zien de betrekkelijk korte tijd die het
ongerief nog duurt, is het de vraag of
het verstandig is grote bedragen uit te
geven aan onthardingsapparatuur.
Wettelijk
Aan de „kantteningen" ontlenen wij
verder het volgende: „Waterleidingbe
drijven in Nederland leveren drinkwater
dat voldoet aan de eisen die daaraan
worden gesteld door de Waterleiding
wet en het Waterleidingbesluit. Die ei
sen zijn - vooral uit oogpunt van volks
gezondheid - zeer streng. Ook wan
neer de bronnen van het drinkwater,
dus het grondwater en het oppervlak
tewater in kwaliteit achteruitgaan,
moeten de waterleidingbedrijven aan
hun wettelijke verplichtingen blijven
voldoen. Dit doen zij indien noodzake
lijk, door extra zuivering toe te passen
en uitgebreid onderzoek te verrichten
naar nieuwe technieken om verontrei
nigingen het hoofd te kunnen blijven
bieden. Dat kost geld. En dat betekent
over het algemeen dat de kosten van
het bereiden van drinkwater in de toe-
echter al te kennen hebben gegeven
dat zij de motie zal aanvaarden. Dit
bericht kon woensdag echter nog niet
worden bevestigd. Officieel heet het
dat de minister de consequenties van
eventuele aanvaarding van de motie
op een rijtje moet zetten, oftewel wel
ke gevolgen deze heeft voor haar be
zuinigingsbeleid. Kamerlid Jorritsma
liet ons weten dat indien de minister
de motie töch afwijst, dit vermoedelijk
nog deze week bekend wordt ge
maakt. Als zij de motie aanneemt, dan
is haar afslankingsplan voorlopig van
de baan, en kunnen alle kustwachters
aanblijven. Het was haar bedoeling om
de bezetting van de kustwachtpost Ei-
erland te reduceren van zes tot drie
personen. Zelfs was er even sprake
van dat de Eierlandse vuurtoren een
éénmanspost zou worden.
l ondernemers-aktiviteiten
Damesmodezaak „First Lady" aan
de Weverstraat in Den Burg onder
gaat deze week een ingrijpende in
terne verbouwing. In één week tijd
krijgt het interieur een complete
facelift, die de zaak een stuk jeug
diger moet doen lijken. Ook het
assortiment verandert mee: minder
klassiek, en méér moderne, „non
chalante" kleding. Het Texelse pu
bliek kan maandag voor het eerst
getuige zijn van deze image
verandering.
„Eigenlijk mag je het niet zo zeggen,
maar we hebben voor velen 'n „tutte-
bollen"naam. „First Lady" wordt
geassocieerd met stijf en niet zo mo
dern. Dat is echter niet terecht: we
verkopen ook veel jonge kleding en
dat loopt prima. De belangstelling
voor klassiek daarentegen neemt af.
Verjonging van ons imago is dan ook
de reden voor deze verbouwing. Eerst
wilden we alleen de verlichting en
vloerbedekking aanpassen, maar uit
eindelijk hebben we het rigoureuzer
aangepakt."
Aldus Bertha Rorije, eigenaresse van
de Texelse „First Lady". Modezaken
met deze naam zijn door het hele land
te vinden, onder meer in Hippolytus-
hoef. De zaak daar is het moederbe
drijf van de vestiging in Den Burg, dat
hier drie jaar geleden als filiaal door
Bertha Rorije werd overgenomen van
Chris de Groot. Dat gebeurde destijds
om over een wat groter assortiment
voor de zaak in Hippolytushoef te kun
nen beschikken. „Texel was een gok,
en die is gelukkig goed uitgepakt."
Het nieuwe jasje waarin de winkel is
gestoken, is de eerste in heel Neder
land volgens het nieuwe „First Lady"
concept. De kleding hangt niet langer
aan rekken, maar in bijelkaar passende
setjes langs de wanden. De voorraad
klassiek is drastisch ingekrompen. In
vergelijking met de oude winkel, is de
zaak veel lichter geworden. Er zijn
o.m. liefst 94 spots gemonteerd. De
oppervlakte is gelijk gebleven. Het
werk werd deels in eigen beheer uitge
voerd. Een in winkelinterieurs gespeci
aliseerd bedrijf uit Amersfoort deed de
rest.
komst omhoog zullen gaan, zodati
kwaliteit gehandhaafd blijft. Het is
in ons land overbodig om zelf nog
eenfc een extra zuivering van het i
kwater uit te voeren. Bovendien int
duceert de gebruiker van huishoud
ke zuiveringsapparaatjes zelfs eenj
tal mogelijke gevaren, zoals bacter*
groei op membranen en terugstronj
in het leidingnet van deeltjes van 4
filterkoek. In de „Algemene voor
schriften voor drinkwaterinstallaties'
die ook gelden voor apparatuur vos
particulier gebruik, worden uit oogj
van hygiëne, veiligheid en volksge
zondheid nogal wat beperkingen as
het gebruik van water-
behandelingsapparatuur gesteld, jj
Hetzelfde geldt voor onthardingsap;
raatjes voor huishoudelijk gebruik.)
worden aangeprezen als noodzakel)
correcties op de samenstelling van
leidingwater. Daarbij is het goed dt
volgende feiten in aanmerking te m
men. De Gezondheidsraad heeftin
1982 aan de regering geadviseerd 0 IT
bij centrale deelontharding van het I J
drinkwater uit oogpunt van volksgt
zondheid de hardheid niet verder te
verlagen dan 8,4° DH. Een dergeliji
beperking kennen huishoudelijke or
harders niet. De Raad stelt voorts c
de ontharding zich, ter verzekering)
een evenwichtig voedselpakket, die-
te richten op de verwijdering van c-
umzouten uit het water en nadrukt
de magnesiumzouten ongemoeid rr
laten. In ons land is het aandeel va-
het drinkwater in de noodzakelijke
magnesiumopname van wezenlijk b-:
lang. Huishoudelijke ontharders ver»
deren die voor de gezondheid nodij
magnesiumzouten wel. Bovendienk
ongecontroleerde verlaging van de
hardheid van het drinkwater tot ge>-
hebben dat de aressiviteit van dat v,
ter ten opzichte van metalen toene-
waardoor bijvoorbeeld metaaldeeltje
van binnenleidingen in het drinkwat
kunnen worden opgenomen".
Als de Texelse kustwacht wordt opp
heven, neemt de onveiligheid in de
wateren toe en dat is een ongunste
factor voor de ontwikkeling van de
watersport. De georganiseerde wa
tersport heeft dan ook protesten la-
horen, wat voor raadslid Henk Beu
kes van de PvdA aanleiding was orjl
en W te vragen nog eens tegen de®
opheffing van de bemande zeever-
keerspost te protesteren en daarbij
speciaal op het watersportaspect te
wijzen. Dit zou dan een ondersteun*,
zijn van het protest dat de werkgro-
Noordkop-Noordholland van het Wi
tersportverbond heeft laten horen.)
is belangrijk dat Texel en omgeving
voor de watersport zo aantrekkelijk
mogelijk wordt gemaakt, mede met
het oog op de Ronde om Texel en t -
nieuwe jachthaven. „Doe nog wat.
kunt om dit mooie maar moeilijk be
vaarbare gebied te beschermen", at-j
Beumkes tot het college.
HELP DE LEPRA BESTRIJDEN. DOE HEI
Stort uw bi)dra&<:
postgiro 50500(®~
bankgiro 70.70 70®1
Nederlandse Süchnngw
l-qwabcttnjding.Amsra t
Wibautstraat 135,1097 DN Amsterdam,Tel 020-93H
Burgemeester en wethouders hebbf
aan de volgende personen en/of in
stanties bouwvergunning verleend:
D. Lap, Mokweg 19, Den Burg vooi
het plaatsen van een dakkapel; J.T.
plaatsman, Oost 89 Oosterend voor
het vergroten van een garage;
Exploitatiemaatschappij Boer en
Kloosterman, Pontweg 3-7, Den Ho
voor het vernieuwen van een gevel-
dak. Groeneplaats 7, Den Burg; Gar-
gebedrijf Kaczor, Keesomlaan 45, D:
Burg voor het gedeeltelijk verandert-
van een gevel; J. Brouwer, Klif 26,
Den Hoorn voor het plaatsen van ef
tuinhuis/atelier; J.M.A. Zoetelief,
Vroonlant 2, Den Burg voor het ptó
sen van een houten schutting; H. vs
Heerwaarden, Thijsselaan 97, Den
Burg voor het plaatsen van een
w.c./doucheruimte. Peperstraat 51,
Oosterend; N.C. Kuip, Westerweg 4
Den Hoorn voor het gedeeltelijk veri
deren van een achtergevel; A. Boo
gaard, Zevenhuizen 1, Oosterend vK
het plaatsen van een jong-veestal;
W.M. Haring, Parnassiastraat 13, 0)
Koog voor het gedeeltelijk verandert
vergroten van een winkelpui.
Dorpsstraat 26, De Koog; L.M. Boe'
hof, Pontweg 53, Den Hoorn voord
vernieuwen van een garage/berginj)
Derden-belanghebbenden kunnen tel
gen deze beschikkingen ingevolge dj
Wet Administratieve Rechtspraak Or
heidsbeschikkingen een bezwaaschi'
indienen. Nadere informatie hierover
te verkrijgen bij de gemeentesecrete'
afdeling R.O.V., kamer 205.
